Interpretacja indywidualna

- stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

Stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

­ -   nieprawidłowe w zakresie uznania wydatków poniesionych na reklamę i utrzymanie strony internetowej za koszty bezpośrednio związane z wytwarzaniem oprogramowania, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

­ -   prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 listopada 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium kraju oraz prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca wykonuje działalność polegającą na rozwoju i tworzeniu oprogramowania w sposób opisany we wniosku od 1 stycznia do 31 grudnia 2021 r. i ponownie od 1 stycznia 2024 r.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca realizuje prace programistyczne prowadzące do powstania innowacyjnych rozwiązań.

Efekty prac Wnioskodawcy (Oprogramowanie) zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych tj.:

­-  zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są wykonaniem nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej,

­  -  nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny i rutynowy,

­-  nie są jedynie „techniczną” ale twórczą realizacją szczegółowych projektów powierzonych do wykonania przez Zleceniodawców.

Wnioskodawca jako opis tworzonego i rozwijanego Oprogramowania może wskazać:

1)….  — aplikacja umożliwia użytkownikom parafrazowanie tekstu w dowolnym języku. Użytkownik wpisuje lub wkleja tekst, naciska przycisk „Parafrazuj” i otrzymuje ten sam tekst, ale innymi słowami. Do parafrazowania wykorzystywana jest sztuczna inteligencja. Aplikacja jest popularna wśród studentów, dlatego liczba instalacji i przychody zależą od sezonu: mniej w czasie wakacji, więcej podczas roku akademickiego. Aplikacja ma limit na liczbę parafrazowań dziennie. Jeśli użytkownicy chcą korzystać bez ograniczeń, muszą wykupić subskrypcję.

2)….  — aplikacja umożliwia sprawdzenie gramatyki tekstu w dowolnym języku. Działa na podobnej zasadzie jak … .

3)… — aplikacja pozwala uzyskać najważniejsze myśli z długiego tekstu. Użytkownik może wkleić tekst lub link do artykułu. Aplikacja przygotowuje główną myśl tekstu oraz 10 kluczowych faktów. Koncepcja aplikacji jest analogiczna do … .

4)… — aplikacja umożliwia oglądanie kanałów telewizyjnych za pomocą linku. Aplikacja nie dostarcza treści, ale działa jako odtwarzacz IPTV. Użytkownik musi wkleić swój link do telewizji internetowej, a aplikacja załaduje kanały, nazwy i obrazy. Następnie użytkownik może rozpocząć oglądanie dowolnego kanału. Aplikacja obsługuje również wyświetlanie wideo na telewizorach i urządzeniach z obsługą ... i .... Użytkownik może połączyć aplikację ze swoim telewizorem i oglądać kanały na dużym ekranie. Aplikacja ma limit na liczbę oglądanych kanałów dziennie. Jeśli użytkownicy chcą korzystać bez ograniczeń, muszą wykupić subskrypcję.

5)… — aplikacja umożliwia rozwiązywanie zadań geometrycznych. Użytkownik robi zdjęcie zadania, a aplikacja generuje rozwiązanie za pomocą sztucznej inteligencji. Aplikacja ma limit na liczbę rozwiązań dziennie. Jeśli użytkownicy chcą korzystać bez ograniczeń, muszą wykupić subskrypcję.

6)… — aplikacja pozwala na rozwiązywanie zadań matematycznych. Użytkownik robi zdjęcie, a aplikacja pokazuje odpowiedź i kroki rozwiązania, na przykład etapy rozwiązywania równania. Aplikacja ma limit na liczbę rozwiązań dziennie. Jeśli użytkownicy chcą korzystać bez ograniczeń, muszą wykupić subskrypcję.

7)… — aplikacja umożliwia generowanie esejów i akapitów za pomocą sztucznej inteligencji. Użytkownik wprowadza temat, wybiera typ (esej lub akapit), styl tekstu (formalny, neutralny, nieformalny) i długość tekstu (krótki, średni, długi), a następnie naciska przycisk „Generuj” i otrzymuje wygenerowany tekst. Aplikacja jest popularna wśród studentów, dlatego liczba instalacji i przychody zależą od sezonu: mniej w czasie wakacji, więcej podczas roku akademickiego. Aplikacja ma limit na liczbę generacji dziennie. Jeśli użytkownicy chcą korzystać bez ograniczeń, muszą wykupić subskrypcję.

Podkreślenia wymaga fakt, że utwory tworzone lub modyfikowane przez Wnioskodawcę są chronione przez art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j.: Dz. U. z 2021 r., poz. 1062).

Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania. Działania Wnioskodawcy zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów posiadanej przez niego wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych rozwiązań lub nowych zastosowań istniejących już rozwiązań.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca podejmuje aktywność, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i  okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wskazane powyżej efekty prowadzonych prac twórczych powinny być kwalifikowane jako prace prowadzące do powstania utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych poprzez stworzenie nowego programu komputerowego lub poprzez twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego. W podsumowaniu należy uznać, że projekty polegające na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu czynności o charakterze programistycznym popartych wiedzą i umiejętnościami Wnioskodawcy. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter. Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy. Wnioskodawca oferuje Oprogramowanie i udziela niewyłącznych, płatnych licencji do Oprogramowania swoim klientom. Wnioskodawca tym samym osiąga dochód z tytułu udzielenia licencji do kwalifikowanych praw własności intelektualnej (Przychody IP Box).

Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box), uregulowanego w art. 30ca ustawy o PIT, za okres od roku 2021, 2024 i w latach kolejnych. Wymaga podkreślenia jako istotne, że Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji pozaksięgowej dokonuje wyodrębnienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej (prawa IP Box). Wyodrębnionymi Prawami IP Box są majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania.

Wnioskodawca ponosi i może ponosić także szereg kosztów bezpośrednio związanych z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania, takie jak:

1)koszty serwerów – są niezbędne w celu hostowania Oprogramowania;

2)zakup sprzętu komputerowego – potrzebne bezpośrednio do pisania kodu źródłowego, testowania prototypów, drukowania dokumentacji projektowej;

3)zakup wyposażenia biura – potrzebne do tworzenia kodu źródłowego;

4)usługi księgowe – potrzebne do tworzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz ewidencji IP BOX;

5)koszty użytkowania samochodu, w tym zakup paliwa, koszty napraw, koszty eksploatacyjne – potrzebne do zapewnienia sprawnego środka transportu w celu możliwości dojazdu do Zleceniodawcy kiedy jest to konieczne dla realizacji prac Wnioskodawcy;

6)koszty abonamentu telefonicznego i abonamentu łącza internetowego – Wnioskodawca wykonując prace musi mieć dostęp do sieci komórkowe i internet jako, że są to zupełnie podstawowe narzędzia pracy wnioskodawcy zapewniające np. możliwość przesyłania efektów swoich prac;

7)koszty narzędzi programistycznych - potrzebne bezpośrednio do pisania kodu źródłowego, testowania prototypów;

8)koszty reklam i utrzymania strony internetowej;

9)koszty usług informatycznych realizowanych przez podmioty trzecie; (Koszty IP Box).

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności gospodarczej.

Wskazać należy, że ponosi On również odpowiedzialność kontraktową wynikającą z art. 471 i nast. k.c. Z uwagi na charakter umowy licencyjnej, nie może ona nosić znamion umowy o pracę, w tym Wnioskodawca nie działa pod kierownictwem klienta ani w czasie i miejscu wskazanym przez klienta. Rola klienta ogranicza się do zapłaty wynagrodzenia za udzieloną licencję. Różnica pomiędzy ustalonymi w powyższy sposób Przychodami IP Box i Kosztami IP Box stanowić będzie dochód Wnioskodawcy z Praw IP Box (Dochód IP Box). Pozostały dochód osiągany przez Wnioskodawcę podlegał będzie opodatkowaniu PIT na zasadach liniowych.

Jak zostało już wspomniane, Wnioskodawca wyodrębnia w prowadzonej ewidencji pozarachunkowej prawa autorskie do Oprogramowania (Prawa IP Box), spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 30cb ustawy o PIT. Wnioskodawca w przedmiotowej ewidencji dokonuje wyodrębnienia przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca dokonuje również wyodrębnienia kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Stosowanie ewidencji umożliwia ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencja taka prowadzona jest na bieżąco od 1 stycznia do 31 grudnia i ponownie od 1 stycznia 2024.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej (twórczej) Wnioskodawca nie podejmuje działalności obejmującej badania naukowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Uzupełnienie wniosku

Opisany dochód, który Pan osiąga z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z aplikacji (oprogramowania) stanowi dochód z zawartej z kontrahentem umowy licencyjnej (art. 66 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm. ).

Na pytanie, czy z umowy licencyjnej wynika, że dostęp do pomocy technicznej oraz aktualizacja na czas trwania subskrypcji są zawarte w cenie sprzedaży udzielonej licencji i czy są przy tym odrębnie wyodrębnione na fakturze?, odpowiedział Pan, że nie oferuje takich usług, nie wspominał o tym we wniosku.  W przypadku gdy rozwija Pan oprogramowanie – jest właścicielem.

W kontekście przedstawionego opisu sytuacji faktycznej, pod pojęciem „oprogramowanie” i „program komputerowy” należy rozumieć zdefiniowany w pkt 80 objaśnień podatkowych Ministra Finansów do IP BOX „zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu”. Wnioskodawca mianem „oprogramowania/programu komputerowego” określa efekt „twórczych” prac wykonywanych w ramach działalności programistycznej, tj. działań zmierzających do wytworzenia programu i jego kodu. Pod tym pojęciem nie kryje się efekt prac „technicznych”, takich jak np. pomoc we wdrażaniu programu w środowisku podmiotu zlecającego i rutynowe, okresowe monitorowanie działania tegoż programu. Użyte w opisie wniosku określenia Wnioskodawca stosuje zamiennie. Wszystko sprowadza się do kodu samodzielnego programu komputerowego o innowacyjnych funkcjonalnościach, które mają realizować nowe cele podmiotu, na rzecz których Wnioskodawca taki program komputerowy tworzy.

Na pytanie Organu, co oznacza „modyfikowanie” przez Pana utworów?, odpowiedział Pan, że modyfikowanie oznacza twórczy rozwój. Wnioskodawca wskazuje, że tworzy On i rozwija oprogramowanie.

Na pytanie, czy w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku ewentualnego rozwijania utworów – efekty Pana prac są/były/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o  prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509)?, odpowiedział Pan,  że w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku ewentualnego rozwijania utworów – efekty prac Wnioskodawcy są/były/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Na pytanie, czy działania Pana polegające na rozwijaniu „Oprogramowania” zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego „Oprogramowania”?, odpowiedział Pan, że tak.

Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „oprogramowania”, którego dotyczy wniosek przejawia się w wytworzeniu przez Wnioskodawcę programów komputerowych o cechach, funkcjonalnościach i specyfikacji niewystępujących wcześniej w praktyce gospodarczej. Wnioskodawca podkreśla, że każde zadanie lub problem w zakresie tworzenia oprogramowania można rozwiązać na wiele różnych sposobów przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań zależy tylko i wyłącznie od jego wiedzy, doświadczenia oraz wyobraźni. Wnioskodawca wybiera bowiem rodzaj i sposób analizowania danych celem możliwości zastosowania ich do nowych lub ulepszonych programów/oprogramowań i przygotowuje do nich analizę. Wnioskodawca wskazuje że wykonywane czynności nie są projektami powtarzalnymi - każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. Wnioskodawca w swojej działalności zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Wnioskodawcy.

W celu realizacji projektów, w ramach których Wnioskodawca tworzy i ulepsza oprogramowanie, Wnioskodawca podejmuje szereg działań zmierzających do usprawnienia istniejącego już wcześniej oprogramowania, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu rozwojowego, przez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej przez Wnioskodawcę wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę programu i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego nadpisanego fragmentu oprogramowania, który sam w sobie stanowił samodzielny program komputerowy podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. 

Wnioskodawca podejmuje następujące działania zmierzające do usprawnienia oprogramowania opisanego we wniosku:

­- projektowanie nowszej bardziej niezawodnej architektury oprogramowania,

­  - implementację (tworzenie) oprogramowania,

­  - testowanie oprogramowania, - konieczność projektowania stosownych algorytmów,

­  - automatyzacje wdrożeń.

Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w językach/technologiach: (...).

Wnioskodawca wskazuje, że tworzenie nowych funkcjonalności opisanych we wniosku dotyczy/będzie dotyczyło tworzenia i rozwijania przez Wnioskodawcę „Oprogramowań”/„programów komputerowych. Używanie nowych narzędzi w zakresie oprogramowania wskazanego powyżej i technologii tworzenia architektury tego oprogramowania znacząco różnicuje tworzone lub modyfikowane oprogramowanie od istniejących rozwiązań. Nowoczesne technologie programistyczne w tym tworzenia algorytmów wprowadzają nowe funkcje, poprawiają wydajność oprogramowania i rozszerzają jego możliwości. Wnioskodawca wykorzystuje indywidualnie dobraną architekturę, która w pełni odpowiada na potrzeby konkretnego projektu, a wcześniej ta architektura nie występowała w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca przedstawił powyżej też opis do czego służy oprogramowanie.

Okoliczność dodania nowych, zupełnie od nowa opracowanych funkcjonalności, parametrów działania, zasad działania  i nowych cech powoduje, że wytworzone nowe „Oprogramowanie” różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i Jego Zleceniodawcy. Powstaje nowy produkt, który nie istniał wcześniej. Oryginalność polega na zastosowaniu oryginalnych, nowatorskich rozwiązań programistycznych. Oryginalność wynika również z faktu, że „Oprogramowanie” stanowi efekt pracy Wnioskodawcy, przy której wykonywaniu Wnioskodawca miał zapewnioną swobodę tworzenia, a praca Wnioskodawcy nie polegała na kopiowaniu istniejącego już utworu. Oryginalność wynika również z faktu, że efekty działania Wnioskodawcy stanowią coś wcześniej nieznanego Jego twórcy - Wnioskodawcy. 

Oprogramowanie tworzone i rozwijane na rzecz klienta Wnioskodawcy powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości  i oryginalności jest spełniona. Tworzone oprogramowania są oryginalne, nie mają swoich odpowiedników na rynku (nie ma takich rozwiązań na rynku) i odpowiadają na potrzeby klienta Wnioskodawcy. To co wyróżnia oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę to wysoki poziom konfigurowalności, łatwość i niski koszt wdrożenia oraz elastyczność w dostosowywaniu do zmieniających się potrzeb Zleceniodawcy oraz nowych technologii pojawiających się na rynku oraz stosowanie najnowszych wzorców tworzenia architektury. Każdorazowe zastosowanie odpowiednio dobranej i zaprojektowanej przez Wnioskodawcę mieszanki technologii (...) powoduje, że oprogramowanie po jego wytworzeniu lub rozwinięciu różni się od rozwiązań już u Niego funkcjonujących. Oprogramowanie jest dostosowane do konkretnych potrzeb podmiotów zlecających - tworzone są różne funkcjonalności różnych systemów, rozwiązania stosowane do wytworzenia każdej z nich wymagają zindywidualizowanego podejścia, kreatywności, nie powielają się. Wnioskodawca wskazuje, że stosowanie odpowiednich innowacyjnych wzorców tworzenia architektury stanowi dodatkowy wyróżnik.

Na pytanie Organu, czy Pana działalność, w ramach której tworzy/rozwija Pan „Oprogramowanie” podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia?, odpowiedział Pan, tak, działalność, w ramach której Wnioskodawca tworzy/rozwija „Oprogramowanie” podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Systematyczność polega na prowadzeniu praz w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikacja (ustalenie czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (zdanie efektów prac).

Celem Wnioskodawcy jest dostarczenie klientowi programów komputerowych realizujących założenia biznesowe klienta, tj. w szczególności:

­- tworzenie kodu spełniającego założone wskaźniki jakości i efektywności,

­  - tworzenie kodu z zachowaniem odpowiedniej struktury (w tym z wykorzystaniem optymalnych narzędzi, funkcji i języków programowania),

­  - tworzenie kodu programu komputerowego, który realizuje cele biznesowe klientów,

­- tworzenie architektury oprogramowania w celu poprawy jakości korzystania z oprogramowania.

Opracowanie ww. programów komputerowych nastąpiło z wykorzystaniem pracy własnej oraz własnych środków finansowych w ramach indywidualnej pracy kreatywnej, realizowanej w porozumieniu z przedstawicielami klienta.

Wymienione programy komputerowe zrealizowały cele Wnioskodawcy wymienione w odpowiedzi na pytanie a) tj. działalność, w ramach której Wnioskodawca tworzy/rozwija „Oprogramowanie” podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Stopień realizacji założonych celów był wystarczający dla uznania, że oprogramowanie wypełnia cele biznesowe klienta. Odpowiedź: Harmonogramy prac są ustalane na bieżąco w toku realizacji projektów. W trakcie prac może dochodzić do zmiany harmonogramów, np. poprzez zmiany terminów zakończenia poszczególnych etapów prac. Tak realizowane, dynamiczne harmonogramy były przez Wnioskodawcę zawsze faktycznie zrealizowane w odniesieniu do ww. programów komputerowych.

W ramach działalności, dzięki której Wnioskodawca tworzy i modyfikuje/rozwija/ulepsza „oprogramowanie” Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija wiedzę i umiejętności nabyte podczas indywidualnego studiowania materiałów z zakresu informatyki, programowania i nowoczesnych technologii oraz swojego doświadczenia zawodowego. Są to wiedza i umiejętności z zakresu technologii informatycznej, technologii programowania oraz w zakresie tworzonego oprogramowania.

Wnioskodawca pracuje przy użyciu (...) uczy się tych technologii i zdobywa coraz to bardziej aktualną wiedzę w ich zakresie. Nowe kombinacje narzędzi i technologii i pozwalają na wytworzenie aplikacji o niewystępującej wcześniej specyfikacji i jakości.

Dotychczas w swojej działalności Wnioskodawca oferował usługi programistyczne. Sprzedawał także autorskie prawa majątkowe do wytwarzanych przez siebie programów. Programy komputerowe oferowane w działalności Wnioskodawcy opierały się na Jego wiedzy z zakresu informatyki i programowania oraz najnowszych rozwiązań z dziedziny tworzenia złożonych systemów. Przy tworzeniu od podstaw/ulepszaniu „oprogramowania” Wnioskodawca każdorazowo korzystał z nowej i bardziej zaawansowanej wiedzy, stosując zupełnie inne rozwiązania.

Wnioskodawca zaplanował prace opisane we wniosku w zakresie tworzenia i rozwoju oprogramowania, które są tutaj opisane. Wnioskodawca postawił cele opisane w odpowiedzi na pytanie 8c, tj. m.in. dostarczenie klientowi programów komputerowych realizujących założenia biznesowe klienta.

Na pytania Organu, jakie konkretnie cele zostały/zostaną osiągnięte w poszczególnych latach, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania i czy i jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane w poszczególnych latach, a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego „Oprogramowania”?, odpowiedział Pan, że:

Etap wstępny – obejmuje on konsultacje z klientem dotyczące celów jakie mają być osiągnięte w projekcie. Podczas konsultacji klient przedstawia własne oczekiwania co do parametrów i funkcjonalności oprogramowania. Na podstawie tych informacji oraz własnej wiedzy i doświadczenia, Wnioskodawca wstępnie analizuje możliwość zrealizowania projektu przy użyciu określonych zasobów.

W związku z faktem, że Wnioskodawca nie dysponuje standardowo gotowymi rozwiązaniami informatycznymi pozwalającymi na realizację projektu ani gotowymi analizami do stworzenia nowych kodów źródłowych, w trakcie tego etapu dochodzi do ustalenia poziomu niepewności co do możliwości realizacji projektu przy użyciu określonych zasobów, tj. Wnioskodawca ocenia jakie jest ryzyko niepowodzenia projektu.

Etap tworzenia oprogramowania – obejmuje on wszelkie czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w celu realizacji zlecenia klienta, tj. spełnienie wymogów funkcjonalnych, zaplanowanie prac nad analizą możliwości wprowadzenia nowych lub ulepszonych funkcjonalności, przeprowadzenie analizy, sporządzenie dokumentacji projektowej w zakresie wykonanych analiz.

Etap końcowy – obejmuje on ukończenie oprogramowania i podsumowanie wyników prac. W trakcie tego etapu ma miejsce akceptacja wyników pracy Wnioskodawcy przez klienta lub zakomunikowanie klientowi, że przy danym stanie zasobów nie jest możliwe stworzenie produktu spełniającego oczekiwania klienta lub dokonanie ulepszeń tego produktu o nową funkcjonalność zgodnie z oczekiwaniami. W przypadku braku możliwości realizacji zlecenia zgodnie z oczekiwaniami klienta podczas tego etapu omawiane jest również kwestia ewentualnego zwiększenia zasobów do realizacji zadania lub zmiana charakteru wykorzystanych zasobów lub też zmniejszenie oczekiwań klienta w stosunku do kodu źródłowego, który ma zostać wytworzony.

Efektem działań Wnioskodawcy w ramach tworzenia oprogramowania są zastosowania zapewniające: 

­- łatwość użytkowania,

­- wydajność oraz stabilność,

­  - niezawodność,

­- odpowiedni standard bezpieczeństwa.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa On „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

­  - tak, zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

­- nie, nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

­- nie, nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Wnioskodawca nie przenosi praw do licencji. Wnioskodawca udziela licencji do oprogramowania za uiszczone wynagrodzenie.

Otrzymuje Pan wynagrodzenie wyłącznie z tytułu licencji.

Wynagrodzenie zostało wycenione i taką kwotę płaci klient.

Koszty „serwerów, zakupu sprzętu komputerowego”, dotyczą kosztów miesięcznego utrzymania serwerów, koszt zakupu komputerów, laptopów.

Koszty „użytkowania samochodu, w tym zakupu paliwa, koszty napraw”, dotyczą użytkowania samochodu, w tym koszty paliwa, koszty napraw, przeglądów, ubezpieczenia, serwisu oraz opłaty z tytułu leasingu operacyjnego.

Koszty „abonamentu telefonicznego i abonamentu łącza internetowego”, dotyczą koszt miesięcznego abonamentu telefonicznego i abonamentu łącza internetowego.

Koszty „wyposażenia biura”, dotyczą kosztów drukarki, materiałów piśmienniczych i papierniczych, kosztów tuszu.

Koszty „usług księgowych”, dotyczą kosztów miesięcznej usługi księgowej.

Koszty „narzędzi programistycznych”, dotyczą kosztów bibliotek programistycznych.

Koszty „reklam i utrzymania strony internetowej”, dotyczą kosztów reklam ... oraz koszty hostowania strony internetowej.

W odniesieniu do kosztów usług informatycznych realizowanych przez podmioty trzecie (koszty IP Box), wyjaśnił Pan, że w związku z zawarciem umowy o pracę ponosi Pan koszty usług informatycznych realizowanych przez podmioty trzecie. Nie nabył Pan od ww. podmiotów trzecich kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Nie nabył Pan od podmiotów trzecich wyników prac rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Podmioty trzecie to podmioty niepowiązane z Panem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Funkcjonalny związek poniesionych kosztów z poszczególnymi działaniami, które Wnioskodawca traktuje jako konkretne prace rozwojowe jest następujący:

­  -  sprzęt komputerowy oraz koszty narzędzi programistycznych do tworzenia oprogramowania – potrzebne bezpośrednio do pisania kodu źródłowego, testowania prototypów, drukowania dokumentacji projektowej, koszty te są niezbędne dla tworzenia Oprogramowania i prowadzenia opisanych prac rozwojowych;

­-  koszty drukarki, materiałów piśmienniczych i papierniczych, koszty tuszu – potrzebne do tworzenia kodu źródłowego; dla tworzenia Oprogramowania Wnioskodawca musi utrzymywać i rozwijać odpowiednie zaplecze techniczne i biurowe;

­-  koszty serwerów – są niezbędne w celu hostowania Oprogramowania;

­  -  usługi księgowe – potrzebne do tworzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz ewidencji IP BOX;

­-  koszty abonamentu telefonicznego i abonamentu łącza internetowego – Wnioskodawca wykonując prace musi mieć dostęp do sieci komórkowej i internetu jako, że są to zupełnie podstawowe narzędzia pracy Wnioskodawcy zapewniające np. możliwość przesyłania efektów swoich prac koszty pracownika – w celu testowania manualnego oprogramowania koszty użytkowania samochodu, w tym zakup paliwa, koszty napraw, koszty eksploatacyjne– potrzebne do zapewnienia sprawnego środka transportu w celu możliwości dojazdu do Zleceniodawcy kiedy jest to konieczne dla realizacji prac Wnioskodawcy;

­-  koszty reklam i utrzymania strony internetowej – w celu znalezienia klienta.

Opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu (na skutek wezwania) informacje/dane/warunki będą obowiązywać również w przyszłości.

Pytania

1.Czy opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o PIT?

2.Czy Prawa IP Box, tj. autorskie prawa majątkowe do Oprogramowania wskazane we wniosku, będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3.Czy Dochód IP Box osiągany z licencjonowania Praw IP Box (autorskich praw majątkowych do Oprogramowania) z tytułu tworzenia i rozwijania programów komputerowych wskazanych we wniosku podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%?

4.Czy ustalając wskaźnik nexus, Wnioskodawca ma prawo do uwzględniania kosztów opisanych we wniosku (Koszty IP Box) do litery „a” wskaźnika nexus?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o PIT.

Stosownie do treści art. 5a ust. 38 ustawy o PIT, przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ustawodawca, definiując w art. 5a ust. 39 ustawy o PIT, termin badania naukowe oraz definiując pojęcie prace rozwojowe, odwołuje się wprost do definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Tym samym, przez badania naukowe zgodnie z art. 5a ust. 39 w zw. z art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, rozumie się:

­  -  badania podstawowe określone jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

­-  badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast przez prace rozwojowe, stosownie do treści art. 5a ust. 38 w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, należy rozumieć działalność obejmującą: nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest twórcą Oprogramowania (programów komputerowych). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje prace programistyczne prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań licencjonowanych klientom.

Prace badawczo-rozwojowe są realizowane w sposób ciągły i systematyczny. W celu realizacji prac badawczo   -rozwojowych Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z dziedziny nauki i technologii. Należy przy tym podkreślić, że prace opisane w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, zmierzające do stworzenia Oprogramowania nie mają charakteru prac rutynowych, a zadania i problemy przed którymi stawiany jest Wnioskodawca, wymagają zawsze indywidualnego podejścia i praktycznego zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, Prawa IP Box, tj. autorskie prawa majątkowe do Oprogramowania, wskazane we wniosku i będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

W art. 30ca ust. 1 ustawy PIT, ustawodawca traktuje za takie prawa m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest ich ochrona prawna na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, oraz to, że przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

We wniosku Wnioskodawca wykazał, że przejaw Jego działań prowadzonych w ramach działalności gospodarczej stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a ust. 38 ustawy o PIT. Jego praca spełnia bowiem definicję prac rozwojowych zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach działalności m.in. „tworzy” i „rozwija” Oprogramowanie, czego ustawodawca wymaga, żeby uznać Jego prace za prace rozwojowe. Utwory realizowane przez Wnioskodawcę są programami komputerowymi, podlegającymi osobnej ochronie prawnej, o której mowa w art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi MF dotyczącymi IP Box (pkt 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Stwierdza się także, że pojęcie to należy traktować szeroko.

W konkluzji należy uznać, że Wnioskodawca wytwarza program komputerowy w rozumieniu przedstawionym powyżej. Ponadto podlega on ochronie prawnej.

Ad 3

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód osiągany z licencjonowania Praw IP Box (autorskich praw majątkowych do Oprogramowania) z tytułu tworzenia i rozwijania programów komputerowych wskazanych we wniosku (Dochód IP Box) podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która prowadzi działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu i rozwoju programów komputerowych na zlecenie. Wnioskodawca licencjonuje za wynagrodzeniem prawa autorskie do programów komputerowych przez siebie wytworzonych swoim klientom. Wnioskodawca ponosi koszty, które powinny być uznane za bezpośrednie, bowiem są związane bezpośrednio z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania (Koszty IP Box). W rezultacie Wnioskodawca jest w stanie ustalić wskaźnik nexus dla tworzonych Praw IP Box.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej przez siebie działalności oraz nie wykonuje tej działalności pod kierownictwem klienta ani w miejscu i czasie wskazanym przez klienta.

Zarówno tworzone, jak i rozwijane programy komputerowe (tworzone funkcjonalności implementowane do kodu źródłowego) są chronione przez art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem uznania ich za takie prawa jest to, że podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw. W art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ustawodawca wskazuje, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego są utwory m.in. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Z mocy art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnik zobowiązany jest prowadzić ewidencję, która pozwala wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach, w tym podatkowych. Powołany przepis prawa nakłada na podatnika obowiązek prowadzenia ewidencji pozaksięgowej w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, oraz wyodrębnienia kosztów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca spełnia wszystkie wymienione przesłanki, ma prawo do opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw autorskich w stawce 5%.

Ad 4

Zdaniem Wnioskodawcy, ustalając wskaźnik nexus, Wnioskodawca ma prawo do uwzględniania wszystkich kosztów opisanych we wniosku do litery „a” wskaźnika.

Ustawodawca w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wskazuje, że podatnik, który zamierza skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik nexus. Jedną ze składowych mających zastosowanie w przedmiotowym wskaźniku są koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zastrzeżono przy tym, że nie wszystkie koszty uznać można za kwalifikowane. Nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej następujące koszty: wartość odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Jednakże wykładnia tego przepisu powinna prowadzić do uznania, że mowa tu o tzw. kosztach pasywnych i to w części finansowej oraz takich, które dotyczą miejsca powstawania prawa własności intelektualnej.

Głównymi kosztami poniesionymi przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności lub kosztami, jakie zamierza ponieść, są koszty bezpośrednio związane z działalnością polegającą na realizacji praw autorskich opisanych szczegółowo w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, tj.:

1)koszty serwerów – są niezbędne w celu hostowania Oprogramowania;

2)zakup sprzętu komputerowego – potrzebne bezpośrednio do pisania kodu źródłowego, testowania prototypów, drukowania dokumentacji projektowej;

3)zakup wyposażenia biura – potrzebne do tworzenia kodu źródłowego;

4)usługi księgowe – potrzebne do tworzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz ewidencji IP BOX;

5)koszty użytkowania samochodu, w tym zakup paliwa, koszty napraw, koszty eksploatacyjne – potrzebne do zapewnienia sprawnego środka transportu w celu możliwości dojazdu do zleceniodawcy kiedy jest to konieczne dla realizacji prac Wnioskodawcy;

6)koszty abonamentu telefonicznego i abonamentu łącza internetowego  – Wnioskodawca wykonując prace musi mieć dostęp do sieci komórkowej i internetu jako, że są to zupełnie podstawowe narzędzia pracy Wnioskodawcy zapewniające np. możliwość przesyłania efektów swoich prac;

7)koszty narzędzi programistycznych – potrzebne bezpośrednio do pisania kodu źródłowego, testowania prototypów;

8)koszty reklam i utrzymania strony internetowej;

9)koszty usług informatycznych realizowanych przez podmioty trzecie.

Są to koszty bezpośrednie, a więc takie, których wartość powinna zostać zaliczona przy obliczaniu wskaźnika nexus.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

­   - nieprawidłowe w zakresie uznania wydatków poniesionych na reklamę i utrzymanie strony internetowej za koszty bezpośrednio związane z wytwarzaniem oprogramowania, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

­   - prawidłowe w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Preferencyjna stawka opodatkowania 5% (tzw. ulga IP-Box)

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Przedmiotem opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5% (tzw. ulga IP-Box) jest dochód, który łącznie spełnia następujące warunki:

­został osiągnięty w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc działalności, która spełnia warunki określone w art. 5a pkt 6 w zw. z art. 5b ustawy;

­jest „kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej”.

Aby wyjaśnić znaczenie pojęcia „kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej” należy odnieść się do:

­art. 30ca ust. 2 ustawy, który określa, czym jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

­art. 30ca ust. 7 ustawy, który wyjaśnia, jakie kategorie dochodów mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, oraz

­art. 30ca ust. 4 ustawy, który określa, w jaki sposób ustala się kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej

I tak, zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (tzw. kwalifikowanym IP) jest więc prawo własności intelektualnej, które spełnia wszystkie następujące warunki:

­jest jednym z rodzajów praw własności intelektualnej, które ustawodawca wymienił w art. 30ca ust. 2;

­podlega ochronie prawnej na podstawie odrębnych przepisów;

­jego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego jako kwalifikowane IP

Jednym z rodzajów praw własności intelektualnej wymienionych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest autorskie prawo do programu komputerowego.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji „programu komputerowego”, ani też nie odsyła w tym zakresie do żadnych konkretnych regulacji. W języku powszechnym program komputerowy to zestaw instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych, przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Program komputerowy jest więc pewną odrębną całością, która pozwala użytkownikowi komputera na realizację określonych działań. 

Co istotne, tak rozumiany program komputerowy jest przedmiotem prawa autorskiego, jeśli spełnia definicję „utworu” będącego przedmiotem prawa autorskiego z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z  2022 r. poz. 2509 ze zm.).

Stosownie do tego przepisu:

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie definiuje „programu komputerowego”. Wymienia „programy komputerowe” jako rodzaj utworów będących przedmiotem prawa autorskiego wyrażanych słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).  

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy Rozdziału 7 ustawy nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Ochronie nie podlegają natomiast idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego (art. 74 ust. 2 ww. ustawy).

A zatem, program komputerowy zawsze jest funkcjonalną całością. Jednak, nie każdy tak rozumiany program polega ochronie prawno-autorskiej. Program, który jest napisany z wykorzystaniem powtarzalnych schematów, którego wytworzenie wymagało wiedzy i umiejętności programistycznych, ale nie wiązało się z prowadzeniem działań twórczych o indywidualnym charakterze, nie będzie przedmiotem praw autorskich.

Autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy wyłącznie wówczas, gdy przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności   badawczo-rozwojowej.

Zatem, warunkiem skorzystania z omawianej preferencji IP Box jest:

­- prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej przez podatnika, który chce skorzystać z tej preferencji;

­- wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie przez podatnika przedmiotu ochrony autorskim prawem do programu komputerowego w ramach tej działalności badawczo-rozwojowej.  

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej

Definicje ustawowe

Znaczenie pojęcia „działalność badawczo-rozwojowa” zostało wyjaśnione w art. 5a pkt 38 ustawy – jest to:

Przy czym znaczenia pojęć „badania naukowe” i „prace rozwojowe” zostały określone odpowiednio w art. 5a pkt 39 i 40 ustawy.

I tak, stosownie do art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć jest w niej mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.), a więc:

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli:

Pracami rozwojowymi, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych są natomiast – zgodnie z art. 5a pkt 40 tej ustawy – prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.), czyli:

Łącząc te elementy można stwierdzić, że działalnością badawczo-rozwojową jest działalność twórcza obejmująca:

­  - badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, a więc prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne lub

­  - badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń lub

­  - prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej

Działalność badawczo-rozwojowa musi być działalnością twórczą. Twórczy to „mający na celu tworzenie”. Synonimy pojęcia twórczy (pomysł, praca) to „konstruktywny, kreatywny, kreacyjny, kreatorski, koncepcyjny”. Należy przy tym zwrócić uwagę na różnicę znaczeniową pojęcia „tworzyć” – określające czynność, której istotą jest element kreacyjny i „wytwarzać”, czyli „zrobić, wyprodukować coś”. Wytwarzanie także prowadzi do powstania rzeczy lub praw, ale nie ma w sobie indywidualnego elementu kreacyjnego – jest to proces wymagający wiedzy i umiejętności, ale nie prowadzi do powstania efektów niepowtarzalnych.

Prace rozwojowe

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

­- nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

­  - łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

­- kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

­- wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

­  - nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

­  - łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

­  - kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

­- wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

­- planowaniu produkcji oraz

­- projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie, ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i  niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Systematyczność i cele działalności badawczo-rozwojowej

Działalność badawczo-rozwojowa jest podejmowana:

­- w sposób systematyczny,

­- w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Pojęcie „systematyczny” w odniesieniu do procesów oznacza „zachodzący stale od dłuższego czasu”; w odniesieniu do działań oznacza „prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; planowy, metodyczny”.

Z uwagi na charakter działań, jakie obejmuje działalność badawczo-rozwojowa, pojęcia systematyczności tych działań nie należy ograniczać wyłącznie do ich zwykłego organizacyjnego uporządkowania i częstotliwości podejmowanych czynności. Znaczenie pojęcia „systematyczności” będzie także wynikową przedmiotu prowadzonych działań (badań naukowych lub prac rozwojowych) – musi uwzględniać specyfikę podejmowanych badań lub prac.

Celem działalności badawczo-rozwojowej jest: zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Punktem wyjściowym dla działalności badawczo-rozwojowej jest więc posiadanie pewnego poziomu (określonych zasobów) wiedzy w konkretnym temacie. Aby stwierdzić, czy podjęte działania prowadzą do zwiększenia poziomu wiedzy oraz służą wykorzystywaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań koniecznym jest określenie poziomu wiedzy „wyjściowej” i „wyjściowego” stanu wykorzystywania zasobów wiedzy, „wyjściowego” stanu jej zastosowań. Bez takiego nakreślenia „punktu wyjścia” dla działalności badawczo-rozwojowej nie da się nakreślić celów podejmowanych działań.

Dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

Ustawodawca określił, jakie rodzaje dochodów, które podatnik uzyskuje w ramach działalności gospodarczej, mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych IP.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego IP, jest zamknięty.

Co istotne, użyte przez ustawodawcę pojęcie dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odnosi się do dochodu (straty) z konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym, w celu skorzystania z ulgi IP Box podatnik nie ustala łącznego dochodu (straty) ze wszystkich posiadanych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ale odrębne dochody (straty) z poszczególnych praw.

Dochód ustala się według zasad z art. 9 ust. 2 ww. ustawy. Przy ustalaniu przychodów należy mieć na względzie przepisy o momentach rozpoznawania przychodów. Jako koszty uzyskania przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy rozpoznać koszty funkcjonalnie związane z działalnością podatnika, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Należy mieć również na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.

Kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP

Dochód, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, jest jednym z elementów, które służą ustaleniu przedmiotu opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5%, tj. ustaleniu kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. 

Zasadę obliczania kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej określa art. 30ca ust. 4 powyższej ustawy. Kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanego IP jest iloczyn:

­- dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i

­- wskaźnika obliczonego według wzoru podanego w przepisie (tzw. wskaźnika nexus).

Dopiero tak ustalony dochód jest przedmiotem opodatkowania preferencyjną stawką 5%.

Celem wskaźnika nexus nie jest „podatkowe rozliczenie” wydatków ponoszonych przez podatników (kwestia możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu z kwalifikowanego IP jest rozstrzygana na etapie ustalania dochodu z kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ww. ustawy). Wskaźnik nexus służy określeniu, czy za kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP można uznać całość dochodu z kwalifikowanego IP, czy tylko jego część. Istotna jest tu proporcja wykazywanych przez podatnika wartości.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, wskaźnik nexus oblicza się według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy). Jeśli wartość wskaźnika jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi   1 (art. 30ca ust. 6).

Wskaźnik nexus ustala się dla każdego konkretnego kwalifikowanego IP. Iloczyn wskaźnika nexus ustalonego dla konkretnego kwalifikowanego IP i dochodu uzyskanego z tego kwalifikowanego IP to kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 4 ww. ustawy).  

Podstawa opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5%

Suma ustalonych we wskazany sposób kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym jest podstawą opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5% (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy). 

Co istotne, podatnik, który chce skorzystać z ulgi IP Box musi również spełnić obowiązki ewidencyjne, o których mowa w art. 30cb powyższej ustawy.

Ocena charakteru Pana działalności

W opisie sprawy wskazał Pan, że prowadzi działalność, której przedmiotem jest tworzenie i rozwój oprogramowania.

Opisując tę działalność zaznaczył Pan, że:

A zatem wskazał Pan, że wyodrębnione zadania w ramach działalności, której dotyczy Pana pierwsze pytanie:

­- polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności,

­- służą tworzeniu nowych produktów,

­  - mają twórczy charakter,

­  - są podejmowane systematycznie,

­  - nie obejmują wprowadzania okresowych i rutynowych zmian do tworzonych produktów.

Opisał więc Pan działania o cechach właściwych pracom rozwojowym, o których mowa w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Potwierdza to Pan wskazując:

W tak opisanych okolicznościach faktycznych Pana poszczególne wyodrębnione zadania można uznać za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak Pan zaznaczył w opisie sprawy:

Dodatkowo, z opisu tego wynika, że:

Wobec powyższego, przysługujące Panu majątkowe prawa autorskie do danego programu komputerowego, które zostały wytworzone w efekcie prowadzenia konkretnych prac rozwojowych, są kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej zwane także: „kwalifikowanym IP”).

Przychody z tytułu udzielenia licencji do stworzonego oprogramowania, w zamian za wynagrodzenie - honorarium za udzielenie licencji do programu komputerowego należy zakwalifikować jako przychód z opłat albo należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ust. 1 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 1 ww. ustawy.

Podsumowując, Pana dochód w zakresie, w jakim został osiągnięty z tytułu udzielenia licencji jest dochodem z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 1 ww. ustawy). Jest więc to rodzaj dochodu, który –  przy zachowaniu zasad ustalenia podstawy opodatkowania określonych w art. 30ca ust. 3-5 ustawy oraz dopełnieniu obowiązków ewidencyjnych z art. 30cb – może podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku 5% (art. 30ca ust. 1 ustawy).

Dochód ten ustala się według zasad z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jako koszty uzyskania przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy rozpoznać koszty funkcjonalnie związane z działalnością podatnika, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu.

Odnosząc się do Pana dalszych wątpliwości należy wskazać, że celem ustalenia podstawy opodatkowania musi Pan m.in. ustalić wskaźniki nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Przy ustalaniu wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jak Pan zaznaczył w opisie okoliczności faktycznych sprawy w odniesieniu do wydatków wskazanych we wniosku:

Wobec tego, wskazane we wniosku wydatki, w zakresie w jakim są przeznaczone na Pana poszczególne prace rozwojowe – ustalone z zachowaniem metody przyporządkowania, która najlepiej odzwierciedla związek poszczególnych wydatków z danymi pracami rozwojowymi i wytworzonym kwalifikowanym IP – można uwzględnić przy ustalaniu poszczególnych wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a) powyższej ustawy). Suma ustalonych we wskazany sposób kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP będzie podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatku – 5%.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

­- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

­- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

­  - dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując wykaz poniesionych kosztów w kontekście prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej na uwadze należy mieć zatem kwestię bezpośredniego ich wpływu na wytworzenie, rozwój i/lub ulepszenie kwalifikowanych IP.

W celu prawidłowego wykonania dyspozycji art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odróżnić koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od kosztów pośrednich. Dokonując powyższego należy mieć na uwadze stosunek przyczynowo-skutkowy poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem, rozwojem czy ulepszeniem kwalifikowanych IP, z pominięciem stopni pośrednich.

Brak wyznaczonej granicy pomiędzy wydatkami bezpośrednimi a pośrednimi prowadzi wprost to wypaczenia intencji ustawodawcy celowo posługującego się określeniem „bezpośrednio”. Rozszerzająca wykładnia wydatków obejmujących wszystkie ponoszone koszty, a więc również te pośrednio wpływające na wytworzenie, rozwój czy ulepszenie kwalifikowanych IP, prowadzi wprost do wynaturzenia charakteru danego przepisu – z preferencji przedmiotowej związanej z rodzajem ponoszonych kosztów, staje się de facto preferencją podmiotową, ze względu na prowadzoną przez podatnika działalność.

Istotę powyższego rozróżnienia wyrażają postanowienia art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wskazane zostało, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Powyższy przepis wskazuje na nieadekwatność kosztów związanych np. z nieruchomością. Koszty takie nie są bowiem bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej co nie zmienia faktu, że pośrednio taka relacja istnieje. Powyższe wyliczenie stanowi katalog otwarty, nieograniczony do wyliczenia w nim zawartego.

W świetle powyższego, wydatki wymienione przez Pana w opisie sprawy – z wyłączeniem wydatków poniesionych na reklamę i utrzymanie strony internetowej – mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP, w zakresie, w jakim służyły/będą służyły prowadzeniu prac rozwojowych, których efektem było/będzie powstanie kwalifikowanego IP.

Natomiast do kalkulacji wskaźnika nexus (litera a) nie może Pan ująć ponoszonych „kosztów reklam i utrzymania strony internetowej” (tj. kosztu reklam oprogramowania w celach marketingowych, dzięki któremu możliwe jest udzielenie licencji i uzyskanie dochodu).

Trudno bowiem uznać, że wydatki te związane są z prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalnością badawczo-rozwojową.

 Jak Pan bowiem wyjaśnił „koszty reklamy i utrzymania strony internetowej” to koszty reklam oprogramowania w celu znalezienia klienta, dzięki któremu możliwe jest udzielenie licencji i uzyskanie dochodu. Koszty te niewątpliwie są związane z uzyskiwanym dochodem z tytułu udzielania licencji, jednakże trudno uznać, że są to koszty poniesione przez Pana bezpośrednio na działalność badawczo-rozwojową dotyczącą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a tylko takie koszty mogą być uwzględnione w lit. a) wzoru nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reklama Pana oprogramowania na stronie internetowej, dzięki której możliwe jest udzielenie licencji i uzyskanie dochodu ma na celu promowanie wytworzonego oprogramowania i dotarcie do klientów, tym samym stanowi koszt związany z Pana działalnością w ujęciu ogólnym, a nie z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową dotyczącą wytworzenia konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Tym samym przedstawione okoliczności dotyczące tego wydatku wskazują na brak bezpośredniego związku z wytworzeniem IP, w konsekwencji wydatki te nie będą stanowić kosztów, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże zauważyć należy również, że dokonując oceny Pana stanowiska w zakresie uznania poniesionych wydatków za koszt, o których mowa w art. 30ca ust. 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Organ związany jest przedstawionym we wniosku stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym w kontekście zadanego pytania oraz zajętego stanowiska. To oznacza, że Organ interpretacyjny ocenia możliwość uznania danego wydatku za koszt, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w kontekście przedstawionych we wniosku okoliczności. Jednakże ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a ich bezpośrednim związkiem z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową ciąży na Panu, a weryfikacja zasadności poczynionych ustaleń możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).