Zakres obowiązku podatkowego w rozumieniu art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 lipca 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zakresu obowiązku podatkowego w rozumieniu art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie organu – 2 października 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od października 2023 roku mieszka Pani i pracuje w Zjednoczonych Emiratach Arabskich (ZEA), na podstawie umowy o pracę. Ma Pani w ZEA status rezydenta, potwierdzony przez Kartę Identyfikacyjną Rezydenta (Resident Identity Card) ważną w okresie 24.10.2023 – 23.10.2024. W roku 2024 ponad 183 dni będzie Pani mieszkać za granicą, jednak 31 sierpnia 2024 r. kończy Pani pracę w ZEA i od września 2024 roku planuje Pani przeprowadzić się z powrotem do Polski na ok. 10 miesięcy (w celu skończenia studiów), po czym wyprowadzić się z powrotem za granicę (dostała Pani ustną ofertę zatrudnienia w swojej firmie w ZEA w następnym roku). Firma, w której pracuje Pani w ZEA nie ma siedziby w Europie.

Jest Pani w ZEA objęta ubezpieczeniem zdrowotnym. Ma Pani tam konta bankowe, gdzie znajduje się większość Pani oszczędności i z których korzysta Pani na co dzień. W Polsce ma Pani również rachunki z oszczędnościami w EUR oraz PLN, z których korzysta w przypadku wizyt w Europie oraz płatności w PLN.

Nie jest Pani zamężna, nie ma Pani dzieci. Ma Pani partnera w ZEA. Od wyjazdu w ubiegłym roku nie ma Pani w Polsce miejsca zamieszkania (mieszkała Pani w wynajmowanym pokoju). Pani główne źródło dochodu w bieżącym roku to Pani praca w ZEA. Jednak poza tym uzyskuje Pani dochód z najmu w Polsce (mieszkania, w którym nie mieszkała Pani od kilku lat), od którego płaci Pani podatek w Polsce. Przed wyjazdem z Polski studiowała Pani na polskiej uczelni. Obecnie (w roku akademickim 2023/2024) przebywa Pani na urlopie naukowym na tej uczelni. Otrzymuje Pani stypendium naukowe z projektu profesora uczelni, związane ze zdalnym uczestnictwem w projekcie naukowym w okresie październik 2023 – marzec 2025.

Uzupełnienie wniosku

Do 30 sierpnia (z tym dniem zakończyła się Pani umowa zatrudnienia) była Pani osobą o nieograniczonym obowiązku podatkowym w ZEA, tj. osobą fizyczną, która ma miejsce zamieszkania w ZEA (oraz status rezydenta i zatrudnienie), ale nie jest i nie była Pani obywatelem ZEA. Obywatelstwo w ZEA nie jest jednak konieczne do posiadania nieograniczonego obowiązku podatkowego tamże. Cytując treść interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 lutego 2015 r., nr IBPBII/1/415-908/14/ASz: „Obywatelstwo w Zjednoczonych Emiratach Arabskich przysługuje jedynie osobom urodzonym w ZEA pochodzenia arabskiego i posiada je ok. 20% ludności, ok. 80% ludności stanowią cudzoziemcy z 160 państw bez możliwości uzyskania obywatelstwa bez względu na to, jak długo przebywają i pracują w ZEA. Posiadanie obywatelstwa nie warunkuje w żaden sposób kwestii rezydencji podatkowej. Bez względu na obywatelstwo osoby zatrudnione w ZEA podlegają przepisom podatkowym prawa miejscowego”.

W Polsce, w okresie do 30 sierpnia 2024 r. posiadała Pani dwa konta bankowe z oszczędnościami w PLN oraz jedno konto z oszczędnościami w EUR. W związku z przeprowadzką z powrotem do Polski 30 sierpnia 2024 r. otworzyła Pani w Polsce również rachunek w USD i przelała na niego swoje oszczędności z ZEA. Poza tym posiadała Pani również przedmioty osobiste w piwnicy rodziców. Nie posiada Pani innego majątku.

Bierze Pani udział w projekcie naukowym (...), pod kierunkiem profesora na Uniwersytecie (...).

W Polsce mieszkają Pani rodzice oraz brat, a także znajomi. Przed powrotem do Polski z końcem sierpnia 2024 roku przebywała Pani w Polsce w 2024 roku tylko raz, podczas odwiedzin u rodziny i znajomych, od 22 grudnia 2023 r. do 3 stycznia 2024 r. Wizyta miała charakter towarzyski. Nocowała Pani u rodziny w (...) oraz u znajomych w (...).

W ZEA – oprócz kont bankowych – miała Pani też jedną kartę kredytową. Znacząca większość Pani wszystkich oszczędności była na koncie bankowym w ZEA. Miała Pani ze sobą wszystkie przedmioty osobiste używane na co dzień oraz sprzęt elektroniczny. Nie posiada Pani innego majątku. W ZEA mieszkała Pani w (...), w pokoju udostępnionym przez pracodawcę. Był on dla Pani wynajęty na czas zatrudnienia i Pani dostęp do niego skończył się z końcem zatrudnienia. Był to Pani udokumentowany adres zamieszkania przez cały okres pobytu. Natomiast w okresie czerwiec – sierpień przez ok. 90% czasu mieszkała Pani ze swoim partnerem w jego wynajmowanym mieszkaniu, również w (...), co nie jest jednak udokumentowane. Większość Pani rzeczy była w mieszkaniu partnera, jednak nadal przechowywała Pani część rzeczy w pokoju wynajętym przez pracodawcę.

W ZEA mieszka na stałe Pani partner. Od czasu Pani powrotu do Polski kontynuują Państwo związek na odległość, byli Państwo razem na wakacjach i planują odwiedzać się nawzajem w nadchodzących miesiącach, a także mają Państwo nadzieję zamieszkać razem w ZEA w następnym roku. Ma Pani w ZEA także znajomych, z którymi uczestniczyła w klubie książki, grała w zespole muzycznym i uprawiała sporty.

W okresie do 30 sierpnia 2024 r. Pani aktywność społeczna i kulturalna miała miejsce głównie w ZEA. Dołączyła Pani do zespołu muzycznego, gdzie grała na perkusji. Mieli Państwo próby raz w tygodniu oraz raz grali Państwo na evencie firmowym. Uczestniczyła Pani w wydarzeniach organizowanych przez klub towarzyski dla kobiet – wyjścia na kajaki, do kina, na kawę, klub książki. Chodziła Pani na wydarzenia kulturalne (prelekcje, wystawy, musicale) i uprawiała Pani sporty (siłownia, organizowane treningi, rowery, wspinaczka) sama i ze znajomymi. Jeśli chodzi o Polskę, utrzymywała Pani kontakt z rodziną i przyjaciółmi poprzez komunikatory internetowe. Skorzystała Pani ze swojego prawa wyborczego jako obywatelki Polski i zagłosowała z (...) w wyborach do Parlamentu Europejskiego.

Od stycznia do końca sierpnia 2024 roku nie miała Pani miejsca zamieszkania w Polsce. Od października 2023 roku do końca sierpnia 2024 roku miała Pani miejsce zamieszkania w ZEA, w (...), które było wpisane w Pani dokumentach nadających status rezydenta ZEA. Był to pokój wynajmowany dla Pani przez pracodawcę. W (...) spędziła Pani znaczącą większość czasu (ponad 183 dni) od początku roku 2024, z wyłączeniem kilkudniowych wyjazdów turystycznych oraz jednego służbowego.

W okresie, którego dotyczy wniosek, większość czasu przebywała Pani w ZEA (ponad 183 dni). W Polsce przed końcem sierpnia 2024 roku była Pani tylko raz, przez 3 dni, do 3 stycznia 2024 r.. Oprócz tego, z ZEA wyjechała Pani na kilka wyjazdów zagranicznych turystycznie (Oman, Nepal, razem ok. 18 dni) oraz służbowo (Anglia, Niemcy, ok. 7 dni). Ma Pani obywatelstwo polskie.

Pytanie

Czy w roku 2024 do 31 sierpnia 2024 r. nie posiada Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodka interesów życiowych), a co za tym idzie podlega Pani ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, w obecnym roku 2024 do 31 sierpnia 2024 r. nie jest Pani rezydentem podatkowym w Polsce, tj. podlega Pani ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W roku 2024 przebywa Pani poza terytorium Polski ponad 183 dni oraz – w Pani ocenie – nie ma Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych, co według art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa PIT) oznacza, ze nie ma Pani na terytorium RP miejsca zamieszkania. Zatem, na mocy art. 3 ust. 2a ustawy PIT, podlega Pani ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Jak wynika z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle natomiast art. 3 ust. 2b tej ustawy:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1)pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

2)działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

3)działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

4)położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

5)papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

5a) umorzenia, odkupienia, wykupienia i unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych utworzonych na podstawie przepisów obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz odpłatnego zbycia tych tytułów uczestnictwa;

6)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

7)tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

8)niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.

Według art. 4a ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie spoczywającego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis ten wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynika to z użycia w powołanym przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ww. ustawy analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.

Po analizie Pani powiązań osobistych i gospodarczych należy zgodzić się z Pani poglądem, że Pani ośrodek interesów życiowych w okresie wskazanym we wniosku, tj. od początku roku 2024 do końca sierpnia tego roku, nie znajdował się w Polsce. Uwzględniając ponadto fakt przebywania przez Panią na terytorium RP krócej niż 183 dni w roku podatkowym, w okresie tym nie była Pani polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

W konsekwencji, od początku roku 2024 do końca sierpnia tego roku podlegała Pani w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

Interpretacja ta nie rozstrzyga o państwie rezydencji w oparciu o normy wynikające z wewnętrznego prawa podatkowego ZEA, lecz odnosi się wyłącznie do polskich przepisów prawa podatkowego, które w Pani przypadku są wystarczające dla stwierdzenia braku nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce w okresie objętym wnioskiem.

Odnośnie do powołanej przez Panią interpretacji indywidualnej, interpretacja ta dotyczy konkretnej sprawy podatnika osadzonej w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące. Ponadto powołana interpretacja odnosi się do stanu prawnego obowiązującego przed zmianami wprowadzonymi protokołem podpisanym 11 grudnia 2013 r. Protokół ten między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich zmieniający Umowę między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisaną w Abu Zabi dnia 31 stycznia 1993 r. oraz protokół sporządzany w Abu Zabi dnia 31 stycznia 2013 r. wszedł w życie 1 maja 2015 r. a jego postanowienia stosuje się od 1 stycznia 2016 r.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).