Obowiązki płatnika w związku z wypłatą zaliczek na poczet zysku dla komplementariusza spółki komandytowej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 sierpnia 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wypłaty komplementariuszowi w trakcie roku podatkowego zaliczek na poczet udziału w zysku Spółki.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka A sp. k. (dalej: "Wnioskodawca", "Spółka") jest kancelarią prawną. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług prawnych. Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w formie spółki komandytowej.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, mającym siedzibę działalności na terytorium Polski oraz podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

Wspólnikami spółki komandytowej są wyłącznie osoby fizyczne, w tym cztery osoby fizyczne są komplementariuszami a jedna komandytariuszem. Zarówno komplementariusze, jak i komandytariusz są polskimi obywatelami oraz podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W ciągu roku obrotowego wspólnicy otrzymują zaliczki na poczet udziału w zyskach Spółki. Zyski Spółki są dzielone pomiędzy wspólników na podstawie uchwały podejmowanej po zamknięciu roku obrotowego oraz po złożeniu zeznania rocznego CIT-8 za rok podatkowy, w którym były wypłacane na rzecz wspólników zaliczki na poczet udziału w zyskach Spółki, osiągniętych przez Spółkę. Na podstawie uchwały wspólników następuje rozliczenie różnic pomiędzy zaliczkami na poczet udziału w zyskach a częściami zysków przypadających konkretnemu wspólnikowi.

Spółka działając jako płatnik pobiera i odprowadza 19% zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych w trakcie danego roku podatkowego wypłat zaliczek na poczet zysku na rzecz komplementariuszy.

Spółka powzięła wątpliwość odnośnie do ww. momentu pobierania i wpłacania zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych w trakcie danego roku podatkowego wypłat zaliczek na poczet zysku na rzecz komplementariuszy. Wynika to z faktu, że ukształtowała się jednolita linia orzecznicza sądów administracyjnych w ww. zakresie, która prezentuje podejście odmienne od przyjętego przez Spółkę. Wobec tego, Spółka zastanawia się czy w kolejnych latach powinna stosować dotychczasowe podejście, czy tez dostosować się do ukształtowanej linii orzeczniczej sądów administracyjnych.

Pytanie

Czy w zdarzeniu przyszłym obowiązek podatkowy u komplementariuszy Spółki z tytułu udziału w zyskach osób prawnych na gruncie art. 30a ust. 1 pkt 4 i ust. 6a w związku z art. 41 ust. 4e ustawy o PIT powstanie w momencie wypłaty na rzecz komplementariuszy zaliczek na poczet przyszłego zysku i tym samym, czy Spółka, jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, będzie zobowiązana do pobierania i wpłacania podatku od udziału w zyskach osób prawnych w dacie wypłaty na rzecz komplementariuszy Spółki zaliczek na poczet przyszłego zysku?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy u komplementariuszy Spółki z tytułu udziału w zyskach osób prawnych na gruncie art. 30a ust. 1 pkt 4 ust. 6a w związku z art. 41 ust. 4e ustawy o PIT nie powstanie w momencie wypłaty na rzecz komplementariuszy zaliczek na poczet przyszłego zysku i tym samym Spółka, jako płatnik, nie będzie zobowiązana do pobierania i wpłacania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od udziału w zyskach osób prawnych w dacie wypłaty na rzecz komplementariuszy Spółki zaliczek na poczet przyszłego zysku.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy wynika z wykładni poniższych przepisów.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Dochodem zaś z danego źródła jest nadwyżka przychodów nad kosztami z tegoż źródła przychodów. Wypłata zaliczki na poczet zysku powoduje powstanie u wspólnika spółki komandytowej przychodu, a w przypadku osoby fizycznej jest to przychód, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT.

W myśl art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Natomiast zgodnie z art. 30a ust. 6a, zryczałtowany podatek, obliczony zgodnie z ust. 1 pkt 4, od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

Jak stanowi z kolei art. 41 ust. 4e ustawy o PIT spółki komandytowe obowiązane są jako płatnicy pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, o kto rym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e.

Podkreślić należy, ze wypłata zaliczki na poczet zysku powoduje powstanie u komplementariuszu przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT. Momentem uzyskania przychodu jest faktyczne uzyskanie dochodu (przychodu) z tego udziału. W momencie wypłaty zaliczki na poczet zysku po stronie komplementariusza powstaje obowiązek podatkowy. Powstanie obowiązku podatkowego nie oznacza jednak obowiązku zapłaty podatku, bowiem następuje to dopiero wówczas, gdy obowiązek podatkowy przekształci się w zobowiązanie podatkowe zgodnie z art. 5 Ordynacji podatkowej, który stanowi, ze zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Warunkiem przekształcenia obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe jest możliwość określenia wysokości należnego podatku do zapłaty. Jeżeli zatem Spółka będąca płatnikiem ma obowiązek pobrania podatku to powinna posiadać dane niezbędne do jego wyliczenia, czyli musi znać jego wysokość. Spółka chcąc pobrać zryczałtowany podatek od wypłat komplementariuszom udziału w zysku, powinna go wyliczyć z uwzględnieniem zasad przewidzianych w art. 41 ust. 4e cyt. powyżej PIT, tj. z zastosowaniem pomniejszenia o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany. W przypadku wypłaty zaliczki na poczet udziału w zysku komplementariuszom przez Spółkę, w związku z brakiem niezbędnych danych, wynikających chociażby z konieczności uwzględnienia art. 30a ust. 6a ustawy o PIT, nie jest możliwe dokonanie prawidłowego obliczenia wysokości podatku w trakcie roku podatkowego. W związku z tym, do tego momentu płatnik nie może prawidłowo wywiązać się ze swojego obowiązku, gdyż brak będzie podstaw do obliczenia wysokości podatku, który płatnik powinien następnie pobrać od podatnika i przekazać właściwemu organowi podatkowemu.

W konsekwencji, z uwagi na brak możliwości prawidłowego obliczenia wysokości podatku należnego w trakcie roku podatkowego, w chwili otrzymania zaliczki na poczet zysku po stronie komplementariusza powstaje jedynie obowiązek podatkowy, a nie skonkretyzowane zobowiązanie podatkowe do zapłaty podatku. Tym samym, obowiązek pobrania przez Spółkę jako płatnika, zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłat zaliczek na poczet zysku komplementariuszom również nie może zostać dokonany w trakcie roku podatkowego.

Zatem obowiązek wynikający z powyższych uregulowań zostaje skonkretyzowany i przekształca się w zobowiązanie podatkowe dopiero po z chwilą złożenia przez Spółkę jako płatnika, zeznania CIT-8. Dopiero w tym dniu określona zostaje ostatecznie wysokość zysku spółki komandytowej i możliwe jest ustalenie przypadającego na wspólnika przychodu z tytułu udziału w tym zysku, uwzględniającego pomniejszenie, o kto rym mowa w art. 30a ust. 6a ustawy o PIT. Zatem dopiero po złożeniu zeznania CIT-8 płatnik ma obowiązek pobrać zryczałtowany podatek z powyższego tytułu.

Wobec powyższego, słuszne jest stanowisko Wnioskodawcy, że wypłacając komplementariuszom w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku, Spółka nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT.

Prawidłowość powyższej wykładni potwierdzają liczne wyroki sądów administracyjnych, w tym między innymi:

• wyrok NSA z dnia 9 maja 2023 r., sygn. akt II FSK 1326/22, w którym stwierdzono, ze:

• wyrok NSA z dnia 3 grudnia 2020 r., sygn. akt II FSK 2048/18, w którym sąd wskazał, ze:

• wyrok WSA w Lublinie z dnia 22 listopada 2023 r., sygn. akt I SA/Lu 457/23, w którym skład orzekający stwierdził, ze

• wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 10 października 2023 r., sygn. akt I SA/Wr 959/22, w którym skład orzekający stwierdził, ze:

• wyrok WSA w Gdańsku z dnia 12 lipca 2023 r., sygn. akt I SA/Gd 291/23, w którym skład orzekający stwierdził co następuje:

• wyrok WSA w Krakowie z dnia 16 grudnia 2021 r., sygn. akt I SA/Kr 828/21, w którym skład orzekający stwierdził, ze:

• wyrok WSA w Gliwicach z dnia 10 listopada 2021 r., sygn. akt I SA/Gd 1126/21, w którym sąd wskazał, ze:

• wyrok WSA w Krakowie z dnia 24 lutego 2023 r., sygn. I SA/Kr 26/23, w którym wskazano, że:

W świetle powyższego, Wnioskodawca wnosi o uznanie jego stanowiska za prawidłowe

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu ww. podatkiem zawiera art. 10 ust. 1 ustawy. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 5a pkt 28 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto w myśl art. 5a pkt 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z uregulowań zawartych w art. 24 ust. 5 tej ustawy wynika, że:

Ustawodawca nie wymienił wśród przykładowych dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych wypłaty zaliczek na poczet dywidendy ani zaliczek na poczet zysku. Niemniej jednak wypłata tego rodzaju należności na rzecz wspólnika spółki w rozumieniu art. 5a pkt 28 ustawy jest traktowana jako faktyczne uzyskanie przychodu z udziału w zyskach takiej spółki. Wypłata zaliczki na poczet udziału w zyskach spółki powoduje więc powstanie przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 41 ust. 4 powołanej ustawy:

W myśl art. 41 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wypłata przez Spółkę w trakcie roku podatkowego komplementariuszowi zaliczki na poczet zysku rocznego Spółki stanowi dla niego przychód z tytułu udziału w takim zysku, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na analogicznych zasadach jak przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Przychód ten powstaje zatem w momencie jego wypłaty i jest opodatkowany stawką 19%. Spółka jest obowiązana jako płatnik pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od ww. wypłat dokonywanych na rzecz komplementariuszy.

Zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30a ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wykładnia literalna art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi do wniosku, że kwotę pomniejszenia podatku można ustalić dopiero, gdy znana jest wartość podatku dochodowego od osób prawnych należnego od dochodu spółki za rok podatkowy, w którym uzyskany został zysk dzielony między wspólników. Przesądza o tym użycie przez ustawodawcę w treści art. 30a ust. 6a sformułowania „za rok podatkowy”. Nie ma możliwości stosowania tego pomniejszenia w odniesieniu do wypłacanych wspólnikom w trakcie roku podatkowego zaliczek na poczet udziału w zysku za ten rok (zaliczek na poczet zysku, jaki spółka może osiągnąć w tym roku podatkowym). Ustawa nie pozwala bowiem na ustalenie kwoty pomniejszenia w oparciu o zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych należne od dochodu spółki, obliczone zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za okres do momentu wypłaty zaliczki na poczet udziału w zysku.

Regulacja art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uwzględnia zależność pomiędzy dochodem (zyskiem) uzyskanym przez spółkę w danym roku podatkowym a przychodami wspólników z udziału w zysku spółki za ten rok podatkowy. Ustawodawca ukształtował omawiane uprawnienie uwzględniając „modelowy” system podziału zysków, tj. następującą sekwencję zdarzeń:

• Spółka w trakcie roku uzyskuje dochody, które opodatkowuje podatkiem dochodowym;
• po zakończeniu roku obrotowego i roku podatkowego spółka ustala swój zysk i ustala podatek dochodowy należny za dany rok podatkowy;
• po ustaleniu wyników za dany rok obrotowy spółka podejmuje decyzję o podziale zysku za dany rok;
• wypłata zysków za dany rok „wynika” z uzyskania dochodów (zysków) za ten rok.

Na mocy art. 30a ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis art. 30a ust. 6c ww. ustawy określa zakres „czasowy” uprawnienia komplementariusza do omawianego pomniejszenia. Kwota wyliczona zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w oparciu o wartość podatku należnego od dochodu spółki za dany rok podatkowy może pomniejszać podatek od wypłat uzyskiwanych przez wspólnika z udziału w zyskach spółki za ten rok podatkowy – w okresie do 6 lat od końca tego roku podatkowego.

Przepis odnosi się do sytuacji, w których udział w zysku osiągniętym przez spółkę w danym roku nie jest wypłacany wspólnikom w kolejnym roku, ale w latach późniejszych (do 5 lat od końca roku podatkowego następującego po roku, w którym zysk został osiągnięty, czyli do 6 lat od końca roku, w którym zysk został osiągnięty).

Co istotne, pomniejszenie nie dotyczy jakichkolwiek przychodów z udziału w zyskach spółki wypłacanych wspólnikom, ale wyłącznie tych przychodów, które wynikają z osiągnięcia przez spółkę zysku za dany rok podatkowy (są wypłatą z tytułu udziału w tym zysku – w zysku za ten konkretny rok podatkowy).

Spółka jako płatnik – zgodnie z art. 41 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest obowiązana pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów wypłacanych komplementariuszowi z tytułu udziału w zysku Spółki w formie zaliczek na poczet zysku. Wypłata zaliczki na poczet udziału w zyskach spółki powoduje powstanie przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Jednocześnie nie ma podstaw do pomniejszenia wartości pobieranego przez Spółkę zryczałtowanego podatku dochodowego o kwotę pomniejszenia, o którym mowa w art. 30a ust. 6a-6c ustawy. Nie jest bowiem znana kwota podatku należnego od dochodu spółki komandytowej, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku (zaliczka na poczet udziału w zysku) został uzyskany. Spółka – jako płatnik – powinna pobierać więc podatek według stawki 19%, bez pomniejszeń.

Brak podstaw do uwzględnienia kwoty pomniejszenia przez Spółkę jako płatnika nie oznacza, że podatnik (komplementariusz) nie będzie miał możliwości skorzystania z uprawnienia, o którym mowa w art. 30a ust. 6a-6c ustawy. Kwestia sposobu realizacji tego uprawnienia (w drodze stosownych wniosków do organu podatkowego) jest indywidualną sprawą każdego z komplementariuszy, a nie Spółki jako płatnika.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wyroki, które Państwo powołali dotyczą indywidualnych spraw odrębnych podmiotów. W toku rozważań nad sposobem rozstrzygnięcia wniosku miałem na względzie także prezentowane w nich stanowiska i argumenty, niemniej jednak ich nie podzielam.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).