Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 listopada 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W 1993 roku A.C. oraz B.C. zawarli związek małżeński (dalej: „Małżonkowie”). Między małżonkami obowiązywał ustrój wspólności majątkowej. W 1995 roku urodziło się pierwsze dziecko, a w 1999 roku drugie dziecko małżonków. W 2001 roku małżonkowie zakupili od dewelopera mieszkanie zlokalizowane w D. (dalej: „Mieszkanie 1”) celem zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych swojej rodziny. Mieszkanie zostało zakupione w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej. Zakup mieszkania był finansowany kredytem hipotecznym udzielonym przez bank.

Od 1993 roku Wnioskodawca pracuje na Politechnice (...) w charakterze pracownika naukowego, gdzie pracuje nieprzerwanie do dzisiaj. W 2004 roku Wnioskodawca założył jednoosobową działalność gospodarczą, która stanowiła jego drugie źródło utrzymania. Miejscem prowadzenia przez Wnioskodawcę wskazanej działalności było Mieszkanie 1 położone w D.. W ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonywał między innymi zlecenia dla spółki z o.o. z siedzibą w E. (dalej: „Spółka”). Z czasem między Wnioskodawcą a Spółką rozpoczęły się rozmowy o możliwości zatrudnienia Wnioskodawcy przez Spółkę w ramach umowy o pracę. Ostatecznie Wnioskodawca zawarł umowę o pracę ze Spółką we wrześniu 2007 roku. Z uwagi na prowadzone przez Wnioskodawcę rozmowy ze Spółką o jego zatrudnieniu w Spółce na podstawie umowy o pracę, a także z uwagi na zatrudnienie Wnioskodawcy na Politechnice (...), dokąd musiał regularnie dojeżdżać z Mieszkania 1 zlokalizowanego w D., małżonkowie postanowili kupić drugie mieszkanie, które będzie położone na terenie E.. Celem zakupu mieszkania była chęć ograniczenia konieczności dojeżdżania przez Wnioskodawcę w dni robocze z D., gdzie małżonkowie mieszkali z dziećmi w Mieszkaniu 1, do E., gdzie Wnioskodawca pracował (pierwsza praca – pracownik naukowy na Politechnice (...); druga praca, którą miał rozpocząć niebawem – pracownik w Spółce z siedzibą w E.).

Wobec powyższego, w kwietniu 2007 roku małżeństwo A. i B. C. zawarli z deweloperem umowę o wybudowanie lokalu mieszkalnego w E. (dalej: „Mieszkanie 2”). Odbiór lokalu mieszkalnego nastąpił w grudniu 2008 roku. Umowa przeniesienia prawa własności wybudowanego lokalu mieszkalnego sporządzona w formie aktu notarialnego została podpisana w lutym 2009 roku. Mieszkanie 2 zostało zakupione w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej. Zakup mieszkania był finansowany kredytem hipotecznym udzielonym przez bank i cały kredyt został przeznaczony na ten cel. Po odbiorze lokalu Wnioskodawca korzystał z Mieszkania 2 przez kilka tygodni, jednakże z uwagi na uciążliwość dzielenia życia na dwa lokale mieszkalne (Mieszkanie 1 w D. oraz Mieszkanie 2 w E.) Wnioskodawca zrezygnował z zamieszkiwania w Mieszkaniu 2 i wrócił na stałe do Mieszkania 1, gdzie mieszkała jego żona wraz z ich dziećmi.

W konsekwencji powyższego małżonkowie podjęli ostatecznie decyzję o przeznaczeniu Mieszkania 2 na wynajem. Najem rozpoczął się w połowie marca 2009 roku. Obecnie małżonkowie planują zawrzeć z bankiem, który udzielił kredytu hipotecznego na sfinansowanie zakupu Mieszkania 2, ugodę polegającą na umorzeniu wierzytelności z tytułu tego kredytu hipotecznego.

Uzupełnienie wniosku

W dniu 23 listopada 2023 roku małżonkowie zawarli z Bankiem Z porozumienie dotyczące wcześniejszej całkowitej spłaty kredytu hipotecznego udzielonego małżonkom przez Bank Z w oparciu o umowę z dnia 1 marca 2004 roku (Porozumienie). Wskazany kredyt został zaciągnięty przez małżonków w celu spłaty kredytu, który został udzielony małżonkom przez inny bank w 2001 roku w celu zakupu przez małżonków Mieszkania 1. Porozumienie nie stanowi umorzenia wierzytelności z tytułu innego kredytu mieszkaniowego, ponieważ na podstawie Porozumienia nie nastąpiło umorzenie wierzytelności, lecz doszło do ustalenia między bankiem a małżonkami warunków, na jakich kredyt hipoteczny zostanie wcześniej spłacony. Małżonkowie zapłacili na rzecz banku Z kwotę wynikającą z Porozumienia, co było równoznaczne z wcześniejszą całkowitą spłatą kredytu. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że dotychczas nie korzystał z zaniechania poboru podatku w związku z umorzeniem wierzytelności z tytułu innego kredytu mieszkaniowego, ponieważ w związku z zaciągniętymi przez niego kredytami mieszkaniowymi nie doszło do umorzenia wierzytelności. Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na zakup Mieszkania 2, którego to umorzenia dotyczy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, było pierwszym umorzeniem kredytu mieszkaniowego, z którego skorzystał.

Umowa kredytu hipotecznego na Mieszkanie 2 została zawarta 24 maja 2007 roku.

Kredyt hipoteczny na Mieszkanie 2 został udzielony przez bank X SA, który później został przejęty przez bank Y.

Ugoda z bankiem obejmująca umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup Mieszkania 2 dotyczyła wierzytelności z tytułu niespłaconej kwoty kredytu (kapitału).

Pytania

1.Czy w opisanym stanie faktycznym kredyt hipoteczny zaciągnięty przez małżonków na zakup Mieszkania 2 może zostać zakwalifikowany jako kredyt mieszkaniowy zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 roku w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (dalej: „Rozporządzenie”)?

2.Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest pozytywna (tj. „tak”) i są spełnione pozostałe warunki Rozporządzenia, to czy w przypadku zawarcia przez małżonków ugody z bankiem, który udzielił małżonkom kredytu hipotecznego na sfinansowanie zakupu Mieszkania 2, nastąpi zaniechanie poboru podatku dochodowego od kwoty wierzytelności umorzonej na mocy wskazanej ugody zgodnie z Rozporządzeniem?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, zaciągnięty przez małżonków kredyt hipoteczny na zakup Mieszkania 2 może zostać zakwalifikowany jako kredyt mieszkaniowy zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) Rozporządzenia. Mieszkanie 2, które znajduje się w E., zostało zakupione przez małżonków, ażeby Wnioskodawca mógł w nim zamieszkiwać średnio przez pięć dni w tygodniu (dni robocze), z uwagi na to, że (i) pracował jako pracownik naukowy na Politechnice (...) oraz (ii) miał w planach zawarcie umowy o pracę ze Spółką z siedzibą w E., które to zawarcie umowy ostatecznie nastąpiło we wrześniu 2007 roku. Mieszkanie 1 było położone w D., dlatego w celu uniknięcia długich dojazdów do pracy w dni robocze przez Wnioskodawcę małżonkowie podjęli decyzję o zakupie Mieszkania 2.

W ocenie Wnioskodawcy, na zakwalifikowanie zaciągniętego przez małżonków kredytu hipotecznego na zakup Mieszkania 2 jako kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) Rozporządzenia nie ma wpływu okoliczność, że w 2001 roku małżonkowie zakupili Mieszkanie 1, które zostało sfinansowane za pomocą kredytu hipotecznego zaciągniętego na realizację inwestycji, której celem było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych małżonków i ich dzieci. Małżonkowie mogą bowiem posiadać dwie nieruchomości na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych ich rodziny. Ponadto, na zakwalifikowanie zaciągniętego przez małżonków kredytu hipotecznego na zakup Mieszkania 2 jako kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) Rozporządzenia nie ma również wpływu okoliczność, że ostatecznie Mieszkanie 2 zostało przeznaczone na wynajem. Istotne jest jedynie, jakie było planowane przez małżonków przeznaczenie Mieszkania 2 na dzień zaciągnięcia kredytu hipotecznego na sfinansowanie zakupu Mieszkania 2, a na dzień zaciągnięcia kredytu hipotecznego na sfinansowanie zakupu Mieszkania 2 małżonkowie planowali, że z uwagi na pracę wykonywaną w E. przez Wnioskodawcę będzie on zamieszkiwał w Mieszkaniu 2 średnio 5 dni w tygodniu (dni robocze), które to zamieszkiwanie trwało przez kilka tygodni.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro kredyt hipoteczny na zakup Mieszkania 2 został zaciągnięty przez małżonków jako kredyt mieszkaniowy na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) Rozporządzenia i spełnione są wszystkie pozostałe warunki zgodnie z Rozporządzeniem, to w przypadku zawarcia przez małżonków ugody z bankiem, który udzielił małżonkom kredytu hipotecznego na sfinansowanie zakupu Mieszkania 2, nastąpi zaniechanie poboru podatku dochodowego od kwoty wierzytelności umorzonej na mocy wskazanej ugody (w oparciu o Rozporządzenie).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Przepis art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności” definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. W związku z tym każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wskazał Pan, że ugoda z bankiem dotyczy wyłącznie wierzytelności z tytułu niezapłaconej kwoty kredytu (kapitału). Tym samym umorzoną Panu kwotę wierzytelności z tytułu zaciągniętego kredytu należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwestia zaniechania poboru podatku od kwoty umorzonych wierzytelności – które to umorzenie ma miejsce od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2024 r.– została uregulowana w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2024 r. poz. 102).

Zgodnie z § 1 tego rozporządzenia:

Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:

1)umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:

a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;

2)otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

Na gruncie § 1 ust. 2 wskazanego rozporządzenia:

Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:

1)kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);

2)odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;

3)opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.

Według § 1 ust. 5 przywołanego rozporządzenia:

Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:

1)jednego gospodarstwa domowego albo

2)więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843).

Zgodnie z § 1 ust. 6 przywołanego rozporządzenia:

Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.

Zgodnie z § 1 ust. 7 przywołanego rozporządzenia:

W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.

Z § 3 komentowanego rozporządzenia wynika, że:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:

1)udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz

2)zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz

3)zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl § 4 ww. rozporządzenia:

Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2 ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2024 r.

Art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

–położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zatem zaniechanie poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:

1)kredyt był zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej;

2)kredyt został udzielony na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego prowadzonego przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi;

3)kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw;

4)kredyt był zabezpieczony hipotecznie;

5)kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie.

Z opisu zdarzenia wynika, że z Mieszkania 2, po jego odbiorze w grudniu 2008 r., korzystał Pan kilka tygodni, jednakże z uwagi na uciążliwość dzielenia życia na dwa lokale mieszkalne zrezygnował Pan z tego mieszkania i wrócił na stałe do Mieszkania 1, gdzie mieszka z żoną i dziećmi. W konsekwencji Mieszkanie 2 zostało przeznaczone na wynajem, który rozpoczął się w połowie marca 2009 r. Wskazał Pan również, że w 2001 r. zakupili Państwo od dewelopera Mieszkanie 1 celem zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych rodziny.

W Pana sytuacji kredyt hipoteczny na Mieszkanie 2 nie może być uznany za kredyt zaciągnięty na realizację inwestycji mieszkaniowej, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego, o którym mowa w cyt. § 1 ust. 5 i 6 rozporządzenia. Celem zakupu Mieszkania 2 była chęć ograniczenia konieczności dojeżdżania przez Pana do miejsc pracy w E. – było to więc mieszkanie dla Pana osobistych potrzeb, a nie potrzeb Pana gospodarstwa domowego. Pana gospodarstwo domowe realizowało i realizuje swoje potrzeby mieszkaniowe w Mieszkaniu 1. Co więcej, nawet cel zakupu Mieszkania 2 ostatecznie nie został zrealizowany.

Tym samym do uzyskanego przez Pana przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu zaciągniętego na zakup Mieszkania 2 nie znajdzie zastosowanie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych. Nie spełnia Pan bowiem wszystkich przesłanek umożliwiających zastosowanie ww. zaniechania. Wobec tego będzie Pan zobowiązany do opodatkowania tego przychodu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).