Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 października 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 14 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 listopada 2024 r. (wpływ 25 listopada 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jest Pani osobą fizyczną będącą polskim rezydentem podatkowym, tj. podlega Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Od 2005 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą pod nazwą (…), w ramach którego wykonuje Pani działalność gospodarczą oznaczoną pod kodem (…).
Jest Pani również komplementariuszem w spółce komandytowej, której przeważającym przedmiotem działalności również jest (…).
Jest Pani czynną podatniczką podatku od towarów i usług.
Jest Pani właścicielką:
-nieruchomości stanowiącej działki ewidencyjne nr A oraz C, o łącznym obszarze (…) ha, położonej w (…), dla której Sąd Rejonowy (…) prowadzi księgę wieczystą numer (…),
-nieruchomości stanowiącej działkę ewidencyjną nr B, o obszarze (…) ha, położonej w (…), dla której Sąd Rejonowy (…) prowadzi księgę wieczystą numer (…),
-nieruchomości stanowiącej działkę ewidencyjną nr D, o obszarze (…) ha, położonej w (…), dla której Sąd Rejonowy (…) prowadzi księgę wieczystą numer (…),
-nieruchomości stanowiącej działki ewidencyjne nr E oraz F, o łącznym obszarze (…) ha, położonej w (…), dla której Sąd Rejonowy (…) prowadzi księgę wieczystą numer (…),
(dalej łącznie jako: „Nieruchomości”).
Wszystkie Nieruchomości (poza działką B) zostały przez Panią nabyte w 2016 r. w ramach spadku po zmarłym mężu, na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia.
Działka B została nabyta do majątku wspólnego małżonków w 1988 r. Z chwilą śmierci męża 1/2 nieruchomości weszła do Pani majątku, a pozostała część (1/2) została nabyta w ramach spadku na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia. Aktualnie jest Pani jedyną właścicielką wszystkich wymienionych powyżej Nieruchomości.
Na Nieruchomościach do 2010 r. było prowadzone (…) przez zmarłego w 2016 r. Pani męża (Spadkodawcy). Przy czym, Nieruchomości nigdy nie były ewidencjonowane w środkach trwałych, ani nie były amortyzowane. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej na Nieruchomościach, nie są one użytkowane rolniczo.
Część z Nieruchomości jest wynajmowana w ramach najmu prywatnego. Na Nieruchomościach znajduje się (…). Najemcy we własnym zakresie dbają o teren, przykładowo, (…) (najemca) (…). W części niewynajmowanej okazjonalnie pozbywa się Pani chwastów.
Nieruchomości są uzbrojone i mają dostęp do mediów, przy czym nie nastąpiło to z Pani inicjatywy, sama nie podejmowała Pani żadnych działań zmierzających do zwiększenia atrakcyjności Nieruchomości.
Na nieruchomości od 2006 r. obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. W najbliższym czasie planuje Pani sprzedać Nieruchomości na rzecz Kupującego, który zamierza wybudować na nich zespół budynków mieszkalnych wielorodzinnych.
Zgodnie z umową przedwstępną, transakcja sprzedaży przenosząca własność Nieruchomości na Kupującego zostanie zawarta po spełnieniu zdefiniowanych w Umowie warunków, w tym m.in.:
1)wynik audytu prawnego i technicznego Nieruchomości będzie satysfakcjonujący dla Kupującego;
2)Kupujący uzyska na własny koszt prawomocne i ostateczne pozwolenie na budowę Inwestycji oraz prawomocne i ostateczne pozwolenie na rozbiórkę dla zabudowań, znajdujących się na Nieruchomości;
3)Kupujący uzyska na własny koszt prawomocne i ostateczne pozwolenie na wycinkę drzew i krzewów znajdujących się na Nieruchomości;
4)Nieruchomość będzie wolna od jakichkolwiek roszczeń osób trzecich, długów i obciążeń oraz ograniczeń w rozporządzaniu, nie będzie zajmowana przez osoby trzecie, stan prawny i techniczny Nieruchomości nie pogorszy się, a oświadczenia i zapewnienia Sprzedającej złożone w § 1 niniejszej Umowy nie okażą się nieprawdziwe lub nieaktualne i będą mogły zostać przez nią powtórzone w Przyrzeczonej Umowie Sprzedaży.
W związku z powyższym planuje Pani, zgodnie z treścią umowy przedwstępnej, udzielić Kupującemu prawa do dysponowania Nieruchomością na cele budowlane w celu realizacji Inwestycji, w rozumieniu art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane na zasadzie użyczenia.
Udzielenie tego prawa upoważnia Kupującego do uzyskania wszelkich niezbędnych decyzji administracyjnych, warunków technicznych i uzgodnień w celu realizacji Inwestycji. Jednocześnie upoważnia Kupującego do wejścia na teren Nieruchomości oraz do wykonywania wszystkich robót budowlanych w celu realizacji Inwestycji, aż do uzyskania pozwolenia na użytkowanie. Wynagrodzenie z tytułu udzielenia tego prawa jest zawarte w cenie sprzedaży.
Jednocześnie planuje Pani wyrazić zgodę na uzyskanie przez Kupującego, zgodnie z art. 306g Ordynacji podatkowej, zaświadczeń z właściwego Urzędu Skarbowego oraz z właściwego Urzędu Miasta, stwierdzających, że nie zalega Pani z zapłatą podatków i innych opłat publicznoprawnych, a także zaświadczeń z właściwych oddziałów ZUS/KRUS potwierdzających, że nie zalega z zapłatą składek z tytułu ubezpieczeń społecznych.
Należy zaznaczyć, że udzielenie wszelkich powyższych zezwoleń, upoważnień i zgód jest warunkiem koniecznym do zawarcia planowanej umowy sprzedaży Nieruchomości i stanowi wymóg Kupującego. Tego typu działanie jest typowe w przypadku transakcji zawieranych przez firmy deweloperskie (jak Kupujący) z osobami fizycznymi, co do zasady nieprzygotowanymi profesjonalnie do przeprowadzania złożonych procesów zmierzających do realizacji inwestycji budowlanych.
Podkreśla Pani, że nie prowadziła działań marketingowych (promocyjnych) reklamowych w celu sprzedaży Nieruchomości. Ponadto nie ponosiła Pani nakładów, nie dokonywała Pani ulepszeń oraz nie podejmowała i nie planuje Pani podejmować żadnych działań zmierzających do zwiększenia wartości Nieruchomości w celu sprzedaży. Nieruchomość stanowi Pani majątek osobisty i nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Nie prowadzi Pani profesjonalnej działalności związanej z obrotem nieruchomościami.
W 2023 r. nabyła Pani nieruchomość rolną i przekazała ją w darowiźnie swojemu synowi, a w grudniu 2023 r. nabyła lokal użytkowy do majątku prywatnego. Lokal jest wynajmowany a podatek rozliczany jako najem prywatny.
W 2024 r. nabyła Pani lokale mieszkalne, które planuje Pani wynajmować w ramach najmu prywatnego. Nie prowadzi i nie planuje Pani prowadzić działalności w zakresie nabywania nieruchomości w celu ich sprzedaży. Występuje Pani ze złożonym wnioskiem w celu uzyskania pewności co do skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych rozważanej transakcji.
W piśmie z 25 listopada 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzieliła Pani następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:
1.W związku ze wskazaniem w opisie sprawy, że:
Nieruchomości są uzbrojone i mają dostęp do mediów, przy czym nie nastąpiło to z inicjatywy Wnioskodawczyni, która sama nie podejmowała żadnych działań zmierzających do zwiększenia atrakcyjności Nieruchomości.
proszę wyjaśnić, z czyjej inicjatywy nastąpiło uzbrojenie Nieruchomości i dostęp tej Nieruchomości do mediów?
Odp. Według Pani wiedzy Nieruchomości zostały uzbrojone ponad 30 lat temu przez gminę. Nieruchomości były już uzbrojone, gdy Pani stała się ich właścicielką. Nie podejmowała Pani żadnych działań w tym zakresie.
2.W opisie sprawy wskazano:
Na nieruchomości od 2006 r. obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.
W związku z powyższym, proszę wyjaśnić kto wystąpił o miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla Nieruchomości będących przedmiotem wniosku?
Odp. Nie występowała Pani o miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, ani nie miała Pani żadnego wpływu na jego treść. Nie ma Pani wiedzy co do tego kto wystąpił o miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.
3.W związku ze wskazaniem w opisie sprawy, że:
Zgodnie z umową przedwstępną, transakcja sprzedaży przenosząca własność Nieruchomości na Kupującego zostanie zawarta po spełnieniu zdefiniowanych w Umowie warunków, w tym m.in.:
1. wynik audytu prawnego i technicznego Nieruchomości będzie satysfakcjonujący dla Kupującego;
2.Kupujący uzyska na własny koszt prawomocne i ostateczne pozwolenie na budowę Inwestycji oraz prawomocne i ostateczne pozwolenie na rozbiórkę dla zabudowań, znajdujących się na Nieruchomości;
3.Kupujący uzyska na własny koszt prawomocne i ostateczne pozwolenie na wycinkę drzew i krzewów znajdujących się na Nieruchomości;
4.Nieruchomość będzie wolna od jakichkolwiek roszczeń osób trzecich, długów i obciążeń oraz ograniczeń w rozporządzaniu, nie będzie zajmowana przez osoby trzecie, stan prawny i techniczny Nieruchomości nie pogorszy się, a oświadczenia i zapewnienia Sprzedającej złożone w § 1 niniejszej Umowy nie okażą się nieprawdziwe lub nieaktualne i będą mogły zostać przez nią powtórzone w Przyrzeczonej Umowie Sprzedaży.
proszę wyjaśnić, na czyj koszt (Pani czy Kupującego) wykonany zostanie wynik audytu prawnego i technicznego Nieruchomości?
Odp. Zgodnie z treścią umowy audyt prawny i techniczny Nieruchomości zostanie przeprowadzony na koszt Kupującego.
4.Czy podejmowała Pani jakieś działania marketingowe, które dotyczyły oferty sprzedaży nieruchomości (jakie?)?
Odp. Nie podejmowała Pani działań marketingowych związanych ze sprzedażą nieruchomości.
5.W jaki sposób pozyskała Pani nabywcę Nieruchomości?
Odp. Nabywca sam zgłosił się do Pani. Pani nie podejmowała żadnych działa w tym zakresie.
6.Czy zamierza Pani w przyszłości nabywać inne nieruchomości w celu ich sprzedaży?
Odp. Nie ma Pani w planach, w dającej się przewidzieć przyszłości nabywać innych nieruchomości w celu ich sprzedaży.
Pytanie
Czy przychód, który powstanie ze sprzedaży Nieruchomości będzie stanowić dla Pani przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Pani stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm., dalej jako: „Ustawa o PIT”) opodatkowaniu PIT podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.
Ustawa o PIT rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Stosownie do art. 10 ust. 1 Ustawy o PIT źródłami przychodów są (m.in.):
-pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
-odpłatne zbycie (pkt 8), z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów
-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Zatem art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o PIT formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości – dokonane poza działalnością gospodarczą – przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu Ustawy o PIT (o ile nie znajdzie zastosowania wyłączenie wskazane w art. 10 ust. 2 Ustawy o PIT).
Tym samym, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:
1)odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej oraz
2)zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
W takiej sytuacji sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nie będzie opodatkowana PIT. Powyższe nie dotyczy przypadków wskazanych w art. 10 ust. 2 Ustawy o PIT, do których nie stosuje się art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o PIT (które jednak w sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku nie występują).
Ponieważ od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie Nieruchomości przez Panią upłynęło więcej niż 5 lat, przychód ze sprzedaży Nieruchomości nie stanowi źródła przychodu dla celów PIT, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o PIT, o ile zbycie nie będzie dokonane w ramach działalności gospodarczej.
Działalność gospodarcza.
Jak wskazano powyżej, przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy o PIT) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c Ustawy o PIT. W tym przypadku ocena, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma istotne znaczenie dla określenia czy transakcja będzie opodatkowana podatkiem dochodowym, czy nie.
Zgodnie z art. 5a pkt 6 Ustawy o PIT, pozarolniczą działalnością gospodarczą jest działalność zarobkowa:
a)wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
b)polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
-prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 Ustawy o PIT.
Kryterium działalności zarobkowej jak wyjaśnił NSA w wyroku z 23 października 2019 r., II FSK 3505/17, LEX nr 2740979: „Zarobkowy charakter działalności gospodarczej oznacza, że zamiarem (celem) jej podjęcia jest osiągnięcie zysku. Zysk z kolei powinno się definiować jako nadwyżkę przychodów nad wydatkami. Należy też liczyć się z możliwością nieuzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej, czyli z poniesieniem straty. Tym samym o zarobkowym charakterze działalności gospodarczej nie decyduje faktyczne osiągnięcie zysku, lecz zamiar jego osiągnięcia. Z drugiej jednak strony sam zamiar podatnika osiągnięcia zysku w związku z przeprowadzanymi przez niego transakcjami (czynnościami), nie przesądza w sposób wyłączny o przypisaniu uzyskanego z tych operacji przychodu do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. bez jednoczesnego spełnienia pozostałych przesłanek z art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f.”.
Zarobkowego charakteru nie mają jednak działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności. Stanowisko to zostało potwierdzone w licznych interpretacjach podatkowych, m.in. w: interpretacji indywidualnej z 7 kwietnia 2021 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.1066.2020.2.AP; interpretacji indywidualnej z 23 czerwca 2023 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4011.366.2023.1.AKR; interpretacji indywidualnej z 9 sierpnia 2023 r., sygn. 0112KDSL1-2.4011.250.2023.2.PSZ.
Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tak: interpretacja indywidualna z 23 czerwca 2023 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4011.366.2023.1.AKR, interpretacja indywidualna z 6 lipca 2023 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4011.354.2023.4.KP, interpretacja indywidualna z 6 października 2023 r., sygn. 0112-KDSL1-1.4011.293.2023.2.MJ oraz interpretacja indywidualna z 27 listopada 2023 r., sygn. 0112-KDSL1-1.4011.359.2023.2.MJ).
Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Nieruchomości nie stanowiły majątku firmy ani nie podlegały ewidencji jako środek trwały. Nieruchomości należą do Pani majątku prywatnego. Nie podejmowała Pani żadnych czynności wskazujących na zarobkowy cel jej posiadania, o czym świadczy m.in. fakt nabycia Nieruchomości w drodze dziedziczenia. Obecnie, planowana sprzedaż Nieruchomości stanowi wyłącznie rozporządzenie majątkiem osobistym.
Kryterium zorganizowania.
Za zorganizowaną działalność należy uznać przygotowane, zaplanowane i uporządkowane podjęcie danego przedsięwzięcia. Na podstawie stanowisk zajmowanych przez organy podatkowe w przeszłości, cecha zorganizowania w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości powinna być rozumiana jako podejmowanie profesjonalnych czynności zmierzających do intensyfikacji sprzedaży (m.in. działań administracyjnych np. w zakresie podziału nieruchomości, działań podnoszących atrakcyjność działek, działań promujących sprzedaż).
Tymczasem, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, nie podejmowała Pani czynności świadczących o zorganizowanym charakterze jej działania. Pani zaangażowanie w proces sprzedaży Nieruchomości miało (i ma) bardzo ograniczony zakres. Nie dokonywała Pani również działań mających na celu zwiększenia wartości Nieruchomości lub podwyższenia jej atrakcyjności. Jednocześnie, jednym z istotnych kryteriów, które należy uwzględnić w przypadku tego typu transakcji jest sposób nabycia nieruchomości. Należy rozróżnić sytuację, w której podatnik nabył nieruchomość planując jej sprzedaż w przyszłości (lub choćby rozważając taką możliwość), sytuację, w której zakupił nieruchomość nie mając planów co do jej przyszłej sprzedaży oraz sytuację, w której nieruchomość została przez podatnika otrzymana (np. poprzez dziedziczenie lub darowiznę). W szczególności w tym ostatnim przypadku nie sposób jest przypisać podatnikowi zamiaru prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami przede wszystkim z tego względu, że czynność nabycia nieruchomości nastąpiła z przyczyn niezależnych od podatnika i losowych (tj. śmierci spadkodawcy). W takim przypadku brak jest elementu woli podatnika odnośnie do prowadzenia działalności gospodarczej, co samoistnie wyklucza możliwość przypisania działalności podatnika cech zorganizowania i ciągłości. Stanowisko takie potwierdza m.in. interpretacja indywidualna z 27 kwietnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011.18.2021.2.AK; interpretacja indywidualna z 26 kwietnia 2022 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.107.2022.4.MJ; interpretacja indywidualna z 3 października 2022 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.536.2022.2.AWO oraz interpretacja indywidualna z 3 listopada 2023 r., sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.626.2023.1.AKU.
Co więcej, w Pani ocenie, najem prywatny części Nieruchomości nie przesądza o tym, że ich sprzedaż ma charakter zarobkowy, zorganizowany i ciągły. Umowy najmu nie zostały zawarte przez Panią w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, lecz w ramach zarządu mieniem prywatnym. Nieruchomość nie została wprowadzona przez Panią do ewidencji środków trwałych i nie była amortyzowana. Nie wykorzystywała jej Pani w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, która polega na prowadzeniu gospodarstwa ogrodniczego. Najem prywatny mieści się w zakresie zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, co zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej z 26 kwietnia 2022 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.107.2022.4.MJ.
W Pani ocenie, wszelkie czynności objęte złożonym wnioskiem były i są pozbawione elementu zorganizowania koniecznego do uznania, że w stosunku do sprzedaży Nieruchomości prowadzi Pani działalność gospodarczą w rozumieniu Ustawy o PIT.
Kryterium ciągłości.
Kolejnym z warunków koniecznych do uznania, że dana czynność została dokonana w ramach działalności gospodarczej jest ciągłość, oznaczająca względnie stały zamiar jej wykonywania.
Tym samym wyeliminowane z pojęcia działalności gospodarczej są zdarzenia o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Do zachowania ciągłości wystarczające jest jednak, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Dla przyjęcia, że działalność ma charakter ciągły, nie jest niezbędne, by powtarzane były konkretne czynności; możliwe, że dana czynność (np. sprzedaż) będzie dokonana jednorazowo, natomiast wraz z poprzedzającymi ją czynnościami przygotowawczymi będzie tworzyła ciąg działań, który uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a ust. 6 Ustawy o PIT (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 3 czerwca 2015 r., sygn. I SA/Po 919/14).
Ponadto, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy o PIT może wskazywać, rozpatrywany całościowo zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zarząd majątkiem prywatnym), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości.
Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy (interpretacja indywidualna z 17 maja 2023 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.247.2023.1.MJ). Nie prowadzi Pani działalności w zakresie obrotu nieruchomościami, nie nabywała Pani Nieruchomości w celu ich późniejszej odsprzedaży. Co istotne, sprzedaż Nieruchomości nastąpi po upływie dłuższego okresu (około 9 lat) od jej nabycia w drodze dziedziczenia. Trudno w tym kontekście wskazać, że podejmowała Pani jakąkolwiek aktywność, która mogłaby sugerować ciągłość w działaniu, a która jest właściwa dla działalności gospodarczej. Długi odstęp czasu od nabycia do planowanej sprzedaży jednoznacznie wskazuje, że sprzedaż ta należy do zakresu zarządu majątkiem prywatnym (tak też przykładowo interpretacja indywidualna z 27 maja 2022 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011.1163.2021.4.AC).
Upoważnienie do dysponowania nieruchomością.
Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, planuje Pani udzielić Kupującemu upoważnienia do uzyskania wszelkich niezbędnych decyzji administracyjnych, warunków technicznych i uzgodnień w celu realizacji Inwestycji. Udzielenie upoważnienia jest warunkiem koniecznym do zrealizowania transakcji. Tego typu działanie jest typowe w przypadku transakcji zawieranych przez firmy deweloperskie (jak Kupujący) z osobami fizycznymi, co do zasady nieprzygotowanymi profesjonalnie do przeprowadzania złożonych procesów zmierzających do realizacji inwestycji budowlanych.
Postanowienie dotyczące udzielenia upoważnienia znajduje się w przedwstępnej umowie sprzedaży Nieruchomości. Jak zauważył w wyroku z 8 czerwca 2022 r., sygn. III SA/Wa 2106/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie: „Organ wskazuje również, że o prowadzeniu działalności gospodarczej świadczy udzielenie Nabywcy pełnomocnictw do podjęcia szeregu działań w imieniu Skarżącej. W ocenie Sądu, prawidłowa kwalifikacja tej okoliczności wymaga uwzględnienia faktu zawarcia umowy przedwstępnej przez Panią z Nabywcą. W ocenie Sądu, udzielenie pełnomocnictw nie służyło już podniesieniu wartości nieruchomości i zwiększeniu jej atrakcyjności dla potencjalnego nabywcy, który miałby być nadal poszukiwany, bo taki nabywca już pojawił się i zawierając umowę przedwstępną wyraził co do zasady wolę nabycia przedmiotowej nieruchomości. Z powyższego wynika, że wszelkie umocowania udzielone nabywcy nie były nakierowane na podwyższenie atrakcyjności nieruchomości, nie był to ciąg zorganizowanych działań w celu maksymalizacji dochodu. Przeciwnie, działania te były podejmowane przez nabywcę w celach związanych z jego interesem faktycznym i prawnym, sprowadzającym się do zapewnienia możliwości realizacji inwestycji, którą planował wykonać na nabywanej nieruchomości. Wszak umowa przedwstępna musi zawierać essentialia negotii umowy przyrzeczonej, w tym w przypadku umowy sprzedaży przede wszystkim cenę”. Podobne stanowisko zajął WSA w Rzeszowie w wyroku z 16 lutego 2021 r. (sygn. I SA/Rz 37/21), z którego wynika, że jeżeli pełnomocnictwo zostało udzielone dla celów budowlanych kupującego w związku z uzyskiwaniem przez niego – w jego własnym imieniu i na jego rzecz – decyzji o warunkach zabudowy i pozwolenia na budowę, zatem kupujący nie podejmie żadnych czynności w imieniu sprzedającego, a uzyskanie stosownych decyzji administracyjnych nie wpłynie na sferę prawną sprzedającego. Sprzedający nie będzie też ponosić żadnych wydatków z tym związanych. „Udzielenie zgody i pełnomocnictwa do dysponowania nieruchomościami na cele budowlane miało na celu jedynie przyspieszenie procesu inwestycyjnego, realizowanego przez kupującego. W tych okolicznościach, nie sposób przypisać sprzedającemu podejmowania typowych dla handlowca czynności, który działa w sposób profesjonalny, ciągły i zorganizowany, ani angażowania środków porównywalnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami”.
Zatem dla oceny czy Pani działanie spełnia definicję pozarolniczej działalności gospodarczej, nie mają znaczenia jakiekolwiek upoważnienia, zezwolenia, zgody czy pełnomocnictwa udzielone przez Panią na rzecz Kupującego, na podstawie postanowień przedwstępnej umowy sprzedaży.
Działalność gospodarcza – podsumowanie.
Planowana przez Panią sprzedaż nie będzie dokonana w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy o PIT. Nie prowadzi Pani bowiem w sposób profesjonalny, zorganizowany i ciągły działań polegających na obrocie nieruchomościami, nie podejmowała Pani także działań w celu przygotowania Nieruchomości do sprzedaży. Za powyższym przemawiają w szczególności następujące fakty: sprzedaż Nieruchomości nastąpi po upływie około 9 lat od jej nabycia, Nieruchomości zostały nabyte w drodze dziedziczenia (poza jedną działką, która znajdowała się w majątku wspólnym Pani i spadkodawcy), nie podejmowała Pani żadnych działań w celu zwiększenia atrakcyjności Nieruchomości, udzielenie przez Panią upoważnień do uzyskania wszelkich niezbędnych decyzji administracyjnych, warunków technicznych i uzgodnień jest warunkiem koniecznym do planowanej sprzedaży Nieruchomości, wynikającym z treści umowy przedwstępnej sprzedaży Nieruchomości, nie prowadzi Pani działalności gospodarczej w zakresie nabywania i odsprzedaży nieruchomości, świadczenia usług deweloperskich ani pośrednictwa w handlu nieruchomościami, Nieruchomości nie były ani nie są ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych oraz nie podlegały takiemu ujęciu w ewidencji na mocy przepisów. Przychody z najmu były zaliczane przez Panią do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 Ustawy o PIT (przychód z najmu).
Całokształt okoliczności, a w szczególności zakres, stopień zaangażowania i cel Pani działania wskazuje, że zarówno planowana sprzedaż Nieruchomości, jak i wszelkie okoliczności tej sprzedaży, opisane w złożonym wniosku należą do zakresu nieprofesjonalnego dysponowania majątkiem prywatnym.
Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych wydanych w analogicznych stanach faktycznych: m.in. w interpretacji z 3 czerwca 2024 r., wydanej przez Dyrektora KIS, 0112-KDSL1-1.4011.173.2024.2.DT, interpretacji z 29 maja 2024 r., 0112-KDIL2-2.4011.180.2024.2.AG oraz interpretacji z 13 października 2023 r., 0114-KDWP.4011.113.2023.1.ŁZ i z 27 maja 2022 r., 0114-KDIP3-1.4011.1163.2021.4.AC).
Mając na uwadze powyższą analizę oraz powołane argumenty, wnosi Pani o potwierdzenie, że przychód powstały ze sprzedaży Nieruchomości nie będzie opodatkowany PIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dowodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są:
‒pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
‒odpłatne zbycie (pkt 8), z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:
-odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
-zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie.
W celu zakwalifikowania podjętych przez Panią działań do właściwego źródła przychodu, czyli ustalenia, czy planowana sprzedaż stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej należy mieć na uwadze zamiar, okoliczności i cel działań związanych z tym odpłatnym zbyciem Nieruchomości będących przedmiotem wniosku.
Jak wskazano powyżej, odrębnym źródłem przychodów jest wyszczególniona w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolnicza działalność gospodarcza.
Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy, daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków:
-po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową,
-po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany,
-po trzecie, działalność ta musi być wykonywana w sposób ciągły.
Każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy, pozarolniczą działalność gospodarczą niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.
Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.
Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.
Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.
Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.
Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.
W szczególności działania podatnika wypełniają definicję działalności gospodarczej, gdy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio aktywne czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji) angażując środki podobne do wykorzystywanych przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą. Istotne znaczenie, choć nie decydujące, mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem aktywnych działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne celem czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny.
Przy czym każdy przypadek należy oceniać indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy zdarzenia przyszłego.
Natomiast powołany przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.
Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może zatem stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy).
Podkreślić należy, że przyjęcie, iż dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomość (działki) działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie nieruchomości w celu inwestycyjnym, podział nieruchomości, wystąpienie o pozwolenie na budowę, uzbrojenie terenu, podjęcie działań marketingowych, korzystanie z usług podmiotów w zakresie pośrednictwa nieruchomościami, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności.
Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy jest Pani właścicielką Nieruchomości: stanowiącej działki ewidencyjne nr A oraz C, o łącznym obszarze (…) ha; stanowiącej działkę ewidencyjną nr B, o obszarze (…) ha; stanowiącej działkę ewidencyjną nr D, o obszarze (…) ha; stanowiącej działki ewidencyjne nr E oraz F, o łącznym obszarze (…) ha. Wszystkie Nieruchomości (poza działką B) zostały przez Panią nabyte w 2016 r. w ramach spadku po zmarłym mężu, na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia. Działka B została nabyta do majątku wspólnego małżonków w 1988 r. Z chwilą śmierci męża 1/2 nieruchomości weszła do Pani majątku, a pozostała część (1/2) została nabyta w ramach spadku na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia. Aktualnie jest Pani jedyną właścicielką wszystkich wymienionych powyżej Nieruchomości. Na Nieruchomościach do 2010 r. było prowadzone (…) przez zmarłego w 2016 r. Pani męża (Spadkodawcy). Przy czym, Nieruchomości nigdy nie były ewidencjonowane w środkach trwałych, ani nie były amortyzowane. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej na Nieruchomościach, nie są one użytkowane rolniczo. Część z Nieruchomości jest wynajmowana w ramach najmu prywatnego. Na Nieruchomościach znajduje się (…). Nieruchomości są uzbrojone i mają dostęp do mediów, przy czym nie nastąpiło to z Pani inicjatywy, sama nie podejmowała Pani żadnych działań zmierzających do zwiększenia atrakcyjności Nieruchomości. Według Pani wiedzy Nieruchomości zostały uzbrojone ponad 30 lat temu przez gminę. Nieruchomości były już uzbrojone, gdy Pani stała się ich właścicielką. Nie podejmowała Pani żadnych działań w tym zakresie. Na nieruchomości od 2006 r. obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – nie występowała Pani o miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, ani nie miała Pani żadnego wpływu na jego treść, nie ma Pani również wiedzy co do tego kto wystąpił o miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Nie prowadziła Pani działań marketingowych (promocyjnych) reklamowych w celu sprzedaży Nieruchomości. Nabywca sam zgłosił się do Pani. Nie podejmowała Pani żadnych działa w tym zakresie. Ponadto nie ponosiła Pani nakładów, nie dokonywała ulepszeń oraz nie podejmowała i nie planuje podejmować żadnych działań zmierzających do zwiększenia wartości Nieruchomości w celu sprzedaży. Nieruchomość stanowi Pani majątek osobisty i nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Nie prowadzi Pani profesjonalnej działalności związanej z obrotem nieruchomościami. Nie ma Pani w planach, w dającej się przewidzieć przyszłości, nabywać innych nieruchomości w celu ich sprzedaży. W najbliższym czasie planuje Pani sprzedać Nieruchomości na rzecz Kupującego, który zamierza wybudować na nich zespół budynków mieszkalnych wielorodzinnych.
Powzięła Pani wątpliwość, czy planowana przez Panią sprzedaż Nieruchomości (działek nr A, B, C, D, E, F), będzie powodować obowiązek naliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.
Zatem, w celu ustalenia prawidłowego źródła przychodów z tytułu przychodów uzyskanych z planowanej sprzedaży należy rozważyć, czy czynność sprzedaży powyższych Nieruchomości, będzie mała znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.
Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.
Podnieść trzeba, że zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy wskazać, że czynność przyszłej sprzedaży Nieruchomości mieści się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem prywatnym. Brak jest w tym przypadku znamion profesjonalnego działania, w szczególności nie są planowane żadne działania podnoszące wartość lub atrakcyjność działek, takie jak czynności marketingowe, charakterystyczne dla podmiotów zajmujących się zawodowo obrotem nieruchomościami. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie zajmuje się Pani, ani nigdy nie zajmowała się sprzedażą nieruchomości. Dodatkowo, jak Pani wspomniała w opisie zdarzenia przyszłego, otrzymane w ramach spadku po zmarłym mężu nieruchomości nie mają żadnego związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą. Nie prowadzi Pani w sposób profesjonalny, zorganizowany i ciągły działań w celu przygotowania Nieruchomości do sprzedaży. Pani działania nie stanowią aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Zatem, okoliczności dotyczące nabycia przedmiotowych Nieruchomości i planowanej ich sprzedaży nie dają podstaw do przyjęcia, że spełnione zostaną przesłanki wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkujące zaliczenie sprzedaży przedmiotowych Nieruchomości do działalności gospodarczej.
Tym samym przychody ze sprzedaży Nieruchomości będących przedmiotem wniosku, nie będą kwalifikowane do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Panią, skutki podatkowe odpłatnego zbycia Nieruchomości, należy więc ocenić w kontekście przesłanek wynikających z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z treści powołanego powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma ustalenie daty ich nabycia.
Podkreślam, że ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2019 r.
Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, 5-letni okres liczony będzie od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw majątkowych przez spadkodawcę.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciem „nabycia w drodze spadku”, dlatego w tym wypadku należy posiłkować się normami prawa cywilnego.
Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
Na podstawie art. 924 ustawy Kodeks cywilny:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Natomiast jak wynika z art. 925 ustawy Kodeks cywilny:
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Według art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego:
Powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu.
Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:
Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.
Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
Natomiast stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).
Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.
Ponadto wskazać należy, że w podjętej przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwale w składzie siedmiu sędziów z 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, Sąd stwierdził, że:
Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.
Jak wynika z opisu sprawy nieruchomości stanowiące działki ewidencyjne nr A, C, D, E, F zostały przez Panią nabyte w 2016 r. w ramach spadku po zmarłym mężu, na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia. Natomiast działka nr B została nabyta do majątku wspólnego Pani i Pani męża w 1988 r. Z chwilą śmierci męża 1/2 nieruchomości weszła do Pani majątku, a pozostała część 1/2 została nabyta w ramach spadku na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia. Aktualnie jest Pani jedyną właścicielką wszystkich wymienionych powyżej Nieruchomości.
W konsekwencji, w odniesieniu do działek nr A, B, C, D, E, F, które zamierza Pani sprzedać – pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niewątpliwie upłynął.
Reasumując, planowana przez Panią sprzedaż działek nr: A, C, D, E i F nabytych w wyniku spadku po zmarłym mężu, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie będzie stanowić odpłatnego zbycia nieruchomości stanowiącego źródło przychodu wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego.
Również w przypadku planowanej przez Panią sprzedaży działki nr B nabytej do majątku wspólnego Pani i Pani męża w 1988 r. (z chwilą śmierci Pani męża 1/2 weszła do Pani majątku, a pozostała część 1/2 została nabyta w ramach spadku po Pani mężu), nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie będzie stanowić odpłatnego zbycia nieruchomości stanowiącego źródło przychodu wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
W odniesieniu do powołanych przez Panią interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.
Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).