Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

shutterstock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. Limited (dalej również jako „Spółka”) jest spółką prawa maltańskiego posiadającą osobowość prawną oraz podlegającą na Malcie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów.

Na Malcie znajduje się również miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa Spółki. Spółka świadczy usługi wynajmu samolotów z personelem pokładowym (ang. wet leasing) dla spółki powiązanej (…) (dalej jako „…”), zarejestrowanej w Niemczech.

Spółka obsługuje loty na trasach paneuropejskich (...) w (…) i (…) (Austria), (…) (Hiszpania), (…) (Szwecja) i (…) (Czechy). Spółka wykonuje czynności związane z obsługą lotów dla (…), w oparciu o następujący schemat:

1)Spółka dostarcza samolot, w tym odpowiednią liczbę personelu kokpitu i kabiny;

2)Spółka odpowiada za rekrutację, szkolenie, przydział obowiązków i przebieg załogi, a także za funkcjonalne i dyscyplinarne przywództwo załogi;

3)Spółka zapewnia eksploatowanym samolotom wszystkie odpowiednie ubezpieczenia, które odzwierciedlają obowiązki Spółki w odniesieniu do lotów dla odbiorcy usługi;

4)Spółka odpowiada również za pewne czynności administracyjne wykonywane z siedziby głównej na Malcie w odniesieniu do zarządzania lotami.

Spółka nie jest właścicielem samolotów ani nie zajmuje się ich konserwacją. Samoloty są dostarczane przez (…) bezpłatnie i są obsługiwane przez Spółkę. Konserwacją zajmuje się również (…). Spółka nie wykonuje funkcji sprzedaży biletów ani obsługi klienta. Ostateczna faktura za usługi jest wystawiana przez Spółkę dla (…) z centrali na Malcie za wszystkie usługi świadczone dla (…) (w tym usługi z różnych baz (...) w Europie).

Spółka zamierza zatrudniać osoby fizyczne – polskich rezydentów podatkowych, w charakterze personelu pokładowego (głównie pilotów). Zgodnie z planowanym modelem pracy, personel pokładowy byłby zatrudniany w Polsce i stamtąd odbierany do wykonywania obowiązków w różnych państwach europejskich. Spółka zakłada, że pracownicy zatrudnieni przez nią pozostaną polskimi rezydentami podatkowymi i będą podlegać polskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych, w związku z czym Spółka uzyskała polski nr NIP i zamierza zarejestrować się jako płatnik składek na ubezpieczenia społeczne od wynagrodzeń pracowników, którzy zostaną zatrudnieni w Polsce.

Spółka nie prowadzi ani nie planuje prowadzenia działalności na terytorium Polski, a tym samym nie ma i nie będzie miała zakładu podatkowego dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce. Spółka nie zamierza nabywać jakiegokolwiek prawa do nieruchomości lub ich części w związku z zatrudnieniem polskich pracowników, ponieważ będę oni wykonywać pracę na pokładach samolotów wynajmowanych przez Spółkę. Spółka nie planuje zatrudnienia w Polsce personelu naziemnego.

Celem niniejszego wniosku jest potwierdzenie, że Spółka nie będzie zobowiązana do pełnienia roli płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w odniesieniu do wynagrodzeń wypłacanych pracownikom będącym polskimi rezydentami podatkowymi.

Pytanie

Czy w związku z planowanym zatrudnieniem przez Spółkę polskich rezydentów podatkowych, którzy będą wykonywali pracę na pokładzie samolotów wynajmowanych przez Spółkę, po stronie Spółki powstanie obowiązek obliczenia, pobrania i wpłacenia na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzeń wypłacanych ww. pracownikom?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, w związku z planowanym zatrudnieniem przez Spółkę polskich rezydentów podatkowych, którzy będą wykonywali pracę na pokładzie samolotów wynajmowanych przez Spółkę, po stronie Spółki nie powstanie obowiązek obliczenia, pobrania i wpłacenia na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzeń wypłacanych ww. pracownikom.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm., zwanej dalej „ustawą o PIT”), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Jak zostało wspomniane w opisie zdarzenia przyszłego, osoby, które Spółka planuje zatrudnić w Polsce, będą miały status polskich rezydentów podatkowych i potwierdzenie tej okoliczności nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.

Pracownicy będą uzyskiwali dochody ze stosunku pracy z zagranicy, ponieważ Spółka nie będzie prowadziła działalności w Polsce w jakiejkolwiek formie prawnej. Jako, że Spółka ma siedzibę i miejsce faktycznego zarządu na Malcie oraz jest podatnikiem podatku dochodowego w rozumieniu prawa maltańskiego, a zatrudnieni w Polsce pracownicy będą wykonywali pracę na pokładzie statków powietrznych eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej, dla określenia miejsca opodatkowania ich dochodów uzyskiwanych od Spółki znajdują zastosowanie przepisy Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Malty w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w La Valetta dnia 7 stycznia 1994 r. (dalej: „UPO”), zmienionej Protokołem podpisanym w Warszawie dnia 6 kwietnia 2011 r. (dalej: „Protokół zmieniający 1”) oraz Protokołem podpisanym w Warszawie dnia 30 listopada 2020 r. (dalej: „Protokół zmieniający 2”), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę oraz Maltę dnia 7 czerwca 2017 r.

Zgodnie z art. 15 ust. 3 UPO, bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, wynagrodzenia, uzyskiwane przez osobę z tytułu pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku morskiego, statku powietrznego lub pojazdu drogowego eksploatowanego w komunikacji międzynarodowej, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce rzeczywistego zarządu przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze, że miejsce rzeczywistego zarządu Spółki znajduje się na Malcie, a praca będzie wykonywana przez polskich rezydentów podatkowych na pokładzie statków powietrznych eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej, należy uznać, że prawo do opodatkowania wynagrodzenia polskich pracowników będzie przysługiwało Malcie.

Nie oznacza to jednak braku obowiązków podatkowych pracowników w Polsce, ponieważ posiadając status polskich rezydentów podatkowych, są oni zobowiązani do zapłaty w Polsce podatku od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 44 ust. 1a pkt 1 ustawy o PIT, podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników ze stosunku pracy z zagranicy, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Art. 44 ust. 3a ustawy o PIT stanowi, że podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień – przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 44 ust. 3ab ustawy o PIT, zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a podatnik może pomniejszyć o kwotę stanowiącą nie więcej niż 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, przy czym przepisy art. 31b i art. 31c stosuje się odpowiednio.

Z art. 44 ust. 3e ustawy o PIT wynika, że przepisy ust. 1a i 7 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy art. 27 ust. 9 i 9a stosuje się odpowiednio.

W celu uniknięcia podwójnego opodatkowania dochodu uzyskiwanego przez pracowników z tytułu zatrudnienia w Spółce, powinien zostać zastosowany art. 23 ust. 1 lit. a) UPO, zgodnie z którym, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy może być opodatkowany na Malcie (z wyłączeniem sytuacji, gdy te postanowienia zezwalają na opodatkowanie przez Maltę wyłącznie z powodu, że dany dochód jest także dochodem uzyskiwanym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na Malcie), Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu takiej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu na Malcie.

Podsumowując, z przytoczonych przepisów wynika, że:

1)polscy rezydenci podatkowi zatrudnieni przez Spółkę w celu wykonywania pracy na pokładzie statków powietrznych eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej posiadają nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce oraz ograniczony obowiązek podatkowy na Malce w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych od Spółki;

2)ww. osoby zobowiązane są do samodzielnego obliczania i wpłacania w Polsce zaliczek od dochodu uzyskiwanego od Spółki, przy czym są uprawnieni do odliczenia od podatku należnego w Polsce podatku zapłaconego na Malcie, już na etapie obliczenia zaliczek na podatek;

3)w związku z powyższym, po stronie Spółki nie powstanie obowiązek obliczenia, pobrania i wpłacenia na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzeń wypłacanych ww. pracownikom.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepis ten wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Według art. 4a tej ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b powołanej ustawy, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Wśród źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wskazał:

Stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Jak wynika z art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka z siedzibą na Malcie zamierza zatrudniać osoby fizyczne – polskich rezydentów podatkowych, w charakterze personelu pokładowego (głównie pilotów). Zgodnie z planowanym modelem pracy, personel pokładowy byłby zatrudniany w Polsce i stamtąd odbierany do wykonywania obowiązków w różnych państwach europejskich.

Wątpliwości Spółki budzi kwestia, czy jako zagraniczny pracodawca, jest zobowiązana do obliczania, poboru i odprowadzania zaliczek na podatek od dochodów tych pracowników.

Instytucja płatnika została uregulowana w art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Obowiązki płatnika z tytułu wypłaty wynagrodzeń ze stosunku pracy należy ustalić w oparciu o art. 32 i dalej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z treści art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Na podstawie art. 38 ust. 1 ww. ustawy:

Płatnicy, o których mowa w art. 32–35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Płatnikiem zaliczek na podatek od dochodów ze stosunku pracy jest podmiot określony w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako „zakład pracy”.

Z powołanego wyżej art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wynika, że płatnikiem nie może być podmiot zagraniczny.

Wykładni regulacji zawartej w art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy jednak dokonywać z uwzględnieniem ogólnych reguł wykładni prawa dotyczących zakresu obowiązywania danej normy w określonym miejscu, czasie oraz w stosunku do określonych podmiotów. W przypadku realizacji obowiązku płatnika, w art. 38 tej ustawy, ustawodawca przesądził, że związek ten wyraża się w okoliczności posiadania miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Polski albo prowadzenia na jej terytorium działalności.

Przepis art. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, określa urzędy skarbowe, na rachunki których płatnicy (zakłady pracy) powinny wpłacać zaliczki na podatek dochodowy m.in. od przychodów ze stosunku pracy. Z przepisu tego wynika, że kwoty pobranych zaliczek płatnicy przekazują na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Przepis ten nie wskazuje właściwego urzędu skarbowego, w przypadku gdy płatnik nie ma w Polsce miejsca zamieszkania, siedziby czy miejsca prowadzenia działalności.

Z treści wniosku wynika, że Spółka nie prowadzi ani nie planuje prowadzenia działalności na terytorium Polski, a tym samym nie ma i nie będzie miała zakładu podatkowego dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce. Spółka nie zamierza nabywać jakiegokolwiek prawa do nieruchomości lub ich części w związku z zatrudnieniem polskich pracowników, ponieważ będą oni wykonywać pracę na pokładach samolotów wynajmowanych przez Spółkę. Spółka nie planuje zatrudnienia w Polsce personelu naziemnego.

Spółka nie posiada zatem na terytorium Polski zakładu pracy, zatrudniającego pracowników. Tym samym, uregulowania zawarte w treści art. 32 ust.1 oraz art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, określające obowiązki płatnika nie znajdują zastosowania w stosunku do Spółki. Dochody ze stosunku pracy uzyskiwane przez pracowników zatrudnionych przez Spółkę – podmiot zagraniczny posiadający siedzibę na Malcie, który nie posiada w Polsce zakładu, oddziału ani przedstawicielstwa są dochodami z zagranicy uzyskanymi bez pośrednictwa płatnika.

W myśl art. 44 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników:

1)ze stosunku pracy z zagranicy,

2)z emerytur i rent z zagranicy,

3)z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1

-są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Zgodnie z art. 44 ust. 3e ustawy:

Przepisy ust. 1a i 7 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy art. 27 ust. 9 i 9a stosuje się odpowiednio.

Nałożenie przez ustawodawcę – na podstawie ww. przepisu – obowiązku rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych bezpośrednio przez osoby fizyczne, które otrzymują wynagrodzenie bez pośrednictwa płatnika, wskazuje na to, że podmioty zagraniczne nie są traktowane jako płatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych.

W konsekwencji, jako zagraniczny pracodawca, który będzie zatrudniał polskich pracowników jako personel pokładowy, Spółka niemająca w Polsce siedziby oraz miejsca prowadzenia działalności nie będzie zobowiązana do obliczania, poboru i odprowadzania zaliczek na podatek od dochodów tych pracowników.

Zatem w myśl obowiązujących polskich przepisów prawa podatkowego Spółka nie będzie płatnikiem w Polsce zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłaconych wynagrodzeń pracownikom mającym miejsce zamieszkania w Polsce.

Stanowisko Spółki w zakresie braku obowiązków płatnika jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie wydania interpretacji.

Wyjaśniam przy tym, że nie dokonałem oceny stanowiska dotyczącego obowiązków ciążących na pracownikach, gdyż nie było to przedmiotem zapytania. Ponadto, wniosek może dotyczyć jedynie Spółki, bowiem Spółka wniosła o jej wydanie. Państwa pracownicy chcąc uzyskać interpretację winni każdy z osobna złożyć wniosek o wydanie interpretacji oraz zapłacić stosowną opłatę.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…)

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).