Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z pokryciem kosztów noclegów i wyżywienia oraz ewentualnych kosztów szkoleń zewnętrznych Członków Rady Nadzorczej na posiedzeniu wyjazdowym. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Rada Nadzorcza (…) jest statutowym organem Banku i sprawuje kontrolę nad jego działalnością z zachowaniem dbałości o prawidłowe i bezpieczne działanie Banku. Obowiązki Rady Nadzorczej wynikają z powszechnie obowiązujących przepisów prawa oraz wewnętrznych regulacji Banku, a także z Rekomendacji, stanowisk oraz upublicznionych metodyk Komisji Nadzoru Finansowego.
Zgodnie z Regulaminem pracy Rady Nadzorczej członkowie Rady powinni posiadać zdolność do podejmowania na bieżąco niezbędnych czynności nadzorczych w szczególności w zakresie realizacji przyjętych celów strategicznych lub istotnych zmian poziomu ryzyka lub materializacji istotnych ryzyk w działalności Banku. W Polityce oceny odpowiedniości i zapewnienia różnorodności w składzie Zarządu i Radzie Nadzorczej oraz odpowiedniości w składzie Komitetu Audytu (dalej: „Polityka odpowiedniości”) określono, że skład Rady Nadzorczej powinien odzwierciedlać wiedzę, umiejętności i doświadczenie konieczne do wypełnienia obowiązków organu. W związku z tym Rada Nadzorcza powinna posiadać znajomość tych dziedzin, za które ich członkowie są zbiorowo odpowiedzialni, oraz umiejętności pozwalające na skuteczne zarządzanie Bankiem i kontrolowanie go. Ponadto Komitet Audytu powinien spełniać dodatkowe kryteria m.in. przynajmniej jeden członek Komitetu Audytu powinien posiadać wiedzę i umiejętności w zakresie rachunkowości lub badania sprawozdań finansowych. Członkowie Rady Nadzorczej muszą też spełniać kryteria niezależności od Banku.
Zgodnie z zapisami Regulaminu pracy Rady Nadzorczej Członkowie Rady Nadzorczej są zobowiązani do aktywnego udziału w posiedzeniach Rady Nadzorczej mając na uwadze zapewnienie odpowiedniej i skutecznej realizacji powierzonych im obowiązków. Członkowie Rady Nadzorczej powinni poświęcać odpowiednią ilość czasu na przygotowanie się do posiedzeń. Minimalne zaangażowanie czasowe Członków Rady Nadzorczej wynosi jeden dzień w miesiącu w celu udziału w posiedzeniu Rady Nadzorczej oraz dwa dni w miesiącu przeznaczone na przygotowanie się do posiedzenia.
Regulamin pracy Rady Nadzorczej przewiduje możliwość zwołania posiedzenia Rady Nadzorczej poza siedzibą Banku – posiedzenie wyjazdowe. Zawiadomienie o takim posiedzeniu jest doręczane Członkom Rady Nadzorczej na 7 dni przed datą posiedzenia. Regulamin reguluje również zasady uczestnictwa w posiedzeniach Rady Nadzorczej przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość. Statut Banku określa, że Rada Nadzorcza może skutecznie powoływać uchwały, gdy w posiedzeniu uczestniczy co najmniej połowa Członków Rady Nadzorczej.
Członkowie Rady Nadzorczej otrzymują wynagrodzenie za udział w pracach Rady Nadzorczej. Zgodnie z Regulaminem wynagradzania Członków Rady Nadzorczej, wynagrodzenie członków tego organu statutowego jest adekwatne do pełnionej funkcji, a także adekwatne do skali działalności Banku. Członkowie Rady Nadzorczej powołani do pracy w Komisjach i Komitetach są wynagradzani adekwatnie do wykonywania zadań. Brak uczestnictwa w posiedzeniach Rady, Prezydium Rady, Komisjach, czy Komitetach skutkuje brakiem lub obniżeniem wynagrodzenia. Zgodnie z zapisami Regulaminu wynagradzania Członków Rady Nadzorczej w przypadku nieusprawiedliwionej nieobecności na choćby jednym posiedzeniu w miesiącu, wynagrodzenie za dany miesiąc nie przysługuje. W przypadku usprawiedliwionej nieobecności na choćby jednym posiedzeniu w miesiącu, wynagrodzenie ulega obniżeniu o (…)%. W przypadku nieobecności z powodu choroby poświadczonej zaświadczeniem lekarskim wynagrodzenie ulega obniżeniu do (…)%. O uznaniu nieobecności Członka Rady Nadzorczej za usprawiedliwioną decyduje Prezydium Rady Nadzorczej.
Bank zapewnia Członkom Rady Nadzorczej również dodatkowe świadczenia i pokrywa koszty szkolenia Członków Rady Nadzorczej. W regulaminie pracy Rady Nadzorczej określono, że Bank zapewnia obsługę formalną i administracyjną Rady oraz zapewnia środki niezbędne do szkolenia Rady. Z kolei w Polityce odpowiedniości umieszczono zapis, że Bank powinien przeznaczać na szkolenia wystarczający czas, budżet i inne zasoby.
Członkowie Rady Nadzorczej Banku – z uwagi na pełnioną funkcję, powierzone obowiązki i odpowiedzialność za sprawne funkcjonowanie Banku – objęci są wymogami w zakresie posiadania odpowiednich kwalifikacji wynikających z art. 22aa ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe oraz Wytycznych Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego i Europejskiego Urzędu Giełd i Papierów Wartościowych z dnia 21 marca 2018 r. (EBA/GL/2017/12) w sprawie oceny odpowiedniości członków organu zarządzającego i osób pełniących najważniejsze funkcje (dalej: „Wytyczne EBA”), a także postanowieniami Rekomendacji Z wydanej przez Komisję Nadzoru Finansowego dotyczącej zasad ładu wewnętrznego w bankach.
Bank posiada zatem obowiązek pokrycia kosztów szkoleń organizowanych dla Członków Rady Nadzorczej wynikający wprost z przepisów ustawy – Prawo bankowe.
Zgodnie z art. 22aa ust. 8 ustawy, Bank zapewnia środki niezbędne do przygotowania Członków Zarządu i Rady Nadzorczej do pełnienia przez nich funkcji i środki niezbędne do ich szkolenia. Pokrycie kosztów szkoleń przyjmie formę bezpośredniego poniesienia kosztów przez Bank. Szkolenia przeprowadzane mogą być przez podmioty zewnętrzne, jak i wewnętrznie przy wykorzystaniu środków Banku, a ich tematyka jest związana przedmiotowo z obowiązkami realizowanymi w ramach sprawowanej funkcji Członka Rady Nadzorczej. Wiedza i umiejętności nabywane w ramach szkoleń mają przede wszystkim na celu utrzymywanie na wysokim poziomie kwalifikacji Członków Rady Nadzorczej związanych z realizacją obowiązków powierzonych przez Bank, w ścisłym powiązaniu z pełnioną przez nich funkcją nadzorczą oraz w ścisłym celu wykorzystania zdobytej wiedzy i umiejętności w pełnieniu funkcji nadzorczych w Banku.
Bank w przyszłości zamierza zorganizować kilkudniowe (najczęściej dwudniowe) wyjazdowe posiedzenia Rady Nadzorczej. W programie wyjazdowego posiedzenia Rady Nadzorczej mogą być zaplanowane szkolenia zorganizowane przez firmy zewnętrzne lub szkolenia wewnętrzne organizowane przez pracowników Banku. Członkowie Rady Nadzorczej będą mieć zapewniony nocleg i wyżywienie na czas wyjazdu.
Pytanie
Czy pokrycie przez Bank na rzecz Członków Rady Nadzorczej kosztów noclegów i wyżywienia oraz ewentualnych kosztów szkoleń zewnętrznych Członków Rady Nadzorczej na posiedzeniu wyjazdowym, Bank powinien traktować jako nieodpłatne świadczenie zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i powinien naliczyć, pobrać i wpłacić zaliczki na podatek dochodowy Członków Rady Nadzorczej?
Państwa stanowisko w sprawie
W Państwa ocenie, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W art. 11 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy wskazano, że wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.
Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 przez „inne nieodpłatne świadczenie” należy rozumieć wyłącznie przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości, otrzymane przez pracownika, które spełnia poniższe kryteria:
-zostało spełnione za zgodą pracownika, czyli skorzystał z nich dobrowolnie,
-zostało spełnione w jego interesie, a nie w interesie pracodawcy i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
-korzyść wynikająca z wykonania nieodpłatnego świadczenia jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi.
Przytoczony wyrok Trybunału Konstytucyjnego odnosi się do pracowników zatrudnionych na umowę o pracę, ale uważają Państwo, że należy go traktować jako wskazówkę interpretacyjną odnoszącą się do definicji nieodpłatnego świadczenia i można go odnieść do Członków Rady Nadzorczej Banku.
W Państwa ocenie, świadczenia polegające na finansowaniu kosztów noclegów i wyżywienia w ramach posiedzeń wyjazdowych kilkudniowych Członków Rady Nadzorczej oraz ewentualnych kosztów szkoleń zewnętrznych organizowanych na takim wyjazdowym posiedzeniu nie stanowią nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 i przez to nie nakładają na Bank jako płatnika obowiązku naliczenia, pobrania i wpłacenia zaliczki na podatek dochodowy Członków Rady Nadzorczej.
Uczestniczenie w posiedzeniach wyjazdowych, na których jest zapewniony nocleg i wyżywienie ma na celu usprawnienie działania pracy Rady Nadzorczej poprzez bezpośrednią interakcję między Członkami Rady Nadzorczej. Brak uczestnictwa w wyjazdowym posiedzeniu Rady Nadzorczej skutkuje obniżeniem lub brakiem wynagrodzenia dla danego Członka Rady Nadzorczej w danym miesiącu. W skrajnych przypadkach, w przypadku nieobecności ponad połowy Członków Rady Nadzorczej, Członkowie Rady nie mieliby możliwości podjęcia skutecznych uchwał.
Ze względu na specyfikę działalności Banku (...) Członkowie Rady Nadzorczej są dodatkowo zobligowani ustawowo do uczestniczenia w szkoleniach wdrożeniowych, regulacyjnych czy rozwojowych. Brak uczestnictwa w szkoleniach może skutkować negatywnie na działalność Banku. Udział Członków Rady Nadzorczej w szkoleniach jest nastawiony na poszerzenie wiedzy i umiejętności jej Członka, aby mógł on efektywnie wypełniać swoją rolę i leży w interesie Banku. Członkowie Rady Nadzorczej są też zobligowani do powstrzymywania się od podejmowania działań konkurencyjnych względem Banku, a co za tym idzie wiedza zdobyta na szkoleniach powinna zostać w pełni wykorzystana podczas wykonywania obowiązków Członka Rady Nadzorczej w konkretnym Banku.
Podobne stanowisko zostało zawarte w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 kwietnia 2024 r. znak: 0112-KDIL2-1.4011.254.2024.1.MKA oraz z 4 października 2024 r. znak: 0112-KDIL2-1.4011.640.2024.3.KF.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z treścią tego przepisu:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.
W myśl art. 11 ust. 2 ww. ustawy:
Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.
Zgodnie z art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy:
Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:
1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4)w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.
Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych znajduje się w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.
W myśl art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.
Stosownie natomiast do art. 41 ust. 1 ww. ustawy
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
Na mocy art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Kwestia rozumienia pojęcia „nieodpłatnych świadczeń” – w aspekcie świadczeń pracowniczych – była przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 dokonał ustalenia, jakie kryteria statuują nieodpłatne świadczenie do zakwalifikowania go jako przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy.
Trybunał Konstytucyjny definiując pojęcie „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu, w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które:
-po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
-po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
-po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).
Wobec tego, przyjęcie oceny uznającej konkretne świadczenie ze strony pracodawcy za przychód pracownika ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, winno opierać się na przesłankach wynikających z ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które Trybunał Konstytucyjny w powołanym powyżej wyroku uznał za zgodne z Konstytucją i przedstawił ich interpretację.
Należy też pokreślić, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego, z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych.
Wskazać należy, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika ze stosunku pracy – gdy świadczenie to powoduje wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia: w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej lub w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku. Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy zostało spełnione za zgodą pracownika, tj. gdy pracownik skorzystał z niego w pełni dobrowolnie. Zatem, pracodawca spełnił określone świadczenie na rzecz pracownika, gdy dysponował uprzednią zgodą pracownika na jego przyjęcie.
Przychód pracownika będzie obejmował nieodpłatne świadczenie, gdy świadczenie to zostanie spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przyniesie pracownikowi korzyść w postaci powiększenia jego aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść. W zakresie tego kryterium należy wskazać, że chodzi o realny charakter przysporzenia, jako warunku objęcia nieodpłatnego świadczenia podatkiem dochodowym.
Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów. W sytuacji, gdy nieodpłatne świadczenie nie powoduje przysporzenia w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej, czy to w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku, to wówczas nie można mówić o przychodzie z tytułu nieodpłatnego świadczenia.
W konsekwencji należy przyjąć, że mimo bardzo szerokiego ujęcia pojęcia przychodu, nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przykładem tego rodzaju świadczeń są świadczenia spełnione wyłącznie w interesie pracodawcy, tj. mające charakter służbowy, a nie prywatny.
Powyższy wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy wprawdzie świadczeń uzyskiwanych przez pracowników, jednak zawiera wskazówki interpretacyjne, jak należy rozumieć nieodpłatne świadczenia i przywołane ustalenia pozostają aktualne również do osób będących członkami rady nadzorczej, o których mowa w analizowanym wniosku.
Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że zgodnie z zapisami Regulaminu Członkowie Rady Nadzorczej są zobowiązani do aktywnego udziału w posiedzeniach Rady Nadzorczej mając na uwadze zapewnienie odpowiedniej i skutecznej realizacji powierzonych im obowiązków. Członkowie Rady Nadzorczej powinni poświęcać odpowiednią ilość czasu na przygotowanie się do posiedzeń. Minimalne zaangażowanie czasowe Członków Rady Nadzorczej wynosi jeden dzień w miesiącu w celu udziału w posiedzeniu Rady Nadzorczej oraz dwa dni w miesiącu przeznaczone na przygotowanie się do posiedzenia. Regulamin przewiduje możliwość zwołania posiedzenia Rady Nadzorczej poza siedzibą Banku – posiedzenie wyjazdowe.
Uczestniczenie w posiedzeniach wyjazdowych, na których jest zapewniony nocleg i wyżywienie ma na celu usprawnienie działania pracy Rady Nadzorczej i leży wyłącznie w interesie Banku. Brak uczestnictwa w wyjazdowym posiedzeniu Rady Nadzorczej mógłby skutkować obniżeniem lub brakiem wynagrodzenia dla danego Członka Rady Nadzorczej w danym miesiącu. Ze względu na powyższe okoliczności, w związku z korzystaniem przez Członków Rady Nadzorczej podczas posiedzenia wyjazdowego z zapewnionych przez Państwo noclegów i wyżywienia, nie dochodzi do przysporzenia po ich stronie. Za przychód może zostać bowiem uznane jedynie nieodpłatne świadczenie, gdy zostało otrzymane w pełni dobrowolnie, tj. na zasadzie własnej woli – a nie w wykonaniu obowiązku.
Zapewniają Państwo Członkom Rady Nadzorczej również dodatkowe świadczenia i pokrywają koszty szkolenia Członków Rady Nadzorczej. Członkowie Rady Nadzorczej Banku – z uwagi na pełnioną funkcję, powierzone obowiązki i odpowiedzialność za sprawne funkcjonowanie Banku – objęci są wymogami w zakresie posiadania odpowiednich kwalifikacji wynikających z ustawy Prawo bankowe oraz innych regulacji przytoczonych przez Państwa we wniosku. Pokrycie kosztów szkoleń przyjmie formę bezpośredniego poniesienia kosztów przez Państwa. Szkolenia przeprowadzane mogą być przez podmioty zewnętrzne, jak i wewnętrznie przy wykorzystaniu Państwa środków, a ich tematyka jest związana przedmiotowo z obowiązkami realizowanymi w ramach sprawowanej funkcji Członka Rady Nadzorczej. Wiedza i umiejętności nabywane w ramach szkoleń mają przede wszystkim na celu utrzymywanie na wysokim poziomie kwalifikacji Członków Rady Nadzorczej związanych z realizacją obowiązków powierzonych przez Państwo, w ścisłym powiązaniu z pełnioną przez nich funkcją nadzorczą oraz w ścisłym celu wykorzystania zdobytej wiedzy i umiejętności w pełnieniu funkcji nadzorczych w Banku.
Zgodnie z art. 22aa ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.):
Członkowie zarządu i rady nadzorczej banku, finansowej spółki holdingowej i finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej powinni mieć wiedzę, umiejętności i doświadczenie, odpowiednie do pełnionych przez nich funkcji i powierzonych im obowiązków, oraz dawać rękojmię należytego wykonywania tych obowiązków. Rękojmia, o której mowa w zdaniu pierwszym, odnosi się w szczególności do reputacji, uczciwości i rzetelności danej osoby oraz zdolności do prowadzenia spraw banku, finansowej spółki holdingowej i finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej w sposób ostrożny i stabilny.
W myśl art. 22aa ust. 8 tej ustawy:
Bank, finansowa spółka holdingowa i finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej zapewniają środki niezbędne do przygotowania członków zarządu i rady nadzorczej do pełnienia przez nich funkcji i środki niezbędne do ich szkolenia.
Powyższe przepisy wskazują zatem, że członkowie rady nadzorczej banku winni posiadać wiedzę, umiejętności i doświadczenie, odpowiednie do pełnionych przez nich funkcji i powierzonych im obowiązków. Natomiast bank jest zobowiązany do zapewnienia środków niezbędnych do przygotowania członków rady nadzorczej do pełnienia przez nich funkcji i środków niezbędnych do ich szkolenia.
W przyszłości zamierzają Państwo zorganizować kilkudniowe (najczęściej dwudniowe) wyjazdowe posiedzenia Rady Nadzorczej. W programie wyjazdowego posiedzenia Rady Nadzorczej mogą być zaplanowane szkolenia zorganizowane przez firmy zewnętrzne lub szkolenia wewnętrzne organizowane przez pracowników Banku. Członkowie Rady Nadzorczej będą mieć zapewniony nocleg i wyżywienie na czas wyjazdu. W związku z powyższym powzięli Państwo wątpliwość, czy pokrycie kosztów noclegów i wyżywienia oraz ewentualnych kosztów szkoleń zewnętrznych Członków Rady Nadzorczej na posiedzeniu wyjazdowym powinni Państwo traktować jako nieodpłatne świadczenie zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji powinni Państwo naliczyć, pobrać i wpłacić zaliczki na podatek dochodowy z tego tytułu.
Uwzględniając powyższe wyjaśnienia oraz okoliczności faktyczne przedstawione w opisie sprawy, należy stwierdzić, że pokrycie przez Państwo kosztów noclegów i wyżywienia oraz ewentualnych kosztów szkoleń zewnętrznych Członków Rady Nadzorczej na posiedzeniu wyjazdowym nie będzie stanowić dla nich przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym – z tytułu ww. świadczeń – nie będzie ciążył na Państwu obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy.
W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych informuję, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.