Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

·nieprawidłowe - w części dotyczącej powstania przychodu i obowiązków płatnika z tytułu finansowania części wypoczynkowej wyjazdu szkoleniowo-turystycznego, tj.  wycieczek do miejscowych atrakcji, muzeów,

·prawidłowe – w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący obowiązków płatnika.  

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Bank (…), zwany dalej "Bankiem", jest bankiem prowadzącym działalność bankową na podstawie ustawy z dnia 29.08.1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2023 r., poz. 2488) oraz ustawy (…). Swoją działalność Bank prowadzi w formie (…). Rada Nadzorcza Banku jest statutowym, obligatoryjnym organem Banku i sprawuje kontrolę nad jego działalnością z zachowaniem dbałości o prawidłowe i bezpieczne działanie Banku. Obowiązki Rady Nadzorczej wynikają z powszechnie obowiązujących przepisów prawa oraz wewnętrznych regulacji Banku, a także z Rekomendacji, stanowisk oraz upublicznionych metodyk Komisji Nadzoru Finansowego. Zgodnie z Regulaminem pracy Rady Nadzorczej członkowie Rady powinni posiadać zdolność do podejmowania na bieżąco niezbędnych czynności nadzorczych, w szczególności w zakresie realizacji przyjętych celów strategicznych lub istotnych zmian poziomu ryzyka lub materializacji istotnych ryzyk w działalności Banku. W Polityce oceny odpowiedniości i zapewnienia różnorodności w składzie Zarządu i Rady Nadzorczej oraz odpowiedniości w składzie Komitetu Audytu (dalej: "Polityka odpowiedniości") określono, że skład Rady Nadzorczej powinien odzwierciedlać wiedzę, umiejętności i doświadczenie konieczne do wypełnienia obowiązków organu. W związku z tym Rada Nadzorcza powinna posiadać znajomość tych dziedzin, za które ich członkowie są zbiorowo odpowiedzialni, oraz umiejętności pozwalające na skuteczne zarządzanie Bankiem i kontrolowanie go. Ponadto Komitet Audytu powinien spełniać dodatkowe kryteria m.in. przynajmniej jeden członek Komitetu Audytu powinien posiadać wiedzę i umiejętności w zakresie rachunkowości lub badania sprawozdań finansowych. Członkowie Rady Nadzorczej muszą też spełniać kryteria niezależności od Banku.

Członkowie Rady Nadzorczej otrzymują wynagrodzenie za udział w pracach Rady.

Zgodnie z Regulaminem wynagradzania członków Rady Nadzorczej, wynagrodzenie członków tego organu statutowego jest adekwatne do pełnionej funkcji, a także adekwatne do skali działalności Banku. Członkowie Rady Nadzorczej powołani do pracy w Komisjach i  Komitetach są wynagradzani adekwatnie do wykonywania zadań. Bank zapewnia Członkom Rady Nadzorczej również dodatkowe świadczenia i pokrywa koszty szkolenia Członków Rady Nadzorczej. W regulaminie pracy Rady Nadzorczej określono, że wydatki związane z działalnością Rady, jej Prezydium, Komisji, Komitetów (w tym koszty szkoleń) pokrywane są w ciężar kosztów Banku, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie odrębnymi przepisami. W przypadku stwierdzenia braków dotyczących wykształcenia, doświadczenia i umiejętności (kwalifikacji) kandydata na członka lub członka Rady Nadzorczej — Bank analizuje możliwość uzupełnienia braków kandydata na członka lub członka Rady Nadzorczej w tym zakresie, np. w drodze zapewnienia dodatkowych szkoleń.

Członkowie Rady Nadzorczej Banku - z uwagi na pełnioną funkcję, powierzone obowiązki i odpowiedzialność za sprawne funkcjonowanie Banku - objęci są wymogami w zakresie posiadania odpowiednich kwalifikacji wynikających z art. 22aa ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe oraz Wytycznych Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego i  Europejskiego Urzędu Giełd i Papierów Wartościowych z dnia 21 marca 2018 r. (EBA/GL/2017/12) w sprawie oceny odpowiedniości członków organu zarządzającego i osób pełniących najważniejsze funkcje (dalej: "Wytyczne EBA”), a także postanowieniami Rekomendacji z wydanej przez Komisję Nadzoru Finansowego dotyczącej zasad ładu wewnętrznego w bankach.

Bank posiada zatem obowiązek pokrycia kosztów szkoleń organizowanych dla Członków Rady Nadzorczej wynikający wprost z przepisów ustawy - Prawo bankowe.

Zgodnie z art. 22aa ust. 8 ustawy Bank zapewnia środki niezbędne do przygotowania Członków Zarządu i Rady Nadzorczej do pełnienia przez nich funkcji i środki niezbędne do ich szkolenia.

Wypełniając wymagania ustawowe zgodnie z Polityką odpowiedzialności Bank zapewnia odpowiedni program szkoleń, za którego wprowadzenie i funkcjonowanie odpowiada Komórka Merytoryczna Banku. Szkolenia wprowadzające mają na celu podnoszenie świadomości dotyczącej korzyści wynikających ze zróżnicowania organów Banku i Banku. Bank zapewnia odpowiednie środki na wprowadzenie w obowiązki i szkolenie osób objętych Polityką odpowiedniości w sposób indywidualny i zbiorowy. Członkowie Rady Nadzorczej aktualizują i pogłębiają wiedzę i umiejętności konieczne do wypełniania swoich obowiązków m.in. poprzez uczestniczenie w szkoleniach specjalistycznych, dostosowanych do indywidualnych potrzeb organizowanych przez odpowiednie komórki na wniosek członków Organów Banku. Szkolenia nie są wobec poszczególnych osób ograniczone do obszarów działalności, za które te osoby są bezpośrednio odpowiedzialne. Szkolenia, zwłaszcza w  przypadku nowo powoływanych lub zatrudnianych osób, powinny również służyć zrozumieniu ładu wewnętrznego Banku, w tym jego organizacji, modelu biznesowego i  profilu ryzyka oraz roli danej osoby w tych obszarach. Zapisy Polityki odpowiedniości spełniają wymogi przeprowadzenia szkoleń wdrożeniowych, rozwojowych i  kompetencyjnych w zakresie działalności Banku oraz zakresu zadań Członka Rady Nadzorczej zawartych z Wytycznych EBA, zaś udział Członków Rady Nadzorczej w powyższych szkoleniach, jak i przeprowadzenie ich przez Bank ma również charakter obligatoryjny, ustawowy.

Członkowie Rady Nadzorczej podlegają weryfikacji w ramach regularnie przeprowadzanego procesu oceny odpowiedniości indywidualnej i zbiorowej Członków Rady Nadzorczej. Zgodnie z Polityką odpowiedniości Bank podejmie odpowiednie działania mające na celu ustalenie czy członkowie Rady Nadzorczej spełniają wymogi dotyczące wiedzy i umiejętności. W każdym przypadku potwierdzonej informacji, że członek Rady Nadzorczej nie wypełnia swoich obowiązków i mimo wyznaczenia dodatkowego czasu przez Bank na uzupełnienie stwierdzonych braków w dalszym ciągu nie stosuje się do zaleceń, Bank zobowiąże osobę do uzupełnienia braków. W przypadku negatywnego wyniku takiej oceny wobec Członków Rady Nadzorczej muszą być zastosowane odpowiednie środki naprawcze, które mogą obejmować w skrajnych przypadkach ich odwołanie z pełnionych funkcji. Informacje o wynikach oceny odpowiedniości przekazywane są również Komisji Nadzoru Finansowego, która zgodnie z art. 22ca Prawa bankowego dokonuje oceny, czy Członkowie Rady Nadzorczej spełniają przywołane powyżej wymogi określone w art. 22aa Prawa Bankowego.

W przypadku ustalenia, że dany Członek Rady Nadzorczej nie spełnia wymogów Komisja Nadzoru Finansowego, zgodnie z art. 22d Prawa bankowego, może wystąpić do właściwego organu Banku o jego odwołanie lub sama, w drodze decyzji, odwołać takiego Członka Rady Nadzorczej z pełnionej funkcji. Tym samym, zapewnienie, iż wszyscy Członkowie Rady Nadzorczej spełniają ww. wymogi, a w tym w szczególności aktualizują i pogłębiają swoją wiedzę i umiejętności, jest konieczne do wypełniania ich obowiązków, leży w bezpośrednim interesie Banku oraz stanowi jego obowiązek, a udział w szkoleniach mających na celu wypełnienie ww. obowiązków stanowi obowiązek Członków Rady Nadzorczej. Brak udziału w szkoleniach, a w efekcie niespełnianie wymogów w zakresie posiadanej wiedzy i  kompetencji, może prowadzić do niespełniania wymogów wynikających z art. 22aa ustawy - Prawo bankowe, a w efekcie w skrajnych przypadkach może skutkować utratą uprawnień do zajmowania stanowiska Członka Rady Nadzorczej Banku lub koniecznością odwołania Członka Rady Nadzorczej z uwagi na brak realizacji wymogów regulacyjnych.

Pokrycie kosztów szkoleń przyjmie formę bezpośredniego poniesienia kosztów przez Bank. Szkolenia przeprowadzane mogą być przez podmioty zewnętrzne, jak i wewnętrznie przy wykorzystaniu środków Banku, a ich tematyka jest związana przedmiotowo z obowiązkami realizowanymi w ramach sprawowanej funkcji Członka Rady Nadzorczej.

Szkolenia przeprowadzane są w formie stacjonarnej, w tym formie online, w siedzibie Banku. Wówczas są to wyłącznie szkolenia, bez żadnych innych atrakcji, czy aktywności. Czasami jednak szkolenie może zostać zorganizowane w formie wyjazdu szkoleniowego. Uczestnicy szkolenia wyjazdowego, zorganizowanego poza siedzibą Banku, mają zapewniony nocleg oraz wyżywienie podczas trwania szkolenia. W trakcie wyjazdu szkoleniowego, oprócz samego szkolenia, uczestnicy mają możliwość skorzystania z części turystycznej, np.: wycieczek do miejscowych atrakcji, muzeów itp. Korzystanie z tego typu atrakcji również odbywa się na koszt banku.

Wiedza i umiejętności nabywane w ramach szkoleń mają przede wszystkim na celu utrzymywanie na wysokim poziomie kwalifikacji Członków Rady Nadzorczej związanych z realizacją obowiązków powierzonych przez Bank, w ścisłym powiązaniu z pełnioną przez nich funkcją nadzorczą oraz w ścisłym celu wykorzystania zdobytej wiedzy i umiejętności w pełnieniu funkcji nadzorczych w Banku.

Pytania

1.Czy pokrycie przez Bank na rzecz Członków Rady Nadzorczej kosztów szkolenia Członków Rady Nadzorczej, związanego z pełnieniem funkcji Członka Rady Nadzorczej, które odbywa się stacjonarnie w siedzibie Banku, w tym w formie on-line, Bank powinien traktować jako nieodpłatne świadczenie zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i powinien naliczyć, pobrać i wpłacić zaliczki na podatek dochodowy Członków Rady Nadzorczej?

2.Czy pokrycie przez Bank na rzecz Członków Rady Nadzorczej kosztów szkolenia Członków Rady Nadzorczej, związanego z pełnieniem funkcji Członka Rady Nadzorczej, które odbywa się w formie wyjazdu szkoleniowo-turystycznego w czasie którego, oprócz szkolenia, Członkowie Rady Nadzorczej korzystają także z atrakcji wypoczynkowych, Bank powinien traktować jako nieodpłatne świadczenie zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i powinien naliczyć, pobrać i wpłacić zaliczki na podatek dochodowy Członków Rady Nadzorczej?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Banku, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 11 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy wskazano, że wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 przez "inne nieodpłatne świadczenie” należy rozumieć wyłącznie przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości, otrzymane przez pracownika, które spełnia poniższe kryteria: zostało spełnione za zgodą pracownika, czyli skorzystał z nich dobrowolnie, zostało spełnione w jego interesie, a nie w interesie pracodawcy i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść, korzyść wynikająca z wykonania nieodpłatnego świadczenia jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi.

Przytoczony wyrok Trybunału Konstytucyjnego odnosi się do pracowników zatrudnionych na umowę o pracę, ale w ocenie Banku należy go traktować jako wskazówkę interpretacyjną odnoszącą się do definicji nieodpłatnego świadczenia i można go odnieść do członków Rady Nadzorczej Banku. Ze względu na specyfikę działalności Banku członkowie Rady Nadzorczej są zobligowani ustawowo do uczestniczenia w szkoleniach wdrożeniowych, regulacyjnych czy rozwojowych. Brak uczestnictwa w szkoleniach może skutkować negatywnie na działalność Banku. Udział Członków Rady Nadzorczej w szkoleniach jest nastawiony na poszerzenie wiedzy i umiejętności jej Członka, aby mógł on efektywnie wypełniać swoją rolę i leży w interesie Banku. Członkowie Rady Nadzorczej są też zobligowani do powstrzymywania się od podejmowania działań konkurencyjnych względem Banku, a co za tym idzie wiedza zdobyta na szkoleniach powinna zostać w pełni wykorzystana podczas wykonywania obowiązków Członka Rady Nadzorczej w konkretnym Banku.

W związku z powyższym, odpowiadając na pytanie nr 1, świadczenia polegające na finansowaniu kosztów szkolenia Członków Rady Nadzorczej, które odbywa się stacjonarnie w siedzibie Banku, w tym formie on-line, czyli bez żadnych elementów wypoczynku, nie stanowią nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 u.p.d.f. i przez to nie nakładają na Bank jako płatnika obowiązku naliczenia, pobrania i wpłacenia zaliczki na podatek dochodowy Członków Rady Nadzorczej.

Podobne stanowisko zostało zawarte w piśmie z 25 maja 2022 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0115-KDIT2.4011.76.2022.1.KC. czy w piśmie z dnia 30 kwietnia 2024 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDL2-1.4011.254.2024.1.MKA.

Natomiast, gdy szkolenie jest połączone z częścią turystyczną wyjazdu, tylko koszty związane bezpośrednio ze szkoleniem nie stanowią nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 u.p.d.f., jest to koszt przejazdu do miejsca szkolenia i powrotu do miejsca zamieszkania, zakwaterowania, wyżywienia i samego szkolenia, w tym bowiem zakresie spełnione są te same przesłanki, o jakich mowa powyżej. Natomiast wszelkie inne koszty związane z częścią turystyczną wyjazdu, np. koszty wstępu do atrakcji turystycznych, czy koszty korzystania z pozaszkoleniowej oferty miejsca zakwaterowania stanowią nieodpłatne świadczenia, o których mowa w art. 11 ust. 1 u.p.d.f. i w tym zakresie Bank jako płatnik zobowiązany jest do naliczenia, pobrania i wpłacenia zaliczki na podatek dochodowy Członków Rady Nadzorczej.

Odpowiadając zatem na pytanie nr 2, świadczenia polegające na finansowaniu kosztów szkolenia Członków Rady Nadzorczej, które odbywa się w formie wyjazdu szkoleniowo-turystycznego, w części dotyczącej kosztów przejazdu, zakwaterowania, wyżywienia i  samego szkolenia nie stanowią nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 u.p.d.f. i przez to nie nakładają na Bank jako płatnika obowiązku naliczenia, pobrania i wpłacenia zaliczki na podatek dochodowy Członków Rady Nadzorczej, a w części w jakiej Członkowie Rady korzystają z części wypoczynkowej wyjazdu, np.: wycieczek do miejscowych atrakcji, muzeów itp., stanowią nieodpłatne świadczenia, o których mowa w art. 11 ust. 1 u.p.d.f. i przez to nakładają na Bank jako płatnika obowiązek naliczenia, pobrania i wpłacenia zaliczki na podatek dochodowy Członków Rady Nadzorczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z treścią tego przepisu:

Źródła przychodu

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy,  źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie przychodu

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

W myśl art. 11 ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy:

Na mocy art. 11 ust. 2b ww. ustawy:

Nieodpłatne świadczenia

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Kwestia rozumienia pojęcia „nieodpłatnych świadczeń” – w aspekcie świadczeń pracowniczych – była przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 dokonał ustalenia, jakie kryteria statuują nieodpłatne świadczenie do zakwalifikowania go jako przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy.

Trybunał Konstytucyjny definiując pojęcie „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu, w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które:

-po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

-po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

-po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Wobec tego, przyjęcie oceny uznającej konkretne świadczenie ze strony pracodawcy za przychód pracownika ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, winno opierać się na przesłankach wynikających z ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które Trybunał Konstytucyjny w powołanym powyżej wyroku uznał za zgodne z Konstytucją i przedstawił ich interpretację.

Należy też pokreślić, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego, z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych.

Wskazać należy, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika ze stosunku pracy – gdy świadczenie to powoduje wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia: w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej lub w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku. Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy zostało spełnione za zgodą pracownika, tj. gdy pracownik skorzystał z niego w pełni dobrowolnie. Zatem, pracodawca spełnił określone świadczenie na rzecz pracownika, gdy dysponował uprzednią zgodą pracownika na jego przyjęcie.

Przychód pracownika będzie obejmował nieodpłatne świadczenie, gdy świadczenie to zostanie spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przyniesie pracownikowi korzyść w postaci powiększenia jego aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść. W zakresie tego kryterium należy wskazać, że chodzi o realny charakter przysporzenia, jako warunku objęcia nieodpłatnego świadczenia podatkiem dochodowym.

Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów. W sytuacji, gdy nieodpłatne świadczenie nie powoduje przysporzenia w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej, czy to w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku, to wówczas nie można mówić o przychodzie z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Powyższy wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy wprawdzie świadczeń uzyskiwanych przez pracowników, jednak zawiera wskazówki interpretacyjne, jak należy rozumieć nieodpłatne świadczenia i przywołane ustalenia pozostają aktualne również do osób będących członkami rady nadzorczej, o których mowa w analizowanym wniosku.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych znajduje się w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Obowiązki płatnika w odniesieniu do przychodów uzyskanych przez Członków Rady Nadzorczej na podstawie powołania

Stosownie natomiast do art. 41 ust. 1 ww. ustawy

Na mocy art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy odrębne - Prawo bankowe

Jak wynika z art. 22aa ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.  j.  Dz.  U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.):

W myśl art. 22aa ust. 8 tej ustawy:

Powyższe przepisy wskazują, że członkowie rady nadzorczej banku winni posiadać wiedzę, umiejętności i doświadczenie, odpowiednie do pełnionych przez nich funkcji i powierzonych im obowiązków. Natomiast bank jest zobowiązany do zapewnienia środków niezbędnych do przygotowania członków rady nadzorczej do pełnienia przez nich funkcji i środków niezbędnych do ich szkolenia.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że:

-Bank pokrywa koszty szkolenia Członków Rady Nadzorczej;

-Bank posiada obowiązek pokrycia kosztów szkoleń organizowanych dla Członków Rady Nadzorczej wynikający wprost z przepisów ustawy - Prawo bankowe;

-Udział Członków Rady Nadzorczej w szkoleniach, jak i przeprowadzenie ich przez Bank ma charakter obligatoryjny, ustawowy;

-Szkolenia przeprowadzane mogą być przez podmioty zewnętrzne, jak i wewnętrznie przy wykorzystaniu środków Banku, a ich tematyka jest związana przedmiotowo z obowiązkami realizowanymi w ramach sprawowanej funkcji Członka Rady Nadzorczej;

-Szkolenia przeprowadzane są w formie stacjonarnej, w tym formie online, w siedzibie Banku;

-Szkolenie może zostać zorganizowane w formie wyjazdu szkoleniowego. W trakcie wyjazdu szkoleniowego, oprócz samego szkolenia, uczestnicy mają możliwość skorzystania z części turystycznej, np.: wycieczek do miejscowych atrakcji, muzeów itp. Korzystanie z tego typu atrakcji również odbywa się na koszt banku;

-Uczestnicy szkolenia wyjazdowego, zorganizowanego poza siedzibą Banku, mają zapewniony przejazd, nocleg oraz wyżywienie podczas trwania szkolenia.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że pokrycie Państwa Członkom Zarządu kosztów uczestnictwa w obowiązkowych szkoleniach, których obowiązek wynika z przepisów bankowych  nie stanowi dla Członków Zarządu przychodu z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji na Państwu nie będzie ciążył obowiązek naliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zatem Państwa stanowisko w części dotyczącej powstania przychodu i obowiązków płatnika z tytułu finansowania części wypoczynkowej wyjazdu szkoleniowo-turystycznego, tj.  wycieczek do miejscowych atrakcji, muzeów jest nieprawidłowe, a w pozostałej części jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Państwo interpretacji indywidualnych informuję, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Macie Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).