Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 października 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 22 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 10 grudnia 2024 r. (wpływ 12 grudnia 2024 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

22 maja 2024 r. rozwiązano przez rozwód Pani małżeństwo. Zgodnie z wyrokiem wykonanie władzy rodzicielskiej nad małoletnią córką powierzono obojgu rodzicom. Nie jest to opieka naprzemienna. Ustalono przy tym, że miejscem zamieszkania dziecka będzie każdorazowe miejsce zamieszkania matki – czyli Pani. Nie orzeczono o kontaktach ojca z córką, jednak kontakty te ograniczają się do jednego dnia w tygodniu (mimo, że zamieszkuje w tej samej miejscowości). Tytułem udziału w kosztach utrzymania córki zasądzono od Pani byłego męża alimenty płatne z góry do 15. dnia każdego miesiąca. Świadczenie wychowawcze w wysokości 800 zł miesięcznie jest pobierane przez Panią.

W związku z tym, pomimo że jako rodzice nie macie Państwo ograniczonej władzy rodzicielskiej, Pani zaangażowanie w proces wychowawczy jest nieporównywalnie większe. Na Pani spoczywają wszelkie obowiązki związane z nauką dziecka, korepetycjami, wizytami lekarskimi, chorobą, opieką codzienną, ubiorem, wakacjami.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że podlega Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Data uprawomocnienia się wyroku rozwodowego to (…) 2024 r.

Data urodzenia Pani córki to (…) 2010 r.

Jest Pani rozwódką.

Zarówno Pani, jak i Pani były mąż posiadacie pełną władze rodzicielską wobec córki.

Po rozwodzie miejscem zamieszkania Pani córki jest każdorazowo Pani miejsce zamieszkania, inne niż miejsce zamieszkania Pani byłego męża. Córka mieszka razem z Panią w lokalu będącym wyłącznie Pani własnością. Ojciec dziecka mieszka w tej samej miejscowości.

Jako matka dba Pani o prawidłowy rozwój córki, kształtuje jej zachowania, rozwija jej zainteresowania (córka uczestniczy np. w zajęciach tenisa), sprawuje Pani pieczę, kupuje odzież, obuwie, kosmetyki, jeździ Pani z córką do lekarzy i dentystów, zapewnia rehabilitację po przebytych kontuzjach (w 2024 r. Pani córka naderwała ścięgno Achillesa), pomaga w nauce, zapewnia córce korepetycje z matematyki i angielskiego (Pani córka osiąga świetne wyniki w nauce) – bierze więc Pani czynny udział w sprawach związanych z jej kształceniem. Pozostaje Pani w kontakcie z wychowawcą córki, uczestniczy Pani w zebraniach szkolnych. Poniosła Pani całkowite koszty wakacyjnego wypoczynku córki (na co posiada Pani stosowne dokumenty), opłaca Pani telefon. Zawozi Pani córkę do szkoły oraz na wszelkie zajęcia sportowe i edukacyjne. W wolnym czasie jeździ Pani z córką np. do kina, lubicie wspólnie próbować kuchni świata. W razie złego samopoczucia jest Pani z córką w domu. Zapewnia Pani leki i opiekę. Córka jest dla Pani najważniejsza.

Kontakty ojca z córką ograniczają się do jednego dnia w tygodniu. Mimo to, dba Pani, by były one jak najlepsze. Uważa Pani bowiem, że jest to niezbędne dla prawidłowego rozwoju dziecka, szczególnie nastolatki.

Z tego co Pani wiadomo, Pani córka spędza czas z tatą w jego mieszkaniu lub jeździ do rodziny byłego męża.

Trudno jest Pani powiedzieć, czy tak ograniczany kontakt z tatą w prawidłowy sposób wpływa na rozwój nastolatki. Pani córka potrzebuje uwagi i pomocy każdego dnia.

Pani były mąż nie uczestniczy w żaden sposób w sprawach związanych z kształceniem dziecka, nigdy nie był na żadnym zebraniu szkolnym. Nie jeździ z córką do lekarzy, nie odwozi na zajęcia dodatkowe i korepetycje. Zwraca Pani połowę kosztów związanych z wizytami lekarskimi, wycieczkami szkolnymi lub opłatami za ubezpieczenie i komitet rodzicielski. Zwrot za te wydatki odbywa się jednak z opóźnieniem.

Ojciec dziecka nie ponosi wydatków związanych z zakupem odzieży i obuwia, kosmetyków oraz korepetycjami, gdyż uważa, że kwota 700 zł alimentów ma zapewnić pokrycie wszystkich wydatków. Przy czym bezprawnie potrąca sobie z przyznanej kwoty każdorazowo za pobyt córki u niego (czyli jeśli córka przebywa u niego 4 dni w miesiącu, to otrzymuje alimenty pomniejszone o 4 dni).

Ojciec dziecka nie poniósł żadnych wydatków związanych z wakacyjnym odpoczynkiem dziecka (całość kosztów pokryła Pani). Ojciec dziecka jak sam twierdzi, zapewnia córce rozrywkę. Nie uważa Pani, aby takie podejście miało właściwy wpływ na rozwój dziecka. Stara się Pani jednak, aby córka w żaden sposób tego nie odczuła.

Do Pani i do Pani córki nie mają zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani przepisy ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym, ani ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W 2024 r. osiąga Pani wyłącznie dochody z tytułu umowy o pracę, opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pani córka, jako osoba małoletnia, nie osiąga żadnych dochodów.

Nie posiada Pani innych dzieci oprócz córki wskazanej we wniosku.

Pytania

Czy w związku z zaistniałą sytuacją ma Pani prawo do ulgi dla osób samotnie wychowujących dzieci, uregulowanej w art. 6 ust. 4c-4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? Jeśli tak, to czy z ulgi tej może Pani skorzystać już w rozliczeniu za cały 2024 r.?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, przysługuje Pani ulga podatkowa dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie

- podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.

Stosownie do art. 6 ust. 4d ww. ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

Na podstawie art. 6 ust. 4e ww. ustawy:

Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym:

1)dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub

2)przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152

- w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 2194), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Art. 6 ust. 4f ww. ustawy stanowi:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2023 r. poz. 810 i 1565).

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

- w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

·posiadania przez rodzica lub opiekuna prawnego statusu osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci);

·wychowywania przez rodzica lub opiekuna prawnego samotnie w roku podatkowym dziecka (dzieci);

·nieuzyskiwania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko (dzieci) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

·niepodlegania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko (dzieci) opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym określonym w tym przepisie jest osobą samotnie wychowującą dziecko.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym, zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Jak wynika z powyższego, ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku samotnego wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka) wymienionych w art. 6 ust. 4c ww. ustawy. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta w roku podatkowym musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Z uwagi na to, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.

Z opisu sprawy wynika, że podlega Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jest Pani rozwódką. (…) 2024 r. rozwiązano przez rozwód Pani małżeństwo. Data uprawomocnienia się wyroku rozwodowego to (…) 2024 r. Zgodnie z wyrokiem wykonanie władzy rodzicielskiej nad małoletnią córką, urodzoną w 2010 r., powierzono obojgu rodzicom. Nie jest to opieka naprzemienna. Ustalono przy tym, że miejscem zamieszkania dziecka będzie każdorazowe miejsce zamieszkania matki – czyli Pani. Nie orzeczono o kontaktach ojca z córką. Tytułem udziału w kosztach utrzymania córki zasądzono od Pani byłego męża alimenty płatne z góry do 15. dnia każdego miesiąca. Świadczenie wychowawcze w wysokości 800 zł miesięcznie jest pobierane przez Panią.

Zarówno Pani, jak i Pani były mąż posiadacie pełną władze rodzicielską wobec córki.

Po rozwodzie miejscem zamieszkania Pani córki jest każdorazowo Pani miejsce zamieszkania, inne niż miejsce zamieszkania Pani byłego męża. Córka mieszka razem z Panią w lokalu będącym wyłącznie Pani własnością. Ojciec dziecka mieszka w tej samej miejscowości.

W związku z tym, pomimo że jako rodzice nie macie Państwo ograniczonej władzy rodzicielskiej, Pani zaangażowanie w proces wychowawczy jest nieporównywalnie większe. Na Pani spoczywają wszelkie obowiązki związane z nauką dziecka, korepetycjami, wizytami lekarskimi, chorobą, opieką codzienną, ubiorem, wakacjami. Jako matka dba Pani o prawidłowy rozwój córki, kształtuje jej zachowania, rozwija jej zainteresowania (córka uczestniczy np. w zajęciach tenisa), sprawuje Pani pieczę, kupuje odzież, obuwie, kosmetyki, jeździ Pani z córką do lekarzy i dentystów, zapewnia rehabilitację po przebytych kontuzjach (w 2024 r. Pani córka naderwała ścięgno Achillesa), pomaga w nauce, zapewnia córce korepetycje z matematyki i angielskiego (Pani córka osiąga świetne wyniki w nauce) – bierze więc Pani czynny udział w sprawach związanych z jej kształceniem. Pozostaje Pani w kontakcie z wychowawcą córki, uczestniczy Pani w zebraniach szkolnych. Poniosła Pani całkowite koszty wakacyjnego wypoczynku córki (na co posiada Pani stosowne dokumenty), opłaca Pani telefon. Zawozi Pani córkę do szkoły oraz na wszelkie zajęcia sportowe i edukacyjne. W wolnym czasie jeździ Pani z córką np. do kina, lubicie wspólnie próbować kuchni świata. W razie złego samopoczucia jest Pani z córką w domu. Zapewnia Pani leki i opiekę.

Kontakty ojca z córką ograniczają się do jednego dnia w tygodniu. Mimo to, dba Pani, by były one jak najlepsze. Z tego co Pani wiadomo, Pani córka spędza czas z tatą w jego mieszkaniu lub jeździ do rodziny byłego męża.

Pani były mąż nie uczestniczy w żaden sposób w sprawach związanych z kształceniem dziecka, nigdy nie był na żadnym zebraniu szkolnym. Nie jeździ z córką do lekarzy, nie odwozi na zajęcia dodatkowe i korepetycje. Zwraca Pani połowę kosztów związanych z wizytami lekarskimi, wycieczkami szkolnymi lub opłatami za ubezpieczenie i komitet rodzicielski. Zwrot za te wydatki odbywa się jednak z opóźnieniem.

Ojciec dziecka nie ponosi wydatków związanych z zakupem odzieży i obuwia, kosmetyków oraz korepetycjami, gdyż uważa, że kwota 700 zł alimentów ma zapewnić pokrycie wszystkich wydatków. Przy czym potrąca sobie z przyznanej kwoty każdorazowo za pobyt córki u niego (czyli jeśli córka przebywa u niego 4 dni w miesiącu, to otrzymuje alimenty pomniejszone o 4 dni).

Ojciec dziecka nie poniósł żadnych wydatków związanych z wakacyjnym odpoczynkiem dziecka (całość kosztów pokryła Pani). Ojciec dziecka jak sam twierdzi, zapewnia córce rozrywkę.

Do Pani i do Pani córki nie mają zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani przepisy ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym, ani ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W 2024 r. osiąga Pani wyłącznie dochody z tytułu umowy o pracę, opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pani córka, jako osoba małoletnia, nie osiąga żadnych dochodów.

Nie posiada Pani innych dzieci oprócz córki wskazanej we wniosku.

Wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że:

Każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie.

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, aby osoba, która chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko. Podkreślić należy, że wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do „jego utrzymania”, czy też czasowego (doraźnego) przebywania z nim, lecz obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze psychicznej oraz zapewnienia mu materialnych podstaw rozwoju.

Z istoty pojęcia „osoba samotnie wychowująca dzieci” należy wyprowadzić taki stan, w którym nie wystąpi konkurencja wspomnianych w analizowanym przepisie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osób.

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii, miesiąc wakacji, co drugi weekend każdego miesiąca oraz ściśle określone dni powszednie), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dziecko mieszka) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podstawową kwestią jest zatem ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej, a jednocześnie ojciec (matka) dziecka częściowo wypełnia postanowienia wyroku sądowego w zakresie realizacji kontaktów z dzieckiem/świadczeń alimentacyjnych. Jednakże wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Zatem, prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym.

Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzam, że skoro w 2024 r. miejscem zamieszkania Pani córki jest każdorazowo Pani miejsce zamieszkania – inne niż miejsce zamieszkania Pani byłego męża, na Pani spoczywają wszelkie obowiązki związane z nauką córki (pomaga Pani córce w nauce, pozostaje w kontakcie z wychowawcą córki, uczestniczy w zebraniach szkolnych), korepetycjami, wizytami lekarskimi (jeździ Pani z córką do lekarzy i dentystów), chorobą córki (zapewnia Pani leki i opiekę), opieką codzienną, ubiorem (kupuje Pani odzież, obuwie, kosmetyki), wakacjami (poniosła Pani całkowite koszty wakacyjnego wypoczynku córki), dba Pani o prawidłowy rozwój córki, kształtuje jej zachowania, rozwija jej zainteresowania, sprawuje Pani nad nią pieczę, zawozi Pani córkę do szkoły oraz na wszelkie zajęcia sportowe i edukacyjne, natomiast kontakty ojca z córką ograniczają się do jednego dnia w tygodniu, Pani były mąż nie uczestniczy w sprawach związanych z kształceniem dziecka, nigdy nie był na żadnym zebraniu szkolnym, nie jeździ z córką do lekarzy, nie odwozi na zajęcia dodatkowe i korepetycje, nie ponosi wydatków związanych z zakupem odzieży i obuwia, kosmetyków oraz korepetycjami, potrąca z kwoty alimentów każdorazowo za pobyt córki u niego, nie poniósł żadnych wydatków związanych z wakacyjnym odpoczynkiem dziecka oraz Pani i Pani córka w 2024 r. nie uzyskujecie i nie uzyskacie przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń, to uznaję, że spełnia Pani warunki określone w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, będzie mogła Pani skorzystać w zeznaniu podatkowym, które złoży Pani za 2024 r., z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.