Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0113-KDIPT2-2.4011.787.2024.4.SR

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 2 stycznia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.787.2024.4.SR

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 8 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 23 grudnia 2024 r. (wpływ 30 grudnia 2024 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca, który jest osobą fizyczną, otrzymał w drodze darowizny w 1994 r. oraz 2001 r. od swojego ojca niezabudowane działki nr A/9 oraz nr A/3. Z uwagi, że Wnioskodawca w żaden sposób nie wykorzystywał powyższych działek oraz nie miał planów co do ich zagospodarowania, podjął decyzję o sprzedaży.

Do Wnioskodawcy zgłosiła się osoba zainteresowana zakupem powyższych działek (dalej: „Nabywca”). Z uwagi na regulacje ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 423), zbycie gruntów rolnych o powierzchni przekraczającej 0,3 ha możliwe jest tylko na rzecz określonej grupy podmiotów oraz po spełnieniu przewidzianych ustawą przesłanek, co istotnie ogranicza krąg potencjalnych nabywców. Z uwagi na fakt, że przedmiotowe działki stanowiły grunty rolne o istotnym obszarze, Wnioskodawca celem umożliwienia ich zbycia dokonał podziału oraz doprowadził do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy.

Działka nr A/9 została podzielona w 2022 r. na działki o numerach: A/17, A/18, A/20, A/21, A/22, A/23, A/24, A/25, A/26 oraz A/27. Natomiast działka nr A/3 została podzielona w 2021 r. na działki o numerach: A/14, A/15 i A/16.

W dniu 29 marca 2024 r. Wnioskodawca sprzedał Nabywcy niezabudowaną nieruchomość rolną, na którą składają się działki o numerach ewidencyjnych: A/21, A/22, A/25, A/26 – o łącznej powierzchni 0,2719 ha oraz udział wynoszący 4/14 części w niezabudowanej nieruchomości rolnej składającej się z działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi: A/13 i A/19 (stanowiące wewnętrzne drogi dojazdowe) – o łącznej powierzchni 0,1991 ha. W ramach tej samej umowy z dnia 29 marca 2024 r. Wnioskodawca zobowiązał się do zawarcia umowy sprzedaży niezabudowanej nieruchomości rolnej, na którą składają się działki o numerach ewidencyjnych: A/14, A/15, A/16, A/17, A/18, A/20, A/23, A/24 oraz A/27 – o łącznej powierzchni 0,7203 ha oraz udział wynoszący 9/14 części niezabudowanej nieruchomości rolnej składającej z działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi: A/13 i A/19 o łącznej powierzchni 0,1991 ha. Do sprzedaży tej ma dojść do końca listopada 2024 r. Na potrzeby wniosku wszystkie powyższe działki, które Wnioskodawca sprzedał i ma sprzedać na rzecz tego samego Nabywcy, tj. działki nr A/21, nr A/22, nr A/25, nr A/26, udział 4/14 części działek oznaczonych nr A/13 i nr A/19 oraz działki nr A/14, nr A/15, nr A/16, nr A/17, nr A/18, nr A/20, nr A/23, nr A/24, nr A/27 oraz udział 9/14 części działek oznaczonych nr A/13 i nr A/19, będą zwane dalej „Działkami”.

Wnioskodawca od 1988 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie …, z tytułu której jest również zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Sprzedaż Działek nie była (w stosunku do już sprzedanych działek) i nie będzie (w stosunku do przyszłej sprzedaży) związana z prowadzoną działalnością. Działki nigdy nie były składnikiem majątku prowadzonej działalności i nie były wykorzystywane do ich prowadzenia, ich sprzedaż odbyła się/odbędzie się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Wnioskodawca nie uzbrajał terenu, nie ogradzał go i nie podejmował żadnych czynności zmierzających do ich uatrakcyjnienia i zwiększenia ich atrakcyjności. Środki uzyskane ze sprzedaży Działek zostaną przeznaczone na cele prywatne. Wnioskodawca nie zamierza zajmować się obrotem nieruchomościami.

Jak wskazano powyżej, nabywcą wszystkich Działek jest ten sam podmiot. Podział na dwie transakcje sprzedaży wynikał z konieczności pozyskania środków pieniężnych przez Nabywcę, które musiało zostać rozłożone w czasie. Wnioskodawca nie korzystał z usług żadnej agencji nieruchomości, nie wystawiał również żadnych ogłoszeń na portalach internetowych. Nie udzielał również Nabywcy żadnych pełnomocnictw przed sprzedażą Działek.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

·Działka nr A/13 powstała z podziału działki nr A/9 w 2022 r., natomiast działka nr A/19 powstała z podziału działki nr A/9 w 2021 r.

·Oprócz działek wymienionych we wniosku o interpretację, Wnioskodawca posiada jedną nieruchomość gruntową zabudowaną domem jednorodzinnym, w którym mieszka, oraz budynkiem gospodarczym, w którym wykonuje czynności związane z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą w zakresie …. Ww. nieruchomość nabył w drodze darowizny od rodziców w dniu 11 marca 1985 r. w celu wykorzystywania jej na cele mieszkaniowe (oraz w części do wykonywania czynności związanych z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą w zakresie …). Jak wskazano wyżej, od momentu wejścia w posiadanie ww. nieruchomości, była ona przez Niego wykorzystywana do celów mieszkaniowych (oraz w części do wykonywania czynności związanych z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą w zakresie …). Ww. nieruchomości nie były i nie są udostępniane przez Niego innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

·Oprócz wskazanych we wniosku nieruchomości Wnioskodawca dokonał jednej (incydentalnej) sprzedaży nieruchomości niezabudowanej. Była to nieruchomość niezabudowana składająca się z działek o numerach ewidencyjnych: …, …, … i … – o łącznej powierzchni zaledwie 0,0579 ha. Nieruchomość była położona w …. Ww. nieruchomość została przez Niego nabyta w drodze darowizny i sprzedaży w dniu 17 listopada 2004 r. W kwestii wyjaśnienia Wnioskodawca wskazuje, że 1/2 części działki została przez Niego nabyta w drodze darowizny od teściowej, natomiast 1/2 części działki została nabyta w drodze kupna od wujka. Ww. nieruchomość została przez Niego nabyta w celu ulokowania zaoszczędzonych środków pieniężnych oraz zabezpieczenia przyszłości Jego dzieci. Ww. nieruchomość, od momentu wejścia w jej posiadanie do chwili sprzedaży, nie była przez Niego w żaden sposób wykorzystywana, dlatego też podjął decyzję o jej sprzedaży. Wnioskodawca sprzedaży dokonał w dniu 31 marca 2016 r. Decyzja o sprzedaży została podjęta z uwagi na tymczasowe problemy finansowe rodziny i konieczność pozyskania dodatkowych środków pieniężnych. Sprzedana niezabudowana nieruchomość składała się z działek o numerach ewidencyjnych: …, …, … i …. – 4 działki o łącznej powierzchni 0,0579 ha. Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży ww. nieruchomości zostały przeznaczone na zaspokojenie potrzeb Jego rodziny, w szczególności na wsparcie finansowe Jego synów. Część środków pieniężnych została również przeznaczona na prace remontowe w domu jednorodzinnym, w którym zamieszkuje.

Pytania

1.Czy w opisanym stanie faktycznym, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, sprzedaż Działek podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a Wnioskodawcę należy uznać za podatnika podatku VAT z tytułu tej transakcji?

2.Czy w opisanym stanie faktycznym, sprzedaż Działek podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ) ustawy o PIT?

Należy wskazać, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. pytanie nr 2). Natomiast w zakresie podatku od towarów i usług (tj. pytanie nr 1), zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy (w zakresie pytania nr 2), w opisanym stanie faktycznym, sprzedaż Działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawa o PIT stawia zatem dwa warunki, których łączne spełnienie skutkuje wyłączeniem z opodatkowania odpłatnego zbycia nieruchomości. Po pierwsze, odpłatne zbycie nieruchomości nie może następować w ramach działalności gospodarczej. Po drugie, odpłatne zbycie musi nastąpić po 5 latach, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie. Pamiętać przy tym należy, że klasyfikując działania podejmowane przez podatnika do właściwego źródła przychodu należy oceniać zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości.

Ustawa PIT nie precyzuje pojęcia „nabycie”. Nie wskazuje również, czy ma to być nabycie odpłatne czy nieodpłatne. Nie określa na podstawie jakiej czynności prawnej, bądź zdarzenia prawnego, może nastąpić nabycie nieruchomości. Zatem pojęcie to interpretuje się szeroko, tzn. że nabycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy PIT, następuje z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości. W interpretacji indywidualnej z dnia 6 września 2018 r., nr 0115-KDIT2-3.4011.253.2018.1.AWO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej odnosząc się do definicji pojęcia „nabycia” stwierdził, że „(...) pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości (lub tych praw), bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw”.

W rozpatrywanej sprawie stwierdzić należy, że na równi z nabyciem w drodze kupna należy uznać również darowanie, a zatem nabycie w drodze umowy darowizny nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jeśli odpłatne zbycie nastąpi po 5 latach licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie przez darczyńcę, z czym mamy do czynienia w niniejszą sprawie.

Rozpatrując kwestie ewentualnego uznania za działalność gospodarczą czynności sprzedaży Działek odnieść się należy do definicji: działalność gospodarczej wskazaną w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem za działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o PIT uznaje się działalność zarobkową:

1)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

2)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

3)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Działalność uznać należy za zarobkową w sytuacji, gdy jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu i ona – sama w sobie – jest zdolna do generowania potencjalnego zysku. Jednakże, działania ukierunkowane wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb nie mają charakteru zarobkowego.

Wnioskodawca z zawodu jest …, a sprzedaż Działek odbywa się jedynie w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Środki pieniężne otrzymane z planowanej sprzedaży mają zostać przekazane na zaspokojenie potrzeb życiowych Wnioskodawcy oraz Jego rodziny. Odnosząc się do zorganizowania i ciągłości podejmowanych działań zauważyć należy, że opisana w stanie faktycznym sprzedaż Działek ma charakter incydentalny. Wnioskodawca nie sprzedawał wcześniej żadnych nieruchomości, a Jego zamiarem nie jest obrót nimi. Sprzedaż przedmiotowych Działek należy zatem uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nadto, środki finansowe uzyskane z tytułu transakcji przyczynią się do zaspokajania potrzeb Wnioskodawcy oraz Jego rodziny.

Mając powyższe na względzie, sprzedaż Działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z kolei stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

-zarobkowym celu działalności,

-wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

-prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz, czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Op 18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 3 czerwca 2015 r., sygn. akt I SA/Po 919/14: „Dla przyjęcia, że działalność ma charakter ciągły, nie jest niezbędne, by powtarzane były konkretne czynności; możliwe, że dana czynność (np. sprzedaż) będzie dokonana jednorazowo, natomiast wraz z poprzedzającymi ją czynnościami przygotowawczymi będzie tworzyła ciąg działań, który uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a ust. 6 u.p.d.f.”.

Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Ponadto należy wskazać, że w myśl art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym, istotne jest również dla aktywności zarobkowej podatnika – mieszczącej się w zakresie zdefiniowanym w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nieistnienie przeszkód określonych w art. 5b ust. 1 ww. ustawy. Aby dana aktywność nie została uznana za działalność gospodarczą, konieczne jest łączne spełnienie tych przesłanek.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy).

Ocena, z jakiego źródła pochodzi przychód ma ogromne znaczenie dla określenia, chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zaliczony częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Pana do właściwego źródła przychodu, należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku.

Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać rozpatrywany całościowo zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy.

Przedstawione we wniosku okoliczności sprawy wskazują, że sprzedaż przez Pana działek nr A/21, nr A/22, nr A/25, nr A/26 oraz udziału 4/14 w działkach nr A/13 i nr A/19, a także sprzedaż działek nr A/14, nr A/15, nr A/16, nr A/17, nr A/18, nr A/20, nr A/23, nr A/24, nr A/27 oraz udziału 9/14 działkach nr A/13 i nr A/19 nie jest dokonywana w ramach działalności gospodarczej. Niezabudowane działki rolne nr A/9 oraz nr A/3 (z których podziału powstały ww. działki) nabył Pan w drodze darowizny w 1994 r. oraz 2001 r. od swojego ojca. W żaden sposób nie wykorzystywał Pan powyższych działek. Sprzedaż Działek nie ma związku z prowadzoną działalnością. Działki nigdy nie były składnikiem majątku prowadzonej działalności i nie były wykorzystywane do ich prowadzenia, ich sprzedaż ma miejsce w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Z uwagi na fakt, że przedmiotowe działki stanowiły grunty rolne o istotnym obszarze, celem umożliwienia ich zbycia dokonał Pan podziału oraz doprowadził do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy. Nie uzbrajał Pan terenu, nie ogradzał go i nie podejmował żadnych czynności zmierzających do ich uatrakcyjnienia i zwiększenia ich atrakcyjności. Nabywcą wszystkich Działek jest ten sam podmiot. Środki uzyskane ze sprzedaży Działek zostaną przeznaczone na cele prywatne.

Zatem podejmowane przez Pana działania mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, związanym ze zwykłym gospodarowaniem tym majątkiem i nie wskazują na działania o charakterze inwestycyjnym, typowym dla przedsięwzięć realizowanych w ramach działalności gospodarczej.

Okoliczności opisane we wniosku nie wskazują, że sprzedaż Działek następuje w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej, określone w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zakres, stopień zaangażowania i cel działania wskazuje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, kwota uzyskana ze sprzedaży Działek nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skutki podatkowe tych czynności, należy więc ocenić w kontekście przesłanek wynikających z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) tej ustawy.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Pana w 2024 r. Działek podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy ich odpłatne zbycie ma miejsce po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie działek nr A/9 i nr A/3.

Z treści wniosku wynika, że działki nr A/9 i nr A/3, nabył Pan w drodze darowizny w 1994 r. oraz 2001 r. od swojego ojca.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego, czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności, powinna mieć formę aktu notarialnego. Tym samym zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje.

W świetle powyższego i opisanego stanu faktycznego stwierdzić należy, że sprzedaż przez Pana w 2024 r. Działek, które powstały w wyniku podziału działek nr A/9 oraz nr A/3, nabytych przez Pana w 1994 r. oraz 2001 r. w drodze darowizny od swojego ojca, nie stanowi dla Pana źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ dokonana jest po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie.

Reasumując, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny wskazać należy, że sprzedaż przez Pana w 2024 r. działek nr A/21, nr A/22, nr A/25, nr A/26 oraz udziału 4/14 w działkach nr A/13 i nr A/19, a także sprzedaż działek nr A/14, nr A/15, nr A/16, nr A/17, nr A/18, nr A/20, nr A/23, nr A/24, nr A/27 oraz udziału 9/14 działkach nr A/13 i nr A/19, które powstały w wyniku podziału działek nr A/9 i nr A/3 nabytych przez Pana w 1994 r. oraz 2001 r. w drodze darowizny od Pana ojca, nie ma związku z działalnością gospodarczą i nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej. Zatem przychód z ww. sprzedaży nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej i nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Jednocześnie, ww. sprzedaż nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez Pana ww. działek nr A/9 i nr A/3, upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Zatem, nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tytułu ww. transakcji odpłatnego zbycia.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Jednocześnie wyjaśnić należy, że na powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma wpływu wystąpienie (lub niewystąpienie) obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług. Kwestie związane z podatkiem od towarów i usług są regulowane poprzez odrębne przepisy zawarte w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.). Oznacza to, że rozstrzygnięcia spraw w zakresie regulowanym ustawą o podatku od towarów i usług zasadniczo nie mają wpływu na rozstrzygnięcia w zakresie regulowanym ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.