Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z przekazaniem pracownikom Voucherów oraz Kart podarunkowych.

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Są Państwo podatnikiem VAT czynnym, objętym w Polsce nieograniczonym obowiązkiem w podatku dochodowym od osób prawnych, działającym w branży IT.

Zatrudniają Państwo szereg wysokiej klasy specjalistów z branży IT oraz z innych obszarów związanych z działalnością spółki na podstawie umowy o pracę (dalej „Pracownicy”).

W związku z tym, iż konkurencja w sektorze IT jest ogromna, w celu pozyskania najbardziej wartościowych na rynku Pracowników oraz ich zatrzymania w Spółce oferują Państwo oprócz wynagrodzenia, także pakiet benefitów. Celem przyznawania benefitów jest ułatwienie pozyskania dla Spółki Pracowników oraz ich zatrzymanie w Spółce, jak również ich motywowanie do bardziej efektywnej i wydajnej pracy na rzecz Spółki.

Państwa pracownicy otrzymują:

1.Okolicznościowe vouchery upominkowe, np.: z okazji ślubu pracownika, narodzin dziecka, czy też jubileuszu pracy (dalej - „Vouchery okolicznościowe”);

2.Przedpłacone karty podarunkowe z okazji Świąt Bożego Narodzenia (dalej - „Karty podarunkowe”).

Przekazanie Pracownikom Voucherów okolicznościowych oraz Kart podarunkowych nie wynika z zawartych z Pracownikami umów o pracę, czy też z innych regulacji, takich jak Regulamin Pracy, czy tez Regulamin Wynagradzania.

W związku z tym przekazanie Voucherów okolicznościowych oraz Kart podarunkowych nie wynika z ciążących na Spółce obowiązków, a Pracownicy nie mają roszczenia o wydanie Voucherów okolicznościowych, czy też Kart podarunkowych.

Wydatki na nabycie Voucherów okolicznościowych oraz Kart podarunkowych nie są ujmowane przez Spółkę jako koszt uzyskania przychodu.

Pytania

1.Czy przekazanie pracownikom w okolicznościach i na warunkach wskazanych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Voucherów okolicznościowych stanowić będzie nieodpłatne świadczenie ze stosunku pracy powodujące powstanie po stronie pracowników przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT i czy w związku z tym na Spółce, jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych, spoczywać będzie obowiązek obliczenia i pobrania zaliczek na podatek w oparciu o przepis art. 32 ust. 1 ustawy o PIT od wartości tych świadczeń?

2.Czy przekazanie pracownikom w okolicznościach i na warunkach wskazanych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Kart podarunkowych stanowić będzie nieodpłatne świadczenie ze stosunku pracy powodujące powstanie po stronie pracowników przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT i czy w związku z tym na Spółce, jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych, spoczywać będzie obowiązek obliczenia i pobrania zaliczek na podatek w oparciu o przepis art. 32 ust. 1 ustawy o PIT od wartości tych świadczeń?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Państwa zdaniem, przekazanie Pracownikom w okolicznościach i na warunkach wskazanych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Voucherów okolicznościowych nie będzie stanowić nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy powodującego powstanie po stronie pracowników przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT. W związku z tym na Spółce, jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych, nie będzie ciążył obowiązek obliczenia i pobierania zaliczek na podatek w oparciu o przepis art. 32 ust. 1 ustawy o PIT od wartości tych świadczeń.

2.Państwa zdaniem przekazanie Pracownikom w okolicznościach i na warunkach wskazanych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Kart podarunkowych nie będzie stanowić nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy powodującego powstanie po stronie pracowników przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT. W związku z tym na Spółce, jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych, nie będzie ciążył obowiązek obliczenia i pobierania zaliczek na podatek w oparciu o przepis art. 32 ust. 1 ustawy o PIT od wartości tych świadczeń.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT źródłem przychodów jest m.in. stosunek pracy.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o PIT za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W oparciu o art. 32 ust. 1 ustawy o PIT zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Zastosowanie wyżej wskazanych przepisów ustawy o PIT podlega wyłączeniu na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, zgodnie z którym przepisów ustawy o PIT nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W oparciu natomiast o art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U.2024 r. poz. 596, dalej - „ustawy o PSD") podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny.

Umowa darowizny została uregulowana przepisami ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: K.c.).

Zgodnie z przepisem art. 888 § 1 K.c. przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

W Państwa ocenie nie każde świadczenie na rzecz Pracownika stanowi dla niego przychód w rozumieniu ustawy PIT ze stosunku pracy. Nieodpłatne świadczenie, które nie wynika z zawartej między stronami umowy o pracę, czy też innych regulacji takich jak Regulamin Pracy, czy też Regulamin wynagradzania, powinno stanowić darowiznę wyłączoną z zakresu przepisów ustawy o PIT. W opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym nieodpłatne świadczenie w postaci Voucherów okolicznościowych oraz Kart podarunkowych należy rozpatrywać nie na gruncie ustawy o PIT, lecz na podstawie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Przekazanie Voucherów okolicznościowych oraz Kart podarunkowych nie stanowi gratyfikacji, czy tez wynagrodzenia za realizację przez Pracowników swoich obowiązków pracowniczych, w szczególności nie zależy od osiąganych przez pracowników w pracy wyników, czy też ocen rocznych. Nie wiąże się również z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym ze strony pracownika. Pracownik nie jest zobowiązany do żadnych dodatkowych świadczeń w związku z otrzymaniem Voucherów okolicznościowych oraz Kart podarunkowych.

Państwa zdaniem istotny jest cel świadczenia w postaci nieodpłatnego przekazania na rzecz pracowników Voucherów okolicznościowych oraz Kart podarunkowych, którym jest zamiar ich dobrowolnego obdarowania przez Pracodawcę Voucherem okolicznościowym (przyznawany w przypadku z okazji ślubu pracownika, narodzin dziecka, czy też jubileuszu pracy) oraz Kartą podarunkową (przyznawana z okazji Świąt Bożego Narodzenia wszystkim pracownikom) mające na celu budowanie trwałej i pozytywnej relacji między Pracownikami a Spółką.

Tak więc, przekazanie Pracownikom Voucherów okolicznościowych oraz Kart podarunkowych, nie stanowi elementu wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę, do zapłaty którego zobowiązana jest Spółka na podstawie zawartej indywidualnej umowy o pracę. W związku z tym, świadczenia, które nie stanowią dla Pracowników dodatkowego wynagrodzenia za wykonywaną pracę, a stanowią jedynie dobrowolne świadczenie przekazywane w szczególnych okolicznościach na rzecz Pracowników, powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W związku z tym w Państwa ocenie, nieodpłatne przekazanie przez Spółkę Voucherów okolicznościowych oraz Kart podarunkowych powinno być wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

Stanowisko przedstawione we wniosku znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej potwierdzających wskazane we wniosku stanowisko. Jako przykład wymienić można tutaj interpretacje indywidualne:

• z 6 października 2023 r. o sygn. 0112-KDIL2-1.4011.700.2023.1 AK,
• z 24 lutego 2023 r. sygn. 0114-KDIP3-2.4011.16.2023.1.JM,
• z 5 lipca 2022 r. o sygn. 0115-KDIT2.4011 328.2022.3.HD,
• z 28 czerwca 2022 r. sygn. 0115-KDIT2.4011.297.2022.2.ENB.
• z 23 września 2021 r. o sygn. 0112-KDIL2-1.4011.647.2021.1 .MKA,
• z 30 stycznia 2019 r. sygn. 0113-KDIPT2- 3.4011.598.2018.1.PR.

Podsumowując powyższe, w Państwa ocenie:

• przekazanie Pracownikom Voucherów okolicznościowych nie stanowi nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy powodującego powstanie po stronie Pracowników przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, w związku tym Spółka nie będzie płatnikiem z tytułu przekazania tego nieodpłatnego świadczenia i na Spółce nie będzie ciążył obowiązek obliczenia i pobierania zaliczek na podatek w oparciu o przepis art. 32 ust. 1 ustawy o PIT od wartości tego świadczenia;
• przekazanie Pracownikom Kart podarunkowych nie stanowi nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy powodującego powstanie po stronie Pracowników przychodu w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, w związku tym Spółka nie będzie płatnikiem z tytułu przekazania tego nieodpłatnego świadczenia i na Spółce nie będzie ciążył obowiązek obliczenia i pobierania zaliczek na podatek w oparciu o przepis art. 32 ust. 1 ustawy o PIT od wartości tego świadczenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 9 ust. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.). Zgodnie z jego treścią:

Z kolei w myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ogólne pojęcie przychodu ustawodawca zdefiniował w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:

Przychodem będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne lub częściowo odpłatne. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danego podatnika decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa on aktywa tej osoby. Konsekwencją przyjęcia tezy o charakterze przychodu, jako definitywnego przysporzenia w majątku podatnika jest uznanie, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko te przychody, które nie mają charakteru zwrotnego. W celu określenia, co stanowi przychód podatnika, należy zidentyfikować stosunek prawny leżący u podstaw danej czynności.

W świetle art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy:

Zgodnie z art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Treść ww. przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Zatem do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

W myśl zaś art. 32 ust. 1 ww. ustawy:

W art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród wyłączeń wskazanych w tym przepisie ust. 1 pkt 3 wskazane zostały przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zacytowany przepis dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny, na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego. Przy czym zaznaczyć należy, że wyłączeniu temu podlega jedynie nabycie na podstawie jednego z tytułów wskazanych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, które faktycznie miało miejsce.

Stosownie do treści art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 ze zm.):

W myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Z treści wniosku wynika, że w celu pozyskania najbardziej wartościowych na rynku Pracowników oraz ich zatrzymania w Spółce oferują Państwo oprócz wynagrodzenia, także pakiet benefitów. Celem przyznawania benefitów jest ułatwienie pozyskania dla Spółki Pracowników oraz ich zatrzymanie w Spółce, jak również ich motywowanie do bardziej efektywnej i wydajnej pracy na rzecz Spółki. Państwa pracownicy otrzymują przedpłacone karty podarunkowe z okazji Świąt Bożego Narodzenia oraz okolicznościowe vouchery upominkowe, np. z okazji ślubu pracownika, narodzin dziecka, czy też jubileuszu pracy.

Kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny, w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy. „W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie o podatku od spadków i darowizn. A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku”.

Darowizna na rzecz pracowników, Voucherów oraz Kart podarunkowych, co do zasady będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przekazanie pracownikom Voucherów oraz Kart podarunkowych nie będzie stanowić dla nich przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, na Państwu, jako płatniku nie będzie ciążył obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Odnośnie powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).