Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Panowie,

stwierdzam, że Panów stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych (pytanie oznaczone nr 6) jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

8 października 2024 r. wpłynął Panów wniosek z 7 października br. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, dotyczący skutków podatkowych zawarcia umowy zlecenia o charakterze powierniczym. Uzupełnili go Panowie o stosowne pełnomocnictwa pismem z 10 grudnia 2024 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania: A.A;

2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania: B.B, ul. (...).

Opis zdarzenia przyszłego

Zainteresowanym będącym stroną postępowania jest A.A, NIP: (...), zamieszkały w (...) przy ul. (...), prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: „Zleceniodawca” lub „Powierzający”), zarejestrowany na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) jako podatnik VAT czynny, podlegający w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w myśl art. 3 ustawy PIT.

Zleceniodawca prowadzi działalność gospodarczą zgodnie z wpisem w CEIDG w zakresie: 46.39.Z Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana żywności, napojów i wyrobów tytoniowych, 10.89.Z Produkcja pozostałych artykułów spożywczych, gdzie indziej niesklasyfikowana, 46.32.Z Sprzedaż hurtowa mięsa i wyrobów z mięsa, 46.33.Z Sprzedaż hurtowa mleka, wyrobów mleczarskich, jaj, olejów i tłuszczów jadalnych, 46.41.Z Sprzedaż hurtowa wyrobów tekstylnych, 46.90.Z Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana, 55.10.Z Hotele i podobne obiekty zakwaterowania, 56.10.A Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne, 56.10.B Ruchome placówki gastronomiczne, 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, 73.20.Z Badanie rynku i opinii publicznej, 77.12.Z Wynajem i dzierżawa pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, 82.92.Z Działalność związana z pakowaniem, 82.99.Z Pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania jest B.B, NIP: (...) zamieszkały w (...) przy ul. (...), prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: „Zleceniobiorca” lub „Powiernik”), zarejestrowany na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) jako podatnik VAT czynny, podlegający w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w myśl art. 3 ustawy PIT. Zleceniobiorca prowadzi działalność gospodarczą zgodnie z wpisem w CEIDG w zakresie: 66.12.Z Działalność maklerska związana z rynkiem papierów wartościowych i towarów giełdowych, 66.19.Z Pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych, 68.10.Z Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, 68.31.Z Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami, 68.32.Z Zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie, 74.90.Z Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana, 81.29.Z Pozostałe sprzątanie.

W dalszej części wniosku Zleceniodawca oraz Zleceniobiorca będą łącznie zwani „Zainteresowanymi” lub „Stronami”.

W (umowa wskazuje konkretną nieruchomość, jak też jej dotychczasowego właściciela), w imieniu własnym, a następnie w wykonaniu zawartej umowy przeniesie prawo do nieruchomości na Powierzającego. Zawarta umowa będzie określała cenę za jaką nastąpi nabycie oraz to, że cena nabycia będzie powiększona o należny podatek VAT. Zapłaty dotychczasowemu właścicielowi za nabywaną nieruchomość dokona Powiernik. Nabycie nieruchomości przez Powiernika nastąpi od czynnego podatnika VAT. Zgodnie z umową, którą Zainteresowani zamierzają zawrzeć, Powiernik dokona nabycia nieruchomości w celu przeniesienia jej własności na Powierzającego, za co otrzyma ustalone w umowie wynagrodzenie. Powiernik nie będzie ponosił kosztów związanych z nabyciem, utrzymaniem i przeniesieniem własności nieruchomości na Powierzającego. Powierzający zobowiązany będzie przekazać na rachunek bankowy Powiernika kwotę niezbędną do zapłacenia ceny dotychczasowemu właścicielowi, przed momentem jej zapłaty, tak aby z przekazanych przez Powierzającego środków finansowych Powiernik mógł zapłacić cenę aktualnemu właścicielowi nieruchomości. Środki finansowe będą przekazywane w kwotach i terminach zależnych od zawieranych przez Zleceniobiorcę umów z dotychczasowym właścicielem nieruchomości.

Ponadto Zleceniodawca zwróci Zleceniobiorcy wszystkie koszty związane z wykonywaniem umowy, a w szczególności koszty notariusza, opłat sądowych, skarbowych. Środki finansowe na ten cel będą przekazywane Zleceniobiorcy w kwotach i terminach zależnych od zawieranych przez Zleceniobiorcę umów z dotychczasowym właścicielem nieruchomości. Zleceniodawca poniesie wszelkie koszty należności publicznoprawnych, które wynikają i wyniknąć mogą w wykonaniu umowy i zwolni Zleceniobiorcę z wszelkich zobowiązań, jakie Zleceniobiorca zaciągnie w celu wykonania umowy, w tym ze wszelkich zobowiązań, które zaciągnie on wobec dotychczasowego właściciela nieruchomości w celu nabycia przedmiotowej nieruchomości, również z tytułu zobowiązań publicznoprawnych.

Powiernik nie jest ekonomicznym beneficjentem żadnych świadczeń, w szczególności płatności otrzymywanych od Powierzającego w celu sfinansowania nabycia nieruchomości, poza należnym mu wynagrodzeniem określonym w umowie. Powiernik zobowiązany będzie do zachowania poufności i osobistego wykonania zlecenia i nie będzie powierzać żadnych czynności, czy to w części, czy w całości osobom trzecim, za wyjątkiem profesjonalnych doradców i pełnomocników prawnych.

Na moment zawarcia umowy zlecenia Strony uzgodnią treść umowy przedwstępnej, jaką ma zawrzeć Zleceniobiorca z dotychczasowym właścicielem nieruchomości. Powiernik będzie zobowiązany informować Zleceniodawcę o zdarzeniach istotnych dla wykonania zlecenia, jak też konsultować z Powierzającym treść zawieranych umów z dotychczasowym właścicielem. Powiernik zobowiązany będzie do przeniesienia własności nieruchomości niezwłocznie po jej nabyciu na Powierzającego, a Powierzającemu przysługuje w tym zakresie roszczenie, które powstanie po dniu nabycia własności nieruchomości przez Powiernika.

Strony nie mogą rozwiązać ani wypowiedzieć po podpisaniu przez Zleceniobiorcę umowy przedwstępnej z aktualnym właścicielem nieruchomości, tj. po dniu zaciągnięcia zobowiązania przez Zleceniobiorcę wobec dotychczasowego właściciela nieruchomości. Każda ze stron odpowiedzialna jest za szkodę, którą może wyrządzić drugiej stronie, gdyby umowę rozwiązała, wypowiedziała, lub gdyby umowy faktycznie nie wykonała.

Po wpłacie przez Zleceniodawcę całej ceny i po zapłacie wynagrodzenia Zleceniobiorcy Zleceniobiorca udzieli Zleceniodawcy lub osobie przez niego wskazanej pełnomocnictwa w formie aktu notarialnego, nieodwołalnego (art. 101 § 1 kc), niegasnącego na wypadek śmierci (art. 101 § 2 kc), oraz upoważniającego pełnomocnika do dokonania czynności prawnej z samym sobą (art. 108 kc), do przeniesienia własności nieruchomości na Zleceniodawcę, w wykonaniu umowy zlecenie. Powiernik tytułem swojego wynagrodzenia wystawi Powierzającemu fakturę VAT. Wynagrodzenie powiększone będzie o należny podatek VAT.

Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Powierzającego jako (...) w prowadzonej działalności gospodarczej i będzie służyła czynnościom opodatkowanym VAT.

Reasumując, transakcja udokumentowana będzie w następujący sposób:

‒dotychczasowy właściciel zawrze umowę sprzedaży w formie aktu notarialnego z Powiernikiem oraz wystawi fakturę VAT na Powiernika zawierającą cenę netto transakcji sprzedaży powiększoną o należny podatek VAT,

‒Powiernik dokona zapłaty za nieruchomość ze środków przekazanych przez Powierzającego,

‒Powiernik w formie aktu notarialnego przeniesie własność nieruchomości na Powierzającego w wykonaniu opisanej wyżej umowy zlecenia oraz wystawi fakturę VAT na Powierzającego zawierającą cenę netto transakcji (nieruchomości) sprzedaży powiększoną o należny podatek VAT,

‒Powiernik wystawi Powierzającemu fakturę VAT na swoje wynagrodzenie określone w zawartej umowie zlecenia; wynagrodzenie powiększone będzie o należny podatek VAT,

‒Powierzający dokona zapłaty wynagrodzenia Powiernikowi.

Pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych (oznaczone we wniosku nr 6):

Czy środki pieniężne przekazywane Powiernikowi przez Powierzającego w celu nabycia przez Powiernika w imieniu własnym, ale na rachunek Powierzającego, nieruchomości wskazanej w umowie zlecenia oraz samo przeniesienie własności nieruchomości na Powierzającego stanowią dla Powiernika przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym?

Panów stanowisko w zakresie pytania nr 6

W Panów ocenie, środki pieniężne, które będą przekazane Powiernikowi przez Powierzającego w celu nabycia przez Powiernika w imieniu własnym, ale na rachunek Powierzającego, nieruchomości wskazanej w umowie zlecenia oraz samo przeniesienie własności nieruchomości na Powierzającego nie będą stanowiły dla Powiernika przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Powiernictwo jako instytucja prawna nie jest uregulowane w prawie polskim. Istota stosunku powierniczego opiera się na tym, że powiernik na zewnątrz działa jako samodzielny podmiot prawa we własnym imieniu, ale na rzecz zleceniodawcy z mocy wewnętrznego porozumienia, zatem powiernik nie występuje we własnym interesie.

Podstawa do konstruowania czynności powierniczych została zawarta w art. 353 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn. zm.) (dalej: „Kodeks cywilny”), który wyraża zasadę swobody kontraktowej. Zgodnie z przywołanym przepisem, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Najczęstszą podstawą do skonstruowania umowy powierniczej jest umowa zlecenia. Prawa i obowiązki stron tej umowy powinny zatem być poddane ocenie w oparciu o przepisy dotyczące zlecenia. Jak wynika z art. 734 oraz art. 735 Kodeksu cywilnego, istotą umowy zlecenia jest odpłatne (za prowizją) lub nieodpłatne dokonanie określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie lub jeżeli tak stanowi umowa w imieniu własnym lecz na rachunek zlecającego. W tym ostatnim wypadku wszelkie nabycie praw lub rzeczy ma charakter powierniczy (fiducjarny), a przyjmujący zlecenie ma obowiązek wydać zlecającemu wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, chociażby w imieniu własnym (art. 740 zd. 2 Kodeksu cywilnego).

Władztwo nad nabytymi prawami, jakie można przypisać zleceniobiorcy wykonującemu zlecenie powiernicze, jest ograniczone z uwagi na poniższe elementy:

·ograniczenie czasowe – zleceniobiorca obowiązany jest przekazać nabyte prawa bądź uzyskane korzyści na pierwsze żądanie zleceniobiorcy,

·ustawowo wyłączoną możliwość rozporządzania tymi prawami lub korzyściami na rzecz kogo innego, aniżeli zleceniodawca lub wskazany przezeń podmiot, co powoduje wyłączenie możliwości efektywnego zwiększenia masy majątkowej zleceniobiorcy o prawa nabyte w wykonaniu umowy zlecenia powierniczego,

·nieekwiwalentność dla zleceniobiorcy zbycia nabytych we własnym imieniu, lecz na rachunek zlecającego praw, prawa te przenoszone są na zlecającego nieodpłatnie – zgodnie z art. 742 Kodeksu cywilnego dający zlecenie zwraca przyjmującemu zlecenie jedynie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia oraz zwalnia go od zobowiązań, które ten w powyższym celu zaciągnął w imieniu własnym, natomiast w przypadku przenoszenia powierniczo nabytych praw na wskazaną przez zlecającego osobę trzecią cena zbycia stanowi należność zleceniodawcy (art. 740 Kodeksu cywilnego),

·przyjmującemu zlecenie nie wolno używać we własnym interesie rzeczy i pieniędzy dającego zlecenie. Od sum pieniężnych zatrzymanych ponad potrzebę wynikającą z wykonywania zlecenia powinien płacić dającemu zlecenie odsetki ustawowe (art. 741 Kodeksu cywilnego).

Ustawa o PIT nie odnosi się do zasad opodatkowania czynności dokonywanych w ramach transakcji powierniczej. Z uwagi na to czynności dokonywane w ramach transakcji powierniczej należy oceniać przez pryzmat przepisów ogólnych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Biorąc powyższe pod uwagę, podstawą uzyskania przychodów mogą być tylko takie czynności, w wyniku których po stronie podatnika następuje przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe (J. Marciniuk (red.), Podatek dochodowy od osób fizycznych, CH. Beck Warszawa 2010, s. 127).

Co do zasady więc o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów podatnika decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny, faktycznie powiększa aktywa tej osoby.

Konsekwencją przyjęcia tezy o charakterze przychodu jako definitywnego przysporzenia w majątku podatnika jest uznanie, że przychodami podatkowymi mogą być tylko te przysporzenia majątkowe, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro umowa powiernicza zawiera zobowiązanie Powiernika do zwrotu majątku dla Powierzającego na jego żądanie, powinna być zatem traktowana jako neutralna podatkowo (tzn. nie powinna prowadzić do powstania przychodu w momencie przekazania środków, jak i w momencie ich zwrotu lub ich ekwiwalentu pomiędzy Powiernikiem i Powierzającym z uwagi na brak trwałego przysporzenia), podobnie jak umowa pożyczki czy przekazanie kaucji. W takiej sytuacji przychodem Powiernika jest jedynie należne na podstawie umowy zlecenia wynagrodzenie (tak jak przychodem pożyczkodawcy są odsetki stanowiące wynagrodzenie za korzystanie z jego kapitału). Powyższy pogląd został również szeroko zaaprobowany w doktrynie (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Komentarz, Difin, Warszawa 2004, s. 136, oraz M. Chudzik, Opodatkowanie czynności powierniczych podatkami dochodowymi Monitor Podatkowy Nr 2/2008, s. 17).

Przychodem po stronie Powiernika będzie jego wynagrodzenie określone w umowie zlecenia.

Prezentowane stanowisko niejednokrotnie znalazło swoje odzwierciedlenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych: 0113-KDIPT2-3.4011.585.2020.4.KS z 28.09.2020; 0114-KDIP3-1.4011.398.2020.3.MG z 3.09.2020; 0114-KDIP3-1.4011.363.2018.2.KS z 2.10.2018; 0114-KDIP3-1.4011.280.2021.1.MG z 15.06.2021.

Stanowisko takie zostało również wyrażone w orzecznictwie sądów administracyjnych. I tak np. w wyroku WSA w Warszawie z dnia 9 listopada 2004 r., sygn. III SA 3031/03, w którym stwierdzono, iż „(...) nie można przychodu ze sprzedaży powierniczej traktować jako przysporzenia zleceniobiorcy powiernika. Za dochód Skarżącego z tytułu umowy zlecenia powierniczego uznać należy zatem wyłącznie prowizję. Natomiast kosztów powierniczego nabycia udziału oraz kosztów i przychodu z powierniczego zbycia udziału nie rozpoznaje się w rozliczeniu podatkowym u zleceniobiorcy, ale u Zleceniodawcy”.

Na zasadę, zgodnie z którą przychodem podatkowym są tylko takie świadczenia, które stanowią trwałe, bezzwrotne i definitywne przysporzenie majątkowe wskazano także w orzeczeniu NSA z dnia 9 czerwca 2017 r. (sygn. akt II FSK 1370/15), które dotyczyło skutków podatkowych w podatku dochodowym umowy powiernictwa. W wyroku tym NSA wskazał, że „podkreślenia wymaga, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Przychód jest bowiem w istocie określonym przyrostem majątkowym, a zatem jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. Stąd też wszystkie kwoty otrzymywane "tytułem zwrotnym", takie jak pożyczki, kaucje itp. nie są zaliczane do przychodów podatkowych”. W konsekwencji NSA uznał, że „prawidłowo zatem wskazał Sąd I instancji, powołując się na literaturę przedmiotu, że czynności powiernicze, z punktu widzenia podatków dochodowych, określane są jako neutralne podatkowo (por. M Chudzik, Opodatkowanie czynności powierniczych podatkami dochodowymi, Monitor Podatkowy 2006/2/16). Należy wobec powyższego stwierdzić, że skutki podatkowe związane z czynnościami wykonywanymi przez powiernika są analogiczne do tych, jakie wystąpiłyby, gdyby czynności te wykonywane były bezpośrednio przez powierzającego”.

Odnosząc powyższe rozważania na grunt przedstawionego zdarzenia przyszłego należy uznać, że z uwagi na charakter umowy powierniczej, którą cechuje brak trwałego, definitywnego i bezwarunkowego przysporzenia po stronie Powiernika, przeniesienie własności nieruchomości w wykonaniu umowy powierniczej oraz otrzymywane środki pieniężne w celu sfinansowania nabycia nieruchomości nie będą stanowiły przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Panowie we wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Panowie przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja ta rozstrzyga wyłącznie w kwestii dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 6. Pytania nr 1-5 z wniosku, dotyczące podatku od towarów i usług, są przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Przedmiotu tej interpretacji nie stanowi ocena prawidłowości zawartej przez Panów umowy zlecenia o charakterze powierniczym oraz jej zgodność z odrębnymi przepisami.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Panów sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli Panowie skorzystać, jeśli zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan A.A (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 w zw. z art. 14r § 5 Ordynacji podatkowej.