Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony załącznikiem ORD-IN/A (wpływ 14 listopada 2024 r.). Następnie uzupełnił go Pan pismem  z 23 grudnia 2024 r. – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W czerwcu 2019 r. Wnioskodawca wszedł w związek małżeński z ustanowioną wspólnotą majątkową. W październiku 2019 r. Wnioskodawca wraz z żoną kupił mieszkanie, na które zaciągnęli kredyt hipoteczny w kwocie 485 tyś. zł z około 20% wkładem własnym.

W 2021 r. na mocy notarialnej umowy darowizny, Wnioskodawca został właścicielem kolejnej nieruchomości, składającej się z działki wraz z parterowym domem oraz zabudowaniami gospodarczymi. Darowizna została Wnioskodawcy przekazana przez babcię. Darowiznę Wnioskodawca planuje w najbliższym czasie sprzedać, a środki uzyskane ze sprzedaży  (około 200 tyś. zł) planuje wykorzystać na spłatę kredytu hipotecznego na mieszkanie zakupione  w 2019 r. Na chwilę obecną do spłaty hipoteki pozostaje małżonkom jeszcze około 225 tyś. zł.

Mieszkanie nabyte na hipotekę w 2019 r. jest obecnie wynajmowane na najem prywatny. Małżonkowie natomiast mieszkają obecnie tymczasowo w innym miejscu u rodziny, lecz nie wykluczają rezygnacji z najmu i ponownego wprowadzenia się do tego mieszkania w przyszłości. Małżonkowie są w trakcie budowy własnego domu jednorodzinnego, na zakupionej około rok temu działce. Budowę będą częściowo finansować ze środków własnych, a częściowo wspomogą się kolejnym kredytem hipotecznym.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca nadmienia, że planowana sprzedaż będzie to sprzedaż prywatna (nie związana z działalnością gospodarczą Jego ani nabywcy). Sprzedaż prawdopodobnie nastąpi na początku przyszłego roku (styczeń lub luty 2025 r.). Umowa kredytowa została zawarta  w 2019 r. na okres od 28 października 2019 r. do 15 marca 2038 r. Umowa została zawarta pomiędzy bankiem, a Wnioskodawcą oraz Jego żoną (małżonkowie posiadają wspólnotę majątkową), na cel określony w umowie kredytowej jako budowa lokalu mieszkalnego. Kredyt został zaciągnięty w banku …. z siedzibą w ……….., ……..

Przychód ze sprzedaży darowizny Wnioskodawca planuje wydać na własne cele mieszkaniowe, nie później niż do trzech lat od końca 2025 r., w którym planowo ma nastąpić sprzedaż darowizny.

Cały przychód ze sprzedaży darowizny byłby przeznaczony na spłatę ww. kredytu hipotecznego.

Spłata ww. kredytu będzie dotyczyła tylko części kapitałowej pozostałej do spłaty. Wnioskodawca jest właścicielem lokalu mieszkalnego. Wraz z żoną posiada wspólnotę majątkową. Lokal stanowi odrębną nieruchomość. W lokalu małżonkowie mieszkali w okresie od jego oddania do użytku, czyli od początku 2020 r. do listopada 2022 r. Obecnie lokal jest wynajmowany (najem prywatny),  lecz w przyszłości nie wykluczają ponownego zamieszkania w ww. lokalu. Obecna umowa najmu obowiązuje do końca października 2025 r. z możliwością przedłużenia.

Na budowę domu Wnioskodawca chce zaciągnąć kolejny kredyt hipoteczny. Wnioskodawca wołałby całość środków przeznaczyć na spłatę ww. kredytu dla posiadanego mieszkania, z uwzględnieniem ulgi mieszkaniowej. Jeśli nie będzie to możliwe to wówczas całość środków ze sprzedaży darowizny przeznaczy na budowę domu w przeciągu trzech lat. Tytuł prawny przysługujący Wnioskodawcy do gruntu, na którym buduje dom, to własność. Wnioskodawca jest jego właścicielem, wraz z żoną posiada wspólnotę majątkową. Małżonkowie planują w domu zamieszkać, lecz nie wykluczają ponownej przeprowadzki do wcześniej wspominanego mieszkania lub równoległego mieszkania  w obu nieruchomościach. Część prac przy budowie domu będzie realizowana własnymi siłami, więc nie na wszystkie prace Wnioskodawca będzie posiadał rachunki lub faktury. Na część materiałów będzie miał faktury potwierdzające ich zakup, lecz będzie musiał zebrać ich więcej niż jeden dokument, żeby wypełnić łączną kwotę ze sprzedaży darowizny. Ewentualnie pełne środki  ze sprzedaży darowizny Wnioskodawca będzie mógł przeznaczyć na spłatę kolejnego kredytu hipotecznego, który małżonkowie będą zaciągać na budowę domu.

Pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku

Czy w myśl Rozdziału 3 art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawy o PIT), środki finansowe uzyskane ze sprzedaży posiadanej darowizny mogą zostać wykorzystane na mocy ulgi mieszkaniowej, na spłatę posiadanego kredytu mieszkaniowego i być zwolnione od poniesienia podatku 19% przy sprzedaży rzeczonej darowizny przed upływem 5 lat od jej nabycia?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca uważa, że powinien być zwolniony od poniesienia podatku 19% na mocy wspomnianej ulgi mieszkaniowej, gdyż środki ze sprzedaży darowizny planuje przeznaczyć w całości na spłatę zaciągniętej hipoteki na posiadane mieszkanie. Przyszły akt notarialny dotyczący sprzedaży darowizny będzie zawierał kwotę sprzedaży oraz bankowe potwierdzenie nadpłaty hipoteki kredytu, na kwotę jaka jest zawarta w notarialnym akcie sprzedaży, (lub kwotę wyższą).

Doprecyzowując, Wnioskodawca uważa, że w myśl Rozdziału 3 art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, może skorzystać z ulgi mieszkaniowej przy spłacie kredytu hipotecznego na posiadane mieszkanie. Rzeczone mieszkanie było kupowane na użytek własny, było także użytkowane zgodnie z własnymi potrzebami mieszkaniowymi przez prawie 3 lata. Mimo że obecnie jest wynajmowane (najem prywatny) to nie wykluczone, że w przyszłości Wnioskodawca wraz z żoną ponownie w mieszkaniu zamieszka i będzie je wykorzystywać na własne potrzeby mieszkaniowe.

Wnioskodawca prosi o ustosunkowanie do części dotyczącej spłaty kredytu na posiadane mieszkanie. Jeśli odpowiedź nie będzie dla Niego wystarczająco jasna, to wtedy złoży kolejny wniosek  o interpretację i uiści kolejną opłatę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych  (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału  w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że w czerwcu 2019 r. zawarł związek małżeński, w którym ustanowiono wspólność majątkową małżeńską. W październiku 2019 r. Wnioskodawca wraz z żoną kupił mieszkanie, na które został zaciągnięty kredyt hipoteczny. W 2021 r. na mocy umowy darowizny od babci, Wnioskodawca został właścicielem kolejnej nieruchomości, składającej się  z działki wraz z parterowym domem oraz zabudowaniami gospodarczymi. W najbliższym czasie (styczeń lub luty 2025 r.) Wnioskodawca planuje sprzedać nieruchomość nabytą w darowiźnie. Sprzedaż nieruchomości nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Należy wskazać, że w myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.):

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r.  poz. 1061 ze zm.):

Umowa darowizny uregulowana w art. 888 - 902 Kodeksu cywilnego jest umową jednostronnie zobowiązującą, konsensualną, nieodpłatną i kazualną (tzn. jest podstawą przysporzenia, która jest konieczna do przejścia własności rzeczy). Jak wynika z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku, zatem jeśli świadczenie będzie polegać na przekazaniu rzeczy (np. nieruchomości) dochodzi do przeniesienia prawa własności rzeczy z darczyńcy na obdarowanego. Z zacytowanego ww. przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego)   i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Umowa darowizny dochodzi do skutku z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że planowana w styczniu lub lutym 2025 r. sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości, nabytej w darowiźnie od babci w 2021 r., będzie stanowiła źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie zostanie dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 19 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych nie stanowią otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne, lecz – jak wyżej wskazano – jest nimi wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie  z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego,  czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

Na gruncie art. 22 ust. 6c cytowanej ustawy:

W myśl art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19 ustawy  o podatku dochodowym od osób fizycznych a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Z kolei, jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 30e ust. 7 ww. ustawy:

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, że:

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały  w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 21 ust. 25a ww. ustawy:

W myśl art. 21 ust. 26 ww. ustawy:

Przy czym, stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 21 ust. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei jak stanowi art. 21 ust. 30 ww. ustawy:

W konsekwencji, korzystanie ze zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w wyżej cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik traci prawo do ulgi i jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego.

Rozstrzygając zatem o prawie do zwolnienia z opodatkowania należy pamiętać, że zawarty  w art. 21 ust. 25 ww. ustawy, katalog wydatków uprawniających do zwolnienia ma charakter zamknięty i w związku z tym tylko wydatkowanie środków na realizację celów w nim wskazanych pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania. Inne wydatki niż wymienione w tym katalogu nie uprawniają do skorzystania z powyższego zwolnienia. Należy jednak zauważyć,  że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwami od konstytucyjnej zasady równości  i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi, czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie.

Podkreślenia wymaga również kwestia, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek udowodnienia,  że określony wydatek został poniesiony przez podatnika przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z cytowanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, jest zatem fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane  w art. 21 ust. 25 ww. ustawy własne cele mieszkaniowe. Zawarte w tych przepisach wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja uprawnia do zastosowania ww. zwolnienia ma charakter enumeratywny (wyczerpujący).

Jednym z celów, których realizacja uprawnia do zwolnienia jest wskazana w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spłata kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1, w banku lub  w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo  w Konfederacji Szwajcarskiej.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione m.in. na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem. Z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy, jasno wynika,  że kredyt, na którego spłatę zostanie przeznaczony przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości musi być kredytem zaciągniętym na udokumentowane własne cele mieszkaniowe, które zostały wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Celem ustawodawcy było bowiem premiowanie zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych przez podatnika. Spłacony kredyt (pożyczka) nie ma być jakimkolwiek kredytem (pożyczką), lecz musi spełniać ściśle określone ustawą wymagania. Musi to być bowiem kredyt (pożyczka) – co wynika literalnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy – zaciągnięty przez podatnika na cele określone w pkt 1 ww. ustawy. Przepis wyraźnie bowiem stanowi, że kredyt (pożyczka) mają być zaciągnięte na cele określone w pkt 1, a więc na cele mieszkaniowe. Ważne jest również, aby spłacany kredyt zaciągnięty był przed dniem uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości (udziału) i aby kredyt ten zaciągnięty był przez osobę, która uzyskuje przychód ze sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że cały przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nabytej w darowiźnie Wnioskodawca chce w ciągu trzech lat od końca 2025 r. przeznaczyć na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego. Kredyt został zaciągnięty w 2019 r., a jego celem, zgodnie z umową, była budowa lokalu mieszkalnego. Spłata ww. kredytu będzie dotyczyła tylko części kapitałowej pozostałej do spłaty. Wnioskodawca jest właścicielem zakupionego lokalu mieszkalnego. W lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość Wnioskodawca mieszkał od początku 2020 r.  do listopada 2022 r. Obecnie lokal mieszkalny jest wynajmowany. W przyszłości Wnioskodawca wraz z żoną nie wykluczają ponownego zamieszkania w ww. lokalu.

Zatem, przeznaczenie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na ww. cel stanowi wydatek  na własne cele mieszkaniowe, w świetle wskazanych przepisów ustawy o podatku dochodowym  od osób fizycznych.

Ponadto, wskazując jako cel mieszkaniowy wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył lokal mieszkalny w celu zamieszkania w nim, ale w lokalu tym – z różnych powodów – zamieszka po upływie określonego czasu, np. kilku miesięcy lub w lokalu tym po nabyciu będzie mieszkał tylko przez pewien czas. W takim przypadku, prawa do zwolnienia nie pozbawia podatnika okoliczność,  że np. przez kilka miesięcy lokal będzie wynajmowany. Prawa do zwolnienia nie traci również podatnik, który nabył lokal mieszkalny na cele mieszkaniowe, mieszkał w nabytym lokalu mieszkalnym, np. przez kilka miesięcy, a następnie przedmiotowy lokal zbył lub wynajął. Co istotne, nie jest przeszkodą dla zastosowania omawianego zwolnienia wynajęcie nieruchomości mieszkalnej innemu podmiotowi – i to zarówno przed realizacją własnego celu mieszkaniowego, jak i już po tym fakcie. Innymi słowy, nie ma znaczenia kolejność wykonywanych działań. Ważne jest jedynie to, że nieruchomość została nabyta w celu realizacji własnego celu mieszkaniowego – czy to od razu po jej nabyciu, czy też w czasie późniejszym.

Ustawodawca nie ograniczył wydatkowania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości lub praw tylko do podatników, którzy nie będą posiadać innych nieruchomości niż nabyta. Ustawa nie ogranicza prawa do zwolnienia co do liczby posiadanych nieruchomości, jednakże wyraźnie wskazuje,  że skorzystanie ze zwolnienia odnosi się tylko i wyłącznie do tych nieruchomości, które faktycznie służą zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych. Z punktu widzenia ustawodawcy istotne jest więc, aby wydatkowanie przychodu było ukierunkowane na zrealizowanie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Zauważyć należy, że w wyroku z dnia 29 listopada 2016 r., sygn. akt II FSK 3126/14, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że:

W świetle powyższego, co do zasady, podatnik może skorzystać z omawianego zwolnienia w związku z zakupem lokalu mieszkalnego na cele mieszkalne jedynie w sytuacji, gdy nabył ten lokal mieszkalny w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych i faktycznie realizuje lub będzie realizował w nim swoje potrzeby mieszkaniowe.

Same subiektywne deklaracje podatników o nabyciu lokalu mieszkalnego w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych nie są wystarczające do uzyskania zwolnienia podatkowego. Nie wystarczy zatem samo poczynienie wydatków mieszkaniowych, lecz konieczne jest, aby nastąpiło to jednocześnie w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych. Organy podatkowe mają prawo do własnej oceny artykułowanych przez podatników subiektywnych motywów zakupu nieruchomości mieszkalnych i późniejszych decyzji co do dalszych losów tych nieruchomości. Weryfikacji takiej dokonuje się poprzez porównanie obiektywnych faktów związanych z zakupem i późniejszym wykorzystaniem nieruchomości do deklarowanych motywów działania podatnika. Przy czym motywy te muszą być potwierdzone obiektywnymi faktami.

Podsumowując, mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzam, że planowana nienastępująca w wykonywaniu działalności gospodarczej sprzedaż przez Pana w styczniu lub lutym 2025 r. nieruchomości nabytej w 2021 r. w drodze darowizny, będzie stanowiła źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego dochód będzie podlegał opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 30e ww. ustawy, gdyż odpłatne zbycie zostanie dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Przeznaczenie przez Pana całości przychodu ze sprzedaży nieruchomości, w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpi odpłatne zbycie, na spłatę kredytu zaciągniętego przez Pana i Pana żonę w październiku 2019 r. na zakup lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, wykorzystywanego na własne potrzeby mieszkaniowe przez prawie 3 lata, i w którym nie wyklucza Pan ponownego zamieszania, uprawnia do  zwolnienia od podatku dochodu z odpłatnego zbycia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z ust. 25 pkt 2 lit. a) i pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ..... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.