Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0113-KDIPT2-3.4011.616.2024.1.SJ

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X sp. z o.o. (dalej jako: Wnioskodawca, Spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu, rozwoju oraz sprzedaży produktów z branży motoryzacyjnej oraz przemysłowej. Ponadto Spółka wykonuje również czynności, usługi pomocnicze w zakresie wsparcia administracyjnego, kadrowego i rozliczeniowego pozostałych spółek z grupy kapitałowej Y. Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy wskazanym w rejestrze przedsiębiorców jest działalność firm centralnych (head offices) i holdingów, z wyłączeniem holdingów finansowych.

Mając na względzie powyższe Wnioskodawca wskazuje, iż zatrudnia na podstawie umowy o pracę pracownika na stanowisku Q, zwanego dalej również pracownikiem. Do jego obowiązków należy:

-tworzenie aplikacji biznesowych,

-uzgadnianie potrzeb i wymagań biznesowych z użytkownikami aplikacji,

-sporządzanie i utrzymywanie koncepcji biznesowych (założeń do tworzenia aplikacji),

-realizacja szkoleń dla użytkowników aplikacji,

-wsparcie użytkowników podczas wdrażania aplikacji,

-wsparcie techniczne i merytoryczne użytkowników po uruchomieniu aplikacji,

-obsługa zgłoszeń serwisowych i rozwojowych dot. Aplikacji (zarządzanie incydentami),

-administrowanie, w tym zarządzanie kontami i uprawnieniami użytkowników,

-udoskonalanie i aktualizowanie systemu,

-rozwój integracji międzysystemowej wewnątrz organizacji,

-tworzenie dokumentacji technicznej dot. konfiguracji i działania aplikacji,

-tworzenie, aktualizowanie i dystrybucja instrukcji stanowiskowych (forma pisemna lub filmiki instruktażowe),

-budowanie wiedzy nt. tworzenia aplikacji kolejnych developerów, poprzez szkolenia i wsparcie,

-rejestrowanie danych nt. przedmiotu i czasu realizacji projektów rozwojowych,

-uczestniczenie w spotkaniach nt. zmian i usprawnień organizacyjnych,

-koordynacja i utrzymywanie współpracy z dostawcami zewnętrznymi,

-tworzenie integracji z systemami zewnętrznymi,

-realizacja zadań wynikających z SZJ,

-realizacja innych zadań zleconych przez przełożonego i Zarząd,

-przestrzeganie instrukcji, procedur związanych z funkcjonowaniem: IATF 16949, PN-EN ISO14001:2015, PN-N ISO 45001:2018, ISO/IEC 27001:2013.

Produkty, programy lub elementy programów wytworzonych przez pracownika w ramach ww. czynności są niepowtarzalne, mają indywidualny charakter i spełniają przesłanki utworu określone w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm., dalej jako: ustawa o prawach autorskich) tj. są przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalonym w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Do utworów tworzonych w wyniku wykonywania pracy przez pracownika zaliczają się:

-aplikacje biznesowe na platformie,

-tworzenie dokumentacji technicznej dot. konfiguracji i działania aplikacji,

-instrukcje stanowiskowe - tworzenie, aktualizowanie i dystrybucja (forma pisemna lub filmiki instruktażowe),

-integracja z systemami zewnętrznymi.

Tworzone przez pracownika utwory mają na celu, m.in.:

-opracowywanie nowych oraz optymalizację istniejących produktów oferowanych przez Spółkę i inne podmioty z grupy kapitałowej Y,

-udoskonalanie i aktualizowanie aplikacji biznesowych opartych o architekturę systemu,

-rozwój integracji międzysystemowej wewnątrz organizacji,

-zwiększenie konkurencyjności produktów na rynku.

Umowa o pracę, warunki wynagrodzenia, w tym wynagrodzenia twórczego, ewidencja

Z umowy o pracę łączącej Wnioskodawcę i pracownika wynika, że obowiązki ze stosunku pracy obejmują także działalność twórczą. W zakresie wynagrodzenia, wskazuje się, że stała wartość honorarium za przeniesienie praw autorskich do utworu stanowi 60% wynagrodzenia zasadniczego, jednak w celu weryfikacji kwoty honorarium i wykazania, że określony w umowie procent nie odbiega od rzeczywistości, prowadzona jest ewidencja czasu pracy poświęconego na prace twórcze w powiązaniu z określonymi utworami. W ten sposób Wnioskodawca ma możliwość modyfikacji ustalonej w umowie o pracę procentowej wartości wynagrodzenia autorskiego, po dokonaniu okresowej kontroli. Honorarium za przeniesienie praw autorskich do utworu nie przysługuje pracownikowi podczas okresów jego nieobecności.

Wnioskodawca ponownie podkreśla, iż powstanie utworu jest dokumentowane za pomocą ewidencji czasu pracy, z której wynika ile pracownik poświęcił czasu na stworzenie konkretnego utworu. Ponadto pracownik prowadzi ewidencję stworzonych utworów.

Nadto wskazać należy, iż czynności podejmowane przez pracownika będą stanowić działalność twórczą obejmującą badania naukowe i/lub prace rozwojowe. Prace wykonywane przez pracownika nie będą polegać na działaniach obejmujących zmiany rutynowe i okresowe. Q będzie podejmował prace w sposób systematyczny, tj. uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia, ponieważ osoba zatrudniona na tym stanowisku jest odpowiedzialna m.in. za rozwój produktów oferowanych przez Spółkę oraz inne podmioty z grupy kapitałowej Y. Natomiast samym celem prac wykonywanych przez pracownika jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie takich zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Pytania

1.Czy prace wykonywane przez pracownika Spółki na stanowisku Qspełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy o PIT?

2.Czy Spółka ma możliwość zastosowania do nich przepisu art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT?

Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 1. W części dotyczącej pytania nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie odnośnie pytania nr 1

Prace wykonywane przez pracownika Spółki na stanowisku Q spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a  pkt 38-40 w zw. z art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy o PIT.

Uzasadnienie

W związku z tym, że przedmiotem interpretacji jest działalność badawczo-rozwojowa należy wskazać na treść art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, zgodnie z którym działalność        badawczo-rozwojowa to:

·działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe,

·podejmowana w sposób systematyczny,

·w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Natomiast w myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie o PIT jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

·badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.).

·badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei prace rozwojowe zdefiniowane są w art. 5a pkt 40 ww. ustawy i oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z powyższymi przepisami, badania naukowe to działalność obejmująca:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania  i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Prace wykonywane przez pracownika zatrudnionego na stanowisku Q spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej. Powyższe przepisy wprowadzają kilka istotnych kryteriów, od których spełnienia uzależniona jest możliwość uznania określonych działań za działalność badawczo-rozwojową (przy czym kryteria te muszą być spełnione łącznie).

Zgodnie z tymi kryteriami, działalność badawczo-rozwojowa powinna:

·obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,

·mieć twórczy charakter,

·być podejmowana w sposób systematyczny, oraz

·być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W związku z powyższym, czynności wykonywane przez pracownika, opisane w przedstawionym stanie faktycznym wypełniają definicję prac rozwojowych – polegają one na wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji, tworzenia nowych oraz ulepszonych produktów. Ponadto celem prac wykonywanych przez ww. pracownika jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie takich zasobów do tworzenia nowych zastosowań. Jak wskazała Spółka czynności wykonywane przez Q mają na celu, m.in.:

·opracowywanie nowych oraz optymalizację istniejących produktów oferowanych przez Spółkę i inne podmioty z grupy kapitałowej Y,

·zwiększenie konkurencyjności produktów na rynku.

Dodatkowo, mają one charakter twórczy a ich wynikiem jest utwór w rozumieniu ustawy o prawach autorskich.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza:

1)«robiący coś regularnie i starannie»

2)«o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu»

3)«o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny».

W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Czynności wykonywane przez Q cechują się systematycznością, tj. zorganizowaniem i zaplanowaniem, co potwierdza fakt, że czynności badawczo-rozwojowe prowadzone są przez wyznaczone do tego osoby, posiadające wyspecjalizowaną wiedzę, obowiązane do przestrzegania instrukcji oraz procedur związanych z funkcjonowaniem firmy oraz sporządzania dokumentacji obejmującej efekt prowadzonych prac. Prace, które mają miejsce w projektach badawczo-rozwojowych nie stanowią prac rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do już istniejących produktów i rozwiązań. Osoba zatrudniona na tym stanowisku jest odpowiedzialna m.in. za rozwój produktów oferowanych przez firmę. Ponadto celem prac wykonywanych przez ww. pracownika jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie takich zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Podsumowując, prace wykonywane przez pracownika Spółki na stanowisku Q spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy o PIT, a tym samym Spółka ma możliwość zastosowania do nich przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, tj. 50% kosztów uzyskania przychodu do przychodów z pracy twórczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W świetle art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

 Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo  o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

 Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji prac badawczo-rozwojowych wynika, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ustawy podatkowej wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo „systematycznie” odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Podsumowując, działalność badawczo-rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).

W tym miejscu podkreślenia wymaga, że przepisy dotyczące działalności badawczo-rozwojowej należy interpretować ściśle, a zatem do działalności badawczo-rozwojowej można zaliczyć tylko te działania podatnika, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do przedmiotu wątpliwości wyrażonych przez Państwo w postawionym pytaniu, tj. dotyczących określenia, czy prace wykonywane przez pracownika Spółki zatrudnionego na stanowisku ... spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy wskazać, że jak wynika z opisu sprawy:

-czynności podejmowane przez pracownika Spółki zatrudnionego na ww. stanowisku będą stanowić działalność twórczą obejmującą badania naukowe i/lub prace rozwojowe;

-prace wykonywane przez pracownika Spółki zatrudnionego na ww. stanowisku nie polegają na działaniach obejmujących zmiany rutynowe i okresowe,

-pracownik zatrudniony przez Państwo na ww. stanowisku, podejmuje prace w sposób systematyczny, tj. uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia,

-celem prac wykonywanych przez tego pracownika jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie tych zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że prace wykonywane przez pracownika Spółki zatrudnionego na stanowisku Junior Business Application Developer spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowisko Państwa w tym zakresie jest więc prawidłowe.  

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).