Skutki podatkowe otrzymania darowizny w postaci wierzytelności. - Interpretacja - null
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Skutki podatkowe otrzymania darowizny w postaci wierzytelności.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie otrzymania wierzytelności w darowiźnie od brata. Uzupełnił go Pan pismem z 23 września 2024 r. oraz w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 9 listopada 2024 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego (po uzupełnieniu)
Jest Pan obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów. W dniu 20 listopada 2023 r. został Pan obdarowany przez swojego brata na podstawie umowy darowizny udziałem w wielkości 73,97% w wierzytelności wynikającej z wyroku Sądu Okręgowego w …. Fakt cesji wierzytelności otrzymanej na podstawie umowy darowizny zgłosił Pan na formularzu SD-Z2 do właściwego Urzędu Skarbowego, tj. … 2023 r. wywiązując się tym samym z obowiązku podatkowego. Pozostały udział wierzytelności w wysokości 26,03% nabył Pan … 2023 r. od cioci na podstawie umowy sprzedaży, po wartości niższej niż całkowita kwota zobowiązania wynikająca z udziału we wierzytelności. Następnie … 2023 r. złożył Pan deklarację PCC-3 do właściwego Urzędu Skarbowego oraz uiścił należny podatek od czynności cywilnoprawnych. Ze względu na trudność w ustaleniu wartości rynkowej wierzytelności (przez 9 lat nie przyniosła ona żadnego wpływu) wartość nabywanej wierzytelności zadeklarował Pan jako kwotę zakupu. Do składanego wniosku załączył Pan również stosowne uzasadnienie takiej decyzji, co pracownicy urzędu uznali jako zasadne. Tak nabytą wierzytelność w 100% udziałów posiada Pan i egzekwuje jako osoba fizyczna. Następnie … 2024 r. uzyskał Pan wpływy z wierzytelności na swoje konto bankowe oraz spodziewa się Pan dalszych wpływów do czasu dokonania całkowitej spłaty zobowiązania przez dłużników. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej w zakresie obrotu wierzytelnościami.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Czy w wypadku uzyskiwania przez Pana wpływów od dłużników tytułem spłaty wierzytelności, uwzględniając art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, powstanie przychód podlegający opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych względem tej procentowej części wpływów, która wynika z cesji wierzytelności dokonanej na podstawie umowy darowizny (w tym wypadku 73,97%)?
Pana stanowisko w sprawie (po uzupełnieniu)
Biorąc pod uwagę art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 9 ust. 1 ww. ustawy oraz następujące pisma wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 czerwca 2023 r. nr 0115-KDIT1.4011.225.2023.4.MR, darowizna wierzytelności jako nieobjęta PIT-em, z 11 kwietnia 2022 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.1.2022.3.RR, realizacja darowanych wierzytelności jako niestanowiąca przychodu, z 3 stycznia 2023 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.857.2022.2.KF, opodatkowanie należności z wierzytelności nabytych w spadku uważa Pan, że w wypadku uzyskiwania przez Pana wpływów od dłużników tytułem spłaty wierzytelności, uwzględniając art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych względem tej procentowej części wpływów, która wynika z cesji wierzytelności dokonanej na podstawie umowy darowizny (w tym wypadku 73,97%).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Wskazać należy, że instytucja prawna zmiany wierzyciela jest określona w art. 509-518 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm., dalej :„Kodeks cywilny”).
Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego:
Wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.
Przeniesienie to w prawie cywilnym jest określane jako przelew wierzytelności (cesja). Jeżeli wierzytelność jest stwierdzona pismem, przelew wierzytelności powinien być dokonany też w formie pisemnej. W wyniku przeniesienia (przelewu, cesji) wierzytelność wygasa u dotychczasowego wierzyciela (cedenta), powstają natomiast nowe stosunki zobowiązaniowe w rozumieniu cywilnoprawnym pomiędzy nabywcą wierzytelności (cesjonariuszem) a dłużnikiem oraz pomiędzy zbywcą a nabywcą wierzytelności, jeżeli przeniesienie wierzytelności jest odpłatne.
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych oraz daninę solidarnościową.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Jak wynika z powołanego przepisu, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zasadę powszechności opodatkowania. Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał przy tym na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów.
Darowizna praw majątkowych (wierzytelności) podlega co do zasady opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2024 r. poz. 596 ze zm.).
W art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w tym podatku.
W myśl bowiem art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.
Przepis ten dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który został przez nich uzyskany na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie ww. przysporzenia.
Tym samym, nabycie przez Pana tytułem darowizny ww. wierzytelności od brata będzie podlegało regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn. W związku z czym do przychodu z tego tytułu nie stosuje się przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem, realizacja prawa (spłata wierzytelności nabytej w drodze darowizny) jest obojętna podatkowo, bowiem przychód taki (zarówno w momencie nabycia prawa do spłaty, jak i samej spłaty tego roszczenia), zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem w części, która wynika z cesji wierzytelności dokonanej na podstawie umowy darowizny.
W konsekwencji, w zaistniałej sytuacji po Pana stronie nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W związku z powyższym, Pana stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).