Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 listopada 2024 r. (data wpływu: 22 listopada 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest Spółką prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą (dalej Spółka lub Wnioskodawca).

Spółka planuje rozpocząć współpracę z osobami które zamierzają prowadzić bądź prowadzą działalność nierejestrowaną, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców. Wśród osób wykonujących taką działalność nierejestrowaną mogą być zarówno obywatele polscy jak i cudzoziemcy. Cudzoziemcy mogą być osobami z Unii Europejskiej jaki i z krajów spoza Unii Europejskiej. Osoba prowadząca taką działalność będzie deklarowała, że prowadzi działalność nierejestrowaną.

Działalność nierejestrowana będzie wykonywana każdorazowo na podstawie porozumienia, w którym określone zostaną zasady dotyczące realizacji działalności nierejestrowanej dla Spółki. Na tej podstawie Spółka będzie co miesiąc wypłacała osobie prowadzącej działalność nierejestrowaną środki za realizację określonych czynności, a wypłacane kwoty będą się mieściły w miesięcznym limicie 75% minimalnego wynagrodzenia.

Działalność nierejestrowana jest określona w art. 5 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców. Wskazany przepis wymienia warunki uznania działalności za działalność nierejestrową, nie wskazując innych ograniczeń, czy wyłączeń (również ze względu na rodzaj podmiotów, od których otrzymywane są takie przychody). Tak więc w rozumieniu ustawy - Prawo przedsiębiorców działalność będzie uznana za działalność nierejestrową, jeśli będzie wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekroczy w żadnym miesiącu 75% kwoty minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej.

W konsekwencji działalność nieewidencjonowana jest definiowana poprzez trzy przesłanki:

• podmiotową - odwołującą się do faktu wykonywania działalności przez osobę fizyczną;
• przychodową - opierającą się na zastrzeżeniu, że przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 75 % kwoty minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie o minimalnym wynagrodzeniu oraz
• formalną - wskazującą, że podmiot, który wykonuje taką działalność, w ciągu ostatnich 60 miesięcy nie wykonywał działalności gospodarczej.

Osoba wykonująca działalność nieewidencjonowaną nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców i nie spoczywają na niej obowiązki związane z wykonywaniem działalności gospodarczej.

Jeżeli te warunki są spełnione każda osoba może wykonywać działalność nierejestrowaną. Ta zasada dotyczy zarówno obywateli polskich jak i cudzoziemców.

Uzupełnienie wniosku

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że czynności związane z przedmiotem porozumień zawieranych z osobami prowadzącymi działalność nierejestrowaną będą dotyczyły (...). Czynności te będą wykonywane w Polsce.

Porozumienia nie będą obejmować świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze do powyżej wymienionych.

Pytanie

Czy wypłacając wynagrodzenie osobie, która prowadzi działalność nierejestrowaną Spółka ma obowiązek pobierania od wypłaconego wynagrodzenia zaliczki na podatek dochodowy i odprowadzenia tej zaliczki na konto Urzędu Skarbowego?

Państwa stanowisko w sprawie

Stosownie do art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Obowiązek poboru zaliczek na podatek w wysokości 12% ciąży więc na następujących podmiotach jako płatnikach:

1)osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą,

2)osobach prawnych i ich jednostkach organizacyjnych,

3)jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej,

które dokonują na rzecz podatników o nieograniczonym obowiązku podatkowym wypłat z tytułu czynności w ramach działalności wykonywanej osobiście określonych w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz z tytułu praw majątkowych, określonych w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Obliczone i pobrane zaliczki na podatek dochodowy od wymienionych dochodów należy przekazać, w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały one pobrane, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeśli płatnik nie jest osobą fizyczną - według siedziby bądź miejsca wykonywania działalności, gdy płatnik nie ma siedziby.

We wskazanym przepisie (art. 41 ustawy) nie zostały wymienione przychody z innych źródeł (działalność nierejestrowana). W zakresie podatkowym przychody uzyskiwane przez osobę prowadzącą działalność nierejestrowaną są przychodami z innych źródeł, co wprost wynika z treści art. 20 ust. 1ba ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, wypłacając wynagrodzenie osobie prowadzącej działalność nierejestrowaną Spółka nie będzie zobowiązana do pobierania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych gdyż wypłacane przychody nie będą zaliczone do kategorii przychodów wymienionych w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji Spółka nie może, nawet na wniosek osoby wykonującej działalność nierejestrowaną, odprowadzać za nią zaliczki na podatek.

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, nie ma przeszkód, aby sama osoba prowadząca taką działalność samodzielnie co miesiąc odprowadzała do Urzędu Skarbowego zaliczkę na poczet przyszłego podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 przywołanej ustawy, źródłem przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1ba cytowanej ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się również przychody osiągane z działalności, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 236 ze zm.):

Nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 75% kwoty minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207 oraz z 2023 r. poz. 1667), i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej.

Działalność określona w art. 5 ust. 1 Prawa przedsiębiorców stanowi tzw. działalność nierejestrową.

Działalność nierejestrowa (nierejestrowana, nieewidencjonowana) to drobna działalność zarobkowa osób fizycznych, która nie wymaga rejestracji firmy. Prowadzenie takiej działalności nie wymaga wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Za taką działalność uważa się działalność prowadzoną przez osobę fizyczną, jeżeli:

·miesięczne przychody z tej działalności nie przekroczą limitu, czyli 75% kwoty minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w danym roku oraz

·w okresie ostatnich 60 miesięcy (5 lat) osoba ta nie prowadziła działalności gospodarczej.

Nie ma przepisów zakazujących lub ograniczających cudzoziemcom, którzy legalnie przebywają w Polsce, wykonywania działalności nierejestrowanej, o ile spełnią ogólne warunki określone dla tej działalności (te same, które dotyczą Polaków).

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Spółka zamierza nawiązać współpracę z osobami prowadzącymi działalność nierejestrowaną, które na podstawie zawartych porozumień będą wykonywały w Polsce na rzecz Spółki czynności związane z (...). Współpracownikami Spółki będą zarówno obywatele polscy jak i cudzoziemcy. Spółka co miesiąc będzie wypłacała tym osobom wynagrodzenie, a wypłacane kwoty będą się mieściły w miesięcznym limicie 75% minimalnego wynagrodzenia.

Jak wynika z cytowanych powyżej przepisów, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z działalności nierejestrowanej zaliczane są do przychodów z innych źródeł.

Jednocześnie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest przepisów, które nakładałyby na podmioty wypłacające należności dla kontrahentów prowadzących działalność nierejestrowaną obowiązek pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy.

Wobec powyższego za prawidłowe należało uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym wypłacając należności osobie prowadzącej działalność nierejestrowaną na podstawie zawartego porozumienia nie będą Państwo zobowiązani do pobierania i odprowadzania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja ta odnosi się tylko i wyłącznie do Państwa obowiązków jako płatnika. Osoby prowadzące działalność nierejestrowaną w zakresie swoich obowiązków podatkowych związanych z prowadzeniem tej działalności, mogą wystąpić z wnioskiem o wydanie własnej interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).