Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
18 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 16 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z otrzymaniem napiwków przez członków Personelu.
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1.Zainteresowany będący stroną postępowania
A. UAB
2.Zainteresowana niebędący stroną postępowania
B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
A., UAB, spółka prawa litewskiego, wpisana do litewskiego rejestru przedsiębiorców pod numerem (…), zarejestrowana przy ul. (…), Litwa (dalej: „Wnioskodawca 1”) prowadzi działalność w zakresie udostępniania aplikacji mobilnej C służącej do obsługi napiwków przydzielanych pracownikom lokali usługowych, takich jak restauracje, kawiarnie, bary, hotele.
Wnioskodawca 1 opracował Aplikację C (dalej: „Aplikacja”) i stronę płatności internetowych (dalej Aplikacja i strona płatności internetowych zwane łącznie „Platformą C”), które pozwalają klientom zostawiać bezgotówkowe napiwki z wykorzystaniem usługi C (dalej: „Usługa”) wymagającej zeskanowania kodu QR .
Wnioskodawca 1 nie posiada siedziby lub zarządu na terytorium Polski i nie jest podatnikiem podatku dochodowego w Polsce, podlegającym opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805, dalej: „updop”). Siedziba i zarząd Wnioskodawcy 1 znajdują się w Litwie.
Wnioskodawca 1 nie prowadzi działalności poprzez zakład położony na terenie Polski, o którym mowa w art. 4a pkt 11 updop i art. 5 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Warszawie dnia 20 stycznia 1994 r. (t. j. Dz. U. z 1995, nr 51, poz. 277, dalej: „UPO”).
Wnioskodawca 1 nie posiada na terenie Polski stałej placówki, przez którą całkowicie lub częściowo prowadziłby działalność, w szczególności nie posiada na terenie Polski oddziału, przedstawicielstwa bądź biura. Na terenie Polski, Wnioskodawca 1 korzysta z usług niezależnych przedstawicieli, o których mowa w art. 5 ust. 6 UPO, wykonujących dla Wnioskodawcy 1 usługi w zakresie reklamowania produktów Wnioskodawcy 1 i pozyskiwania nowych klientów na terenie Polski. Niezależni przedstawiciele są przedsiębiorcami, otrzymują wynagrodzenie prowizyjne i nie są pracownikami Wnioskodawcy 1. Zarządzanie rozwojem i obsługa Platformy C. w całości jest prowadzona na terytorium Litwy. Korzystanie z Platformy wymaga dostępu do sieci internetowej.
Platforma C. przeznaczona jest dla personelu przedsiębiorstw - osób fizycznych, w których zostawianie napiwków jest powszechnie przyjętą praktyką (dalej: „Personel”) – w szczególności: restauracji, kawiarni, barów, hoteli. Personel ten, obsługując klientów ww. przykładowych przedsiębiorstw, może otrzymywać napiwki, których przyznanie i kwota zależą od uznania tych klientów. Platforma C. pozwala osobom zostawiającym napiwki (klientom) na:
- zostawienie personelowi obsługi (np. kelnerowi, gospodarzowi, kierowcy itp.) napiwku bezgotówkowego;
- wystawienie opinii.
Częstą praktyką w lokalach (na przykład - restauracjach, kawiarniach, barach, hotelach) korzystających z Platformy C. jest przyznawanie przez klientów napiwków obsługującemu ich Personelowi. Przedsiębiorcy prowadzący lokale korzystają z Platformy C., aby uprościć proces przyznawania napiwków Personelowi oraz zachęcić klientów do pozostawienia napiwków dzięki temu, że napiwek może być przyznany przez klienta bezgotówkowo, za pomocą smartfona z możliwością obsługi kodów QR i płatności internetowych. Goście lokali mogą również oceniać i zostawiać opinie poszczególnym pracownikom.
Aby korzystać z Aplikacji, przedsiębiorca prowadzący lokal musi wejść na stronę internetową Wnioskodawcy 1, utworzyć konto z podaniem numeru telefonu i następnie zaprosić swoich pracowników (Personel) do korzystania z Aplikacji. Personel restauracji muszą natomiast pobrać Aplikację na smartfona lub wejść na stronę internetową Wnioskodawcy 1, gdzie rejestruje konto na Platformie C., podając swój numer telefonu oraz tworzy konto w serwisie prowadzonym przez D., Inc. (dalej: „D”) - dostawcę usług płatniczych, z którym współpracuje Wnioskodawca 1. Podczas rejestracji, każdy członek Personelu przechodzi procedurę weryfikacji (tzw. Procedura E) i musi okazać dowód tożsamości. Po przeprowadzeniu weryfikacji, D. otwiera rachunek dla członka Personelu.
Członkowie Personelu mogą otrzymać napiwki indywidualnie bądź rozdzielić je między sobą. Administratorami napiwków zespołowych są osoby z zarejestrowanym kontem osobistym, które mogą przydzielać część napiwków dla siebie. W modelu zespołowym napiwków dystrybucją napiwków zajmują się członkowie Personelu. Przedsiębiorca prowadzący lokal nie rejestruje swojego konta w D. na potrzeby korzystania z Aplikacji.
Schemat przepływu środków pieniężnych w modelu indywidualnym oraz zespołowym jest taki sam - środki pochodzące od klientów lokali trafiają na rachunek techniczny Wnioskodawcy 1 w D., skąd są przekazywane na osobiste konta członka Personelu. W cały proces zaangażowane są wyłącznie konta osobiste Personelu założone na nazwiska jego członków. Lokale (np. restauracje, kawiarnie, bary, hotele) oraz Wnioskodawca 1 nie są zaangażowani w proces zbierania napiwków i dzielenia się nimi przez Personel. Właściciele/ przedsiębiorcy prowadzący lokale nie zbierają napiwków oraz nie dysponują nimi w żadnym momencie, nie pełnią też funkcji pośredniczącej w przekazywaniu napiwków na rzecz członków Personelu. W szczególności podmioty te nie mają ani prawnej, ani umownej, ani technicznej możliwości administrowania i przyznawania napiwków, ani pobierania podatku dochodowego jako płatnik podatku. Rachunek techniczny Wnioskodawcy 1 pełni wyłącznie funkcje techniczne pozwalające na funkcjonowanie Aplikacji, a Wnioskodawca 1 nie jest uprawniony do wpływania na kwoty wypłacanych napiwków.
Wnioskodawca 2, B. sp. z o.o., wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (…), NIP: (…), REGON: (…) (dalej również jako: „Wnioskodawca 2”), prowadzi działalność gastronomiczną (główny kod PKD: 56,10,A - restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne).
Wnioskodawca 2 jest podatnikiem podatku dochodowego w Polsce, podlegającym opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 updop. Działalność Wnioskodawcy 2 prowadzona jest w Polsce, w (...). Wnioskodawca 2 świadczy usługi gastronomiczne w wynajmowanym lokalu, dla klientów indywidualnych (osób fizycznych). Wnioskodawca 2 jest czynnym podatnikiem VAT oraz dokonuje rejestracji sprzedaży restauracji za pomocą kasy rejestrującej. Wnioskodawca 2 obecnie zatrudnia Personel w oparciu o umowę zlecenie. Wnioskodawca 2 nie wyklucza zatrudniania Personelu na podstawie umowy o pracę w przyszłości.
Członkowie Personelu mają miejsce zamieszkania w Polsce i posiadają nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, a w ramach współpracy z Wnioskodawcą 2 wykonują czynności na rzecz klientów w Polsce (w lokalu gastronomicznym Wnioskodawcy 2). W przyszłości, Wnioskodawca 2 nadal zamierza współpracować lub zatrudniać członków Personelu zamieszkujących w Polsce i posiadających nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, żeby wykonywali czynności na rzecz klientów w Polsce (w lokalu gastronomicznym Wnioskodawcy 2).
Wnioskodawca 2 jest jedną z restauracji korzystających z aplikacji udostępnianej przez Wnioskodawcę 1.
Wnioskodawca 2 od jakiegoś czasu współpracuje z Wnioskodawcą 1, korzystając z systemu przydzielania napiwków członkom swojego Personelu za pomocą Platformy C. oraz zamierza kontynuować tę współpracę w przyszłości. Kwoty napiwków oraz fakt ich przyznania Personelowi zależą wyłącznie od dobrej woli klienta. Korzystając z Aplikacji, Klienci mogą, ale nie muszą przyznać napiwku kelnerowi, od nich też zależy kwota napiwku, na co pozostają bez wpływu treść umowy o pracę czy umowy zlecenia pomiędzy Personelem a Wnioskodawcą 2. Przyznanie napiwku jest wyrazem satysfakcji klienta Wnioskodawcy 2 z obsługi przez konkretnego członka Personelu restauracji. Napiwki mogą otrzymywać członkowie Personelu indywidualnie bądź rozdzielić je między sobą. Model zespołowy przewiduje, że dystrybucją napiwków zajmują się członkowie Personelu. Wnioskodawca 2 nie posiada swojego konta w D. na potrzeby korzystania z Aplikacji. Środki pochodzące od klientów lokali trafiają na rachunek techniczny Wnioskodawcy 1 w D., a stamtąd przekazywane są na osobiste konta członków Personelu.
Wnioskodawca 2 nie jest zaangażowany w proces zbierania napiwków i dzielenia się nimi przez Personel. Wnioskodawca 2 nie ma ani prawnej, ani umownej, ani technicznej możliwości administrowania i przyznawania napiwków, ani pobierania podatku dochodowego jako płatnik podatku. Wnioskodawca 2 może monitorować wysokość przydzielanych napiwków, ale nie ma w żaden sposób do nich dostępu ani nie pośredniczy w ich przekazywaniu. Wnioskodawca 2 nie jest uprawniony do wpływania na kwoty wypłacanych napiwków.
W dalszej części niniejszego wniosku, Wnioskodawca 1 i Wnioskodawca 2 są zwani łącznie „Wnioskodawcami”.
Pytania
1.Czy przekazywanie środków pieniężnych w postaci dobrowolnych napiwków od klientów Wnioskodawcy 2 dla ich członków jego Personelu za pośrednictwem Platformy C. w sposób opisany powyżej powoduje po stronie Wnioskodawcy 2 obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od kwoty napiwków przekazywanych członkom Personelu?
2.Czy techniczne pośredniczenie przez Wnioskodawcę 1 w przekazywaniu napiwków od klientów Wnioskodawcy 2 dla członków jego Personelu za pośrednictwem rachunku technicznego w D. w sposób opisany powyżej powoduje po stronie Wnioskodawcy 1 obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?
Stanowisko zainteresowanych w sprawie
W zakresie pytania nr 1
Przekazywanie środków pieniężnych w postaci dobrowolnych napiwków od klientów Wnioskodawcy 2 dla członków jego Personelu za pośrednictwem Platformy C. w sposób opisany powyżej nie powoduje po stronie Wnioskodawcy 2 obowiązku obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od kwoty ww. napiwków przekazywanych członkom Personelu.
W zakresie pytania nr 2
Techniczne pośredniczenie przez Wnioskodawcę 1 w przekazywaniu napiwków od klientów Wnioskodawcy 2 dla członków jego Personelu za pośrednictwem rachunku technicznego w D. w sposób opisany powyżej nie powoduje po stronie Wnioskodawcy 1 obowiązku obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
UZASADNIENIE STANOWISKA
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226, dalej: „Ustawa o PIT”):
opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Wart. 10 ust. 1 Ustawy o PIT, stanowiącym katalog źródeł przychodów, ustawodawca wymienił jako źródła przychodów w pkt 1 stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracą nakładczą, emeryturę lub rentę, w pkt 2 działalność wykonywaną osobiście, a w pkt 9 inne źródła.
Stosownie do art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT:
za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT wskazuje, że:
za przychody z działalności wykonywanej osobiście wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 2 Ustawy o PIT uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.
Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT:
za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 Ustawy o PIT, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14 Ustawy o PIT, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17 Ustawy o PIT.
Zgodnie z art. 32 ust. 1 Ustawy o PIT:
zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.
Jak wskazuje art. 41 ust. 1 Ustawy o PIT:
osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 Ustawy o PIT, osobom określonym w art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 Ustawy o PIT oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b Ustawy o PIT, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 Ustawy o PIT.
Zgodnie z art. 38 ust. 1 Ustawy o PIT:
płatnicy, o których mowa w art. 32-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.
Zgodnie z art. 42 ust. 1 Ustawy o PIT:
płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Zgodnie z art. 8 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (dalej jako: „Ordynacja podatkowa”):
płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Zdaniem Wnioskodawców, źródłem przychodu z napiwków otrzymywanych z wykorzystaniem Platformy C. przez członków Personelu nie jest stosunek pracy czy stosunek wynikający z zawartej przez nich umowy zlecenia, a klient dokonujący zapłaty napiwku na rzecz konkretnej osoby. Oznacza to, że dla Personelu, przychody z napiwków otrzymywanych z wykorzystaniem Platformy C. nie stanowią i nie będą stanowiły przychodów z tytułu stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT lub z działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT, a przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT. Wynika to z następujących elementów stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego:
1.Napiwki uiszczane przez klientów dla Personelu za pośrednictwem Aplikacji trafiają na rachunek prowadzony przez D., którego posiadaczem jest członek Personelu, za pośrednictwem rachunku technicznego Wnioskodawcy 1 w D., a Wnioskodawca 2, nieposiadający rachunku w D., nie jest uczestniczy w tym procesie;
2.Przyznanie napiwku i kwota napiwku zależą wyłącznie od woli klienta, na co pozostają bez wpływu treść umowy o pracę czy umowy zlecenia pomiędzy Personelem a Wnioskodawcą 2 oraz fakt korzystania z Platformy C.;
3.Wnioskodawca 2 nie ma ani prawnej, ani umownej, ani technicznej możliwości administrowania i przyznawania napiwków, ani pobierania podatku dochodowego jako płatnik podatku. Wnioskodawca 2 uzyskuje jedynie informację o wysokości napiwków przydzielanych konkretnym członkom Personelu oraz opinie gości.
Tym samym, w ocenie Wnioskodawców, nie można uznać, że Personel otrzymuje napiwki od Wnioskodawcy 2, w szczególności ze względu na sposób funkcjonowania Aplikacji oraz uznaniowość napiwków po stronie klientów.
Celem poparcia swojego stanowiska Wnioskodawcy wskazują, że o kwalifikacji przychodu do danego źródła decyduje sposób jego otrzymania.
Zgodnie z interpretacją indywidualną z dnia 21 czerwca 2019 r. (0115-KDIT2-1.4011.143.2019.4.KK):
określenie prawidłowego źródła przychodów na gruncie Ustawy o PIT związanego z otrzymywanym przez pracownika napiwkiem, zależy od formy jego otrzymania, tj. czy odbywa się to za pośrednictwem, czy też bez pośrednictwa pracodawcy. W praktyce bowiem napiwki mogą być albo gromadzone przez pracodawcę i następnie dzielone, albo otrzymywane bezpośrednio przez pracowników. W sytuacji, gdy środki pieniężne w postaci napiwków trafiają do pracodawcy, który następnie rozdysponowuje je w ustalony sposób wśród swoich pracowników, podlegają one opodatkowaniu jako przychód ze stosunku pracy. W takiej sytuacji pracodawca ma obowiązek pobrania zaliczek na podatek dochodowy od ww. kwot napiwków i przekazania podatnikom imiennych informacji (PIT-11) o uzyskanych dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy od wypłaconych wynagrodzeń.
Powyższe potwierdza również interpretacja indywidualna z dnia 23 listopada 2023 r. (0114-KDIP3- 2.4011.825.2023.2.JM):
Gdy napiwek trafia najpierw do pracodawcy lub zleceniodawcy, a następnie jest przekazywany pracownikowi lub zleceniobiorcy, stanowi on przychód pracownika lub zleceniobiorcy ze stosunku pracy lub umowy zlecenia. Pracodawca lub zleceniodawca zobowiązany jest - jako płatnik pobrać od takiego napiwku zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z art. 32 ust 1 i art. 38 ust. 1 Ustawy o PIT oraz odpowiednio zgodnie z art. 41 ust. 1 Ustawy o PIT.
W sytuacji natomiast, gdy klient przekazuje napiwek bezpośrednio personelowi restauracji, a kwota ta nie jest przekazywana do pracodawcy lub zleceniodawcy Personelu (jak w opisanym we wniosku stanie faktycznym), to wówczas napiwki te stanowią jego przychód z innych źródeł, a w konsekwencji na pracodawcy lub zleceniodawcy nie ciąży obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Powyższe stanowisko w zakresie sposobu przekazywania kwot napiwków bezpośrednio przez klienta na rzecz kelnerów potwierdza również interpretacja indywidualna z dnia 31 października 2022 r. (0113- KDIPT2-3.4011.683.2022.2.GG), zgodnie z którą:
„(...) w sytuacji, gdy klient przekazuje bezpośrednio kelnerowi kwotę napiwku (i nie jest ona przekazywana do pracodawcy/zleceniodawcy), to wówczas napiwki te stanowią dla kelnera przychód z innych źródeł, a w konsekwencji na pracodawcy nie będzie ciążył obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. (...)”
Jak ponadto wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2023 r. (sygn. akt III SA/Wa 2987/22):
„(...) należy podkreślić, że dla kwalifikacji napiwku do danego źródła przychodu należy ustalić stosunek prawny będący podstawą jego wypłaty. W niniejszej sprawie - jak to zostało wyżej wyjaśnione - napiwki wynikają z relacji łączącej kelnera z klientem, a nie z umowy zlecenia łączącej skarżącą spółkę z kelnerem. W konsekwencji sporne napiwki nie należą do źródła przychodów jakim jest działalność wykonywana osobiście, lecz stanowią środki pochodzące z innych źródeł, stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o PIT. W związku z tym, w przedstawionej we wniosku sytuacji przekazania napiwków kelnerom, na skarżącej nie będą ciążyły obowiązki płatnika, o których mowa w art. 41 ust. 1 i nast. ustawy o PIT. (...)”
Kwalifikację napiwków do źródła przychodu jakim są tzw. przychodu z innych źródeł i tym samym brak obowiązku pracodawcy realizacji funkcji płatnika podatku dochodowego od kwot ww. napiwków potwierdza także wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 grudnia 2021 r. (sygn. akt II FSK 1181/21). W wyroku tym Sąd orzekł, że:
„(...) Uwzględniając powyższe regulacje oraz opis stanu sprawy przedstawiony we wniosku uprawnionym jest przyjęcie, że źródłem i podstawą wypłaty napiwków nie jest, jak twierdzi organ, łącząca dostawców ze Spółką relacja prawna. Napiwki bowiem nie stanowią elementu wypłaty wynagrodzenia zleceniobiorcy przez zleceniodawcę, czy też realizację warunków wynagrodzenia wynikających z umowy zlecenia. Należy mieć na uwadze, że we wniosku Spółka wyraźnie wskazała, że kwoty napiwków będą miały charakter dobrowolny, a ich przyznanie i ich wysokość zależy tylko i wyłącznie od uznania klienta. Tym samym pochodzenie napiwków należy upatrywać w relacji łączącej klienta z dostawcą. (...)”
Jak wcześniej wskazano, w przedmiotowym stanie faktycznym napiwki wynikają z relacji klient lokalu - członek Personelu. Kwota napiwków nie jest przekazywana do Wnioskodawcy 2, gdyż klient lokalu przekazuje go bezpośrednio członkowi Personelu (w modelu indywidualnym bądź zespołowym). W związku z tym, Wnioskodawca 2 nie ma ani prawnej, ani umownej, ani technicznej możliwości administrowania i przyznawania napiwków, ani pobierania podatku dochodowego jako płatnik podatku.
Skoro więc Wnioskodawca 2 nie uczestniczy w żaden sposób w przekazywaniu napiwków członkom swojego Personelu, należy uznać, że ww. napiwki stanowić będą dla kelnerów przychód z tzw. „innych źródeł” w rozumieniu art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT.
W związku z powyższym, opisany wyżej stan faktyczny i zdarzenie przyszłe stanowią z perspektywy przepisów podatkowych sytuację odpowiadającą tej, w której klient płaci napiwek bezpośrednio do rąk kelnera gotówką i kelner zatrzymuje taki napiwek dla siebie. W takiej sytuacji na Wnioskodawcy 2 w sposób wskazany w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego nie będzie ciążył obowiązek płatnika zaliczek na podatek dochodowy z tego tytułu.
Uiszczane przez klientów lokali kwoty napiwków trafiają na rachunek techniczny Wnioskodawcy 1 w D., skąd są przekazywane na rachunki należące do członków Personelu. Wnioskodawca 1 pośredniczy jednak wyłącznie technicznie w przekazywaniu ww. kwot na rzecz członków Personelu lokali.
Z uwagi na to, iż jak już wcześniej wskazano, źródłem przychodu członków Personelu jest napiwek uiszczony bezpośrednio od klienta, wskazany przychód stanowi i będzie stanowił przychód ww. członków Personelu z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT. To członkowie Personelu samodzielnie dysponują środkami zgromadzonymi na ich kontach w Aplikacji z tytułu przedmiotowych napiwków, a sam fakt dostarczania przez Wnioskodawcę 1 narzędzi do dysponowania napiwkami przez Personel nie powinien tworzyć po jego stronie obowiązków płatnika w rozumieniu Ustawy o PIT.
W ocenie Wnioskodawców, z perspektywy przepisów podatkowych, Personel otrzymuje napiwki od klientów, a nie od Wnioskodawców.
Ponieważ napiwki otrzymane przez Personel przy użyciu Platformy C. stanowią i będą stanowiły przychód w rozumieniu art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT, to Wnioskodawca 1 i Wnioskodawca 2 nie są „płatnikiem”, o którym mowa w art. 8 ust. 1 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 32 ust. 1 i art. 41 ust. 1 Ustawy o PIT.
W związku z niespełnieniem dyspozycji z art. 32 ust. 1 i art. 41 ust. 1 Ustawy o PIT, Wnioskodawcy nie będą także podmiotami, o których mowa w art. 38 ust. 1 i art. 42 ust. 1 ustawy o PIT.
Podsumowując, w ocenie Wnioskodawców, w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, nie będzie na nich ciążył obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
- stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia,
- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
A. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.