Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, który dotyczy skutków podatkowych dofinansowania z ZFŚS wycieczki. Uzupełnili go Państwo pismem z 15 listopada 2024 r. (wpływ) oraz w odpowiedni na wezwanie – pismem z 9 grudnia 2024 r. (wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Urząd Gminy w (...) reprezentowany przez Wójta Gminy (...) (dalej jako: „Pracodawca” lub „Jednostka”) jest pracodawcą, który zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych (dalej jako: „ustawa o ZFŚŚ”) tworzy Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (dalej jako: „Fundusz” lub „ZFŚS”).

Obowiązujący Regulamin ZFŚS (dalej jako: „Regulamin”) określa zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, cele na które przeznacza się środki Funduszu oraz osoby uprawnione do korzystania ze świadczeń i pomocy z Funduszu.

Celem zapewnienia sprawnego gospodarowania środkami Funduszu, powołali Państwo Komisję ds. Socjalnych (dalej: „Komisja”), składającą się z pracowników Urzędu Gminy (...) (dalej jako: „UG”) i Gminnego Ośrodku Pomocy Społecznej w (...) (dalej jako: „GOPS”) do zadań której należy:

–sporządzanie projektu planu rzeczowo - finansowego dochodów i wydatków Funduszu,

–ewidencjonowanie i opiniowanie podań i wniosków o przyznanie świadczenia,

–przedkładanie Wójtowi do zatwierdzania propozycji, co do wysokości świadczenia,

–prowadzenie ewidencji przyznanych usług i świadczeń,

–monitorowanie stanu środków finansowych.

Środkami Funduszu administruje Pracodawca przy udziale Komisji. Uprawnionymi do korzystania z Funduszu są:

–Pracownicy zatrudnieni w UG lub GOPS, niezależnie od wymiaru czasu pracy na podstawie stosunku pracy,

–Emeryci i renciści, których ostatnim miejscem zatrudnienia był przy przejściu na te świadczenia UG lub GOPS,

–Członkowie rodzin osób uprawnionych, tj.

•małżonkowie,

•dzieci własne, dzieci przysposobione oraz przyjęte na wychowywanie w ramach rodziny zastępczej, dzieci małżonka, wnuki i rodzeństwo do 18 roku życia pozostające na utrzymaniu osoby uprawnionej, a jeżeli kształcą się – do ukończenia nauki, nie dłużej niż do ukończenia 25 roku życia,

–Rodzice prowadzący wspólne gospodarstwo domowe, jeżeli są na wyłącznym utrzymaniu pracownika,

–Członkowie rodzin zmarłych pracowników, jeżeli byli na ich utrzymaniu.

Środki pochodzące z Funduszu przysługują zarówno pracownikom UG, jak i pracownikom GOPS. Pracodawcą pracowników Urzędu Gminy jest Urząd Gminy (...), a pracodawcą urzędników GOPS jest kierownik GOPS w (...).

Środki Funduszu mogą być przeznaczone na finansowanie lub dofinansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, w szczególności m.in. na dofinansowanie do wypoczynku organizowanego w formie turystyki grupowej – wycieczki krajowe, zagraniczne i inne zorganizowane formy wypoczynku.

Przyznanie i wysokość pomocy ze środków Funduszu uzależniona jest od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej, a także od sytuacji mieszkaniowej pracownika. W pierwszej kolejności świadczenia przyznawane są uprawnionym o niskich dochodach, samotnie wychowującym dzieci, opiekującym się dziećmi i członkami rodziny wymagającymi specjalnej troski lub leczenia.

Pracodawca chce zorganizować wycieczkę integracyjną dofinansowaną pracownikom z ZFŚS (dalej jako: „wycieczka”). Propozycja udziału w wycieczce jest dostępna dla każdego pracownika UG oraz GOPS, który wyraził chęć udziału oraz dla członków ich rodzin. Całkowity koszt wycieczki i koszt jednostkowy będą uzależnione od liczby chętnych uczestników. Pracodawca powierzy organizację wyjazdu zewnętrznej firmie.

Celem wycieczki jest m.in.: poznanie nowych miejsc i kultur, odpoczynek, zmniejszenie stresu, napięcia i zmęczenia psychicznego. Jednak przede wszystkim, wycieczka ma na celu integrację pracowników UG oraz GOPS, co ma przełożyć się na poprawę atmosfery pracy oraz zwiększenie motywacji pracowników do pracy, polepszenie efektywności pracy i poprawę wzajemnych relacji między pracownikami.

Na całkowity koszt wycieczki mogą składać się między innymi: transport autokarem, nocleg oraz wyżywienie, opieka pilota, ubezpieczenie NNW i KL, obowiązkowa składka TFP/TFG, bilety wstępu, zestaw słuchawkowy. Wysokość wpłat własnych dokonywanych przez pracowników w związku z wycieczką będzie ustalona z uwzględnieniem kryteriów dochodowych zgodnie z Regulaminem.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Pracodawcy – Urząd Gminy (...) wraz z Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w (...), prowadzą wspólną działalność socjalną na podstawie zawartego porozumienia – zgodnie z art. 9 ustawy o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Podstawą wspólnej działalności socjalnej jest zawarte porozumienie pomiędzy pracodawcami, wspólny regulamin Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych oraz ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Urząd Gminy (...) jest głównym organizatorem i koordynatorem. Zajmuje się zarządzaniem wspólną działalnością socjalną, przy udziale Komisji, w skład której wchodzą pracownicy Urzędu Gminy i Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej.

Działalność socjalna jest zarządzana w następujący sposób:

–Dla potrzeb gromadzenia środków na działalność socjalną został utworzony jeden rachunek bankowy dla Urzędu Gminy (...) i Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w (...).

–Środki są przekazywane na wspólny rachunek bankowy zgodnie z dokonanymi odpisami na ZFŚS.

–Koordynatorowi zostało udzielone pełnomocnictwo i została wyrażona zgoda na odpisywanie dyspozycji pieniężnych dotyczących zgromadzonych środków na rachunku bankowym.

Wypłaty świadczeń dla pracowników oraz ewidencję księgową zaistniałych zdarzeń prowadzi Urząd Gminy (...).

Pytanie

Czy poprawne jest Państwa stanowisko, zgodnie z którym dofinansowanie wycieczki z ZFŚS nie będzie stanowiło dla pracowników Urzędu Gminy i pracowników Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej przychodu ze stosunku pracy podlegającego opodatkowaniu w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani przychodu z innych źródeł podlegającego opodatkowaniu w rozumieniu art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy, a tym samym na Państwu nie będą ciążyły w związku z dofinansowaniem wycieczki z ZFŚS jakiekolwiek obowiązki płatnika w rozumieniu art. 32 ust. 1 tej ustawy, ani obowiązek informacyjny wynikający z art. 42a ust. 1 ww. ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, w odniesieniu do tak opisanego zdarzenia przyszłego, zorganizowanie wycieczki leży w Państwa interesie. W związku z tym, dofinansowanie z ZFŚS pracownikom Urzędu Gminy i pracownikom Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, części kosztu wycieczki, nie może być uznane za nieodpłatne świadczenie stanowiące przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani za nieodpłatne świadczenie stanowiące przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu w rozumieniu art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy. W konsekwencji, na Państwu nie będą ciążyły – w związku z dofinansowaniem wycieczki z ZFŚS – jakiekolwiek obowiązki płatnika, w rozumieniu art. 32 ust. 1 tej ustawy, ani obowiązki informacyjne wynikający z art. 42a ust. 1 ww. ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stanowi on, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11 ust. 2 ww. ustawy:

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4)w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Na mocy art. 11 ust. 2b cytowanej ustawy:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Ponieważ za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika – to wskazać należy, że dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Zatem do przychodu należy zaliczyć każdy rodzaj świadczenia, które dana osoba (podatnik) otrzymuje kosztem majątku innej osoby.

Z opisu zdarzenia w szczególności wynika, że Urząd Gminy w (...) jest pracodawcą, który zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych tworzy Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Obowiązujący Regulamin ZFŚS określa zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, cele na które przeznacza się środki Funduszu oraz osoby uprawnione do korzystania ze świadczeń i pomocy z Funduszu. Celem zapewnienia sprawnego gospodarowania środkami Funduszu, powołali Państwo Komisję ds. Socjalnych, składającą się z pracowników Urzędu Gminy (...) i Gminnego Ośrodku Pomocy Społecznej w (...), do zadań której należy sporządzanie projektu planu rzeczowo - finansowego dochodów i wydatków Funduszu, ewidencjonowanie i opiniowanie podań i wniosków o przyznanie świadczenia, przedkładanie Wójtowi do zatwierdzania propozycji, co do wysokości świadczenia, prowadzenie ewidencji przyznanych usług i świadczeń, monitorowanie stanu środków finansowych. Środkami Funduszu administruje Pracodawca przy udziale Komisji. Pracodawcy – Urząd Gminy (...) wraz z Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w (...), prowadzą wspólną działalność socjalną na podstawie zawartego porozumienia – zgodnie z art. 9 ustawy o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych. Podstawą wspólnej działalności socjalnej jest zawarte porozumienie pomiędzy pracodawcami, wspólny regulamin Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych oraz ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Urząd Gminy (...) jest głównym organizatorem i koordynatorem. Zajmuje się zarządzaniem wspólną działalnością socjalną, przy udziale Komisji, w skład której wchodzą pracownicy Urzędu Gminy i Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej. Działalność socjalna jest zarządzana w następujący sposób:

–Dla potrzeb gromadzenia środków na działalność socjalną został utworzony jeden rachunek bankowy dla Urzędu Gminy (...) i Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w (...).

–Środki są przekazywane na wspólny rachunek bankowy zgodnie z dokonanymi odpisami na ZFŚS.

–Koordynatorowi zostało udzielone pełnomocnictwo i została wyrażona zgoda na odpisywanie dyspozycji pieniężnych dotyczących zgromadzonych środków na rachunku bankowym.

Wypłaty świadczeń dla pracowników oraz ewidencję księgową zaistniałych zdarzeń prowadzi Urząd Gminy (...). Uprawnionymi do korzystania z Funduszu są m.in. pracownicy zatrudnieni w UG lub GOPS. Środki pochodzące z Funduszu przysługują zarówno pracownikom UG, jak i pracownikom GOPS. Pracodawcą pracowników Urzędu Gminy jest Urząd Gminy (...), a pracodawcą urzędników GOPS jest kierownik GOPS w (...). Środki Funduszu mogą być przeznaczone na finansowanie lub dofinansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, w szczególności m.in. na dofinansowanie do wypoczynku organizowanego w formie turystyki grupowej – wycieczki krajowe, zagraniczne i inne zorganizowane formy wypoczynku. Przyznanie i wysokość pomocy ze środków Funduszu uzależniona jest od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej, a także od sytuacji mieszkaniowej pracownika. Pracodawca chce zorganizować wycieczkę integracyjną dofinansowaną pracownikom z ZFŚS. Propozycja udziału w wycieczce jest dostępna dla każdego pracownika UG oraz GOPS, który wyraził chęć udziału oraz dla członków ich rodzin. Celem wycieczki jest m.in.: poznanie nowych miejsc i kultur, odpoczynek, zmniejszenie stresu, napięcia i zmęczenia psychicznego. Jednak przede wszystkim, wycieczka ma na celu integrację pracowników UG oraz GOPS, co ma przełożyć się na poprawę atmosfery pracy oraz zwiększenie motywacji pracowników do pracy, polepszenie efektywności pracy i poprawę wzajemnych relacji między pracownikami.

Zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zasady gospodarowania środkami tego funduszu określa ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 288 ze zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 omawianej ustawy:

Ustawa określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej „Funduszem”, i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie zakładowych żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy:

Użyte w ustawie określenie działalność socjalna – oznacza usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, sprawowanej przez dziennego opiekuna lub nianię, w przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Stosownie natomiast do treści art. 2 pkt 5 tej ustawy:

Użyte w ustawie określenie osoby uprawnione do korzystania z Funduszu – oznacza pracowników i ich rodziny, emerytów i rencistów – byłych pracowników i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Na mocy art. 8 ust. 2 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych:

Zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Funduszu, z uwzględnieniem ust. 1-1b, oraz zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie ustalanym zgodnie z art. 27 ust. 1 albo art. 30 ust. 6 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. z 2022 r. poz. 854). Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, uzgadnia regulamin z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy:

Pracodawcy mogą prowadzić wspólną działalność socjalną na warunkach określonych w umowie. Przepisy art. 8 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, wyjaśnienia wymaga, że z powodu niejednolitości stanowisk sądowych dotyczących kwestii „nieodpłatnego świadczenia”, zasadniczego znaczenia nabrał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 (Dz. U. z 2014 r., poz. 947), w którym to Trybunał dokonał ustalenia, jakie kryteria statuują nieodpłatne świadczenie do zakwalifikowania go jako przychodu z tytułu stosunku pracy.

Definiując pojęcie „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu, w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Trybunał Konstytucyjny wskazał, że za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które:

–zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

–zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

–stanowią wymierną korzyść przypisaną indywidualnemu pracownikowi (korzyść nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Należy też pokreślić, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego, z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych. Wskazać należy, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika ze stosunku pracy – gdy świadczenie to, powoduje wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia: w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej lub w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku. Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy zostało spełnione za zgodą pracownika, tj. gdy pracownik skorzystał z niego w pełni dobrowolnie. Zatem, pracodawca spełnił określone świadczenie na rzecz pracownika, gdy dysponował uprzednią zgodą pracownika na jego przyjęcie.

Przychód pracownika będzie obejmował nieodpłatne świadczenie, gdy świadczenie to zostanie spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przyniesie pracownikowi korzyść w postaci powiększenia jego aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść. W zakresie tego kryterium należy wskazać, że chodzi o realny charakter przysporzenia, jako warunku objęcia nieodpłatnego świadczenia podatkiem dochodowym.

Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów.

W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, obiektywne kryterium – wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) – nie jest natomiast spełnione, gdy pracodawca proponuje swoim pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych czy szkoleniowych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się żadna korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że skoro – jak Państwo wskazują – wycieczka ma przede wszystkim na celu integrację pracowników Urzędu Gminy oraz Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, co ma przełożyć się na poprawę atmosfery pracy oraz zwiększenie motywacji pracowników do pracy, polepszenie efektywności pracy i poprawę wzajemnych relacji między pracownikami oraz propozycja udziału w wycieczce jest dostępna dla każdego pracownika UG oraz GOPS, który wyraził chęć udziału oraz dla członków ich rodzin, to po stronie pracowników Urzędu Gminy oraz Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej nie powstanie przysporzenie majątkowe.

W konsekwencji, w związku z dofinansowaniem z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wycieczki integracyjnej pracownicy Urzędu Gminy i pracownicy Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej nie uzyskają przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu. Oznacza to, że z ww. tytułu nie powstaną również obowiązki płatnika ani obowiązki informacyjne.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.