Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 grudnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 5 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

30 listopada 1974 r. miał miejsce przydział mieszkania w bloku na książeczkę mieszkaniową dla Pani ojca z rodziną przez Spółdzielnię mieszkaniową lokatorsko-własnościową w A na warunkach lokatorskiego prawa do lokalu.

6 listopada 1989 r. Spółdzielnia mieszkaniowa wydała zgodę na przekształcenie lokatorskiego prawa do użytkowania lokalu na „prawo własnościowe”. Na zgodzie widoczny jest wykaz wymaganych kosztów w związku z przekształceniem. Pani rodzice nabyli spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, co stanowiło współwłasność ustawową małżeńską.

22 sierpnia 2005 r. nastąpił zgon Pani ojca.

12 kwietnia 2006 r., sygn. akt. (...) – wydano postanowienie Sądu Rejonowego w A I Wydział Cywilny o nabyciu spadku po ojcu na podstawie ustawy, tj. w udziale po 1/3 dla Pani mamy, dla brata i dla Pani.

26 września 2007 r. zapłacony został podatek do US z tytułu nabycia spadku na podstawie ustawy. Przedmiotem spadku był udział wynoszący 1/2 części w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego.

Zgodnie z aktem notarialnym z 20 sierpnia 2008 r. dokonano wpisu do Kw w dziale II jako współwłaścicieli ww. prawa do lokalu mieszkalnego w udziale: Pani mama 4/6 części, Pani brat 1/6 i Pani 1/6 części (nabycie do Pani majątku osobistego).

29 kwietnia 2022 r. na podstawie akt poświadczenia dziedziczenia, spadek po Pani mamie (zgon mamy 31 marca 2022 r.) na podstawie ustawy przypadł po 1/2 dla Pani brata i dla Pani. Wydane zostało zaświadczenie US o zwolnieniu z podatku od spadków i darowizn z tytułu dziedziczenia.

14 września 2023 r. na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia, spadek po Pani bracie (zgon brata 8 września 2023 r.) na podstawie ustawy nabyła Pani w całości (była Pani jedynym spadkobiercą ustawowym). Akt nr (...) zarejestrowany został 14 września 2023 r. w Rejestrze Spadkowym. Wydane zostało zaświadczenie przez US o zwolnieniu z podatku od spadków i darowizn z tytułu dziedziczenia.

7 października 2024 r. na podstawie aktu notarialnego sprzedała Pani ww. prawo do mieszkania za kwotę 304 000 zł. Kwota ta została przelana na rachunek bankowy w dniu sporządzenia aktu notarialnego

Pytania

Czy może być do Pani zbycia nieruchomości zastosowana ulga podatkowa (nie ma obowiązku zapłaty podatku dochodowego) z nowelizacji ustawy z 23.10.2024 o zmianie ustawy o podatku dochodowym, w której do art. 10 dodano nowy ustęp 5 stosowany do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Czy odpłatne zbycie prawa do lokalu w Pani przypadku powoduje powstanie dochodu podlegającego opodatkowaniu w zeznaniu PIT-39 za 2018 r., a jeśli tak to w jakiej części?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, sprzedaż prawa do lokalu mieszkalnego nie powinna być uznana za Pani dochód podlegający opodatkowaniu.

Pani rodzice posiadali prawo własnościowe do mieszkania od 1989 r. W 2008 r. w akcie notarialnym (po śmierci ojca w 2005 r.), została Pani współwłaścicielką mieszkania wraz z mamą i bratem. Nabycie mieszkania i poniesione koszty z tym związane wystąpiły kilkanaście lat wcześniej przed sprzedażą .

Jako najbliższa i jedyna rodzina, wykazana w aktach notarialnych i w księdze wieczystej (we wszystkich wprowadzanych na bieżąco zmianach), a na koniec jako jedyna właścicielka (po śmierci mamy w 2022 r. i brata w 2023 r.), powinna być Pani zwolniona z obowiązku opłaty podatku dochodowego w związku ze sprzedażą mieszkania w 2024 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c omawianej ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Tym samym, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c cytowanej ustawy, stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób nabycia tej nieruchomości.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) wprowadzono do art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ust. 5 zgodnie z którym:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Z przepisu tego wprost wynika, że chodzi o datę nabycia nieruchomości lub określonych praw majątkowych prze spadkodawcę a nie spadkodawcę spadkodawcy. Jeżeli więc spadkodawca otrzymał nieruchomość (prawo majątkowe) w spadku to okres pięciu lat liczy się od daty jej nabycia w drodze spadku przez tego spadkodawcę.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciem nabycia w drodze spadku, dlatego w tym wypadku należy posiłkować się normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Na podstawie art. 924 i art. 925 przywołanej ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Przechodząc natomiast do kwestii stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami, które zostały uregulowane w ustawie z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Przepis art. 31 § 1 tej ustawy stanowi, że:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ustawodawca ukształtował jako wspólność łączną, bezudziałową.

Z kolei jak stanowi art. 35 ww. Kodeksu:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności – tzw. „współwłasność łączna”. Jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela.

Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków, objętych wspólnością ustawową, nabycie w czasie jej trwania spółdzielczego własnościowego prawo do lokalu mieszkalnego czy nieruchomości do majątku wspólnego oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. W konsekwencji, małżonek w momencie śmierci drugiego z nich nie mógł ponownie nabyć udziału w tych prawach.

Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest ograniczonym prawem rzeczowym. Jest to prawo zbywalne, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Umożliwia ono korzystanie z lokalu oraz rozporządzanie tym prawem, z pewnymi ograniczeniami, na zasadach zbliżonych do prawa własności. Świadczy o tym chociażby umiejscowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w Księdze Drugiej Kodeksu cywilnego – „Własność i inne prawa rzeczowe”.

Zgodnie natomiast z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 tej ustawy:

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1)dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2)dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Z opisu Pani sprawy wynika, że:

–6 listopada 1989 r. Pani rodzice nabyli spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, objęte małżeńską wspólnością majątkową.

–22 sierpnia 2005 r. zmarł Pani ojciec a spadek po nim na podstawie ustawy przypadł w udziale po 1/3 dla Pani mamy, dla Pani brata i dla Pani.

–31 marca 2022 r. zmarła Pani mama a spadek po niej na podstawie ustawy przypadł w udziale po 1/2 dla Pani brata i dla Pani.

–8 września 2023 r. zmarł Pani brat a spadek po nim na podstawie ustawy nabyła Pani w całości (była Pani jedynym spadkobiercą ustawowym).

Wobec powyższego - uwzględniając postanowienia cytowanego art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

–sprzedaż opisanego we wniosku prawa do lokalu mieszkalnego nie stanowi dla Pani źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części, którą nabyła Pani w spadku po rodzicach, z uwagi na fakt, że nastąpiła po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie do majątku wspólnego przez spadkodawców (Pani rodziców), tj. 1989 r.;

–natomiast sprzedaż opisanego we wniosku prawa do lokalu mieszkalnego stanowi dla Pani źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części, którą nabyła Pani w spadku po bracie, z uwagi na fakt, że nastąpiła przed upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie przez Pani brata w drodze spadku, tj. 2022 r. Uzyskany z tego tytułu dochód należy więc – stosownie do cytowanego art. 30e ust. 4 ww. ustawy - wykazać w zeznaniu PIT-39.

Z wyżej wskazanych powodów, Pani stanowisko uznaję więc za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).