Skutki podatkowe zwrotu nienależnie wypłaconych alimentów przekazanych przez ZUS z emerytury matki. - Interpretacja - 0115-KDIT2.4011.457.2024.2.MM

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 18 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.457.2024.2.MM

Temat interpretacji

Skutki podatkowe zwrotu nienależnie wypłaconych alimentów przekazanych przez ZUS z emerytury matki.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 września 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych zwrotu nienależnie wypłaconych alimentów, które zostały Pani przekazane przez ZUS. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 października 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Sąd Rejonowy w (...) wyrokiem z dnia (...) 2017 r. sygn. akt (...) zasądził od Pani mamy alimenty na Pani rzecz w kwocie po 2.500 zł (płatne) do 10-tego dnia każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat. Płatności z tytułu tych alimentów były dokonywane przez ZUS z emerytury Pani mamy na podstawie stosownych tytułów egzekucyjnych. Tym samym ZUS był podmiotem doręczającym do Pani własnych rąk kwotę tych alimentów.

Od tych alimentów ZUS nie pobierał zaliczki na podatek dochodowy, bowiem te stanowią przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ustawy o PIT i tym samym nie stanowią podstawy do pobierania zaliczki na PIT (ZUS nie pełni w tym przypadku roli płatnika).

W (...) 2024 r. Pani mama złożyła powództwo o ustalenie ustania obowiązku alimentacyjnego z wnioskiem o udzielenie zabezpieczenia. Sąd udzielił na tę okoliczność stosownego zabezpieczenia poprzez zawieszenie obowiązku zapłaty alimentów w kwotach po 2.500 zł (dwa tysiące pięćset złotych) miesięcznie, płatnych z góry do 10-tego każdego miesiąca do Pani rąk z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności każdej z rat po wyżej ustalonym terminie, które zostały ustalone na podstawie wyroku Sądu Rejonowego w (...) z dnia (...) 2017 r. sygn. akt (...).

Mimo udzielenia stosownego zabezpieczenia ostatnie alimenty otrzymała Pani zgodnie z terminem - (...) 2024 r. Następnie dnia (...) 2024 r. po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym Sąd Rejonowy w (...) III Wydział Rodzinny i Nieletnich uchylił z dniem 1 maja 2024 r. obowiązek alimentacyjny. Spowodowało to zatem obowiązek zwrotu Pani mamie alimentów, które otrzymała Pani od ZUS od 1 maja 2024 r. (gdyż podstawa świadczenia zgodnie z orzeczeniem sądu „odpadła” retrospektywnie).

Wyżej wymienione kwoty zamierza Pani zwrócić swojej mamie do jej rąk własnych jeszcze w tym roku podatkowym.

Urodziła się Pani (...) 1997 r.

Nie otrzymuje Pani zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego, ani renty socjalnej.

Pytanie

Czy prawidłowe jest Pani stanowisko, że w przypadku zwrócenia swojej mamie (do jej rąk własnych) otrzymanych od dnia 1 maja 2024 r. alimentów od ZUS, będzie Pani uprawniona na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT do odliczenia kwot zwróconych na rzecz Pani mamy alimentów otrzymanych przez Panią od 1 maja 2024 r. od ZUS (jako nienależnie pobranych świadczeń)?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie w przypadku zwrócenia Pani mamie (do jej rąk własnych) otrzymanych od dnia 1 maja 2024 r. alimentów od ZUS, będzie Pani uprawniona – na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT – do odliczenia kwot zwróconych na rzecz Pani mamy alimentów otrzymanych przez Panią od 1 maja 2024 r. od ZUS (jako nienależnie pobranych świadczeń).

Zgodnie art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da- 30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1,2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

Na samym wstępie zauważyć należy, iż ustawodawca nie bez przyczyny posłużył się pojęciem świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu. Powoduje to bowiem, iż wyłącznie kwoty świadczeń, które były związane z nałożeniem na podatnika obowiązku podatkowego będą mogły korzystać z danej preferencji. Co więcej - kwoty te muszą być związane z dochodem podlegającym opodatkowaniu na zasadach skali podatkowej, gdyż instytucja odliczeń zawarta w art. 26 ustawy o PIT odnosi się właśnie do dochodu podlegającego opodatkowaniu na tych zasadach. Drugim warunkiem, który należy wziąć pod uwagę przy korzystaniu z danego odliczenia jest obowiązek zwrotu danej kwoty nienależnego świadczenia w wartości brutto (uwzględniającej pobrany podatek) a nie wartości netto. Wyżej opisany warunek koresponduje z kolejnym warunkiem tj. zwrotem nienależnego świadczenia, w ramach którego podatek nie został wcześniej potrącony przez podatnika. Zawarcie tego rodzaju warunku jest przede wszystkim związane z faktem, że w ramach art. 41b ustawy o PIT płatnik samodzielnie dokona bardzo zbliżonego mechanizmu obniżenia dochodu w przypadku wypłaty kolejnych świadczeń (dochód uzyskany z kolejnych świadczeń zostanie pomniejszony o wartość dochodu zwróconego płatnikowi wcześniej wypłaconego nienależnego świadczenia). Dotyczy to przede wszystkim płatników będących zakładami pracy, rolniczymi spółdzielniami produkcyjnymi czy też płatników wymienionych w art. 35 ustawy o PIT (między innymi uczelnie, organy zatrudnienia, wojewódzkie urzędy pracy, spółdzielnie, areszty śledcze itd.). Wyjątkowo, powyższa sytuacja będzie również dotyczyć organów rentowych, które otrzymały od podatnika zwrot nienależnie pobranego przez niego świadczenia. Taką sytuację normuje art. 34 ust. 10 ustawy o PIT zgodnie z którym jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych emerytur i rent lub zasiłków z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych, rent socjalnych, świadczeń przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, rodzicielskich świadczeń uzupełniających, otrzymanych bezpośrednio z tego organu, a obowiązek poboru zaliczek przez ten organ trwa - organ rentowy odejmuje od dochodu kwoty zwrotów dokonanych w roku podatkowym przy ustalaniu wysokości zaliczek oraz w rocznym obliczeniu dochodu, zamieszczając na tym rozliczeniu odpowiednie informacje.

Konfrontując powyższe przepisy z przedstawionym stanem faktycznym, należy mieć na uwadze, że z racji na retrospektywny charakter orzeczenia sądu alimenty, które Pani otrzymała od ZUS od 1 maja 2024 r. stały się nienależne właśnie od 1 maja 2024 r. Warto bowiem wskazać, że zgodnie z art. 410 § 2 kodeksu cywilnego świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia. Uwzględniając, że podstawą dotychczasowego świadczenia na rzecz Pani mamy było prawomocne orzeczenie sądu z 2017 r., którego podstawa odpadła na podstawie wyżej przywołanego wyroku z dnia (...) 2024 r. nadającego uchyleniu obowiązku alimentacyjnego charakteru retrospektywnego, to otrzymane od dnia 1 maja 2024 r. alimenty były w konsekwencji nienależne. Tym samym przedstawione przez Panią stanowisko - uwzględniające powyższą argumentację prawną - powinno zostać uznane za prawidłowe, gdyż:

a)otrzymane od dnia 1 maja 2024 r. alimenty stanowią świadczenia nienależne, bowiem na podstawie przywołanego w stanie faktycznym orzeczenia Sądu Rejonowego w (...) podstawa świadczenia odpadła w sposób retrospektywny tj. od dnia 1 maja 2024 r.,

b)z racji na fakt, iż otrzymane przez Panią alimenty stanowią przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 Ustawy o PIT, to tym samym spełnią one pierwszą przesłankę zawartą w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT tj. będą zwróconymi świadczeniami nienależnymi, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu na zasadzie skali podatkowej,

c)dokonanie przez Panią zwrotu tychże alimentów do rąk Pani mamy w kwocie brutto (tj. takiej, która została przekazana Pani przez ZUS) spełni drugą przesłankę zawartą w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT (tj. będą to kwoty uwzględniające kwotę podatku dochodowego),

d)z racji, że alimenty stanowiły przychód z innych źródeł - ZUS w tym przypadku nie pełnił roli płatnika, a tym samym kwoty zwróconych nienależnie pobranych świadczeń (alimentów) nie zostaną potrącone przez płatnika (z racji na jego niewystępowanie).

W związku z powyższym, zaprezentowane na wstępie przez Panią stanowisko powinno zostać uznane za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na mocy art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają zatem wszelkie dochody z wyjątkiem enumeratywnie wymienionych w katalogu zwolnień przedmiotowych lub od których zaniechano poboru podatku.

Ponadto należy wskazać, że z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 przywołanej ustawy, źródłem przychodów są inne źródła.

Z art. 20 ust. 1 wynika, że:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne, niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Tym samym – stosownie do wyżej powołanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – alimenty, które otrzymywała Pani od mamy za pośrednictwem ZUS-u stanowią Pani przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł. Nie oznacza to jednak, że kwoty te w całości podlegają opodatkowaniu. Zgodnie bowiem z treścią art. 21 ust. 1 pkt 127 ww. ustawy:

Wolne od podatku dochodowego są alimenty:

a)na rzecz dzieci, które nie ukończyły 25. roku życia, oraz dzieci bez względu na wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymują zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

b)na rzecz innych osób niż wymienione w lit. a, otrzymane na podstawie wyroku sądu lub ugody sądowej, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 700 zł.

Natomiast zgodnie z art. 128 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809):

Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

W myśl art. 133 § 1 i § 2 ww. Kodeksu:

Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.

Z art. 135 § 1 i § 2 tego Kodeksu wynika natomiast, że:

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Z zacytowanych przepisów wynika, że zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, objęte są uzyskane alimenty – rozumiane jako świadczenia służące zaspokojeniu określonych potrzeb osoby do nich uprawnionej.

W przypadku alimentów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie zastrzegł dodatkowych – poza ograniczeniem wiekowym oraz szczególnym uregulowaniem dotyczącym dzieci otrzymujących zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną – warunków, które muszą być spełnione aby otrzymane kwoty alimentów były zwolnione od opodatkowania. Alimenty te są zwolnione z opodatkowania w pełnej wysokości. Natomiast alimenty wypłacane innych osobom, w tym również dzieciom własnym, które ukończyły 25 rok życia aby korzystały ze zwolnienia muszą być im przyznane na podstawie wyroku sądu lub ugody sądowej. Zwolnienie to nie może przekroczyć miesięcznie kwoty 700 zł.

Jak wynika z opisu zdarzenia urodziła się Pani (...) 1997 r. Nie otrzymuje Pani zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego, ani renty socjalnej. Sąd Rejonowy w (...) wyrokiem z dnia (...) 2017 r. sygn. akt (...) zasądził od Pani mamy alimenty na Pani rzecz w kwocie po 2.500 zł (płatne) do 10-tego dnia każdego miesiąc, z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat. Płatności z tytułu tych alimentów były dokonywane przez ZUS z emerytury Pani mamy na podstawie stosownych tytułów egzekucyjnych. Tym samym ZUS był podmiotem doręczającym do Pani własnych rąk kwotę tych alimentów.

Od tych alimentów ZUS nie pobierał zaliczki na podatek dochodowy, bowiem te stanowią przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ustawy o PIT i tym samym nie stanowią podstawy do pobierania zaliczki na PIT (ZUS nie pełni w tym przypadku roli płatnika).

W (...) 2024 r. Pani mama złożyła powództwo o ustalenie ustania obowiązku alimentacyjnego z wnioskiem o udzielenie zabezpieczenia. Sąd udzielił na tę okoliczność stosownego zabezpieczenia poprzez zawieszenie obowiązku zapłaty alimentów w kwotach po 2.500 zł (dwa tysiące pięćset złotych). Mimo udzielenia stosownego zabezpieczenia ostatnie alimenty otrzymała Pani zgodnie z terminem - (...) 2024 r. Następnie dnia (...) 2024 r. po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym Sąd Rejonowy w (...) III Wydział Rodzinny i Nieletnich uchylił z dniem 1 maja 2024 r. obowiązek alimentacyjny. Spowodowało to zatem obowiązek zwrotu Pani mamie alimentów, które otrzymała Pani od ZUS od 1 maja 2024 r. (gdyż podstawa świadczenia zgodnie z orzeczeniem sądu „odpadła” retrospektywnie).

Wyżej wymienione kwoty zamierza Pani zwrócić swojej mamie do jej rąk własnych jeszcze w tym roku podatkowym.

Mając na uwadze opisane zdarzenie stwierdzić należy, że alimenty wypłacane Pani przez ZUS, które były potrącane z emerytury Pani mamy stanowią dla Pani przychód z innych źródeł, do którego ma zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do kwot, które – na mocy wyroku Sądu Rejonowego z (...) 2024 r. – zobowiązana została Pani zwrócić swojej mamie wyjaśnić należy, że stosownie do art. 410 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 poz. 1061):

Świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia.

Natomiast w myśl art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

Z ww. przepisu wynika zatem, że rozliczenie zwrotu nieodpłatnych świadczeń może nastąpić przez płatnika (34 ust. 10 lub art. 41b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a jeżeli taka możliwość nie istnieje poprzez dokonanie przez podatnika odliczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w sytuacji, gdy dokona Pani zwrotu na rzecz swojej mamy pobranych przez ZUS z jej emerytury alimentów będzie przysługiwało Pani prawo dokonania odliczeń stosownie do art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie podkreślić należy, że odliczeniu na mocy ww. przepisu podlegają tylko te kwoty, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu. Zatem ww. odliczenie nie będzie miało zastosowania do kwot, do których zastosowane zostanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy o podatku dochodowym.

Podstawą odliczenia zwrotu nienależnie pobranych alimentów będzie dowód potwierdzający jego dokonanie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.