Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 października 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych zawarcia z bankiem ugody dotyczącej kredytu. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 listopada 2024 r. (wpływ 13 listopada 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2006 r. zaciągnęli Państwo (Pani oraz mąż) kredyt hipoteczny we frankach szwajcarskich na zakup gruntu pod dom oraz budowę domu (w którym obecnie Państwo mieszkają). Kredytu udzielił Państwu (…). Kredyt (nr ref. (…)) udzielony był we frankach szwajcarskich w kwocie: (...) CHF, natomiast wypłacony został w złotych, w kwocie (...) zł, podzielonej na transze. Spłaty rat kapitałowo-odsetkowych dokonywane były w złotych przeliczanych na franki, ponieważ rachunki kredytowe prowadzone były w CHF. Środki na spłatę kredytu pochodziły z Pani wynagrodzenia (w PLN), uzyskiwanego na podstawie umowy o pracę.

W związku z nadużyciami banków w umowach o kredyty walutowe i potwierdzeniem przez TSUE szerokiego stosowania przez banki w Polsce klauzul abuzywnych w walutowych umowach kredytowych i ich niezgodności z prawem, postanowiła Pani zwrócić się do wyspecjalizowanej kancelarii prawnej z prośbą o analizę Pani umowy kredytowej i określenie czy istnieją podstawy do pozwania banku o stosowanie niedozwolonych klauzul. Uzyskawszy odpowiedź twierdzącą, w lutym tego roku za pośrednictwem kancelarii (…) złożyła Pani pozew do Sądu Okręgowego w (…) o ustalenie (nieistnienia stosunku prawnego wynikającego z umowy o kredyt hipoteczny) i zapłatę. W odpowiedzi na pozew bank (...) zaproponował ugodę, na którą (po renegocjacji warunków na Państwa korzyść) Państwo przystali. Ugoda (sygn. akt (…)), została podpisana na rozprawie 25 września 2024 r. Wg treści ugody, bank zobowiązuje się do umorzenia pozostałej do spłaty części kredytu, tj. kwoty (...) CHF, przeliczonej na złote: (...) zł oraz do wypłaty kwoty (...) zł. Jednocześnie bank twierdzi, że wspomniana kwota – (...) zł - jest Państwa przychodem podatkowym i jest w związku z tym przedmiotem opodatkowania i w konsekwencji bank informuje Państwa w ugodzie, że wystawi PIT-11 dot. ww. kwoty. Zapis w ugodzie dotyczący podatku nie podlegał negocjacjom. W kwestii umarzanej wierzytelności tj. pozostałej do spłaty kwoty kredytu: (...) zł spełniają Państwo przesłanki do zaniechania poboru podatku.

Ponadto w uzupełnieniu pozwu podała Pani następujące informacje:

Kwota (...) zł stanowi element rozliczenia umowy kredytu, wynikający z nadpłaconych przez Panią rat kapitałowo odsetkowych.

Kwota przedmiotowa została ustalona w drodze negocjacji ugodowych z bankiem. Chciałaby Pani zaznaczyć, że początkowe propozycje przedstawione bankowi były znacznie wyższe (kwota (...) zł), jednakże bank je odrzucił. Punktem wyjścia do zaproponowanych warunków są kalkulacje kwot wypłaconych przez bank zgodnie z umową kredytową, kwot spłacanych przez Panią bankowi od grudnia 2006 r. do kwietnia 2024 r.

Pytanie

Czy są Państwo zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego od kwoty (...) zł otrzymanej od banku w związku z rozliczeniem umowy kredytowej?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, opodatkowanie wspomnianej kwoty nie jest zasadne, ponieważ jest ona kwotą nadpłaconą bankowi w związku ze spłatami rat kredytowych. Jak wyżej Pani wspomina, środki na spłatę kredytu pochodziły z Pani wynagrodzenia wynikającego z umowy o pracę, będącego już wcześniej przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym. Zatem od kwot tych podatek już raz był zapłacony.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Przystępując do oceny skutków podatkowych otrzymania przez Panią opisanej we wniosku kwoty, na podstawie zawartej z bankiem ugody dotyczącej zaciągniętego przez Panią kredytu hipotecznego, wskazuję, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Odnosząc się do skutków podatkowych wypłaty ustalonej w ugodzie kwoty wyjaśniam, że zgodnie z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Jednakże jak wyżej wyjaśniono definicja przychodu podatkowego zawarta w art. 11 ust. 1 wskazuje, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

W opisie sprawy wskazała Pani, że zgodnie z projektem ugody bank zobowiązał się do wypłaty na Pani rzecz kwoty (...) zł. Kwota ta stanowi element rozliczenia umowy kredytu, wynikający z nadpłaconych przez Panią rat kapitałowo odsetkowych. Została ona ustalona w drodze negocjacji ugodowych z bankiem. Punktem wyjścia do zaproponowanych warunków są kalkulacje kwot wypłaconych przez bank zgodnie z umową kredytową i kwot spłacanych przez Panią bankowi od grudnia 2006 r. do kwietnia 2024 r.

Wobec powyższego, skoro kwota, którą otrzymała Pani od banku w wyniku zawartej ugody, mieści się w kwocie wpłacanej przez Panią podczas spłaty kredytu hipotecznego jej otrzymanie nie powoduje po Pani stronie dodatkowego przysporzenia majątkowego. Wypłata ta będzie dla Pani neutralna podatkowo.

Dlatego stwierdzam, że wypłacona przez bank w ramach ugody kwota (...) zł, nie będzie stanowiła dla Pani przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem nie będzie miała Pani obowiązku zapłaty podatku od wypłaconej przez bank kwoty.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie ze wskazaniem we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Pani jest wnioskodawcą w niniejszej sprawie. Tym samym wystąpiła Pani o interpretację przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako jeden ze współkredytobiorców. Dlatego niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie w niej zawarte tylko w odniesieniu do Pani osoby. Nie wywiera ona skutku prawnego dla drugiego współkredytobiorcy (Pani męża).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·        w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·        w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).