Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 12 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 10 listopada 2024 r. (wpływ 13 listopada 2024 r.), z 10 listopada 2024 r. (wpływ 18 listopada 2024 r.) i z 25 listopada 2024 r. (wpływ 26 listopada 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 14 maja 2019 r. został wydany wyrok rozwodowy sygn. akt…, z powództwa A.A. (Pesel ...) przeciwko B.B.

Ma Pan dwie córki: C.C. (Pesel …) oraz D.D (Pesel …). Do 26 października 2023 r. obie córki mieszkały z matką, tj. B.B. Natomiast, od 26 października 2023 r. starsza córka C.C. zamieszkała z ojcem, tj. A.A. Córka w 2023 r. była uczennicą szkoły średniej, obecnie zdała egzamin na studia dzienne i od października rozpocznie dalszą edukację. C.C. stale mieszka z Panem i jest całkowicie na Pana utrzymaniu, nie uzyskała żadnych dochodów w 2023 r. i 2024 r. oraz nie otrzymuje żadnych dodatkowych świadczeń.

W uzupełnieniach wniosku wskazał Pan, że:

·Prosi o wydanie interpretacji dotyczącej 2023 r.;

·W 2023 r. podlegał na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu;

·W okresie, którego dotyczy wniosek, uzyskał dochody opodatkowane według skali podatkowej z tytułu umowy o pracę;

·Orzeczenie Sądu o rozwodzie uprawomocniło się 21 maja 2019 r. Wyrok z dnia 14 maja 2019 roku, sygn. akt: …;

·Pana stan cywilny po orzeczeniu rozwodu nie uległ zmianie;

·Sąd po orzeczeniu wyroku rozwodowego nie pozbawił, nie ograniczył i nie zawiesił Pana władzy rodzicielskiej w stosunku do córek;

·Sąd po wydaniu wyroku rozwodowego nie orzekł opieki naprzemiennej. Nie uzyskał Pan żadnych dodatkowych świadczeń wychowawczych z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci;

·W 2023 r., tj. do 26 października 2023 r., matka córek zgodnie z orzeczeniem sądu w wyroku rozwodowym z dnia 14 maja 2019 r., partycypowała w wykonywaniu władzy rodzicielskiej. Brała czynny udział w wychowaniu i utrzymywaniu córek. Sytuacja uległa zmianie po spisaniu w kancelarii notarialnej umowy o podział majątku wspólnego z dnia 19 października 2023 r. W wyniku podziału majątku, była żona Pani B.B., zgodnie z wyrokiem rozwodowym (miejscem pobytu małoletnich będzie każdorazowe miejsce pobytu matki) z dnia 14 maja 2019 r. zamieszkała z małoletnią córką D.D. (Pesel …), natomiast starsza pełnoletnia córka C.C. (Pesel …) postanowiła zamieszkać z Panem. Zgodnie z umową o podział majątku w dniu 26 października 2023 r. była żona zamieszkała z młodszą córką w mieszkaniu przy ul. A., B. i utrzymuje jedynie młodszą córkę D.D. Natomiast starsza, pełnoletnia córka C.C. mieszka z Panem pod adresem ul. C., D. i jest wyłącznie na Pana utrzymaniu;

·Zgodnie z powyższym punktem, do 26 października 2023 r. była żona partycypowała w utrzymaniu obu córek, natomiast od 26 października przestała łożyć na utrzymanie starszej córki C.C., która jest tylko na Pana utrzymaniu do nadal;

·W roku podatkowym 2023 starsza córka C.C. uczęszczała do … w Liceum Ogólnokształcącym, obecnie studiuje dziennie;

·W dniu 19 października 2023 r. z byłą żoną Panią B.B. spisał Pan umowę o podział majątku wspólnego w Kancelarii Notarialnej Rep. A nr …. W wyniku umowy o podział majątku, w dniu 26 października 2023 r. była żona zamieszkała z młodszą córką w mieszkaniu przy A, B i utrzymuje jedynie młodszą córkę D.D. Natomiast, starsza, pełnoletnia córka C.C mieszka z Panem pod adresem ul. C, D i jest wyłącznie na Pana utrzymaniu oraz jest to jej stałe i jedyne miejsce zamieszkania;

·W roku podatkowym 2023 w stosunku do Pana i Pana córek nie miały zastosowania inne przepisy o podatku dochodowym. Jedynym źródłem dochodu jest Pana umowa o pracę. Starsza córka C.C. nie uzyskała i nadal nie uzyskuje żadnego dochodu;

·Jest Pan ojcem jedynie C.C. (Pesel …) oraz D.D. (Pesel …), nie posiada innych dzieci;

·Za okres, którego dotyczy sprawa, nie złożył Pan wniosku o preferencyjne rozliczenie dochodów dla osób samotnie wychowujących dzieci.

·W roku 2023, którego dotyczy wniosek, zarówno Pan, jak i Pana była żona posiadaliście wobec młodszej córki D.D. pełną władzę rodzicielską;

·Zgodnie z orzeczeniem sądu w wyroku rozwodowym z dnia 14 maja 2019 r. partycypował Pan w wykonywaniu władzy rodzicielskiej. Uczestniczył Pan wraz z matką młodszej córki w jej wychowaniu, dbał o prawidłowy rozwój kształtując właściwe zachowania młodszego dziecka, rozwijał jej zainteresowania, sprawował nad nią pieczę/opiekę, troszczył się Pan o jej rozwój fizyczny i duchowy, ponosił wydatki związane z wypoczynkiem, ponosił koszty jej utrzymania, zabezpieczał potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, pomagał w edukacji szkolnej, brał Pan czynny udział w sprawach dotyczących młodszej córki związanych z jej kształceniem, dodatkowymi zajęciami, zebraniami.

Zgodnie z wyrokiem rozwodowym z dnia 14 maja 2019 r. miejscem pobytu małoletnich będzie każdorazowe miejsce pobytu matki. Jednak pomimo tego, że córka nie mieszkała stale z Panem, to w okresie, którego dotyczy wniosek partycypował Pan we wszystkich kosztach dotyczących utrzymania młodszej córki, widywał się z córkami kilka razy w tygodniu, pomagał w odrabianiu zadań domowych, zabierał Pan na wypoczynek wakacyjny oraz krótkie wycieczki. Opiekował się Pan córkami w okresie, gdy matka dziewczynek wyjeżdżała. Podobnie w okresie pandemii córki były pod Pana opieką, gdy ich matka zachorowała. Generalnie, w standardowy sposób zajmował się Pan zarówno młodszą, jak i starszą córką;

·W okresie, którego dotyczy wniosek, Pana była żona, podobnie jak Pan, partycypowała w wydatkach związanych z potrzebami młodszej córki D.D. Zmiana dotyczy utrzymania starszej córki C.C., na którą od października do nadal przestała łożyć i jest całkowicie na Pana utrzymaniu. Pomimo faktu, że córka studiuje dziennie i nie osiąga żadnych dochodów.

Pytanie

Czy w zeznaniu rocznym PIT-37 może Pan rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko i skorzystać z ulgi dla osób samotnie wychowujących?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, zgodnie z art. 6 ust. 4c, może się Pan rozliczyć jako osoba samotnie wychowująca dziecko i skorzystać z ulgi.

Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci

1)małoletnie,

2)pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie

- podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do art. 6 ust. 4d ww. ustawy:

Na podstawie art. 6 ust. 4e ww. ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4f ww. ustawy stanowi:

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

·posiadania przez rodzica lub opiekuna prawnego statusu osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci);

·wychowywania przez rodzica lub opiekuna prawnego samotnie w roku podatkowym dziecka (dzieci);

·nieuzyskiwania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko (dzieci) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

·niepodlegania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko (dzieci) opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W tym miejscu należy jednoznacznie podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, wymaga spełnienia warunków określonych przez ustawodawcę w przepisach je konstytuujących, które powinny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się zatem do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych.

Osobą samotnie wychowującą dziecko, jest więc taka osoba, która stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, bez udziału (wsparcia) drugiej osoby.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, że dla preferencyjnego opodatkowania dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r. istotne znaczenie ma regulacja zawarta w treści art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z literalnego brzmienia art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który ma szczególne znaczenie w przedmiotowej sprawie wynika bowiem, że ww. preferencyjne opodatkowanie nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Zatem od 2022 r. osoba, która wspólnie z drugim rodzicem wychowuje co najmniej jedno dziecko, nie może skorzystać z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Jak Pan wskazał w opisie sprawy, w dniu 14 maja 2019 r. Sąd orzekł o rozwiązaniu Pana małżeństwa (wyrok uprawomocnił się 21 maja 2019 r.). Ma Pan dwie córki (C. urodzona w … r. i D. urodzona w …. r.), które do 26 października 2023 r. mieszkały z matką. Natomiast, od 26 października 2023 r. starsza córka zamieszkała z Panem i jest całkowicie na Pana utrzymaniu. Starsza córka w 2023 r. była uczennicą szkoły średniej, obecnie zdała egzamin na studia dzienne i od października rozpocznie dalszą edukację. Starsza córka nie uzyskała żadnych dochodów w 2023 r. i 2024 r. oraz nie otrzymuje żadnych dodatkowych świadczeń. Sąd po orzeczeniu wyroku rozwodowego nie pozbawił, nie ograniczył i nie zawiesił Pana władzy rodzicielskiej w stosunku do córek. W 2023 r. zarówno Pan, jak i Pana była żona, posiadaliście wobec młodszej córki C.C. pełną władzę rodzicielską. Sąd nie orzekł w przedmiocie opieki naprzemiennej nad dziećmi. Do 26 października 2023 r. matka córek zgodnie z orzeczeniem sądu w wyroku rozwodowym z dnia 14 maja 2019 r., partycypowała w wykonywaniu władzy rodzicielskiej, brała czynny udział w wychowaniu i utrzymywaniu córek. Od 26 października 2023 r. matka córek utrzymuje jedynie młodszą córkę, z którą zamieszkuje, natomiast, starsza córka mieszka z Panem i jest wyłącznie na Pana utrzymaniu. Zgodnie z orzeczeniem sądu w wyroku rozwodowym partycypował Pan w wykonywaniu władzy rodzicielskiej. Uczestniczył Pan wraz z matką młodszej córki w jej wychowaniu, dbał o prawidłowy rozwój kształtując właściwe zachowania młodszego dziecka, rozwijał jej zainteresowania, sprawował nad nią pieczę/opiekę, troszczył się Pan o jej rozwój fizyczny i duchowy, ponosił wydatki związane z wypoczynkiem, ponosił koszty jej utrzymania, zabezpieczał potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, pomagał w edukacji szkolnej, brał Pan czynny udział w sprawach dotyczących młodszej córki związanych z jej kształceniem, dodatkowymi zajęciami, zebraniami. Pomimo tego, że córka nie mieszkała stale z Panem, to w okresie, którego dotyczy wniosek, partycypował Pan we wszystkich kosztach dotyczących utrzymania młodszej córki, widywał się z córkami kilka razy w tygodniu, pomagał w odrabianiu zadań domowych, zabierał Pan na wypoczynek wakacyjny oraz krótkie wycieczki. Opiekował się Pan córkami w okresie, gdy matka dziewczynek wyjeżdżała. Podobnie w okresie pandemii córki były pod Pana opieką, gdy ich matka zachorowała. Generalnie, w standardowy sposób zajmował się Pan zarówno młodszą jak i starszą córką. W okresie, którego dotyczy wniosek, Pana była żona, podobnie jak Pan, partycypowała w wydatkach związanych z potrzebami młodszej córki D.D.. Nie uzyskał Pan żadnych dodatkowych świadczeń wychowawczych z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci.

Biorąc powyższe pod uwagę nie można uznać, że w Pana przypadku spełnione zostały warunki wymagane dla rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Wprawdzie starsza córka, która zamieszkała z Panem, pozostawała od października 2023 r. wyłącznie na Pana utrzymaniu, to jednocześnie uczestniczył Pan wraz z matką młodszej córki w jej wychowaniu, dbając o jej prawidłowy rozwój oraz sprawując nad nią pieczę/opiekę i ponosząc koszty jej utrzymania.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, nie kwestionując Pana zaangażowania w opiekę nad starszą z córek, nie można Pana uznać za osobę samotnie wychowującą dziecko w rozumieniu art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro wspólnie z drugim rodzicem wychowuje Pan co najmniej jedno dziecko, to wystąpiła określona w art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przesłanka uniemożliwiająca Panu skorzystanie z tej preferencji.

W konsekwencji, nie może Pan rozliczyć się za 2023 r. jako rodzic samotnie wychowujący dziecko na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c w związku z art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).