Wnioskodawca, obywatel Ukrainy, przyjechał do Polski na początku 2022 roku z zamiarem stałego pobytu. Zamieszkał z rodziną, podjął zatrudnienie na umo... - Interpretacja - null

shutterstock
Czy pobyt powyżej 183 dni w Polsce gwarantuje status rezydenta podatkowego?

Temat interpretacji

Rezydencja podatkowa obywatela Ukrainy w Polsce

Wnioskodawca, obywatel Ukrainy, przyjechał do Polski na początku 2022 roku z zamiarem stałego pobytu. Zamieszkał z rodziną, podjął zatrudnienie na umowę zlecenie, a później na umowę o pracę. Nie posiadając certyfikatu rezydencji ani składanego oświadczenia dotyczącego miejsca opodatkowania, rozliczył swoje dochody na formularzu PIT-37, korzystając z przysługującej mu „ulgi dla młodych”. Jego związki z Ukrainą były ograniczone, a wszelkie interesy życiowe i gospodarcze skoncentrowały się w Polsce.

Zainteresowany wystąpił do organu podatkowego z pytaniem, czy jako osoba przebywająca w Polsce ponad 183 dni, może podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i rozliczać całość dochodów na druku PIT-37. W uzasadnieniu podkreślił, że spełnia kryteria określone w art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazując zarówno na długość pobytu w kraju, jak i na przeniesienie swojego centrum interesów osobistych oraz zawodowych na terytorium Polski.

Podstawa prawna i uzasadnienie — stanowisko KIS

Dyrektor KIS uznał przedstawione stanowisko za prawidłowe i potwierdził, że wnioskodawca jako polski rezydent podatkowy podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Organ podatkowy uzasadnił swoją interpretację, odwołując się do przepisów art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepisy te określają, że za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce uznaje się podatnika, który posiada tutaj centrum interesów osobistych lub gospodarczych albo przebywa na terytorium kraju powyżej 183 dni w roku podatkowym. Organ podkreślił, że wystarczy spełnienie jednej z tych przesłanek, by podlegać w Polsce opodatkowaniu od całości uzyskiwanych dochodów.

KIS zwróciła uwagę, że wnioskodawca spełnia obie przesłanki rezydencji podatkowej. Jego centrum interesów osobistych znajduje się w Polsce, co wynika z obecności rodziny, zatrudnienia oraz innych powiązań życiowych i gospodarczych. Dodatkowo podatnik przebywał w Polsce przez ponad 183 dni w roku, co samodzielnie wystarcza do uznania go za polskiego rezydenta podatkowego. Brak istotnych powiązań z Ukrainą potwierdza, że centrum życiowych interesów wnioskodawcy znajduje się w Polsce.

„W konsekwencji – jako polski rezydent podatkowy – podlegał Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Tym samym powinien Pan osiągnięte przychody rozliczyć na formularzu PIT-37, uwzględniając te wykazane w PIT-11 oraz IFT-1R” - podsumował dyrektor KIS.

Źródło: Interpretacja indywidualna z dnia 2 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.679.2024.2.TR