Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

  – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 sierpnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 września 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od 4 stycznia 2018 r. prowadzi Pan pozarolniczą, jednoosobową działalność gospodarczą. Jest Pan rezydentem polskim. Działalność gospodarczą w latach 2019 i 2020 rozliczał Pan za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wybrana przez Pana forma opodatkowania to podatek liniowy 19%.

W Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej działalność gospodarcza jest zewidencjonowana pod kodem 62.01.Z.

Obszar prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej związany jest z oprogramowaniem. Świadczone przez Pana usługi polegają na tworzeniu i rozwijaniu autorskiego oraz nowoczesnego oprogramowania w ramach prac badawczo-rozwojowych (B+R). Wytwarzanie i rozwijanie oprogramowania następuje w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., z poz. 1387 z późn. zm.).

Wykonywane czynności obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie nabytej wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznej oraz oprogramowania w celu planowania, projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Czynności wykonywane w ramach prowadzonej działalności mają charakter twórczy i systematyczny – cały proces jest zaplanowany i uporządkowany.

Celem działalności jest wytworzenie autorskiego oprogramowania dzięki wykorzystaniu dotychczas pozyskanej przez Pana wiedzy oraz ciągłe jego udoskonalanie poprzez wdrażanie nowych rozwiązań, czego efektem jest zwiększanie zasobów wiedzy w celu tworzenia kolejnych, coraz nowszych zastosowań. Usługi programowania świadczy Pan głównie na rzecz Kontrahenta spoza Rzeczpospolitej Polskiej, X z siedzibą w Szwecji (dalej: Kontrahent). Zlecenia wykonywane są na podstawie wiążącej Pana z Kontrahentem umowy.

W ramach omawianej współpracy jest Pan zaangażowany w rozbudowę (...). Swoje działania koncentruje Pan na tworzeniu kodu źródłowego i algorytmów. Przedmiotowe usługi polegają na tworzeniu nowych funkcjonalności oraz adaptacji i rozszerzaniu możliwości platformy (...). Dzięki powyższemu procesowi powstaje nowa funkcjonalność produktu.

Zakres świadczonej usługi nie ma charakteru rutynowego działania. Usługa nie polega, na comiesięcznej aktualizacji oprogramowania ale na tworzeniu od podstaw nowych rozwiązań i funkcjonalności programowych w zależności od indywidualnych potrzeb Kontrahenta i jego klientów.

Oprogramowanie wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wynagrodzenie za świadczenie usług jest określone w umowie – zgodnie z którą przysługuje Panu wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o stawkę godzinową. Wynagrodzenie jest płatne na podstawie wystawionej faktury.

Treść wiążącej Pana z Kontrahentem umowy stanowi, iż kwalifikowane prawa własności intelektualnej (prawa autorskie do autorskiego oprogramowania), jakie wytworzy Pan w ramach zleconej usługi, przenosi Pan w całości na rzecz Kontrahenta za co nie przewiduje się dodatkowego wynagrodzenia poza tym wskazanym w umowie, obliczonym według stawki godzinowej.

Pana praca nie zawsze dotyczyła tworzenia nowego utworu w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ramach swojej działalności oprócz tworzenia kodu programu stanowiącego nowe funkcjonalności, wykonuje Pan również czynności niebędące pracami badawczo-rozwojowymi np. różnego rodzaju spotkania oraz usługi programistycznego wsparcia/serwisu, gdzie nie tworzy Pan nowych funkcjonalności.

Czynności te (inne niż działalność badawcza lub rozwojowa) zdarzają się sporadycznie i stanowią niewielki procent w osiąganych przychodach. Pana praca jest rozliczana na podstawie liczby godzin przepracowanych w danym miesiącu. Każdy miesiąc jest raportowany na podstawie systemu (...), w którym raportuje Pan, nad którym zadaniem pracował oraz jaką liczbę godzin temu Pan poświęcił. Dzięki temu jest Pan w stanie w sposób precyzyjny (co do godziny) określić od 2019 r. jaką liczbę godzin pracy poświęcił Pan na prace badawczo-rozwojowe, których efektem są nowe funkcjonalności rozwijanej platformy. W przypadku prac nad rozwojem platformy i dodawaniem nowych funkcjonalności, to one zawsze są efektem twórczej pracy i odznaczają się oryginalnością, niepowtarzalnością.

Efekt tych prac nie jest określony, ani znany z góry, gdyż niektóre z prac nie kończą się sukcesem, np. funkcjonalność nie działa w oczekiwany sposób. Wówczas prace są kontynuowane w celu rozwiązania zadanego problemu. Oczywiście niektóre z wykonywanych prac mogą mieć charakter wyłącznie technicznej czynności. Przykładowo klient chciałby (...). W drugim przypadku mamy do czynienia z powstaniem nowej funkcji, która wcześniej nie istniała. Dzięki systemowi raportowania (...) jest Pan w stanie w precyzyjny sposób określić jaką liczbę godzin poświęcił pracy badawczo-rozwojowej i tworzeniu nowych funkcji, a jaka liczba godzin pracy przypadała na czynności „techniczne” i inne.

Jednocześnie wskazał Pan, że prowadzi, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która pozwala na wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw oraz, że może Pan świadczyć usługi w przyszłości w podobny sposób, również na rzecz innych krajowych i zagranicznych podmiotów. Odrębna ewidencja dla celów ustalenia kwalifikowanego dochodu IP obejmuje: „każde wytworzone kwalifikowane prawo własności IP”, przychody, koszty uzyskania przychodów oraz dochód lub stratę przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej IP, koszty, o których mowa wart. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej IP, rozliczenie poniesionych kosztów określonych w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwalifikowane koszty IP, przypadające na kwalifikowane przychody IP, obejmują wyłącznie koszty faktycznie poniesione w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej oraz koszty ściśle związane z wytworzeniem kwalifikowanego IP. Dla celów ustalenia podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ponosi, rozlicza i chciałby Pan rozliczać następujące koszty:

1.koszty sprzętu takiego jak komputer stacjonarny, słuchawki z mikrofonem, akcesoria komputerowe (klawiatura , myszka), tablet, telefon do testów;

2.literatura fachowa;

3.koszty eksploatacji samochodu – paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, serwisowanie;

4.usługi księgowe.

Wymieniony powyżej katalog kosztów uzyskania przychodu, w Pana opinii, obejmuje koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ponoszone w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Wskazany katalog kosztów chciałby Pan również przyjąć do ustalenia wskaźnika Nexus ze względu na to, iż są to koszty bezpośrednio związane z osiąganymi przychodami w ramach procesu tworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej IP. Ponadto, zaznaczył Pan, iż w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej nie dokonywał ani nie dokonuje Pan nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych od innych niepowiązanych z Panem podmiotów w celu wytworzenia kwalifikowanego IP. W celu jasnej i przejrzystej identyfikacji kwalifikowanego IP prowadzona jest odrębna ewidencja obejmująca przychody oraz koszty, które są składowymi kwalifikowanego dochodu IP. Ewidencja pozwala również na prawidłowe ustalenie wskaźnika Nexus.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, chciałby Pan skorzystać z preferencyjnej stawki podatku dochodowego w wysokości 5%, zgodnie z  art. 30ca oraz art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnosząc się do dochodów osiąganych tytułem zbycia autorskich praw do programów komputerowych, począwszy od rozliczenia za rok podatkowy 2019 oraz 2020.

Jednakże, aby nie dokonywać samodzielnie kwalifikacji świadczonych usług jako działalności badawczo-rozwojowej, skierował swoje zapytania odnośnie do najbardziej wątpliwych kwestii w zakresie zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania 5% dochodów osiągniętych z tytułu wykonywanych prac badawczo-rozwojowych, których rezultatem są transakcje sprzedaży wytworzonych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wynagrodzenie za świadczenie usług jest określone w umowie – zgodnie, z którą przysługuje Panu wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o stawkę godzinową. Wynagrodzenie jest płatne na podstawie wystawionej faktury. Treść wiążącej Pana z Kontrahentem Umowy stanowi, iż kwalifikowane prawa własności intelektualnej (prawa autorskie do autorskiego oprogramowania), jakie wytworzy Pan w ramach zleconej usługi przenosi w całości na rzecz Kontrahenta za co nie przewiduje się dodatkowego wynagrodzenia poza tym wskazanym w umowie obliczonym według stawki godzinowej. Na wystawianej fakturze określa Pan w osobnych pozycjach usługi programistyczne, których efektem są nowe funkcje i właściwości oraz usługi wsparcia programistycznego, których nie traktuje jako działalność twórczą, i w związku z którymi nie występują, nie przenosi Pan autorskich praw majątkowych. Ponadto dzięki systemowi raportowania godzinowego (...) jest Pan w stanie dokładnie określić jaką liczbę godzin poświęcił Pan na prace programistyczne służące tworzeniu nowych funkcjonalności.

Na wystawianej fakturze określa Pan w osobnych pozycjach usługi programistyczne, których efektem są nowe funkcje i właściwości, do których zgodnie z umową z Kontrahentem przenosi Pan autorskie prawa majątkowe oraz usługi wsparcia programistycznego, których nie traktuje jako działalność twórczą, i w związku z którymi nie przenosi Pan autorskich praw majątkowych. Ponadto dzięki systemowi raportowania godzinowego (...) jest Pan w stanie dokładnie określić jaką liczbę godzin poświęcił na prace programistyczne służące tworzeniu nowych funkcjonalności. Umowa z kontrahentem nie reguluje w sposób szczególny trybu przenoszenia praw autorskich do konkretnych „programów”.

Treść wiążącej Pana z Kontrahentem umowy stanowi, iż kwalifikowane prawa własności intelektualnej (prawa autorskie do autorskiego oprogramowania), jakie wytworzy Pan w ramach zleconej usługi przenosi w całości na rzecz Kontrahenta za co nie przewiduje się dodatkowego wynagrodzenia poza wskazanym w umowie obliczonym według stawki godzinowej.

Wyodrębnienie konkretnej funkcjonalności, którą Pan tworzy odbywa się za pomocą systemu (...), gdzie określa zadania, nad którymi pracuje, do momentu ich zakończenia. Potwierdzeniem przeniesienia praw jest jedynie umowa wiążąca Pana z Kontrahentem, która stanowi, iż kwalifikowane prawa własności intelektualnej (prawa autorskie do autorskiego oprogramowania), jakie wytworzy w ramach zleconej usługi przenosi Pan w całości na rzecz Kontrahenta. Wystawiane faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia za wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac na Kontrahenta. Wynika to z powszechnej praktyki rynkowej, w której oprogramowanie jest tworzone i usprawniane w bieżącym procesie, nie ma zatem jednego momentu, w którym powstało oprogramowanie i można jednoznacznie przenieść wszelakie prawa autorskie. Pierwsze koszty wskazane we wniosku poniósł Pan w pierwszym okresie, za który chciałby Pan skorzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania, tj. w 2019 r.

Funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z działaniami, które traktuje Pan jako prace rozwojowe lub badania naukowe:

1.Koszty sprzętu: zakup sprzętu komputerowego wraz z akcesoriami o odpowiedniej jakości i parametrach to wydatek niezbędny do prac programisty, gdyż stanowi podstawowe narzędzie wykorzystywane w pracy, bez którego świadczenie usług jest po prostu niemożliwe. Program komputerowy wytwarzany jest przy pomocy komputera, zapisywany w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie. Sam sprzęt komputerowy nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też konsekwentnie usprawnia Pan posiadany sprzęt komputerowy poprzez zakup i wymianę jego podzespołów oraz wykorzystywanych urządzeń peryferyjnych. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Pana z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności pracy. Tym samym koszt zakupu sprzętu komputerowego oraz innych urządzeń elektronicznych jest niezbędny dla tworzenia oprogramowania.

2.Literatura fachowa: jest przede wszystkim źródłem specjalistycznej wiedzy, która jest łączona i wykorzystywana w trakcie projektowania i tworzenia nowych rozwiązań programistycznych, przy budowaniu nowych funkcjonalności. Dzięki literaturze fachowej jest Pan w stanie stale poszerzać własne horyzonty w swojej dziedzinie i dzięki temu wymyślać i tworzyć nowe funkcjonalności programów.

3.Koszty eksploatacji samochodu: paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, serwisowanie, umożliwiają Panu sprawny transport do kontrahenta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Precyzując, taki środek transportu pozwala na konsultację z kontrahentem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań.

4.Usługi księgowe, koszty poniesione na usługi księgowe dotyczą prowadzenia ksiąg podatkowych oraz ewidencji dodatkowej IP Box, do których na podstawie przepisów prawa jest Pan zobowiązany.

Poszczególne wydatki przyporządkowuje Pan do działań, które traktuje jako konkretne prace rozwojowe w następujący sposób: określa, czy dany wydatek stanowi koszty bezpośrednio czy pośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W tym celu prowadzi Pan odrębną ewidencję i ujmuje w niej przychody i koszty związane z IP BOX. Przychód z kwalifikowanego IP BOX obniżają zarówno koszty bezpośrednie i pośrednie.

Do wskaźnika nexus zalicza Pan jedynie koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP (akapit 118 objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX), tym samym nie wszystkie wydatki jakie przypisane są do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”, „oprogramowania komputerowego” są uwzględnione w wskaźniku nexus. Wydatki nieuwzględniane we wskaźniku nexus ujmuje Pan w kosztach pośrednich IP BOX.

Zasadnym, w tym przypadku, jest posłużenie się proporcją przychodu. Innymi słowy, w takim stopniu, w jakim przychód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej pozostaje w przychodzie ogółem, w takiej wysokości dany wydatek – koszt pośredni (którego przypisanie wprost do danego rodzaju przychodu nie jest możliwe) będzie stanowił koszt podlegający odliczeniu od przychodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Odrębną ewidencję na potrzeby IP Box prowadzi Pan od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP, tj.  od 2019 r.

W odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji wyodrębnia Pan:

a.każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

b.przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

c.koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Uzupełnienie wniosku

Wyjaśnił Pan, że bezpośrednim rezultatem Pana prac jest tworzenie Oprogramowania poprzez jego usprawnienie, wprowadzanie aktualizacji czy dodawanie nowych funkcjonalności. Zadania te realizowane są przez pisanie nowego kodu źródłowego Oprogramowania oraz jego testowanie. W ramach działalności tworzy Pan nowe autorskie prawa do programów komputerowych w postaci kodów źródłowych, które mogą być uznane, w Pana ocenie, za kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Należy podkreślić, że wszystkie efekty prowadzonych przez Pana prac w zakresie tworzenia i rozwoju Oprogramowania, które zostały opisane we wniosku, mają postać praw własności intelektualnej. W ramach prowadzonych prac powstają nowe prawa do programów komputerowych, które stanowią utwory podlegające ochronie prawno-autorskiej.

Ulepszanie i rozwijanie Oprogramowania ma charakter modułowy, więc jest Pan właścicielem części Oprogramowania, jaką tworzy Pan w ramach tych procesów aż do chwili przeniesienia praw autorskich. Z chwilą przekazania Kontrahentowi wytworzonego Oprogramowania, przenosi Pan na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego Oprogramowania, tym samym działa Pan na zlecenie swojego Kontrahenta. W ramach wykonywanej działalności może Pan współpracować z zespołami osobowymi Kontrahenta, wówczas ma Pan z góry określoną rolę twórcy zdefiniowanych i funkcjonalnie samodzielnych elementów Oprogramowania. Z zespołami osobowymi danego Kontrahenta zwykle prowadzi Pan dyskusje na tematy techniczne (m.in. narzędzi, jakie najkorzystniej użyć w danym przypadku, podejścia, z jakiego należy skorzystać do wytworzenia Oprogramowania). Należy podkreślić, że współpraca z zespołem osobowym Kontrahenta nie prowadzi do powstania wspólnego utworu. Współpraca nie jest bowiem realizowana w zakresie wspólnego tworzenia Oprogramowania.

W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego. W takim przypadku nie powstaje część Oprogramowania, a samodzielne, odrębne Oprogramowanie, o cechach jak wyżej.

Efekty Pana pracy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przysługują Panu do nich osobiste i majątkowe prawa autorskie.

Wyjaśniając, czy sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do „Oprogramowania” następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy, wskazał Pan, że przeniesienie majątkowych praw autorskich do każdego programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przeniesienie to następuje na podstawie umowy zawartej między Panem i Zleceniodawcą w formie pisemnej. Przeniesienie następuje w zakresie pól eksploatacji wskazanych w umowie. Przeniesienie praw następuje w chwili stworzenia utworu — programu komputerowego, bez konieczności składania odrębnych, dodatkowych oświadczeń w tym zakresie.

Każdy stworzony przez Pana utwór – program komputerowy (w postaci kodu źródłowego) jest zapisywany w zdalnym repozytorium i w taki sposób przekazywany Zleceniodawcy.

Wykonywane przez Pana usługi są świadczone w całości na terytorium RP.

Pytania

1.Czy prawa autorskie do programów komputerowych tworzonych samodzielnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

2.Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego w ramach wykonywanych usług programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT?

3.Czy wydatki poniesione przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w przedstawionym we wniosku opisie, w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ww. ustawy, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

4.Czy możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w przedstawionym we wniosku opisie oraz Pana stanowiskach do zadanych pytań?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

W Pana ocenie, w przedstawionym we wniosku opisie, prawo autorskie do programów komputerowych tworzonych samodzielnie przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule stanowi autorskie prawo do programu komputerowego (ust. 2 pkt 8). Przepis ten wymaga również, aby można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, aby spełnione zostały dwa kryteria:

1.prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska;

2.przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R.

Oprogramowanie wytwarzane jest przez Pana w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej i jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji tworzone przez Pana oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie, definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów, podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, modyfikacja lub ulepszenie jest wynikiem prac B+R.

W Pana ocenie, w przedstawionym we wniosku opisie zostały spełnione wszystkie ww. przesłanki, aby prawo autorskie do programów komputerowych tworzonych samodzielnie przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zaliczyć do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Ad 2.

W Pana ocenie, w przedstawionym we wniosku opisie, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego w ramach wykonywanych usług programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

1.z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego IP;

3.z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Uzyskuje Pan przychody z działalności, której założeniem jest stworzenie oprogramowania o określonych parametrach i przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta. Umowa zawarta pomiędzy Panem a Kontrahentem wskazuje, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich.

Wynagrodzenie za świadczenie usług jest określone w umowie – zgodnie, z którą przysługuje Panu wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o stawkę godzinową. Wynagrodzenie jest płatne na podstawie wystawionej faktury. Treść wiążącej Pana z Kontrahentem Umowy stanowi, iż kwalifikowane prawa własności intelektualnej (prawa autorskie do autorskiego oprogramowania), jakie Pan wytworzy w ramach zleconej usługi należą w całości do Kontrahenta za co nie przewiduje się dodatkowego wynagrodzenia poza tym wskazanym w umowie kalkulowanym według stawki godzinowej.

Wobec tego otrzymywane przez Pana należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego i należy je zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Ad 3.

W Pana ocenie, w przedstawionym we wniosku opisie, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustawodawca wskazuje, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik Nexus.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: [(a+b) x 1,3]/(a+b+c+d), w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1.prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. a),

2.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 (lit. b),

3.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 (lit. c),

4.nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (lit. d).

Przepisy ustawy o PIT nie zawierają jakiegokolwiek katalogu kosztów kwalifikowanych.

Natomiast zawierają odniesienie, że do kosztów kwalifikowanych nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP (art. 24d ust. 5 ustawy o PIT). Za koszty niezwiązane bezpośrednio z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej są w szczególności: odsetki, opłaty finansowe oraz koszty związane z nieruchomościami. Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Jednak wykładnia tego przepisu powinna prowadzić do uznania, że mowa tu o tzw. kosztach pasywnych i to w części finansowej oraz takich, które dotyczą miejsca powstawania prawa własności intelektualnej.

Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku, gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Uzyskuje Pan przychody z działalności, której założeniem jest przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta. Za wykonane usługi otrzymuje Pan ustalone wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o stawkę godzinową, obejmujące należność za sprzedaż autorskich praw majątkowych do programów komputerowych. W związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej począwszy od 2019 roku poniósł Pan wydatki na:

1.koszty sprzętu takiego jak komputer stacjonarny, słuchawki z mikrofonem, akcesoria (np. klawiatury, myszka), tablet, telefon do testów;

2.literatura fachowa;

3.koszty eksploatacji samochodu – paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, serwisowanie;

4.usługi księgowe,

które są również kosztami w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności gospodarczej.

Koszty wskazane we wniosku są bezpośrednio związane z wytworzeniem programu komputerowego, ponieważ stanowią koszty Pana działalności. W przypadku nieponoszenia wskazanych we wniosku kosztów nie mógłby Pan prowadzić prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Koszty te są bezpośrednio związane z realizacją projektu. Bez ich poniesienia projekt nie mógłby być realizowany, a tym samym nie powstałoby prawo własności intelektualnej. Tworzenie kodu wymaga zarówno ponoszenia kosztów podzespołów komputerowych oraz inne koszty umożliwiające realizację prac nad tworzeniem programu komputerowego. Zatem wydatki te bezpośrednio powiązane z poszczególnymi projektami realizowanymi przez Pana uznane winny być za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT.

Podsumowując, w Pana ocenie, w przedstawionym we wniosku opisie, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad 4.

W Pana ocenie, w przedstawionym we wniosku opisie, sprzedaż autorskich praw do programu komputerowego w ramach prowadzonej działalności pozwala na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tej sprzedaży, gdyż:

1.zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej;

2.spełnia kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność B+R, tj. jest: działalnością twórczą (innowacyjność wewnętrzna), obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny, w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

3.ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Art. 30ca ust. 1 i następne ustawy o PIT wskazują, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

1.wytwarzanie, rozwijanie lub ulepszanie w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, spełniającej kryteria działalności B+R kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

2.uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych prawa własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej;

3.określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika Nexus dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie;

4.prowadzenie odrębnej ewidencji związanej z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP.

W Pana ocenie, w przedstawionym we wniosku opisie zostały spełnione wszystkie ww. przesłanki, aby sprzedaż prawa autorskiego do programów komputerowych tworzonych samodzielnie przez Pana w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej pozwalała na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tej sprzedaży.

Przyjęta przez Pana wykładnia wskazanych na wstępie przepisów prawa pozwala na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskich praw do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej, w przypadku uznania działalności za działalność B+R za 2019 r. i 2020 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych  (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. poz. 1668),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r. poz. 432),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że od 4 stycznia 2018 r. prowadzi Pan pozarolniczą, jednoosobową działalność gospodarczą. Obszar prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej związany jest z oprogramowaniem.

Usługi programowania świadczy Pan głównie na rzecz Kontrahenta spoza Rzeczpospolitej Polskiej, X z siedzibą w Szwecji. Zlecenia wykonywane są w całości na terytorium RP, na podstawie wiążącej Pana z Kontrahentem umowy. W ramach omawianej współpracy jest Pan zaangażowany w rozbudowę (...). Swoje działania koncentruje Pan na tworzeniu kodu źródłowego i algorytmów. Przedmiotowe usługi polegają na tworzeniu nowych funkcjonalności oraz adaptacji i rozszerzaniu możliwości (...).

Wskazał Pan, że świadczone usługi polegają na tworzeniu i rozwijaniu autorskiego oraz nowoczesnego oprogramowania w ramach prac badawczo-rozwojowych (B+R). Wytwarzanie i rozwijanie oprogramowania następuje w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wykonywane czynności obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie nabytej wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznej oraz oprogramowania w celu planowania, projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Czynności wykonywane w ramach prowadzonej działalności mają charakter twórczy i systematyczny – cały proces jest zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że bezpośrednim rezultatem Pana prac jest tworzenie Oprogramowania poprzez jego usprawnienie, wprowadzanie aktualizacji czy dodawanie nowych funkcjonalności. Celem działalności jest wytworzenie autorskiego oprogramowania, dzięki wykorzystaniu dotychczas pozyskanej przez Pana wiedzy oraz ciągłe jego udoskonalanie poprzez wdrażanie nowych rozwiązań, czego efektem jest zwiększanie zasobów wiedzy w celu tworzenia kolejnych coraz nowszych zastosowań.

Wskazał Pan, że efekty Pana pracy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przysługują Panu do nich osobiste i majątkowe prawa autorskie.

Wyjaśniając, czy sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do „Oprogramowania” następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy, wskazał Pan, że przeniesienie majątkowych praw autorskich do każdego programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz na podstawie umowy zawartej między Panem i Zleceniodawcą w formie pisemnej. Przeniesienie następuje w zakresie pól eksploatacji wskazanych w umowie. Przeniesienie praw następuje w chwili stworzenia utworu – programu komputerowego, bez konieczności składania odrębnych, dodatkowych oświadczeń w tym zakresie. Każdy stworzony przez Pana utwór – program komputerowy (w postaci kodu źródłowego) jest zapisywany w zdalnym repozytorium i w taki sposób przekazywany Zleceniodawcy. Ulepszanie i rozwijanie Oprogramowania ma charakter modułowy więc jest Pan właścicielem części Oprogramowania, jaką tworzy w ramach tych procesów aż do chwili przeniesienia praw autorskich. W takim przypadku nie powstaje część Oprogramowania, a samodzielne, odrębne Oprogramowanie. Każdy stworzony przez Pana utwór – program komputerowy (w postaci kodu źródłowego) jest zapisywany w zdalnym repozytorium i w taki sposób przekazywany Zleceniodawcy.

Podkreślił Pan, że wszystkie efekty prowadzonych przez Pana prac w zakresie tworzenia i rozwoju Oprogramowania, które zostały opisane we wniosku, mają postać praw własności intelektualnej. W ramach prowadzonych prac powstają nowe prawa do programów komputerowych, które stanowią utwory podlegające ochronie prawno-autorskiej.

Ponadto wskazał Pan, że prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję. W odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji wyodrębnia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Chciałby Pan skorzystać z preferencyjnej stawki podatku dochodowego w wysokości 5%, zgodnie z art. 30ca oraz art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnosząc się do dochodów osiąganych tytułem zbycia autorskich praw do programów komputerowych, począwszy od rozliczenia za rok podatkowy 2019 oraz 2020.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1191; dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem przychody uzyskane z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na Spółkę mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

W konsekwencji uznać należy, że może Pan, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za okres objęty wnioskiem, tj. za lata 2019-2020.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, wydatki wskazane w opisie sprawy, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu wskaźnika nexus dla poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w zakresie, w jakim służyły prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem było powstanie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Dodatkowo informujemy, że interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście sformułowanych pytań interpretacyjnych, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii opisanych we wniosku.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935); dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).