Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 października 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 25 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniała go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 listopada 2024 r. (wpływ 20 listopada 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Jest Pani rezydentem podatkowym Niemiec. Na terytorium Polski prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na nabywaniu, remontowaniu i wynajmowaniu lokali mieszkalnych na rzecz agencji pośrednictwa najmu nieruchomości (najem komercyjny). Jest Pani czynnym podatnikiem VAT i jest Pani zarejestrowana dla celów tego podatku w Polsce. Pozostaje Pani w związku małżeńskim z rozdzielnością majątkową z obywatelem Niemiec. Jako, że nie ma Pani wystarczającej zdolności kredytowej w Polsce, w celu sfinansowania zakupu nieruchomości, w sierpniu 2023 r. zaciągnęła Pani razem z mężem kredyt gotówkowy w niemieckim banku. Następnie w lutym 2024 r. wraz z mężem  refinansowała Pani ten kredyt innym tańszym kredytem (odsetki w skali rocznej wynoszą 4,79%). Kredyt został w całości przeznaczony na cele zakupu nieruchomości w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej w Polsce. Udział męża w zaciągnięciu kredytu był konieczny z przyczyn ekonomicznych. W ten sposób łatwiej było uzyskać finansowanie i warunki kredytu były bardziej korzystne.

Nabycie rzeczonej nieruchomości nastąpiło w październiku 2023 r, a oddanie jej do użytkowania po dokończeniu prac remontowych w maju 2024 r. Od tego momentu nieruchomość jest wynajmowana, wpisana do Pani rejestru środków trwałych i generuje przychody z tytułu działalności gospodarczej.

Aktualnie nie odlicza Pani kosztów odsetek ponoszonych w związku z finansowaniem od przychodów generowanych z najmu tej nieruchomości.

Uzupełnienie

1.Prowadzi Pani podatkową księgę przychodów i rozchodów.

2.Jest Pani opodatkowana na zasadach ogólnych.

3.Nieruchomość jest lokalem mieszkalnym.

4.Nieruchomość została nabyta w całości do Pani majątku osobistego.

5.Odsetki są spłacane ze wspólnego konta bankowego, na które wpływa zarówno Pani, jak i męża wynagrodzenie ze stosunku pracy.

Pytanie

Czy w zaistniałym stanie faktycznym, ma Pani prawo do zaliczenia odsetek od kredytu na zakup nieruchomości ponoszone od dnia oddania nieruchomości do użytkowania do kosztów uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej w Polsce działalności gospodarczej?

Pani stanowisko w sprawie

Jest Pani zdania, że odsetki ponoszone przez Panią w związku z kredytem na zakup nieruchomości od dnia oddania nieruchomości do użytkowania stanowią koszty uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej w Polsce działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a oraz ust. 2b, art. 4a Ustawy i podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "Ustawa o PU"), jak również zgodnie z art. 7 ust. 7 i art. 6 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie dnia 14.05.2003 r. (dalej: "Umowa"), dochody osiągane przez podatnik podlegają w całości opodatkowaniu w Polsce.

Zgodnie z art. 6 Ustawy o PIT dochody małżonków podlegają co do zasady odrębnemu opodatkowaniu.

W oparciu o art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 6 Ustawy o PIT osiągane przychody w tym przypadku pochodzą ze źródła "pozarolnicza działalność gospodarcza”, jako że obejmują najem składników majątku związanego z działalnością gospodarczą. Potwierdza to również art. 14 ust. 2 pkt. 11 Ustawy o PIT.

W celu ustalenia dochodów podatnik ma prawo do odliczenia od kwoty przychodów kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 Ustawy o PIT (art. 22 ust. 1 Ustawy o PIT).

Katalog art. 23 zawiera katalog kosztów, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Żadna z pozycji tego katalogu nie odnosi się w ocenie podatnika do sytuacji przedstawionej w stanie faktycznym. W szczególności zastosowania nie znajdą następujące pozycje art. 23 ust. 1:

• pkt 8 - wydatki na spłatę pożyczek - Pani chce uwzględnić w kosztach jedynie poniesione odsetki,
• pkt 32 - naliczone ale niezapłacone albo umorzone odsetki – Pani chce uwzględnić w kosztach jedynie odsetki rzeczywiście poniesione, tj. zapłacone,
• pkt 33 - odsetki od kredytów zwiększających koszty inwestycji w okresie ich realizacji - Pani chce odliczyć wyłącznie odsetki poniesione od momentu oddania nieruchomości do użytkowania.

Biorąc pod uwagę powyższe, jest Pani zdania, że ponoszone koszty odsetek w niemieckim banku, będą stanowiły koszty uzyskania przychodu z działalności gospodarczej w Polsce. Kwota tych odsetek zostanie przeliczona na PLN zgodnie z art. 11a ust. 2 Ustawy o PIT.

Natomiast dochody z działalności gospodarczej podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 Ustawy o PIT (zgodnie z art. 9a ust. 1 Ustawy o PIT).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.

Natomiast w myśl art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy:

Zgodnie z art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowanie ww. dochodów osiąganych przez osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, w ramach ograniczonego obowiązku podatkowego, uzależnione jest od osiągnięcia tych dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wykonywania pracy na terenie Rzeczypospolitej.

Według art. 4a cytowanej ustawy:

We wniosku wskazała Pani, że jest Pani rezydentem podatkowym Niemiec. Natomiast na terytorium Polski prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na nabywaniu, remontowaniu i wynajmowaniu lokali mieszkalnych na rzecz agencji pośrednictwa najmu nieruchomości (najem komercyjny).

Zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą uregulowania zawarte w umowie z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

Stosownie do art. 6 ww. umowy:

W myśl art. 7 tej umowy:

Zatem Pani jako osoba mająca miejsce zamieszkania w Niemczech z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Polski podlega opodatkowaniu w Polsce.

Przechodząc na płaszczyznę przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226) według art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy:

W świetle art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Aby wydatek poniesiony przez Podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą zostać spełnione następujące warunki, tzn. dany wydatek:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność Podatnika przez osoby inne niż Podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została Podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez Podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez Podatnika działalności gospodarczej są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów wskazanej ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jednocześnie, na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy:

Ponadto, według art. 23 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy:

W świetle art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać, że dopiero zapłacenie odsetek daje możliwość zaliczenia ich do kosztów podatkowych.

Z kolei z art. 23 ust. 1 pkt 33 tej ustawy wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Należy zaznaczyć, że odsetki są kosztem, jeśli spełniają następujące przesłanki:

• są faktycznie zapłacone,
• pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami (zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów),
• nie zwiększają kosztów inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Jeżeli zaciągnięty kredyt pozostaje w związku z przychodami uzyskiwanymi przez Podatnika z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, to odsetki od tego kredytu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, z tym że:

• odsetki od kredytu naliczone (wymagalne), a także zapłacone (bez względu na okres za jaki zostały naliczone) do dnia przekazania środka trwałego do używania podwyższą jego wartość początkową,
• natomiast odsetki od kredytu wymagalne i zapłacone po oddaniu środka trwałego do używania, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu.

Z treści wniosku wynika, że na terytorium Polski prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na nabywaniu, remontowaniu i wynajmowaniu lokali mieszkalnych na rzecz agencji pośrednictwa najmu nieruchomości (najem komercyjny). Pozostaje Pani w związku małżeńskim z rozdzielnością majątkową z obywatelem Niemiec. W sierpniu 2023 r. zaciągnęła Pani razem z mężem kredyt gotówkowy w niemieckim banku. Kredyt został w całości przeznaczony na cele zakupu nieruchomości w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej w Polsce. Nabycie rzeczonej nieruchomości nastąpiło w październiku 2023 r, a oddanie jej do użytkowania po dokończeniu prac remontowych w maju 2024 r. Od tego momentu nieruchomość jest wynajmowana, wpisana do Pani rejestru środków trwałych i generuje przychody z tytułu działalności gospodarczej. Nieruchomość została nabyta w całości do Pani majątku osobistego. Odsetki są spłacane ze wspólnego konta bankowego, na które wpływa zarówno Pani, jak i męża wynagrodzenie ze stosunku pracy. Aktualnie nie odlicza Pani kosztów odsetek ponoszonych w związku z finansowaniem od przychodów generowanych z najmu tej nieruchomości.

W przypadku wykorzystywania w prowadzonej działalności gospodarczej nieruchomości lokalowej, między wydatkami związanymi z jej używaniem i eksploatacją a prowadzoną działalnością istnieje związek przyczynowo-skutkowy, o którym mowa powyżej. Wydatki te mogą zatem, co do zasady, stanowić koszt uzyskania przychodów. Należy jednak zaznaczyć, że wydatki związane z używaniem i eksploatacją nieruchomości lokalowej mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej jedynie w takim zakresie, w jakim ta nieruchomość będzie wykorzystywana na potrzeby tej działalności.

Zatem, gdy zaciągnięty kredyt na zakup mieszkania pozostaje w związku z przychodami uzyskiwanymi przez Panią z pozarolniczej działalności gospodarczej, to zapłacone przez Panią odsetki od tego kredytu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tej działalności.

Wobec tego, odsetki ponoszone (zapłacone) przez Panią od kredytu na zakup nieruchomości, którą nabyła Pani do majątku odrębnego, od dnia oddania nieruchomości do użytkowania stanowią koszty uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej przez Panią w Polsce działalności gospodarczej.

Kredyt został zaciągnięty w niemieckim banku zatem zgodnie z art. 11a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Przy wydawaniu interpretacji indywidualnych w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym we wniosku - nie prowadzę postępowania dowodowego. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem więc wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku opis zdarzenia różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.