Skutki podatkowe odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego (umowa dożywocia).

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 września 2024 r. złożyła Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w drodze umowy dożywocia. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 9 listopada 2024 r. oraz pismami złożonymi 10 listopada 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pani matka … po śmierci swojego męża (Pani ojca) zamieszkiwała samotnie w mieszkaniu; wykupiła je w 2006 r., a księga wieczysta nr … została założona w 2013 r.

Ze względu na swój stan zdrowia w dniu 22 maja 2017 r. na podstawie testamentu sporządzonego w formie aktu notarialnego (Repertorium A numer …), Pani matka powołała Panią, tj. … (z domu …) do całości spadku; Pani brat zmarł wcześniej na serce.

Ze względu na pogarszający się stan zdrowia Pani matki, czasowo zamieszkała Pani u niej. Po jakimś czasie Pani matka zdecydowała, że chciałaby, aby uniknęła Pani procedury sądowej w razie jej śmierci (w tym czasie była ona dodatkowo pod nadzorem pielęgniarki hospicjum − miała raka jelita grubego) i umówiła się z notariuszką z … na dokonanie w formie aktu notarialnego przeniesienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w zamian za zobowiązanie do dożywotniej opieki i utrzymania, akt notarialny z dnia 8 kwietnia 2024 r., Repertorium A numer … (par. 3, na mocy której to umowy … przenosi na rzecz … i … małżonków …, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr …, położonego przy ul. … w …). Niestety, wkrótce Pani matka zmarła w swoim mieszkaniu (skrócony odpis aktu zgonu …) wydany przez Urząd Stanu Cywilnego ….

Po rozmowie z prawnikiem (nie mogła Pani dalej korzystać sama z tego mieszkania − bolesne wspomnienia), zdecydowała Pani wspólnie z mężem o sprzedaży tego mieszkania. Zgłosiła Pani taki zamiar do biura nieruchomości … w … i wkrótce doszło do sprzedaży (akt notarialny z dnia 27 czerwca 2024 r., Repertorium A numer …). Wypłaciła Pani wraz z mężem należne kwoty zachowku dzieciom Pani brata (ma Pani pisemne oświadczenia i potwierdzenia przekazania tych pieniędzy).

I tutaj powstał problem − notariusz … poinformowała, że prawdopodobnie będzie trzeba zapłacić do urzędu skarbowego podatek dochodowy od tej sprzedaży (należy to wyjaśnić w urzędzie skarbowym z Pani i Pani męża terenu).

W Urzędzie Skarbowym w … Pan … po konsultacji stwierdził, że jego zdaniem taki podatek należy zapłacić, ponieważ zbycie nieruchomości nastąpiło przed upływem 5 lat. Natomiast, kiedy zadzwoniła Pani do Urzędu Skarbowego w …, Pani na infolinii − po wysłuchaniu Państwa przypadku − oświadczyła, że takiego podatku nie należy płacić. Podobnego zdania są prawnicy, których o to Pani pytała. W związku z tym, prosi Pani Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie w Pani sprawie interpretacji indywidualnej.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że w Pani małżeństwie istnieje ustawowa wspólność majątkowa małżeńska i przeniesienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego dokonane aktem notarialnym z dnia 8 kwietnia 2024 r. na rzecz Pani i Pani męża nastąpiło do majątku wspólnego (współwłasność).

Odpłatne zbycie przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oświadcza Pani, że nie prowadzi jakiejkolwiek działalności gospodarczej (zarobkowej) w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy, w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami.

Posiada Pani wraz z mężem wspólną nieruchomość, tj. w dniu 21 kwietnia 1995 r. wykupili Państwo (z wypłaty premii gwarancyjnej po likwidacji Pani spółdzielczej książeczki mieszkaniowej) na własność komunalny lokal mieszkalny nr … (KW …) i grunt oddany w użytkowanie wieczyste, przekształcony później w prawo własności (KW …) w budynku dwurodzinnym położonym przy ul. … w …. Mieszkanie to w ww. budynku jest Pani oraz Pani męża jedynym i stałym miejscem zamieszkania oraz jedyną Państwa własnością.

W przeszłości nigdy nie dokonywała Pani sprzedaży innych nieruchomości.

Pytanie

Czy w myśl przepisów podatkowych art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie Pani musiała zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych w związku ze sprzedażą mieszkania po Pani zmarłej matce?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że w myśl obowiązujących przepisów – jest Pani zwolniona z obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży przedmiotowego mieszkania; nie dotyczy Pani zdarzenie, kiedy sprzedaż mieszkania miałaby miejsce przed upływem 5 lat od jego nabycia, w tym przypadku od sprzedaży ww. mieszkania minęło już łącznie ponad 18 lat.

Uzasadnienie

W 2006 r. Pani matka − na podstawie wniosku z dnia 9 stycznia 2006 r. oraz umowy o przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego − nabyła prawo własności do lokalu mieszkalnego położonego przy ul. …, … – działka nr A; odpis z księgi wieczystej nr … z dnia 21 lutego 2006 r. (…); na to przekształcenie Pani matka wzięła w banku … kredyt w wysokości 8 000 zł (umowa kredytu „Własny Kąt” nr …), który spłaciła Pani wraz z mężem (w załączeniu dokument umowy kredytu).

Na podstawie konsultacji z notariuszką, Urzędem Skarbowym w … przez infolinię i prawnikiem – uważa Pani, że przeniesienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w zamian za zobowiązanie do dożywotniej opieki i utrzymania, akt notarialny z dnia 8 kwietnia 2024 r., Repertorium A numer … (par. 3, na mocy której to umowy … przenosi na rzecz … i … małżonków …, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr …, położonego przy ul. … w …), to ciągłość nabytej przez Pani matkę własności, od której minęło już ponad 18 lat i w związku z tym nie ma Pani obowiązku odprowadzenia do urzędu skarbowego podatku dochodowego od osób fizycznych.

Prawnik wyjaśnił Pani, że co prawda spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nie jest nieruchomością, ale jest ograniczonym prawem rzeczownym, którego znacząca regulacja znajduje się w ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. Jest ono prawem zbywalnym, lecz w przeciwieństwie do jego ustanowienia (co jest obecnie niedopuszczalne), nie stosuje się wobec niego odpowiednio przepisów o przeniesieniu własności nieruchomości (art. 245 Kodeksu cywilnego). W piśmiennictwie oraz orzecznictwie przyjęto jednak, powołując się na art. 353¹ Kodeksu cywilnego, że dopuszczalne jest na zasadzie swobody umów zawarcie tzw. umowy nienazwanej, której treść odpowiadałaby umowie o dożywocie. Zwykło się mawiać na taki rodzaj umowy jako quasi − dożywocie. Najczęściej formułowanym tytułem takiej umowy jest: „Umowa przeniesienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w zamian za opiekę”.

Umowa quasi − dożywocia ma również charakter odpłatny, gdyż z jednej strony obejmuje swoim zakresem przeniesienie prawa, a z drugiej zobowiązanie do sprawowania opieki. Możliwość zawierania tego typu umów potwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 15 października 2014 r., sygn. akt V CSK 653/13, w którym przyjął, że: „można w zamian za utrzymanie do końca życia oddać innej osobie nie tylko własność nieruchomości, ale też inne prawa lub rzeczy. Ale wtedy takiej umowy nie należy nazywać dożywociem”. Sąd w uzasadnieniu przyjął jednak, że nie ma przeszkód prawnych, aby osoba niedysponująca nieruchomością, ale posiadająca inną rzecz lub prawo o określonej wartości ekonomicznej, przeniosła je na rzecz innej osoby, która zapewni niezbędną jej pomoc i opiekę. Ponadto, niemożność uczynienia tego prowadziłaby do nierównego traktowania osób, które nie są właścicielami nieruchomości, ale mają np. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a z uwagi na wiek, stan zdrowia potrzebują opieki osoby trzeciej. To właśnie miało miejsce w tym przypadku.

Pani matka po śmierci Pani ojca zamieszkiwała samotnie w tym mieszkaniu. Ze względu na pogarszający się stan zdrowia w dniu 22 maja 2017 r. na podstawie testamentu sporządzonego w formie aktu notarialnego (Repertorium A numer …) powołała Panią do całości spadku (Pani brat w tym czasie już nie żył − zmarł na serce). Z Pani matką było coraz gorzej i wymagała ona już stałej opieki, dlatego pomimo opieki pielęgniarki z hospicjum (Pani matka miała raka jelita grubego), na kilka miesięcy przed śmiercią, zamieszkała Pani u niej na stałe.

W tym czasie Pani matka zdecydowała, że chciałaby, aby uniknęła Pani długiej i skomplikowanej procedury sądowej w razie jej śmierci (sześcioro wnuków mieszka w różnych częściach kraju i Europy), i umówiła się z notariuszką z … na dokonanie w formie aktu notarialnego przeniesienia ww. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w zamian za zobowiązanie do dożywotniej opieki i utrzymania (akt notarialny z dnia 8 kwietnia 2024 r.). Wkrótce Pani matka zmarła w swoim mieszkaniu − skrócony odpis aktu zgonu … − wydany przez Urząd Stanu Cywilnego …. Po rozmowie z prawnikiem zdecydowała Pani wraz z mężem o sprzedaży tego mieszkania. Musiała Pani wraz z mężem tak postąpić, ponieważ koszty utrzymania byłyby zbyt wysokie, na co nie byłoby Państwa stać (Pani i Pani mąż w 2024 r. mieli zamiar przejść na emerytury − co tak się też stało. Nie mogli Państwo także wynająć tego mieszkania, ponieważ wymagało ono remontu (instalacja elektryczna, wodno-kanalizacyjna, podłogi itd.), a nie posiadała Pani z mężem takich środków na jego wykonanie, dlatego ta decyzja o sprzedaży.

Zgłosiła Pani taki zamiar do biura nieruchomości … w … i wkrótce doszło do sprzedaży (akt notarialny z dnia 27 czerwca 2024 r., Repertorium A numer …).

Chociaż nie było takiego obowiązku – postanowiła Pani wypłacić pewne kwoty pieniężne z tej sprzedaży dzieciom Pani zmarłego brata (w formie tzw. zachowku sześciorgu dzieciom Pani zmarłego brata przekazała Pani po blisko 10 000 zł każdemu (ma Pani pisemne oświadczenia i potwierdzenia przekazania).

W Urzędzie Skarbowym w … Pan … po konsultacji stwierdził, że taki podatek należy zapłacić, ponieważ – jego zdaniem − zbycie nieruchomości nastąpiło przed upływem 5 lat. Te różne opinie skłoniły Panią do skierowania wniosku do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej − o wydanie w tej sprawie interpretacji indywidualnej .

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z treści wniosku wynika, że w drodze umowy dożywocia sporządzonej w formie aktu notarialnego 8 kwietnia 2024 r., Pani matka przeniosła na rzecz Pani oraz Pani męża (do Państwa majątku wspólnego) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Przeniesienie własności nastąpiło w zamian za zobowiązanie do dożywotniej opieki i zapewnienia utrzymania Pani matce. Wkrótce po tym Pani matka zmarła, wobec czego zobowiązanie wobec niej wygasło. 27 czerwca 2024 r. sprzedała Pani wraz z mężem przedmiotowy lokal mieszkalny, który został nabyty przez Panią i Pani męża 8 kwietnia 2024 r. na podstawie umowy dożywocia. Zbycie ww. lokalu mieszkalnego nabytego w drodze umowy dożywocia nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez Panią ww. prawa.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzują pojęcia „nabycie nieruchomości”, nie wskazują, czy ma to być nabycie odpłatne czy nieodpłatne. Nie określają również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości. Zatem pojęcie to należy rozumieć szeroko, tzn. że nabycie nieruchomości następuje z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci nabycia własności.

Zgodnie z art. 908 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Jak wynika z przywołanego przepisu, przez umowę o dożywocie właściciel nieruchomości zobowiązuje się przenieść jej własność na nabywcę, nabywca zaś zobowiązuje się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie, pomoc i pielęgnację. Umowa o dożywocie jest zatem umową zobowiązującą i wzajemną. Nabywca nieruchomości, który staje się jej właścicielem z mocy umowy dożywocia, nie jest ograniczony mimo zobowiązań, jakie na siebie przyjął wobec dożywotnika, w rozporządzaniu nabytą nieruchomością. Może on zarówno dokonywać wszelkiego rodzaju obciążeń tej nieruchomości prawami rzeczowymi ograniczonymi, jak i zbyć tę nieruchomość osobie trzeciej. Na skutek zawarcia umowy dożywocia dochodzi do przeniesienia własności nieruchomości już w dacie zawarcia umowy. Z dniem podpisania aktu notarialnego dochodzi do nabycia nieruchomości.

Reguła ogólna wyrażona w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podaje, że opodatkowaniu podlega odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli zostało dokonane w ciągu pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie.

W opisanym stanie faktycznym datą nabycia przez Panią we współwłasności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego jest data zawarcia umowy dożywocia, która została dokonana na mocy umowy sporządzonej w formie aktu notarialnego 8 kwietnia 2024 r., na skutek której stała się Pani współwłaścicielem ww. lokalu mieszkalnego. W związku z tym, dokonane 27 czerwca 2024 r. odpłatne zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego 8 kwietnia 2024 r., stanowi dla Pani źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 19 ust. 1 ww. ustawy:

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Z kolei, jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

Reasumując, dokonana przez Panią 27 czerwca 2024 r. sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (nabytego w drodze umowy dożywocia 8 kwietnia 2024 r. do wspólnego majątku małżeńskiego Pani i Pani męża), przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, stanowi dla Pani źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zbycie to podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.

Dochód ten należy ustalić jako różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia ww. prawa określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, Pani stanowisko uznano za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanego pytania, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku.

Końcowo wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym, niniejsza interpretacja dotyczy Pani jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla Pani męża.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).