Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stany faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

28 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 25 października 2024 roku o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 16 grudnia 2024 r. (wpływ 17 grudnia 2024 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

A.A. (…)

2.Zainteresowani niebędący stroną postępowania:

• B.B. (…)

• C.C. (…)

Opis stanu faktycznego

W dniu 7 kwietnia 2010 r. Zainteresowana będąca strona postepowania A.A. i jej mąż D.D. zawiązali spółkę jawną pod firmą E. spółka jawna z siedzibą w (…), wpisaną do rejestru przedsiębiorców KRS pod numerem (…). D.D. wniósł do spółki wkład niepieniężny o wartości (…) zł, a A.A. wkład pieniężny o wartości (…) zł. Spółka, zgodnie z postanowieniami paragrafu 1 ust. 1 umowy spółki, zawiązana została celem prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie, o którym mowa w § 4. Przedmiotem przeważającej działalności spółki wpisanym do KRS jest działalność oznaczona w PKD symbolem 68, 20, Z, tj. wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Dodatkowo wpisana jest w KRS spółki działalność oznaczona w klasyfikacji PKD symbolami: 55.10.Z; 55.20.Z; 55.90.Z; 82.30.Z; 01.11.Z; 01.19.Z; 01.29.Z; 68.10.Z; 46.21.Z.

Wkład niepieniężny D.D. obejmował:

1)prawo użytkowania wieczystego gruntu położonego w miejscowości (…), przy ulicy (…), stanowiącego działki ewidencyjne nr 1 i nr 2 wraz z własnością posadowionych na tym gruncie budynków i urządzeń, dla których Sąd Rejonowy w (…) IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (…);

2)prawo użytkowania wieczystego gruntu położonego w miejscowości (...), stanowiącego działkę ewidencyjną nr 3 wraz z własnością posadowionych na tym gruncie budynków i urządzeń, dla których Sąd Rejonowy w (…) IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (…);

3)zespół składników (ruchomości) (maszyn, urządzeń, środków transportu) funkcjonalnie związanych z opisanymi w pkt 1 i 2 nieruchomościami i potrzebnych do prowadzenia na tych nieruchomościach działalności gospodarczej;

4)prawo wieczystego użytkowania działki gruntu numer 4 (jeden tysiąc sto siedemdziesiąt dwa) o powierzchni 0,9203 ha (dziewięćdziesiąt dwa ary trzy metry kwadratowe ), położonej w (...), dla której w Sądzie Rejonowym w (...) IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzona jest księga wieczysta numer (…),

5)prawo wieczystego użytkowania działki gruntu numer 5 (siedemset osiemdziesiąt sześć przez dwa) o powierzchni 0,0584 ha ( pięć arów osiemdziesiąt cztery metry kwadratowe ), położonej w (...), w obrębie 3 (trzy), dla której w Sądzie Rejonowym w (...) IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzona jest księga wieczysta numer (…).

We wrześniu 2011 r. E. spółka jawna sprzedała nieruchomości i ruchomości stanowiące przedmiot wkładu niepieniężnego D.D. na rzecz F. spółki z o.o. w (…) (akt notarialny - umowa sprzedaży z dnia 16 września 2011 r. Rep. A nr (…) notariusz G.G., KN w (…). Transakcja ta powiązana była z równoległą sprzedażą przez F. spółkę z o.o. w (…) na rzecz E. spółki jawnej w (…) gruntów rolnych, o których mowa w niniejszym opisie stanu faktycznego (akt notarialny - warunkowa umowa sprzedaży Rep. A nr (…) notariusz G.G., KN w (…) ).

Grunty rolne zakupione zostały w miejsce sprzedanego aportu i z zaliczeniem ceny za sprzedany aport na poczet ceny za zakupione grunty rolne. Prowadzenie spraw spółki powierzone zostało wyłącznie D.D., który został upoważniony do prowadzenia wszystkich spraw spółki bez uprzedniej uchwały zgromadzenia wspólników. Wspólnicy uczestniczyli w zyskach spółki w następujący sposób: D.D. - 95%, A.A. - 5%.

Do czasu śmierci D.D. spółka jawna, poza posiadaniem gruntów rolnych wydzierżawionych na rzecz osoby trzeciej podejmowała szereg innych aktywności (działalności gospodarczych).

W dniu 6 października 2013 r. zmarł nagle w wieku 44 lat wspólnik D.D. Zgodnie z paragrafem 13 umowy spółki spadkobiercy D.D. wstąpili w jego miejsce jako wspólnicy E. spółki jawnej w (…). Spadkobiercami D.D. są Jego żona A.A. oraz jego dwaj synowie B.B. ur. 3 marca 2007 r. i C.C. ur. 16 lutego 2010 r. Spadkobiercy zostali wpisani do rejestru przedsiębiorców KRS jako wspólnicy spółki jawnej E. w dniu 31 grudnia 2013 r. W chwili wpisania ich jako wspólników małoletni B.B. niespełna 7 lat, a małoletni C.C. niespełna 4 lata. Dzieci są nadal małoletnie, a podejmowanie w Ich imieniu przez A.A. decyzji w sprawach jakiejkolwiek nowej działalności w spółce wymagałoby uzyskiwania każdorazowo zgody sądu rodzinnego na dokonanie czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu ich majątkiem. Prowadzenie racjonalnej działalności gospodarczej w spółce i jej rozwijanie w warunkach tak bardzo ograniczonej decyzyjności wspólników spółki, jest wysoce utrudnione, a często wręcz niemożliwe.

E. spółka jawna z siedzibą w (…) jest właścicielem gruntów rolnych o powierzchni 296,2159 ha położonych na terenie gminy (…) w powiecie (…) w województwie (…) i o powierzchni 512,3984 ha położonych w gminie (…) w powiecie (…) w województwie (…).

Wszystkie te grunty są sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne i na podstawie umowy dzierżawy zawartej w dniu 29 marca 2011 r. wydzierżawione są na rzecz osoby fizycznej z przeznaczeniem na prowadzenie na tych gruntach przez dzierżawcę działalności rolniczej. Umowa dzierżawy obowiązuje do dnia 31 sierpnia 2025 r.

Na wydzierżawionych gruntach dzierżawca prowadzi nieprzerwanie działalność rolniczą - weszły one w skład gospodarstwa rolnego prowadzonego przez dzierżawcę. Z tytułu dzierżawy dzierżawca płaci na rzecz E. spółki jawnej w (...) czynsz dzierżawny. Od chwili śmierci D.D. i wstąpienia w jego miejsce, jako wspólnicy E. spółki jawnej w (…), jego spadkobierców, działalność spółki ogranicza się wyłącznie do pobierania czynszu z tytułu wydzierżawienia stanowiących własność spółki nieruchomości. Wszelka inna działalność gospodarcza spółki ustała i od lat nie jest podejmowana. Z uwagi na fakt, że A.A. sama wychowuje małoletnich synów, będących jednocześnie wspólnie z nią wspólnikami w spółce jawnej E., nie jest ona w stanie, ze względu na ogrom obowiązków rodzinnych i wynikający z tego brak czasu, podejmować w spółce jawnej żadnej innej aktywności gospodarczej i takiej aktywności nie podejmuje. Małoletni synowi, z uwagi na swój wiek oraz kontynuowanie nauki w szkole, w sposób oczywisty także nie są predystynowani do angażowania się w jakikolwiek sposób w działalność spółki jawnej, której wspólnikami stali się w wyniku dziedziczenia po zmarłym ojcu. Poważnym ograniczeniem dla podejmowania działalności gospodarczej przez spółkę jawną jest również fakt, że wszelkie decyzje gospodarcze podejmowane w imieniu małoletnich wspólników wymagałyby uprzedniego uzyskiwania przez A.A. zgody sądu rodzinnego na dokonanie w ich imieniu czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu ich majątkiem, co uniemożliwi wręcz podjęcie i sprawne prowadzenie jakiejkolwiek nowej działalności gospodarczej. Z tego powodu działalność spółki jawnej ograniczona została do prostego pobierania pożytków z prawa własności nieruchomości rolnych w postaci czynszu dzierżawnego od Jednego dzierżawcy, który wydzierżawił wszystkie grunty rolne stanowiące własność E. spółki jawnej w (…).

Uzupełnienie

Wszyscy Zainteresowani mają miejsce zamieszkania do celów podatkowych w Polsce.

Pytanie

Czy w opisanej wyżej sytuacji wspólnicy spółki jawnej E. spółka jawna z siedzibą w (...) są zobowiązani do zaliczania czynszu uzyskiwanego przez spółkę jawną z tytułu dzierżawy nieruchomości rolnych na cele prowadzenia na nich działalności rolniczej jako przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) i w konsekwencji do płacenia podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot wpływających do spółki jawnej tytułem czynszu dzierżawnego?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Zdaniem Zainteresowanych, pobierany przez spółkę jawną E. spółka jawna w (...) czynsz z tytułu dzierżawy nieruchomości rolnych przeznaczonych i faktycznie wykorzystywanych na działalność rolniczą nie stanowi przychodu w świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.), gdyż zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Grunty rolne, których właścicielem jest E. spółka jawna w (...), stanowią gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów art. 55(3) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), który stanowi: "Za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.” jak również w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1176 ), zgodnie z którym: "Za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1 (przyp. grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza), o łącznej powierzchni przekraczającej 1ha lub 1ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej."

Grunty te (będące gospodarstwem rolnym) zostały w całości wydzierżawione na prowadzenie działalności rolniczej i na działalność rolniczą są wykorzystywane przez dzierżawcę. Od czasu śmierci wspólnika D.D. i wstąpienia w jego miejsce spadkobierców, w tym dwóch małoletnich synów, E. spółka jawna w (...) nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej ograniczając się do pobierania czynszu z tytułu wydzierżawienia nieruchomości rolnych. Spółka nie zawierała ani nie zawiera wielu umów dzierżawy gruntów rolnych, lecz kontynuuje jedyną umowę dzierżawy, zawartą w 2011 r. jeszcze przed nabyciem przez nią własności wydzierżawionych gruntów i tylko z tej umowy dzierżawy pobiera czynsz. Tym samym przychody z tytułu czynszu dzierżawy nie stanowią źródła przychodu i od kwot uzyskanych z tytułu czynszu dzierżawy wspólnicy nie mają obowiązku płacić podatku dochodowego od osób fizycznych.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 października 2021 r. sygn. akt II FSK 2239/20 zawarł tezę, że skoro czynsz najmu jest pożytkiem cywilnym z posiadanego majątku, to błędne byłoby przyjęcie, że bierne uzyskiwanie przez podatnika pożytków z majątku stanowi prowadzenie działalności gospodarczej. Ten wyrok w ocenie Zainteresowanych odnosi się również do aktualnej (trwającej od 6 października 2013 roku ) sytuacji E. spółki jawnej w (...) i osób fizycznych, w tym małoletnich, będących jej wspólnikami.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.):

Według art. 22 § 1 ww. ustawy:

Każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką, z uwzględnieniem art. 31 (§ 2 ww. przepisu).

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl natomiast art. 5a pkt 28 ww. ustawy

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w takiej spółce, tj. innej niż wskazana w art. 5a pkt 28 ww. ustawy, uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika.

Jeżeli wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Za spółkę niebędącą osobą prawną w rozumieniu powyższych przepisów należy zatem uznać m.in. spółkę jawną osób fizycznych.

W przypadku prowadzenia działalności w formie spółki jawnej osób fizycznych, podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest spółka, tylko poszczególni wspólnicy.

Według art. 8 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 powołanej wyżej ustawy:

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z tego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w tym przepisie ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną wyżej definicją działalności rolniczej – podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Wszelkie inne przychody pośrednio związane z działalnością rolniczą, czy też powstające przy okazji prowadzenia działalności rolniczej – nie stanowią przychodów z tej działalności.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ww. ustawy:

Zatem, jak wynika z art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy do przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy i poddzierżawy ustawodawca zalicza między innymi dzierżawę gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej. Nie stanowi jednak źródła przychodów, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dzierżawa gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele rolnicze.

Przy określaniu zakresu wspomnianego wyżej wyłączenia z katalogu źródeł przychodów należy uwzględnić definicję gospodarstwa rolnego, sformułowaną w ustawie o podatku rolnym.

Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1176 ze zm.):

Zatem, aby przychód z najmu, podnajmu, dzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze nie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to przedmiotem najmu, dzierżawy (czy też innych umów wymienionych w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) musi być gospodarstwo rolne lub jego składniki i przedmiot ten musi być w wyniku zawartej umowy wykorzystywany na cele rolnicze.

Natomiast pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Ponadto, zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki, tj.:

• zaistnienie przesłanek pozytywnych, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy pozwalających na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,
• brak wystąpienia przesłanek negatywnych z art. 5b ust. 1 ustawy, oraz
• wykluczenie, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Według art. 14 ust. 1 powołanej ustawy:

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy:

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącym źródła przychodów, jakim jest najem/dzierżawa, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzam, że najem/dzierżawa stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem/dzierżawa, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy). W przypadku, gdy przedmiotem najmu/dzierżawy są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, wynajmowanie/wydzierżawianie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Nieistotny jest fakt, że zawarcie umowy dzierżawy gruntów rolnych odbywa się na cele rolnicze, bowiem dzierżawa ta nie jest realizowana w ramach tzw. najmu prywatnego. Natomiast z zakresu źródła przychodów określonego w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy wprost wyłączony jest najem/dzierżawa składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Bez względu na cel zawarcia umowy najmu/dzierżawy, w przypadku gdy przedmiotem najmu/dzierżawy są składniki majątku związane z pozarolniczą działalnością gospodarczą, przychody z tego tytułu zaliczane są do źródła pozarolnicza działalność gospodarcza stosownie do ww. art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że przedmiotem przeważającej działalności Państwa spółki jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Spółka jest właścicielem gruntów rolnych o powierzchni 296,2159 ha położonych na terenie gminy (...) i o powierzchni 512,3984 ha położonych w gminie (...). Wszystkie te grunty są sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne i na podstawie umowy dzierżawy zawartej w dniu 29 marca 2011 r. wydzierżawione są na rzecz osoby fizycznej z przeznaczeniem na prowadzenie na tych gruntach przez dzierżawcę działalności rolniczej. Umowa dzierżawy obowiązuje do dnia 31 sierpnia 2025 r. Na wydzierżawionych gruntach dzierżawca prowadzi nieprzerwanie działalność rolniczą- weszły one w skład gospodarstwa rolnego prowadzonego przez dzierżawcę. Z tytułu dzierżawy dzierżawca płaci na rzecz spółki jawnej czynsz dzierżawny. Od chwili śmierci D.D.  i wstąpienia w jego miejsce, jako wspólnicy E. spółki jawnej, jego spadkobierców, działalność spółki ogranicza się wyłącznie do pobierania czynszu z tytułu wydzierżawienia stanowiących własność spółki nieruchomości.

Skoro przedmiotem dzierżawy są składniki majątku (grunty rolne, które dzierżawca wykorzystuje na cele rolnicze) związane z działalnością gospodarczą spółki, w której jesteście Państwo wspólnikami, to przychody uzyskane z ww. umowy dzierżawy zaliczane są do przychodów ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej. Tym samym dochód uzyskany przez Państwa jako wspólników spółki jawnej, z tytułu opisanej dzierżawy, podlega opodatkowaniu zgodnie z wybraną przez Państwa formą opodatkowania działalności gospodarczej powadzonej w ramach tej spółki.

Wobec tego, jesteście Państwo zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot wpływających do spółki jawnej tytułem czynszu dzierżawnego.

Zatem, Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

  Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

  1) z zastosowaniem art. 119a;

  2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

  3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

  Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pani A.A. (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.