Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

–nieprawidłowe – w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w latach wcześniejszych niż powstało źródło przychodów;

–prawidłowe – w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 20 grudnia 2024 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od (...) 2024 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Główne PKD to 51.10.Z - Transport lotniczy pasażerski.

Posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 oraz 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w 2024 r. jest Pan opodatkowany według skali podatkowej. Od 2024 r. prowadzi Pan podatkową księgę przychodów i rozchodów. Przedmiotem Pana działalności jest świadczenie usług pilota samolotu pasażerskiego.

Usługi pilota samolotu pasażerskiego realizuje Pan na podstawie umowy b2b zawartej z jedną ze spółek, wchodzących w skład (...) linii lotniczych V.

Przed rozpoczęciem ww. działalności gospodarczej poniósł Pan wydatki na szkolenia, które umożliwiły Panu świadczenie usług pilota samolotu pasażerskiego. Co istotne, rozpoczynając szkolenia miał Pan gwarancję podpisania z nim umowy b2b w zakresie świadczenia usług pilota samolotu pasażerskiego. Istniał więc od początku przyczynowo-skutkowy związek między wydatkami na ww. szkolenia a osiąganymi w ramach działalności gospodarczej przychodami.

W szczególności poniósł Pan następujące wydatki:

Szkolenie zintegrowane 0-ATPL w ramach programu „X” realizowane przez Q. Szkolenie, którego ukończenie daje gwarancję podpisania umowy b2b na świadczenie usług lotniczych z jedną ze spółek wchodzących linii lotniczych V. Pozwoliło ono Panu uzyskać licencję pilota zawodowego liniowego. Koszt szkolenia kształtował się następująco: 127 392 zł, 22 000 euro, końcowa płatność w wysokości 7 900 euro.

Szkolenie Type Rating, które daje uprawnienia do pilotowania konkretnego modelu samolotu, a mianowicie A. Koszty szkolenia Type Rating poniósł na rzecz firmy W (jedna ze spółek wchodzących w skład linii lotniczych V), dla której obecnie świadczy Pan usługi pilota samolotu pasażerskiego Boeing 737 na zasadzie umowy b2b. Koszt szkolenia Type Rating wyniósł 30 000 euro. Przy czym kwotę 6 000 euro opłacił Pan przed rozpoczęciem działalności gospodarczej. Pozostała część, czyli 24 000 euro została opłacona już po rozpoczęciu przez Pana działalności gospodarczej.

Ponosił Pan także wydatki związane bezpośrednio ze świadczeniem usług pilot samolotu pasażerskiego – chodzi o zakup munduru lotniczego niezbędnego do wykonywania ww. usługi – koszty (...). Ww. kosz został poniesiony przed rozpoczęciem przez Pana działalności gospodarczej.

Uzupełnienie wniosku

–Wydatki na szkolenie zintegrowane 0-ATPL w ramach programu X realizowanego przez Q ponosił Pan w okresie od 9 stycznia 2020 r. do końca trwania szkolenia zakończonego w czerwcu 2023 r. Wydatki te są wyłącznie kosztem poniesienia szkolenia zarówno teoretycznego jak i praktycznego do uzyskania licencji zawodowej wraz z potrzebnymi kwalifikacjami. Całość kwoty jaka została rozbita na 3 raty opłacane w stosownych terminach wraz z postępującym szkoleniem. Szkolenie trwało jednym ciągiem bez żadnych przerw poza tymi wynikającymi z pogody lub innych czynników zewnętrznych uniemożliwiających prowadzenie zajęć bądź lotów na przełomie od 9 stycznia 2020 r. do końca czerwca 2023 r.

–Wydatki na szkolenie Type Rating, do pilotowania A. Wydatki na to szkolenie zostały rozbite na dwie faktury. Pierwsza część została opłacona w lutym 2024 r. Druga część faktury została wystawiona we wrześniu 2024 r. i jest przez Pana opłacana w dalszym ciągu w miesięcznych ratach. Szkolenie rozpoczęło się w marcu 2024 r. i trwało nieprzerwanie do końca lipca 2024 r. Całkowity koszt został rozbity w sposób uprzednio opisany i jest dalej przez Pana ponoszony.

–Wydatki na mundur lotniczy zostały poniesione zgodnie z fakturą wystawiona 5 marca 2024 r.

–Mundur składa się z wielu elementów charakterystycznych dla linii lotniczych. Koszule, które posiadają klapy na ramionach na tzw. naramienniki odpowiadające danemu stopniu pilota. Spodnie, marynarka, płaszcz zimowy oraz krawaty. Wszystkie elementy są charakterystyczne dla linii V. Warto nadmienić, że firma zaopatrująca w mundur jest jedynym i wyłącznym „zaopatrzycielem” dla wszystkich pilotów firmy V. Standardy munduru opisane w polityce wewnętrznej firmy wymagają od wszystkich pilotów zaopatrywania się w niego w tej firmie.

–Marynarka oraz płaszcz zimowy posiadają Logo firmy V. W obu przypadkach jest ono umieszczone (...). Reszta elementów nie posiada loga jednak ma standardowy krój bądź kolorystykę np. krawat.

Pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych

Czy opisane we wniosku wydatki, poniesione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów?

Pana stanowisko w sprawie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych

Pana zdaniem, następujące wydatki:

–szkolenie zintegrowane 0-ATPL w ramach programu „X”;

–szkolenie Type Rating, które daje uprawnienia do pilotowania konkretnego modelu samolotu, a mianowicie A;

–wydatki związane bezpośrednio ze świadczeniem usług pilot samolotu pasażerskiego - zakup munduru lotniczego niezbędnego do wykonywania ww. usługi

mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Uzasadnienie własnego stanowiska

Przystępując do szkolenia w ramach programu „X” (tłumaczenie „X”) miał Pan gwarancję, że po ukończeniu szkolenia podpisze Pan z linią lotniczą V umowę b2b na świadczenie usług pilota samolotu pasażerskiego. Od początku istniał więc przyczynowo-skutkowy związek pomiędzy ponoszonymi wydatkami, rozumianymi jako koszty uzyskania przychodu, a przychodami osiąganymi w ramach prowadzonej przez Pana jednoosobowej działalności gospodarczej. Trudno też sobie wyobrazić, by ktokolwiek uczestniczył w szkoleniu, którego efektem ma być zdobycie uprawnień do pilotowania samolotu pasażerskiego i licencji zawodowego pilota liniowego, robił to w innym celu niż osiąganie przychodów z tego tytułu. Tego typu wydatek z założenia nie ma znamion wydatku o charakterze osobistym.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, powinien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

–pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

–nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

–być właściwie udokumentowany.

Stwierdzenie, że określone wydatki poniesione przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich za koszty uzyskania przychodów, stanowi bowiem niezbędną przesłankę odliczenia ich przez podatnika od osiągniętych przychodów.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Przy czym – związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Ustawodawca, posługując się zwrotem „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów”, przypisuje temu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika przyporządkowanego osiągnięciu przychodów, a nie odwołuje się do skutku będącego następstwem określonego działania. Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę pojęcia „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów” oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod tym wszakże warunkiem, że wykaże, że świadomie poniósł określony wydatek, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów.

Zależność między poniesionymi w danym czasie kosztami a możliwością uzyskania w przyszłości z tego tytułu przychodów trzeba zatem rozpatrywać na podstawie adekwatnego związku przyczynowego. Przy kwalifikowaniu określonych wydatków poczynionych przez podatnika do kosztów podatkowych należy jednocześnie brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość), jak też potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodów podatnika.

Wydatki związane ze szkoleniami, dotyczącymi pilotowania rejsowych samolotów pasażerskich nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do stwierdzenia zatem, czy wydatki takie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w związku wykonywaną działalnością, istotnym jest ustalenie:

–czy związane są z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne do wykonywanej działalności i które mają z nią związek,

–czy służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością, a więc co do zasady mają charakter osobisty.

Zatem, uzasadnionymi racjonalnie i gospodarczo kosztami, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła, jakim jest wykonywana przez Pana działalność gospodarcza, są takie wydatki, które pozwolą Panu nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w jej prowadzeniu. Istotnym warunkiem zaliczenia takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest istnienie źródła przychodów, do którego dany wydatek można przyporządkować. W Pana przypadku niewątpliwie taki związek istnieje, bowiem Pan przystępując do szkolenia w ramach programu mentorskiego linii V otrzymywał gwarancję podpisania umowy b2b na świadczenie usług pilota samolotu pasażerskiego, po ukończeniu ww. szkolenia.

Wszystkie wymienione koszty od początku szkolenia zostały poniesione w celu pracy jako kontrahent dla konkretnej linii lotniczej. Licencja, którą Pan posiada w obecnej formie nie uprawnia Pana do latania żadnym innym typem samolotu, nawet lekkim tzw. awionetką i nie może być przez Pana używana rekreacyjnie oraz w żaden inny sposób poza pracą zawodową. To samo tyczy się uprawnienia Type Rating, które kwalifikuje wyłącznie do latania samolotem Boeing 737 w celach komercyjnych. Jeżeli chodzi o mundur, to jego krój, kolorystyka i cechy charakterystyczne sprawiają, iż jest on używany tylko i wyłącznie do świadczenia usług pilota. Polityka ochrony wizerunku firmy wręcz zabrania noszenia go w celach prywatnych ze względu na widoczne logo firmy, dlatego jest on również narzędziem pracy. Wszystkie wymienione uprzednio czynniki sprawiają, że uważa Pan za stosowne uznanie poniesienia tych kosztów jako kosztów koniecznych „do założenia prowadzenia” przez Pana działalności gospodarczej. Od początku wszystkich szkoleń miał Pan pełną świadomość tego, że założy działalność gospodarczą w celu zostania kontrahentem dla firmy V i w ten właśnie sposób i w tym celu wszystkie te wydatki były przez Pana poniesione.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

–nieprawidłowe – w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w latach wcześniejszych niż powstało źródło przychodów;

–prawidłowe – w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Oznacza to, że zaliczenie wydatków do kosztów podatkowych jest możliwe, jeżeli zostaną spełnione kryteria wynikające z tego przepisu.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy – dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli między jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodów istnieje związek przyczynowy (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów).

Zatem warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

–został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

–jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

–pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

–poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

–został właściwie udokumentowany,

–nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Tym samym – związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Oceniając charakter ponoszonych wydatków, należy rozstrzygnąć, czy spełniają one kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 tej ustawy. Ocena prawna danego wydatku wymaga bowiem uwzględnienia unormowań art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym ustawodawca dokonał enumeratywnego wyliczenia wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, nawet jeśli ponoszone są w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jakkolwiek podmioty gospodarcze mogą dowolnie i swobodnie podejmować decyzje finansowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to jednak kwalifikacja wydatków do kosztów podatkowych powinna opierać się na przepisach prawa podatkowego. Nie każdy wydatek z racji tylko samego jego poniesienia jest kosztem podatkowym. Aby tak było, wydatek musi spełniać wskazane kryteria ustawowe. Nie ma w tym względzie dowolności i uznaniowości podyktowanej pozaustawowymi kryteriami.

Podkreślam również, że sam fakt nieobjęcia ustawowym wykazem wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest wystarczający do podatkowej kwalifikacji kosztów. Brak takiego wydatku w katalogu kosztów negatywnych nie skutkuje automatycznym przyjęciem, że stanowi on koszt podatkowy.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Ustawodawca, posługując się zwrotem „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu” przypisuje temu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika przyporządkowanego osiągnięciu przychodów, a nie odwołuje się do skutku będącego następstwem określonego działania. Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę pojęcia ,,koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu” oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod warunkiem, że wykaże, iż świadomie poniósł określony wydatek, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Zależność między poniesionymi w danym czasie kosztami, a możliwością uzyskania w przyszłości z tego tytułu przychodu trzeba zatem rozpatrywać na podstawie adekwatnego związku przyczynowego. Przy kwalifikowaniu określonych wydatków poczynionych przez podatnika do kosztów podatkowych należy jednocześnie brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość), jak też potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu podatnika.

Podkreślić jednak muszę, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku.

Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy. Do stwierdzenia czy wydatki takie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotne jest ustalenie:

–czy mają związek z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,

–czy służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością, a więc co do zasady mają charakter osobisty.

Wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności, a ich poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza należy uznać za uzasadnione racjonalnie i gospodarczo. Istotnym warunkiem zaliczenia takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest istnienie źródła przychodów, do którego dany wydatek można przyporządkować.

Z opisu sprawy wynika, że od (...) 2024 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenie usług pilota samolotu pasażerskiego linii lotniczych V. Przed rozpoczęciem ww. działalności gospodarczej poniósł Pan wydatki na szkolenia, które umożliwiły Panu świadczenie usług pilota samolotu pasażerskiego.

W szczególności poniósł Pan następujące wydatki:

–Szkolenie zintegrowane 0-ATPL w ramach programu „X” realizowane przez Q, które pozwoliło Panu uzyskać licencję pilota zawodowego liniowego. Wydatki te ponosił Pan od 9 stycznia 2020 r. do czerwca 2023 r.

–Szkolenie Type Rating, które daje uprawnienia do pilotowania konkretnego modelu samolotu, tj. A. Koszt szkolenia Type Rating wyniósł 30 000 euro. Kwotę 6 000 euro opłacił Pan przed rozpoczęciem działalności gospodarczej. Pozostała część, czyli 24 000 euro zapłacił Pan po rozpoczęciu prowadzenia działalności gospodarczej. Wydatki na to szkolenie zostały rozbite na dwie faktury. Pierwsza część została opłacona w lutym 2024 r. Druga część faktury została wystawiona we wrześniu 2024 r. i jest przez Pana opłacana w dalszym ciągu w miesięcznych ratach.

–Ponosił Pan także wydatki związane bezpośrednio ze świadczeniem usług pilota samolotu pasażerskiego – chodzi o zakup munduru lotniczego niezbędnego do wykonywania ww. usługi – koszt (...). Wydatek ten został poniesiony przed rozpoczęciem przez Pana działalności gospodarczej, tj. zgodnie z fakturą wystawioną 5 marca 2024 r.

–Mundur składa się z wielu elementów charakterystycznych dla linii lotniczych. Koszule, które posiadają klapy na ramionach na tzw. naramienniki odpowiadające danemu stopniu pilota. Spodnie, marynarka, płaszcz zimowy oraz krawaty. Wszystkie elementy są charakterystyczne dla linii V. Marynarka oraz płaszcz zimowy posiadają Logo firmy V. W obu przypadkach jest ono umieszczone (...). Reszta elementów nie posiada logo jednak ma standardowy krój bądź kolorystykę np. krawat.

Odnosząc się zatem do cytowanego uprzednio art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz opisu zdarzenia, stwierdzam, że:

–wydatki na szkolenie zintegrowane 0-ATPL oraz szkolenie Type Rating, które poniósł Pan w roku podatkowym, w którym istniało źródło przychodów może zaliczyć Pan do kosztów uzyskania przychodów – pod warunkiem prawidłowego ich udokumentowania;

–wydatków na szkolenie zintegrowane 0-ATPL oraz szkolenie Type Rating, które poniósł Pan przed rokiem podatkowym, w którym istniało źródło przychodów nie może zaliczyć Pan do kosztów uzyskania przychodów;

–wydatki na zakup munduru lotniczego, skoro wydatki te poniesione zostały w roku podatkowym, w którym istniało źródło przychodów oraz wszystkie elementy stroju są charakterystyczne dla linii V, tj. mają standardowy krój bądź kolorystykę, a marynarka oraz płaszcz zimowy posiadają logo firmy V – może zaliczyć Pan do kosztów uzyskania przychodów – pod warunkiem prawidłowego ich udokumentowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym i zdarzeniem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

 Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.