Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania przychodów uzyskiwanych w Chile. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 grudnia 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2019 r. podpisał Pan kontrakt na pracę w Chile z chilijską spółką (…) (dalej: Pracodawca lub Spółka). Pracodawca miał siedzibę i główne miejsce prowadzenia działalności w Chile. Został Pan zatrudniony na podstawie umowy o pracę, na pełen etat, na stanowisku (...).

Pana kontrakt rozpoczynał się w lutym 2020 r. Kontrakt został zawarty na czas nieokreślony.

W związku z tym, po otrzymaniu wszelkich niezbędnych zezwoleń i wiz, 16 lutego 2020 r. przyjechał Pan do Chile z zamiarem zamieszkania w Chile na czas trwania Pana kontraktu.

Założeniem było, że wykonuje Pan pracę w Chile i nie przebywa w Polsce poza sytuacjami, w których będzie Pan chciał udać się na urlop lub święta. Odległość dzieląca Polskę i Chile powodowała, że sens miało wyłącznie stałe przebywanie na terytorium Chile.

Praca była wykonywana od początku w formule stacjonarnej, czyli Pan pracował w biurze Pracodawcy, przychodził do biura Spółki pięć dni w tygodniu, ewentualnie odwiedzał (...) Spółki, która również znajdowała się na terytorium Chile.

Pracował Pan zatem w Chile, na rzecz chilijskiego Pracodawcy. Nie miał Pan żadnego innego pracodawcy, w szczególności nie wykonywał Pan żadnej pracy na rzecz podmiotów z Polski.

W Chile miał Pan wynajęte mieszkanie w mieście, gdzie znajdowało się biuro Pracodawcy (…). W związku z tym, że zakładał Pan od początku, że Pana rodzina przeprowadzi się z Panem do Chile na czas trwania kontraktu, od razu wynajął Pan odpowiednio duże mieszkanie, zlokalizowane niedaleko siedziby Spółki. Mieszkanie miało (...) m², wystarczająco dla całej rodziny. W listopadzie 2020 r., w środku pandemii i kolejnych fal lockdownów postanowili Państwo z rodziną wyprowadzić się z centrum miasta i od stycznia 2021 r. wynajęli Państwo dom na przedmieściach.

Pracodawca od początku Pana pobytu również wykupił pakiet ubezpieczenia zdrowotnego, obejmujący Pana i rodzinę.

Pana rodzina, czyli małżonka oraz (...) dzieci w wieku szkolnym, miała przeprowadzić się do Chile po zakończeniu roku szkolnego dzieci, czyli pod koniec czerwca 2020 r.

W ramach przygotowań do przyjazdu dzieci, mieszkając w Chile zawarł Pan umowę z chilijską placówką edukacyjną, na podstawie której dzieci miały uczęszczać w Chile do międzynarodowej szkoły podstawowej w (…). Rok szkolny w tej szkole zaczynał się 26 lipca 2020 r.

W ramach przygotowań do wyjazdu Pana żona zwolniła się z pracy w Polsce, żeby być gotową do wyjazdu do Chile w czerwcu 2020 r.

Do wyjazdu szykowały się intensywnie również Pana dzieci, już od początku roku szkolnego 2019/2020 r., czyli od września 2020 r. z myślą o przeprowadzce do Chile zostały przeniesione do szkoły podstawowej z rozszerzonym językiem angielskim. Miały bowiem w Chile uczęszczać do szkoły międzynarodowej z angielskim, jako językiem wykładowym.

Niedługo po Pana przyjeździe do Chile (16 lutego 2020 r.) wybuchła pandemia Covid-19 (pierwsze zakażenia od początku marca 2020 r., lockdown w Chile od 18 marca 2020 r. ogłoszony jako stan wyjątkowy). Zostały zamknięte ambasady i konsulaty Chile za granicą, wydawanie wszelkich wiz (niezbędnych dla legalnego wjazdu rodziny) zostało zawieszone na czas nieokreślony. W związku z tym plany Pana i rodziny musiały ulec zmianom. Zarówno w Chile, jak i w Polsce, wprowadzone zostały nadzwyczajne środki zapobiegające rozprzestrzenianiu się choroby. W Chile został wprowadzony tzw. twardy lockdown, obejmujący obostrzenia w wychodzeniu z domu, przemieszczaniu się oraz pracy. Praca w Pana biurze w Chile przeszła w całości na tryb pracy zdalnej. Szkoły również prowadziły swoje zajęcia wyłącznie w trybie zdalnym.

Wszystkie te okoliczności zmusiły Pana do modyfikacji planów związanych z pobytem rodziny w Chile. Przyjazd rodziny stanął pod znakiem zapytania, przede wszystkim z uwagi na problemy z uzyskaniem wizy wjazdowej dla nich, ze szkołą dla dzieci i wątpliwości co do możliwości aklimatyzacji dzieci w Chile w warunkach wprowadzonych obostrzeń.

W czerwcu 2020 r. odwiedził Pan Polskę, pierwotnym zamysłem było pozostanie tylko na urlopie w Polsce. Okoliczności związane z panującym w Chile lockdownem zmusiły Pana jednak do pozostania w Polsce na dłużej i przejścia w tryb pracy zdalnej na rzecz Chilijskiego pracodawcy.

W międzyczasie rozpoczął się rok szkolny w Chile. Pierwotnie dzieci miały zacząć uczęszczać do chilijskiej szkoły od 26 lipca 2020 r., jednakże z uwagi na Covid-19 zmuszone były również do pozostania w Polsce i rozpoczęcia nauki w chilijskiej szkole w trybie zdalnym, z Polski, od 26 lipca 2020 r.

Jak tylko pozwoliły na to obostrzenia chilijskie, wrócił Pan do Chile, miało to miejsce 10 października 2020 r. Rodzina dołączyła do Pana 7 listopada 2020 r. Do końca 2020 r mieszkał Pan z rodziną w Chile, tak jak było to pierwotnie zaplanowane. Cały 2021 r. oraz 2022 r. mieszkał Pan z rodziną w Chile, dzieci w tym czasie uczęszczały do chilijskiej szkoły.

Kontrakt z Pracodawcą był zawarty na czas nieokreślony. Jednakże w połowie 2023 r. podjęli Państwo decyzję o powrocie żony i dzieci do Polski. Rodzina wyjechała z Chile 24 czerwca 2023 r.

Pan pozostał w Chile i przez cały 2023 r. kontynuował pracę na rzecz Pracodawcy, mieszkając i pracując nadal na terytorium Chile. Następnie podpisał Pan porozumienie o rozwiązaniu kontraktu z Pracodawcą z dniem 28 stycznia 2024 r. 10 lutego 2024 r. powrócił Pan do Polski z zamiarem zamieszkania w Polsce.

W 2020 r. przebywał Pan na terytorium Chile 202 dni, natomiast na terytorium Polski 163 dni.

W 2021 r., 2022 r. i 2023 r. przebywał Pan na terytorium Polski po około 30 dni każdego roku. Przyjeżdżał Pan do Polski przede wszystkim w trakcie swojego urlopu wypoczynkowego.

W trakcie Pana pobytu w Chile wynajmowali Państwo w Polsce mieszkanie. Wynajem mieszkania, zakupionego wspólnie przez Pana i żonę, nie stanowił głównego źródła przychodów.

Całość Pana przychodów z pracy w Chile była opodatkowana w Chile.

Ponadto uzupełnił Pan wniosek o następujące informacje:

Od urodzenia posiada Pan obywatelstwo polskie. Nie posiada Pan obywatelstwa chilijskiego, ani innych krajów.

Posiada Pan certyfikat rezydencji podatkowej za 2020 r. i za 2023 r. Certyfikat za 2020 r. wystawiony został na datę 1 lutego 2020 r. – 31 grudnia 2020 r. Certyfikat za 2023 r. obejmuje okres 1 stycznia 2023 r. - 31 grudnia 2023 r. Certyfikaty te zostały wystawione przez Chile i stwierdzają, że w tych datach był Pan rezydentem Chile i był Pan odpowiedzialny za rozliczenie podatków w Chile.

Chile traktowało Pana, jako rezydenta podatkowego, podlegał Pan w Chile opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania w Chile. Uznawany był Pan za rezydenta podatkowego w Chile w okresach:

• 2020 r.: 1 lutego 2020 r. – 31 grudnia 2020 r.,
• 2021 r.: 1 stycznia 2021 r. – 31 grudnia 2021 r.,
• 2023 r.: 1 stycznia 2023 r. – 31 grudnia 2023 r.

Posiadał Pan konto bankowe w Chile. Otworzył je Pan bezpośrednio po przyjeździe do Chile (luty 2020 r.) i był jego posiadaczem przez cały 2023 r.

Równocześnie posiadał Pan konta bankowe w Polsce, zarówno w 2021 r. jak i w 2023 r.

W Chile nie posiadał Pan żadnych inwestycji. W Polsce wyłączna inwestycja to mieszkanie na wynajem.

W Chile nie posiadał Pan kredytów, z wyjątkiem 2 chilijskich kart kredytowych. Nie posiadał Pan kredytów w Polsce, utrzymywał Pan polską kartę kredytową.

Majątek ruchomy posiadany w Chile to: meble, wyposażenie mieszkania, sprzęt RTV, komputer, sprzęt sportowy (rowery, stół do ping-ponga) - Pana własne oraz żony i dzieci (zakupione przez Pana w Chile), samochód służbowy do pełnej dyspozycji (należący do firmy chilijskiej).

W Polsce posiadał Pan meble, wyposażenie mieszkań, samochód (rocznik 2012).

Posiadał Pan nieruchomości w Polsce: mieszkanie, w którym zamieszkiwał Pan przed wyjazdem do Chile oraz mieszkanie, które Pan wynajmował. Oba we współwłasności małżeńskiej.

W Chile nie posiadał Pan majątku nieruchomego (mieszkanie było wynajmowane).

Posiadał Pan polisę ubezpieczeniową w Chile, obejmującą Pana, żonę oraz dzieci.

W Polsce nie posiadali Państwo (Pan i żona) polisy ubezpieczeniowej.

W Polsce w 2020 r. oraz w 2023 r. nie prowadził Pan aktywności społecznej, politycznej, kulturalnej ani obywatelskiej.

W Chile zrealizował Pan kurs i uzyskał uprawnienia (...) (2022 r.).

W Chile od października 2022 r., poprzez 2023 r. do początku roku 2024 r. zrealizował Pan studia podyplomowe (…). Oprócz pracy zawodowej innej działalności społecznej w Chile Pan nie prowadził.

Korzystał Pan ze służby zdrowia w Chile. Miał Pan zapewniony przez pracodawcę pełen pakiet zdrowotny (dla Pana i dla rodziny). Opłacał Pan również składkę zdrowotną w Chile, zgodnie z chilijskimi przepisami.

W Polsce w 2020 r. opłacił Pan składkę zdrowotną, nie korzystał Pan ze służby zdrowia, pomocy społecznej, itp. W 2023 r. nie opłacał Pan w Polsce składki zdrowotnej i nie korzystał ze służby zdrowia, pomocy społecznej, itp.

W Chile odprowadzał Pan podatki od przychodów uzyskiwanych z pracy w Chile.

W 2021 r. i 2023 r. uzyskiwał Pan przychody z najmu mieszkania położonego w Polsce, które było we współwłasności małżeńskiej, przychody te wpływały na konto bankowe Pana i żony.

Mieszkanie wynajęte w Chile stało się Pana miejscem zamieszkania bezpośrednio po przyjeździe do Chile.

16 lutego 2020 r. rozpoczął Pan pracę na rzecz pracodawcy w Chile i świadczył ją Pan nieprzerwanie do 28 stycznia 2024 r.

Pracę zdalną na rzecz chilijskiego pracodawcy wykonywał Pan od 16 czerwca 2020 r. do 9 października 2020 r.

Pytania

1)Czy, w świetle art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT), prawidłowe jest stanowisko, że w latach 2020 i 2023 nie był Pan osobą mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej?

2)Jeśli odpowiedź na pytanie pierwsze jest prawidłowa, to czy prawidłowe jest stanowisko, że przychody z pracy na rzecz chilijskiego pracodawcy, osiągane przez Pana w latach 2020 oraz 2023, nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, w latach 2020 oraz 2023, w związku z tym, że nie przebywał Pan na terytorium Polski dłużej niż 183 dni oraz nie posiadał Pan na terytorium Polski centrum interesów osobistych ani gospodarczych, nie był Pan osobą mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z tym Pana przychody z pracy na rzecz chilijskiego pracodawcy, osiągane przez Pana w latach 2020 oraz 2023, nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Uzasadnienie

1. Analiza prawna

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Chile w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (dalej: Konwencja), uposażenia, płace i inne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Z przepisu tego wynika, że jeżeli osoba ma miejsce zamieszkania w państwie, w którym wykonuje swoją pracę, wówczas przychody z tej pracy podlegają opodatkowaniu wyłącznie w tym państwie. Jeśli natomiast praca jest wykonywana w drugim państwie, wówczas przychody z pracy mogą być opodatkowane również w tym drugim państwie.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Konwencji, w rozumieniu niniejszej Konwencji określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu, miejsce zarejestrowania albo inne kryterium o podobnym charakterze.

W art. 4 ust. 2 Konwencji zawarte są reguły kolizyjne, które stosuje się, jeśli osoba ma miejsce zamieszkania w obu umawiających się państwach, według definicji z ust. 1.

Według komentarza do art. 4 Modelu konwencji OECD: „Konwencje dotyczące unikania podwójnego opodatkowania zazwyczaj nie odnoszą się do krajowych przepisów prawnych Umawiających się Państw, które określają warunki, na jakich osoba ma być uznawana podatkowo za „rezydenta” i w związku z tym podlega pełnemu obowiązkowi podatkowemu w danym Państwie. Nie ustanawiają one standardów, które przepisy krajowe dotyczące „rezydencji” muszą spełniać, aby roszczenia dotyczące pełnego obowiązku podatkowego mogły być akceptowane między Umawiającymi się Państwami. W tym zakresie Państwa całkowicie opierają się na krajowych przepisach prawnych.”

Jak zatem wynika z art. 4 ust. 1 Konwencji, miejsce zamieszkania i nieograniczony obowiązek podatkowy są definiowane w przepisach krajowych.

Do oceny, czy w 2020 r. i 2023 r. Pana miejsce zamieszkania znajdowało się na terytorium Polski, czy Chile, należy dokonać analizy art. 3 ust. 1a ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Z analizy powyższego przepisu wynika, że osoba nie jest uznawana za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1)osoba nie posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych,

2)nie posiada na terytorium Polski centrum interesów gospodarczych,

3)nie przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Jeśli w stosunku do Pana w 2020 r. oraz 2023 r. spełnione były powyższe warunki, wówczas należy uznać, że w tych latach nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski.

Należy zatem przeanalizować te przesłanki.

2. Analiza spełnienia przesłanek z art. 3 ust. 1a ustawy o PIT

2.1. Brak centrum interesów osobistych na terytorium Polski

W 2019 r. negocjował Pan podpisanie kontraktu na pracę w Chile. Kontrakt został podpisany i w lutym 2020 r. wyjechał Pan do pracy w Chile.

Zamiarem Pana i rodziny było trwałe przesunięcie całego życia osobistego do Chile.

W tym celu poczynione były odpowiednie przygotowania. Pan wyjechał do Chile na początku 2020 r., bo w lutym 2020 r. zaczynał się kontrakt dla chilijskiego pracodawcy. Będąc w Chile przygotowywał Pan wszystko na przyjazd rodziny:

• zajął się Pan wynajęciem odpowiedniego mieszkania, na tyle dużego, żeby komfortowo mieszkała cała rodzina,
• zorganizował Pan szkołę w Chile dla dzieci, poprzez podpisanie umowy ze szkołą, wpłacenie wpisowego przy zawarciu umowy, szkoła miała ruszyć już od 26 lipca 2020 r.,
• zajął się Pan przygotowaniem dzieci do nauki w chilijskiej szkole, co oznaczało zakupienie odpowiednich pomocy szkolnych, podręczników, itp.,
• cała rodzina została objęta odpowiednią umową ubezpieczenia w ramach umowy ramowej Pracodawcy.

W czasie gdy Pana organizował życie w Chile dla siebie i swojej rodziny, Pana małżonka oraz dzieci zajęte były przygotowaniami do przeprowadzki. Dzieci kończyły rok szkolny w Polsce, trzeba było odpowiednio się spakować, zadbać o wszelkie formalności związane z wyjazdem do Chile, zająć się mieszkaniem pozostawianym w Polsce. Zainicjowane zostało postępowanie wizowe dla żony i dzieci, przy czym wiza wjazdowa jest wydawana zgodnie z przepisami chilijskimi na 14 dni przed faktycznym wjazdem. Z powodu zamknięcia konsulatu w Polsce nie było możliwe jej odebranie aż do końca października 2020 r. Przygotowywały się dzieci, przygotowywała się żona, tak jak Pan opisał w stanie faktycznym. Do tego stopnia byli Państwo pewni wyjazdu do Chile całą rodziną, że żona zrezygnowała z pracy w Polsce. Cała rodzina zajęta była przerzucaniem swojego centrum interesów życiowych do Chile.

W trakcie trwania procesu przenoszenia Pana całego życia osobistego do Chile wyniknęły nieoczekiwane komplikacje, które utrudniły i przedłużyły ten proces.

Nie wpłynęło to jednak na podjętą decyzję i zamiar przeprowadzki do Chile i jak tylko było to możliwe, wrócił Pan do Chile, a w ślad za Panem rodzina.

Należy podkreślić, że przeprowadzka Pana i całej rodziny na inny kontynent, to był bardzo trudny proces, szczególnie w trakcie trwającej pandemii Covid-19. Taki proces nie może być przeprowadzony zbyt szybko, wymaga odpowiedniego planowania i przygotowania, w szczególności mając na uwadze dobro dzieci. Stąd Pana wysiłek koncentrował się na odpowiednim ułożeniu życia w Chile, podczas gdy rodzina kończyła przygotowania do przeprowadzki w Polsce.

Pana centrum interesów osobistych koncentrowało się więc od początku 2020 r. w Chile, to w Chile miał Pan spędzić nieokreśloną bliżej przyszłość, to w Chile musiał Pan zorganizować życie sobie, małżonce i dzieciom w taki sposób, żeby ta zmiana była dla nich możliwie komfortowa.

Jeśli chodzi natomiast o 2023 r., to Pana kontrakt w tym czasie obowiązywał, pracował Pan w Chile i zamieszkiwał na stałe w Chile. Miał Pan powrócić do Polski na początku 2024 r.

Pana centrum interesów osobistych koncentrowało się w 2023 r. w Chile. Pana rodzina wróciła do Polski przed Panem, niemniej uzgodnione było z rodziną, że Pan wraca do Polski na początku 2024 r. Do końca 2023 r. pracował Pan w Chile, tutaj prowadził Pan swoje gospodarstwo domowe i uczestniczył w życiu towarzyskim i kulturalnym.

2.2. Brak centrum interesów gospodarczych w Polsce

W związku z tym, że w 2019 r. podpisał Pan kontrakt na pracę w Chile i od początku 2020 r. aż do początku 2024 r. pracował Pan dla chilijskiego Pracodawcy, wykonując swoją pracę w Chile, w Polsce nie miał Pan centrum interesów gospodarczych ani w 2020 r. ani w 2023 r.

Wynajmował Pan mieszkanie w Polsce, był to jednak tylko dodatek, a nie główne źródło przychodów.

To Chile były miejscem, z którym od 2020 r. do początku 2024 r. miał Pan ścisłe powiązania ekonomiczne, ponieważ Pana jedyny pracodawca, a więc Pana główne źródło przychodów, jak i miejsce wykonywania pracy znajdowały się na terytorium Chile.

2.3. Brak przebywania na terytorium Polski dłużej niż 183 dni

Po wyjeździe do Chile nie przebywał Pan na terytorium Polski w żadnym roku dłużej niż 183 dni.

W 2020 r. przebywał Pan na terytorium Chile 202 dni, natomiast na terytorium Polski 163 dni.

W 2023 roku przebywał Pan na terytorium Polski około 30 dni, przyjeżdżał Pan do Polski z okazji urlopu raz do roku, w 2022 r. dodatkowo około tygodnia z okazji podróży służbowej. Dzieci i żona przebywały w Polsce od połowy czerwca (koniec roku szkolnego w szkole, do której uczęszczały) do końca lipca (początek roku szkolnego).

3. Ograniczony obowiązek podatkowy

W związku z tym, że nie została spełniona żadna przesłanka z art. 3 ust. 1 a ustawy o PIT, należy uznać, że w latach 2020 i 2023 nie był Pan osobą mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

W takim wypadku zastosowanie w stosunku do Pana znajdzie przepis art. 3 ust. 2a ustawy o PIT, zgodnie z którym, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zatem Pana przychody z pracy na rzecz chilijskiego pracodawcy, osiągane w latach 2020 oraz 2023, nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Należy wskazać, że jest to spójne z podejściem administracji podatkowej Chile, która uznała Pana za rezydenta chilijskiego w latach 2020 oraz 2023, stąd całość Pana przychodów z pracy w Chile była opodatkowana w Chile.

Taka sytuacja jest zgodna z intencjami Konwencji, nie doszło do podwójnego opodatkowania Pana przychodów. Przychody zostały opodatkowane w tym państwie, w którym taktycznie wykonywał Pan swoją pracę i w którym faktycznie zamieszkiwał Pan na stałe i faktycznie przebywał w latach 2020 - 2023.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Tym samym, aby można było mówić o podleganiu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (polskiej rezydencji podatkowej) dana osoba musi posiadać na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub też czas pobytu danej osoby na terytorium Polski powinien przekroczyć 183 dni w ciągu roku podatkowego. Spełnienie którejkolwiek z tych przesłanek skutkuje uznaniem osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

W myśl art. 3 ust. 2b ww. ustawy:

W myśl art. 4a cyt. ustawy:

Odnosząc się do Pana wątpliwości czy w 2020 r. i 2023 r. posiadał Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce należy odnieść się do wyżej cytowanego przepisu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu stanu faktycznego wniosku wynika, że jest Pan obywatelem polskim. W związku z podpisaniem w 2019 r. kontraktu na pracę z chilijska spółką prowadzącą działalność w Chile 16 lutego 2020 r. przyjechał Pan do Chile. Pracę wykonywał Pan stacjonarnie na rzecz chilijskiego pracodawcy. Założeniem wyjazdu było, że wykonuje Pan pracę w Chile i nie przebywa w Polsce poza sytuacjami, w których będzie Pan chciał udać się na urlop lub święta. Pana rodzina wyjechała do Chile 7 listopada 2020 r. Do końca 2020 r., cały 2021 r. oraz 2022 r. mieszkał Pan z rodziną w Chile. W połowie 2023 r. podjęli decyzję o powrocie małżonki i dzieci do Polski. Rodzina wyjechała z Chile 24 czerwca 2023 r. Pan pozostał w Chile i przez cały 2023 r. kontynuował pracę, mieszkając i pracując nadal na terytorium Chile. 10 lutego 2024 r. powrócił Pan do Polski z zamiarem zamieszkania w Polsce.

W 2020 r. przebywał Pan na terytorium Chile 202 dni, natomiast na terytorium Polski 163 dni. W 2023 r. na terytoriom Polski przebywał Pan około 30 dni, zatem w żadnym z ww. lat nie przebywał Pan w Polsce dłużej niż 183 dni.

Dodatkowo okoliczności wyjazdu do Chile wskazują, że przeniósł Pan tam swój ośrodek interesów życiowych.

Zamieszkał Pan w Chile z zamiarem wykonywania pracy i przebywania tam na czas trwania kontraktu z chilijskim pracodawcą. Pracę rozpoczął Pan 16 lutego 2020 r. i świadczył ją Pan nieprzerwanie do 28 stycznia 2024 r. Nie wykonywał Pan pracy na rzecz innych podmiotów, w tym polskich. W Chile wynajął Pan mieszkanie a następnie dom, w których mieszkał Pan wraz z rodziną. Pana żona zrezygnowała z pracy w Polsce, dzieci podjęły naukę w chilijskiej szkole. Od początku Pana pobytu w Chile pracodawca wykupił dla Pana i rodziny Pakiet ubezpieczenia. W Polsce nie posiadał Pan ubezpieczenia. W Chile posiadał Pan rzeczy ruchome, które stanowiły wyposażenie mieszkania/domu, sprzęt sportowy. Posiadał Pan konto bankowe w Chile, które otworzył Pan bezpośrednio po przyjeździe do Chile (luty 2020 r.) i był jego posiadaczem przez cały 2023 r. W Polsce posiadał Pan dwa konta bankowe. W Chile nie posiadał Pan żadnych inwestycji. Jedyna inwestycja w Polsce to mieszkanie na wynajem, które było wynajmowane w czasie Pana pobytu w Chile. Ponadto w Polsce posiadał Pan mieszkanie, które było miejscem Pana zamieszkania przed wyjazdem oraz meble, wyposażenie mieszkań, samochód (rocznik 2012).

W Polsce w 2020 r. oraz w 2023 r. nie prowadził Pan aktywności społecznej, politycznej, kulturalnej ani obywatelskiej. Korzystał Pan ze służby zdrowia w Chile. Miał Pan zapewniony przez pracodawcę pełen pakiet zdrowotny (dla Pana i dla rodziny). Opłacał Pan również składkę zdrowotną w Chile, zgodnie z chilijskimi przepisami. W Polsce w 2020 r. opłacił Pan składkę zdrowotną, nie korzystał Pan ze służby zdrowia, pomocy społecznej. W 2023 r. nie opłacał Pan w Polsce składki zdrowotnej i nie korzystał ze służby zdrowia, pomocy społecznej.

W Chile zrealizował Pan kurs i uzyskał uprawnienia (...) oraz zrealizował Pan studia podyplomowe (…).

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, że skoro w lutym 2020 r. przeprowadził się Pan do Chile i przeniósł Pan tam swój ośrodek interesów życiowych oraz gospodarczych i od dnia wyjazdu tam Pan mieszkał i pracował, nie został spełniony warunek posiadania miejsca zamieszkania na terytorium Polski wymieniony w art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie nie może być Pan uznany za polskiego rezydenta podatkowego, tym samym nie będzie zobowiązany do opodatkowania w Polsce dochodów uzyskanych w 2020 r. i 2023 r. z tytułu pracy na terytorium Chile. W Polsce podlega Pan ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dlatego należy mieć na uwadze, że w 2020 r. podczas pobytu w Polsce, w okresie od 16 czerwca 2020 r. do 9 października 2020 r., świadczył Pan pracę zdalnie na rzecz chilijskiego pracodawcy.

Stosownie bowiem do art. 3 ust. 2b pkt 1 za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, którzy nie mają w Polsce nieograniczonego obowiązku podatkowego, uważa się w szczególności dochody (przychody) z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia.

W konsekwencji jeśli dochody ze stosunku pracy wykonywanej na terytorium Polski uzyskuje osoba mająca miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Chile, podlegająca w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu należy zastosować Konwencję z dnia 10 marca 2000 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Chile w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Santiago de Chile (Dz. U. z 2004 r. Nr 193 poz. 1976 – dalej: Konwencja).

Na podstawie art. 15 ust. 1 Konwencji:

W myśl natomiast art. 15 ust. 2 Konwencji:

Stosownie do art. 15 ust. 1 Konwencji, wynagrodzenia z tytułu pracy najemnej osoby mającej miejsce zamieszkania w Chile, podlegają opodatkowaniu tylko w Chile, chyba że są to świadczenia osiągane z pracy najemnej wykonywanej na terytorium Polski. Jeżeli praca najemna jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim państwie, tj. w Polsce. Jednakże w sytuacji, gdy warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 2 Konwencji zostaną spełnione łącznie, to otrzymane przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Chile wynagrodzenie z tytułu pracy najemnej wykonywanej na terytorium Polski podlega opodatkowaniu wyłącznie w Chile. Niespełnienie natomiast któregokolwiek z tych warunków oznacza, że zgodnie z art. 15 ust. 1 Konwencji ww. wynagrodzenie podlega opodatkowaniu w państwie miejsca zamieszkania podatnika oraz w państwie, w którym praca jest wykonywana.

Z przedstawionych przez Pana informacji wynika, że w 2020 r. przebywał Pan na terytorium Polski mniej niż 183 dni, uzyskiwał Pan wynagrodzenie do pracodawcy, który miał siedzibę w Chile. Oznacza to, że łącznie zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 15 ust. 2 Konwencji. W konsekwencji, dochody uzyskane przez Pana w 2020 r. z tytułu pracy wykonywanej na rzecz chilijskiego pracodawcy – zgodnie z ww. Konwencją – podlegały opodatkowaniu wyłącznie w miejscu zamieszkania, tj. w Chile.

Zatem Pana stanowisko, że w 2020 r. oraz 2023 r. nie był Pan osobą mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i w związku z tym Pana przychody z pracy na rzecz chilijskiego pracodawcy, osiągane przez Pana w latach 2020 oraz 2023, nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).