Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego i stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 23 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy momentu powstania przychodu ze sprzedaży udziałów i złożenia korekty zeznania PIT-38.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego i stanu faktycznego
W dniu 4 października 2023 r. Strony (A.A. i Spółka B. Sp. z o.o.) zawarły umowę dotyczącą zbycia przez A.A. 300 udziałów o wartości nominalnej 15.000 zł , tj. całości należących do niego udziałów w kapitale zakładowym Spółki B. Sp. z o.o. („Udziały”), na rzecz Spółki w celu ich umorzenia („Umowa 1”) za wynagrodzeniem w wysokości 48.000 zł. W dniu 12 marca 2024 A.A. złożył do US (…) zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2023 - PIT-38 i uiścił należny podatek w wysokości 6.270 zł (19%), (wynagrodzenie za zbycie udziałów w Spółce). W następstwie postanowienia Sądu Rejonowego (…) z dnia 14 listopada 2023 r. oddalającego wniosek Spółki o wykreślenie A.A. jako wspólnika („Postanowienie”), które zostało wydane już po uiszczeniu przez Spółkę ceny za Udziały, A.A. i Spółka podpisali 6 sierpnia 2024 r. porozumienie w sprawie rozwiązania Umowy 1. W dniu 6 sierpnia 2024 r. A.A. i C.C. zawarli umowę sprzedaży Udziałów, na mocy której A.A. sprzedał C.C. wszystkie swoje Udziały („Umowa 2”). Strony porozumiały się co do wzajemnych rozliczeń związanych z umowami w następujący sposób: A.A. oświadczył że na mocy Umowy 1 otrzymał od Spółki kwotę w wysokości 48.000 złotych tytułem wynagrodzenia za Udziały. A.A. i C.C. oświadczyli, że w Umowie 2 ustalili cenę sprzedaży Udziałów na kwotę 48.000 zł, która ma zostać zapłacona na rachunek bankowy Spółki, zaś zgodnym zamiarem stron Umowy 2 jest zaspokojenie w ten sposób roszczenia Spółki o zwrot kwoty 48.000 zł, w związku z rozwiązaniem przez A.A. i Spółkę Umowy 1. Spółka oświadczyła, że wpłata przez C.C. kwoty 48.000 zł na rachunek bankowy Spółki w pełni zaspokaja i tym samym wyczerpuje wszelkie roszczenia Spółki względem A.A. o zwrot wynagrodzenia za Udziały uiszczonego na mocy Umowy 1.
Pytanie
1)Czy Zbywca udziałów powinien złożyć korektę deklaracji PIT-38 za 2023 rok jeśli formalnie umowa sprzedaży nie doszła do skutku zgodnie z art.17 ust 1 pkt 1ab ustawy PIT jednak faktycznie otrzymał wynagrodzenie zgodnie z art. 9. ust 1 i art 11 ust.1 ustawy PIT?
2)Czy Zbywca udziałów powinien wykazać w deklaracji PIT-38 za 2024 rok fakt zbycia udziałów zgodnie ze stanem prawnym w roku 2024, choć przychód z ich zbycia uzyskał w roku 2023 zgodnie z art 11 ust. 1 ustawy PIT i podatek już zapłacił?
Pana stanowisko w sprawie
Pytanie nr 1
Zbywca udziałów nie musi składać korekty deklaracji PIT-38 2023 ponieważ uzyskał rzeczony przychód w roku 2023.
Pytanie nr 2
Zbywca udziałów nie musi wykazać w deklaracji PIT-38 2024 faktu zbycia udziałów zgodnie ze stanem prawnym w roku 2024 ponieważ przychód z ich zbycia uzyskał w roku 2023 i uiścił już należny podatek o tej samej wysokości.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych kompleksowo reguluje skutki podatkowe czynności związanych z uzyskaniem, posiadaniem i utratą statusu wspólnika w spółce zdefiniowanej w art. 5a pkt 28 ww. ustawy (tj. m.in. w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością).
Umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z udziałów.
Tryb umarzania udziałów reguluje art. 199 § 1, § 2 i § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.), zgodnie z którym:
Udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki.
Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Wynagrodzenie to, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników. W przypadku umorzenia przymusowego uchwała powinna zawierać również uzasadnienie.
Za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia.
Zgodnie z tymi przepisami Kodeksu spółek handlowych można wyróżnić trzy sposoby umarzania udziałów:
1)umorzenie dobrowolne – w którym wspólnik musi wyrazić zgodę na umorzenie posiadanych przez niego udziałów; dochodzi do niego w drodze wykupu przez spółkę udziałów i ich umorzenia;
2)umorzenie przymusowe – niezależne od zgody wspólnika, zgodnie z przesłankami określonymi w umowie spółki, które umożliwiają podjęcie stosownej uchwały o umorzeniu;
3)umorzenie automatyczne (warunkowe) – w konstrukcji podobne do umorzenia przymusowego; dochodzi do skutku w razie ziszczenia się określonych w umowie spółki zdarzeń, z tym że nie jest wymagana uchwała o umorzeniu.
Umarzanie udziałów, co do zasady, odbywa się za wynagrodzeniem. Jednak w ramach umorzenia dobrowolnego dopuszcza się także umorzenie nieodpłatne. W takiej sytuacji dochodzi najpierw do zbycia tych udziałów przez udziałowca i nabycie ich przez spółkę, a dopiero w drugiej kolejności do ich umorzenia przez spółkę w przyszłości. Zatem, w przypadku umorzenia dobrowolnego dochodzi do nabycia udziałów przez spółkę i odrębnie ich umorzenia – w dwóch etapach działań.
Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego, w myśl art. 11 ust. 1 ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.
Pełen katalog przychodów należących do kapitałów pieniężnych wymieniony został w art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Na podstawie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również:
a) dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,
b) oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,
c) podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki,
d) wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b.
Natomiast w myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.
Na mocy art. 17 ust. 2 ustawy:
Przy ustalaniu wartości tych przychodów stosuje się odpowiednio przepisy art. 19.
I tak, stosownie do art. 19 ust. 1 w zw. z art. 17 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Zgodnie z art. 17 ust. 1ab pkt 1 ww. ustawy, przychód określony w ust. 1 pkt 6 ww. ustawy:
z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.
Stosownie do art. 24 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także przychody z umorzenia udziałów (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości.
Wykładnia literalna tego przepisu prowadzi do wniosku, że przychodem z udziału w zyskach osób prawnych jest m.in. przychód z umorzenia udziałów lub akcji udziałowca lub akcjonariusza, którego udziały lub akcje zostały umorzone. Trzeba zaznaczyć, że fakt umorzenia przez jednego z udziałowców udziałów w spółce (w tym w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością) nie jest jednak tożsamy z dokonaniem umorzenia udziałów przez pozostałych udziałowców, którzy takiego umorzenia nie dokonują.
Jednakże przytoczony przepis art. 24 ust. 5 pkt 1 ww. ustawy nie obejmuje swą dyspozycją zbycia udziałów (akcji) w celu umorzenia, czyli umorzenia dobrowolnego.
W przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów w spółkach kapitałowych dochodzi do zbycia tych udziałów a osiągnięty przychód z tego tytułu należy zakwalifikować – zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – do kapitałów pieniężnych.
Jak wyjaśniono powyżej, w przypadku umorzenia dobrowolnego osiągnięty przychód ze zbycia udziałów w celu umorzenia należy zakwalifikować do kapitałów pieniężnych – zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 30b ust. 1 ww. ustawy:
Od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.
W przypadku umorzenia udziałów przez ich zbycie w celu umorzenia podatnicy są zobowiązani do opodatkowania tych dochodów samodzielnie, tj. bez udziału płatnika.
W świetle art. 30b ust. 6 pkt 1 powołanej ustawy:
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody, o których mowa w art. 24 ust. 14, dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład niepieniężny.
W myśl art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy:
W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b.
Z przedstawionego przez Pana opisu zdarzenia wynika, że w dniu 4 października 2023 r. zawarł Pan umowę z B. Sp. z o.o. dotyczącą zbycia przez Pana 300 udziałów o wartości nominalnej 15.000 zł , tj. całości należących do Pana udziałów w kapitale zakładowym Spółki, na rzecz Spółki w celu ich umorzenia za wynagrodzeniem w wysokości 48.000 zł. W dniu 12 marca 2024 r. złożył Pan do Urzędu Skarbowego (…) zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2023 - PIT-38 i uiścił należny podatek w wysokości 6.270 zł (19%) z tytułu wynagrodzenia za zbycie udziałów w Spółce. W następstwie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 14 listopada 2023 r. oddalającego wniosek Spółki o wykreślenie Pana jako wspólnika, które zostało wydane już po uiszczeniu przez Spółkę ceny za Udziały, Pan i Spółka podpisaliście 6 sierpnia 2024 r. porozumienie w sprawie rozwiązania Umowy z 4 października 2023 r. dotyczącej zbycia całości należących do Pana udziałów w kapitale zakładowym B. Sp. z o.o. na rzecz Spółki w celu ich umorzenia za wynagrodzeniem. W dniu 6 sierpnia 2024 r. zawarł Pan z C.C. umowę sprzedaży udziałów, na mocy której sprzedał Pan C.C. wszystkie swoje Udziały. Porozumieli się Państwo co do wzajemnych rozliczeń związanych z umowami w taki sposób, że oświadczył Pan że otrzymał Pan od Spółki kwotę w wysokości 48.000 złotych tytułem wynagrodzenia za Udziały. Wraz z C.C. oświadczył Pan, że w zawartej umowie ustalili Państwo cenę sprzedaży Udziałów na kwotę 48.000 zł, która ma zostać zapłacona na rachunek bankowy Spółki, zaś zgodnym zamiarem stron tej umowy jest zaspokojenie w ten sposób roszczenia Spółki o zwrot kwoty 48.000 zł, w związku z rozwiązaniem przez Pana i Spółkę pierwotniej zawartej umowy z dnia 4 października 2023 r. Spółka oświadczyła, że wpłata przez C.C. kwoty 48.000 zł na rachunek bankowy Spółki w pełni zaspokaja i tym samym wyczerpuje wszelkie roszczenia Spółki względem Pana o zwrot wynagrodzenia za udziały uiszczone na mocy pierwotnie zawartej umowy.
Pana wątpliwości budzi kwestia momentu powstania przychodu ze sprzedaży udziałów i złożenia ewentualnej korekty zeznania PIT-38, z powodu postanowienia Sądu w następstwie, którego doszło do unieważnienia pierwotnie zawartej umowy dotyczącej zbycia przez Pana udziałów w kapitale zakładowym Spółki, na rzecz Spółki w celu ich umorzenia za wynagrodzeniem.
Wskazać należy, że w przypadku stwierdzenia nieważności umowy przez Sąd skutki prawne na gruncie cywilnym występują ex tunc (wstecz), a więc od momentu zawarcia umowy dotkniętej wadliwością (przesłanką nieważności), co oznacza, że umowa zawarta ze Spółką jako nieważna już od chwili jej zawarcia nie wywołuje skutków prawnych. Mamy do czynienia z sytuacją, jakby w ogóle nie doszło do jej zawarcia.
Z cytowanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ustawodawca nie uzależnił momentu powstania przychodu z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy od sposobu i terminu regulowania płatności wynikających z umowy zbycia udziałów (akcji). Powiązał go natomiast z momentem przeniesienia własności udziałów (akcji) przez zbywającego na nabywcę, a więc z momentem realizacji świadczenia, z tytułu którego przysługuje zbywcy świadczenie wzajemne w postaci zapłaty ceny (niezależnie kiedy ta cena ma być zapłacona).
Jednocześnie, brak wskazania art. 17 ust. 1ab pkt 1 wśród zastrzeżeń ujętych w treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie oznacza, że zasada uznawania za przychód otrzymany albo postawiony do dyspozycji pieniędzy, wartości pieniężnych i świadczeń nie jest wyłączona w odniesieniu do przychodów z odpłatnego zbycia udziałów. W treści art. 11 ust. 1 jako zastrzeżenie jest wskazany art. 17 ust. 1 pkt 6 (dotyczący m.in. przychodu z odpłatnego zbycia udziałów), natomiast art. 17 ust. 1ab pkt 1 dotyczy momentu uzyskania tego właśnie – wskazanego w zastrzeżeniu – przychodu.
Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz przywołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że moment ustalenia przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziałów wynika z art. 17 ust. 1ab ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, który wyraża memoriałową metodę rozpoznawania przychodów. Oznacza to, że przychód powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów – przychód powstaje w wysokości określonej w umowie ceny zbywanych udziałów, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1 zdanie 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem, momentem powstania przychodu jest moment przeniesienia własności udziałów, a wartością tego przychodu – jest cena ustalona w umowie odpłatnego zbycia.
Wskazać należy, że przychód ze sprzedaży przez Pana udziałów powstał w dacie przeniesienia własności udziałów . W wyniku postanowienia Sądu i w następstwie unieważnienia pierwotnie zawartej umowy z dnia 4 października 2023 r. po Pana stronie nie wystąpił przychód podatkowy za rok 2023, w którym to doszło do pierwotnie zawartej ze spółką umowy. Przychód z tytułu zbycia udziałów został uzyskany przez Pana w 2024 roku i powinien zostać wykazany w zeznaniu PIT-38 za 2024 rok.
Odnośnie możliwości dokonania korekty złożonego zeznania podatkowego za 2023 rok wskazuję, że zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.)
Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia Ordynacja podatkowa
Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.
Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej:
Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.
W myśl art. 81 § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa:
Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.
Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.
Przepisy ustawy – Ordynacja podatkowa nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a tej ustawy.
W Pana przypadku podstawą korekty przychodu jest postanowienie Sądu Rejonowego (…) z dnia 14 listopada 2023 r. w wyniku, którego oddalono wniosek Spółki o wykreślenie Pana jako wspólnika i w następstwie, którego doszło do unieważnienia umowy z dnia 4 października 2023 r.
Powinien więc Pan dokonać stosownej korekty swojego zeznania rocznego za rok 2023 i uzyskane przychody z tytułu zawartej kolejnej umowy odpłatnego zbycia udziałów z dnia 6 sierpnia 2024 r. wykazać w zeznaniu rocznym za 2024 r., czyli za rok podatkowy, w którym ten przychód faktycznie na mocy obowiązujących przepisów prawa powstał.
Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 i nr 2 jest więc nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Interpretacja dotyczy:
- stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
- zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że dokumenty dołączone przez Pana do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Zgodnie bowiem z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższego wynika, że organ właściwy do wydania interpretacji indywidualnej nie przeprowadza postępowania dowodowego, nie jest zatem ani obowiązany ani uprawniony do analizy dołączonych do wniosku dokumentów ani do wykorzystania ich treści przy ocenie stanowiska Wnioskodawcy. Organ ten jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).