Wniesienie majątku do fundacji przez spółkę a wyliczenie proporcji na potrzeby zwolnienia dla beneficjenta - osoby fizycznej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do skutków podatkowych darowizny majątku do fundacji rodzinnej jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 sierpnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 16 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych

I.    Opis elementów wspólnych obu przyszłych stanów faktycznych:

Wnioskodawca jest obywatelem holenderskim, na stałe zamieszkującym w Polsce, a zatem posiada status polskiego rezydenta podatkowego. Wnioskodawca założył w Polsce szereg spółek prawa handlowego, w których pozostaje jedynym udziałowcem, czy to bezpośrednio (posiadając w danej spółce 100% udziałów) lub pośrednio (jako jedyny udziałowiec w spółce-matce, która jest bezpośrednim udziałowcem spółki-córki).

W niektórych z tych spółek Wnioskodawca pełni też funkcję członka zarządu. Spółki założone przez Wnioskodawcę prowadzą na terenie Polski działalność gospodarczą – zawierają umowy, zatrudniają personel, posiadają majątek ruchomy i nieruchomy.

Wnioskodawca rozważa założenie fundacji rodzinnej, której jedynym beneficjentem będzie jego żona lub dziecko. Fundacja ta zostanie wyposażona w odpowiednie mienie przez Wnioskodawcę – jako fundatora.

Celem utworzenia fundacji rodzinnej będzie zabezpieczenie i sformalizowanie sukcesji majątkowej, w tym zabezpieczenie zgromadzonego majątku oraz zarządzania nim w interesie beneficjenta należącego do najbliższej rodziny fundatora. Fundacja rodzinna pozwoli na tworzenie trwałych struktur i planów dziedziczenia majątku. Fundator określi cele i wartości, które fundacja ma promować. Dzięki temu możliwe jest zapewnienie, że majątek będzie służyć długofalowym celom rodziny, a nie tylko indywidualnym potrzebom spadkobierców. Fundacja będzie prowadziła działalność gospodarczą opisaną w art. 5 ustawy z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej.

II.Pierwszy przyszły stan faktyczny:

Wnioskodawca zakłada, że do utworzonej fundacji rodzinnej wniesie on majątek w postaci rzeczy ruchomych, lub nieruchomości, który to majątek aktualnie jest własnością jednej ze spółek prawa handlowego (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością), należącej:

1)w 100% do Wnioskodawcy, albo

2)w 100% do innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której właścicielem pozostaje w 100% bezpośrednio Wnioskodawca.

Wniesienie to odbywałoby się poprzez darowanie nieruchomości fundacji rodzinnej przez spółki zależne Wnioskodawcy. Każdorazowo czynność ta byłaby wynikiem:

1)decyzji i działań Wnioskodawcy, działającego jako członek zarządu spółki wnoszącej darowiznę, uprawniony do jednoosobowego podejmowania działań i jednoosobowej reprezentacji spółki oraz jednocześnie

2)decyzji Wnioskodawcy jako udziałowca wyrażającego zgodę na dokonanie czynności w formie uchwały zgromadzenia wspólników danej spółki (w tych w sytuacjach, gdy wymaga tego przepis prawa lub umowa spółki).

III.Drugi przyszły stan faktyczny:

Przyszła fundacja rodzinna będzie prowadzić działalność gospodarczą m.in. w zakresie przystępowania do spółek handlowych oraz uczestnictwa w tych spółkach. Do fundacji rodzinnej jako wkład zostaną wniesione m.in. udziały w spółkach, których jedynym udziałowcem jest fundator. Wniesienie to odbywałoby się na zasadach darowania udziałów fundacji.

Wnioskodawca przewiduje, że po wniesieniu udziałów do fundacji rodzinnej, dla uporządkowania struktury udziałowej i uproszczenia modelu zarządzania strukturami kapitałowymi, w przynajmniej jednej spółce, której udziały wniesione zostaną do fundacji, przeprowadzone zostanie postępowanie likwidacyjne.

Efektem tego postępowania likwidacyjnego będzie przekazanie fundacji rodzinnej, jako udziałowcowi, majątku pozostałego po zlikwidowanej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, obejmującego między innymi prawo własności nieruchomości oraz środki pieniężne. Majątek po zlikwidowaniu spółki zostanie przekazany fundacji rodzinnej w proporcji odpowiadającej posiadanym przez nią udziałom w zlikwidowanej spółce. Majątek ten będzie potem wykorzystywany m.in. w celu wypłaty beneficjentowi fundacji rodzinnej świadczenia, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o fundacjach rodzinnych.

Pytania

I.Pytania do pierwszego przyszłego stanu faktycznego

1)Czy wniesienie majątku do fundacji rodzinnej w drodze darowizny dokonanej przez spółkę z o.o. bezpośrednio lub pośrednio zależną fundatora, w sytuacji, w której:

a)fundator będzie jedynym udziałowcem darczyńcy (100% udziałów), bądź jedynym udziałowcem spółki-matki, która z kolei posiada 100% udziałów spółki darczyńcy (spółki-córki), a więc jest jedynym beneficjentem rzeczywistym darczyńcy oraz dodatkowo;

b)spółka będąca darczyńcą będzie wykonywać decyzje fundatora jako członka zarządu darczyńcy, uprawnionego do dysponowania majątkiem spółki oraz będzie reprezentowana przez fundatora jako członka zarządu darczyńcy, uprawnionego do jednoosobowej reprezentacji darczyńcy oraz

c)czynność darowizny będzie poprzedzać (w sytuacjach określonych prawem lub zapisami umowy spółki) wyrażenie zgody przez fundatora na dokonanie darowizny, wyrażonej w formie uchwały zgromadzenia wspólników – jako jedynego udziałowca darczyńcy

należy uznać za wniesienie mienia do fundacji przez fundatora w rozumieniu art. 28 ust. 2 pkt 1) ustawy z 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej, czy za wniesienie mienia przez fundację rodzinną w rozumieniu art. 28 ust. 2 pkt 2 ustawy o fundacji rodzinnej ?

II.Pytania do drugiego przyszłego stanu faktycznego

1)Czy przeprowadzenie procesu likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której udziały zostały uprzednio wniesione do fundacji rodzinnej, którego efektem jest utrata bytu prawnego udziałów rodzi konieczność dokonania aktualizacji proporcji mienia wniesionego do fundacji rodzinnej, wobec „utraty” wniesionego składnika majątkowego (art. 28 Ustawy)?

2)Czy w razie przeprowadzenia procesu likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której udziały zostały uprzednio wniesione do fundacji rodzinnej, otrzymane mienie po zlikwidowanej spółce należy uznać za mienie wniesione do fundacji, które tym samym będzie wpływać na aktualne proporcje mienia, o których mowa w art. 28 Ustawy?

Informuję, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest rozstrzygnięcie dotyczące pytania odnoszącego się do pierwszego zdarzenia przyszłego (nr pytania I.1), natomiast w odniesieniu do pytań dotyczących drugiego zdarzenia przyszłego (nr pytań II.1 i II.2) w dniu &data_pisma& wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie nr 0112-KDIL2-1.4011.872.2024.1.JK.

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie – w odniesieniu do pytania nr I.1 - Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w opisanym przyszłym stanie faktycznym darowiznę majątku dokonaną przez spółkę zależną fundatora należy uznać za wniesienie mienia przez fundatora w rozumieniu art. 28 ust. 2 pkt 1 Ustawy, a nie za wniesienie mierna przez fundację w rozumieniu art 28 ust. 2 pkt 2) Ustawy.

Zgodnie z art. 28 Ustawy:

1.Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych określa się proporcję wartości mienia wniesionego do fundacji rodzinnej przez każdego z fundatorów lub przez fundację rodzinną.

2.Mienie wniesione do fundacji rodzinnej w drodze darowizny albo spadku przez:

1)fundatora lub jego małżonka, zstępnych, wstępnych lub rodzeństwo – uważa się za wniesione przez fundatora;

2)inne osoby – uważa się za wniesione przez fundację rodzinną.

Jak wynika z art. 21 ust. 1 pkt 157 lit. b) ustawy o PIT wolne od podatku dochodowego są przychody, o których mowa w art. 20 ust. 1g osiągane przez beneficjenta fundacji rodzinnej z tytułu świadczenia o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy, jeżeli beneficjentem jest fundator albo osoba będąca w stosunku do fundatora osobą, o której mowa w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn – z zastrzeżeniem ust. 49.

W myśl przywołanego art. 21 ust 49 pkt 2 ustawy o PIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 157, stosuje się do części przychodów beneficjenta będącego fundatorem albo osobą będącą w stosunku do fundatora osobą, o której mowa w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1083 r. o podatku od spadków i darowizn odpowiadającej proporcji, o której mowa w art. 27 ust. 4 Ustawy (to jest proporcji wykazanej w spisie mienia wnoszonego do fundacji rodzinnej) według stanu na dzień uzyskania przychodu.

Zasadą jest zatem, że świadczenia otrzymywane od fundacji rodzinnej przez beneficjenta fundacji z tytułu świadczenia, o którym mowa w art 2 ust. 2 Ustawy, jeżeli beneficjentem jest fundator albo jego małżonek, zstępni, wstępni pasierb, rodzeństwo, ojczym i macocha, podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zakres tego zwolnienia wyznaczony jest stosunkiem wartości (proporcji) składników mienia wniesionego do fundacji rodzinnej przez fundatora oraz przez fundację rodzinną (w rozumieniu ww. art. 28 Ustawy).

Jak wynika z przywołanych przepisów, właściwe zaklasyfikowanie mienia wnoszonego do fundacji rodzinnej – jako mienia wnoszonego przez fundatora albo jako mienia wnoszonego przez fundację (w rozumieniu art. 28 Ustawy), ma zasadnicze znaczenie dla określenia zakresu opodatkowania świadczeń uzyskiwanych przez beneficjentów od fundacji.

Przechodząc do meritum omawianego zagadnienia, należy wskazać, że przedmiotem oceny pozostaje, jak w rozumieniu art. 28 Ustawy powinno być zakwalifikowane wniesienie do fundacji mienia przez spółkę, która jest w 100% kontrolowana przez fundatora (czy to bezpośrednio, jako udziałowca, czy pośrednio – będąc jedynym udziałowcem spółki-matki) – jako wniesienie mienia przez fundatora czy też jako wniesienie mienia przez fundację.

W ocenie Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę cel Ustawy oraz specyfikę funkcjonowania jednoosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, należy uznać, że mienie wnoszone przez spółkę w 100% kontrolowaną przez fundatora, stanowi z punktu widzenia działających tu mechanizmów gospodarczych mienie wniesione przez fundatora.

Wnioskodawca zastrzega przy tym, że w niniejszym przypadku bezspornie samej czynności cywilnoprawnej przeniesienia własności mienia (zawarcia umowy darowizny) dokonuje spółka zależna fundatora jako odrębna osoba prawna. Niemniej jednak, przy ocenie skutków prawnych tej transakcji, prawo podatkowe powinno mieć na uwadze – co już wielokrotnie potwierdzały sądy administracyjne w kontekście innych spraw – uwarunkowania gospodarcze takiej transakcji.

Otóż należy wskazać, że czynność przeniesienia własności mienia stanowi proces gospodarczy, obejmujący zarówno określone działania prawne jak i skutki, które w intencji dysponenta majątku proces ten ma wywołać. Proces ten obejmuje:

1)określenie celu przeniesienia mienia;

2)działania decyzyjne powodujące inicjację (wdrożenie procesu);

3)działania prawne powodujące przejście własności mienia;

4)skutki prawne i ekonomiczne.

Należy zastrzec, ze w niniejszym stanie faktycznym wszystkie działania składające się na akt wniesienia mienia byłyby w rzeczywistości działaniami fundatora:

1)to fundator określa ceł gospodarczy, jakiemu służy przeniesienie mienia (którym jest zasilenie majątku fundacji);

2)to fundator podejmuje decyzję o wszczęciu procesu wniesienia mienia, działając osobiście czy to jako zgromadzenie wspólników spółki wnoszącej mienie (o ile przepisy prawa wymagają w tym celu uchwały zgromadzenia) czy to jako zarząd tej spółki podejmując uchwałę co do rozporządzenia mieniem i następnie realizując proces;

3)to fundator, jako członek zarządu spółki zależnej, ustalałby szczegółowe warunki transakcji oraz reprezentowałby spółkę w czynności zawarcia umowy darowizny;

4)to fundator odniósłby bezpośredni skutek prawny czynności wniesienia mienia czy to w sferze prawa podatkowego czy w zakresie innych regulacji prawnych.

Jak wynika z powyższego, całość procesu wniesienia mienia do fundacji odbywa się z woli i w wyniku działań fundatora. Skoro zatem podmiot wnoszący majątek do fundacji należy całkowicie do fundatora, wypełnia wolę fundatora i działa poprzez fundatora, to logiczną konkluzją jest, że majątek ten powinien być traktowany jako wniesiony rzeczywiście przez fundatora.

Trzeba mieć przy tym na uwadze, że choć w sensie prawa cywilnego to spółka pozostaje samodzielnym, odrębnym właścicielem mienia, to w sensie gospodarczym jego dysponentem pozostaje fundator (jako 100% właściciel spółki dokonującej darowizny, bądź jako 100% właściciel spółki, która z kolei posiada 100% udziałów w spółce dokonującej darowizny). W sensie faktycznym bowiem to właśnie w ręku fundatora znajduje się główny atrybut, który już prawo rzymskie uznawało za wyznaczniki prawa własności to jest: ius disponendi (prawo rozporządzania). Skoro fundator ma pełne i nieograniczone prawo do rozporządzania mieniem spółki, to w sensie gospodarczym on powinien być cały czas rozpoznawany jako faktyczny dysponent tego mienia.

Należy też zwrócić uwagę, że opisany wniosek wydaje się być jedynym logicznym także z tego powodu, że ta sama operacja – z woli fundatora – mogłaby być rozdzielona na dwie czynności. Fundator mógłby bowiem zadecydować, aby

1)najpierw przenieść własność mienia na swoją rzecz, a następnie

2)wnieść własność mienia darowizną bezpośrednio do fundacji rodzinnej.

Takie zorganizowanie procesu z jednej strony oddaje charakter „władzy” fundatora – jedynego udziałowca spółki – nad majątkiem spółki. Ekonomicznie skutek tego procesu byłby ten sam, lecz organizacyjnie rozdzielanie tego procesu byłoby nielogiczne, bo prowadziłoby do wydłużenia i niepotrzebnego rozciągnięcia procesu, a także do niepotrzebnego dublowania kosztów notarialnych. Skoro zatem fundator, jako jedyny udziałowiec ma możliwość zredukowania opisanego procesu wniesienia nieruchomości do jednej czynności, to należy uznać, że wniesienie nieruchomości darowizną do fundacji przez spółkę całkowicie zależną od fundatora powinno być rozumiane jako wniesienie majątku właśnie przez fundatora.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku – w odniesieniu do skutków podatkowych darowizny majątku do fundacji rodzinnej – nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej (Dz. U. 2023 r. poz. 326) został wprowadzony do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.): m.in. art. 5a pkt 50, zgodnie z którym:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o fundacji rodzinnej:

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o fundacji rodzinnej:

Art. 17 ustawy o fundacji rodzinnej stanowi, że:

Stosownie natomiast do art. 20 ust. 1g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak wynika z art. 21 ust. 1 pkt 157 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 21 ust. 49 ww. ustawy:

Zasadą jest zatem, że świadczenia otrzymywane od fundacji przez:

-    fundatora i jego małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, uprawnionych do otrzymania mienia w związku z rozwiązaniem fundacji rodzinnej;

-    a także beneficjenta fundacji z tytułu świadczenia, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o fundacji rodzinnej, jeżeli beneficjentem jest fundator albo jego małżonek, zstępni, wstępni, pasierb, rodzeństwo, ojczym i macocha,

podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jednakże zakres tego zwolnienia wyznaczony jest stosunkiem wartości składników mienia wniesionego do fundacji rodzinnej przypadającej na tego fundatora lub fundację rodzinną do wartości sumy mienia wniesionego przez wszystkich fundatorów i fundację rodzinną.

Stosownie do art. 27 ustawy o fundacji rodzinnej:

Art. 28 ustawy o fundacji rodzinnej stanowi, że:

Zgodnie z art. 29 ustawy o fundacji rodzinnej:

Z przepisów ustawy o fundacji rodzinnej wynika zatem, że każdorazowo w przypadku wniesienia mienia do fundacji rodzinnej określa się proporcję. Ta proporcja ma bezpośrednie przełożenie na wysokość opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych świadczeń dokonywanych przez fundację na rzecz beneficjentów.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym wskazał Pan, że będzie Pan fundatorem fundacji rodzinnej. Zakłada Pan, że do utworzonej fundacji rodzinnej wniesie majątek w postaci rzeczy ruchomych, lub nieruchomości, który to majątek aktualnie jest własnością jednej ze spółek prawa handlowego (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością), należącej albo w 100% do Pana albo w 100% do innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której właścicielem w 100% jest bezpośrednio Pan. Pana wątpliwość budzi właściwe zaklasyfikowanie ww. mienia wnoszonego do fundacji rodzinnej – jako mienia wnoszonego przez fundatora (Pana) albo jako mienia wnoszonego przez fundację (w rozumieniu art. 28 Ustawy), które to zaklasyfikowanie ma zasadnicze znaczenie dla określenia zakresu opodatkowania świadczeń uzyskiwanych przez beneficjentów od fundacji.

Odnosząc powyższą wątpliwość do zacytowanego przepisu art. 28 ustawy o fundacji rodzinnej, należy wskazać iż analizowany artykuł określa zasady obliczania dwóch elementów koniecznych do wyliczenia proporcji dla fundatora oraz dla fundacji rodzinnej. Pierwszym z tych elementów jest „mienie wniesione przez fundatora”. W jego skład wchodzi wszelkie mienie wniesione przez fundatora w formie wkładu na pokrycie funduszu założycielskiego, spadku oraz darowizny, jak i mienie wniesione przez małżonka, zstępnych, wstępnych lub rodzeństwo fundatora w drodze darowizny oraz spadku. Drugim elementem proporcji jest natomiast „mienie wniesione przez fundację rodzinną”. W jego skład wchodzi wszelkie mienie, które nie jest „mieniem wniesionym przez fundatora”. Za takie mienie uznaje się np. majątek wniesiony przez osobę prawną (w tym całkowicie zależną od fundatora). Nie można się zatem z Panem zgodzić, że mimo iż całość procesu wniesienia – przez określone w opisie sprawy spółki – mienia do fundacji odbywa się z woli i w wyniku działań fundatora to majątek ten powinien być traktowany jako wniesiony rzeczywiście przez fundatora. Na gruncie cywilistycznym spółka z ograniczoną odpowiedzialnością stanowią odrębne od wspólników podmioty – osoby prawne, a więc wpisują się w dyspozycję przepisu art. 28 ust. 2 pkt 2 ustawy o fundacji rodzinnej. Ponadto zauważyć należy, że gdyby wniesienie do fundacji majątku przez spółkę – nawet całkowicie kontrolowaną przez fundatora – miałoby być uznane na gruncie analizowanych przepisów za wniesienie majątku przez fundatora, to racjonalny ustawodawca zawarłby to wprost w przepisach przez wymienienie takiej czynności w przepisach, w taki sam sposób jak enumeratywnie wymienił w art. 28 ust. 2 pkt 1 ustawy o fundacji rodzinnej czynność wniesienia majątku przez małżonka, zstępnych, wstępnych lub rodzeństwo fundatora.

Zatem w niniejszej sprawie wniesione do fundacji rodzinnej mienie w drodze darowizny przez spółkę z o.o. bezpośrednio lub pośrednio zależną fundatora należy – dla określenia zakresu opodatkowania świadczeń uzyskiwanych przez beneficjentów od fundacji – uznać należy za mienie wniesione przez fundację rodzinną w rozumieniu art. 28 ust. 2 pkt 2 ustawy o fundacji rodzinnej, a nie za mienie wniesione przez fundatora. W konsekwencji Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).