Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 września 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 25 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia wdowiego uzyskiwanego z Hiszpanii. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 listopada 2024 r. (wpływ 26 listopada 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W okresie od września 2003 r. przebywała Pani z rodziną, tj. z mężem i dziećmi w Hiszpanii gdzie mąż, Pani i córka pracowaliście. Pani mąż w dniu 11 października 2011 r. zmarł na skutek rozległego zawału serca. Wówczas otrzymała Pani z ustawodawstwa hiszpańskiego Krajowego Instytutu Ubezpieczeń Społecznych rentę dożywotnio - rentę wdowią ((…)) zgodnie z przepisami o świadczeniach rodzinnych w Hiszpanii.
Od ponad dziesięciu lat na stałe mieszka Pani w Polsce. Pobiera Pani też rentę rodzinną po mężu z ZUS w Polsce i posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w Polsce. Od otrzymywanej renty z Hiszpanii, Bank pobiera Pani co miesiąc zaliczkę na podatek dochodowy oraz na ubezpieczenie zdrowotne.
Uzupełnienie stanu faktycznego
W piśmie z 23 listopada 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzieliła Pani następujących odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania:
1)za który rok podatkowy/lata podatkowe oczekuje Pani wydania interpretacji indywidualnej? Ze złożonego wniosku nie wynika jednoznacznie jakiego okresu (konkretnie roku) dotyczy przedmiotowy wniosek (opisany we wniosku stan faktyczny).
Odpowiedź: Przedmiotowy wniosek dotyczy lat: 2020 r., 2021 r., 2022 r., 2023 r. i obecnego 2024 r.
2)czy posiada Pani obywatelstwo polskie?
Odpowiedź: Posiada Pani tylko obywatelstwo polskie.
3)czy renta wdowia z Hiszpanii jest świadczeniem z tytułu wdowieństwa, które otrzymuje Pani po zmarłym małżonku ze względu na jego pracę w Hiszpanii?
Odpowiedź: Renta wdowia z Hiszpanii jest świadczeniem z tytułu wdowieństwa, które otrzymuje Pani po zmarłym mężu, który zmarł w Hiszpanii na rozległy zawał serca w październiku 2011 r., gdzie wykonywał pracę na terenie Hiszpanii przez 8 lat.
4)czy ww. świadczenie, które otrzymuje Pani z Hiszpanii jest:
-rentą rodzinną przyznaną Pani według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Hiszpanii,
-świadczeniem rodzinnym przyznanym Pani na podstawie obowiązujących w Hiszpanii przepisów o świadczeniach rodzinnych;
Odpowiedź: Świadczenie, które Pani otrzymuje jest świadczeniem rodzinnym przyznanym Pani na podstawie obowiązujących przepisów w Hiszpanii o świadczeniach rodzinnych.
5) czy ww. świadczenie, które otrzymuje Pani z Hiszpanii jest świadczeniem cyklicznym, którego wysokość jest uzależniona od zarobków i lat pracy zmarłego małżonka? Odpowiedź: Świadczenie jest wypłacane cyklicznie a jego wysokość jest uzależniona od zarobków zmarłego męża i ośmiu lat pracy.
6)czy ww. świadczenie jest wypłacane niezależnie od Pani wieku i jest świadczeniem stałym, czy też zostało Pani przyznane na określony czas (jaki)?
Odpowiedź: Świadczenie (renta wdowia) jest Pani wypłacane niezależnie od Pani wieku dożywotnio.
7)czy wysokość świadczenia, które Pani otrzymuje, jest zróżnicowana w zależności od wieku współmałżonka pozostałego przy życiu?
Odpowiedź: Świadczenie, które otrzymuje Pani nie jest uzależnione od wieku.
Pytanie
Czy świadczenie , które pobiera Pani z Hiszpanii po śmierci męża nazwane w tłumaczeniu rodzaju świadczenia „wdowieństwo nowe ustawodawstwo”, podlega w Polsce opodatkowaniu jak zwykły dochód, od którego Bank powinien pobierać zaliczkę na podatek dochodowy i jeśli nie, to czy może Pani złożyć w Urzędzie Skarbowym korekty PIT w związku z nienależnie pobranym podatkiem za okres podlegający korektom?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, świadczenie, które otrzymuje Pani z Hiszpanii, powinno być zwolnione z podatku dochodowego, ponieważ jest wypłacane w związku z zatrudnieniem w Hiszpanii w przeszłości Pani męża, a nie ma związku z Pani zatrudnieniem. To świadczenie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ma Pani prawo do korekty zeznań podatkowych PIT pięć lat wstecz w związku z niesłusznie pobieranym podatkiem dochodowym od renty wdowiej. Informuje Pani, że znalazła Pani interpretację indywidualną analogiczną do Pani zdarzenia z dnia 24 czerwca 2024 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. 0112-KDIL-1.4011.355.2024.2.KP.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm., t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm., t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, ze zm., t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
W opisie sprawy wskazała Pani, że posiada tylko obywatelstwo polskie. Od września 2003 r. przebywała Pani z rodziną, tj. z mężem i dziećmi w Hiszpanii gdzie mąż, Pani i córka pracowaliście (Pani mąż wykonywał pracę na terenie Hiszpanii przez 8 lat). Pani mąż w 2011 r. zmarł na skutek rozległego zawału serca. Wówczas otrzymała Pani z ustawodawstwa hiszpańskiego Krajowego Instytutu Ubezpieczeń Społecznych rentę dożywotnio - rentę wdowią ((…)) zgodnie z przepisami o świadczeniach rodzinnych w Hiszpanii. Renta wdowia z Hiszpanii jest świadczeniem z tytułu wdowieństwa, które otrzymuje Pani po zmarłym mężu, który zmarł w Hiszpanii. Świadczenie, które Pani otrzymuje jest świadczeniem rodzinnym przyznanym Pani na podstawie obowiązujących przepisów w Hiszpanii o świadczeniach rodzinnych. Świadczenie jest wypłacane cyklicznie a jego wysokość jest uzależniona od zarobków zmarłego męża i ośmiu lat pracy. Świadczenie (renta wdowia) jest Pani wypłacane niezależnie od Pani wieku dożywotnio. Świadczenie, które otrzymuje Pani nie jest uzależnione od wieku. Od ponad dziesięciu lat na stałe mieszka Pani w Polsce. Pobiera Pani też rentę rodzinną po mężu z ZUS w Polsce i posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w Polsce. Od otrzymywanej renty z Hiszpanii, Bank pobiera Pani co miesiąc zaliczkę na podatek dochodowy oraz na ubezpieczenie zdrowotne.
W sprawie będącej przedmiotem wniosku znajdą więc zastosowanie postanowienia Umowy z dnia 15 listopada 1979 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1982 r. Nr 17, poz. 127).
Zgodnie z art. 18 ww. Umowy:
Stosownie do postanowień ustępu 2 artykułu 19 emerytury i inne świadczenia o podobnym charakterze, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z jej zatrudnieniem w przeszłości, będą opodatkowane tylko w tym Państwie.
Z literalnego brzmienia art. 18 ww. Umowy wynika, iż ma on zastosowanie do emerytur i innych świadczeń o podobnym charakterze otrzymywanych z Hiszpanii przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce w związku z jej zatrudnieniem w przeszłości.
Wskazane we wniosku świadczenie po zmarłym mężu nie jest wypłacane w związku z Pani zatrudnieniem w przeszłości, zastosowanie do niego znajdzie więc art. 21 ust. 1 ww. Umowy, zgodnie z którym:
Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, będą opodatkowane tylko w tym Państwie.
W świetle tego przepisu świadczenie po zmarłym mężu, otrzymywane z Hiszpanii, przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.
W konsekwencji, stwierdzić należy, że świadczenie po zmarłym mężu otrzymywane przez Panią z Hiszpanii podlega opodatkowaniu tylko w miejscu Pani zamieszkania, tj. w Polsce, na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Źródłami przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
W myśl natomiast art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2020 r., w 2021 r., w 2022 r., w 2023 r.:
Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.
W myśl natomiast art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2024 r.:
Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych; rentą lub rentą rodzinną jest również świadczenie pieniężne, o którym mowa w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia (Dz. U. poz. 658).
Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Jednocześnie jednak w myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
Wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
Na gruncie ustawodawstwa krajowego, świadczenia rodzinne wypłacane są na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 323 ze zm.).
Zgodnie z art. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych:
Świadczeniami rodzinnymi są:
1) zasiłek rodzinny oraz dodatki do zasiłku rodzinnego;
2) świadczenia opiekuńcze: zasiłek pielęgnacyjny oraz świadczenie pielęgnacyjne;
3) zapomoga wypłacana przez gminy, na podstawie art. 22a;
3a) świadczenia wypłacane przez gminy na podstawie art. 22b;
4) jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia się dziecka;
5) świadczenie rodzicielskie
- do których prawo nabywa się w sposób określony w ww. ustawie. Przysługują co do zasady osobom, które spełniają wszystkie ustawowe warunki, od których uzależnione jest przyznanie prawa do świadczeń.
Natomiast instytucja renty rodzinnej przysługującej po śmierci członka rodziny została uregulowana w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1251 ze zm.). Świadczenie to może otrzymać uprawniony członek rodziny po śmierci bliskiej osoby, np. zmarłego małżonka, który w chwili śmierci miał ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniał warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń bądź też pobierał zasiłek przedemerytalny, świadczenie przedemerytalne lub nauczycielskie świadczenie kompensacyjne.
Należy również wskazać, że Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L Nr 166/1 z dnia 30 kwietnia 2004 r.) rozróżnia emerytury i renty oraz świadczenia rodzinne jako odrębne świadczenia.
W świetle powyższego, odnosząc się do Pani wątpliwości i możliwości zastosowania zwolnienia uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyjaśnić należy, że renta wdowia, którą otrzymuje Pani z Hiszpanii nie może zostać uznana za świadczenie rodzinne otrzymywane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych. Z opisu sprawy wynika, że jest to świadczenie cykliczne, którego wysokość jest uzależniona od zarobków zmarłego małżonka i jego lat pracy.
Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że wypłacane Pani w latach 2020-2024 przez hiszpański Krajowy Instytut Ubezpieczeń Społecznych ww. świadczenie po zmarłym mężu nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż z uwagi na jego charakter i warunki przyznania nie jest żadnym ze świadczeń wymienionych w tym przepisie. Otrzymywane przez Panią świadczenie z Hiszpanii, uznać należy za rentę wypłacaną na podstawie przepisów o ubezpieczeniach społecznych obowiązujących w Hiszpanii i jako takie mieści się ono w dyspozycji art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym, w Polsce podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy. Powyższe oznacza, że opisane we wniosku świadczenie po zmarłym mężu z Hiszpanii podlega wykazaniu w zeznaniu podatkowym, składanym za rok podatkowy, w którym je Pani otrzymała. W konsekwencji, skoro ww. świadczenie podlega opodatkowaniu w Polsce i nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to w Pani sytuacji z tego tytułu, nie jest możliwe złożenie korekty deklaracji za okres podlegający korektom, tj. 2020-2023.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Pani stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych dokumentów. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawczynię.
Odnosząc się natomiast do powołanej przez Panią we wniosku interpretacji indywidualnej podkreślić należy, że rozstrzygnięcia organów podatkowych dokonane nawet w analogicznych zagadnieniach nie mogą stanowić podstawy do żądania podobnego rozstrzygnięcia Pani sprawy, jeśli stoi temu na przeszkodzie treść przepisów prawa.
W przypadku takiej rozbieżności, na organie podatkowym ciąży obowiązek podjęcia z urzędu prawem przewidzianych środków do skorygowania wadliwych rozstrzygnięć, adresowanych do innych podatników. Organ nie może bowiem powielać ewentualnego błędu popełnionego w innej sprawie. Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu: zmienić wydaną interpretację, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).