Interpretacja indywidualna

  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

18 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 18 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z tzw. ulgi na ekspansję. Uzupełniliście go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 listopada 2024 r. (wpływ 13 listopada 2024 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowana będąca stroną postępowania:

Pani A. A

 (...)

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Pan B. B

(...)

Opis stanu faktycznego

X Spółka jawna (dalej jako „Spółka”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami prawa opodatkowanie spółki jawnej charakteryzuje się transparentnością podatkową, co oznacza, że podatek dochodowy jest rozliczany indywidualnie przez każdego wspólnika (spółka jawna sama nie jest podatnikiem podatku dochodowego). Wspólnicy Spółki, A. A oraz B. B (dalej jako „Podatnik/Wnioskodawca”) są polskimi rezydentami podatkowymi, rozliczającymi podatek dochodowy od osób fizycznych w Polsce, według zasad przewidzianych dla podatku liniowego.

Spółka działa w branży (...)- dalej także jako „Produkty”. Proces produkcyjny odbywa się w budynku produkcyjno-biurowym, zlokalizowanym w siedzibie firmy. Spółka posiada odpowiednie wyposażenie, maszyny, urządzenia i linie technologiczne oraz zatrudnia pracowników w celu prowadzenia działalności produkcyjnej.

Spółka posiada decyzję (...).

Wytworzone Produkty, są sprzedawane sieciom handlowym, odbiorcom hurtowym i innym.

W ramach prowadzonej działalności Spółka dąży do maksymalizowania wielkości przychodów, co ma wpływ na wysokość uzyskiwanych dochodów przez wspólników Spółki. Spółka w poszczególnych latach, w sprawozdaniach finansowych wykazała przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów na poziomie:

·2021 rok: (...) zł

·2022 rok: (...) zł

·2023 rok: (...) zł

Jednocześnie, w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży Spółka prowadziła w latach 2022 -2023 działania reklamowe, których wartość wynosiła:

·2022 rok: (...) zł netto

·2023 rok: (...) zł netto

Ww. działania reklamowe obejmowały m.in.:

·prowadzenie (...) marki X na (...),

·produkcję spotów telewizyjnych reklamujących firmę i produkty X,

·emisję spotów TV,

·kampanie (...) (...) wspierające spoty reklamowe TV.

Wydatki związane z działalnością reklamową zostały zaewidencjonowane do kosztów uzyskania przychodów Spółki i dotyczą one Produktów Spółki. Poniesione wydatki nie dotyczą jednego konkretnego produktu, ale całego asortymentu Produktów Spółki.

Koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży Produktów nie zostały i nie zostaną zwrócone Spółce w żadnej postaci. Koszty poniesione na reklamę w latach 2022 -2023 przyczyniły się do zwiększenia sprzedaży produktów, co potwierdza wzrost przychodów ze sprzedaży w kolejnych latach.

Spółka ani jej wspólnicy, nie są podmiotami korzystającym ze zwolnienia podatkowego, tj. zwolnienia dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W związku z poczynionymi wydatkami, o których mowa powyżej, wspólnicy Spółki skorzystali, w złożonych za 2022 i 2023 rok zeznaniach podatkowych, z tzw. ulgi na ekspansję. Każdy ze wspólników dokonał odliczenia wydatków kwalifikowanych w wysokości do 1 000 000 zł.

W uzupełnieniu wniosku z 13 listopada 2024 r., stanowiącym odpowiedź na skierowane do Państwa wezwanie z 6 listopada 2024 r., znak 0115.KDIT3.4011.792.2024.1.PS, wskazujecie Państwo, że jedynymi wspólnikami spółki jawnej są osoby fizyczne A. A i B. B.

Produkty, o których mowa we wniosku zostały wytworzone wyłącznie przez spółkę jawną, której Wnioskodawcy są jedynymi wspólnikami.

Koszty „promocji Produktów”, o których mowa w pytaniu oznaczonym nr 1 i „wydatki reklamowe”, o których mowa w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 2 stanowią te same koszty działań reklamowych opisanych przez Wnioskodawców we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. We wniosku sformułowania „promocja produktów” i „wydatki reklamowe” były używane zamiennie – natomiast oba pytania dotyczą tych samych wydatków w zakresie działań promocyjno-informacyjnych podejmowanych przez Spółkę, opisanych we wniosku.

Wydatki rozliczone w ramach ulgi były ponoszone i zaliczane do kosztów podatkowych odrębnie w 2022 i 2023 roku.

Jak zostało wskazane we wniosku o wydanie interpretacji Spółka prowadzi działalność produkcyjną. Koszty podejmowanych działań o charakterze promocyjno-informacyjnym dotyczą produktów Spółki, oznaczonych logo Spółki. Ustawodawca wskazał, iż ulga dotyczy kosztów mających na celu zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, a w katalogu działań, które mogą być rozliczone w ramach ulgi ustawodawca wymienia koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów. W ocenie Wnioskodawcy opisane wydatki dotyczą działań promocyjno-informacyjnych dotyczących produktów Spółki, a produkty te zawierają jej logo - zatem każdorazowo reklamując produkt, Spółka mimo woli reklamuje siebie.

Wydatki czynione przez Spółkę na działania o charakterze promocyjno-informacyjnym (czyli wydatki reklamowe/promocyjne, o których mowa w pytaniach sformułowanych we wniosku o wydanie interpretacji numer 1 i 2) obejmują:

·prowadzenie „(...) marki”: cykliczne promowanie produktów X na (...) (koszt zakup usługi polegającej na prowadzeniu strony internetowej informującej o produktach X);

· produkcję spotów telewizyjnych: koszt produkcji filmów promujących produkty X;

·emisję spotów TV: koszt zakup przestrzeni reklamowej w telewizji dla emisji filmów promujących produkty X;

· kampanie „(...)”: koszt przygotowania kampanii promującej produkty X i koszt zakupu przestrzeni reklamowej w Social Mediach.

Sprzedaż Produktów dokonywana jest wyłącznie do podmiotów niebędących podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odpowiedzi na pytanie zawarte w wezwaniu, tj. czy w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym ponieśliście Państwo koszty działań reklamowych, o których mowa we wniosku, zwiększyły się przychody ze sprzedaży „Produktów” w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnięto przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnięto przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju, wskazaliście Państwo, że dwa kolejne lata dla pierwszego roku, w którym rozliczono ulgę, tj. 2022 roku to lata 2023 i 2024 który obecnie trwa (więc na ostatni dzień roku podatkowego wielkość sprzedaży może zostać potrwierdzona dopiero po jego zakończeniu), dla wydatków czynionych w 2023 roku lata weryfikujące wartość sprzedaży to lata 2024 i 2025 zatem na ten moment udzielenie odpowiedzi nie jest możliwe, przy czym Spółka zakłada, że wzrost nastąpi (przy czym Spółce znany jest mechanizm obowiązkowej korekty zastosowanej ulgi, o której mowa w art. 24gb ust. 6 Ustawy o PIT).

Spółka nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63b Ustawy o PIT.

Pytania

1.Czy w zaistniałym stanie faktycznym wydatki ponoszone przez Spółkę na działania promocyjno-informacyjne podejmowane i opisane w stanie faktycznym stanowią koszty kwalifikowane w świetle art. 26gb ust. 7 Ustawy o PIT i w konsekwencji podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania PIT jako koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży w rozumieniu art. 26gb Ustawy o PIT - pod warunkiem spełnienia pozostałych warunków zastosowania ulgi prowzrostowej określonej w art. 26gb Ustawy o PIT?

2.Czy w przedstawionym stanie faktycznym, każdemu ze wspólników przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym za 2022 i 2023 r. na działania promocyjno-informacyjne, o których mowa we wniosku, na podstawie art. 26gb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w wysokości wartości tych przypadających na danego wspólnika zgodnie z treścią Umowy Spółki, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł rocznie na każdego z nich?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Według Wnioskodawcy, koszty opisane w stanie faktycznym na promocję przedmiotowych produktów, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26gb ust. 7 Ustawy o PIT, a co za tym idzie Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia ich w ramach tzw. ulgi na ekspansję. Jednocześnie z uwagi na transparentność podatkową spółki jawnej wydatki czynione na reklamę należy przypisać każdemu ze wspólników, proporcjonalnie do posiadanego udziału w Spółce. Jednocześnie z uwagi na okoliczność, iż ulga dedykowana jest podatnikowi, każdy ze wspólników może rozpoznać tzw. ulgę na ekspansję do wysokości limitu określonego przepisami prawa, tj. do wysokości 1 000 000 zł (każdy ze wspólników może rozliczyć ulgę maksymalnie do wysokości 1 000 000 zł, nie więcej niż wysokość dochodu).

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r. wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców, wprowadzoną przepisami w.w ustawy jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. "ulga na ekspansję" lub "ulga prowzrostowa". Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu. Jak czytamy w Uzasadnieniu do ustawy wprowadzającej "celem wprowadzanej ulgi jest umożliwienie podwójnego uwzględnienie w rozliczeniu podatkowym kosztów związanych ze zwiększeniem przychodów ze sprzedaży produktów".

Ustawodawca wskazał, iż „podatnik uzyskujący przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z pozarolniczej działalności gospodarczej, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.” – art. 26gb ust. 1 Ustawy o PIT. Jednocześnie ustawodawca zastrzegł, że przez produkty należy rozumieć „rzeczy wytworzone przez podatnika” – art. 26gb ust. 2 ustawy o PIT.

Ustawodawca przyjmuje także, że przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym, przy czym nie wskazuje o jaką wartość ten wzrost ma nastąpić (zatem wystarczający jest zatem wzrost nawet o 0,01 zł) – art. 26gb ust. 3 Ustawy o CIT. Wskazać nadto należy, że pojęcie "rzeczy" należy odnieść do definicji zawartej w art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. -Kodeks Cywilny, (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm.) w świetle, którego "rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne". Wymaga podkreślenia, że ustawy podatkowe odwołują się odrębnie do pojęcia "rzeczy" i "praw majątkowych". Intencją ustawodawcy przy projektowaniu przepisów art. 26gb Ustawy o PIT, było objęcie przedmiotową ulgą wyłącznie produktów stanowiących rzeczy (a zatem przedmioty materialne) wytworzone przez podatnika. Intencją ustawodawcy przy projektowaniu przepisów art. 26gb Ustawy o PIT było objęcie przedmiotową ulgą produktów stanowiących rzeczy (przedmioty materialne) wytworzone przez podatnika.

Ulga na ekspansję polega zatem na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych, przy czym ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy - zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi.

W przypadku spółki osobowej, transparentnej podatkowo, podatnikiem jest każdy z jej wspólników. Do niego lokowane są przychody spółki w proporcji przysługującego mu udziału w Spółce oraz koszty jej działalności w tożsamej proporcji. Oznacza to, że każdorazowo odnosząc się do powyższych regulacji przyjąć należy, iż mówiąc o podatniku, mówimy o konkretnym wspólniku takiej spółki a nie samej spółce. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe”. W myśl natomiast art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: „Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do: rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat; 2) ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.”

Podkreślić należy, iż skorzystanie ze zwolnienia, zgodnie z dyspozycja art. 26gb ust. 4 Ustawy o PIT, dokonywane jest „pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.”

Ustawodawca wskazał w Ustawie katalog wydatków kwalifikowanych do objęcia ulgą, do których zaliczył koszty:

1)uczestnictwa w targach poniesione na:

a)organizację miejsca wystawowego,

b)zakup biletów lotniczych dla pracowników i podatnika,

c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników i podatnika;

2)działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3)dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4)przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5)przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Z powyższego wynika, iż ustawowy katalog kosztów poniesionych na działania promocyjno-informacyjne jest katalogiem otwartym na co wskazuje zwrot "w tym". W tym miejscu należy wskazać, że definicja słowa "reklama" oznacza działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług. Działania promocyjne to zatem wszelkie działania, wykorzystywane do poinformowania klientów (odbiorców) o istnieniu oferty oraz doprowadzenia do zakupu produktu, skorzystania z usługi. Zgodnie z definicją, promocja oznacza marketingowe przedsięwzięcie przedsiębiorstwa, które ma na celu zwiększenie popytu na dobra i usługi, które są przez nie świadczone. Działania promocyjne wpływają na decyzje klientów i potencjalnych nabywców poprzez dostarczanie informacji, argumentacji, obietnic oraz skłanianie do kupna lub skorzystania z promowanych produktów i usług, wytwarzając przy tym pozytywną opinię o przedsiębiorstwie.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN https://sjp.pwn.pl/ promocja, to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia. Natomiast reklama, to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług, plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi. Natomiast pojęcie "reklama" według Słownika języka polskiego pod red. M. Szymczyka (Wyd. Naukowe PWN. Warszawa 2002 r.) oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizje i inne podobne środki, np. plakaty, napisy i ogłoszenia służące temu celowi. Informacja natomiast, to zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś. Z kolei pod pojęciem usług reklamowych rozumie się wszelką działalność promocyjną, w wyniku której lub w trakcie której następuję przekazywanie treści mających za zadanie informować o istnieniu lub cechach oferowanych towarów lub usług w celu zwiększenia sprzedaży tych produktów. Usługi reklamowe mogą być wykonywane zarówno przez podmioty, które profesjonalnie zajmują się świadczeniem usług reklamowych, jak i podmioty, dla których wykonanie usługi reklamowej nie jest realizowane w ramach ich podstawowej działalności gospodarczej.

Wydatki na cele reklamowe, analogiczne do tych czynionych przez Spółkę, które przyczyniają się do zwiększenia wartości sprzedaży są akceptowane przez organy podatkowe, w tym w wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach indywidualnych, np.:

Interpretacja indywidualna z dnia 8 maja 2024 r. znak 0115-KDIT3.4011.273.2024.2.AD, Dyrektor KIS wskazał:

„Zauważyć należy, że użycie w powyższym przepisie sformułowania "w tym" wskazuje na przykładowe wyliczenie kosztów związanych z działaniami promocyjno-informacyjnymi. Przy czym podkreślenia wymaga, że w zawartych przykładach ustawodawca wskazał na działania, które w sposób bezpośredni służą promowaniu i informowaniu o produktach podatnika. Istotne dla oceny tego kosztu jest przywołane wcześniej wyjaśnienie pojęć: "promocja", "reklama", "usługa reklamowa". Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN https://sjp.pwn.pl/ "promocja, to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia". Natomiast "reklama, to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług, plakat, napis, ogłoszenie, krótki film, itp. służące temu celowi". Natomiast pojęcie "reklama" wg "Słownika języka polskiego" pod red. M. Szymczyka (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002 r.) oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję i inne podobne środki, np. plakaty, napisy i ogłoszenia służące temu celowi. Z kolei, "informacja" zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś. Z kolei pod pojęciem "usług reklamowych" rozumie się wszelką działalność promocyjną, w wyniku której lub w trakcie której następuje przekazywanie treści mających za zadanie informować o istnieniu lub cechach oferowanych towarów lub usług w celu zwiększenia sprzedaży tych produktów. Usługi reklamowe mogą być wykonywane zarówno przez podmioty, które profesjonalnie zajmują się świadczeniem usług reklamowych, jak i podmioty, dla których wykonanie usługi reklamowej nie jest realizowane w ramach ich podstawowej działalności gospodarczej. Jak podał Pan w opisie sprawy w związku z dynamicznym rozwojem firmy i zakładanym wzrostem przychodów, od 2022 r. poniósł Pan wydatki - związane z promocją i reklamą swojej działalności - na: kampanie reklamowe a także reklamy na social media ((...). inne media społecznościowe); reklamę na stronach internetowych: drukowanie materiałów marketingowych (broszur, ulotek): usługi fotograficzne własnych produktów (odpowiednio wykonane zdjęcia zwiększają atrakcyjność produktu, co przekłada się na wzrost zainteresowania wśród klientów); usługi zaprojektowania kampanii reklamowej; usługi wykonania bannerów reklamowych; usługi wykonania grafiki reklamowej; usługi wynajęcia przestrzeni reklamowej, w tym również w środkach komunikacji publicznej (autobusy, tramwaje); na reklamę w mediach tradycyjnych (np. radio, prasa). Wskazał Pan również, że: Wydatki wskazane wydatki marketingowe mają charakter stały lub cykliczny, powtarzalny i są związane na przykład z wprowadzeniem na rynek nowego asortymentu wyprodukowanego przez Pana, np. (...) bądź produktu już wyprodukowanego; Wydatki marketingowe dotyczą sprzedawanego przez Pana asortymentu, a więc produktów, które są przez Pana wytwarzane w Pana zakładzie produkcyjnym. Nie wydatkuje Pan środków na jak to ujął organ "ogólną działalność firmy", gdyż intencją Pana w związku z ponoszonymi wydatkami marketingowymi jest zwiększenie sprzedaży konkretnych produktów, tj. (...); Ponoszone Wydatki marketingowe nie dotyczą jednego konkretnego produktu, ale całości asortymentu, który Pan wytwarza w ramach swojej działalności wytwórczej i produkcyjnej. Tym samym uznaję, że ww. wydatki mieszczą się w katalogu kosztów z art. 26gb ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i może je Pan odliczyć w ramach ulgi jako koszty, które bezpośrednio mają na celu informowanie o produktach wytworzonych przez Pana oraz ich promowanie”.

Interpretacja indywidualna z dnia 4 stycznia 2023 r. znak 0114-KDIP2-1.4010.190.2022.2.KW, Dyrektor KIS wskazał:

„Jak wynika z opisu sprawy Spółka ponosi i będzie ponosić różnego rodzaju wydatki mające na celu zwiększenie przychodów ze sprzedaży uszczelek płaskich oraz uszczelnień kołnierzowych (dalej: "Produkty"). Między innymi w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży Produktów, Wnioskodawca ponosi i będzie ponosić wydatki na promowanie Produktów za pomocą usługi ... to system reklamowy grupy ... umożliwiający wyświetlanie reklamy tekstowej i produktowej w internetowej wyszukiwarce, reklamy graficzne (banerowe) w sieci reklamowej ... oraz reklamy wideo w portalu ... umożliwia tworzenie i prowadzenie kampanii reklamowych. Stworzenie kampanii reklamowej w ... obejmuje m.in.: określenie celu i typu kampanii, segmentu odbiorców, do których ma być kierowana, słów kluczowych, zasięgu terytorialnego i języka kampanii, a także tekstu i treści wizualnej reklam, które mają pojawiać się w ramach kampanii. Po utworzeniu kampanii reklamowej. Wnioskodawca upoważnia usługodawcę do stosowania zautomatyzowanych narzędzi do formatowania materiałów reklamowych oraz do umieszczania materiałów reklamowych Wnioskodawcy we wszelkich treściach lub obiektach dostarczanych przez grupę. Wnioskodawca tworzy i modyfikuje kampanie reklamowe na bieżąco w zależności od aktualnych potrzeb Spółki, reakcji rynku oraz skuteczności konkretnych kampanii reklamowych. Kampanie reklamowe można podzielić na: kampanie w sieci wyszukiwania (tzw. kampanie searchowe) polegające wyświetlaniu się reklam tekstowych Produktów w wynikach wyszukiwania w wyszukiwarce ... po wpisaniu przez użytkownika określonych słów kluczowych; kampanie w sieci reklamowej (tzw. kampanie displayowe) polegające na wyświetlaniu się reklam banerowych zwierających zdjęcia Produktów odpowiednim odbiorcom w witrynach internetowych, aplikacjach oraz innych usługach należących do grupy. Po kliknięciu w tekst lub baner, odbiorca zostaje przekierowany na stronę internetową Spółki (stronę główną lub podstronę produktową). Głównym celem przeprowadzanych kampanii reklamowych w systemie ... jest dotarcie na stroną internetową Wnioskodawcy potencjalnych klientów, którzy po kontakcie z Wnioskodawcą na podstawie dostarczonych do Wnioskodawcy danych (m.in. wymiar, kształt, grubość, warunki pracy urządzenia, ilość) otrzymują indywidualną wycenę na Produkty Wnioskodawcy. Na stronie internetowej Wnioskodawcy znajdują się: informacje na temat Produktu np. opis, zdjęcia oraz specyfikacja techniczna Produktu - w przypadku podstrony produktowej; informacje na temat działalności Wnioskodawcy, w szczególności dane kontaktowe (adres e-mail, telefon) - w przypadku strony głównej. Wnioskodawca zamierza odliczyć od podstawy opodatkowania koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży Produktów na podstawie art. 18eb CITU. Wydatki poniesione w celu zwiększenia przychodów nie zostały ani nie zostaną zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie, ponadto nie były odliczone i nie będą odliczone przez Wnioskodawcę od podstawy opodatkowania w inny sposób, niż zgodnie z art. 18eb CITU. Odnosząc zatem powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że działania reklamowe Spółki prowadzone za pośrednictwem sieci Internet, tj. ... - system reklamowy grupy ..., poprzez który odbiorca po kliknięciu w tekst lub baner, zostaje przekierowany na stronę internetową Spółki (stronę główną lub podstronę produktową) mieszczą się w katalogu działań promocyjno-informacyjnych, o którym mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.p.”

Interpretacja indywidualna z dnia 23 grudnia 2023 r. znak 0111-KDIB2-1.4010.412.2022.1.AR, Dyrektor KIS wskazał:

„Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że kosztami działań promocyjno-informacyjnych, które mieszczą się w katalogu kosztów z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT jako koszty, które bezpośrednio mają na celu informowanie o produktach Wnioskodawcy oraz ich promowanie są: koszty przygotowania materiałów reklamowych, m.in. koszty druku katalogów, koszty nabycia przestrzeni reklamowej w sieci i promocji w social media, m.in. (...), gdzie prezentowane i promowane są produkty Spółki, koszty związane z korzystaniem z zagranicznych platform sprzedażowych ((...), (...)) gdzie prezentowane i promowane są produkty Spółki, koszty przygotowywania tekstów reklamowych, projektowania i wysyłki newsletterów, udostępnianie materiałów reklamowych na specjalnie przygotowanych (...), koszty współpracy z tzw. influencerami zagranicznymi - osobami, które dzięki swoim zasięgom, promują produkty Spółki w social mediach na rynkach zagranicznych, koszty poniesione na współpracę z osobą, która zajmuje się informowaniem o produktach Spółki i ich promocją w H., koszty związane z zarządzaniem hostingiem oraz koszty projektowania, optymalizacji i wdrażania stron www, koszty poniesione w celu nabycia usług podmiotów pośredniczących w zakładaniu i obsłudze zagranicznych kont sprzedawców na platformie (...) w krajach takich, jak m.in.: (...), a także kosztów rozpoczęcia współpracy z innymi marketplace'ami operującymi za granicą o ile w rzeczywistości ich poniesienie prowadzi/będzie prowadzić do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów Wnioskodawcy. Do kosztów działań promocyjno-informacyjnych mieszczących się w katalogu kosztów z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, pod warunkiem, że będą prowadziły do zwiększenia przychodów można zaliczyć również: koszty wynajmu domu pokazowego (showroom), który służy prezentacji, promocji i szkoleniom w zakresie produktów Spółki w H., koszty związane z zakupem biletów lotniczych z Polski do H. dla członków delegacji Spółki, którzy na miejscu zajmują się prezentacją i promocją produktów Spółki w domu pokazowym (showroom), koszty zakwaterowania i wyżywienia osób związane z pobytem prezentacją i promocją produktów Spółki w domu pokazowym (showroom). o ile wydatki te, a w szczególności wynajem domu pokazowego nie służą innym celom, co może być przedmiotem ewentualnego postępowania podatkowego prowadzonego przez właściwy organ podatkowy.”

Interpretacja indywidualna z dnia 29 marca 2024 r. znak 0112-KDIL2-2.4011.889.2023.2.AA, Dyrektor KIS wskazał:

„Natomiast poniesione przez Pana opłaty za reklamę chwytaka w mediach społecznościowych (...), płatne reklamy na portalu (...) oraz płatne reklamy (...), a także wydatki na rejestrację domeny oraz usługi utrzymania serwera podlegają odliczeniu od podstawy obliczania podatku na podstawie art. 26gbust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

Powyżej zostały wymienione jedynie przykładowe interpretacje dotyczące ulgi na ekspansję. Rekapitulując powyższe Podatnik uważa, iż wydatki poczynionego przez niego na reklamą dają mu podstawę od zastosowania ulgi na ekspansję.

Odnosząc się z kolei do limitu odliczenia wskazać należy, iż zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu, uprawnionym do skorzystania z ulgi jest wspólnik spółki osobowej, jako podatnik, który poniósł określone wydatki oraz gdy wydatki te w wyznaczonym okresie przyniosły wymierny efekt w postaci zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów spółki osobowej w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Według sądów administracyjnych na gruncie prawa podatkowego obowiązuje prymat wykładni gramatycznej (językowej). W granicach wykładni obowiązujących przepisów prawa nie mieści się taka ich interpretacja, która prowadzi do wykreowania nowych norm prawnych, niezawartych w przepisach. Każda bowiem wykładnia powinna się sytuować w ramach możliwego sensu językowego danego pojęcia czy wyrażenia (por. np. wyrok NSA z 16 czerwca 2021 r., III FSK 32/21 i z 19 września 2018 r., I GSK 2788/18, CBOSA). Odstąpienie przez interpretatora od sensu literalnego przepisu jest uzasadnione wyłącznie szczególnie ważnymi powodami. Takimi powodami mogą być np. wartości konstytucyjne. Na gruncie prawa podatkowego kierowanie się wykładnią celowościową, to jest z pominięciem woli "historycznego" prawodawcy, w oderwaniu od innych rodzajów wykładni, może prowadzić do wypaczenia rzeczywistych intencji prawodawcy, dowolności w stosowaniu prawa i do związanej z nią utraty poczucia pewności prawnej. Kwestia konkurencyjności wykładni językowej z innymi rodzajami wykładni była przedmiotem analizy Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z 4 grudnia 2012 r., II FPS 3/12 w składzie siedmiu sędziów stwierdził, że odstąpienie w procesie interpretacji przepisów dotyczących ulg podatkowych od leksykalnego rozumienia poszczególnych zwrotów legislacyjnych może mieć miejsce dopiero wówczas, gdy przemawiają za tym ważne powody, a zwłaszcza inne niż językowa reguły interpretacyjne nie mogą zatem stanowić podstawy do takiej ingerencji w treść przepisu, mogącej być kwalifikowana jako działalność normotwórcza, na którą przecież nie rozciąga się kognicja sądów.

W postanowieniu z 24 stycznia 1999 r., Ts 124/98 Trybunał Konstytucyjny przypomniał, że żadna z form wykładni i rozumowania prawniczego nie może zmieniać oczywistego zapisu przepisu prawnego. W innym postanowieniu (z 26 marca 1996 r., W.12/95, OTK ZU 1996/2/16) TK stwierdził, że celem wykładni nie jest tworzenie norm czy ich modyfikacja, lecz ustalenie treści norm wysłowionych w analizowanych przepisach. W konsekwencji prymat wykładni językowej oznacza, że dopóki językowe znaczenie tekstu jest jasne, nie ma potrzeby sięgania po inne, pozajęzykowe metody wykładni. W takim wypadku wykładnia pozajęzykowa może jedynie dodatkowo potwierdzać, a więc wzmacniać wyniki wykładni językowej wykładnią systemową czy funkcjonalną. Podobnie ma się rzecz z wykładnią tekstów prawnych, których sens językowy nie jest jednoznaczny z tego względu, że tekst prawny ma kilka możliwych znaczeń językowych, a wykładnia funkcjonalna (celowościowa) pełni rolę dyrektywy wyboru jednego z możliwych znaczeń językowych. W obu wypadkach interpretator związany jest językowym znaczeniem tekstu prawnego. Znaczenie to stanowi zawsze granicę dokonywanej przez niego wykładni. Do przekroczenia tej granicy niezbędne jest silne uzasadnienie aksjologiczne odwołujące się przede wszystkim do wartości konstytucyjnych.

Powyższe oznacza, iż limit „do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z pozarolniczej działalności gospodarczej, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym” odnosi się do każdego podatnika, co w przypadku wspólników spółki jawnej oznacza, iż każdy ze wspólników rozpozna przypadające na niego wydatki związane z ulgą na ekspansję we własnym zeznaniu podatkowym do wysokości przypadającego na niego dochodu i każdy z nich maksymalnie do kwoty 1 000 000 zł.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 8 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1)rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;

2)ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

W związku z powyższym przychody i koszty związane z działalnością spółki niebędącej osobą prawną wspólnicy będący osobami fizycznymi powinni określać proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku tej spółki.

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju przez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję”. Celem tej ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 26gb, który ust. 1 stanowi, że:

Podatnik uzyskujący przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z pozarolniczej działalności gospodarczej, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

W myśl art. 26gb ust. 2 ww. ustawy:

Przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

Na podstawie art. 26gb ust. 3 omawianej ustawy:

Przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o którym mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4.

Stosownie do art. 26gb ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Na mocy art. 26gb ust. 5 ww. ustawy:

Przy ustalaniu spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się wyłącznie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z kolei art. 26gb ust. 6 cytowanej ustawy stanowi, że:

W przypadku gdy podatnik, który skorzystał z odliczenia, nie spełni warunku, o którym mowa w ust. 4, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, do odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej.

Zgodnie z art. 26gb ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1)uczestnictwa w targach poniesione na:

a)organizację miejsca wystawowego,

b)zakup biletów lotniczych dla pracowników i podatnika,

c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników i podatnika;

2)działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3)dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4)przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5)przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

W myśl zaś art. 26gb ust. 8 ustawy:

Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Zaś art. 26gb ust. 9 ustawy stanowi, że:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje  się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Jednocześnie na podstawie art. 26gb ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z kolei art. 26gb ust. 11 przytaczanej ustawy stanowi, że:

Przepis art. 26e ust. 10 stosuje się odpowiednio.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że z tzw. „ulgi na ekspansję”, o której mowa w przepisach art. 26gb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik może skorzystać, jeśli:

·wytworzy produkty (rzeczy) w ramach swojej działalności gospodarczej;

·w okresie dwóch kolejno następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia):

–zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzający rok poniesienia tych kosztów lub

–osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub

–osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Przy czym pod uwagę bierze się wyłącznie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

·koszty nie zostały mu zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z treści wniosku wynika, że:

·jesteście Państwo jedynymi wspólnikami spółki jawnej, polskimi rezydentami podatkowymi, rozliczającymi podatek dochodowy od osób fizycznych w Polsce, według zasad przewidzianych dla podatku liniowego;

·spółka działa w branży (...) - dalej także jako „Produkty”;

·proces produkcyjny odbywa się w budynku produkcyjno-biurowym, zlokalizowanym w siedzibie firmy, a spółka posiada odpowiednie wyposażenie, maszyny, urządzenia i linie technologiczne oraz zatrudnia pracowników w celu prowadzenia działalności produkcyjnej;

·wytworzone Produkty, są sprzedawane sieciom handlowym, odbiorcom hurtowym i innym;

·sprzedaż Produktów dokonywana jest wyłącznie do podmiotów niebędących podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

·w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży spółka prowadziła w latach 2022 -2023 działania reklamowe (promocja Produktów), które obejmowały:

a)prowadzenie (...): cykliczne promowanie produktów spółki na (...) (koszt zakup usługi polegającej na prowadzeniu strony internetowej informującej o produktach spółki);

b)produkcję spotów telewizyjnych: koszt produkcji filmów promujących produkty spółki;

c)emisję spotów TV: koszt zakup przestrzeni reklamowej w telewizji dla emisji filmów promujących produkty spółki;

d)kampanie „(...)”: koszt przygotowania kampanii promującej produkty spółki i koszt zakupu przestrzeni reklamowej w Social Mediach.

·wydatki związane z działalnością reklamową zostały zaewidencjonowane do kosztów uzyskania przychodów spółki w latach 2022-2023 i dotyczą one Produktów spółki;

·koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży Produktów nie zostały i nie zostaną zwrócone Spółce w żadnej postaci;

·koszty poniesione na ww. promocję Produktów w latach 2022 -2023 przyczyniły się do zwiększenia sprzedaży produktów, co potwierdza wzrost przychodów ze sprzedaży w kolejnych latach;

·spółka ani jej wspólnicy, nie są podmiotami korzystającymi ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

·w związku z poczynionymi wydatkami, o których mowa powyżej, wspólnicy Spółki skorzystali, w złożonych za 2022 i 2023 rok zeznaniach podatkowych, z tzw. ulgi na ekspansję, a każdy ze wspólników dokonał odliczenia wydatków kwalifikowanych w wysokości do 1 000 000 zł.

Dokonując oceny charakteru wskazanych przez Państwa wydatków, należy rozstrzygnąć, czy spełniają one kryteria określone w art. 26gb ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ocena prawna tych wydatków wymaga bowiem uwzględnienia unormowań zawartych w ww. przepisie, który ma charakter zamknięty.

Jednocześnie ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie. Z uwagi bowiem na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy dotyczące ulg i preferencje w opodatkowaniu należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Jak stanowi art. 26gb ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów.

Zauważyć należy, że użycie w powyższym przepisie sformułowania „w tym” wskazuje na przykładowe wyliczenie kosztów związanych z działaniami promocyjno-informacyjnymi. Przy czym podkreślenia wymaga, że w zawartych przykładach ustawodawca wskazał na działania, które w sposób bezpośredni służą promowaniu i informowaniu o produktach podatnika.

Istotne dla oceny tego kosztu jest przywołane wcześniej wyjaśnienie pojęć: „promocja”, „reklama”, „usługa reklamowa”.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN https://sjp.pwn.pl/ „promocja, to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia”. Natomiast „reklama, to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług, plakat, napis, ogłoszenie, krótki film, itp. służące temu celowi”.

Natomiast pojęcie „reklama” wg „Słownika języka polskiego” pod red. M. Szymczyka (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002 r.) oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję i inne podobne środki, np. plakaty, napisy i ogłoszenia służące temu celowi. Z kolei, „informacja” zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś.

Z kolei pod pojęciem „usług reklamowych” rozumie się wszelką działalność promocyjną, w wyniku której lub w trakcie której następuje przekazywanie treści mających za zadanie informować o istnieniu lub cechach oferowanych towarów lub usług w celu zwiększenia sprzedaży tych produktów. Usługi reklamowe mogą być wykonywane zarówno przez podmioty, które profesjonalnie zajmują się świadczeniem usług reklamowych, jak i podmioty, dla których wykonanie usługi reklamowej nie jest realizowane w ramach ich podstawowej działalności gospodarczej.

Tym samym uznaję, że opisane we wniosku wydatki poniesione na:

a)prowadzenie „(...) marki”:

b)produkcję spotów telewizyjnych;

c)emisję spotów TV;

d)kampanie „(...)”

–mieszczą się w katalogu kosztów z art. 26gb ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i można je odliczyć w ramach ulgi jako koszty, które bezpośrednio mają na celu informowanie o produktach wytworzonych przez Państwa oraz ich promowanie.

Odnosząc powyższe do przedstawionych we wnioski okoliczności stwierdzić należy, że mają Państwo prawo do zastosowania tzw. „ulgi na ekspansję” w stosunku do kosztów opisanych we wniosku.

Przypominam, że art. 26gb ust. 1 omawianej ustawy wskazuje, że to podatnik uzyskujący przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej odlicza od podstawy obliczenia podatku, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, nie więcej niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Zgodnie natomiast z art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikiem tego podatku jest osoba fizyczna.

Mając zatem na uwadze treść art. 26gb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 8 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 tej ustawy, limit, o którym mowa w uldze na ekspansję, dotyczy podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zatem każdemu ze wspólników spółki przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na działania promocyjno-informacyjne, o których mowa we wniosku, na podstawie art. 26gb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w wysokości wartości tych przypadających na danego wspólnika zgodnie z treścią umowy spółki, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł rocznie na każdego z nich.

Państwa stanowisko uznać należy więc za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Wskazuję, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Tym samym wydając interpretację opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacji podatkowej jest sam przepis prawa. Prawo do zwolnienia podlega szczegółowej i ostatecznej weryfikacji przez organ podatkowy w toku postępowania podatkowego.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych informuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Panów sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać ci z Panów, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Zainteresowana będąca stroną postępowania – (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).