Interpretacja indywidualna z dnia 3 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.698.2024.3.MJ
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Dnia 28 sierpnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 11 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci.
Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 23 września 2024 r. (wpływ 27 września 2024 r.) oraz pismem z 13 listopada 2024 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W związku z wezwaniem do US w (…) w celu zasadności złożonej przez Panią deklaracji podatkowej PIT-37 za rok 2023 z uwzględnioną ulgą dla samotnego rodzica zwraca się Pani z prośbą o indywidualną interpretację. Niejasność dla Urzędu stanowi fakt, że zarówno Pani, jak i Pani były mąż w deklaracji wpisaliście numery PESEL waszych dwojga dzieci. Pani rozliczyła się korzystając z ulgi dla samotnego rodzica, były mąż z ulgi 4+.
Od 23 kwietnia 2021 roku jest Pani osobą rozwiedzioną. Zgodnie z ustaleniami Sądu Okręgowego w A., dzieci zostają pod Pani opieką. Ojciec sprawuje opiekę jedynie w terminach wyznaczonych przez Sąd, tj. I oraz III weekend każdego miesiąca, gdzie nie zawsze dzieci jadą do taty, ponieważ zdarza się, że są chore i żeby nie zarazić jego kilkuletnich maluchów zostają w domu z Panią. Tak samo gdy mają już jakieś plany związane ze swoimi przyjaciółmi na przykład sobotnie wyjście do kina.
Poza wyznaczonymi przez Sąd terminami dzieci w ferie oraz w wakacje spędzają w domu ojca maksymalnie 5 dni.
Od czasu gdy znajdują się pod Pani opieką czyli od dnia rozwodu, a nawet jeszcze wcześniej, to na Pani spoczywa obowiązek dopilnowania ich edukacji oraz spraw zdrowotnych. Ojciec dzieci nie angażuje się w ich naukę, nie chodzi do szkół na zebrania, nie zna nazwisk wychowawców, kolegów z klasy, przyjaciół ani ich rodziców. Nie chodzi z nimi do lekarzy, nie wie gdzie dzieci są zapisane do przychodni. Nigdy nie był z nimi gdy chorowały co więcej, nie odwiedzał ich w tym czasie u Pani w domu.
Nie pomaga im w lekcjach, nie zabiera na wycieczki wakacyjne ani wyjazdy na ferie. To z Panią jeżdżą i zwiedzają. W ciągu ostatnich 3 lat byliście w (...), (…), (...) i nad morzem).
Ojciec nie zna zainteresowań dzieci. Nie rozmawia z nimi o ich potrzebach i problemach.
Uważa, że wystarczy to, że płaci alimenty i czasami przelewa na ich konto kieszonkowe.
Dzieci od Pani również dostają pieniądze, ale Pani wie, że to nie na tym polega bycie rodzicem.
To, że dzieci spędzają u ojca te dwa weekendy od 16.00 w piątek do 20.00 w niedzielę nie wystarczy, żeby nazywać siebie dobrym ojcem. Nigdy nie zabraniała Pani kontaktów byłemu mężowi z dziećmi. Ojciec ma ich numery telefonów, a i tak nie dzwoni. Już raz musiała Pani udowadniać jak wyglądają relacje Pani byłego męża i dzieci w Sądzie, gdzie nie potrafił odpowiedzieć na pytanie kto jest najlepszym kolegą syna. Do tej pory nic się nie zmieniło, nadal wykazuje zerowe zainteresowanie tym co się u nich dzieje.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego
Rozlicza się Pani jako osoba fizyczna.
Pani aktualny adres korespondencyjny i zamieszkania to (…), a adres zameldowania (…)
Jest Pani podatnikiem podlegającym po Urząd Skarbowy w (…).
Pani wniosek ORD-IN dotyczy Pani sytuacji z tytułu rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych PIT-37 za rok 2023 r. z uwzględnieniem preferencyjnego opodatkowania dochodów jako rodzic samotnie wychowujący dzieci.
Orzeczenie o rozwodzie uprawomocniło się 21 dni po jego ogłoszeniu, które miało miejsce (…) 2021 r. Od tamtej chwili do dnia dzisiejszego, tj. 23 września 2024 r. Pani stan cywilny to rozwódka.
Jest Pani matką dwójki dzieci – A.A. ur. Dnia (…) 2008 r. (PESEL (…)) oraz B.B. ur. dnia (…) 2010 r. (PESEL (…)). Tylko względem nich sprawuje Pani władzę rodzicielską.
Dochody w roku 2023 otrzymywała Pani z tytułu umowy o pracę. Za miesiąc grudzień 2023 r. otrzymała Pani również dochód z tytułu wynajmu mieszkania, z którego rozliczyła się Pani na druku PIT-28.
W roku 2023 dzieci uczyły się w szkole:
- A.A. uczęszczała do szkoły Podstawowej w (…)
- B.B. do czerwca 2023 r. szkoła Podstawowa w (…), a od września 2023 r. do Technikum (…) w (…).
Dzieci w roku 2023 nie otrzymywały :
- dochodu,
- zasiłku pielęgnacyjnego,
- renty socjalnej.
Zgodnie z decyzją Sądu Okręgowego w (…) z dnia (…) 2021 r. dzieci zostały przy Pani i zamieszkują z Panią dnia dzisiejszego.
Ojciec sprawuje nad nimi fizyczną opiekę tylko w I oraz w III weekend każdego miesiąca (co również zostało zawarte w wyroku Sądu z dnia (…) 2021 r.) od godz. 16.00 w piątek do godz. 20.00 w niedzielę.
Faktycznie jednak dzieci nie jeżdżą w każdy wyznaczony weekend. Czasami zdarzało się, że były tylko w I lub w III weekend miesiąca. Spowodowane to było brakiem chęci odwiedzin u taty, chorobami, wydarzeniami takim jak wizyty u kolegów z nocowaniem. Ponadto dzieci skracały czas pobytu do minimum i jechały do niego koło 20.00 w piątek, a wracały już koło 18.00 w niedzielę.
Dzieci w roku 2023 nigdzie z ojcem nie wyjeżdżały. Wizyty w jego domu polegały na oglądaniu telewizji lub nierobieniu niczego. Dzieci się tam nudziły dlatego jak najszybciej chciały wracać do domu.
To Pani w zeszłym roku z okazji Dnia Dziecka zabrała dzieci do (…), a na wakacje na 5 dni nad morze w pobliżu (…). Gdy tam byliście pojechaliście odwiedzić (…) na (…). Raz na półtora miesiąca dzieci jeździły i nadal jeżdżą z Panią do kina.
To Pani utrzymywała kontakt ze szkołami i wychowawcami. To Pani chodziła na wywiadówki. Ojciec nie uczestniczył w życiu dzieci. Nie zna nazwisk nauczycieli, wychowawców, kolegów, przyjaciół dzieci oraz ich rodziców. Ojciec nie jeździł z nimi do lekarzy, gdy chorowały. Nie kupował dzieciom leków, ani nie zajmował się nimi w chorobie, ponieważ zwyczajnie ich nie odwiedzał.
Ojciec od dnia rozwodu płaci zasądzone alimenty przez Sąd w wysokości 600 zł na każde dziecko.
Świadczenie na dziecko 500+ (800+) pobiera Pani, bo tak ustaliliście z byłym mężem i rozwiązanie takie uważa Pani za słuszne, ponieważ to na Pani spoczywa obowiązek szkolny (edukacja) i zdrowotny (wizyty lekarskie). Byłoby niesprawiedliwe, gdyby ojciec brał połowę świadczenia, podczas gdy dzieci spędzają u niego miesięcznie maksymalnie 6 dni.
W 2023 r. dzieci nie były (i nie są) umieszczone w żadnej placówce opiekuńczej.
Ojciec nie ma odebranych praw rodzicielskich.
Nie sprawujecie i nie sprawowaliście państwo w 2023 r. opieki naprzemiennej.
Ojciec nie korzystał z możliwości częstszych wizyt. Nie zabiegał o lepsze relacje z dziećmi.
W wyroku Sądu nie została ustalona opieka naprzemienna.
Pytanie
Czy w roku podatkowym 2023 przysługiwało Pani prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodów jako osobie samotnie wychowującej dzieci?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem miała Pani pełne prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia dla osób samotnie wychowujących dzieci.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 6 ust. 4c wskazanej ustawy:
Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:
1)małoletnie,
2)pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3)pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie
-podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.
Na podstawie art. 6 ust. 4d wskazanej ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie.
Art. 6 ust. 4e cytowanej ustawy stanowi, że:
Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym:
1)dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub
2)przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152
-w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 240 i 2476), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.
Stosownie do art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2019 r. poz. 2407 oraz z 2021 r. poz. 1162, 1981 i 2270).
Według art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:
1)stosuje przepisy:
a)art. 30c lub
b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy
-w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;
2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Brzmienie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzuje pojęcie „osoby samotnie wychowującej dzieci” w taki sposób, aby nie budziło wątpliwości, iż prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodów nie przysługuje wszystkim osobom stanu wolnego posiadającym dzieci własne lub przysposobione, (o których mowa w tym przepisie), a wyłącznie jednemu z rodziców/opiekunów prawnych, tj. temu, który samotnie wychowuje dziecko/dzieci. Do skorzystania z tej preferencji, niewystarczające jest samo legitymowanie się określonym stanem cywilnym. Równie istotne jest samotne troszczenie się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka bez udziału innej osoby, tj. w szczególności ojca lub matki dziecka.
Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym, sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta w roku podatkowym musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.
Z uwagi na to, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.
Wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do „jego utrzymania” czy też czasowego (doraźnego) przebywania z nim, lecz obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej i psychicznej oraz zapewnienia mu materialnych podstaw rozwoju.
Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.
Podstawową kwestią jest zatem ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej, a jednocześnie ojciec (matka) dziecka wypełnia postanowienia wyroku sądowego w zakresie realizacji kontaktów z dzieckiem oraz świadczeń alimentacyjnych.
Wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.
W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. W sytuacji, gdy dziecko pozostaje pod stałą, codzienną opieką jednego rodzica, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (np. zgodnie z orzeczeniem sądu), status samotnego rodzica ma ten, który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.
Rodzic, o którym mowa w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w pojedynkę troszczy się o zaspokojenie bieżących potrzeb dziecka, nie traci statusu osoby samotnie wychowującej dziecko z racji utrzymywania sporadycznych kontaktów z dzieckiem przez drugiego rodzica lub płacenia przez niego alimentów.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jest Pani osobą rozwiedzioną, co potwierdza prawomocny wyrok z 23 kwietnia 2021 r. Pani stan cywilny nie uległ zmianie.
W 2023 r. dzieci zamieszkiwały z Panią. To na Pani spoczywa obowiązek dopilnowania ich edukacji oraz spraw zdrowotnych. Ojciec dzieci nie angażuje się w ich naukę, nie chodzi do szkół na zebrania, nie zna nazwisk wychowawców, kolegów z klasy, przyjaciół ani ich rodziców. Nie chodzi z nimi do lekarzy, nie wie gdzie dzieci są zapisane do przychodni. Nigdy nie był z nimi gdy chorowały co więcej, nie odwiedzał ich w tym czasie u Pani w domu. Ojciec nie pomaga im w lekcjach, nie zabiera na wycieczki wakacyjne ani wyjazdy na ferie. To z Panią jeżdżą i zwiedzają. Ojciec nie zna ich zainteresowań. Nie rozmawia z nimi o ich potrzebach i problemach. Ojciec uważa, że wystarczy to, że płaci alimenty i czasami przelewa na ich konto kieszonkowe. Dzieci od Pani również dostają pieniądze, ale Pani wie, że to nie na tym polega bycie rodzicem. Ojciec sprawuje nad nimi fizyczną opiekę tylko w I oraz w III weekend każdego miesiąca (co również zostało zawarte w wyroku Sądu z dnia (…) 2021 r.) od godz. 16.00 w piątek do godz. 20.00 w niedzielę. Faktycznie jednak dzieci nie jeżdżą w każdy wyznaczony weekend. Czasami zdarzało się, że były tylko w I lub w III weekend miesiąca. Spowodowane to było brakiem chęci odwiedzin u taty, chorobami, wydarzeniami takim jak wizyty u kolegów z nocowaniem. Ponadto dzieci skracały czas pobytu do minimum i jechały do niego koło 20.00 w piątek, a wracały już koło 18.00 w niedzielę. Dzieci w roku 2023 nigdzie z ojcem nie wyjeżdżały. Wizyty w jego domu polegały na oglądaniu telewizji lub nierobieniu niczego. Dzieci się tam nudziły dlatego jak najszybciej chciały wracać do domu. To Pani w zeszłym roku z okazji Dnia Dziecka zabrała dzieci do (…), a na wakacje na 5 dni nad morze w pobliżu (…). Gdy tam byliście pojechaliście odwiedzić (…). Raz na półtora miesiąca dzieci jeździły i nadal jeżdżą z Panią do kina.
Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dziećmi i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica – przy którym dzieci mieszkają – prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jednocześnie przepisy powyższej ustawy nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.
Skoro w 2023 r. dzieci zamieszkiwały z Panią, a Pani jako rozwódka nie sprawowała opieki w porównywalnym wymiarze czasowym i jakościowym nad nimi z byłym mężem, ciężar wychowania dzieci spoczywał na Pani, to ma Pani prawo do skorzystania za 2023 r. z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci, na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c i ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Pani stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.
Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).