Określenie charakteru sprzedaży przedmiotów z kolekcji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 30 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 28 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W ciągu ostatnich dziesięciu lat Wnioskodawca nabywał monety oraz banknoty kolekcjonerskie wyłącznie w celach hobbystycznych, bez dokonywania ich sprzedaży. Sprzedaż zgromadzonych przedmiotów rozpoczął w 2023 roku, po upływie ponad sześciu miesięcy od nabycia każdego z nich, w którym osiągnął przychód na poziomie około 300 000 zł. W kolejnym roku, tj. 2024, przychód ten wyniósł około 400 000 zł. Wartość poszczególnych transakcji wahała się od kilku złotych do kilkunastu tysięcy złotych. Wszystkie transakcje realizowane były za pośrednictwem portalu (…), bez prowadzenia własnej strony internetowej, sklepu ani stosowania działań promocyjnych, takich jak reklama internetowa. Poza przychodami ze sprzedaży zgromadzonych przedmiotów Wnioskodawca osiąga dochody wyłącznie z umowy o pracę, nie prowadzi działalności gospodarczej ani nie uzyskuje innych źródeł dochodu. Decyzja o sprzedaży kolekcji została podjęta przez Wnioskodawcę ze względu na potrzeby finansowe związane z planowanym zakupem domu. Wnioskodawca nie prowadzi obecnie zarejestrowanej działalności gospodarczej i nie planuje jej rejestracji. Głównym źródłem dochodu jest umowa o pracę.

Pytanie

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży przedmiotów ze swojej kolekcji, które posiadał przez okres przekraczający 6 miesięcy?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy – nie będzie on zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży przedmiotów ze swojej kolekcji, które posiadał przez okres dłuższy niż 6 miesięcy.

UZASADNIENIE

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. przez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

⎯ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem, na gruncie przepisów ustawy o PIT, przychód ze sprzedaży innych rzeczy kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy, chyba że sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Odrębnym bowiem źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych – ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

⎯ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

1)zarobkowym celu działalności,

2)wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

3)prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Ad 1: Charakter zarobkowy

Działalność o charakterze zarobkowym wymaga ukierunkowania na generowanie stabilnego dochodu. Wnioskodawca nabywał kolekcjonerskie monety i banknoty przez wiele lat wyłącznie w celach hobbystycznych, bez zamiaru ich późniejszej odsprzedaży. Decyzja o sprzedaży kolekcji była jednorazowym działaniem podjętym wyłącznie dla zaspokojenia potrzeb finansowych związanych z planowanym zakupem domu, a nie w celu osiągania stałego dochodu.

Sprzedaż była przeprowadzona sporadycznie, bez dodatkowych działań marketingowych, co wyklucza celowe generowanie zysku typowe dla działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie podejmował ryzyka inwestycyjnego ani nie zamierzał kontynuować sprzedaży w przyszłości.

Ad 2: Sposób zorganizowany i ciągły

Działalność zorganizowana wymaga uporządkowanych działań oraz struktury, co oznacza np. prowadzenie sklepu, strony internetowej czy stosowanie reklamy. Sprzedaż przez Wnioskodawcę była realizowana jedynie za pośrednictwem platformy (…), bez struktury organizacyjnej oraz wsparcia promocyjnego.

Działalność ciągła wymaga regularności i zamiaru kontynuacji w przyszłości, co w przypadku Wnioskodawcy nie miało miejsca. Sprzedaż miała charakter okazjonalny i nie była przewidziana do kontynuacji w kolejnych latach.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania – na gruncie ustawy o PIT – działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem kolekcji, o której mowa we wniosku, bowiem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o PIT.

Reasumując, z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przychody ze sprzedaży kolekcji nie spełniają przesłanek pozarolniczej działalności gospodarczej, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT. Działania Wnioskodawcy dotyczące sprzedaży kolekcji mieszczą się w ramach zarządzania własnym majątkiem, nie mają charakteru inwestycyjnego i nie są ukierunkowane na stałe osiąganie zysku.

W odniesieniu do kwestii opodatkowania przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o PIT, wskazać należy, że – z uwagi na brak definicji „rzeczy” w ustawie o PIT – w celu zdefiniowania tego pojęcia należy odwołać się do odpowiednich przepisów prawa cywilnego. Zgodnie z art. 45 ustawy Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061, z późn. zm.) – rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Mając na uwadze powyższą definicję, należy wskazać, że przychody uzyskiwane z odpłatnego zbycia elementów kolekcji kwalifikują się jako przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o PIT, tj. z odpłatnego zbycia rzeczy.

W konsekwencji, stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca – od końca miesiąca, w którym nabyto elementy kolekcji będące przedmiotem sprzedaży, upłynie sześć miesięcy, a sprzedaż nie ma charakteru ciągłego i zorganizowanego, to sprzedaż nabytych przez Wnioskodawcę przedmiotów nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia wskazanych we wniosku przedmiotów w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, wnosi Pan jak na wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy to działalność, która ma następujące cechy:

-jest działalnością zarobkową;

-jest prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły;

-jest prowadzona we własnym imieniu.

Działalność „zarobkowa” to działalność, której celem jest „zarabianie”, generowanie zysku, zapewnienie określonego dochodu. Sposób jej prowadzenia jest podporządkowany temu, aby osiągać jak najlepsze wyniki gospodarcze. Jednocześnie brak osiągnięcia celu, jakim jest realny zysk, nie oznacza, że prowadzona działalność nie miała charakteru zarobkowego. Istotny jest bowiem cel jej prowadzenia, a nie ostateczne efekty.

Jednocześnie nie można utożsamiać „działalności zarobkowej” w rozumieniu ustawy z jakimkolwiek działaniem podatnika, które daje efekt zysku. W przepisie mowa jest bowiem o „działalności”, czyli nie o pojedynczych działaniach podatnika, ale zespole działań podejmowanych w określonym celu.

Cecha „prowadzenia działalności w sposób zorganizowany i ciągły” nie oznacza konieczności spełnienia formalnych wymogów organizacji działalności (np. rejestracji urzędowej). Cecha ta odnosi się do faktycznego sposobu jej prowadzenia. I tak:

-   „zorganizowany” to będący efektem „organizowania”; „organizować” natomiast to „przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie” albo „nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek” (Nowy Słownik Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000);

-   „ciągłość” w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względną stałość jej wykonywania; kryterium „ciągłości” służy wyeliminowaniu z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym.

Jeżeli więc rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku zbycie rzeczy spełnia przesłanki uznania ich za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winno zostać rozliczone na zasadach właściwych dla tej działalności.

Stosownie natomiast do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast w myśl art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że gdy sprzedaż rzeczy nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i jest dokonywana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, wówczas stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z kolei kwota uzyskana ze sprzedaży rzeczy po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy nie generuje przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż rzeczy ruchomych po upływie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie, nie stanowi źródła przychodu.

Z opisu sprawy wynika, że:

·w ciągu ostatnich 10 lat nabywał Pan monety oraz banknoty kolekcjonerskie wyłącznie w celach hobbystycznych, bez dokonywania ich sprzedaży;

·sprzedaż zgromadzonych przedmiotów rozpoczął Pan w 2023 r. po upływie ponad sześciu miesięcy od nabycia każdego z nich;

·przedmioty sprzedawał Pan również w roku 2024;

·wartość poszczególnych transakcji wahała się od kilku zł do kilkunastu tysięcy złotych;

·wszystkie transakcje były realizowane za pośrednictwem portalu (…), bez prowadzenia własnej strony internetowej, sklepu ani bez prowadzenia działań promocyjnych;

·poza przychodami ze sprzedaży zgromadzonych przedmiotów osiąga Pan wyłącznie dochody z umowy o pracę;

·nie prowadzi Pan działalności gospodarczej;

·decyzję o sprzedaży kolekcji podjął Pan w związku z potrzebami finansowymi związanymi z planowanym zakupem domu.

Wobec tego – opisaną przez Pana sprzedaż kolekcji monet oraz banknotów kolekcjonerskich należy rozpatrywać w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie rzeczy ruchomych nastąpiło po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie – nie będzie źródłem przychodu w rozumieniu tego artykułu.

W konsekwencji, kwota, jaką uzyskał Pan ze sprzedaży, w ogóle nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowanie: nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży przedmiotów z Pana kolekcji, które posiadał Pan przez okres przekraczający 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie tych przedmiotów.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).