Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest:

‒nieprawidłowe – w zakresie uznania wydatków poniesionych na opłatę za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej za koszt, o którym mowa w lit. „a” wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszt faktycznie poniesiony na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności,

‒prawidłowe – w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 października 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (...), zarejestrowaną w CEDIG, pod numerem NIP; (...) i numerem REGON (...), pod kodami PKD: 62.01.Z,62.01.Z,90.02.Z,82.30.Z,74.90.Z, 74.20.Z, 74.10.Z, 73.12.C, 73.11.Z, 63.11.Z,62.09.Z,62.03.Z, 62.02.Z. Przedmiotowa działalność dotyczy tworzenia, ulepszania i modyfikacji programów komputerowych lub ich części, które według ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 2018 z późn. zm., zwaną dalej „ustawą PAIPP”) są utworami.

Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem programów komputerowych na zlecenie firmy (...) sp. z o.o. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2019 r poz. 1387, dalej zwaną „ustawą o PIT”)

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 roku o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz.U. z 2019 r. poz. 1402). Wnioskodawca świadczy oraz świadczył usługi na rzecz firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w (...) wpisaną do rejestru przedsiębiorstw Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (...), posiadającą numer NIP: (...), regon: (...), reprezentowaną przez: A.B. – Prezesa Zarządu oraz C.D. – Członka Zarządu, zwanym dalej (...) sp. z o.o. Usługi na rzecz (...) sp. z o.o. obejmują:

1.tworzenie koncepcji programów komputerowych;

2.wykonywanie programów komputerowych;

3.usługi konsultingowe w zakresie tworzenia oprogramowania.

W ramach prac, na podstawie umowy między Wnioskodawcą a (...) sp. z o.o., ogół prac majątkowych wytworzonych przez Wnioskodawcę przechodzi na (...) sp. z o.o. Własność przedmiotu, na którym dobro (oprogramowanie) zostało utrwalone, nabywana jest przez (...) sp. z o.o. z momentem jego przyjęcia. Dobro niematerialne będące utworami i podlegające ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 2018 z późn. zm.), z momentem ich wytworzenia stają się przedmiotem własności (...) sp. z o.o. Własność ta jest pełna, nieodwołalna oraz uprawniająca do rozporządzania prawem na wszelkich polach eksploatacji, w szczególności – z chwilą zrealizowania przez Wykonawcę przedmiotu usługi lub poszczególnych jej elementów lub fragmentów mających samodzielne znaczenie i podlegające ochronie (utwory, utwór), Wykonawca przenosi na (...), w ramach wynagrodzenia, wszelkie autorskie prawa majątkowe do nich, na terytorium Polski oraz zagranicy, bez ograniczeń czasowych, w szczególności prawo do wykorzystania w dowolnych utworach zbiorowych, także wizualnych lub audiowizualnych, korzystania z nich oraz nieograniczonego nimi rozporządzenia na wszelkich polach eksploatacji, w tym:

1.W przypadku, w którym efektem realizacji usługi będzie program komputerowy:

1.1trwałego lub czasowego zwielokrotniania programu komputerowego w całości lub części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie przez (...) sp. z o.o.;

1.2tłumaczenia, przystosowania, zmiany układu lub wszelkich zmian i modyfikacji w elementach chronionych programu;

1.3rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii;

1.4eksploatacji programu bądź programów będących efektem jego modyfikacji, rozwoju, opracowań lub połączenia z innym programem komputerowym, we wszystkich dostępnych formach eksploatacji programu komputerowego zgodnie z jego technicznym i funkcjonalnym przeznaczeniem lub możliwością wykorzystania, niezależnie od rodzaju nośników i form udostępniania, w tym poprzez utrwalania i zwielokrotnienie zapisów programu oraz wprowadzenie do obrotu.

2.W przypadku utworów innych niż program komputerowy:

2.1w zakresie utrwalania utworu lub jego części i zwielokrotniania egzemplarzy – utrwalanie i zwielokrotnianie wszelkimi technikami, w tym techniką poligraficzną, techniką zapisu magnetycznego, światłoczułą, audiowizualną, cyfrową, optyczną, komputerową z użyciem wszelkich dostępnych nośników dźwięku i/lub obrazu zaś niezależnie od formatu i poziomu lub jakości zapisu;

2.2w zakresie obrotu egzemplarzami, na których utwór albo jego fragment utrwalono – wprowadzanie do obrotu: najem, dzierżawa lub użyczanie;

2.3w zakresie rozpowszechniania utworów lub ich fragmentów oraz ich egzemplarzy w sposób inny niż mowa powyżej – nadawania, reemitowania oraz odtwarzania, także w miejscach dostępnych za opłatą wstępu lub nieodpłatnie, wyświetlanie, a także publicznego udostępniania; w sieci internetowej, w tym w sklepach internetowych i innych sieciach teleinformatycznych, multimedialnych i komputerowych; rozpowszechniania poprzez załączenie egzemplarzy do innych utworów lub publikacji rozpowszechnianych przez (...) albo osoby trzecie;

2.4wykorzystywania w całości lub we fragmentach, w tym w ramach kompilacji z innymi utworami/artystycznymi wykonaniami.

3.Niezależnie od rodzaju utworu Wykonawca zezwala (...) w ramach wynagrodzenia i bezterminowo na dokonywanie skrótów, zmian, przeróbek, utworów lub ich fragmentów, a także dokonywania ich kompilacji z innymi utworami i eksploatacji w zakresie opisanym w pkt. 2.2. umowy; Wykonawca zobowiązuje się, że nie będzie dochodził od (...) w żadnej dacie autorskich uprawnień osobistych w zakresie prawa do integralności utworu oraz prawa do kontroli nad sposobem korzystania z utworu i zrzeka się wobec (...) tych roszczeń.

4.W przypadku wynalezienia nowego, nieznanego tub niestosowanego w momencie zawarcia umowy pola eksploatacji związanego z korzystaniem z utworów, Wykonawca zobowiązany będzie w terminie 30 dni od dnia złożenia przez (...) pisemnego oświadczenia do przeniesienia na (...) wszelkich praw określonych na wskazanym polu eksploatacji bez dodatkowego wynagrodzenia.

5.W miejscach, w których w Umowie mowa jest o przeniesieniu praw i/lub udzieleniu zgód lub zezwoleń w zakresie eksploatacji utworów, zapisy te w równym stopniu dotyczą:

5.1utworów jako całości, ich fragmentów, wzorów, znaków, zapisów i innych charakterystycznych elementów lub motywów opisanych lub występujących w utworach;

5.2każdej wersji utworów lub ich części, lub elementu, niezależnie od etapu, na którym powstały;

5.3opracowań i adaptacji utworów, ich skrótów, przeróbek zmian, kontynuacji.

6.Wykonawca wyraża zgodę i upoważnia na zasadzie wyłączności (...) lub wskazane przez niego osoby do wykonywania praw zależnych do Utworów lub ich części i nimi dysponowania; (...) lub wskazana przez niego osoba jest uprawniona do dokonywania zmian i przeróbek, skrótów, kontynuacji, adaptacji, interpretacji, aranżacji, łączenia i synchronizacji z innymi utworami i innych zmian w tych utworach oraz do korzystania i rozporządzania tymi opracowaniami.

7.(...) decyduje o rodzaju i wielkości eksploatacji utworów oraz o terminach pierwszego i kolejnych publicznych wykorzystań; (...) nie jest zobowiązany do wykorzystywania lub eksploatacji utworów.

8.Wykonawca zezwala na nieoznaczanie przez (...) lub podmioty przez (...) wskazane utworu swym autorstwem w przypadku, w którym oznaczenie takie jest sprzeczne ze sposobem korzystania z utworu przewidzianym w umowie lub niemożliwe w takiej formie eksploatacji, zgodnie z jej przeznaczeniem.

9.(...) lub wskazana przez niego osoba lub osoby mogą wykorzystywać utwory w ramach promocji i reklamy (...) lub innych podmiotów.

10.Wykonawca wyraża zgodę na wykorzystywanie przez (...) lub wskazane przez (...) osoby imienia, nazwiska, danych biograficznych Wykonawcy w związku z informowaniem o utworach lub działalności (...), w tym w zakresie reklamy i promocji.

11.(...) przysługuje prawo przenoszenia nabytych praw lub uzyskanych na mocy umowy, zgód i zezwoleń w całości lub w części na osoby trzecie, w tym w ramach koprodukcji, podwykonawstwa, licencji lub sublicencji.

12.(...) nabywa z chwilą wydania własność dostarczonych przez Wykonawcę wydruków oraz nośników, na których Wykonawca przekazuje (...) utwory.

13.Wykonawca ponosi pełną odpowiedzialność z tytułu ujawnionych wad prawnych utworu i zobowiązuje się do pokrycia wszelkich ewentualnych odszkodowań na rzecz osoby uprawnionej, jak również do pokrycia wszelkich udokumentowanych kosztów związanych z zaistniałym sporem, przy czym zwalnia (...) oraz wszelkie podmioty eksploatujące utwór na mocy umów zawartych z (...), w tym w zakresie z długu wobec osoby uprawnionej, w rozumieniu art. 392 k.c.

14.Wykonawca oświadcza, że objęte umową przeniesienie przez Wykonawcę na (...) całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego oraz wyrażenie zezwoleń na nieograniczone korzystanie z programu komputerowego przez (...), opisanych w umowie, oznacza również jego zgodę na zwielokrotnienie programu komputerowego w przypadku, gdy jest to niezbędne dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania.

15.Wykonawca odpowiedzialny jest za wszelkie szkody powstałe po stronie (...) lub podmiotu, z którym (...) związany jest umową, a wynikłe na skutek rażących zaniedbań po stronie Wykonawcy.

Uzupełnienie

Wnioskodawca doprecyzował, że wniosek dotyczy lat przeszłych od 2019 roku do roku bieżącego. W przypadku dochodów za przyszłe okresy (lata następne), będą one uzyskiwane w takich samych okolicznościach faktycznych, jak przedstawiono we wniosku.

Od 2019 Wnioskodawca rozlicza się na zasadach ogólnych – podatek liniowy.

Wnioskodawca wskazał konkretne programy komputerowe (prawa autorskie do tych programów komputerowych), które są przedmiotem wniosku:

–(...) – jest to program komputerowy stworzony w języku (...), którego zadaniem jest odbieranie i przetwarzanie danych (...);

–(...) – program komputerowy zarządzający ruchem danych w systemie, (...).

Wnioskodawca potwierdził, że programy komputerowe, które tworzy, rozwija, modyfikuje lub ulepsza na rzecz (...) Sp. z o.o. podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ust.1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każdy z tych programów jest tworzony i rozwijany bezpośrednio przez Wnioskodawcę, co oznacza, że posiada on pełne prawa do tych dzieł oraz odpowiedzialność za ich jakość i zgodność z wymaganiami klienta.

Wnioskodawca samodzielnie tworzy algorytmy w ramach projektów programistycznych. Algorytmy te są integralną częścią rozwijanych programów komputerowych i są dostosowywane do specyficznych wymagań oraz celów projektów, nad którymi Wnioskodawca pracuje.

Wyjaśniając, w czym przejawia się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku, w odniesieniu do programów komputerowych, których dotyczy wniosek, Wnioskodawca wskazał, że jego wkład twórczy w projektowanie i rozwijanie oprogramowania polega na opracowywaniu nowych funkcjonalności, optymalizacji kodu, integracji nowatorskich technologii oraz rozwiązywaniu specyficznych problemów technicznych, które wymagają indywidualnych, innowacyjnych podejść.

W ramach działalności Wnioskodawca podejmuje następujące działania:

•analiza problemów użytkowników lub potrzeb klienta – bada, w jaki sposób obecne oprogramowanie może być udoskonalone w celu lepszego spełnienia tych potrzeb;

•projektowanie nowych funkcji – tworzy specyfikacje nowych modułów, które rozszerzają możliwości istniejącego oprogramowania lub rozwiązują nowe problemy;

•modyfikacja i optymalizacja kodu – przeprowadza refaktoryzację istniejącego kodu, poprawiającego wydajność, stabilność i czytelność;

•integracja z nowymi technologiami – implementuje nowe technologie i narzędzia, które pozwalają na zwiększenie funkcjonalności lub optymalizację procesów w oprogramowaniu.

Wnioskodawca pracuje z technologiami takimi jak:

•(...) – używa tych technologii do tworzenia aplikacji serwerowych, które są skalowalne i wydajne;

•(...) i mikroserwisy – w ramach ulepszania architektury aplikacji, wdraża rozwiązania oparte na mikroserwisach, co pozwala na elastyczne skalowanie i łatwiejsze zarządzanie poszczególnymi komponentami oprogramowania;

•zarządzanie danymi w czasie rzeczywistym (…) – integruje technologie umożliwiające szybkie przetwarzanie danych, co jest kluczowe dla aplikacji o wysokiej wydajności.

Wnioskodawca stosuje też własne algorytmy optymalizacyjne, np. (...).

Wyjaśniając, co powoduje, że wytworzone nowe oprogramowanie lub usprawnione w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących, Wnioskodawca wskazał, że nowe oprogramowanie różni się od istniejących rozwiązań w jego praktyce przez:

•innowacyjne funkcjonalności – Wnioskodawca wprowadza moduły, które wcześniej nie istniały, np. (...);

•znaczna poprawa wydajności – dzięki refaktoryzacji kodu i wprowadzeniu nowych narzędzi Wnioskodawca zwiększa prędkość przetwarzania danych oraz skalowalność systemów;

•oryginalność rozwiązań – podejście Wnioskodawcy do rozwiązywania problemów opiera się na opracowywaniu autorskich algorytmów, które nie były wcześniej stosowane w oprogramowaniu.

Wyjaśniając, zastosowanie jakich technologii informatycznych (rozwiązań, narzędzi) powoduje, że „program komputerowy” po jego wytworzeniu lub modyfikacji różni się od rozwiązań już funkcjonujących, Wnioskodawca wskazał, że w swojej działalności wykorzystuje zaawansowane technologie, takie jak (...), które są powszechnie stosowane w branży. Jednak implementacja Wnioskodawcy wyróżnia się poprzez ich adaptację do specyficznych wymagań klientów, optymalizując przepływ danych oraz skalowalność systemów. Przykładowo, Wnioskodawca stosuje niestandardowe rozwiązania w (...), takie jak (...).

Nowy lub ulepszony charakter produktów nie wynika jedynie z rutynowych i okresowych zmian. Działalność Wnioskodawcy skupia się na wdrażaniu nowatorskich rozwiązań technicznych oraz znaczących ulepszeniach funkcjonalnych, które są odpowiedzią na konkretne potrzeby klientów, przekraczając typowe rutynowe aktualizacje.

Działalność Wnioskodawcy jest realizowana w sposób uporządkowany i metodyczny. Projekty Wnioskodawcy są realizowane zgodnie z metodycznym podejściem, które obejmuje fazy badawcze, projektowania technicznego, implementacji oraz testowania, co umożliwia iteracyjne wprowadzanie innowacji na każdym etapie tworzenia oprogramowania.

Wyjaśniając, jakie cele na wstępie Wnioskodawca sobie postawił w celu wytworzenia nowego, ulepszonego i rozwiniętego programu komputerowego, Wnioskodawca wskazał, że w każdym roku jego celem było dostarczenie zaawansowanych rozwiązań, które wprowadzały nowe funkcjonalności i usprawniały procesy operacyjne klientów, przyczyniając się do wzrostu innowacyjności w ich systemach. Cele obejmowały m.in. automatyzację procesów, integrację z zewnętrznymi systemami czy poprawę bezpieczeństwa danych. Źródłem finansowania pracy Wnioskodawcy są umowy cywilnoprawne zawarte z (...), w ramach których realizowane są zlecenia związane z tworzeniem oprogramowania.

Każdego roku udało się osiągnąć postawione cele, w tym opracowanie nowych funkcji systemów dla klientów (...). Rozwiązania obejmowały m.in. zautomatyzowanie procesów obliczeniowych w systemach finansowych oraz wprowadzenie innowacyjnych narzędzi analizy danych w sektorze ubezpieczeniowym. Zasoby ludzkie obejmowały wiedzę Wnioskodawcy i doświadczenie jako samodzielnego wykonawcy, a rzeczowe – narzędzia i infrastrukturę dostarczane przez klientów. Prace były finansowane na podstawie wynagrodzenia wynikającego z umowy z (...).

Systematyczność pracy Wnioskodawcy polega na uporządkowanym podejściu do każdego etapu projektu. Wnioskodawca realizuje swoje zadania zgodnie z ustalonym planem działania, który obejmuje analizę potrzeb klienta, opracowanie technicznych rozwiązań, testowanie i wdrożenie. Regularnie monitoruje postępy, co umożliwia bieżącą optymalizację działań oraz elastyczne reagowanie na zmieniające się wymagania klientów.

W każdym roku Wnioskodawca opracowywał harmonogramy związane z realizacją zleceń na tworzenie i rozwijanie oprogramowania dla klientów (...). Harmonogramy obejmowały fazy analizy, projektowania, implementacji i testowania. Wszystkie założone harmonogramy były realizowane zgodnie z planem, a w efekcie powstawały nowoczesne, rozwinięte programy, które spełniały oczekiwania klientów. Przykłady to narzędzia do automatyzacji procesów finansowych i integracji danych.

Wyjaśniając, jakimi zasobami wiedzy Wnioskodawca dysponował przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego programu komputerowego, Wnioskodawca wskazał, że przed rozpoczęciem realizacji każdego projektu dysponował szeroką wiedzą z zakresu inżynierii oprogramowania, znajomością nowoczesnych technologii oraz doświadczeniem w projektowaniu i wdrażaniu systemów informatycznych w branżach finansowych, ubezpieczeniowych i prawnych. Była to wiedza zarówno techniczna, jak i zrozumienie specyfiki sektorów, dla których tworzył oprogramowanie.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija wiedzę z zakresu programowania, inżynierii oprogramowania, architektury systemów oraz integracji aplikacji. Regularnie poszerza swoje umiejętności w zakresie nowych technologii, takich jak mikroserwisy, rozwiązania chmurowe, oraz zagadnienia związane z bezpieczeństwem systemów informatycznych.

Wyjaśniając, przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstaną poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania, jakie usprawnienia odróżniać będą tworzone programy komputerowe od już istniejących, Wnioskodawca wskazał, że w trakcie prac opracował algorytmy optymalizujące (...).

Wyjaśniając, na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte będą tworzone, rozwijane/modyfikowane produkty, usługi, procesy, Wnioskodawca wskazał, że produkty, usługi i procesy, które tworzy, są oparte na nowoczesnych technologiach, takich jak architektura mikroserwisów, konteneryzacja (np. (...)), technologie chmurowe (np. (...)), oraz programowanie w językach takich jak (...). Wnioskodawca opiera się na sprawdzonych wzorcach projektowych i technikach inżynierii oprogramowania, a także stosuje narzędzia do zarządzania danymi, testowania i automatyzacji procesów.

Wnioskodawca potwierdził, że efekty jego pracy, które stanowią oprogramowanie lub jego części, są odrębnymi programami komputerowymi podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują majątkowe prawa autorskie do tych programów. Przeniesienie majątkowych praw autorskich odbywa się w oparciu o szczegółowe zapisy umowne, które w pełni respektują przepisy ustawy o prawie autorskim.

Efekty pracy Wnioskodawcy – „programy komputerowe” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

a)programy komputerowe, które Wnioskodawca tworzy, zawsze odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem i stanowią nową, nieistniejącą wcześniej wartość niematerialną; są wynikiem indywidualnej pracy twórczej Wnioskodawcy;

b)programy Wnioskodawcy nie są jedynie efektem technicznego wdrażania określonych umiejętności programistycznych; każdy projekt wymaga kreatywnego podejścia, a rozwiązania, które wprowadza, nie są z góry przewidywalne ani powtarzalne; twórczy charakter pracy Wnioskodawcy wynika z konieczności opracowywania unikalnych rozwiązań dla nowych problemów;

c)programy Wnioskodawcy są wynikiem twórczej pracy, a nie tylko techniczną realizacją szczegółowych projektów; w ramach współpracy z (...) Wnioskodawca wnosi istotny wkład w proces projektowania rozwiązań i opracowania innowacyjnych funkcji, które mają znaczenie twórcze.

Wnioskodawca potwierdził, że zarówno w przypadku tworzenia nowych, jak i rozwijania istniejących programów komputerowych, efekty jego pracy stanowią odrębne programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każdy rozwijany program zawiera nowe, oryginalne elementy, które są chronione prawem autorskim.

Przeniesienie majątkowych praw autorskich do programów komputerowych następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 i art. 53 ww. ustawy. Umowa z (...) określa wyraźnie zasady przeniesienia tych praw zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Zmiany wprowadzane do rozwijanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych ani okresowych zmian. Zmiany te są wynikiem twórczej pracy nad ulepszaniem oprogramowania, wprowadzaniem nowych funkcji i rozwiązań technologicznych, które mają na celu zwiększenie wartości oprogramowania i dostosowanie go do nowych wymagań.

Wnioskodawca wyjaśnił, że wynagrodzenie, które otrzymuje od (...), obejmuje zarówno przeniesienie na kontrahenta majątkowych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, jak i wynagrodzenie za inne czynności, takie jak doradztwo, wsparcie techniczne, rozwój oraz dokumentacja oprogramowania. Przenoszone prawa obejmują prawa autorskie do kodu źródłowego i wynikowego oprogramowania.

Oprócz przeniesienia majątkowych praw autorskich, w umowach mogą być przewidziane dodatkowe wynagrodzenia za inne czynności, takie jak bieżące wsparcie techniczne, konsultacje, wprowadzanie zmian wynikających z bieżących potrzeb kontrahenta (utrzymanie i rozwój oprogramowania), a także za prowadzenie szkoleń związanych z obsługą stworzonych systemów. W takim przypadku wynagrodzenie może być rozdzielone na dwa składniki – wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich oraz za świadczenie dodatkowych usług.

Wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich do oprogramowania jest częścią ogólnej kwoty wynagrodzenia za realizację projektu. Wynagrodzenie nie jest rozdzielone na poszczególne prawa autorskie, ale stanowi kompleksową opłatę za wykonanie oprogramowania oraz przeniesienie związanych z nim praw.

Wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich do oprogramowania jest wyodrębnione i stanowi część ogólnej kwoty wynagrodzenia za realizację projektu. Kwota ta odnosi się wyłącznie do przeniesienia praw do konkretnego, wyodrębnionego programu komputerowego. Inne czynności, takie jak doradztwo czy wsparcie techniczne, są rozliczane oddzielnie, co pozwala na precyzyjne określenie wynagrodzenia związanego z IP-BOX.

Umowa z (...) jasno określa, że przeniesienie majątkowych praw autorskich do stworzonego, rozwiniętego, zmodyfikowanego lub ulepszonego oprogramowania następuje zgodnie z harmonogramem projektu, z chwilą jego ukończenia i przekazania kontrahentowi. Proces wyodrębnienia oprogramowania polega na dostarczeniu gotowego rozwiązania wraz z odpowiednią dokumentacją techniczną, a przeniesienie praw obejmuje pełne prawa do kodu źródłowego, dokumentacji oraz wynikowego programu komputerowego.

Wnioskodawca doprecyzował, że koszt „usługi doradztwa podatkowego” obejmuje również opłatę za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, o której mowa w art. 14f Ordynacji podatkowej. Opłata za interpretację jest częścią kosztów związanych z doradztwem podatkowym.

Wnioskodawca wskazał, że:

a)wydatki na usługi telekomunikacyjne obejmują opłaty za Internet oraz telefon komórkowy, które są niezbędne do prowadzenia prac programistycznych, testowania aplikacji oraz komunikacji z klientami; usługi te bezpośrednio wspierają działalność twórczą Wnioskodawcy;

b)wydatki na drobny sprzęt komputerowy obejmują zakup myszy, klawiatury, słuchawek, dysków przenośnych, kabli oraz innego sprzętu, który jest bezpośrednio wykorzystywany przy tworzeniu, rozwijaniu i testowaniu oprogramowania; koszty dostawy dotyczą przesyłek związanych z zakupem tego sprzętu, który ma kluczowe znaczenie dla realizacji projektów programistycznych.

Wydatki na usługi telekomunikacyjne oraz drobny sprzęt komputerowy są niezbędne do realizacji projektów programistycznych Wnioskodawcy. Usługi telekomunikacyjne zapewniają stały dostęp do Internetu, co jest kluczowe dla prowadzenia prac programistycznych, testowania oraz komunikacji z klientami. Drobny sprzęt komputerowy, taki jak mysz, klawiatura czy dyski przenośne, jest wykorzystywany bezpośrednio w procesie tworzenia, rozwijania i modyfikowania programów komputerowych. Wszystkie te wydatki mają istotny wpływ na funkcjonalność oraz jakość tworzonych rozwiązań programistycznych.

Koszty ponoszone w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy są regularne i bieżące, związane z realizacją projektów. Koszty usług telekomunikacyjnych są ponoszone miesięcznie, natomiast wydatki na drobny sprzęt komputerowy są realizowane w zależności od bieżących potrzeb projektowych. Konkretne daty zakupu drobnego sprzętu są udokumentowane na fakturach dostępnych w systemie księgowym Wnioskodawcy. Wszelkie wydatki poniesione są zgodne z wymaganiami projektów realizowanych dla kontrahenta.

Od 2019 roku Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, która umożliwia wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencja ta pozwala na ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (lub straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Jest wdrożona zgodnie z wymogami art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co pozwala na precyzyjne określenie kosztów związanych z każdą częścią działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy.

Na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca oblicza wskaźnik Nexus zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca ponosi wyłącznie koszty związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową dotyczącą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co jest zgodne z literą a wzoru Nexus.

Pytania

1.Czy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego i utworów całości lub jego części wytwarzanych samodzielnie przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?

2.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust.2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował, że przedmiotem pytania drugiego jest nie tylko tworzenie oprogramowania, ale także rozwijanie, ulepszanie i modyfikowanie oprogramowania. W treści wniosku wskazał, że działalność, którą prowadzi, obejmuje zarówno tworzenie nowych programów komputerowych, jak i ich modyfikację oraz ulepszanie. W związku z tym, wszystkie te aspekty są istotne w kontekście oceny, czy podejmowane przez Wnioskodawcę działania mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w związku z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

3.Czy wydatki na:

a)transport, ze szczególnym uwzględnienie amortyzacji części ułamkowej własności samochodu osobowego,

b)usługi księgowe,

c)usługi doradztwa podatkowego,

d)wydatki związane z samochodem (polisa ubezpieczeniowa, olej, wymiana opon, mycie, paliwo, naprawy, przeglądy),

e)usługi telekomunikacyjne,

f)usługi transportu kolejowego (delegacje służbowe),

g)drobny sprzęt komputerowy z dostawą,

h)naprawy sprzętu komputerowego,

i)wpłaty na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania i utworów, gdzie proporcja zostanie ustalona na podstawie jako stosunek przychodów przypadających do zbycia oprogramowania i utworów do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT?

4.Czy dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT?

5.Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do pytań 1-4 możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował, że przedmiotem pytania piątego jest możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz opodatkowanie kwalifikowanych dochodów ze źródeł praw własności intelektualnej stawką 5% na zasadach wskazanych w tych przepisach. Kluczowym elementem do zastosowania tej stawki jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które zostały osiągnięte w roku podatkowym i skorygowane o wskaźnik nexus.

Wnioskodawca zgadza się również, że wysokość kwalifikowanego dochodu ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym oraz wskaźnika obliczonego według wzoru nexus. Jest świadomy, że zyski uzyskane z kwalifikowanych praw własności intelektualnej będą podlegały obliczeniu zgodnie z tymi zasadami.

Pana stanowisko w sprawie

Ad.1

Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnej wskazanych w artykule „ust. 2 pkt 8”. Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, przedmiot ten wymaga również, by spełnione zostały dwa kryteria:

a)przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

b)prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Należy uznać, że oprogramowanie komputerowe lub jego część, stanowiące przedmiot ochrony praw autorskich art. 1 ust 2 pkt 1 ustawy PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia wymogów formalnych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach umów o współpracy pomiędzy nim, a wyżej wskazanym podmiotem.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do Oprogramowania wytwarzanego przez niego samodzielnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej działalności na rzecz wymienionych podmiotów, zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ad. 2

Artykuł 5a pkt 38 ustawy o PIT, normuje działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badaniami naukowymi są więc:

1.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

2.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT pojęcie prace rozwojowe – oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę jako prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc się do interpretacji indywidualnej o sygnaturze 0114-KDIP3-1.4011.318.2019.3.MG i stanowiska wnioskodawcy, które zostało w niej przedstawione i zaaprobowane przez organ podatkowy, działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny, oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Oprócz tego w Objaśnieniu podatkowym z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015.

Według podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu Oprogramowania komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe Podmiotów. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia cechy takowej:

a)nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie od podstaw, jak i modyfikuje poprzez dodawanie nowych funkcjonalności stare oprogramowanie, w zależności od potrzeb wymienionych Podmiotów, z którymi współpracuje lub ich Klientów,

b)nieprzewidywalność: każdy z Podmiotów, z którym Wnioskodawca współpracuje oczekuje od niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań,

c)metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach umów z Podmiotami do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Podmiotów i przedstawionym przez nie planem,

d)możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez niego działalności na rzecz Podmiotów jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania na owe Podmioty, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia przez Podmioty.

Biorąc powyższe pod uwagę można stwierdzić, zdaniem Wnioskodawcy, że tworzenie przez niego Oprogramowania spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Ad. 3

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a.prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d.nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest głównie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są przenoszone w ramach umowy z (...) sp. z o.o.

Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone wynagrodzenie, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, ponosi on wydatki na:

1.transport, ze szczególnym uwzględnieniem amortyzacji części ułamkowej własności samochodu osobowego,

2.usługi księgowe,

3.usługi doradztwa podatkowego,

4.wydatki związane z samochodem (polisa ubezpieczeniowa, olej, wymiana opon, mycie, paliwo, naprawy, przeglądy),

5.usługi telekomunikacyjne,

6.usługi transportu kolejowego,

7.transport podczas podróży służbowej zagranicznej,

8.rozliczenie delegacji,

9.drobny sprzęt komputerowy z dostawą,

10.naprawy sprzętu komputerowego,

11.wpłaty na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów – tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ad. 4

Dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT. Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki w zakresie, w jakim są przeznaczane na wytworzenie Oprogramowania, w tym obliczone według powyższej proporcji przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem, należy uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części, programów komputerowych w ramach współpracy ze Spółką i uzyskiwanie przez niego dochodu z tego tytułu, kwalifikuje go do skorzystania z ulgi IP BOX. Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na danego zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej otrzymuje i będzie otrzymywał wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem – w ocenie Wnioskodawcy – osiąga i będzie osiągał kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stanowisko Wnioskodawcy odnosi się również do współpracy ze Spółką w latach następnych (tj. w 2023 r. i kolejnych), albowiem Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę z nią na dotychczasowych, takich samych zasadach.

Ad. 5

Kwalifikowane prawo własności intelektualnej: zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, prawo autorskie do oprogramowania komputerowego uznawane jest za kwalifikowane prawo własności intelektualnej, pod warunkiem spełnienia pozostałych wymogów ustawowych.

Działalność badawczo-rozwojowa: prace nad tworzeniem i ulepszaniem oprogramowania mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 30ca ust. 2 w związku z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Wydatki związane z działalnością B+R: wydatki poniesione w związku z działalnością badawczo-rozwojową, które zostały omówione w pytaniu nr 3, mogą być zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Dochód ze zbycia praw autorskich: dochód uzyskany z zbycia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, o którym mowa w pytaniu nr 4, jest dochodem kwalifikowanym, co potwierdza możliwość zastosowania obniżonej stawki.

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że w przedstawionym stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że zajmuje się Pan tworzeniem programów komputerowych na zlecenie firmy (...) sp. z o.o. Usługi na rzecz (...) sp. z o.o. obejmują:

1.tworzenie koncepcji programów komputerowych;

2.wykonywanie programów komputerowych;

3.usługi konsultingowe w zakresie tworzenia oprogramowania.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan konkretne programy komputerowe (prawa autorskie do tych programów komputerowych), które są przedmiotem wniosku:

–(...) – jest to program komputerowy stworzony w języku (...), którego zadaniem jest odbieranie i przetwarzanie danych (...);

–(...) – program komputerowy zarządzający ruchem danych (...).

Potwierdził Pan, że programy komputerowe, które tworzy, rozwija, modyfikuje lub ulepsza na rzecz (...) Sp. z o.o. podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ust.1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każdy z tych programów jest tworzony i rozwijany bezpośrednio przez Pana, co oznacza, że posiada Pan pełne prawa do tych dzieł oraz odpowiedzialność za ich jakość i zgodność z wymaganiami klienta.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Z okoliczności sprawy wynika, że Pana wkład twórczy w projektowanie i rozwijanie oprogramowania polega na opracowywaniu nowych funkcjonalności, optymalizacji kodu, integracji nowatorskich technologii oraz rozwiązywaniu specyficznych problemów technicznych, które wymagają indywidualnych, innowacyjnych podejść. W ramach działalności podejmuje Pan następujące działania:

•analiza problemów użytkowników lub potrzeb klienta – bada Pan, w jaki sposób obecne oprogramowanie może być udoskonalone w celu lepszego spełnienia tych potrzeb;

•projektowanie nowych funkcji – tworzy Pan specyfikacje nowych modułów, które rozszerzają możliwości istniejącego oprogramowania lub rozwiązują nowe problemy;

•modyfikacja i optymalizacja kodu – przeprowadza Pan refaktoryzację istniejącego kodu, poprawiającego wydajność, stabilność i czytelność;

•integracja z nowymi technologiami – implementuje Pan nowe technologie i narzędzia, które pozwalają na zwiększenie funkcjonalności lub optymalizację procesów w oprogramowaniu.

Stosuje Pan własne algorytmy optymalizacyjne, np. (...). Wskazał Pan, że nowe oprogramowanie różni się od istniejących w Pana praktyce rozwiązań przez innowacyjne funkcjonalności, znaczną poprawę wydajności oraz oryginalności rozwiązań – Pana podejście do rozwiązywania problemów opiera się na opracowywaniu autorskich algorytmów, które nie były wcześniej stosowane w oprogramowaniu.

W swojej działalności wykorzystuje Pan zaawansowane technologie, takie jak (...).

Nowy lub ulepszony charakter produktów nie wynika jedynie z rutynowych i okresowych zmian. Pana działalność skupia się na wdrażaniu nowatorskich rozwiązań technicznych oraz znaczących ulepszeniach funkcjonalnych, które są odpowiedzią na konkretne potrzeby klientów, przekraczając typowe rutynowe aktualizacje. Efekty Pana pracy – „programy komputerowe” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem i stanowią nową, nieistniejącą wcześniej wartość niematerialną, są wynikiem indywidualnej pracy twórczej. Pana programy nie są jedynie efektem technicznego wdrażania określonych umiejętności programistycznych. Każdy projekt wymaga kreatywnego podejścia, a rozwiązania, które wprowadzam, nie są z góry przewidywalne ani powtarzalne. Twórczy charakter Pana pracy wynika z konieczności opracowywania unikalnych rozwiązań dla nowych problemów. Są również wynikiem twórczej pracy, a nie tylko techniczną realizacją szczegółowych projektów.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że Pana działalność jest realizowana w sposób uporządkowany i metodyczny. Projekty są realizowane zgodnie z metodycznym podejściem, które obejmuje fazy badawcze, projektowania technicznego, implementacji oraz testowania, co umożliwia iteracyjne wprowadzanie innowacji na każdym etapie tworzenia oprogramowania. Wyjaśniając, jakie cele na wstępie sobie Pan postawił w celu wytworzenia nowego, ulepszonego i rozwiniętego programu komputerowego, wskazał Pan, że w każdym roku celem było dostarczenie zaawansowanych rozwiązań, które wprowadzały nowe funkcjonalności i usprawniały procesy operacyjne, przyczyniając się do wzrostu innowacyjności w ich systemach. Cele obejmowały m.in. automatyzację procesów, integrację z zewnętrznymi systemami czy poprawę bezpieczeństwa danych. Każdego roku udało się osiągnąć postawione cele, w tym opracowanie nowych funkcji systemów dla klientów (...).

Systematyczność Pana pracy polega na uporządkowanym podejściu do każdego etapu projektu. Realizuje Pan swoje zadania zgodnie z ustalonym planem działania, który obejmuje analizę potrzeb klienta, opracowanie technicznych rozwiązań, testowanie i wdrożenie. Regularnie monitoruje postępy, co umożliwia bieżącą optymalizację działań oraz elastyczne reagowanie na zmieniające się wymagania klientów. W każdym roku opracowywał Pan harmonogramy związane z realizacją zleceń na tworzenie i rozwijanie oprogramowania dla klientów (...). Harmonogramy obejmowały fazy analizy, projektowania, implementacji i testowania. Wszystkie założone harmonogramy były realizowane zgodnie z planem, a w efekcie powstawały nowoczesne, rozwinięte programy, które spełniały oczekiwania klientów.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalność w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Wskazał Pan, że Pana wkład twórczy w projektowanie i rozwijanie oprogramowania polega na opracowywaniu nowych funkcjonalności, optymalizacji kodu, integracji nowatorskich technologii oraz rozwiązywaniu specyficznych problemów technicznych, które wymagają indywidualnych, innowacyjnych podejść. Bada Pan, w jaki sposób obecne oprogramowanie może być udoskonalone w celu lepszego spełnienia tych potrzeb, a następnie tworzy specyfikacje nowych modułów, które rozszerzają możliwości istniejącego oprogramowania lub rozwiązują nowe problemy, przeprowadza refaktoryzację istniejącego kodu, poprawiającego wydajność, stabilność i czytelność i implementuje nowe technologie i narzędzia, które pozwalają na zwiększenie funkcjonalności lub optymalizację procesów w oprogramowaniu. Wyjaśnił Pan, że przed rozpoczęciem realizacji każdego projektu dysponował szeroką wiedzą z zakresu inżynierii oprogramowania, znajomością nowoczesnych technologii oraz doświadczeniem w projektowaniu i wdrażaniu systemów informatycznych w branżach finansowych, ubezpieczeniowych i prawnych. Była to wiedza zarówno techniczna, jak i zrozumienie specyfiki sektorów, dla których tworzył oprogramowanie.

W ramach swojej działalności wykorzystuje Pan i rozwija wiedzę z zakresu programowania, inżynierii oprogramowania, architektury systemów oraz integracji aplikacji. Regularnie poszerza swoje umiejętności w zakresie nowych technologii, takich jak mikroserwisy, rozwiązania chmurowe, oraz zagadnienia związane z bezpieczeństwem systemów informatycznych. W trakcie prac opracował Pan algorytmy optymalizujące przetwarzanie i agregację danych w czasie rzeczywistym, dostosowane do środowisk rozproszonych. Standardowe podejścia do przetwarzania danych (...). Produkty, usługi i procesy, które Pan tworzy, są oparte na nowoczesnych technologiach, takich jak (...). Opiera się Pan na sprawdzonych wzorcach projektowych i technikach inżynierii oprogramowania, a także stosuje narzędzia do zarządzania danymi, testowania i automatyzacji procesów.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

‒badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

‒prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach swojej działalności wykorzystuje Pan i rozwija wiedzę z zakresu programowania, inżynierii oprogramowania, architektury systemów oraz integracji aplikacji. Regularnie poszerza swoje umiejętności w zakresie nowych technologii, takich jak mikroserwisy, rozwiązania chmurowe, oraz zagadnienia związane z bezpieczeństwem systemów informatycznych. Produkty, usługi i procesy, które Pan tworzy, są oparte na nowoczesnych technologiach, takich jak architektura mikroserwisów, konteneryzacja (np. (...)), technologie chmurowe (np. (...)), oraz programowanie w językach takich jak (...). Opiera się Pan na sprawdzonych wzorcach projektowych i technikach inżynierii oprogramowania, a także stosuje narzędzia do zarządzania danymi, testowania i automatyzacji procesów. Efekty Pana pracy, które stanowią oprogramowanie lub jego części, są odrębnymi programami komputerowymi podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Panu majątkowe prawa autorskie do tych programów. Pana programy nie są jedynie efektem technicznego wdrażania określonych umiejętności programistycznych. Każdy projekt wymaga kreatywnego podejścia, a rozwiązania, które Pan wprowadza, nie są z góry przewidywalne ani powtarzalne. Twórczy charakter pracy wynika z konieczności opracowywania unikalnych rozwiązań dla nowych problemów. W ramach współpracy z (...) wnosi Pan istotny wkład w proces projektowania rozwiązań i opracowania innowacyjnych funkcji, które mają znaczenie twórcze. Programy komputerowe, które Pan tworzy, zawsze odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem i stanowią nową, nieistniejącą wcześniej wartość niematerialną. Są wynikiem Pana indywidualnej pracy twórczej. W trakcie prac opracował Pan algorytmy optymalizujące przetwarzanie i agregację danych w czasie rzeczywistym, dostosowane do środowisk rozproszonych. Standardowe podejścia do przetwarzania danych w (...)zostały przez Pana zmodyfikowane w celu obsługi dużej liczby zapytań przy minimalizacji opóźnień.

Nowy lub ulepszony charakter produktów nie wynika jedynie z rutynowych i okresowych zmian. Pana działalność skupia się na wdrażaniu nowatorskich rozwiązań technicznych oraz znaczących ulepszeniach funkcjonalnych, które są odpowiedzią na konkretne potrzeby klientów, przekraczając typowe rutynowe aktualizacje.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu oraz w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, Pana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się tworzeniem programów komputerowych na zlecenie firmy (...) sp. z o.o. Programy komputerowe, które tworzy, rozwija, modyfikuje lub ulepsza na rzecz (...) Sp. z o.o. podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każdy z tych programów jest tworzony i rozwijany bezpośrednio przez Pana, co oznacza, że posiada pełne prawa do tych dzieł oraz odpowiedzialność za ich jakość i zgodność z wymaganiami klienta. Samodzielnie tworzy Pan algorytmy w ramach projektów programistycznych. Algorytmy te są integralną częścią rozwijanych programów komputerowych i są dostosowywane do specyficznych wymagań oraz celów projektów, nad którymi Pan pracuje. Efekty Pana pracy, które stanowią oprogramowanie lub jego części, są odrębnymi programami komputerowymi podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Panu majątkowe prawa autorskie do tych programów, a ich przeniesienie następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 i art. 53 ww. ustawy. Umowa z (...) określa wyraźnie zasady przeniesienia tych praw zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Potwierdził Pan, że zarówno w przypadku tworzenia nowych, jak i rozwijania istniejących programów komputerowych, efekty Pana pracy stanowią odrębne programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każdy rozwijany program zawiera nowe, oryginalne elementy, które są chronione prawem autorskim.

Wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich do oprogramowania jest wyodrębnione i stanowi część ogólnej kwoty wynagrodzenia za realizację projektu. Kwota ta odnosi się wyłącznie do przeniesienia praw do konkretnego, wyodrębnionego programu komputerowego. Inne czynności, takie jak doradztwo czy wsparcie techniczne, są rozliczane oddzielnie, co pozwala na precyzyjne określenie wynagrodzenia związane z IP-BOX.

Od 2019 roku prowadzi Pan odrębną ewidencję, która umożliwia wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencja ta pozwala na ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (lub straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Jest wdrożona zgodnie z wymogami art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co pozwala na precyzyjne określenie kosztów związanych z każdą częścią Pana działalności badawczo-rozwojowej.

Na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oblicza Pan wskaźnik Nexus zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponosi Pan wyłącznie koszty związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową dotyczącą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co jest zgodne z literą a wzoru Nexus.

Wskazał Pan, że wniosek dotyczy lat przeszłych od 2019 roku do roku bieżącego. W przypadku dochodów za przyszłe okresy (lata następne), będą one uzyskiwane w takich samych okolicznościach faktycznych, jak przedstawiono we wniosku.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.; dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych na Spółkę mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za lata objęte wnioskiem, tj. za lata 2019-2024 oraz za lata przyszłe, jeżeli przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa nie ulegną zmianie.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując wykaz poniesionych kosztów w kontekście prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej na uwadze należy mieć zatem kwestię bezpośredniego ich wpływu na wytworzenie, rozwój i/lub ulepszenie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W celu prawidłowego wykonania dyspozycji art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odróżnić koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od kosztów pośrednich. Dokonując powyższego należy mieć zatem na uwadze stosunek przyczynowo-skutkowy poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem, rozwojem czy ulepszeniem kwalifikowanych IP, z pominięciem stopni pośrednich.

Brak wyznaczonej granicy pomiędzy wydatkami bezpośrednimi a pośrednimi prowadzi wprost to wypaczenia intencji ustawodawcy celowo posługującego się określeniem „bezpośrednio”. Rozszerzająca wykładnia wydatków obejmujących wszystkie ponoszone koszty, a więc również te pośrednio wpływające na wytworzenie, rozwój czy ulepszenie kwalifikowanych IP, prowadzi wprost do wynaturzenia charakteru danego przepisu – z preferencji przedmiotowej związanej z rodzajem ponoszonych kosztów, staje się de facto preferencją podmiotową, ze względu na prowadzoną przez podatnika działalność.

Istotę powyższego rozróżnienia wyrażają postanowienia art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wskazane zostało, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Powyższy przepis wskazuje na nieadekwatność kosztów związanych np. z opłatami finansowymi. Koszty takie nie są bowiem bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, co nie zmienia faktu, że pośrednio taka relacja istnieje. Powyższe wyliczenie stanowi katalog otwarty, nieograniczony do wyliczenia w nim zawartego.

W świetle powyższego, wydatki wymienione przez Pana w opisie sprawy – poza opłatą za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej (stanowiącą element usług doradztwa podatkowego) – mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP, w zakresie, w jakim służą/będą służyły prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem jest/będzie powstanie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast trudno uznać wydatek na opłatę za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – w świetle cytowanego art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za koszt bezpośrednio związany z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W związku z powyższym nieprawidłowe jest Pana stanowisko w zakresie uwzględniania kosztu opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej (jako elementu usług doradztwa podatkowego) do litery „a” wskaźnika Nexus, o którym art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże zauważyć należy również, że dokonując oceny Pana stanowiska w zakresie prawa do uwzględniania kosztów, opisanych w niniejszym wniosku do litery „a” wskaźnika nexus, organ związany jest przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym w kontekście zadanego pytania oraz zajętego stanowiska. To oznacza, że organ interpretacyjny ocenia możliwość uznania danego wydatku za koszt do litery „a” wskaźnika nexus w kontekście przedstawionych we wniosku okoliczności. Jednakże ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a ich bezpośrednim związkiem z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową ciąży na Panu, a weryfikacja zasadności poczynionych ustaleń możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

•stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

•zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo informujemy, że interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście sformułowanych pytań interpretacyjnych, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii opisanych we wniosku.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).