Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

23 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 21 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy otrzymania dodatkowego zwrotu na podstawie zawartej z bankiem ugody dotyczącej kredytu. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 listopada 2024 r. (wpływ 4 grudnia 2024 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)  Zainteresowany będący stroną postępowania:

Pan (…);

2)  Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

Pani (…);

Opis stanu faktycznego

22 maja 2006 r. A. A. i B. A. oraz (…) SA z siedzibą w (…) zawarli Umowę kredytu mieszkaniowego (…), zgodnie z którą Pozwana udzieliła Powodom kredytu na zasadach określonych w Umowie. Kredyt hipoteczny stanowił umowę kredytu denominowanego powiązanego z kursem CHF. Kredytobiorcom wypłacono (...) zł. Zabezpieczeniem spłaty kredytu była hipoteka zwykła na kwotę (...) CHF oraz hipoteka kaucyjna do kwoty (...) CHF. Okres kredytowania wynosił od (...) 2006 r. (...) 2036 r.

W związku z tym, że zawarta przez Kredytobiorców Umowa z Bankiem zawierała niedozwolone klauzule przeliczeniowe 20 stycznia 2023 r A. A. i B. A. wytoczyli przeciwko (…) SA z siedzibą w (…) powództwo o ustalenie, że umowa kredytu mieszkaniowego (…) z dnia 22 maja 2006 r. jest nieważna i zasądzenie od Pozwanego na rzecz Powodów kwoty (...) zł  wraz z odsetkami za opóźnienie w wysokości ustawowej liczonymi od dnia 15 grudnia 2022 r. do dnia zapłaty z tytułu zwrotu na podstawie art. 410 § 1 kc w związku z art. 405 kc rat kapitałowo-odsetkowych uiszczonych przez A. A. i B. A. na rzecz (…) w okresie od 22 maja 2006 r. do 23 października 2022 r.

A. A. i B. A. stali na stanowisku, że zawarta umowa kredytu z (…) SA jest nieważna w całości. Spór toczył się przed Sądem Okręgowym w (…), a następnie przed Sądem Apelacyjnym w (…). Spór z (…) SA zakończył się zawarciem 25 września 2024 r. Ugody Pozasądowej i wycofaniem w związku z tym powództwa.

Wnioskodawca w okresie od 22 maja 2006 r. do 23 października 2022 r. spłacił raty kapitałowo-odsetkowe na rzecz (…) SA w wysokości (...) zł, co wynika z treści zaświadczenia (…) SA z 24 października 2022 r. o udzieleniu kredytu hipotecznego, określającego wysokość wypłaconego kredytu w PLN, wysokość spłat kapitału oraz odsetek od kredytu hipotecznego w ww. okresie, a także zawierającego informację o historii zmian oprocentowania kredytu Powoda. Ponadto w okresie od 24 października 2022 r. do 25 września 2024 r. (czyli do dnia zawarcia ugody pozasądowej) Wnioskodawca wraz z żoną spłacili na rzecz (…) SA kolejne raty kapitałowo-odsetkowe w wysokości (...) zł. Łącznie Wnioskodawca wraz z żoną w okresie od 22 maja 2006 r. do 25 września 2024 r. spłacili raty kapitałowo-odsetkowe na rzecz Banku w wysokości (...) zł.

W ramach ugody kredyt został rozliczony tak, jakby od daty zawarcia umowy był kredytem złotowym udzielonym na warunkach opisanych w postanowieniach Ugody z zachowaniem:

1)pozostałych parametrów kredytu wynikających z Umowy, tj. okresu kredytowania - 30 lat, licząc od daty zawarcia Umowy oraz formy spłaty kredytu w ratach annuitetowych,

2)poniesionych opłat prowizji i składek ubezpieczeniowych.

Warunki udzielenia kredytu złotowego zostały określone w sposób następujący:

1)  kwota kredytu (kapitał) stanowiła sumę kwot wypłaconych tytułem kredytu i wynosiła (...) zł, jeśli jakakolwiek część wypłaty nastąpiła w CHF, Bank przeliczył ją na walutę polską po średnim kursie Narodowego Banku Polskiego z dnia wypłaty,

2)  oprocentowanie kredytu według zmiennej stopy procentowej zostało ustalone jako suma wskaźnika referencyjnego WIBOR 3M i marży w wysokości 1,51 %; w dniu wypłaty kredytu lub pierwszej transzy kredytu oprocentowanie wynosiło 5,67 %; zaś wartość wskaźnika referencyjnego WIBOR 3M z dnia wypłaty kredytu lub pierwszej transzy kredytu wynosiła 4,16%; pierwszy okres obowiązywania wskaźnika referencyjnego WIBOR 3M obowiązywał od dnia wypłaty kredytu lub pierwszej transzy i mógł być krótszy niż kolejne okresy trzymiesięczne wyznaczane w dniu wymagalności raty kredytu i odsetek; kolejne trzymiesięczne okresy obowiązywania wskaźnika referencyjnego kończyły się w dniu poprzedzającym dzień, który datą odpowiada dniowi, w którym rozpoczął się poprzedni trzymiesięczny okres obowiązywania wskaźnika referencyjnego, z uwzględnieniom zasad liczenia terminów oznaczonych w miesiącach przewidzianych w przepisach Kodeksu Cywilnego,

3)  wysokość marży, o której mowa w pkt 2), odpowiada wysokości marży kredytów mieszkaniowych ponad średnią wartość WIBOR dla miesiąca, w którym została zawarta Umowa.

Rozliczenie dotychczas spłaconych rat kredytu udzielonego na podstawie Umowy na poczet kredytu w złotych zgodnie z Ugodą, następowała w ten sposób, że wartość spłat dokonanych na podstawie Umowy została zaliczona w pierwszej kolejności na poczet rat odsetkowych a następnie - rat kapitałowych kredytu w złotych. Powstała nadwyżka pomniejsza kapitał do spłaty kredytu, od którego naliczane są kolejne odsetki, a niedobór - powiększa kapitał do spłaty, od którego naliczane są kolejne odsetki. Odsetki bieżące od ostatniej spłaty raty podlegają rozliczeniu do dnia zawarcia Ugody na zasadach określonych w § 1 ust. 6 pkt 2) Ugody.

Po zmianie waluty zadłużenia na walutę polską Strony w ramach Ugody uzgodniły, że kredyt udzielony na podstawie Umowy został spłacony, zaś (…) SA zwolni Kredytobiorcę z długu w kwocie (...) zł, na którą składa się kwota kapitału w wysokości (...) zł i kwota odsetek bieżących w wysokości (...) zł. Tym samym Bank uznał kredyt za spłacony i wskazał, ze nie będzie zgłaszał roszczeń w stosunku do Kredytobiorców w związku z Umową kredytu.

W związku z tym, że w treści Ugody w zakresie warunków udzielenia kredytu określono, że kwota kredytu wynosiła (...) zł a Kredytobiorcy w okresie od 22 maja 2006 r. do 25 września 2024 r. (czyli do dnia zawarcia Ugody) spłacili raty kapitałowo-odsetkowe na rzecz Banku w wysokości (...) zł, to powstała nadpłata należna Wnioskodawcy, która na dzień zawarcia Ugody wynosi (...) zł.

Ponadto Bank zgodnie z § 5 ust. 1 zawartej Ugody zobowiązał się, że „w terminie 21 dni od daty podpisania Ugody wypłaci Kredytobiorcy kwotę dodatkową (...) PLN (...) na rachunek należący do Kredytobiorcy o nr (…). Kredytobiorca przyjmuje do wiadomości, że w związku z wypłatą ww. kwoty powstaje po jego stronie przychód a na Banku ciąży wypełnienie obowiązku informacyjnego (tj. sporządzenie informacji PIT-11).”

A. A. i B. A. przy zawarciu umowy kredytu i przy zawarciu umowy ugody działali jako osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z zawartą 25 września 2024 r. ugodą pozasądową strony dokonały zmiany waluty zadłużenia na walutę polską, w wyniku której przeprowadzono rozliczenie dotychczas spłaconych rat kredytu udzielonego na podstawie Umowy na poczet kredytu w złotych.

Po zmianie waluty zadłużenia na walutę polską strony uzgodniły, że Wnioskodawca spłacił już zadłużenie wobec (…) SA, ponieważ pozostająca kwota zadłużenia została umorzona przez Bank.

Ponadto, Wnioskodawcy na mocy ugody przyznano dodatkową kwotę (...) zł.

Bank zwolnił Wnioskodawcę z długu (umorzył zadłużenie kredytobiorcy) w zakresie kwoty kapitału i odsetek bieżących w łącznej kwocie (...) zł.

W ugodzie wskazano, że Wnioskodawca otrzyma od (…) SA PIT-11. Wnioskodawca ma wątpliwości jakie kwoty przychodu powinny być wskazane w PIT-11.

W wyniku zawartej Ugody strony dokonały zmiany waluty zadłużenia i na tej podstawie - po uprzednim rozliczeniu kredytu w walucie polskiej – uzgodniły, że kredyt został spłacony w całości.

Po zmianie waluty kredytu, kwota spłaty dokonywana w CHF (uwzględniająca kapitał oraz odsetki bankowe) została rozliczona w walucie polskiej tak, jakby od daty zawarcia umowy kredytu stanowiła kredyt złotówkowy. Zawarta ugoda zakładała więc jedynie konwersję waluty kredytu na złotówki. Na skutek tej operacji technicznej wartość spłaconego dotychczas przez kredytobiorcę kapitału oraz należnych od niego odsetek bankowych została rozliczona według kursu CHF z dnia dokonywania spłaty, z rozbiciem na kwotę kapitału oraz należnych na rzecz Banku odsetek.

Techniczna operacja polegająca na zmianie waluty zadłużenia pozwoliła jedynie na określenie kwoty kapitału i odsetek w CHF oraz w walucie polskiej.

Niezależnie od wyżej wymienionych postanowień Strony postanowiły, że Bank w terminie 21 dni od daty podpisania Ugody, wypłaci Wnioskodawcy dodatkową kwotę w wysokości (...) zł.

Dodatkowa należna Stronom Ugody kwota (...) zł wynikała z oferty Ugody przedstawionej przez Bank w trakcie procesu negocjowania jej warunków. W celu skłonienia Wnioskodawcy do polubownego i szybkiego zakończenia sporu Bank zaproponował dokonanie na rzecz Wnioskodawcy umorzenia dotychczasowego długu w kwocie (...) zł, a także wypłacenie dodatkowej kwoty (...) zł.

W zawartej Ugodzie Bank wskazał, że sporządzi dla właściwych organów podatkowych oraz dla Strony informację PIT-11 wskazując, że Wnioskodawca osiągnął przychód, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych m.in. w kwocie (...) zł stanowiącej kwotę dodatkową (jako inny przychód z Ugody).

Bank podlegał nadzorowi właściwego organu nadzoru i był uprawniony do udzielenia kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady jego funkcjonowania

Dodatkowa kwota w wysokości (...) zł nie stanowi dla Wnioskodawcy przysporzenia ponad kwoty uiszczane tytułem spłaty kredytu hipotecznego.

Ponadto uzupełnili Państwo wniosek o następujące informacje:

Dodatkowa kwota w wysokości (...) zł nie stanowi dla Wnioskodawcy przysporzenia, gdyż kwota jest częścią wpłaconej przez Wnioskodawcę kwoty tytułem spłaty kredytu przewyższającą wpłacony kapitał.

Kwota dodatkowa w kwocie (...) zł stanowi zwrot nadpłaconego kredytu, a więc stanowi zwrot wpłaconych przez Wnioskodawcę środków tytułem spłaty rat kredytu.

Jak wskazano we wniosku, kwota kredytu wynosiła (...) zł, a w okresie od 2 maja 2006 r. do 25 września 2024 r. (czyli do dnia zawarcia Ugody) Wnioskodawca spłacił raty kapitałowo-odsetkowe na rzecz Banku w wysokości (...) zł. Tym samym nadpłata ponad wypłaconą kwotę kapitału kredytu na dzień zawarcia Ugody wynosiła (...) zł. Bank zwrócił kwotę (...) zł, która zawierała się w kwocie (...) zł (nadpłaconego kredytu).

Pytanie

Czy przyznana Wnioskodawcy przez Bank w wyniku zawartej Ugody kwota dodatkowego zwrotu (nadpłaty) w wysokości (...) zł stanowi przychód, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, zapewniona przez Bank w wyniku zawartej Ugody kwota dodatkowego zwrotu (kwota nadpłaty) w wysokości (...) zł:

• nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym
• z tytułu otrzymania tej kwoty nie powstanie dla Wnioskodawcy dochód, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co za tym idzie, przyznana w wyniku Ugody kwota (...) zł nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie stanowi dodatkowego przysporzenia majątkowego dla Wnioskodawcy, a jedynie jest umówionym w wyniku prowadzonej negocjacji z Bankiem zwrotem uprzednio dokonanych przez Wnioskodawcę wpłat na poczet rat kapitałowo-odsetkowych z tytułu zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.

Powyższe wyklucza uznanie otrzymanej przez Wnioskodawcę kwoty jako przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Pojęcie przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowymi pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zasadniczo, ustawodawca przyjął, że przychodami są:

·    pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika - tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie";

·    pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika - tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.

Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku.

Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika, jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny.

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2324 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy, przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są neutralne podatkowo.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Zgodnie z Ugodą zawartą między Bankiem a Wnioskodawcą i jego żoną nastąpił de facto zwrot nienależnie pobranych przez Bank świadczeń, tj. zwrot wpłaconych rat kapitałowo-odsetkowych. Należy mieć na względzie, że Wnioskodawca wraz z żoną wystąpił przeciwko Bankowi z pozwem o ustalenie nieważności Umowy kredytu i zapłatę uiszczonych w wykonaniu nieważnej Umowy rat kapitałowo-odsetkowych. Na dzień zawarcia Ugody, czyli 25 września 2024 r. łączne wpłaty z tytułu rat kapitałowo-odsetkowych na rzecz (…) S.A. w wykonaniu nieważnej Umowy kredytu opiewały na kwotę (...) zł. Zatem Wnioskodawca spłacił na rzecz Banku więcej środków niż uruchomiony kapitał kredytu, który wynosił, zgodnie z treścią Ugody (...) zł. Zatem realna nadpłata Wnioskodawcy nad wypłaconą kwotę kapitału przez (…) S.A. wyniosła (...) zł. W drodze Ugody Bank zgodził się umorzyć pozostałą do spłaty (według Banku) kwotę kredytu oraz zwrócić Wnioskodawcy część uiszczonych przez Wnioskodawcę, ponad uruchomiony kapitał kredytu, rat kredytu, tj. kwotę (...) zł (którą Bank w Ugodzie określił jako „kwotę dodatkową”). Zatem Bank, wykonując Ugodę, dokonał de facto zwrotu kwoty nadpłaty w wysokości mniejszej niż rzeczywista nadpłata, którą technicznie określił jako „kwotę dodatkową” (...) zł.

Wobec powyższego wskazać należy, że dodatkowe świadczenie pieniężne w kwocie (...) zł, które Bank zwrócił Wnioskodawcy, nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czynność ta nie spowodowała uzyskania przez Wnioskodawcę przysporzenia majątkowego ani wzrostu jego majątku. Przyznana Wnioskodawcy kwota jest zwrotem uprzednio dokonanych wpłat, które Wnioskodawca nienależnie wpłacił wcześniej do Banku.

Tym samym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie będzie miał obowiązku rozliczenia tych środków dla celów podatkowych.

Należy zauważyć, że podobne stanowisko zajął:

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 28 lipca 2023 r., Nr 0114-KDIP3-2.4011.609.2023.2.AC oraz

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 11 czerwca 2024 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.346.2024.2.ACZ.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Przystępując do oceny skutków podatkowych otrzymania przez Państwa opisanej we wniosku kwoty, na podstawie zawartej z bankiem ugody dotyczącej zaciągniętego przez Państwa kredytu hipotecznego, wskazuję, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Odnosząc się do skutków podatkowych wypłaty ustalonej w ugodzie kwoty wyjaśniam, że zgodnie z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Jednakże jak wyżej wyjaśniono definicja przychodu podatkowego zawarta w art. 11 ust. 1 wskazuje, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że zawarta umowa z bankiem zawierała niedozwolone klauzule przeliczeniowe dlatego wytoczyli Państwo przeciwko bankowi powództwo o ustalenie, że umowa kredytu jest nieważna i zasądzenie od banku na Państwa rzecz kwoty 85 813,76 zł wraz z odsetkami za opóźnienie w wysokości ustawowej liczonymi od 15 grudnia 2022 r. do zapłaty z tytułu zwrotu na rat kapitałowo-odsetkowych uiszczonych przez Państwa na rzecz banku w okresie od 22 maja 2006 r. do 23 października 2022 r.

W trakcie postępowania przed Sądem Apelacyjnym zawarli Państwo z bankiem ugodę pozasądową i wycofali w związku z tym powództwo. W ugodzie bank zobowiązał się do wypłaty na Państwa rzecz dodatkowej kwoty w wysokości 16 200,00 zł. Kwota ta jest częścią wpłaconej przez Państwa kwoty tytułem spłaty kredytu przewyższającą wpłacony kapitał. Stanowi ona zwrot nadpłaconego kredytu, a więc stanowi zwrot wpłaconych przez Państwa środków tytułem spłaty rat kredytu.

Wobec powyższego, skoro kwota, którą otrzymali Państwo od banku w wyniku zawartej ugody, mieści się w kwocie wpłacanej przez Państwa podczas spłaty kredytu hipotecznego jej otrzymanie nie powoduje po Państwa stronie dodatkowego przysporzenia majątkowego. Wypłata ta będzie dla Państwa neutralna podatkowo.

Dlatego stwierdzam, że wypłacona przez bank w ramach ugody kwota 16 200,00 zł, nie będzie stanowiła dla Państwa przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem nie będą mieli Państwo obowiązku zapłaty podatku od wypłaconej przez bank kwoty.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydając interpretacje indywidualne nie odnoszę się do kwot i nie dokonuję wyliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek określenia podstawy opodatkowania, a prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym.

Ponadto, w odniesieniu do powołanych przez Państwa we wniosku interpretacji indywidualnych, stwierdzam, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan (…) (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).