Skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 września 2024 r. złożyła Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni do dnia 29 sierpnia 2024 r. była właścicielką nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o numerze ewidencyjnym A, o obszarze wynoszącym 0,0900 ha, położonej w …, gminie …, powiecie …, województwie …, zabudowanej budynkiem mieszkalnym, jednorodzinnym, murowanym, oznaczonym numerem …, oddanym do użytkowania w 2004 r. o powierzchni użytkowej 149 m², dla której Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą KW nr … (dalej: „Nieruchomość Zabudowana”).

Wnioskodawczyni była również współwłaścicielką w udziale wynoszącym 1/12 części:

1)niezabudowanej nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym B położonej w …, gminie …, powiecie …, województwie …, o obszarze 0,0561 ha, dla której Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą KW nr …;

2)niezabudowanej nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym C położonej w …, gminie …, powiecie …, województwie …, o obszarze 0,0267 ha, dla której Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą KW nr ….

Obie ww. niezabudowane nieruchomości gruntowe (zwane dalej: „Nieruchomościami Drogowymi”), stanowią drogi wewnętrzne, zapewniające Nieruchomości Zabudowanej dostęp do drogi publicznej.

Nieruchomość Zabudowana wraz z Nieruchomościami Drogowymi zostały nabyte przez Wnioskodawczynię oraz Jej męża do majątku objętego wspólnością ustawową majątkową małżeńską, na podstawie umowy sprzedaży z dnia 3 października 2000 r., dokumentowanej aktem notarialnym sporządzonym przez …, notariusza w …, Repertorium A nr ….

Prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w … z dnia 23 listopada 2023 r., sygn. akt …, rozwiązano małżeństwo Wnioskodawczyni i Jej męża przez rozwód. Z kolei prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w … z dnia 26 marca 2024 r., sygn. akt …, orzeczono z dniem 1 stycznia 2023 r. (a więc z mocą wsteczną) pomiędzy Wnioskodawczynią a Jej mężem rozdzielność majątkową.

Wnioskodawczyni, po orzeczeniu rozwodu, zawarła z byłym mężem umowę o podział majątku wspólnego z dnia 22 sierpnia 2024 r., dokumentowaną aktem notarialnym sporządzonym przez …, notariusza w …, Repertorium A nr …. Na mocy wskazanej umowy, Wnioskodawczyni uzyskała m.in. wyłączną własność Nieruchomości Zabudowanej oraz udziałów we współwłasności Nieruchomości Drogowych (wynoszących po 1/12 w każdej z nich).

W dniu 29 sierpnia 2024 r. doszło do zawarcia umowy sprzedaży, dokumentowanej aktem notarialnym sporządzonym przez notariusza w …, …, Repertorium A nr …, mocą której Wnioskodawczyni zbyła Nieruchomość Zabudowaną oraz udziały we współwłasności Nieruchomości Drogowych na rzecz osób trzecich.

Nieruchomość Zabudowana oraz Nieruchomości Drogowe nigdy nie stanowiły składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Zbycie Nieruchomości Zabudowanej oraz Nieruchomości Drogowych nie zostało dokonane w ramach umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności ani w ramach wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki bądź spółdzielni.

Pytanie

Czy odpłatne zbycie Nieruchomości Zabudowanej oraz udziałów we współwłasności Nieruchomości Drogowych dokonane w 2024 r., podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawczyni, odpłatne zbycie Nieruchomości Zabudowanej oraz udziałów we współwłasności Nieruchomości Drogowych, dokonane na podstawie umowy sprzedaży z dnia 29 sierpnia 2024 r., nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, albowiem od ich nabycia upłynął okres dłuższy niż 5 lat liczonych od końca roku, w którym nastąpiło nabycie.

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) Ustawy PIT, źródłem przychodów jest m.in. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z kolei art. 10 ust. 2 Ustawy PIT stanowi, że przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia:

1)na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu - do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy;

2)w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;

3)składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat;

4)składników, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 19, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki te zostały wycofane z działalności gospodarczej i dniem ich odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat.

W odniesieniu do Wnioskodawczyni, nie zachodzi żaden z przypadków wskazanych w art. 10 ust. 2 Ustawy PIT.

Z kolei zgodnie z art. 10 ust. 6 Ustawy PIT, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Oznacza to, że w niniejszej sprawie datą nabycia Nieruchomości Zabudowanej oraz udziałów we współwłasności Nieruchomości Drogowych jest data ich zakupu do majątku wspólnego małżonków, a więc 3 października 2000 r., zaś datą od której należy liczyć termin 5 lat od nabycia ww. nieruchomości jest 31 grudnia 2000 r.

W powyższym kontekście ani data ustanowienia rozdzielności majątkowej przez sąd (1 stycznia 2023 r.), data orzeczenia rozwodu (23 listopada 2023 r.) ani data zawarcia umowy o podział majątku wspólnego (22 sierpnia 2024 r.), nie zmienia powyższej zasady, zgodnie z którą datą nabycia jest nabycie do majątku wspólnego małżonków.

W szczególności podkreślić należy, iż art. 10 ust. 6 Ustawy PIT, posługuje się pojęciem „zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej” składników majątku nabytych do majątku wspólnego małżonków, nie określając, w jaki sposób doszło do ustania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Jako, że w niniejszej sprawie do ustania wspólności doszło z datą 1 stycznia 2023 r., na mocy orzeczenia sądu, a do zbycia doszło w dniu 29 sierpnia 2024 r., nie budzi wątpliwości, iż reguła wynikająca z art. 10 ust. 6 Ustawy PIT, powinna znaleźć zastosowanie w niniejszej sprawie.

Jednocześnie przyznanie wyłącznej własności Nieruchomości Zabudowanej oraz udziałów we współwłasności Nieruchomości Drogowych drogą podziału majątku wspólnego, dokonanego w dniu 22 sierpnia 2024 r., nie stanowi nowego nabycia, które modyfikowałoby sposób liczenia 5-letniego terminu wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) Ustawy PIT.

Zgodnie bowiem z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, wspólność majątkowa małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności „bezudziałowej”, co oznacza, iż każdy z małżonków jest niepodzielnie właścicielem całości składnika majątku objętego wspólnością.

Skoro, zatem Wnioskodawczyni była właścicielką (na zasadach współwłasności łącznej) Nieruchomości Zabudowanej oraz udziałów we współwłasności Nieruchomości Drogowych już od roku 2000, to wskutek podziału majątku wspólnego dokonanego w 2024 r. nie doszło po Jej stronie do jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego.

Warto zwrócić uwagę, że w interpretacji indywidualnej z dnia 22 września 2023 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.732.2023.1.MR, organ interpretacyjny wskazał, że:

„Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale. W przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy ‒ Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Skoro z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie i przyjmuje się, że małżonkowie nabyli prawo majątkowe wspólnie w całości, to nie można liczyć terminu nabycia określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od daty ustania ustawowej majątkowej wspólności małżeńskiej. W przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Podobne stanowisko wynika z interpretacji indywidualnych wydanych w podobnych stanach faktycznych (por. interpretacje indywidualne: z dnia 22 sierpnia 2024 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.545.2024.1.AKU; z dnia 14 sierpnia 2024 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.500.2024.3.MJ; z dnia 9 sierpnia 2024 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.499.2024.1.KK).

Podsumowując, jako że do nabycia Nieruchomości Zabudowanej oraz udziałów we współwłasności Nieruchomości Drogowych do majątku wspólnego małżonków doszło w roku 2000, sprzedaż dokonana w roku 2024, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ terminu dłuższego niż 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do ich nabycia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zważywszy na fakt, że będący przedmiotem planowanego odpłatnego zbycia udział w nieruchomości został nabyty przez Wnioskodawczynię w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy:

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa.

Stosownie do art. 35 ww. Kodeksu:

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Co do zasady, z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania.

Stosownie natomiast do art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z reguły jest to stan przejściowy, który prowadzi do podziału majątku, choć – jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) – podział ten nie jest obowiązkowy. Zgodnie bowiem z tym przepisem:

Stosownie do art. 1037 ustawy Kodeks cywilny w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków. 

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, a zwłaszcza fakt, że będące przedmiotem odpłatnego zbycia: Nieruchomość Zabudowana oraz udziały we współwłasności Nieruchomości Drogowych, zostały nabyte przez Wnioskodawczynię i Jej męża do majątku wspólnego małżonków w 2000 r., a ich odpłatne zbycie nastąpiło 29 sierpnia 2024 r. po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej i podziale majątku wspólnego małżonków (23 listopada 2023 r. rozwiązano małżeństwo przez rozwód, 26 marca 2024 r. sąd orzekł, że rozdzielność majątkową obowiązuje od 1 stycznia 2023 r. (z mocą wsteczną), natomiast 22 sierpnia 2024 r. dokonano podziału majątku wspólnego małżonków, wskutek którego Wnioskodawczyni stała się jedynym właścicielem Nieruchomości Zabudowanej oraz właścicielem udziałów we współwłasności Nieruchomości Drogowych), w rozpatrywanej sprawie zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyli ww. nieruchomości w 2000 r. do majątku wspólnego małżonków. W związku z powyższym, za datę nabycia przez Wnioskodawczynię Nieruchomości Zabudowanej oraz udziałów we współwłasności Nieruchomości Drogowych, należy uznać datę ich nabycia do ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, tj. 2000 r., stosownie do art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości przez Wnioskodawczynię i Jej męża na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej.

W konsekwencji, dokonane przez Wnioskodawczynię 29 sierpnia 2024 r. odpłatne zbycie Nieruchomości Zabudowanej i udziałów we współwłasności Nieruchomości Drogowych, nabytych do majątku wspólnego w 2000 r., nienastępujące w ramach prowadzenia działalności gospodarczej, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w zw. z ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ ich odpłatne zbycie nastąpiło po upływie okresu pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do ich nabycia do wspólności majątkowej małżeńskiej. Tym samym kwota, którą Wnioskodawczyni uzyskała z ww. odpłatnego zbycia, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego, obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji nieruchomości.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA) :

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres : Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).