Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodwym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 października 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu ustalenia kwoty ulgi prorodzinnej na czworo dzieci. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 listopada 2024 r.

Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego

W zeznaniu za 2022 r. odliczyła Pani ulgę na czworo dzieci urodzonych w 2001 r., 2003 r., 2006 r. i 2011 r. Pani dzieci pełnoletnie uczyły się przez cały rok w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe oraz nie uzyskały w roku podatkowym dochodów, podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 przekraczających dwunastokrotność renty socjalnej. Dzieci przez cały rok mieszkały z Panią.

Uważa Pani, że przysługuje jej pełna ulga za dzieci małoletnie oraz połowa ulgi na dzieci pełnoletnie w przypadku braku porozumienia między rodzicami.

Skorzystała Pani z ulgi w następujący sposób:

1.dziecko 556,02 zł

2.dziecko 556,02 zł

3.dziecko 2000,04 zł

4.dziecko 2700,00 zł

W opinii X jest to nieprawidłowe, ponieważ powinna Pani rozliczyć ulgę w ten sposób:

1. dziecko 1112,04 zł

2.dziecko 1112,04 zł

3.dziecko 1000,02 zł

4.dziecko 1350,00 zł

Przez okres 12 miesięcy w roku 2022 należała się Pani ulga na czworo dzieci, żadne z nich nie straciło prawa do ulgi w ciągu roku, więc pełna ulga na czwórkę dzieci to kwota 6924,12 zł, której nie może Pani przekroczyć łącznie z ojcem dzieci.

Ojciec dziecka może odliczyć połowę ulgę na dwoje pełnoletnich dzieci:

1. dziecko 556,02

2. dziecko 556,02

3. —

4.—

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

We wrześniu 2024 r. dostała Pani telefoniczne wezwanie do złożenia korekty zeznania PIT-37 za 2022 r. w związku z odliczeniem ulgi na czworo dzieci i przekroczeniem kwoty przysługującego odliczenia.

Skorzystała Pani z ulgi na czworo dzieci w następujący sposób: na 1 dziecko 556,02 zł (połowa ulgi w związku z płaceniem alimentów przez ojca na pełnoletnią córkę) na 2 dziecko 556,02 zł (połowa ulgi w związku z płaceniem alimentów przez ojca na pełnoletniego syna) na 3 dziecko 2000,04 zł pełna ulga w związku z zamieszkiwaniem dziecka małoletniego z Panią oraz na 4 dziecko 2700 zł pełna ulga w związku z zamieszkiwaniem dziecka małoletniego z Panią.

Według X powinna Pani skorzystać z ulgi w następujący sposób: na 1 dziecko 1112,04 zł (dziecko małoletnie) na 2 dziecko 1112,04 zł (dziecko małoletnie) 3 dziecko 1000,02 zł (połowa ulgi w związku z płaceniem alimentów przez ojca na pełnoletnią córkę) oraz na 4 dziecko 1350 zł (połowa ulgi w związku z płaceniem alimentów przez ojca na pełnoletniego syna).

W roku 2022 uzyskiwała Pani dochody z tytułu umowy o pracę oraz umowy zlecenia.

W roku 2022 żadne z Pani dzieci nie zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych.

W roku 2022 żadne z dzieci nie wstąpiło w związek małżeński.

Dzieci, które w 2022 r. były niepełnoletnie:

·W stosunku do córki A posiadała Pani władzę rodzicielską, ojciec dziecka również posiadał władzę rodzicielską. Względem dziecka nie została orzeczona opieka naprzemienna. Od 2017 r. Pani sama, bez udziału drugiego rodzica wykonywała względem małoletniego dziecka władzę rodzicielską. Miejsce zamieszkania dziecka było u Pani. Ojciec dziecka od 2017 r. utrzymywał sporadyczne kontakty z córką. Od 2020 r. kontakty odbywały się z częstotliwością jednego spotkania w roku. Wychowywaniem i utrzymaniem córki zajmuję się Pani sama. Oprócz alimentów w kwocie 300 zł miesięcznie oraz drobnych prezentów pod choinkę i urodziny choć też nie zawsze, były mąż nie ponosi żadnych wydatków związanych z utrzymaniem. Z Panią córka jeździ do lekarza, na wakacje, zakupy. Dba Pani również o rozwój (...). Chodzi Pani do niej na wywiadówki i towarzyszy jej w każdej chwili życia, zawsze kiedy tego potrzebuje. Ojciec nie dokłada się do żadnych wydatków, sama opłaciła Pani aparat ortodontyczny dla córki oraz wizyty u lekarza.

·W stosunku do syna B posiadała Pani władzę rodzicielską, ojciec dziecka również posiadał władzę rodzicielską. Względem dziecka nie została orzeczona opieka naprzemienna. Od 2017 r. Pani sama, bez udziału drugiego rodzica wykonywała względem małoletniego dziecka władzę rodzicielską. Miejsce zamieszkania dziecka było u Pani. Ojciec dziecka od 2017 r. utrzymywał z synem (kontakty), które polegały na 2-3 godzinnych spotkaniach raz w tygodniu. Od 2020 r. kontakty odbywały się z częstotliwością jednego spotkania w roku. Wychowywaniem i utrzymaniem syna zajmuje się Pani sama. Oprócz alimentów w kwocie 300 zł miesięcznie oraz drobnych prezentów pod choinkę i urodziny, choć też nie zawsze, były mąż nie ponosi żadnych wydatków związanych z utrzymaniem. Syn jeździ z Panią do lekarza, na wakacje, zakupy. Dba Pani również o jego rozwój (...). Chodzi Pani do niego na wywiadówki, pomaga w nauce, opłaca dodatkowe zajęcia. Ojciec nie dokłada się do żadnych wydatków.

Dzieci, które były pełnoletnie:

·Córka C pozostaje na Pani utrzymaniu i mieszka z Panią, nie utrzymuje kontaktów z ojcem od 2017 r. Ojciec płaci alimenty w wysokości 400 zł miesięcznie i kupuje drobne prezenty (do 100 zł) pod choinkę i na urodziny, nie ponosi innych wydatków związanych z jej utrzymaniem. Pani pokrywa koszty związane ze studiami - opłaty za akademik, wyżywienie i dojazdy. Pani kupuję córce odzież, kosmetyki, lekarstwa i wszystko co potrzebuje. Również pokrywa Pani koszty leczenia, zakupiła Pani również (...). Córka w roku 2022 uzyskała dochód w wysokości 400,13 zł.

·Syn D pozostaje na Pani utrzymaniu i mieszka z Panią, nie utrzymuje kontaktów z ojcem od 2017 r. Ojciec płaci alimenty w wysokości 400 zł miesięcznie i kupuje drobne prezenty (do 100 zł) pod choinkę i na urodziny, nie ponosi innych wydatków związanych z jego utrzymaniem. Pokrywa Pani koszty związane z nauką - dojazdy do szkoły, wycieczki i inne. Kupuje Pani synowi odzież, kosmetyki, lekarstwa i wszystko co potrzebuje. Również Pani pokrywa koszty wizyt u lekarzy, opłaciła Pani synowi prawo jazdy. Syn w roku 2022 nie uzyskał dochodu.

W 2022 r. w stosunku do żadnego Pani dziecka nie miały zastosowania:

·przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń,

·przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym, ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Pomiędzy Panią a ojcem dzieci nie doszło do porozumienia co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej za 2022 r.

Pytania

1.Czy w przedstawionym stanie faktycznym skorzystanie z ulgi na czworo dzieci w następujący sposób: na 1 dziecko 556,02 zł (połowa ulgi w związku z płaceniem alimentów przez ojca na pełnoletnią córkę) na 2 dziecko 556,02 zł (połowa ulgi w związku z płaceniem alimentów przez ojca na pełnoletniego syna) na 3 dziecko 2000,04 zł pełna ulga w związku z zamieszkiwaniem dziecka małoletniego z Panią oraz na 4 dziecko 2700 zł pełna ulga w związku z zamieszkiwaniem dziecka małoletniego z Panią jest prawidłowe?

2.Czy działanie X, który wezwał Panią do złożenia korekty PIT-37 za 2022 r. w następujący sposób: na 1 dziecko 1112,04 zł (dziecko małoletnie) na 2 dziecko 1112,04 zł (dziecko małoletnie) na 3 dziecko 1000,02 zł (połowa ulgi w związku z płaceniem alimentów przez ojca na pełnoletnią córkę) oraz na 4 dziecko 1350 zł (połowa ulgi w związku z płaceniem alimentów przez ojca na pełnoletniego syna) i wezwanie do zwrotu kwoty 1350 zł z odsetkami mimo wyjaśnień, że wszystkie dzieci przez 12 miesięcy uczyły się i nie osiągnęły dochodu przekraczającego kwotę dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie o rencie socjalnej jest prawidłowe ?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, sposób skorzystania przez Panią z ulgi jest prawidłowy, ponieważ w roku 2022 ulga należała się na każde dziecko przez 12 miesięcy z czego na pierwsze i drugie dziecko pełnoletnie w częściach równych dla Pani i byłego męża oraz na dziecko trzecie i czwarte niepełnoletnie w całości dla Pani ponieważ mieszkają z Panią.

Uważa Pani, że działanie X jest nieprawidłowe, ponieważ źle zinterpretował przepisy i założył błędnie, że skoro na dzieci pełnoletnie należy się Pani połowa ulgi to mają prawo do ulgi za 6 miesięcy i są jako dziecko trzecie i czwarte. W tej sytuacji kwota 1350 zł pozostaje niewykorzystana przez rodziców.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)wykonywał władzę rodzicielską;

2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

W myśl art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.):

Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.

Na podstawie art. 93 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.

Stosownie do art. 95 § 1 cytowanego Kodeksu:

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.

Art. 97 § 1 przytoczonego Kodeksu stanowi, że:

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Według art. 107 omawianego Kodeksu:

§ 1 Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia.

§ 2 W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia.

§ 3 Na zgodny wniosek stron sąd nie orzeka o utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem.

Jak wynika z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską.

Samo posiadanie władzy rodzicielskiej jest niewystarczające do zastosowania omawianej ulgi. Dla nabycia prawa do tej ulgi konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne realizowanie, czyli wykonywanie obowiązków, dzięki którym dziecko wychowywane jest w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, w szczególności sprawowanie faktycznej pieczy nad dzieckiem i jego wychowywanie, troszczenie się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka, a więc zapewnienie/zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych, po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu.

Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka. Co istotne, samo tylko uiszczanie alimentów na rzecz dziecka, czy też sporadyczne spotkania z dzieckiem nie wypełniają tak rozumianego określenia wykonywanie władzy rodzicielskiej.

Na gruncie art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1)jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a)pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,

b)niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2)dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3)trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:

a)92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b)166,67 zł na trzecie dziecko,

c)225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

W świetle art. 27f ust. 2a cytowanej ustawy:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2.

Stosownie do art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

Art. 27f ust. 2c wskazanej ustawy stanowi, że:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1)na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;

2)wstąpiło w związek małżeński.

Z art. 27f ust. 3 omawianej ustawy wynika, że:

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Na mocy art. 27f ust. 4 ww. ustawy:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim – kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1)odpis aktu urodzenia dziecka;

2)zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3)odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

Na mocy art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4c pkt 2 i 3, z uwzględnieniem art. 6 ust. 4e i 8, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Art. 27f ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Przepis art. 6 ust. 8 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Wedle art. 6 ust. 4c przywołanej ustawy:

Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie

-podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.

Art. 6 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi:

Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym:

1)dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub

2)przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152

-w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2022 r. poz. 240 i 2476), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

-w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługuje zatem również podatnikom utrzymującym: dzieci pełnoletnie, które otrzymują zasiłek pielęgnacyjny lub rentę socjalną oraz pełnoletnie, które się uczą lub studiują do ukończenia 25 roku życia z uwzględnieniem limitu dochodu, który mogą osiągnąć. Warunkiem zastosowania przez podatnika ulgi na pełnoletnie dzieci jest utrzymywanie ich w związku z wykonywaniem ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Przy czym, jeżeli oboje rodzice utrzymują pełnoletnie dziecko, tzn. wypełniają swoje obowiązki alimentacyjne, wówczas decyzję o sposobie podziału przysługującej kwoty ustawodawca pozostawił rodzicom, zaznaczając, że kwota ulgi na dziecko dotyczy łącznie ich obojga i mogą oni odliczyć ją w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między rodzicami, którzy wypełniają swoje obowiązki alimentacyjne, ulga przysługuje każdemu z rodziców w częściach równych.

Obowiązek alimentacyjny zdefiniowany został w art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jako:

Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Istotą tak określonego obowiązku jest to, że jedna strona ma prawo dostarczania tak wskazanych środków, a druga osoba ma obowiązek je dostarczyć. Dostarczanie środków utrzymania to zaspokajanie normalnych, bieżących potrzeb uprawnionego w postaci: pożywienia, ubrania, mieszkania, opału, niezbędnych przedmiotów umożliwiających przebywanie w środowisku i w rodzinie, leków, itp. Dostarczanie środków wychowania obejmuje natomiast powinność starań o zdrowie uprawnionego, o jego rozwój fizyczny i umysłowy, stworzenie możliwości zdobycia wykształcenia, zapewnienie dostępu do dóbr kultury, itp.

Art. 133 § 1 powołanego Kodeksu stanowi natomiast, że:

Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Z opisu stanu faktycznego w szczególności wynika, że za 2022 r. skorzystała Pani z ulgi na czworo dzieci w następujący sposób: na 1 dziecko 556,02 zł (połowa ulgi w związku z płaceniem alimentów przez ojca na pełnoletnią córkę) na 2 dziecko 556,02 zł (połowa ulgi w związku z płaceniem alimentów przez ojca na pełnoletniego syna) na 3 dziecko 2000,04 zł pełna ulga w związku z zamieszkiwaniem dziecka małoletniego z Panią oraz na 4 dziecko 2700 zł pełna ulga w związku z zamieszkiwaniem dziecka małoletniego z Panią.

Pani dzieci pełnoletnie uczyły się przez cały rok w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe oraz nie uzyskały w roku podatkowym dochodów, podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 przekraczających dwunastokrotność renty socjalnej. Dzieci przez cały rok mieszkały z Panią.

W roku 2022 uzyskiwała Pani dochody z tytułu umowy o pracę oraz umowy zlecenia.

W roku 2022 żadne z Pani dzieci nie zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych.

W roku 2022 żadne z dzieci nie wstąpiło w związek małżeński.

W stosunku do córki A – która w 2022 r. była niepełnoletnia – posiadała Pani władzę rodzicielską, ojciec dziecka również posiadał władzę rodzicielską. Względem dziecka nie została orzeczona opieka naprzemienna. Od 2017 r. Pani sama, bez udziału drugiego rodzica wykonywała względem małoletniego dziecka władzę rodzicielską. Miejsce zamieszkania dziecka było u Pani. Ojciec dziecka od 2017 r. utrzymywał sporadyczne kontakty z córką. Od 2020 r. kontakty odbywały się z częstotliwością jednego spotkania w roku. Wychowywaniem i utrzymaniem córki zajmuję się Pani sama.

W stosunku do syna B – który w 2022 r. był niepełnoletni – posiadała Pani władzę rodzicielską, ojciec dziecka również posiadał władzę rodzicielską. Względem dziecka nie została orzeczona opieka naprzemienna. Od 2017 r. Pani sama, bez udziału drugiego rodzica wykonywała względem małoletniego dziecka władzę rodzicielską. Miejsce zamieszkania dziecka było u Pani. Ojciec dziecka od 2017 r. utrzymywał z synem (kontakty), które polegały na 2-3 godzinnych spotkaniach raz w tygodniu. Od 2020 r. kontakty odbywały się z częstotliwością jednego spotkania w roku. Wychowywaniem i utrzymaniem syna zajmuje się Pani sama.

Córka C – pełnoletnia – pozostaje na Pani utrzymaniu i mieszka z Panią, nie utrzymuje kontaktów z ojcem od 2017 r. Ojciec płaci alimenty w wysokości 400 zł miesięcznie i kupuje drobne prezenty (do 100 zł) pod choinkę i na urodziny, nie ponosi innych wydatków związanych z jej utrzymaniem.

Syn D – pełnoletni – pozostaje na Pani utrzymaniu i mieszka z Panią, nie utrzymuje kontaktów z ojcem od 2017 r. Ojciec płaci alimenty w wysokości 400 zł miesięcznie i kupuje drobne prezenty (do 100 zł) pod choinkę i na urodziny, nie ponosi innych wydatków związanych z jego utrzymaniem.

Pomiędzy Panią a ojcem dzieci nie doszło do porozumienia co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej za 2022 r.

Biorąc powyższe pod uwagę – na tle przedstawionego opisu sprawy – uznać należy, że w niniejszej sprawie obliczając kwotę ulgi na czwórkę dzieci należy odnieść się do art. 27f ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, że odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego kwota 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko (za rok na każde dziecko przypada kwota 1112,04 zł), 166,67 zł na trzecie dziecko (za rok na to dziecko ulga wynosi 2000,04 zł) i 225 zł na czwarte dziecko (ulga na to dziecko wynosi 2700 zł). Zatem łączna ulga na czwórkę dzieci za 2022 r. wynosiła 6924,12 zł.

Przechodząc do sposobu podziału przysługującej kwoty ulgi prorodzinnej wskazać należy, że skoro ojciec dzieci utrzymywał z małoletnimi – A i B – sporadyczne kontakty, które od 2020 r. odbywały się z częstotliwością jednego spotkania w roku i nie ponosił on kosztów utrzymania dzieci poza alimentami oraz drobnymi prezentami pod choinkę i na ich urodziny, to nie sposób uznać, że wykonywał on w 2022 r. względem tych dzieci władzę rodzicielską w rozumieniu art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Samo płacenie alimentów na małoletnie dzieci oraz sporadyczne kontakty z nimi nie są bowiem wystarczające dla przyjęcia, że również ojciec taką władzę wykonywał.

W konsekwencji skoro w stosunku do małoletnich dzieci tylko Pani wykonywała władzę rodzicielską bez udziału drugiego rodzica, to przysługiwało Pani wyłączne prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej wnikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w rozliczeniu za 2022 r., czyli mogła Pani odliczyć na te dzieci 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się zaś do możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej na Pani pełnoletnie dzieci – C i D – stwierdzić należy, że skoro w 2022 r. obydwoje rodzice realizowali względem nich obowiązek alimentacyjny, dzieci pozostawały na Pani utrzymaniu, zaś ich ojciec uiszczał alimenty, to przy braku porozumienia między Panią i byłym mężem, za 2022 r. przysługiwało Pani na te dzieci prawo odliczenia 50% kwoty ulgi w wysokości określonej miesięcznie.

Z przytoczonych regulacji wynika, że wysokość odliczenia z tytułu ulgi na dzieci, o której mowa w art. 27f ustawy, została określona na dziecko, przy czym rodzicom dziecka ustawodawca przyznał jeden wspólny limit. Oznacza to, że suma miesięcznych odliczeń dokonanych przez oboje rodziców względem tego samego dziecka nie może przekroczyć kwoty obliczonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ww. ustawy.

W opisanym zdarzeniu – jak wykazano powyżej – ojcu dzieci za 2022 r. przysługiwała ulga prorodzinna tylko na dwoje pełnoletnich dzieci w połowie jej wysokości. Natomiast Pani za 2022 r. przysługiwała ulga prorodzinna na czwórkę dzieci, z tym, że na dzieci pełnoletnie w połowie jej wysokości, zaś na dzieci małoletnie w pełnej wysokości.

Zatem mogła Pani przyjąć, że w niniejszej sprawie pełnoletnie dzieci należy traktować jako pierwsze i drugie dziecko, o których mowa w art. 27f ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W sytuacji, gdy obojgu rodzicom przysługuje ulga z tytułu wychowywania dziecka za cały rok, ale składają oni odrębne zeznania podatkowe, każde z nich w części E PIT/O w wierszu "liczba miesięcy, za które przysługuje ulga" wpisuje liczbę 12 natomiast w części C w poz. "Ulga na dzieci" wpisuje kwotę, którą odlicza od podatku.

Wobec powyższego – w opisanym stanie faktycznym – zaprezentowany przez Panią podział ulgi prorodzinnej za 2022 r. jest prawidłowy, natomiast nie sposób zaakceptować sposobu podziału tej ulgi przyjętego przez X. Podział przysługującej kwoty ulgi prorodzinnej między rodziców dziecka nie może bowiem prowadzić do tego, że jej część w ogóle nie zostanie odliczona od podatku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).