Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 października 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 28 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości. Uzupełniła go Pani pismami z 17 listopada 2024 r. (data wpływu 17 listopada 2024 r.) oraz z 11 grudnia 2024 r. (data wpływu 11 grudnia 2024 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Trzech współwłaścicieli nieruchomości - działka letniskowa z domkiem letniskowym. W tej sprawie trzech współwłaścicieli to matka A.A, i dwie córki B.B i C.C. Nieruchomość została nabyta w 2005 roku, a domek letniskowy został na niej postawiony w 2007 roku.

Z uwagi na brak porozumienia w kwestii dysponowania nieruchomością, sprawa trafiła do Sądu Rejonowego w (...). W sądzie w 2024 roku została zawarta ugoda, na mocy której 1/3 działki przypadające w udziale matce A.A przeszła na własność na obie siostry. Jednocześnie sąd zasądził na rzecz matki A.A dokonanie spłaty udziału wynoszącego 1/3, tj. kwotę 130 000 zł. W tym samym roku, obie siostry, aby spłacić matkę dokonały sprzedaży działki za cenę 385 000 zł. I z ceny sprzedaży spłaciły na rzecz matki kwotę 130 000 zł.

To oznacza, że przejmując na siebie udział matki zrobiły to bez wpływu na własny majątek, nie powiększając jego wartości.

Uzupełnienie wniosku

Na pytanie: W opisie sprawy podała Pani:

Mamy trzech współwłaścicieli nieruchomości - działka letniskowa z domkiem letniskowym. W tej sprawie trzech współwłaścicieli to matka A.A, i dwie córki B.B i C.C. Nieruchomość została nabyta w 2005 roku, a domek letniskowy został na niej postawiony w 2007 roku.

Wobec powyższego prosiliśmy, żeby Pani podała: Czy to Pani oraz pozostałe wymienione osoby nabyły ww. nieruchomość w 2005 r. i posadowiły w 2007 r. domek letniskowy? Jeśli nie - to kiedy Pani weszła w posiadanie /współposiadanie tej nieruchomości?

Odpowiedziała Pani:

Nieruchomość gruntowa została nabyta umową sporządzoną w formie aktu notarialnego w (...) 2005 roku, a do aktu notarialnego stanęły trzy osoby - ja, moja siostra i moja mama, nabywając nieruchomość gruntową po 1/3 części każda z nas jako współwłaścicielki. W księdze wieczystej widnieje zapis, że każda z nas posiada po 1/3 udziału w nieruchomości.

Budynek letniskowy został wybudowany na podstawie decyzji Starosty (...) z (...) 2007 roku o zatwierdzeniu projektu i wydaniu pozwolenia na budowę budynku rekreacji indywidualnej wraz z tymczasowym bezodpływowym zbiornikiem na ścieki. Budynek drewniany został wybudowany w tym samym roku, w którym pozyskano pozwolenie na budowę.

Na pytanie: Jaka forma własności przysługiwała Pani oraz pozostałym osobom od dnia nabycia do dnia sprzedaży ww. nieruchomości, czy np. była to współwłasność łączna lub w podanych datach, tj. w 2005 r. nabyła Pani oraz Pani matka i siostra prawo własności w udziale 1/3 działki, każda z Pań, do swojego majątku odrębnego?

Odpowiedziała Pani:

Każda z nas, tj. ja, moja siostra i moja mama w chwili nabywania nieruchomości byłyśmy zamężne, i każda z nas nabyła udział wynoszący 1/3 części nieruchomości do swojego majątku odrębnego każda.

Przy czym nasza mama A.A miała obowiązującą umowę rozdzielności majątkowej. W przypadku moim i mojej siostry, taka umowa nie istniała pomiędzy każdą z nas, a naszymi małżonkami. Dlatego też zakup tej nieruchomości do majątku odrębnego mojego i mojej siostry został potwierdzony dodatkowym oświadczeniem naszych małżonków, którzy w tym oświadczeniu potwierdzili fakt, że zarówno ja jak i moja siostra zakupujemy tą nieruchomość z majątku odrębnego.

Na pytania: Co oznacza stwierdzenie, że „domek letniskowy” został „postawiony”? Czy np. został wybudowany? - Jeśli tak - to przez kogo? Zakupiony i postawiony na nieruchomości gruntowej? - Jeśli tak - to przez kogo?

oraz na pytanie: Czy „domek letniskowy” był/jest trwale związany z gruntem?

Odpowiedziała Pani:

Domek letniskowy został sfinansowany przez naszego tatę D.A, męża naszej mamy. Domek został zamówiony w częściach i postawiony przez firmę, której został zlecony do wykonania. Mój tata natomiast wykonał fundamenty na których domek został postawiony.

W związku z trwającym sporem co do sposobu korzystania jak i zamiarów co do sprzedaży działki, Sędzia prowadząca postępowanie zleciła opracowanie przez biegłego sądowego wyceny nieruchomości. Opinia biegłego miała również dać odpowiedź na pytanie, czy domek jest trwale związany z gruntem. Biegły sądowy w przygotowanym dokumencie orzekł, że dom jest trwale związany z gruntem i stanowi integralną część nieruchomości.

Na pytanie: Na podstawie jakiej czynności prawnej „1/3 działki przypadające w udziale matce A.A przeszła na własność na obie siostry”?

Odpowiedziała Pani:

Na podstawie wyroku sądu. W sądzie została zawarta ugoda, na podstawie której możliwe było zniesienie współwłasności poprzez przeniesienie własności udziału przynależnego do naszej mamy w wysokości 1/3 i przeniesienie go na mnie i moją siostrę. To spowodowało, że na podstawie zawartej ugody stałyśmy się współwłaścicielkami - ja i moja siostra - po ½ każda. I w takiej sytuacji było możliwe późniejsze sprzedanie nieruchomości. W innym wypadku nie byłoby możliwe osiągnięcie porozumienia. Jednocześnie w wyroku sądu zostałyśmy - ja i moja siostra - zobowiązane do spłaty udziału przynależnego do naszej mamy w kwocie 130 000 zł, w tym z mojej strony została spłacona kwota 65 000 zł. Nieruchomość została sprzedana za cenę 385 000. Biegły sądowy wycenił wartość nieruchomości na kwotę 294 000 złotych. Wyrok sądu w postaci ugody zapadł w (...) 2024 roku i zobowiązywał mnie i moją siostrę do spłaty udziału matki najpóźniej do (...) 2024 roku. Termin ten został dotrzymany.

Sprzedaż nieruchomości pozwoliła spłacić udział matki w kwocie 130 000 zł, do podziału dla mnie i mojej siostry pozostała kwota 255 000 złotych - po 127 500 złotych dla każdej z nas.

Zatem mój udział ostatecznie został wyceniony na mniejszą kwotę niż udział mojej matki.

Na pytanie: Czy co do ww. nieruchomości miało miejsce zniesienie współwłasności? Jeśli tak, to kiedy miało to miejsce i jakie były ustalenia tej czynności? Prosiliśmy, żeby szczegółowo opisała Pani te okoliczności, a w szczególności podała:

·Czy w całym okresie posiadania/współposiadania tej nieruchomości miały miejsce zmiany, co do posiadanych udziałów przez poszczególnych właścicieli/współwłaścicieli?

·Na podstawie jakich czynności prawnych/decyzji i kiedy miały miejsce te zmiany?

Odpowiedziała Pani:

Poza powyżej wymienioną sytuacją opisaną w ww. punkcie nie miały miejsca żadne inne zmiany w zakresie zmian własnościowych i wielkości udziałów.

Na pytanie: W opisie sprawy podała Pani:

W sądzie w 2024 została zawarta ugoda na mocy której, 1/3 działki przypadające w udziale matce A.A przeszła na własność na obie siostry. Jednocześnie sąd zasądził na rzecz matko A.A dokonanie spłaty udziału wynoszącego 1/3, tj. kwotę 130 000 zł. W tym samym roku, obie siostry, aby spłacić matkę dokonały sprzedaży działki za cenę 385 000 zł. I z ceny sprzedaży spłaciły na rzecz matki kwotę 130 000 zł.

Wobec powyższego prosiliśmy, żeby Pani podała:

a.W jakim udziale na Panią „przeszła” własność działki przypadająca matce?

b.Jaką kwotę przekazała Pani matce, tytułem spłaty?

c.Ile wynosił Pani udział w sprzedanej nieruchomości?

Odpowiedziała Pani:

Udział przynależny do mojej mamy przeszedł w całości na mnie i na moją siostrę.

Przeniesienie tego udziału na mnie i na moją siostrę spowodowało, że zgodnie z wyrokiem sądu każda z nas na podstawie tego wyroku dysponowała po ½ części udziału. Odpowiadając na pytanie - po wykonaniu wyroku mój udział wynosił 1/2 części udziału w całej nieruchomości.

Zgodnie z wyrokiem każda z nas, ja i moja siostra miałyśmy spłacić udział matki, każda z nas po 65 000 zł. Taką kwotę też przekazałam matce za spłatę jej udziału w nieruchomości.

Po wyroku Sądu mój udział w sprzedanej nieruchomości wynosił 1/2 (3/6), ale ze zobowiązaniem spłaty udziału matki (1/6).

Na pytanie: Czy zbycie nieruchomości w 2024 r. nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej?

Odpowiedziała Pani:

Nie, bo nie prowadzę działalności gospodarczej.

Na pytanie: Czy w przeszłości dokonywała Pani nabycia innych nieruchomości i odpłatnego ich zbycia? Jeżeli tak - prosiliśmy, żeby podała Pani daty zakupu, sprzedaży i celu w jakim były nabywane i zbywane.

Odpowiedziała Pani:

Jak dobrze pamiętam daty: 2002 rok - zakup mieszkania na własne cele, w 2006 roku zostało ono sprzedane, a pozyskane środki posłużyły na wybudowanie domu, w którym mieszkam do dnia dzisiejszego. W 2006 roku została sprzedana nieruchomość - działka rekreacyjna zakupiona w 2003 roku, a środki pozyskane z jej sprzedaży zostały przeznaczone również na budowę ww. domu.

W 2021 roku zakupiłam działkę rekreacyjną i w 2022 roku mieszkanie - te nieruchomości zostały zakupione do majątku wspólnego i nie zostały sprzedane.

Na pytanie: Czy w przyszłości zamierza Pani kupować nieruchomości w celu ich zbycia? Jeśli tak - to jaka będzie skala tych działań?

Odpowiedziała Pani:

Nie mam na ten moment takich planów.

Pytanie sformułowane w uzupełnieniu wniosku

Z treści uzupełnienia wniosku wynika, że chciałaby Pani uzyskać informację, czy przejęcie udziału matki w wysokości 1/6 udziału (1/2 z 1/3 udziału przynależnego do matki) w Pani sytuacji rodzi zobowiązanie do zapłaty podatku od sprzedaży nieruchomości, mając na uwadze fakt, że ten udział wszedł w Pani posiadanie z uwagi na to, że nie mogły się Panie porozumieć, co do sposobu wykorzystania i zarządzania nieruchomością. Z jednej strony otrzymała Pani udział, ale z drugiej musiała go od razu spłacić.

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem nie ma podstaw do zapłacenia podatku od zbycia nieruchomości, bo:

·nieruchomość została nabyta w 2005 roku, czyli dalej niż 5 lat temu;

·weszła Pani w posiadanie 1/2 udziału matki (1/2 z 1/3 jej udziału czyli 1/6 cz.) tylko i wyłącznie dlatego, że nie było możliwe osiągnięcie porozumienia w kwestiach związanych z zarządzaniem nieruchomością i był to efekt zawartej w sądzie ugody, na podstawie której konieczne było spłacenie udziału matki w kwocie 130 000 zł w bardzo krótkim czasie, z czego Pani zobowiązana była do spłaty połowy tej kwoty, czyli 65 000 zł;

·przyjmując, że nieruchomość byłaby sprzedana za tą samą kwotę za którą udało się ją sprzedać - bez wyroku sądu i konieczności zniesienia współwłasności. Uzyskana kwota 385 000 powinna być podzielana w równych częściach, czyli każda ze współwłaścicielek, w tym Pani, powinna otrzymać kwotę 128 333,33 zł. Zawarcie ugody w sądzie spowodowało, że za swój udział otrzymała Pani kwotę 127 500 zł. Zatem Pani majątek nie zwiększył się poprzez chwilowe przejęcie praw do udziału matki. Był to jedynie zabieg prawny, który umożliwił uzyskanie porozumienia pomiędzy pozostałymi współwłaścicielami i dokonać zniesienie współwłasności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c omawianej ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Tym samym, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c cytowanej ustawy, stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób nabycia tej nieruchomości.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że w (...) 2005 r. nabyła Pani na podstawie aktu notarialnego udział wynoszący 1/3 w nieruchomości gruntowej. Pozostałe udziały nabyła Pani siostra i Pani matka po 1/3 każda. W 2007 r. na działce został wybudowany budynek letniskowy na podstawie decyzji Starosty (...) z (...) 2007 r. o zatwierdzeniu projektu i wydaniu pozwolenia na budowę budynku rekreacji indywidualnej wraz z tymczasowym bezodpływowym zbiornikiem na ścieki. Dom letniskowy został sfinansowany przez Pani tatę. Dom ten był trwale związany z gruntem i stanowił integralną część nieruchomości.

Z uwagi na brak porozumienia w kwestii dysponowania ww. nieruchomością, w (...) 2024 r. zapadł wyrok sadu w postaci ugody. Na jej mocy dokonano zniesienia współwłasności ww. nieruchomości poprzez przeniesienie własności udziału przynależnego do Pani matki w wysokości 1/3 na Panią i Pani siostrę. To spowodowało, że Pani wraz z siostrą stałyście się współwłaścicielkami ww. nieruchomości w udziale po ½ każda. Jednocześnie, zgodnie zawartą ugodą została Pani wraz z siostrą zobowiązana do spłaty udziału przynależnego matce w kwocie 130 000 zł, w tym Pani - kwotę 65 000 zł.

W 2024 r. sprzedała Pani wraz z siostrą ww. nieruchomość, co pozwoliło spłacić udział matki.

Zgodnie z wyrokiem sądu, przekazała Pani matce spłatę jej udziału w nieruchomości w wysokości 65 000 zł.

Pod pojęciem odpłatnego nabycia należy rozumieć każdą czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienie na nabywcę własności rzeczy lub praw w ramach umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia prawa własności - za odpłatnością. Jednym ze sposobów nabycia na własność nieruchomości lub jej części jest wiec co do zasady również odpłatne zniesienie współwłasności.

W tej kwestii należy odnieść się do regulacji zawartych w Kodeksie cywilnym, który wskazuje, że celem postępowania o zniesienie współwłasności jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego:

każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.

Stosownie zaś do art. 211 Kodeksu cywilnego:

każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

W myśl art. 212 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami gruntowymi.

§ 2. Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.

§ 3. Jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia. W razie rozłożenia dopłat i spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie sąd na wniosek dłużnika może odroczyć termin zapłaty rat już wymagalnych.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia wyłącznie wówczas, jeżeli nabyte na własność mienie mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Zatem jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla części nieruchomości nabytej w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

Podobne wnioski wynikają z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego, zgodnie z którym zbyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

·podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub

·wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie we współwłasności.

W Pani sytuacji w wyniku zniesienia w 2024 r. współwłasności ww. nieruchomości, przypadła Pani połowa udziału, który wcześniej posiadała Pani matka. W efekcie tej czynności Pani udział w tej nieruchomości zwiększył się z 1/3 na 1/2 z obowiązkiem spłaty na rzecz matki kwoty 65 000 zł.

W związku z powyższym w 2024 r. nabyła Pani w wyniku zniesienia współwłasności prawo własności do 1/6 udziału w ww. nieruchomości.

Zatem zbycie przez Panią w 2024 r. swojego udziału w nieruchomości, w części nabytej od matki w wyniku zniesienia współwłasności w 2024 r. stanowi dla Pani źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku od osób fizycznych, gdyż zbycie tego udziału nastąpiło przed upływem pięciu lat, o którym mowa w tym przepisie.

W tym zakresie nie mogę się więc zgodzić z Pani stanowiskiem, że nieruchomość została nabyta „dalej niż 5 lat temu”. Bez wpływu na konieczność stosowania ww. obowiązujących przepisów prawa pozostaje również powód nabycia przez Panią udziału od matki, jakim był brak możliwości osiągnięcia porozumienia w kwestiach związanych z zarządzaniem nieruchomością - na co wskazuje Pani w swoim stanowisku.

Przechodząc więc do skutków podatkowych w zakresie dokonanej sprzedaży 1/6 udziału w nieruchomości nabytego w wyniku zniesienia współwłasności należy wskazać, co następuje:

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 tej ustawy:

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1) dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2) dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy:

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W myśl art. 22 ust. 6e ww. ustawy:

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Z kolei, jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

W przypadku sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego odpłatnie w drodze zniesienia współwłasności, tj. z obowiązkiem spłaty na rzecz byłego współwłaściciela, zastosowanie znajduje ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kosztem uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze zniesienia współwłasności może być udokumentowana (faktyczna) kwota spłaty na rzecz byłego współwłaściciela, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorac pod uwagę ww. przepisy prawa oraz opis sprawy Pani stanowisko uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, odnosząc się do kwot zawartych w treści wniosku wyjaśniam, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych, nie jest nim natomiast przeprowadzanie postępowania podatkowego, czy sprawdzającego, zmierzającego do wskazywania konkretnej drogi postępowania w zakresie rozliczenia przychodu uzyskanego przez podatnika, kosztów uzyskania przychodu, dochodu, zwolnienia dochodu lub kwoty podatku.

W związku z tym Organ wydający interpretację nie sprawdza prawidłowości przedstawionych we wniosku wartości liczbowych oraz nie zajmuje się weryfikacją prawidłowości przedstawionych w nim kwot i wyliczeń. Prawidłowość, bądź nieprawidłowość przedstawionych w opisie sprawy kwot i wyliczeń podlega weryfikacji przez właściwy organ podatkowy w toku, np. postępowania kontrolnego, postępowania podatkowego, czy też czynności sprawdzających.

Zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, ponieważ prawidłowość rozliczenia podatków podlega weryfikacji przez organ podatkowy.

Interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym, niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla Pani siostry.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze opisem sprawy podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).