Obowiązki płatnika w związku z przyszłym konkursem sprzedażowym organizowanym przez Kontrahenta Spółki.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z dnia 24 i 25 września 2024 r.(data wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (zwany dalej także Spółką) posiada (…) i zajmuje się (…). Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (jest rezydentem podatkowym w Polsce). Spółka od 2022 r. stosuje opodatkowanie CIT w ramach tzw. systemu estońskiego. Wnioskodawca sprzedaje swoje usługi, (…) innym podmiotom zarówno prowadzącym jak i nieprowadzącym działalności gospodarczej (dalej: Klienci). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca współpracuje z wieloma kontrahentami np. towarzystwami (firmami) (...) pośrednicząc w sprzedaży ich usług na podstawie zawartych umów o współpracy (dalej: Kontrahenci). W ramach umów o współpracy określane jest wynagrodzenie Spółki z tytułu pośrednictwa w sprzedaży produktów/usług Kontrahentów – najczęściej jest to określona procentowo prowizja. Na tej podstawie Wnioskodawca na koniec określonych w umowie okresów rozliczeniowych wystawia na rzecz Kontrahentów faktury VAT. Przykładowo Spółka pośredniczy w sprzedaży usług (...) jako pośrednik i z tego tytułu uzyskuje prowizję od wartości sprzedanych (...) jako pośrednik. Sprzedaż towarów/usług Kontrahentów na rzecz Klientów obsługują dedykowani pracownicy Spółki – osoby zatrudnione przez Spółkę na umowach o pracę które dysponują odpowiednimi kwalifikacjami pozwalającymi na fachowe doradztwo przy obsłudze Klienta (dalej Pracownicy). Obecnie jeden z Kontrahentów – (...) - w celu zwiększenia sprzedaży swoich towarów/usług chciałby zaproponować Pracownikom udział w konkursie sprzedażowym, który organizuje dla pracowników podmiotów prowadzących podobną działalność jak Spółka na terytorium kraju. Szczegóły organizowanego przez Kontrahenta konkursu sprzedażowego zostały określone przez Kontrahenta w regulaminie konkursu, zawierającym informacje takie jak: nazwa akcji i organizatora, określenie, kto może być uczestnikiem, określenie zadania konkursowego, wyszczególnienie przewidywanych nagród, zasady wyboru zwycięzców. Ponadto wskazuje osoby odpowiedzialne za prawidłowy, zgodny z regulaminem przebieg akcji. Regulamin określa także przewidywaną liczbę zwycięzców, a także wskazuje na sposób wydania nagród laureatom. Konkursy polegają na podjęciu rywalizacji i wykonaniu określonego zadania konkursowego. Uczestnicy poprzez podjęcie współzawodnictwa walczą o uzyskanie najlepszego wyniku w zakresie sprzedaży produktów Kontrahenta w danym okresie. Zadanie konkursowe zakłada osiągnięcie najwyższego wolumenu sprzedaży produktów danego rodzaju. Następnie tworzona jest przez Kontrahenta lista rankingowa, na podstawie której wyłaniani są zwycięzcy, którzy osiągnęli najwyższy wynik. Nagrody przekazywane laureatom mogą przybierać formę rzeczową lub pieniężną. Kontrahent jako organizator konkursu przewiduje przyznanie dodatkowych środków na pokrycie należności publicznoprawnych. Pula nagród jest określona w regulaminie konkursu, dopuszczalne jest przyznanie kilku lub kilkunastu nagród. Niemniej jednak, liczba nagród w konkursie jest ograniczona, tj. konkurs organizowany przez Kontrahenta nie przewiduje możliwości przyznania nagrody każdemu jednemu uczestnikowi, chyba że każdy uczestnik przekroczy określony próg sprzedażowy tj. że liczba nagród uzależniona jest od ilości uczestników spełniających progi przyznania nagród. Spółka została poinformowana o planowanym konkursie sprzedażowym organizowanym przez Kontrahenta skierowanym do Pracowników – udział Pracowników w tego typu przedsięwzięciu jest zawsze uzależniony od wyrażenia zgody przez Wnioskodawcę jako pracodawcę (np. w tym przypadku działającego jako (...)). Organizowany przez Kontrahenta konkurs sprzedażowy w którym mogą uczestniczyć Pracownicy Wnioskodawcy poza wygenerowaniem odpowiednich wolumenów sprzedaży ma także przyczyniać się do wzrostu satysfakcji i zadowolenia z wykonywanej pracy przez Pracowników. Poza tym, konkurencja między Pracownikami związana z chęcią osiągnięcia najlepszego wyniku wpływa pozytywnie na efektywność ich pracy oraz zwiększa wydajność działań wykonywanych w ramach obowiązków służbowych. Zaangażowanie pracowników przekłada się na zwiększenie przychodów u Wnioskodawcy, co ma przełożenie na uzyskanie dodatkowego przychodu od Kontrahenta za wyniki sprzedażowe Spółki. Pracownik w przypadku zwiększenia wyników sprzedażowych w związku z uczestnictwem w konkursie sprzedażowym może ewentualnie otrzymać w takiej sytuacji premię uznaniową od Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazuje, że organizowany przez Kontrahenta konkurs sprzedażowy nie jest grą losową, zakładem wzajemnym ani inną grą wyszczególnionymi w ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 201, poz. 1540 z późn. zm.). Wnioskodawca nie ponosi kosztów konkursu sprzedażowego organizowanego przez Kontrahenta, w szczególności nie ponosi kosztów nagród przyznawanych przez Kontrahenta Pracownikom. Spółka nie ma także wpływu na organizowanie konkursu sprzedażowego przez Kontrahenta, w szczególności w zakresie tego czy, kiedy i jak taki konkurs będzie organizowany oraz kiedy i jakie nagrody zostały przekazane oraz w jakiej formie nastąpi rozliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych od otrzymanej nagrody. Umowa o pracę zawierana z Pracownikiem nie zawiera także informacji o konkursach sprzedażowych organizowanych przez Kontrahentów. W szczególności, w zakresie postanowienia określające wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę należne Pracownikowi brak jest informacji na temat możliwości uzyskania nagród w konkursach sprzedażowych organizowanych przez Kontrahentów. Kwestie uczestnictwa Pracowników w konkursach sprzedażowych organizowanych przez Kontrahentów nie są także regulowane wewnętrznymi regulaminami zakładu pracy czy też układami zbiorowymi pracy. Kontrahent jednak wymaga aby Spółka wyraziła zgodę na udział Pracowników w konkursie. Spółka nie uczestniczy w przekazywaniu nagród przez Kontrahentów na rzecz Pracowników.

Pytanie

Czy wartość nagród przyznanych Pracownikom w związku z wygraną w opisanym zdarzeniu przyszłym konkursie sprzedażowym organizowanym przez Kontrahenta Spółki stanowić będzie dla nich przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym Spółka jest zobowiązana do pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych jako płatnik oraz spełnienia obowiązków informacyjnych jako płatnik tj. wykazania ww. nagród w deklaracjach PIT-11 oraz PIT-4R ?

Państwa stanowisko w sprawie

Wartość nagród przyznanych Pracownikom w związku z wygraną w opisanym w zdarzeniu przyszłym konkursie sprzedażowym organizowanym przez Kontrahenta Spółki nie będzie stanowić dla nich przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i, w związku z tym, Spółka nie jest zobowiązana do pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz nie jest zobowiązana do spełnienia obowiązków informacyjnych tj. nie będzie obowiązana do wykazania ww. nagród w deklaracjach PIT-11 oraz PIT-4R.

UZASADNIENIE

1.Obowiązki płatnika

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.: 1. obliczenie, 2. pobranie, 3. wpłacenie - podatku, zaliczki lub raty. Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 ustawy - Ordynacja podatkowa, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ww. ustawy.

2.Opodatkowanie przychodów ze stosunku pracy

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są m.in.:

–stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1);

–przychody z innych źródeł (pkt 9). Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przychodami ze stosunku pracy są zatem otrzymane lub postawione do dyspozycji pracownika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne, a także wartość otrzymanych świadczeń w naturze (bądź ich ekwiwalenty) oraz innych nieodpłatnych świadczeń bez względu na źródło ich finansowania.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Przedstawiony katalog jest katalogiem otwartym, o czym świadczy użycie sformułowania "w szczególności". Oznacza to, że o przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Istota bowiem przychodu podatkowego polega właśnie na tym, że ma on charakter trwałego przysporzenia w majątku podatnika.

W myśl art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do treści art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Z treści art. 41 ust. 4 ww. ustawy, wynika, że płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Ustawa o PIT nie zawiera definicji pojęcia "stosunku pracy", jednak niewątpliwym jest, że ustawodawca odnosi się do definicji stosunku pracy, uregulowanego w art. 22 § 1 Ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (Dz. U. z 2022 r. poz. 1510 ze zm., dalej jako "Kodeks Pracy"), zgodnie z którym przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Innymi słowy, zgodnie z tą normą pracownik za pracę wykonaną na rzecz pracodawcy otrzymuje od niego wynagrodzenie.

Artykuł 12 ust. 1 ustawy o PIT w zasadzie nie zawiera również definicji przychodów ze stosunku pracy, a jedynie określa jakie formy świadczeń zaliczamy do przychodów ze stosunku pracy. Są to "wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń". Dalej ustawodawca wymienia przykłady świadczeń, zaliczających się do przychodów "pracowniczych", a wyliczenie to ma charakter otwarty. W związku z tym należy uznać, że ustawodawca dopuszcza sytuacje, w których mogą istnieć innego rodzaju świadczenia, będące przychodami ze stosunku pracy, a które nie są zawarte w owym przykładowym wyliczeniu, ale - co wymaga szczególnego podkreślenia - tylko pod warunkiem, że będą to w dalszym ciągu świadczenia ze stosunku pracy (wynikające ze stosunku pracy). Nie jest bowiem przypadkiem, iż ustawodawca nie wymienił w przywołanym przepisie ani jednego przykładu świadczeń, który nie wynikałby z prawa pracy, a który wchodziłyby w zakres przedmiotowy art. 12 ust. 1 ustawy o PIT. W niniejszej sprawie kluczowe znaczenie ma sfomułowanie "wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń", które nie powinno być stosowane w oderwaniu od pozostałej części ust. 1 art. 12 ustawy o PIT. Nie są bowiem zaliczane do przychodów ze stosunku pracy "wszelkiego rodzaju wypłaty" - nawet jeśli dokonuje ich pracodawca – a jedynie te, które wynikają ze "stosunku pracy". Oznacza to, że warunkiem sine qua non powstania przychodu "pracowniczego" na gruncie art. 12 ust. 1 ustawy o PIT jest to, że przychód ten musi wynikać ze "stosunku pracy". Dopiero po spełnieniu przez dane świadczenie tego warunku wstępnego, można przejść do analizy pozostałych cech rozpoznawczych przychodu "pracowniczego", tj. m.in. tego, czy świadczenie może być zakwalifikowane jako "wszelkiego rodzaju wypłaty". Inaczej mówiąc, "wszelkiego rodzaju wypłaty" będące przychodami ze stosunku pracy są należnościami pracownika, wynikającymi z pracy, do świadczenia których zobowiązany jest jako pracodawca, na podstawie istniejącego między stronami stosunku pracy - tj. zobowiązania pracownika do świadczenia określonego rodzaju pracy na rzecz pracodawcy. Te należności wynikają z różnego rodzaju uregulowań prawnych, w szczególności z prawa pracy. Powoduje to, iż pracodawca zatrudniając pracownika ma pełną wiedzę o tym, jaki przychód osiągnie pracownik i tym samym jaki będzie koszt uzyskania przychodu z tytułu jego zatrudnienia. Wszelkie inne świadczenia, niewynikające ze stosunku pracy, a będące jednocześnie całkowicie niezależne od pracodawcy (a zatem niewynikające ze stosunku pracy), nie mogą być uznane za przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT. Prawidłowość takiej wykładni potwierdza także treść art. 31 ustawy o PIT, określającego obowiązki płatników - zakładów pracy, który nakazuje im pobieranie w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku pracy. Także i ten przepis wiąże przychody ze stosunku pracy z przychodami pochodzącymi od pracodawcy ze stosunku pracy. Ponadto istotne jest również to, iż ustawodawca w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT użył sformułowania "ze" stosunku pracy. Powoduje to, że przychód musi wynikać wprost ze stosunku pracy, a nie niejako "przy okazji" stosunku pracy. Stosunek pracy to relacja między pracownikiem a pracodawcą, w którym pracownik świadczy określonego rodzaju pracę na rzecz pracodawcy, w zamian za co otrzymuje od niego wynagrodzenie.

W konsekwencji, skoro stosunek pracy jest źródłem uzyskiwanych przez pracownika świadczeń, to kwota otrzymana przez pracownika musi być treścią tego stosunku. Ze stosunku pracy mogą wynikać tylko te przychody, które trafiają od jednej strony tego stosunku do drugiej strony i są z tym stosunkiem immanentnie związane. W doktrynie wskazuje się, że podstawowym składnikiem wynagrodzenia za pracę jest wynagrodzenie zasadnicze, które może być uzupełniane różnymi dodatkami, premiami, etc. Tym samym za zasadne należy uznać twierdzenie, że regulacja art. 12 ust. 1 ustawy o PIT dotyczy tylko takich świadczeń, które są nierozerwalnie związane i wprost wynikają ze stosunku pracy, a jednocześnie są regulowane pewnymi aktami prawa (również odrębnymi od Kodeksu pracy ustawami, zbiorowymi układami pracy itp.). Nie budzi wątpliwości, że różnego rodzaju dodatki, regulowane Kodeksem pracy lub innymi przepisami prawa pracy, są związane ze stosunkiem pracy. Jednakże nie można tego powiedzieć o nagrodach przyznawanych przez Kontrahentów w ramach organizowanych przez nich konkursach sprzedażowych. Te są dobrowolnie wręczane, na podstawie regulaminu danego konkursu sprzedażowego, przez Kontrahenta na rzecz indywidualnie oznaczonego Pracownika. To więź powstała na linii Kontrahent-Pracownik, a nie stosunek pracy zawarty z Wnioskodawcą, stanowi podstawę przekazania nagrody. Nie ma przy tym żadnego znaczenia forma przekazywania przez Kontrahentów nagród na rzecz Pracowników, ponieważ niezależnie od formy przekazania – rzeczowa albo pieniężna, nie zmienia się jego istota (treść stosunku i jego strona podmiotowa). W każdym przypadku jest to świadczenie dobrowolne, dokonujące się w relacji Kontrahent-Pracownik. Wskazać należy także że Wnioskodawca nie uczestniczy w przekazywaniu nagród pomiędzy Kontrahentem a Pracownikiem np. nagrody pieniężne są wypłacane bezpośrednio na konto Pracownika. Wnioskodawca, poza wyrażeniem zgody na udział Pracownika w konkursie sprzedażowym, nie interferuje w żaden sposób w stosunek prawny między Kontrahentem a Pracownikiem wynikający z przyrzeczenia publicznego, określonego w art. 919 i nast. KC. Umowy te nie są tożsame ze stosunkiem pracy, gdyż posiadają własną naturę prawną i opierają się na zasadzie swobody kontraktowej. Zatem umowy zawarte między pracownikiem a Wnioskodawcą dotyczą innych kwestii niż prawa i obowiązki stron stosunku pracy związane ze świadczeniem pracy. Ponadto napiwki nie są otrzymywane pod tytułem należności za wykonaną na rzecz Wnioskodawcy pracę, lecz pod tytułem gratyfikacji, którą w pełni arbitralnie określa Klient, który decyduje zarówno o fakcie przekazania napiwku, jak i o jego kwocie. Natomiast jak już wyżej wskazano, warunkiem sine qua non uznania danego świadczenia za przychód "pracowniczy" w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT jest związek (wynikanie) ze stosunkiem pracy (a nie z dowolnego innego stosunku prawnego). Co więcej, jak zaznaczono powyżej oraz w opisie zdarzenia przyszłego, kwestie związane z nagrodami nie są w żaden sposób uregulowane w zawieranych między spółką a pracownikami umowach o pracę, a nadto nie są one regulowane wewnętrznymi regulaminami zakładu pracy czy też w układach zbiorowych pracy. Biorąc powyższe pod uwagę oraz to, że nagroda uzyskiwana przez Pracownika w konkursie sprzedażowym nie jest darowizną, a nadto Kontrahent z Pracownikiem nie zawiera umowy zlecenia, umowy o pracę ani żadnej innej umowy nazwanej, należy uznać, że przychód z tego tytułu nie będzie dla Pracowników przychodem ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.

3.Kwalifikacja przychodów z tzw. konkursów sprzedażowych

Jak wskazuje art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są przychody z innych źródeł. Za przychody z innych źródeł, według art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dopłaty, nagrody i inne nieopłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą organów podatkowych wartość nagród, które będą przyznawane dla zwycięzców konkursów skierowanych do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, stanowić będzie dla tych osób na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Kontrahent jako płatnik obowiązany będzie do odprowadzenia podatku na konto właściwego urzędu skarbowego i sporządzenia deklaracji PIT-8AR, ujmując w niej kwotę zryczałtowanego podatku dochodowego. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 24 kwietnia 2024 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP3-1.4011.44.2024.2.MS2 wskazał: „Odnosząc się zatem do Państwa obowiązków płatnika w odniesieniu do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej należy wskazać, że w niniejszej sprawie, uzyskany w wyniku konkursu przychód (wartość wygranej) dla tychże uczestników konkursu kwalifikujemy do przychodów z innych źródeł, w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Zatem wartość nagród, które będą przyznawane dla zwycięzców konkursów skierowanych do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, stanowić będzie dla tych osób na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy”. Biorąc powyższe pod uwagę oraz to, że nagroda uzyskiwana przez Pracownika w konkursie sprzedażowym nie jest darowizną, a nadto Kontrahent z Pracownikiem nie zawiera umowy zlecenia, umowy o pracę ani żadnej innej umowy nazwanej, należy uznać, że przychód z tego tytułu nie będzie dla Pracowników przychodem ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, lecz jest przychodem z innych źródeł, których opodatkowanie reguluje art. 20 ustawy o PIT. W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie płatnikiem z tytułu nagród uzyskanych przez Pracowników w konkursach organizowanych przez Kontrahentów, a zatem nie będą na nim ciążyły obowiązki płatnika, opisane m.in. w art. 31 w zw. z art. 32 w zw. z art. 38 ustawy o PIT oraz nie będzie obowiązany do wykazania ww. nagród w deklaracjach PIT-11 oraz PIT-4R.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z powołanej definicji wynika, że o tym, kto jest płatnikiem danego podatku rozstrzyga treść przepisów odpowiedniej ustawy właściwej dla tego podatku. Ma to swój wyraz w sformułowaniu „obowiązana na podstawie przepisów prawa”. Ustalenie, czy dany podmiot jest w konkretnym przypadku płatnikiem możliwe jest więc jedynie w oparciu o szczegółowe regulacje prawa podatkowego (w przedmiotowej sprawie – ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych (…).

Ustawa przewiduje przy tym dwa „tryby” zapłaty/poboru podatku dochodowego od osób fizycznych:

–tzw. samoobliczenie (samowymiar) i zapłatę podatku przez podatnika;

–obliczenie i pobór podatku przez płatnika.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się zgodnie z art. 12 ust. 1 ww ustawy:

(…) wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Ustawodawca ustanowił więc obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez:

–określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz

–określenie kategorii przychodów (dochodów) w odniesieniu do których na ww. podmiotach spoczywają obowiązki płatnika podatku.

W doktrynie utrwaliło się stanowisko, że dla kwalifikacji danego przychodu jako przychodu pochodzącego ze stosunku pracy (i stosunków pokrewnych) decydującego znaczenia nie ma nazwa świadczenia czy też tytuł wypłaty, ale przede wszystkim fakt, w ramach jakiego stosunku jest ono otrzymywane, od kogo pochodzi i na czyją rzecz jest dokonywane. Świadczeniodawcą (dokonującym) wypłaty jest pracodawca, natomiast beneficjentem jest pracownik (ewentualnie były pracownik).

Stanowisko to znajduje swoje odzwierciedlenie także w orzecznictwie. W wyroku z dnia 30 kwietnia 2024 r. I SA/Ke 141/24, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wyjaśnił, że:

Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające; swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, że w każdym przypadku, w którym uzyska on od pracodawcy realną korzyść mającą wymiar finansowy, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawodawca zawarł w art. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulacje dotyczące m.in. obowiązku sporządzenia rocznej informacji dotyczącej wszelkich istotnych dla obliczenia podatku wielkości.

Zgodnie z art. 38 ust. 1a ww. ustawy:

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 32-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy:

Płatnicy, o których mowa w art. 32, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74, 148 i 152-154. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że jeden z Państwa Kontrahentów chciałby zaproponować Państwa Pracownikom udział w konkursie, który organizuje dla pracowników podmiotów prowadzących podobną działalność jak Państwo. Nie ponoszą Państwo kosztów konkursu organizowanego przez Kontrahenta, w szczególności kosztów nagród przyznawanych przez Kontrahenta Pracownikom. Nie mają Państwo także wpływu na organizowanie konkursu przez Kontrahenta, w szczególności w zakresie tego czy, kiedy i jak taki konkurs będzie organizowany oraz kiedy i jakie nagrody zostały przekazane oraz w jakiej formie nastąpi rozliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych od otrzymanej nagrody. Umowa o pracę zawierana przez Państwa z Pracownikiem nie zawiera także informacji o konkursach sprzedażowych organizowanych przez Kontrahentów. Kwestie uczestnictwa Państwa Pracowników w konkursach sprzedażowych organizowanych przez Kontrahentów nie są także regulowane wewnętrznymi regulaminami zakładu pracy czy też układami zbiorowymi pracy. Kontrahent jednak wymaga aby wyrazili Państwo zgodę na udział Pracowników w konkursie. Nie uczestniczą Państwo w przekazywaniu nagród przez Kontrahentów na rzecz Pracowników.

Skoro zatem nagrody przyznane w związku z opisanym konkursem sprzedażowym nie są wypłacane przez Państwa i nie mają swojego źródła w łączącym Państwa z pracownikami stosunku pracy, to nie sposób uznać, że Pracownicy otrzymując od Kontrahenta nagrodę uzyskają od Państwa przychód ze stosunku pracy o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie będą więc Państwo zobowiązani do pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie przekazanych przez Kontrahenta nagród, oraz nie będzie na Państwu ciążył obowiązek informacyjny w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z wartością nagród otrzymanych przez Pracowników od Kontrahenta.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii dotyczącej ustalenia, czy na Kontrahencie spoczywają obowiązki płatnika lub obowiązki informacyjne. Kwestia ta nie jest bowiem Państwa indywidualną sprawą jako podmiotu, który nie pełni roli płatnika w zakresie opisanych we wniosku nagród.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. To na Wnioskodawcy ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Wnioskodawcy chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).