Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na reklamę w ramach zawartej umowy z klubem sportowym oraz skorzystać z z tzw. ulgi spon... - Interpretacja

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na reklamę w ramach zawartej umowy z klubem sportowym oraz skorzystać z z tzw. ulgi spon... - Interpretacja - 0115-KDIT3.4011.738.2024.2.AD

Temat interpretacji

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na reklamę w ramach zawartej umowy z klubem sportowym oraz skorzystać z z tzw. ulgi sponsoringowej, o której mowa w przepisach art. 26ha ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 1 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz ulgi na działalność sportową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 16 października 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą. Jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, rozlicza się w formie podatku liniowego.

W sezonie 2024-2025 został Pan sponsorem klubu sportowego, tj. zawarł umowę o współpracy na świadczenie usług reklamowych (dalej: Umowa) z siatkarskim klubem sportowym działającym w formie spółki akcyjnej (dalej: Klub).

W ramach umowy Klub zobowiązał się do:

(...)

Z tytułu realizacji Umowy zobowiązał się Pan zapłacić Klubowi wynagrodzenie ryczałtowe w kwocie netto X (słownie:) powiększone o należny podatek od towarów i usług (VAT). Wynagrodzenie, o którym mowa wyżej, jest płatne na podstawie faktur VAT wystawionych przez Klub na rachunek bankowy Klubu.

Wysokość wynagrodzenia zdeterminowana jest zakresem przedmiotowym Umowy, tj. Klub oferuje różne pakiety popularyzujące Partnera, które różnią się wysokością wynagrodzenia i ilością świadczonych przez Klub usług popularyzujących (im wyższy pakiet, tym więcej usług oferowanych przez Klub w zamian za wyższe wynagrodzenie).

Umowa przewiduje, że w celu umożliwienia skorzystania z tzw. ulgi sponsoringowej (opisanej odpowiednio w art. 18ee ustawy o podatku dochodowym do osób prawnych oraz art. 26ha ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) Klub oświadcza, że wynagrodzenie, o którym mowa powyżej, zostanie przez Klub w całości przeznaczone na finansowanie wydatków związanych z celem opisanym w art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, tj.

•na zakup sprzętu sportowego,

•pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

•sfinansowanie wynagrodzenia kadry szkoleniowej,

dla poprawy warunków uprawiania sportu przez członków Klubu lub zwiększenia dostępności społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez Klub.

Ponadto, statut Klubu wskazuje, że celem działania Klubu jest w szczególności upowszechnianie i rozwijanie sportu kwalifikowanego oraz uczestnictwo we współzawodnictwie sportowym krajowym i międzynarodowym w piłce siatkowej kobiet. Spółka (Klub) nie działa w celu osiągnięcia zysku. Dodatkowo, Spółka (Klub) zastrzegła w statucie, że z zastrzeżeniem ograniczeń wynikających z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, czysty zysk Spółki może być przeznaczony uchwałą Walnego Zgromadzenia na kapitał zapasowy, rezerwowy, inne kapitały lub fundusze Spółki, bądź bezpośrednio na realizację celów statutowych Spółki.

Uzupełnienie wniosku

W uzupełnieniu wniosku podaje Pan, że:

•Działalność prowadzi od (...) 2012 r.

•W zakres Pana działalności wchodzi:

–69.20.Z Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe,

–50.10. Z Transport morski i przybrzeżny pasażerski,

–50.30.Z Transport wodny śródlądowy pasażerski,

–69.10.Z Działalność prawnicza,

–70.22.Z Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania,

–77.34.Z Wynajem i dzierżawa środków transportu wodnego,

–82.11.Z Działalność usługowa związana z administracyjną obsługą biura,

–82.19.Z Wykonywanie fotokopii, przygotowywanie dokumentów i pozostała specjalistyczna działalność wspomagająca prowadzenie biura,

–85.59.B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane.

•Działalność wykonuje Pan w okresie od (...) 2012 r.

•Zagadnienie podatkowe dotyczy 2024 r.

•Klub sportowy wypełnia kryteria wskazane w przepisach art. 28 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1488).

•Wartość wydatków z tytułu umowy sponsoringowej nie została ani nie zostanie Panu oraz Klubowi w jakikolwiek sposób zwrócona.

•Wartość wydatków z tytułu umowy sponsoringowej nie została ani nie zostanie odliczona od podstawy obliczenia podatku (poza korzystaniem z ulgi sponsoringowej i kosztami podatkowymi).

•W zamian za przekazanie środków pieniężnych otrzymał Pan i będzie otrzymywał od Klubu ekwiwalentne wzajemne świadczenie o charakterze reklamowym.

•Klub wskazał w Umowie, że środki przekazane przez Pana w ramach Umowy w całości przeznaczone zostaną na finansowanie wydatków związanych z celem opisanym w art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, tj.:

–na zakup sprzętu sportowego,

–pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

–sfinansowanie wynagrodzenia kadry szkoleniowej,

dla poprawy warunków uprawiania sportu przez członków Klubu lub zwiększenia dostępności społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez Klub.

•Ewentualny czysty zysk Klubu nie będzie przeznaczony na wypłatę dywidendy.

•Działania związane z realizacją umowy z Klubem pozwalają na uzyskanie zupełnie nowej formy reklamy Pana działalności. Świadczone przez Klub usługi reklamowe pozwolą Panu pozyskać nowych klientów, być może z branż lub dziedzin życia, których do tej pory Pan nie obsługiwał. Działania reklamowe Klubu pomogą Panu dotrzeć do szerszego grona podmiotów (np. kibice), poznać nowe kontakty w środowisku ludzi sportu i biznesu, co również w dalszej perspektywie przełoży się na świadczone przez Pana usługi i uzyskiwane przychody. Postrzeganie Pana działalności przez dotychczasowych klientów wpłynie pozytywnie na Pana wizerunek. Tym samym ponoszone przez Pana wydatki w ramach Umowy i uzyskiwane w zamian usługi reklamowe w sposób pozytywny przełożą się na uzyskiwane przez Pana przychody (poznanie Pana działalności przez szersze grono potencjalnych klientów, co przełoży się na dodatkową obsługę i usługi, a także pozwolą na zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów (odbiór Pana działalności przez dotychczasowych klientów wpłynie pozytywnie na Pana wizerunek, co wpłynie na kontynuację i utrwalenie współpracy). W związku z podjęciem współpracy z Klubem, o którym mowa w ramach wniosku już zgłosili się do Pana nowi klienci, którzy dowiedzieli się o Pana działalności właśnie wskutek reklamy prowadzonej przez Klub.

Pytania

W uzupełnieniu wniosku sformułował Pan następujące pytania.

1)Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, wydatki na reklamę w ramach zawartej Umowy poniesione w 2024 r. mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przeze mnie działalności w 2024 r.?

2)Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, ponosząc wydatki wynikające z zawartej Umowy, jako sponsor Klubu, jestem uprawniony do skorzystania w zeznaniu podatkowym za 2024 r. z tzw. ulgi sponsoringowej, o której mowa w przepisach art. 26ha ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

W sformułowanym w uzupełnieniu wniosku własnym stanowisku podaje Pan, że Pana zdaniem wydatki na reklamę poniesione w ramach zawartej Umowy mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Pana działalności w 2024 r. Dodatkowo, ponosząc wydatki w ramach zawartej Umowy, jako sponsor Klubu, jest Pan uprawniony do skorzystania z tzw. ulgi sponsoringowej, o której mowa w przepisach art. 26ha ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych, przy rozliczeniu rocznym PIT za 2024 r.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl tego przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

•został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

•jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

•pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

•poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

•został właściwie udokumentowany,

•nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zauważyć należy, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”.

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo, że pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Zaznaczyć należy, że do obowiązków podatnika należy właściwa dokumentacja poniesionych kosztów.

W związku z powyższym, w świetle przedstawionego stanu faktycznego i przesłanek, które musi spełnić poniesiony wydatek, aby mógł stanowić koszt uzyskania przychodu, Pana zdaniem wydatki na reklamę w ramach zawartej Umowy mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Pana działalności, wszystkie przesłanki są bowiem spełnione.

Od dnia 1 stycznia 2022 r. obowiązują przepisy art. 26ha ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które wprowadzają m.in. ulgę sponsoringową. Miała to być zachęta podatkowa dla przedsiębiorców, którzy angażują się w działalność społecznie pożyteczną i wspierają działalność sportową, kulturalną, szkolnictwo wyższe oraz naukę. Dzięki tym regulacjom, podatnicy, prócz standardowego rozliczenia na zasadach ogólnych wydatków na sponsoring w kosztach uzyskania przychodów, mogą w ramach dodatkowej ulgi sponsoringowej odliczyć dodatkowe 50% kosztów. Finalnie więc, podatnik rozliczy podatkowo 150% wydatków poniesionych na sponsoring (100% w kosztach, 50% w ramach ulgi).

Zgodnie z art. 26ha ust. 1 ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą może odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność:

1)sportową,

2)kulturalną w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,

3)wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę - przy czym kwota odliczenia nie może przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 26ha ust. 2 ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność sportową uznaje się koszty poniesione na finansowanie:

1)klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, na realizację celów wskazanych w art. 28 ust. 2 tej ustawy;

2)stypendium sportowego;

3)imprezy sportowej niebędącej masową imprezą sportową, o której mowa w art. 3 pkt 3 ustawy z 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2171).

Zgodnie z art. 26ha ust. 8 ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty, o których mowa w ust. 1, podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 26ha ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty, o których mowa w ust. 1.

Stosownie natomiast do art. 26ha ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik korzystający z odliczenia składa w terminie złożenia zeznania, w którym dokonuje tego odliczenia, informację, według ustalonego wzoru, zawierającą wykaz poniesionych kosztów podlegających odliczeniu.

Zgodnie z art. 26ha ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku skorzystania z odliczenia kosztów, o których mowa w ust. 1, przepisu art. 23 ust. 1 pkt 45 nie stosuje się.

Biorąc pod uwagę przepisy art. 26ha ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także przedstawiony stan faktyczny, wskazać należy, że poniesione przez Pana wydatki spełniają przesłanki do skorzystania z ulgi, o której mowa w przedstawionych regulacjach art. 26ha ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jest Pan podatnikiem prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W 2024 r. ponosi Pan wydatki na działalność sportową, na rzecz Klubu, który działa w formie spółki akcyjnej i spełnia przesłanki wskazane w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie. W Umowie wskazane są wzajemne i ekwiwalentne świadczenia obu stron. Klub będzie świadczył na Pana rzecz usługi reklamowe (popularyzujące), za które otrzyma wynagrodzenie na podstawie wystawionej faktury VAT. Wynagrodzenie wypłacone będzie z Pana środków, nie będzie zwrócone w jakiejkolwiek formie. W Umowie literalnie wskazane zostały cele, na które przekazane zostaną środki uzyskane z tytułu świadczonych na Pana rzecz usług. Cele te spełniają przesłanki wskazane w przepisach art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie (mimo, że wskazano tam jedynie katalog otwarty). W statucie Klubu wskazano natomiast, że Spółka nie działa w celu osiągnięcia zysku, a ewentualny czysty zysk Spółki może być przeznaczony uchwałą Walnego Zgromadzenia na kapitał zapasowy, rezerwowy, inne kapitały lub fundusze Spółki, bądź bezpośrednio na realizację celów statutowych Spółki. Nie będzie więc przeznaczony na wypłatę dywidendy.

W związku z powyższym, spełnione zostały przesłanki do skorzystania z ulgi na sponsoring, o której mowa w art. 26ha ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Koszty uzyskania przychodów

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl tego przepisu – podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów.

Stąd, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

•został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

•jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

•pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

•poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

•został właściwie udokumentowany,

•nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W tym miejscu podkreślam, że koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tych przychodów.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodów” zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tych przychodów, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważam też, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodów), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”. Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów.

Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, mimo że pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i oﬁar wszelkiego rodzaju, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy o działalności pożytku publicznego, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem – do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty reklamy. Wydatki poniesione na reklamę, jako niewymienione w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem że wydatki te spełniają kryteria określone w art. 22 ust. 1 tej ustawy.

Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, przez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego.

Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym przez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także przez rozpowszechnianie logo firmy. Dlatego można wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Wśród działań podejmowanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, mających na celu kształtowanie popytu na oferowane przez nie towary, usługi bądź markę można wyróżnić sponsoring. Jest on definiowany, jako „finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności” (Słownik wyrazów obcych PWN – wersja internetowa). Sponsorowanie może wiązać się z otrzymywaniem świadczeń wzajemnych od podmiotu sponsorowanego bądź też mieć charakter jednostronny. Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od tego stosunku prawnego. W tym miejscu zaznaczam, że umowy sponsoringu należą do kategorii umów nienazwanych – żadne przepisy nie zawierają bowiem ich definicji.

Możliwość ich zawarcia będzie wynikać z reguły ogólnej zawartej w art. 353¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061), który zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym.

W myśl bowiem art. 353¹ ustawy Kodeks cywilny:

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Sponsoring jest jedną z form promocji, polegającą na skojarzeniu pozytywnego obrazu sponsorowanego ze sponsorem, którego znak towarzyszy imprezom lub działaniom sponsorowanej osoby lub instytucji. Sponsoring jest uznawany za formę reklamy, której przedmiotem jest firma i jej produkty. Sponsorowanie ma także kształtować pozytywny wizerunek firmy i popularyzować jej nazwę na rynku. Zwiększenie popularności firmy może mieć wpływ na wzrost uzyskiwanych przez nią przychodów.

Umowa sponsoringu może przybrać formę tzw. sponsoringu właściwego (wzajemność świadczeń) lub sponsoringu niewłaściwego (który swoim charakterem zbliżony jest do darowizny, gdyż zawiera się w jednostronnym zobowiązaniu się sponsora do finansowania sponsorowanego).

Gdy umowa zawarta między stronami przewiduje, że w zamian za przekazanie określonych środków pieniężnych, wartości rzeczowych lub świadczeń sponsor otrzyma od podmiotu sponsorowanego ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym, można mówić o tzw. sponsoringu właściwym. Stanowi on w istocie odpłatne nabycie usług reklamowych. Koszty sponsoringu właściwego stanowią wówczas w całości koszty uzyskania przychodów sponsora.

W przypadku, gdy sponsor nie otrzymuje żadnego świadczenia wzajemnego od podmiotu sponsorowanego, poniesione przez niego wydatki mają charakter darowizny (tzw. sponsoring niewłaściwy). Wówczas należy mieć na względzie postanowienia art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju – z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych w tym przepisie – nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Oznacza to w praktyce, że do kosztów mogą być zaliczone jedynie wydatki stanowiące ekwiwalent za uzyskany towar, czy usługę.

Możliwa jest również sytuacja, gdy umowa sponsoringu przewiduje co prawda obustronne świadczenia sponsora i sponsorowanego, jednak nie są one ekwiwalentne. Wydatki na sponsoring są wówczas kosztami uzyskania przychodów tylko do wysokości wartości usług reklamowych świadczonych przez sponsorowanego. W pozostałej części powinny być traktowane jak darowizna.

Skoro w przepisach brak jest regulacji odnoszących się do umowy sponsoringu koniecznym jest, aby strony sformułowały w umowie w sposób szczegółowy wzajemne prawa i obowiązki. Przede wszystkim przedmiotowa umowa musi być umową o świadczenie wzajemne tego typu, że sponsor zobowiąże się do finansowego lub rzeczowego wsparcia sponsorowanego, a sponsorowany zobowiąże się do podjęcia działań popularyzujących przedsiębiorcę (np. reklamowania nazwy sponsora, logo, czy prowadzonej przez niego działalności). W szczególności istotne jest, aby w sposób jak najbardziej precyzyjny zostały określone wzajemne świadczenia stron oraz jeżeli jest to możliwe, wartość tych świadczeń.

Należy bowiem zaznaczyć, że w przypadku tego typu umów występuje zasada ekwiwalentności świadczeń w odniesieniu do kosztów podatkowych. W konsekwencji, tylko takie ukształtowanie w umowie obowiązków sponsorowanego daje podatnikowi korzyści, które pozwalają stwierdzić związek przyczynowo-skutkowy z przychodami, a tym samym możliwość zaliczenia wydatku poniesionego na sponsoring do kosztów uzyskania przychodów w myśl ww. art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że:

•Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną w formie podatku liniowego.

•Zawarł Pan umowę sponsoringu z podmiotem będącym klubem sportowym w rozumieniu ustawy o sporcie. Umowa została zawarta na czas określony, tj. od 2024 r. do 2025 r.

•W okresie obowiązywania umowy zobowiązał się Pan do zapłaty na rzecz klubu wynagrodzenia, które jest płatne na podstawie faktur wystawionych przez klub.

•Środki finansowe uzyskane z realizacji umowy klub przeznaczy w całości na zakup sprzętu sportowego, na pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego oraz na sfinansowanie wynagrodzenia kadry szkoleniowej.

•Wartość wydatków z tytułu umowy sponsoringowej nie została ani nie zostanie Panu oraz Klubowi w jakikolwiek sposób zwrócona.

•Wartość wydatków z tytułu umowy sponsoringowej nie została ani nie zostanie odliczona od podstawy obliczenia podatku (poza korzystaniem z ulgi sponsoringowej i kosztami podatkowymi).

•W zamian za przekazanie środków pieniężnych otrzymał Pan i będzie otrzymywał od Klubu ekwiwalentne wzajemne świadczenie o charakterze reklamowym.

Pana wątpliwości dotyczą m.in. kwestii, czy może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki z tytułu umowy zawartej z klubem w postaci wypłaconego, na podstawie umowy, wynagrodzenia na rzecz klubu.

Mając na uwadze brzmienie analizowanego przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz kierując się treścią wniosku, stwierdzam że wydatki na reklamę poniesione przez Pana w 2024 r. w ramach zawartej umowy z klubem mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Pana działalności w 2024 r.

Jak wskazał Pan bowiem ww. wydatki zostały poniesione z Pana zasobów majątkowych. Ich wartość nie została Panu w jakikolwiek sposób zwrócona. Są udokumentowane. Działania reklamowe klubu pomogą Panu dotrzeć do szerszego grona podmiotów, poznać nowe kontakty w środowisku ludzi sportu i biznesu, co również w dalszej perspektywie przełoży się na świadczone przez Pana usługi i uzyskiwane przychody. W związku z podjęciem współpracy z klubem zgłosili się do Pana nowi klienci, którzy dowiedzieli się o Pana działalności właśnie wskutek reklamy prowadzonej przez klub.

Ulga na działalność sportową

Pana wątpliwości dotyczą również możliwości skorzystania przez Pana z ulgi na działalność sportową.

Zgodnie z art. 26ha ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą może odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność sportową,

–przy czym kwota odliczenia nie może przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 26ha ust. 2 pkt 1ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność sportową uznaje się koszty poniesione na finansowanie klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, na realizację celów wskazanych w art. 28 ust. 2 tej ustawy.

Zgodnie z art. 26ha ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty, o których mowa w ust. 1, podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 26ha ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty, o których mowa w ust. 1.

Stosownie do art. 26ha ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnik korzystający z odliczenia składa w terminie złożenia zeznania, w którym dokonuje tego odliczenia, informację, według ustalonego wzoru, zawierającą wykaz poniesionych kosztów podlegających odliczeniu.

Zgodnie z art. 26ha ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku skorzystania z odliczenia kosztów, o których mowa w ust. 1, przepisu art. 23 ust. 1 pkt 45 nie stosuje się.

W celu zatem skorzystania z preferencji podatkowej wynikającej z art. 26ha ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą powinien ponieść koszty na działalność sportową, w tym na finansowanie klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie, na realizację przez niego celów wskazanych w art. 28 ust. 2 tej ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1488):

Sportem są wszelkie formy aktywności ﬁzycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji ﬁzycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o sporcie:

Działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego.

Stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy o sporcie:

Klub sportowy działa jako osoba prawna.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie:

Klub sportowy, działający na obszarze danej jednostki samorządu terytorialnego, niedziałający w celu osiągnięcia zysku, może otrzymywać dotację celową z budżetu tej jednostki na podstawie uchwały, o której mowa w art. 27 ust. 2, z zastosowaniem przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2023 r. poz. 1270, z późn. zm.⁾) w zakresie udzielania dotacji celowych dla podmiotów niezaliczanych do sektora finansów publicznych i niedziałających w celu osiągnięcia zysku.

W myśl art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie:

Dotacja, o której mowa w ust. 1, ma służyć realizacji celu publicznego, o którym mowa w art. 27 ust. 2, i może być przeznaczona w szczególności na:

1)realizację programów szkolenia sportowego,

2)zakup sprzętu sportowego,

3)pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

4)pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5)sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej

–jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

Co istotne ulga sponsoringowa jest skierowana wyłącznie dla podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, z której dochody są opodatkowane na ogólnych zasadach według skali podatkowej lub podatkiem liniowym. Nie przysługuje zatem podatnikom uzyskującym przychody z innych źródeł.

Jak Pan wskazał w opisie sprawy:

•Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną w formie podatku liniowego.

•Zawarł Pan umowę sponsoringu z podmiotem będącym klubem sportowym w rozumieniu ustawy o sporcie.

•Środki finansowe uzyskane z realizacji umowy klub przeznaczy w całości na zakupu sprzętu sportowego, na pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego oraz na sfinansowanie wynagrodzenia kadry szkoleniowej.

•Wartość wydatków z tytułu umowy sponsoringowej nie została ani nie zostanie Panu oraz klubowi w jakikolwiek sposób zwrócona.

•Wartość wydatków z tytułu umowy sponsoringowej nie została ani nie zostanie odliczona od podstawy obliczenia podatku (poza korzystaniem z ulgi sponsoringowej i kosztami podatkowymi).

Zatem mając na uwadze przedstawiony przez Pana opis sprawy oraz przytoczone powyżej przepisy prawa stwierdzam, że jest Pan uprawniony do skorzystania z ulgi na działalność sportową, o której mowa w przepisach art. 26ha ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy rozliczeniu rocznym za 2024 r.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń.

Odnosząc się natomiast do Pana sformułowania:

Warto także nadmienić, że Organ część zadanych pytań formułuje pomimo faktu, iż odpowiedzi na nie znajdują się w przesłanym pierwotnie wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego.

wskazuję, że wbrew Pana twierdzeniu informacje, o które poprosiłem Pana w wezwaniu nie znajdowały odzwierciedlenia w opisie sprawy. Jak już bowiem wskazałem m.in. w wezwaniu w części zatytułowanej „Dlaczego doprecyzowanie opisu sprawy jest konieczne”:

(…) Nie możemy opierać się na stwierdzeniach zawartych we własnym stanowisku Wnioskodawcy.

Wydając bowiem interpretację indywidualną mogę jedynie pozytywnie lub negatywnie ocenić, z przytoczeniem przepisów prawa podatkowego, czy stanowisko pytającego zawarte we wniosku odnoszące się do regulacji przepisów prawa podatkowego jest słuszne i znajduje oparcie w okolicznościach przedstawionego zdarzenia. Przy czym stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe powinien/powinno wskazywać wszystkie okoliczności, które są istotne w kontekście sprawy, która jest tematem wniosku.

Tym samym zawarte w wezwaniu pytania w celu doprecyzowania opisu sprawy były niezbędne w celu wydania interpretacji w zakresie nakreślonym przez Pana pytaniami w odniesieniu do wskazanych przez Pana przepisów mających być przedmiotem interpretacji. Nie mogłem bowiem na etapie analizy wniosku dokonać oceny Pana stanowiska opierając się wyłącznie na stwierdzeniach zawartych w Pana stanowisku, które stanowiły Pana ocenę przedstawionej sytuacji, a nie opis sprawy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie