Interpretacja indywidualna z dnia 29 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.768.2024.1.AK
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
1 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 18 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan pismem z 18 listopada 2024 r. (wpływ 21 listopada 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego (wynikający z wniosku i jego uzupełnienia)
W dniu … grudnia 2004 r. zawarł Pan z (…) S.A. („Bank”) umowę kredytu mieszkaniowego nr … („Umowa Kredytu”).
Umowa Kredytu była umową kredytu hipotecznego denominowanego w CHF, a sam kredyt został udzielony w złotych w kwocie stanowiącej równowartość … CHF, co stanowiło ok. … złotych. Zgodnie z § 2 Umowy Kredytu kredyt był przeznaczony na finansowanie kosztów budowy lokalu mieszkalnego (...) tj. na Pana własne cele mieszkaniowe.
Na skutek powzięcia informacji o zawarciu w Umowie Kredytu klauzul niedozwolonych, zdecydował się Pan złożyć do sądu pozew przeciwko Bankowi o stwierdzenie nieważności Umowy Kredytu oraz o zapłatę kwoty … złotych. Spór jest rozstrzygany przez Sąd Okręgowy (...).
Wraz z Bankiem doszedł Pan do porozumienia i zamierza Pan podpisać ugodę mającą na celu polubowne rozwiązanie ww. sporu („Ugoda”). W celu rozliczenia Umowy Kredytu w Ugodzie postanowiono dokonać zmiany w zakresie waluty, wysokości i zasad spłaty wierzytelności kredytowej. Przyjęto, że kredyt udzielony na podstawie Umowy Kredytu zostanie rozliczony tak, jakby od daty zawarcia Umowy Kredytu stanowił kredyt Złotowy udzielony na warunkach:
a.kwota kredytu (kapitał) stanowiła sumę kwot wypłaconych tytułem kredytu i wynosiła … PLN; jeśli jakakolwiek część wypłaty nastąpiła w CHF, Bank przeliczy ją na walutę polską po średnim kursie Narodowego Banku Polskiego z dnia wypłaty;
b.oprocentowanie kredytu według zmiennej stopy procentowej zostanie ustalone jako suma wskaźnika referencyjnego WIBOR 3M i marży. Pierwszy okres obowiązywania wskaźnika referencyjnego WIBOR 3M obowiązywał od dnia wypłaty kredytu lub pierwszej transzy i mógł być krótszy niż kolejne okresy trzymiesięczne wyznaczane w dniu wymagalności raty kredytu i odsetek.
Mając na uwadze powyższe, w szczególności dokonaną przez Pana nadpłatę, Bank w Ugodzie zamierza zobowiązać się do zwrotu na Pana rzecz:
·kwoty … złotych tytułem zwrotu nadpłaconego przez Pana kapitału;
·kwoty … złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;
·kwoty … złotych tytułem zwrotu połowy opłaty od wniesienia pozwu.
W uzupełnieniu powtórzył Pan informacje zawarte we wniosku oraz podał Pan, że Bank zamierza określić zwrot nadpłaconego kapitału jako „kwotę dodatkową” w ramach planowanej ugody.
Pytania (sformułowane we wniosku i jego uzupełnieniu)
1.Czy w związku z zawarciem przez Pana Ugody z Bankiem, mającej na celu zakończenie sporu dotyczącego Umowy Kredytu denominowanego w CHF, otrzymane przez Pana kwoty … złotych tytułem zwrotu nadpłaconego kapitału, … złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz … zł tytułem zwrotu połowy opłaty od wniesienia pozwu, będą stanowić przychód i czy w związku z tym powstanie po Pana stronie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2.Czy nazewnictwo zastosowane przez Bank wpływa na zaistnienie obowiązku podatkowego?
Pana stanowisko w sprawie (zaprezentowane we wniosku i jego uzupełnieniu)
W Pana ocenie, otrzymany przez Pana kredyt na podstawie Umowy Kredytu spełnia przesłanki definicji zawartej w § 3 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. poz. 592 z późn. zm.), ponieważ został zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wydatki na cele mieszkaniowe, a konkretnie na budowę lokalu mieszkalnego.
Zgodnie z Umową Kredytu, bank zobowiązał się oddać do Pana dyspozycji kwotę środków pieniężnych na czas oznaczony w umowie, z przeznaczeniem na określony cel, a Pan zobowiązał się korzystać z tych środków na warunkach określonych w umowie, zwrócić kwotę wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w ustalonych terminach oraz zapłacić prowizję od udzielonego kredytu.
Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są neutralne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się dopiero w przypadku umorzenia kredytu, jego części lub odsetek, ponieważ wtedy kredytobiorca osiąga rzeczywiste przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Zgodnie z definicją dochodu, jest to nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest przychód, który według art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze oraz wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Z powyższej definicji wynika również, że za przychody podatkowe mogą być uznane jedynie świadczenia stanowiące definitywny przyrost majątkowy (zwiększający aktywa lub zmniejszający pasywa), który nie ma charakteru zwrotnego.
Na podstawie Umowy Kredytu Bank udzielił Panu kredytu w wysokości … zł, natomiast w wyniku abuzywnych klauzul indeksacyjnych dokonał Pan spłat na rzecz Banku w łącznej kwocie … zł.
Zgodnie z planowaną Ugodą, kredyt udzielony Panu na mocy Umowy Kredytu zostanie przewalutowany na kredyt złotówkowy, a część wynikającego z niego zadłużenia zostanie umorzona. W wyniku tego otrzyma Pan od Banku kwotę … zł tytułem zwrotu nadpłaconego kapitału, … złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz kwotę … zł tytułem zwrotu połowy opłaty od wniesienia pozwu.
W przypadku zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, kwota ta nie stanowi Pana przychodu. Zwrot świadczenia na podstawie nieważnej umowy kredytowej oznacza, że otrzymuje Pan jedynie zwrot kwot, które nienależnie Pan wpłacił. W związku z tym nie ma podstaw, aby uznać te kwoty za dochód podlegający opodatkowaniu.
Zgodnie ze stanem faktycznym sprawy kwota … zł nie powinna podlegać opodatkowaniu, ponieważ stanowi jedynie zwrot tego, co wpłacił Pan w czasie trwania Umowy Kredytu, a więc nie uzyskał Pan żadnego przychodu.
Otrzymanie tej kwot nie stanowi dla Pana dodatkowej korzyści, a jedynie prowadzi do zgodnego z prawem rozliczenia, czyli usunięcia abuzywnych postanowień Umowy Kredytu.
Tożsame stanowisko zostało przedstawione w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 28 sierpnia 2023 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.607.2023.2.MN:
„Skoro zatem mamy do czynienia ze zwrotem nienależnie pobranego świadczenia, to należy zgodzić się z Panem, że zwrot ten nie będzie stanowił przychodu po Pana stronie.
W przypadku zwrotu świadczenia na podstawie nieważnej umowy kredytowej klient otrzymuje bowiem z powrotem swój kapitał - zwrot zapłaconych bankowi kwot. Nie ma zatem podstaw, aby zwrócone kwoty uznać za dochód podlegający opodatkowaniu. Dla celów podatkowych zwrot taki jest obojętny podatkowo”.
Co do kwot … zł oraz … zł, kwoty te stanowią jedynie zwrot kosztów sądowych, które jako Powód był Pan zmuszony ponieść w związku z występowaniem klauzul abuzywnych w Umowie Kredytu. W konsekwencji zwrot tych kwot dokonany przez Bank nie stanowi przychodu po stronie podatnika.
Podobnie w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 31 maja 2021 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4011.128.2021.3.DJ, organ interpretacyjny przedstawił podejście, zgodnie z którym: „(...) należy wskazać, że zwrócone na rzecz Wnioskodawców koszty postępowania sądowego nie stanowią przysporzenia po ich stronie i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ po stronie Wnioskodawców w związku z dokonanym zwrotem kosztów postępowania sądowego nie nastąpiło realne przysporzenie majątkowe. Kwota ta stanowi jedynie zwrot poniesionych wcześniej wydatków - nie jest więc dochodem podlegającym opodatkowaniu. Dla celów podatkowych otrzymana kwota tytułem kosztów postępowania sądowego jest obojętna podatkowo”.
Mając na uwadze powyższe, uważa Pan, że nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot … zł, … zł oraz … zł otrzymanych od Banku w wyniku zawarcia Ugody, ponieważ kwoty te nie stanowią dla Pana przychodu.
Ponadto, Pana zdaniem, zgodnie z planowaną Ugodą, kredyt udzielony Panu na mocy Umowy Kredytu zostanie przewalutowany na kredyt złotówkowy, a część wynikającego z niego zadłużenia zostanie umorzona. W wyniku tego otrzyma Pan od Banku „dodatkową kwotę” w wysokości … zł (celem zwrotu nadpłaconego kapitału), … zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz kwotę … zł tytułem zwrotu połowy opłaty od wniesienia pozwu.
Pomimo, zastosowanej w Ugodzie nazwy, tj. „kwota dodatkowa”, należy podkreślić, że nazwa ta nie wpływa na charakter otrzymanych środków ani na cel ich wypłaty.
W przypadku zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, kwota ta nie stanowi Pana przychodu. Zwrot świadczenia na podstawie nieważnej umowy kredytowej oznacza, że otrzymuje Pan jedynie zwrot kwot, które nienależnie Pan wpłacił. W związku z tym nie ma podstaw, aby uznać te kwoty za dochód podlegający opodatkowaniu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:
Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów.
Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.
O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła.
W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
Przystępując do oceny skutków podatkowych wypłaty przez bank kwoty dodatkowej, na podstawie zawartej ugody dotyczącej kredytu hipotecznego zaciągniętego przez Pana, wskazuję, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.).
Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:
Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Stosownie natomiast do treści art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061):
Przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.
Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze, ugoda jest zawierana w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa. Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. Poza tym, zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie podkreśla się szczególną przyczynę prawną ugody. Oznacza to, że ugoda nie tworzy nowego stosunku prawnego, a jedynie odnosi się do istniejącego stosunku prawnego stanowiącego podstawę powództwa, a tym samym podstawę zawarcia ugody.
Odnosząc się do skutków podatkowych wypłaty ustalonej w ugodzie kwoty wyjaśniam, że zgodnie z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Jednakże jak wyżej wyjaśniłem definicja przychodu podatkowego zawarta w art. 11 ust. 1 wskazuje, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.
W opisie sprawy wskazał Pan, że zamierza Pan zawrzeć z Bankiem ugodę. W ugodzie postanowiono dokonać zmiany w zakresie waluty, wysokości i zasad spłaty wierzytelności kredytowej. Przyjęto, że kredyt udzielony na podstawie Umowy Kredytu zostanie rozliczony tak, jakby od daty zawarcia Umowy Kredytu stanowił kredyt Złotowy udzielony na warunkach:
a.kwota kredytu (kapitał) stanowiła sumę kwot wypłaconych tytułem kredytu i wynosiła … PLN; jeśli jakakolwiek część wypłaty nastąpiła w CHF, Bank przeliczy ją na walutę polską po średnim kursie Narodowego Banku Polskiego z dnia wypłaty;
b.oprocentowanie kredytu według zmiennej stopy procentowej zostanie ustalone jako suma wskaźnika referencyjnego WIBOR 3M i marży. Pierwszy okres obowiązywania wskaźnika referencyjnego WIBOR 3M obowiązywał od dnia wypłaty kredytu lub pierwszej transzy i mógł być krótszy niż kolejne okresy trzymiesięczne wyznaczane w dniu wymagalności raty kredytu i odsetek.
Wskazał Pan we wniosku, że w ramach umowy kredytowej zawartej z Bankiem w 2004 r. otrzymał Pan kwotę … zł, natomiast kwota którą wpłacił Pan do Banku i o zapłatę której wystąpił Pan wobec Banku wynosiła … zł.
W wyniku porozumienia oraz polubownego rozwiązania sporu i zawarcia ugody, a w szczególności w związku z dokonaną przez Pana nadpłatą, Bank w Ugodzie zamierza zobowiązać się do zwrotu na Pana rzecz:
·kwoty … złotych tytułem zwrotu nadpłaconego przez Pana kapitału;
·kwoty … złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;
·kwoty … złotych tytułem zwrotu połowy opłaty od wniesienia pozwu.
Wskazał Pan, że kwota … zł, którą Bank zobowiązuje się zwrócić na Pana rzecz, stanowi zwrot nadpłaconego przez Pana kapitału. Bank w ramach planowanej Ugody zamierza określić zwrot ww. nadpłaconego kapitału jako „kwotę dodatkową”.
Wypłaconą na Pana rzecz „kwotą dodatkową” objęte zostaną środki pieniężne wpłacone wcześniej przez Pana do Banku w celu wypełnienia wiążącej Pana z Bankiem umowy kredytowej. Wypłata „kwoty dodatkowej” stanowiącej element rozliczeń pomiędzy Panem a Bankiem, mający na celu zwrot na Pana rzecz uprzednio wpłaconych przez Pana do Banku kwot, mieścić się będzie w kwocie kapitału wpłacanej przez Pana podczas spłaty kredytu hipotecznego.
Zatem, otrzymanie od Banku – w ramach rozliczenia nadpłaconego kapitału – „kwoty dodatkowej” w wysokości … zł, w związku z zawarciem przez Pana Ugody z Bankiem, nie spowoduje po Pana stronie dodatkowego przysporzenia majątkowego. Wypłata ta będzie dla Pana neutralna podatkowo.
Zatem, w analizowanej sprawie wypłata przez bank „kwoty dodatkowej” w wysokości … zł nie spowoduje u Pana powstania przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie będzie miał Pan więc obowiązku zapłaty podatku od wypłaconej przez Bank kwoty … zł.
Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących kwestii zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz zwrotu połowy opłaty od wniesienia pozwu, wskazuję, że stosownie do art. 98 § 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1568 ze zm.):
Do niezbędnych kosztów procesu prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym, zalicza się poniesione przez nią koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub jej pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Równowartość utraconego zarobku nie może przekraczać wynagrodzenia jednego adwokata wykonującego zawód w siedzibie sądu prowadzącego postępowanie.
Z kolei w myśl art. 98 § 3 tej ustawy:
Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.
Zgodnie z art. 98 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego:
Wysokość kosztów sądowych, zasady zwrotu utraconego zarobku lub dochodu oraz kosztów stawiennictwa strony w sądzie, a także wynagrodzenie adwokata, radcy prawnego i rzecznika patentowego regulują odrębne przepisy.
Jak wynika z powyższych przepisów, koszty procesu (w tym zastępstwa procesowego, opłaty od wniesienia pozwu) mają charakter zwrotu wydatków poniesionych przez stronę.
Zwrot kosztów zastępstwa procesowego przez Bank na Pana rzecz, w ramach zawartej Ugody - nie spowoduje powstania u Pana przychodu, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT.
Zatem, zwrócone na Pana rzecz koszty zastępstwa procesowego oraz koszty stanowiące połowę opłaty od wniesionego pozwu nie będą stanowiły przysporzenia po Pana stronie i nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w związku z dokonanym zwrotem ww. kosztów postępowania sądowego nie nastąpi realne przysporzenie majątkowe. Kwoty te będą stanowiły jedynie zwrot poniesionych wcześniej przez Pana wydatków - nie będą więc dochodem podlegającym opodatkowaniu. Dla celów podatkowych otrzymana kwota tytułem kosztów zastępstwa procesowego oraz tytułem zwrotu połowy opłaty od wniesienia pozwu będą obojętne podatkowo.
Mając na uwadze powyższe, stwierdzam, że zwrot na Pana rzecz kosztów zastępstwa procesowego w kwocie … zł oraz zwrot połowy opłaty od wniesienia pozwu w kwocie … zł w ramach zawartej z Bankiem Ugody, nie spowoduje powstania po Pana stronie przychodu, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego w związku z otrzymaniem od Banku w ramach Ugody ww. kwot.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).