Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia kosztów nabycia samochodu zakupionego na zasadach leasingu konsumenckiego. Uzupełnił Pan wniosek 18 listopada 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(...) 2017 r. Wnioskodawca zawarł umowę nr (...) z X. (finansujący), w ramach której finansujący przekazał mu do odpłatnego korzystania pojazd osobowy zarejestrowany jako (...) (leasing konsumencki). Umowa została zawarta na czas określony do (...) 2022 r. W umowie określono wartość początkową przedmiotu leasingu na kwotę 71.380 zł netto, a kwota wykupu wynosiła 29.144,45 zł netto.

(...) 2022 r. Wnioskodawca podpisał umowę przedłużającą okres leasingu o kolejne 24 miesiące, według której wartość początkowa to kwota 29.144,45 zł (kwota końcowa leasingu z pierwszej umowy), a kwota wykupu 17.486,67 zł.

Wnioskodawca wybrał tą formę finansowania, ponieważ w tamtym momencie była ona bardziej atrakcyjna niż kredyt z perspektywy oprocentowania leasingu, które było niższe od kredytu.

Data wykupu samochodu została ustalona na (...) 2024 r. W ramach ww. umów Wnioskodawca dokonał zapłaty na rzecz finansującego poniższych kwot:

·7.138 zł netto – wpłata początkowa,

·35.097,55 zł netto – raty miesięczne pierwszej umowy,

·11.657,79 zł netto – raty miesięczne drugiej umowy,

·17.486,67 zł netto – kwota przeniesienia własności.

Całkowita kwota zapłacona na rzecz finansującego wyniosła 71.380 zł netto, tj. 87.797,40 zł brutto. Wszystkie wpłaty zostały udokumentowane fakturami VAT wystawianymi przez finansującego na kupującego.

Wraz z opłatami kapitałowymi Wnioskodawca płacił finansującemu odsetki leasingowe i dodatkowe opłaty, tj. opłata serwisowa za korzystanie z pojazdu, której koszt w okresie trwania umowy wyniósł 6.431 zł netto, tj. 7.910,13 zł brutto, czy ubezpieczenie OC/AC podczas trwania leasingu.

Zgodnie z umową z (...) 2024 r. finansujący przeniósł na Wnioskodawcę własność pojazdu. Wnioskodawca wraz z żoną prowadzą wspólne gospodarstwo domowe i nie posiadają rozdzielności majątkowej. Ani Wnioskodawca ani Jego żona nie prowadzą działalności gospodarczej.

(...) 2024 r. Wnioskodawca z żoną dokonali zbycia pojazdu za cenę rynkową 73.000 zł osobie prywatnej.

Pytanie

Czy przy zbyciu pojazdu osobowego Wnioskodawca ma prawo rozpoznać wszystkie raty leasingowe (w tym początkową, comiesięczne oraz końcową) jako koszt jego nabycia przy wyliczeniu dochodu ze zbycia, w rozumieniu art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, ma On prawo rozpoznać wszystkie raty leasingowe (w tym początkową, comiesięczne oraz końcową) jako koszt nabycia samochodu przy wyliczeniu dochodu ze zbycia pojazdu.

Zgodnie z art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

W niniejszej sprawie za koszt nabycia pojazdu uznać należy wszystkie raty jakie Wnioskodawca zapłacił na rzecz finansującego, a nie tylko ratę końcową określaną jako wykup. Celem zawartej umowy było finalnie nabycie własności samochodu, przy jednoczesnym rozłożeniu w czasie zapłaty całej ceny za pojazd, oczywiście powiększonej o wynagrodzenie finansującego. Należy dodać, że wpłata początkowa oraz raty miesięczne zostały uwzględnione przy wyliczeniu opłaty końcowej za przeniesienie własności. Opłata końcowa miała minimalną wartość tak, aby nie nadwyrężać budżetu domowego – taki był też cel tej umowy, aby rozłożyć w czasie ciężar zapłaty całej ceny. Gdyby uznać, że jest inaczej to świadczyłoby o tym, że opłata początkowa oraz raty miesięczne nie zostały uwzględnione przy wyliczeniu opłaty końcowej, co świadczyłoby o tym, że Wnioskodawca nabył własność pojazdu po cenie ponad kilkukrotnie niższej od wartości rynkowej tego pojazdu. Taki wniosek byłby nieracjonalny. Wraz ze spłatami kolejnych rat następowała spłata wartości przedmiotu leasingu. Dopiero po ich zapłacie, co jasno przewiduje umowa, Wnioskodawca mógł wykupić samochód. Zatem bez zapłaty wszystkich kolejnych rat Wnioskodawca nie mógłby wykupić pojazdu za kwotę nazywaną wykupem.

Możliwość skorzystania z prawa do zapłaty ostatniej raty formalnie przenoszącej własność pojazdu była uzależniona od zapłaty wszystkich rat wcześniejszych, czyli po spłaceniu wartości przedmiotu leasingu. Jak wskazał Wnioskodawca powyżej, od samego początku Jego celem było nabycie finansowanego pojazdu. Zamiast kredytu Wnioskodawca zdecydował się na formę finansowania jaką jest leasing konsumencki ze względu na korzystniejsze warunki finansowania – niższe oprocentowanie oraz przystępną kwotę wykupu. Z tych względów wszystkie raty uznać należy w opinii Wnioskodawcy za koszt nabycia pojazdu.

Wnioskodawca dodaje, że interpretacja indywidualna o identycznym zakresie została wydana innej osobie, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.615.2023.3.SR w dniu 2023-11-06.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Źródłem przychodu z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy ruchomych jest tylko taka sprzedaż, która łącznie spełnia następujące przesłanki:

-nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej,

-została dokonana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W razie sprzedaży prywatnego samochodu, który nie był wykorzystywany do działalności gospodarczej, lecz służył wyłącznie celom osobistym, przychód powstanie tylko wtedy, gdy między nabyciem samochodu a jego sprzedażą nie upłynął okres 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie pojazdu. Natomiast sprzedaż samochodu po tym terminie będzie obojętna podatkowo.

Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, powinien – w myśl ww. przepisu – spełniać łącznie następujące warunki:

-pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

-nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-być właściwie udokumentowany.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 19 ust. 3 ww. ustawy:

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Stosownie do art. 19 ust. 4 ww. ustawy:

Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.

Zgodnie natomiast z art. 24 ust. 6 ww. ustawy:

Dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy stanowi dochód. Jest nim różnica pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia samochodu a kosztem jego nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania samochodu. Przychodem jest tu cena określona w umowie sprzedaży, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli cena ta, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej samochodu, przychód ten określany jest przez organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Wartość rynkową rzeczy określa się z kolei na podstawie cen rynkowych, stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W myśl art. 709¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Zgodnie zaś z art. 709¹⁶ Kodeksu:

Jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin.

W Pana sytuacji odpłatne zbycie samochodu osobowego stanowi źródło przychodu w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym dochód uzyskany z tego tytułu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ustalając dochód z odpłatnego zbycia samochodu ma Pan prawo, zgodnie z art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z jego sprzedaży pomniejszyć o poniesione przez siebie wydatki na nabycie tego samochodu, tj. wszystkie raty leasingowe (początkową, comiesięczne oraz końcową), które finalnie odpowiadają wartości początkowej przedmiotu leasingu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm. ). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.