Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 listopada 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 5 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 11 grudnia 2024 r. (wpływ 23 grudnia 2024 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Nieruchomość gruntową położoną w X, w gminie (...), stanowiącą działkę nr 1 o obszarze 3467 m² nabyła Pani wraz z ówczesnym mężem w formie darowizny (...) 2009 r. od Pani ciotki A.A.

Następnie umową o częściowy podział majątku w dniu (...) 2022 r. stała się Pani jedynym właścicielem ww. nieruchomości gruntowej (po wcześniejszym ustaleniu rozdzielności majątkowej).

(...) 2024 r. na podstawie umowy sprzedaży zbyła Pani przedmiotową działkę.

Uzupełnienie wniosku

Nieruchomość gruntową położoną w X, w gminie (...), stanowiącą działkę nr 1, o obszarze 3467 m2 nabyła Pani w formie darowizny z ówczesnym mężem (...) 2009 r. od Pani ciotki A.A. Nabycie działki nastąpiło do majątku wspólnego Pani i ówczesnego męża objętego wspólnością ustawową małżeńską.

(...) 2022 r. zawarła Pani umowę o ustanowienie rozdzielności majątkowej w związku z ustaloną sprawą rozwodową, która odbyła się z pozytywnym skutkiem (...) 2023 r.

Następnie umową o częściowy podział majątku w dniu (...) 2022 r. stała się Pani jedynym właścicielem ww. nieruchomości gruntowej.

Powyższy częściowy podział majątku dokonany został bez jakichkolwiek spłat lub dopłat, a strony nie zachowują względem siebie żadnych roszczeń związanych z powyższą częścią ich majątku.

Nieruchomość ta zgodnie z wypisem z rejestru gruntów wydanym z upoważnienia Starosty (...) z dnia (...) 2022 r. stanowi w całości użytki rolne. Zaświadczenie wydane z upoważnienia Burmistrza Gminy (...) z dnia (...) 2022 r. stwierdzające, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego terenów położonych w (...) na (...) od miejscowości (...), działka nr 1 położona w obrębie (...) przeznaczona jest pod zabudowę jednorodzinną wolnostojącą.

Od czasu uzyskania darowizny, czyli od (...) 2009 r. do momentu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, czyli do (...) 2024 r. nigdy nie występowano o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla tego gruntu. W ww. terminie nie występowano również o ustalenie bądź zmianę istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego dla tego gruntu oraz nie podejmowano innych działań, aby zmienić obowiązujące przeznaczenie dla tego terenu.

Nigdy nie prowadziła Pani i nie prowadzi jakiejkolwiek działalności gospodarczej, w związku z tym przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, a także do prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej (dotyczy to także Pani byłego męża).

Działka nr 1, której dotyczy sprawa nie stanowiła gospodarstwa rolnego, nie była wynajmowana w całości ani w części, nie służyła prowadzeniu działalności gospodarczej, nie służyła celom mieszkalnym ani rolnym.

W dniu (...) 2024 r. na podstawie umowy sprzedaży zbyła Pani przedmiotową nieruchomość. Z tego co Pani wiadomo, nabywca zakupił ją w celu wybudowania tam domu w bliżej nieokreślonej przyszłości.

W kwestii nieruchomości innych:

·W przeszłości nabyła Pani wraz z ówczesnym mężem w ramach wspólności majątkowej mieszkanie przy ul. A w Y od Spółdzielni Mieszkaniowej w (...) (była taka możliwość, niestety nie pamięta Pani roku i nie jest w posiadaniu odpowiednich dokumentów). Mieszkała tam Pani w latach 1996-2011. Następnie sprzedała to mieszkanie i (...) 2011 r. nabyła dom mieszkalny położony w (...), którego jest Pani współwłaścicielką razem z byłym mężem do tej pory.

·(...) 2015 r. umową dożywocia wraz z ówczesnym mężem do wspólnoty majątkowej otrzymała Pani mieszkanie w miejscowości (...) wraz z garażem od Pani ciotki B.B, które to mieszkanie sprzedała Pani (...) 2018 r. po śmierci ciotki, która nastąpiła (...) 2017 r. Mieszkanie to zostało sprzedane, gdyż znajdowało się (...) km od Pani miejsca zamieszkania, a pieniądze zostały przeznaczone na modernizację centralnego ogrzewania w domu w (...). Zarówno ze sprzedaży mieszkania w (...), jak i w miejscowości (...) rozliczyła się Pani z Urzędem Skarbowym w wymaganym terminie.

Pytanie

W związku z zaistniałym stanem faktycznym, przedstawionym wyżej, zwraca się Pani z prośbą o odpowiedź na pytanie czy jest Pani zobowiązana do złożenia zeznania podatkowego i zapłaty podatku od całej kwoty uzyskanej ze sprzedaży działki nr 1, czy od połowy tej kwoty, czy też w ogóle nie jest Pani zobowiązana?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, nie jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku, gdyż nieruchomość tę nabyła Pani w 2009 r. Nie prowadziła tam Pani żadnej działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy:

Jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości oraz praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie natomiast do art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

W myśl art. 30e ust. 1 cytowanej ustawy:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 przywołanej ustawy:

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1)dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2)dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Na mocy art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Aby ustalić, czy w przedmiotowej sprawie odpłatne zbycie przez Panią nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych istotne jest ustalenie, czy zbycie to nastąpiło po upływie okresu, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycie”, należy zatem odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

W szczególności art. 155 § 1 ww. Kodeksu stanowi, że:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Zatem, pojęcie „nabycie” należy rozumieć szeroko, tzn. że nabycie nieruchomości następuje z chwilą uzyskania prawa własności, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie, której doszło do przysporzenia majątkowego. Tym samym, poprzez „nabycie” należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika.

Z wniosku wynika, że (...) 2009 r. nabyła Pani wraz z ówczesnym mężem na podstawie umowy darowizny do majątku objętego wspólnością ustawową małżeńską nieruchomość gruntową stanowiącą działkę nr 1. (...) 2022 r. zawarła Pani umowę o ustanowienie rozdzielności majątkowej w związku z ustaloną sprawą rozwodową, która odbyła się z pozytywnym skutkiem (...) 2023 r. Następnie umową o częściowy podział majątku w dniu (...) 2022 r. stała się Pani jedynym właścicielem ww. nieruchomości gruntowej. (...) 2024 r. na podstawie umowy sprzedaży zbyła Pani przedmiotową nieruchomość.

W przedmiotowej sprawie, biorąc pod uwagę kwestię nabycia nieruchomości do wspólności majątkowej małżeńskiej, należy odnieść się również do przepisów ustawy z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.), w której zostały uregulowane stosunki majątkowe między małżonkami.

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przy czym, stosownie do art. 33 pkt 2 ww. Kodeksu:

Do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bez udziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa, np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bez udziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania.

Stosownie natomiast do art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Z reguły jest to stan przejściowy, który prowadzi do podziału majątku, choć, podział ten nie jest obowiązkowy.

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej (art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Datą nabycia przez Panią nieruchomości jest zatem (...) 2009 r.

W konsekwencji, dokonane przez Panią (...) 2024 r. odpłatne zbycie działki nr 1, nabytej do majątku wspólnego w 2009 r., nienastępujące w ramach prowadzenia działalności gospodarczej, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w zw. z ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie nastąpiło po upływie okresu pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jej nabycia do wspólności majątkowej małżeńskiej. Tym samym kwota, którą uzyskała Pani z ww. odpłatnego zbycia, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym. W związku z powyższym, nie wystąpił u Pani obowiązek złożenia zeznania podatkowego PIT-39 i zapłaty 19% podatku dochodowego od osób fizycznych ze sprzedaży ww. nieruchomości.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.