Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 września 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 14 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 listopada 2024 r. (wpływ 21 listopada 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

19 grudnia 2022 r. zdała Pani z powodzeniem egzamin na Kartę Polaka.

7 stycznia 2023 r. przeprowadziła się Pani wraz z rodziną do Polski. W tym okresie nie podjęła Pani zatrudnienia, ani nie płaciła Pani podatków w Polsce, ponieważ opiekowała się Pani swoim małym dzieckiem, które miało zaledwie rok. Nie otrzymywała Pani żadnego zasiłku macierzyńskiego.

30 stycznia 2023 r. otrzymała Pani decyzję o przyznaniu Karty Polaka.

18 kwietnia 2023 r. złożyła Pani wniosek o zezwolenie na pobyt stały, co potwierdza Pani decyzję o przeniesieniu centrum interesów życiowych do Polski.

3 lipca 2023 r. uzyskała Pani zezwolenie na pobyt stały.

Chce Pani zaznaczyć, że od momentu przeprowadzki do Polski w styczniu 2023 r. do uzyskania zezwolenia na pobyt stały 3 lipca 2023 r. nie podjęła Pani zatrudnienia. Decyzja o niepodejmowaniu pracy w tym okresie wynikała wyłącznie z konieczności zapewnienia opieki nad dzieckiem. Podkreśla Pani również, że przed przeprowadzką do Polski nigdy nie była rezydentem podatkowym w Polsce.

Powyższe wskazuje, że centrum interesów życiowych przeniosła Pani do Polski definitywnie dopiero w momencie uzyskania pobytu stałego.

Chciałaby Pani podkreślić, że obecnie zamierza podlegać w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu przez kolejne minimum trzy lata. Planuje Pani podjąć pracę w Polsce jako lekarz od 1 października 2024 r., uzyskując przychody z legalnego zatrudnienia.

Dodatkowo wskazała Pani, że posiada obywatelstwo białoruskie.

W latach 2020-2022 nie przebywała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni.

W latach 2020-2022 Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych znajdowało się na Białorusi.

Od 1 stycznia 2023 r. do 7 stycznia 2023 r. miejsce Pani zamieszkania dla celów podatkowych znajdowało się na Białorusi.

Na Białorusi mieszkała Pani w mieszkaniu należącym do Pani mamy. Dowodem dokumentującym miejsce zamieszkania jest:

• wpis zameldowania w paszporcie białoruskim,
• książeczka pracy z wpisami potwierdzającymi zatrudnienie na Białorusi w tym okresie.

Po przyjeździe do Polski miała już Pani tutaj bliskie relacje rodzinne, ponieważ w Polsce na stałe mieszka Pani brat wraz z rodziną (żona i syn).

Poinformowała Pani także, że po przyjeździe do Polski czuła Pani silną więź z tym krajem, przede wszystkim ze względu na mieszkającego tu brata i bratanka, którzy stanowią Pani najbliższą rodzinę. Ponadto świadomie wybrała Pani Polskę jako miejsce do rozpoczęcia nowego etapu życia, widząc tu możliwości rozwoju zawodowego i osobistego.

Podała Pani również, że po przyjeździe do Polski, w Białorusi nie miała Pani żadnych źródeł dochodu ani nieruchomości. W Polsce posiadała Pani wynajęte mieszkanie, konta bankowe, otrzymywała świadczenie 500+ na Pani dziecko oraz miała Pani zawartą umowę ze żłobkiem dotyczącą uczęszczania Pani dziecka do żłobka.

Większą aktywność społeczną, kulturalną wykazuje Pani w Polsce przez uczestnictwo w życiu lokalnej społeczności. Regularnie bierze Pani udział w zajęciach tanecznych, co pozwala rozwinąć Pani pasje i integrować się z mieszkańcami. Ponadto uczestniczy Pani w spotkaniach organizowanych przez lokalne instytucje, takich jak zebrania w przedszkolu oraz wspiera Pani lokalne inicjatywy.

Po przyjeździe do Polski tylko w tym państwie korzysta Pani z publicznej służby zdrowia.

Od dnia przeprowadzki do Polski Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych znajduje się w Polsce.

Kiedy podjęła Pani decyzję o stałym pobycie w Polsce i złożyła odpowiedni wniosek, wtedy Pani centrum interesów osobistych i gospodarczych przeniosło się do Polski.

Pytanie

Czy w tej sytuacji może Pani skorzystać z ulgi na powrót? Jeśli tak, to do kiedy będzie ona obowiązywała, biorąc pod uwagę, że nie uzyskiwała Pani dochodów w Polsce w 2023 r. i planuje Pani rozpocząć zatrudnienie w Polsce od 1 października 2024 r.?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, zgodnie z przedstawioną chronologią, faktyczne przeniesienie centrum interesów życiowych do Polski miało miejsce od 3 lipca 2023 r., kiedy uzyskała Pani zezwolenie na pobyt stały.

Wcześniejsze działania były związane z procesem przygotowawczym, ale nie stanowiły ostatecznego potwierdzenia decyzji o osiedleniu się na stałe. Fakt, że w okresie przed uzyskaniem zezwolenia na pobyt stały nie podjęła Pani pracy, ani nie płaciła podatków w Polsce, dodatkowo wskazując na to, że centrum Pani interesów życiowych nie zostało przeniesione do Polski przed 3 lipca 2023 r.

W związku z powyższym, uważa Pani że, może spełniać warunki do skorzystania z ulgi na powrót przewidziany w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ww. ustawy:

Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle art. 4a ww. ustawy:

W celu skorzystania z tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że posiada Pani obywatelstwo białoruskie. 7 stycznia 2023 r. przeprowadziła się Pani wraz z rodziną do Polski. 30 stycznia 2023 r. otrzymała Pani decyzję o przyznaniu Karty Polaka. 18 kwietnia 2023 r. złożyła Pani wniosek o zezwolenie na pobyt stały, a 3 lipca 2023 r. uzyskała Pani zezwolenie na pobyt stały. Planuje Pani podjąć pracę w Polsce jako lekarz od 1 października 2024 r. Od dnia przeprowadzki do Polski Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych znajduje się w Polsce.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Z treści wniosku wynika, że w wyniku przeniesienia 7 stycznia 2023 r. miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy. Z treści wniosku wynika, że nie miała Pani miejsca zamieszkania na terytorium Polski w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio 2023 r. (tj. w latach 2020-2022) oraz od początku 2023 r. do dnia poprzedzającego dzień, w którym przeprowadziła się Pani do Polski. Zatem, spełniła Pani również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Co jednak najistotniejsze, literalne brzmienie art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) i b) ww. ustawy wskazuje, że w przypadku tzw. „ulgi na powrót” powinniśmy mieć do czynienia z jedną z kategorii podatników „powracających”, tj.:

-z podatnikiem który posiada wymienione w lit. a) przepisu obywatelstwo polskie lub Kartę Polaka lub też obywatelstwo innego niż Rzeczypospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej,

-lub, który we wcześniejszym okresie miał określone w lit. b) miejsce zamieszkania.

Jak już wyżej wskazano, z treści wniosku jednoznacznie wynika, że:

-posiada Pani obywatelstwo białoruskie;

-w momencie przeniesienia 7 stycznia 2023 r. miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie posiadała Pani Karty Polaka; pozytywną decyzję o przyznaniu Pani Karty Polaka otrzymała Pani w dniu 30 stycznia 2023 r.;

-przed przeniesieniem w styczniu 2023 r. miejsca zamieszkania mieszkała Pani w Białorusi;

-nie miała Pani miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres pobytu zagranicą.

Wobec literalnego brzmienia przepisów regulujących przedmiotowe zwolnienie, w tym w szczególności zestawiając brzmienie lit. a) i b) w art. 21 ust. 43 pkt 3 ww. ustawy wskazać należy, że w przypadku tzw. „ulgi na powrót” powinniśmy mieć do czynienia z jedną z dwóch kategorii podatników „powracających” – tj. z podatnikiem, który we wcześniejszym okresie miał określone w lit. b) miejsce zamieszkania lub posiada np. Kartę Polaka wymienioną w lit. a), czyli uzyskał ją wcześniej – najpóźniej na moment przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski. W szczególności, mając na względzie unormowania dotyczące przyznawania, utraty ważności i unieważniania Karty Polaka wskazać należy, że podatnik, który posiada Kartę Polaka (art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. ustawy) to osoba, która ma przyznaną i ważną Kartę Polaka na moment przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski. Karta jest przyznawana w drodze decyzji przez właściwy organ, a może stracić ważność z mocy prawa lub może zostać unieważniona stosownie do obowiązujących w tym zakresie przepisów odrębnych.

Wobec powyższego wskazuję, że nie spełniła Pani warunku posiadania Karty Polaka wskazanego w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem w momencie przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie posiadała Pani Karty Polaka.

Oznacza to, że niezależnie od pozostałych przesłanek, nie przysługuje Pani prawo do skorzystania z ulgi na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Pani stanowisko, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).