Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

·prawidłowe w części dotyczącej zaliczenia wydatków na zakup odzieży sportowej oraz butów, sprzętu sportowego, udział w zawodach, korzystanie z porad trenerów personalnych, korzystanie z usług dietetyków;

·nieprawidłowe w części dotyczącej zaliczenia wydatków na zakup suplementów diety, odżywek, profilaktycznych medykamentów, dermoprotektorów, wstęp na basen, siłownię, korzystanie z usług fizjoterapeutów imasażystów.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 października 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 26 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kosztów uzyskania przychodów w działalności gospodarczej. Uzupełniła go Pani pismem z 2 grudnia 2024 r. (wpływ 5 grudnia 2024 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Zamierza Pani prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie pozaszkolnych form edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych (PKD 85.51.Z), polegających na prowadzeniu zajęć trenera personalnego.

Będzie ponosiła Pani wydatki na zakup odzieży sportowej oraz butów, suplementów diety, odżywek, profilaktycznych medykamentów, sprzętu sportowego, wstępu na basen, siłownię, udział w zawodach, korzystanie z porad trenerów personalnych, korzystanie z usług fizjoterapeuty, korzystanie z usług masażystów, korzystanie z usług dietetyków.

Treningi będą prowadzone codziennie po kilka godzin z przerwami, podczas których musi Pani uzupełnić elektrolity, minerały oraz witaminy. W tym zawodzie ludzkie ciało jest postrzegane i wykorzystywane jako narzędzie pracy. W związku z tym należy amortyzować jego eksploatację poprzez zażywanie profilaktycznych medykamentów oraz suplementów ustalonych przez specjalistów.

Pani doszkalanie będzie polegało na korzystaniu z porad, usług innych trenerów, którzy dłużej są w branży i mogą przekazać Pani pożyteczną wiedzę, którą wykorzysta Pani w swojej działalności. Aby utrzymać formę będzie korzystać Pani z basenów, siłowni dzięki czemu stawy i mięśnie będą stale rozciągane, co jest niezbędne w wykonywanej pracy.

Treningi mogą czasem spowodować kontuzję, wizyta u fizjoterapeuty oraz masażysty jest konieczna, aby dalej móc prowadzić zajęcia. Bezpośrednim celem poniesienia przedmiotowych wydatków jest możliwość dobrego przygotowania fizycznego do zajęć oraz ochrona ciała i jego regeneracja.

Wydatki wskazane powyżej będą wpływały bezpośrednio na utrzymanie wysokiej sprawności fizycznej jako trenera personalnego oraz odpowiedniego stanu zdrowia.

W piśmie z 2 grudnia 2024 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazała Pani, że działalność gospodarczą planuje Pani prowadzić od 1 stycznia 2025 r. Formą opodatkowania jaką będzie Pani stosowała będą zasady ogólne - podatek według skali podatkowej. Będzie Pani prowadzić ewidencję w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Odzież sportowa, buty, sprzęt sportowy nie będą opatrzone logo Pani firmy. Odzież sportowa, buty, sprzęt sportowy będą wykorzystywane wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej.

Pozostałe wydatki nie będą ponoszone w celach prywatnych.

Wydatki na zakup ubrania, stroje sportowe stanowić będą koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej, ponieważ są niezbędne do świadczenia usług. Brak ww. strojów przyczyniłby się do niemożności świadczenia usług i tym samym do ograniczenia źródeł przychodów. Niektóre z używanych strojów ponadto są wymagane przez miejsca, w których świadczone są usługi, a bez nich nie miałaby Pani możliwości wykonywania swojej pracy. Zużycie często kupowanych strojów sportowych będzie mieć odzwierciedlenie w ilości klientów oraz ilości godzin prowadzonych zajęć. Odzież sportowa nie nosi znamion odzieży codziennego użytku, a w związku z bezpośrednim wpływem na uzyskanie przychodu oraz faktem, że będzie ona wykorzystywana wyłącznie do prowadzenia działalności i w Pani ocenie, może stanowić koszt uzyskania przychodu.

Wydatki na zakup odżywek i minerałów są kosztem uzyskania przychodu, ponieważ przed zajęciami musi się Pani odpowiednio przygotować, co związane jest z dodatkowym wysiłkiem przy opracowywaniu lekcji. Między kolejnymi treningami będzie zwykle tylko 5 minut przerwy. W tym czasie musi Pani uzupełnić elektrolity, minerały oraz witaminy. Substancje te można tylko dostarczyć organizmowi w postaci szybko przyswajalnego suplementu. Nie może to być więc zwykły posiłek, który wymaga długotrwałego przetwarzania w układzie pokarmowym.

Będzie Pani ponosiła także wydatki na dermoprotektory, czyli kosmetyki, które chronią skórę przed szkodliwym działaniem substancji oczyszczających wodę w basenie.

Wydatek dotyczący udziału w zawodach to przede wszystkim opłacenie trenera przygotowującego do zawodów, opłacenie wstępu na zawody, zakup odpowiedniego wymaganego stroju, odpowiednia suplementacja w trakcie przygotowania na zawody.

Jako trener personalny będzie Pani świadczyła usługi polegające na prowadzeniu zajęć indywidualnych i grupowych fitness na sali. Kolejną usługą będzie tworzenie spersonalizowanych planów treningowych dla klienta.

Pytanie

Czy wyżej wymienione wydatki będzie mogła Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w planowanej pozarolniczej działalności gospodarczej?

Pani stanowisko w sprawie

Kosztami uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki ale tylko takie, które są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów tak, aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Według Pani oceny istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ww. wydatkami, a uzyskiwaniem przychodów z prowadzonej w zakresie usług trenera personalnego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Co bardzo istotne wydatki powyższe jako niewskazane w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zostały przez ustawodawcę wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest:

·    prawidłowe w części dotyczącej zaliczenia wydatków na zakup odzieży sportowej oraz butów, sprzętu sportowego, udział w zawodach, korzystanie z porad trenerów personalnych, korzystanie z usług dietetyków;

·    nieprawidłowe w części dotyczącej zaliczenia wydatków na zakup suplementów diety, odżywek, profilaktycznych medykamentów, dermoprotektorów, wstęp na basen, siłownię, korzystanie z usług fizjoterapeutów imasażystów.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.)

Należy zauważyć, że powyższa definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę w art. 22 ust. 1 ww. ustawy ma charakter ogólny, natomiast unormowania odnoszące się do kosztów są rozlegle i charakteryzują się znacznym stopniem komplikacji.

Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy podstawową cechą kosztu podatkowego jest związek tego kosztu z przychodem (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów). Istotne znaczenie ma również cel, w jakim został poniesiony.

Bliżej zasadę tę opisuje wyrok NSA z 16 października 2012 r. sygn. akt II FSK 430/11, w którym stwierdzono: „zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku”.

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

·wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika;

·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;

·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;

·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;

·został właściwie udokumentowany;

·wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 22 ust. 1 ustawy.

Należy przy tym zaznaczyć, że sam fakt nie wymienienia określonego wydatku w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, nie może przesądzać automatycznie o możliwości uwzględnienia tego wydatku przy ustalaniu podstawy opodatkowania. Konieczne jest wykazanie związku ponoszonych kosztów z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz uzyskiwanym z tej działalności przychodem.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Ciężar udowodnienia faktu poniesienia kosztu oraz wykazania związku przyczynowego między jego poniesieniem a uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów należy do podatnika, jako odnoszącym ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Podkreślić również należy, że działalność gospodarcza podlega określonym regułom ekonomicznym i musi opierać się o zasadę racjonalności działań w dążeniu do realizacji postawionego celu. Ryzyko prowadzonej działalności gospodarczej ponosi podatnik w związku z tym decyzji skutkujących powstaniem kosztów związanych z tą działalnością, nie może rekompensować przy pomocy przepisów podatkowych, gdyż oznaczałoby to w praktyce przerzucenie na Skarb Państwa ryzyka związanego z określonym przedsięwzięciem gospodarczym podejmowanym przez podmiot. Możliwość zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów wiązałaby się z przywilejem uzyskiwania przez podatnika korzyści w postaci prawa zmniejszenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym o wartość poniesionych kosztów. Z oczywistych, więc względów, tego rodzaju wydatki nie mogą pozostawać w jakimkolwiek związku z przesłankami działania, które można by uznać za ukierunkowane na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła.

Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Z wniosku wynika, że od 1 stycznia 2025 r. zamierza Pani prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie pozaszkolnych form edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych (PKD 85.51.Z), polegających na prowadzeniu zajęć trenera personalnego. Jako trener personalny będzie Pani świadczyła usługi polegające na prowadzeniu zajęć indywidualnych i grupowych fitness na sali. Kolejną usługą będzie tworzenie spersonalizowanych planów treningowych dla klienta. Będzie ponosiła Pani wydatki na zakup odzieży sportowej oraz butów, suplementów diety, odżywek, profilaktycznych medykamentów, dermoprotektorów, sprzętu sportowego, wstępu na basen, siłownię, udział w zawodach, korzystanie z porad trenerów personalnych, korzystanie z usług fizjoterapeuty, korzystanie z usług masażystów, korzystanie z usług dietetyków.

W odniesieniu do wydatków wskazanych we wniosku na zakup odzieży sportowej oraz butów, sprzętu sportowego, udziału w zawodach, korzystania z porad trenerów personalnych, korzystania z usług dietetyków, które będą wykorzystywane wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej i będą niezbędne do świadczenia usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - wskazać należy, że wydatki te będą pozostawały w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służyły zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Zatem, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.

Odnosząc się natomiast do pozostałych wskazanych we wniosku wydatków, które zamierza Pani ponosić tytułem zakupu suplementów diety, odżywek, profilaktycznych medykamentów, dermoprotektorów, wstępu na basen, siłownię, korzystania z usług fizjoterapeutów i masażystów - stwierdzić należy, że wydatki te nie mogą stanowić kosztów podatkowych, gdyż są to świadczenia o charakterze osobistym.

Nie ulega wątpliwości, że w tak specyficznej działalności gospodarczej, jaką Pani zamierza prowadzić - utrzymanie wysokiej sprawności fizycznej i stanu zdrowia niewątpliwie może mieć wpływ na postrzeganie trenera personalnego wśród potencjalnych kontrahentów. Nie przesądza to jednak, że wydatek na zakup wskazanych powyżej rzeczy oraz usług o charakterze osobistym będzie wydatkiem związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą, bowiem estetyczny i zdrowy wygląd świadczy o kulturze osobistej i jest niezbędny dla wykonywania wielu zawodów poza sferą działalności gospodarczej. O osobistym charakterze ww. wydatków przesądza - w ocenie Organu - również to, że ponoszenie takich wydatków ma na celu utrzymywanie zdrowia i sprawności fizycznej każdego człowieka, a nie tylko trenera personalnego.

Wydatki te zatem nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż są to wydatki, które może ponosić każda osoba fizyczna i to niezależnie od tego, czy prowadzi określoną działalność gospodarczą.

Zatem brak jest związku pomiędzy wydatkami poniesionymi z ww. tytułu, a działalnością gospodarczą jaką zamierza Pani prowadzić, nie mogą one stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, Pani stanowisko w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej jest:

• prawidłowe - w części dotyczącej zaliczenia wydatków na zakup odzieży sportowej oraz butów, sprzętu sportowego, udział w zawodach, korzystanie z porad trenerów personalnych, korzystanie z usług dietetyków;
• nieprawidłowe - w części dotyczącej zaliczenia wydatków na zakup suplementów diety, odżywek, profilaktycznych medykamentów, dermoprotektorów, wstęp na basen, siłownię, korzystanie z usług fizjoterapeutów i masażystów.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).