Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja - null

shutterstock
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie określenia momentu nabycia sprzedawanej nieruchomości:

  • w części dotyczącej wskazania, że w Pani przypadku za moment nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać tylko 2015 r. jest nieprawidłowe,
  • w części dotyczącej wskazania, że w Pana przypadku za moment nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać tylko 2017 r. jest nieprawidłowe,
  • w pozostałym zakresie jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

13 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie określenia momentu nabycia sprzedawanej nieruchomości. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.    Zainteresowany będący stroną postępowania: Pan …

2.    Zainteresowana niebędąca stroną postępowania: Pani …

Opis stanu faktycznego

Od momentu zawarcia związku małżeńskiego w 2012 r. mają Państwo wspólność majątkową. W 2015 r. otrzymała Pani w darowiźnie od swoich rodziców nieruchomość gruntową, na którą składało się kilka działek ewidencyjnych, w tym działka nr A w obrębie …, gm. … (akt notarialny z dnia 14 października 2015 r., Rep. A numer … – zał. nr 1). Dla całej tej nieruchomości założono nową księgę wieczystą nr ….

W 2017 r. dokonała Pani darowizny na Pana rzecz, w wyniku której stali się Państwo współwłaścicielami ww. nieruchomości na zasadzie współwłasności ułamkowej – każde w udziale 1/2 (akt notarialny z dnia 18 września 2017 r., Rep. A nr … – zał. nr 2).

W sierpniu 2023 r. zakupili Państwo od Gminy … działkę nr B, stanowiącą odcinek nieczynnego rowu melioracyjnego otoczonego gruntem ww. działki nr A (akt notarialny z dnia 24 sierpnia 2023 r., Rep. A nr … – zał. nr 3). W załączeniu wypis i wyrys z ewidencji gruntów ww. działek nr A i nr B (zał. nr 4).

W ww. akcie notarialnym wnioskowali Państwo o przyłączenie zakupionej działki ewidencyjnej nr B do posiadanej wcześniej nieruchomości, jednak Sąd Rejonowy w … Wydział Ksiąg Wieczystych nie wyraził zgody na taki wpis ze względu na różną formę współwłasności – ułamkową dla nieruchomości, w skład której wchodziła działka nr A oraz współwłasność łączną dla zakupionej działki nr B. Z tego powodu zakupiona działka ewidencyjna nr B w obrębie …, gm. …, została odrębną nieruchomością, dla której utworzono nową księgę wieczystą nr ….

W listopadzie 2023 r. zawarli Państwo umowę darowizny (akt notarialny z dnia 30 listopada 2023 r., Rep. A nr … – zał. nr 5), w wyniku której przysługujące Państwu udziały ułamkowe w działce nr A (po 1/2 części) darowali Państwo ze swoich majątków osobistych do Państwa majątku wspólnego. W wyniku tego aktu zmieniona została forma współwłasności działki nr A z ułamkowej na łączną, co umożliwiło odłączenie tej działki od dotychczasowej nieruchomości (opisanej w księdze wieczystej nr …) i przyłączenie jej do nieruchomości opisanej w księdze wieczystej nr … (zawierającej ww. działkę nr B).

Na podstawie zgłoszenia zmian danych obejmujących informacje zawarte w ewidencji gruntów i budynków z dnia 24 czerwca 2024 r. (zał. nr 6) dokonano połączenia działek nr A i nr B, stanowiących jedną nieruchomość (dla której prowadzona jest księga wieczysta nr …) oraz podział tej nieruchomości, z uwzględnieniem ustaleń obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, na dwie działki: nr C – o przeznaczeniu w planie jako grunty rolne oraz nr D – o przeznaczeniu w planie jako teren zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej jednorodzinnej.

Na podstawie decyzji Wójta Gminy … nr … z dnia 19 sierpnia 2024 r. (zał. nr 7) dokonano podziału działki nr D na dwie działki: nr D/1 i nr D/2, z których jedną – nr D/1, zamierzają Państwo w najbliższym czasie odpłatnie zbyć.

Do wniosku załączyli Państwo kopie dokumentów.

Ponadto we wniosku wskazali Państwo, że w zakres przeznaczonej do sprzedaży działki nr D/1 nie wchodzi żaden fragment działki zakupionej od Gminy w 2023 r. (wówczas działki nr B). Planowana do sprzedaży działka nr D/1 jest w całości fragmentem wcześniejszej działki nr A, której została Pani właścicielką w 2015 r., a od 2017 r. są Państwo jej współwłaścicielami. W 2023 r. w wyniku dokonania wzajemnej darowizny zmienili Państwo jedynie formę tej współwłasności z ułamkowej (po 1/2 części) na łączną, co pozostało bez wpływu na wartość Państwa majątku (mają Państwo wspólność majątkową).

Pytania

1.Czy za moment nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym ustalenie właściwego rodzaju zobowiązania podatkowego w przypadku zbycia ww. części nieruchomości (działkę nr D/1) należy uznać w Pani przypadku 2015 r.?

2.Czy za moment nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym ustalenie właściwego rodzaju zobowiązania podatkowego w przypadku zbycia ww. części nieruchomości (działki nr D/1) należy uznać w Pana przypadku 2017 r.?

3.Czy zmiana rodzaju współwłasności działki nr A z ułamkowej na łączną w wyniku dokonania wzajemnej darowizny, miała wpływ na ustalenie momentu nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym ustalenie właściwego rodzaju zobowiązania podatkowego w przypadku zbycia ww. części nieruchomości (działki nr D/1)?

4.Czy zmiany obejmujące odłączenie działki nr A od wcześniejszej nieruchomości i jej dołączenie do działki nr B w ramach nowej nieruchomości, miały wpływ na ustalenie momentu nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym ustalenie właściwego rodzaju zobowiązania podatkowego w przypadku zbycia ww. części nieruchomości (działki nr D/1)?

5.Czy zmiany obejmujące połączenie działek nr A i nr B oraz dokonanie ich ponownego podziału w ramach jednej nieruchomości, miały wpływ na ustalenie momentu nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym ustalenie właściwego rodzaju zobowiązania podatkowego w przypadku zbycia ww. części nieruchomości (działki nr D/1)?

Państwa stanowisko w sprawie

W zakres przeznaczonej do sprzedaży działki nr D/1 nie wchodzi żaden fragment działki zakupionej od Gminy w 2023 r. (wówczas działki nr B). Planowana do sprzedaży działka nr D/1 jest w całości fragmentem wcześniejszej działki nr A, której została Pani właścicielką w 2015 r., a od 2017 r. są Państwo jej współwłaścicielami. W 2023 r. w wyniku dokonania wzajemnej darowizny zmienili Państwo jedynie formę tej współwłasności z ułamkowej (po 1/2 części) na łączną, co pozostało bez wpływu na wartość Państwa majątku (mają Państwo wspólność majątkową).

W związku z powyższym uważają Państwo, że:

1.Za moment nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym ustalenie właściwego rodzaju zobowiązania podatkowego w przypadku zbycia ww. części nieruchomości (działki nr D/1) należy uznać w Pani przypadku 2015 r.

2.Za moment nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym ustalenie właściwego rodzaju zobowiązania podatkowego w przypadku zbycia ww. części nieruchomości (działki nr D/1) należy uznać w Pana przypadku 2017 r.

3.Dokonanie zmiany rodzaju współwłasności działki nr A z ułamkowej na łączną w wyniku dokonania wzajemnej darowizny, nie miało wpływu na ustalenie momentu nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym ustalenie właściwego rodzaju zobowiązania podatkowego w przypadku zbycia ww. części nieruchomości (działki nr D/1).

4.Odłączenie działki nr A od wcześniejszej nieruchomości i jej dołączenie do działki nr B w ramach nowej nieruchomości, nie miało wpływu na ustalenie momentu nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym ustalenie właściwego rodzaju zobowiązania podatkowego w przypadku zbycia ww. części nieruchomości (działki nr D/1).

5.Połączenie działek nr A i nr B oraz dokonanie ich ponownego podziału w ramach jednej nieruchomości, nie miało wpływu na ustalenie momentu nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym ustalenie właściwego rodzaju zobowiązania podatkowego w przypadku zbycia ww. części nieruchomości (działki nr D/1).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Źródła przychodów

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Jak stanowi art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Z treści wniosku wynika, że:

  • Od momentu zawarcia związku małżeńskiego w 2012 r. mają Państwo wspólność majątkową.
  • W 2015 r. otrzymała Pani w darowiźnie od swoich rodziców nieruchomość gruntową, na którą składało się kilka działek ewidencyjnych, w tym działka nr A.

W 2017 r. dokonała Pani darowizny udziału 1/2 w ww. nieruchomości na Pana rzecz, w wyniku której stali się Państwo współwłaścicielami ww. nieruchomości na zasadzie współwłasności ułamkowej – Pani posiadała udział 1/2 w ww. nieruchomości w swoim majątku osobistym (dalej: „udział A”) i Pan posiadał udział 1/2 w ww. nieruchomości w swoim majątku osobistym (dalej: „udział B”).

  • W sierpniu 2023 r. do majątku wspólnego zakupili Państwo działkę nr B, stanowiącą odcinek nieczynnego rowu melioracyjnego otoczonego gruntem ww. działki nr A.
  • W dniu 30 listopada 2023 r. zawarli Państwo umowę darowizny, w wyniku której przysługujące Państwu udziały ułamkowe w działce nr A (po 1/2 części) darowali Państwo ze swoich majątków osobistych do Państwa majątku wspólnego. W wyniku tego aktu zmieniona została forma współwłasności działki nr A z ułamkowej na łączną, co umożliwiło odłączenie tej działki od dotychczasowej nieruchomości i przyłączenie jej do nieruchomości.
  • Na podstawie zgłoszenia zmian danych obejmujących informacje zawarte w ewidencji gruntów i budynków z dnia 24 czerwca 2024 r. dokonano połączenia działek nr A i nr B, stanowiących jedną nieruchomość oraz podział tej nieruchomości, z uwzględnieniem ustaleń obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, na dwie działki: nr C oraz nr D.
  • Na podstawie decyzji Wójta Gminy … z dnia 19 sierpnia 2024 r. dokonano podziału działki nr D na dwie działki: nr D/1 i nr D/2.
  • Działkę nr D/1 zamierzają Państwo w najbliższym czasie odpłatnie zbyć. W zakres przeznaczonej do sprzedaży działki nr D/1 nie wchodzi żaden fragment działki zakupionej w 2023 r. (wówczas działki nr B). Planowana do sprzedaży działka nr D/1 jest w całości fragmentem wcześniejszej działki nr A.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

W myśl art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego, czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności, powinna mieć formę aktu notarialnego. Tym samym zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje.

Stosunki majątkowe w małżeństwie

Kwestie stosunków majątkowych w małżeństwie reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Z kolei jak stanowi art. 35 ww. Kodeksu:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Stosownie do art. 43 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Zgodnie z art. 47 § 1 ww. ustawy:

Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

Na podstawie powyższego przepisu stwierdzić należy, że małżonkowie – poprzez zawarcie stosownej umowy – mogą ustanawiać ustrój majątkowy w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy takie w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny.

Ponadto, w doktrynie prawa rodzinnego podkreśla się, że w przypadku majątku osobistego małżonek pozostaje w stosunku do niego podmiotem wyłącznie uprawnionym, co oznacza, że jego uprawnienia do dysponowania przedmiotami wchodzącymi w skład majątku osobistego nie podlegają co do zasady żadnym ograniczeniom, w tym wynikającym z przepisów prawa rodzinnego, takim jak konieczność uzyskania zgody współmałżonka co do możliwości rozporządzania konkretnym składnikiem majątku osobistego. Możliwe jest więc swobodne dokonywanie pomiędzy małżonkami czynności rozporządzających prowadzących do przeniesienia określonego przedmiotu majątkowego z majątku osobistego do majątku wspólnego.

Co do zasady, z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania.

W tym miejscu należy wskazać na jednolicie ukształtowaną linię orzeczniczą, zgodnie z którą włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości lub praw majątkowych stanowiących majątek odrębny jednego małżonka na zasadach i w sposób określony przez ustawę Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie jest nabyciem tej nieruchomości lub prawa majątkowego przez drugiego małżonka w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zarówno darowizna do majątku wspólnego małżonków, jak i umowa rozszerzająca wspólność małżeńską majątkową wywołuje takie same skutki na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy. Włączenie do majątku wspólnego nieruchomości lub prawa majątkowego wchodzących uprzednio w skład majątku osobistego małżonka nie stanowi nabycia tej nieruchomości lub prawa w rozumieniu tego przepisu. Datą nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego przez każdego z małżonków jest data nabycia przez tego małżonka, który tę nieruchomość lub prawo włączył do majątku wspólnego.

Taki pogląd wyraził m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 maja 2016 r., sygn. akt II FSK 1110/14, podkreślając, że małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską uregulowana została w art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Jest to umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, są stricte umowami majątkowymi małżeńskimi, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny. Tak więc skoro z chwilą objęcia nieruchomości wspólnością majątkową nie następuje jakiekolwiek wydzielenie części nieruchomości, a żadnemu z małżonków (współwłaścicieli) nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy, to nie można przyjąć, że z chwilą rozszerzenia wspólności majątkowej (wspólności ustawowej) strona takiej umowy wyzbyła się prawa do tej rzeczy.

Tożsamej oceny dokonano w szeregu innych wyroków NSA i WSA (przykładowo: wyrok NSA z dnia 22 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 456/15, wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt II FSK 313/14, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 29 października 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 964/14).

Skoro z chwilą objęcia nieruchomości wspólnością majątkową nie następuje jakiekolwiek wydzielenie części nieruchomości, a żadnemu z małżonków (współwłaścicieli) nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy, to nie można przyjąć, że z chwilą rozszerzenia wspólności majątkowej (wspólności ustawowej) strona takiej umowy wyzbyła się prawa do tej rzeczy.

Tym samym w przedmiotowe sprawie, włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową udziałów w nieruchomości stanowiących majątek odrębny małżonków, nie jest nabyciem tych udziałów w nieruchomości przez drugiego z małżonków, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Datą nabycia tego udziału w nieruchomości przez każdego z małżonków jest data nabycia go przez tego małżonka, który ten udział w nieruchomości włączył do majątku wspólnego.

Wobec powyższego wskazać należy, że udziały w działce nr A nabyli Państwo w różnym czasie i w różny sposób:

  • W 2015 r. otrzymała Pani w darowiźnie od swoich rodziców nieruchomość m.in działkę nr A. W 2017 r. dokonała Pani darowizny udziału 1/2 w ww. nieruchomości m.in. w działce nr A na Pana rzecz. W Pani majątku osobistym zachowała Pani pozostały udział 1/2 m.in. w działce nr A (udział A). Następnie w dniu 30 listopada 2023 r. darowała Pani ww. udział (udział A) do Państwa majątku wspólnego. Zatem datą nabycia ww. udziału A w działce nr A zarówno dla Pani, jak i dla Pana, będzie data nabycia działki nr A przez Panią w drodze darowizny od Pani rodziców, która to miała miejsce w 2015 r.
  • W 2017 r. otrzymał Pan drodze darowizny udział 1/2 w ww. nieruchomości m.in. w działce nr A do majątku osobistego (udział B). Następnie w dniu 30 listopada 2023 r. darował Pan ww. udział B do Państwa majątku wspólnego. Zatem datą nabycia ww. udziału B w nieruchomości zarówno dla Pana, jak i dla Pani, będzie data nabycia udziału B przez Pana w drodze darowizny od Pani, która to miała miejsce w 2017 r.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy, wskazać należy, że stosownie do art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za datę nabycia przez Państwa udziałów w działce nr A należy przyjąć:

·dzień darowizny działki nr A przez Pani rodziców na Pani rzecz – w odniesieniu do udziału A,

·dzień darowizny udziału 1/2 w działce nr A przez Panią na Pana rzecz – w odniesieniu do udziału B.

Zatem za datę nabycia przez Państwa działki nr A w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do której posiadali Państwo udziały po 1/2 w swoich majątkach osobistych, a następnie włączyli te udziały do wspólności majątkowej małżeńskiej należy przyjąć daty, w których nabyli Państwo te udziały w nieruchomości do swoich majątków osobistych, tj. 2015 i 2017 r., a nie jak Państwo błędnie wskazali dla Pani tylko 2015 r., a dla Pana tylko 2017 r. Rozszerzenie wspólności majątkowej o udział w nieruchomości wchodzący uprzednio w skład majątku osobistego jednego małżonka nie stanowi nabycia tego udziału w nieruchomości przez drugiego małżonka w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Scalenie i podział działek

Zgodnie z art. 98b ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1145 ze zm.):

Właściciele albo użytkownicy wieczyści nieruchomości ukształtowanych w sposób uniemożliwiający ich racjonalne zagospodarowanie mogą złożyć zgodny wniosek o ich połączenie i ponowny podział na działki gruntu, jeżeli przysługują im jednorodne prawa do tych nieruchomości. Do wniosku należy dołączyć, złożone w formie aktu notarialnego, zobowiązanie do dokonania zamiany, o której mowa w ust. 3.

Co do zasady przez postępowanie scaleniowe i podział nieruchomości należy rozumieć proces mający na celu uzyskanie korzystniejszej konfiguracji poszczególnych nieruchomości przez ich właścicieli. W sytuacji gdy właściciel kilku działek dokonuje ich scalenia, a następnie nowego podziału geodezyjnego nie mamy do czynienia z żadnym nabyciem, bo chodzi o działki, których ta osoba jest już właścicielem. Wtedy można mówić o podziale, który nie wpłynął na formę prawną władania przez właściciela tymi nieruchomościami (działkami). W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, datę nabycia wydzielonych działek należy utożsamiać z datą nabycia prawa do tej nieruchomości.

Ocena Państwa sytuacji

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz przywołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że datę nabycia przez Państwa działki nr A w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do której posiadali Państwo udziały po 1/2 w swoich majątkach osobistych, a następnie włączyli te udziały do wspólności majątkowej małżeńskiej należy przyjąć daty, w których nabyli Państwo te udziały w nieruchomości do swoich majątków osobistych, tj. 2015 i 2017 r., a nie jak Państwo błędnie wskazali dla Pani tylko 2015 r., a dla Pana tylko 2017 r.

Rozszerzenie wspólności majątkowej o udział w nieruchomości wchodzący uprzednio w skład majątku osobistego jednego małżonka (tj. dokonanie zmiany rodzaju współwłasności) nie stanowi nabycia tego udziału w nieruchomości przez drugiego małżonka w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odłączenie działki nr A od wcześniejszej nieruchomości i jej scalenie z działką nr B oraz dokonanie ich ponownego podziału nie miało wpływu na ustalenie momentu nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji planowana przez Państwa sprzedaż działki nr D/1 (składającej się w całości z powierzchni działki nr A), dla której za datę nabycia przez Państwa, zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy przyjąć 2015 r. i 2017 r., nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostanie dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez Państwa.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan … (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we ...., ... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.