Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 25 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą.

Wnioskodawca wnosi o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości zastosowania przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania kwalifikowanych dochodów z praw autorskich do programów komputerowych przenoszonych odpłatnie na wymienionego we wniosku Kontrahenta preferencyjną 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach w zeznaniu za rok podatkowy 2024 i zdarzenia przyszłe. Wnioskodawca rozpoczął prace badawczo-rozwojowe w roku 2022 r. i stan ten utrzymuje się do dziś.

Wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego – roku podatkowego 2024 oraz zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca zadał 4 pytania, zatem należy uznać, że wniosek dotyczy 8 stanów faktycznych.

I. Informacje ogólne o Wnioskodawcy.

Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania od 2022 r.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy opodatkowana jest podatkiem liniowym.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na własne ryzyko, podlega on również odpowiedzialności kontraktowej wskazanej w art. 471 i następnych kc.

Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz Klientów w oparciu o umowę współpracy, która pozostaje w związku wykonywaniem przez niego i Klienta działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wykonuje usługi we własnym zakresie, na własne ryzyko oraz na własną odpowiedzialność, z wykorzystaniem swojego doświadczenia oraz zasobów niezbędnych do pełnej, skutecznej i prawidłowej realizacji umowy współpracy.

Wnioskodawca podkreśla ponadto, że Umowa, która łączyła go z Kontrahentem nie nosiła znamion umowy pracę, Wnioskodawca nie działał pod kierownictwem Kontrahenta ani w czasie i miejscu wskazanym przez Kontrahenta. Kontrahent wskazywał jedynie ogólny kierunek działań Wnioskodawcy poprzez wskazanie wymagań, oczekiwań dotyczących działającego już produktu bądź oczekiwanych nowych funkcjonalności. Kontrahent wskazywał też ogólny termin realizacji, w którym Wnioskodawca zobowiązany był ukończyć dany projekt, produkt lub proces. Wnioskodawca wykonuje usługi dla swoich Kontrahentów w miejscu przez siebie wybranym, sporadycznie pojawia się potrzeba spotkania z Kontrahentem w jego siedzibie lub innym miejscu przez niego wyznaczonym. Działania Wnioskodawcy zmierzały do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów posiadanej przez niego wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych rozwiązań lub nowych zastosowań istniejących już rozwiązań.

Wnioskodawca dotychczas oferował/oferuje w swojej działalności usługi zgodne z jego kodem PKD – usługi programistyczne. Wnioskodawca będzie oferował także takie usługi w przyszłości.

II. Kontrahenci Wnioskodawcy

Wnioskodawca wskazuje, że jego Kontrahent jest podmiotem polskim.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje w sposób systematyczny prace programistyczne zlecane przez Zleceniodawcę, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Jest to oprogramowanie tworzone i rozwijane pod potrzeby indywidualne Zleceniodawcy (zwane dalej: „Oprogramowaniem”).

Z punktu widzenia prawnego, umowy zawierane przez Wnioskodawcę z Zleceniodawcami, w ramach których Wnioskodawca zobowiązuje się wytworzyć i przenieść na Zleceniodawcę prawa do Oprogramowania (Umowy), kwalifikowane są jako umowy o świadczenie usług.

Efektem, do stworzenia którego zobowiązuje się Wnioskodawca na podstawie zawieranych Umów, jest dedykowane Oprogramowanie. Celem umożliwienia korzystania Zleceniodawcy z wytworzonego Oprogramowania, Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych do tworzonego Oprogramowania.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności gospodarczej. Wskazać należy, że ponosi on również normalną kodeksową odpowiedzialność kontraktową wynikającą z art. 471 i n. KC. W szczególności umowa łącząca ze Zleceniodawcą nie nosi znamion umowy o pracę w tym Wnioskodawca nie działa pod kierownictwem i w czasie i miejscu wskazanym przez Zleceniodawcę. Strony umówiły się zarówno co do czasu świadczenia jak i miejsca świadczenia na zasadach swobody umów.

Zleceniodawca wskazywał jedynie ogólny kierunek działań Wnioskodawcy i analizował wymagania w zakresie dedykowanego mu Oprogramowania oraz ram czasowych, w których Wnioskodawca zobowiązany był ukończyć dany projekt, produkt lub proces. Działania Wnioskodawcy zmierzały do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów posiadanej przez niego wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych rozwiązań lub nowych zastosowań istniejących już rozwiązań.

Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Natomiast w ramach prowadzonej działalności podejmuje działalność twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

III. Wynagrodzenie Wnioskodawcy

Dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca uzyskuje ze sprzedaży praw majątkowych do programów komputerowych (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT).

Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box), uregulowanego w art. 30ca ustawy o PIT, za rok 2024 oraz lata kolejne.

Wnioskodawca w latach kolejnych będzie uzyskiwał dochody na zasadach dotychczasowych.

W pierwszej kolejności, Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji pozaksięgowej dokona wyodrębnienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej (prawa IP Box).

Wyodrębnionymi Prawami IP Box będą majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania.

Dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca uzyskuje ze sprzedaży praw majątkowych do programów komputerowych (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT).

Przeniesienie praw majątkowych na Zleceniodawcę - Kontrahenta następowało na podstawie pisemnej umowy na wskazanych w niej polach eksploatacji, są to warunki zgodne z art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wynagrodzenie za świadczenie usług jest łączną zapłatą za usługi programistyczne. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie wyodrębnia na fakturze osobnej pozycji dotyczącej przeniesienia praw majątkowych do stworzonego lub rozwiniętego oprogramowania to jest w stanie je wyodrębnić na podstawie prowadzonych ewidencji i zapisów.

Umowa z Kontrahentem reguluje kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Wnioskodawcę na Kontrahenta praw do konkretnego stworzonego przez niego „Oprogramowania”. Wyodrębnienie konkretnego „oprogramowania” i przeniesienie praw do tego oprogramowania na Kontrahenta, odbywa się poprzez następujące czynności:

Autorskie prawa majątkowe są i będą przenoszone na Kontrahenta na podstawie postanowień pisemnej umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem. Zgodnie z jej postanowieniami Wnioskodawca za wynagrodzeniem przenosi na Kontrahenta wszelkie materialne prawa autorskie do Oprogramowania jak i baz danych i towarzyszącej dokumentacji.

Potwierdzeniem przeniesienia tych praw jest dostarczenie Oprogramowania do repozytorium Kontrahenta co jednocześnie stanowi potwierdzenie przeniesienia autorskich praw majątkowych zgodnie z postanowieniami umowy łączącej Wnioskodawcę z Kontrahentem.

Analogicznie wygląda to przy każdej umowie łączącej Wnioskodawcę z Kontrahentem.

Wynagrodzenie dla Wnioskodawcy za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych lub ich części, zawiera się w należnościach z tytułu świadczonych usług na rzecz jego Kontrahentów. W przeważającej części wynagrodzenie Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego.

Powyższe wynagrodzenie zawiera się w wynagrodzeniu całkowitym, które Wnioskodawca otrzymuje w związku z umową z Kontrahentem. W przeważającej części faktury przychodowe obejmują wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do określonych programów, zaś reszta wynagrodzenia obejmuje tytuły w związku z pozostałymi usługami, jakie Wnioskodawca świadczy na rzecz swoich Kontrahentów. Wnioskodawca wskazuje, że prawa autorskie do oprogramowania są przenoszone w oparciu o postanowienia umowne wskazane w umowie z Kontrahentem w ramach wynagrodzenia umownego.

Wyodrębnienie konkretnego programu komputerowego i przeniesienie praw do tego efektu pracy na Kontrahenta jest każdorazowo możliwe dzięki prowadzonej na bieżąco ewidencji.

Wystawiane faktury przychodowe wyodrębniają wynagrodzenie z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usług na rzecz danego Kontrahenta, zaś wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych lub ich części, zawiera się w tym wynagrodzeniu.

Wnioskodawca rozlicza się z Kontrahentem na podstawie miesięcznych okresów rozliczeń: Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie - otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego.

Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym.

IV. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę

W ramach wspomnianej działalności Wnioskodawca wykonuje prace programistyczne zlecone przez Zleceniodawcę, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. W efekcie świadczonych przez Wnioskodawcę usług powstają aplikacje tworzone pod potrzeby indywidualne Kontrahenta (zwane dalej: „Oprogramowaniem”).

Efekty prac Wnioskodawcy (Oprogramowanie) zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są wykonaniem nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny i rutynowy;

-nie są jedynie „techniczną”, ale twórczą realizacją szczegółowych projektów powierzonych do wykonania przez Zleceniodawcę.

Projekty polegające na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu czynności o charakterze programistycznym popartych wiedzą i umiejętnościami Wnioskodawcy. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter. Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i u Kontrahenta. Wnioskodawca przenosi ogół praw autorskich na rzecz Kontrahenta na mocy umowy o świadczenie usług. Przeniesienie praw autorskich na rzecz Kontrahenta jest odpłatne. Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej z tytułu ich sprzedaży (Przychody IP Box).

Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box), uregulowanego w art. 30ca ustawy o PIT. Wymaga podkreślenia jako istotne, że Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji pozaksięgowej dokonuje wyodrębnienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej (prawa IP Box). Wyodrębnionymi Prawami IP Box są majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania.

V. Autorskie prawa majątkowe

Wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, stanowi przejaw jego działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Twórczy charakter tej działalności polega na tym, że każdorazowo rozwiązania tworzone przez Wnioskodawcę są wynikiem jego autorskich pomysłów, opierają się na wieloletnim doświadczeniu, praktyce i wiedzy Wnioskodawcy, jak również stanowią nowe, nieistniejące do tej pory rozwiązania, dopasowane do indywidualnych potrzeb klientów Wnioskodawcy. Wnioskodawca analizuje dane i tworzy z nich zaawansowane modele i struktury oraz opracowuje i implementuje wymyślone przez siebie algorytmy pozwalające na dokonanie określonych obliczeń oraz automatyzację procesów.

W każdym przypadku, zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku modyfikowania/ rozwijania utworów – efekty prac Wnioskodawcy były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Utwory tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę są chronione przez art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Wskazać należy, że w zakresie rozwoju Oprogramowania, Wnioskodawca staje się użytkownikiem takiego na mocy postanowień umowy o świadczenie usług podpisanej ze Zleceniodawcą. Zobowiązuje on Wnioskodawcę do rozwoju Oprogramowania, które stanowi po implementacji rozwijanych funkcjonalności osobny program komputerowy chroniony nadmienionym art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wskazane powyżej efekty prowadzonych prac twórczych, powinny być kwalifikowane jako prace prowadzące do powstania utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych bądź poprzez stworzenie nowego programu komputerowego, bądź poprzez twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego (aplikacji wykorzystywanej przez Kontrahenta Wnioskodawcy).

Wnioskodawca podkreśla, iż projekty polegające na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter. Wiedza, jaką Wnioskodawca wykorzystuje w procesie tworzenia praw autorskich nie jest wiedzą powszechną, gdyż w procesie tworzenia łączy znajomość języków programowania, baz danych, systemów komputerowych i zagadnień związanych z sieciami komputerowymi i infrastrukturą IT ze szczegółową wiedzą specjalistyczna. Aby tworzyć prawa autorskie Wnioskodawca musi korzystać nie tylko z posiadanej i rozwijanej wiedzy technicznej dotyczącej procesu wytwarzania oprogramowania, ale również analizować ustawy i przepisy podatkowe, dokumentacje techniczne. Tworzone oprogramowanie wymaga twórczego i innowacyjnego podejścia, gdyż Wnioskodawca częstokroć samodzielnie analizuje dane i tworzy z nich zaawansowane modele i struktury oraz opracowuje i implementuje wymyślone przez siebie algorytmy pozwalające na dokonanie określonych obliczeń oraz automatyzację procesów. Tworzenie i rozwijanie Oprogramowania wymaga ponadto zaplanowania działań projektowych, począwszy od analizy problemu, poprzez stworzenie modeli danych oraz modeli domenowych operujących na tych danych, aż do implementacji opracowanej samodzielnie logiki biznesowej, algorytmów i testowaniu tworzonego rozwiązania. Ze względu na specyfikę i poziom skomplikowania problemów, które ma rozwiązywać tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, planowanie działań projektowych jest niezbędne do efektywnej pracy nad projektem.

Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Bez wątpienia działalność na rzecz danego Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez niego nie miały miejsca. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Natomiast Oprogramowanie stworzone na rzecz danego Kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona.

Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX). Wobec czego Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz danego Kontrahenta opracowuje nowe programy komputerowe, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje on tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Niego wytworzony. Ustawodawca, jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności.

Twórczy charakter działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę

Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę, prowadzące do wy serii spotkań z członkami zespołu Kontrahenta, zebranie informacji na temat tego jak proces realizowany jest obecnie, jakie są wymagania i ograniczenia procesu, z jakimi problemami mierzy się Kontrahent. Na podstawie tych informacji Wnioskodawca tworzył koncepcję narzędzia, proces jego utworzenia (plan) oraz stworzyłem samo narzędzie. Każdy z etapów, był omawiany z Kontrahentem, testowany i dostosowywany lub modyfikowany do potrzeb Kontrahenta.

Wnioskodawca tworzył nowe funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb Kontrahenta lub użytkownika Oprogramowania, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania, wsparcie Kontrahenta podczas wdrażania oprogramowania oraz świadczenie pomocy technicznej w trakcie użytkowania oprogramowania związane z analizą potencjalnych błędów na etapie produkcyjnego działania oprogramowania oraz poprawą tychże błędów.

Prace zmierzające do stworzenia lub rozwinięcia oprogramowania, kończą się pozytywnym wynikiem, którego efektem jest oprogramowanie, napisane w języku programistycznym.

Wnioskodawca wyodrębnia w prowadzonej ewidencji pozarachunkowej, Prawa IP Box (prawa autorskie do Oprogramowania), spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 30cb ustawy o PIT.

Sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następował/następuje/będzie następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

VI. Opis usług

Prace programisty obejmują kilka etapów, pierwszym z nich jest etap obejmujący planowanie, analizę i projektowanie oprogramowania, jest to szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danego użytkowników programu, zapoznanie się ze specyfiką branży, zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia oprogramowania i metod jego implementacji. Następnie dochodzi do pracy nad wytworzeniem nowej architektury i Oprogramowania – etap ten obejmuje stworzenie nowych funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb użytkowników programu komputerowego, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania. Kolejnym etapem jest integracja oprogramowania z innymi systemami oraz wsparcie wdrożenia aktualizacji systemu.

Wytwarzanie autorskiego prawa do programu komputerowego ma zatem miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania jej zasobów do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności – nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań. Efektem prowadzonej działalności są indywidualne i niepowtarzalne rozwiązania niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub są one na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez niego wytworzony. Ustawodawca, jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności.

W ramach omawianej działalności gospodarczej, współpracując z Kontrahentami, Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistycznego (zespół programistów współpracujących z Kontrahentami na podstawie odrębnych umów).

Wnioskodawca oświadcza, że około 90 do 95% czasu świadczenia przez niego usług to czas, w którym wykonuje usługi zmierzania do powstania utworu.

VII. Oprogramowanie

W ramach wspomnianej działalności Wnioskodawca wykonuje prace programistyczne zlecane przez Kontrahenta, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Jest to oprogramowanie tworzone pod potrzeby indywidualne Zleceniodawcy (zwane dalej: „Oprogramowaniem”).

Pod pojęciem Oprogramowania i/lub „programu komputerowego” należy rozumieć programy w jakiejkolwiek formie, w tym aplikacje, oprogramowania, produkty, utwory, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym. Pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe i prace rozwojowe prowadzące do wytworzenia lub rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie.

Wnioskodawca zajmował się więc kompleksowym tworzeniem oprogramowania od projektowania po wdrażanie. Jego praca polegała na wdrażaniu nowych praktycznych podejść do tworzenia oprogramowania wykorzystując najnowsze możliwe technologie.

Efektem prac Wnioskodawcy jest niżej zdefiniowane oprogramowanie.

VIII. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę

Wnioskodawca pracował i pracuje przy projekcie (…).

Zadaniem Wnioskodawcy było stworzenie i wdrożenie nowych modułów do innowacyjnej aplikacji mobilnej (...). Wyjątkowość tego projektu polegała na braku istniejących schematów lub gotowych rozwiązań, które można by zastosować bezpośrednio. Dlatego też, projekt ten wymagał twórczego podejścia i opracowania unikalnej koncepcji, która odpowiadałaby na specyficzne potrzeby i wyzwania stawiane przez klienta.

Celem wytworzenia aplikacji:

Za cel podstawowy działań twórczych Wnioskodawca postawił sobie stworzenie nowego programu komputerowego przy zastosowaniu odpowiednich technologii programistycznych.

Działania te mają na celu usprawnienie działalności gospodarczej Kontrahenta. O oryginalności tworzonych lub rozwijanych programów komputerowych przemawia fakt każdorazowego zastosowania odpowiednio dobranych przez Wnioskodawcę technologii programistycznych opisanych w niniejszym wniosku.

Nadto, wytworzenie aplikacji zmierza do (...).

W fazie implementacji kluczowe było zastosowanie nowoczesnych technologii programistycznych oraz zapewnienie wysokiego poziomu bezpieczeństwa i stabilności działania aplikacji. Projekt był realizowany w sposób iteracyjny, co pozwalało na elastyczne wprowadzanie zmian i dopasowywanie funkcjonalności aplikacji do zmieniających się potrzeb (...).

Cały proces był wyzwaniem zarówno pod kątem technologicznym, jak i kreatywnym, ponieważ wymagał stworzenia całkowicie nowego rozwiązania, które miało wyróżniać (...) na rynku i jednocześnie odpowiadać na unikalne potrzeby użytkowników.

Celem było nie tylko dostarczenie funkcjonalnego narzędzia, ale także zapewnienie, że aplikacja będzie innowacyjna i intuicyjna w obsłudze, a jej funkcje będą w pełni dopasowane do specyfiki (...) i oczekiwań nowoczesnych klientów.

Końcowy produkt stanowił połączenie wysokiej jakości wykonania, innowacyjności oraz praktyczności (...).

Rozwiązanie oparte o technologię takie jak: (…).

Zasoby wiedzy jakimi Wnioskodawca dysponował przed rozpoczęciem realizacji „Oprogramowania” wskazanego we wniosku Wnioskodawca posiadał doświadczenie i wiedzę na temat wielu technologii i narzędzi, które są używane w procesie tworzenia oprogramowania. Wnioskodawca miał doświadczenie w pracy z wymienionymi w przedmiotowym wniosku językami programowania, a także z wymienionymi narzędziami.

Jednakże, praca nad tym projektem wymagała/wymaga od Wnioskodawcy zdobycia nowej wiedzy w zakresie technologii używanych technologii czy technologii używanych u Kontrahenta, ze względu na szczególność podmiotu jakim jest podmiot na rzecz, którego Wnioskodawca świadczy usługi, podmiot ten należy do (...). Wnioskodawca musiał nauczyć się, jak ta technologia działa, zrozumieć ją i wykorzystać tę technologię do autentykacji użytkowników.

Przed wytworzeniem Oprogramowania Wnioskodawca dysponował opisem ogólnym, jaki problem chce rozwiązać klient. Klient zgłasza również problemy, które Wnioskodawca rozwiązuje. Niektóre z tych problemów to:

•  potrzeba usprawnienia procesów biznesowych,

•  potrzeba poprawy obsługi klienta,

•  potrzeba stworzenia nowych produktów,

•  potrzeba rozwiązania złożonych problemów technicznych.

Wnioskodawca przeprowadził rozeznanie rynku istniejących rozwiązań dla problemów, z którymi borykał się Kontrahent. Wnioskodawca nie znalazł żadnego rozwiązania, które spełniałoby ich wszystkie oczekiwania, dlatego postanowił stworzyć własne rozwiązanie, które byłoby dostosowane do ich indywidualnych potrzeb. Zasobami wiedzy, którymi Wnioskodawca dysponował są technologie informatyczne, czyli wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Wnioskodawcę wytworzony.

Ustawodawca, jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności.

Wnioskodawca wskazuje, że wyżej opisane wytwarzane oprogramowanie powstało w okresie objętym wnioskiem. Wnioskodawca uczestniczy we własnych pracach.

Użycie „innowacyjnych technologii” podczas realizacji poszczególnych innowacyjnych rozwiązań - nowe zastosowania, które odróżniają tworzone i rozwijane „Oprogramowanie” od już istniejących.

Wnioskodawca w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej współtworzy nowe programy komputerowe na Kontrahenta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje on tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez niego współwytworzony. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu.

Oprogramowanie stworzone na rzecz danego Kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona. Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do współwytworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca jest twórcą swoich programów, z których osiąga przychód.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonywał w sposób systematyczny prace programistyczne zlecane przez Kontrahentów, które prowadziły do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Jest to oprogramowanie tworzone i rozwijane pod potrzeby indywidualne Kontrahentów Wnioskodawcy (zwane dalej: „Oprogramowaniem”).

Na czym polega oryginalność „Oprogramowania”

Aplikacja stworzona dla Zleceniodawcy nie funkcjonowała wcześniej na rynku również brak gotowych pudełkowych rozwiązań, z których Zleceniodawca mógłby skorzystać.

Nadto Zleceniodawca podlega szeregom regulacji prawnych takich jak np. (…). Dlatego nowa Oprogramowania funkcjonujące u Zleceniodawcy musi spełniać wszystkie wymogi nałożone na Zleceniodawcę prawem. Wymagania nałożone na Zleceniodawcę przez przepisy prawa sprawiają, że oprogramowanie wykorzystywane przez Zleceniodawcę wymaga zastosowania rozwiązań o wysokim stopniu specjalizacji. Charakter działalności oraz jej skomplikowane uwarunkowania prawne powodują, że konieczne jest zapewnienie oprogramowania, które spełnia rygorystyczne standardy techniczne oraz zabezpieczenia danych, co wymaga szczególnej wiedzy i doświadczenia w obszarze IT.

Z uwagi na złożoność oraz unikalne wymagania oprogramowania, jego projektowanie, wdrożenie oraz utrzymanie wymagają zaangażowania specjalistów z odpowiednią wiedzą techniczną, prawną i branżową. Kluczowym elementem jest, aby oprogramowanie nie tylko odpowiadało potrzebom operacyjnym Zleceniodawcy, ale również zapewniało pełną zgodność z obowiązującymi przepisami prawa, w tym ochroną danych osobowych, przepisami prawa podatkowego oraz standardami bezpieczeństwa informacji.

Co Wnioskodawca zaplanował

Wnioskodawca zmierzał do tego, aby podejmowane przez niego prace, nosiły znamiona działalności badawczo-rozwojowej dotyczyły zastosowania praktycznie nowych/unikalnych/ innowacyjnych, rozwiązań, które cechować będą się zupełną nowością/innowacyjnością w skali prowadzonej działalności gospodarczej, a charakter tych prac stanowił przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Cele, które na wstępie postawił Wnioskodawca sobie w zakresie poszczególnych realizowanych „Oprogramowań” oraz źródeł finansowania zaplanowanych prac w okresie objętym przedmiotowym wnioskiem?

Wnioskodawca zmierzał do tego, aby podejmowane przez niego prace, nosiły znamiona działalności badawczo-rozwojowej dotyczyły zastosowania praktycznie nowych/unikalnych/ innowacyjnych, rozwiązań, które cechować będą się zupełną nowością/innowacyjnością w skali prowadzonej działalności gospodarczej, a charakter tych prac stanowił przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Cele, które zostały osiągnięte przez Wnioskodawcę w okresie objętym przedmiotowym wnioskiem, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?

Efekty prac, do których Wnioskodawca przenosił majątkowe prawa autorskie w okresie objętym wnioskiem zawsze były/będą/są wynikiem podejmowanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca projektował i tworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces lub usługę w postaci oprogramowania, rozumianego jako zbiór komend i algorytmów w językach programowania. Wnioskodawca rozwija istniejące oprogramowanie.

Wnioskodawca wykonywał zaplanowane prace, pracą własną w ramach własnej działalności gospodarczej, na własne ryzyko i rachunek.

Sposób w jaki Wnioskodawca realizował zaplanowane przedsięwzięcie

Działalność prowadzona była przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem było tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Działania Wnioskodawcy zmierzały do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Harmonogramy, na podstawie, których Wnioskodawca, w okresie objętym przedmiotowym wnioskiem wytwarzał „Oprogramowanie”

Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, tj. uporządkowany oraz według opracowanego przez siebie harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Wszystkie harmonogramy opracowane przez Wnioskodawcę w latach, które obejmuje Wniosek zostały zrealizowane.

Wnioskodawca świadczy usługi dla Kontrahentów, którzy sami są związani terminami na dostarczenie danego Oprogramowania. Dlatego Wnioskodawca prowadzi swoje prace w sposób systematyczny i uporządkowany, tak aby dostarczyć kod w wyznaczonym terminie przez Kontrahenta. Wnioskodawca sam tworzy harmonogram swoich prac, tak aby wykonać prace w terminie.

Zlecane przez Kontrahenta zadania są z góry zaplanowane, mają określone cele, a także wyznaczony harmonogram. Choć Wnioskodawca dysponuje samodzielnością w zakresie wyznaczania czasu i miejsca świadczenia usług, jego praca cechuje się uporządkowaniem i metodycznością, co rejestrowane jest należycie w prowadzonej dokumentacji.

Technologie (rozwiązania, narzędzia), które powodują, iż „Oprogramowanie” po jego wytworzeniu lub modyfikacji różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy.

Rozwiązanie - oprogramowanie, które zostało wytworzone w wyniku prac programistycznych świadczonych przez Wnioskodawcę, zostało oparte o języki programowania takie jak – (…).

Rozwiązanie oparte o technologie takie jak: (…).

Miejsce, sposób wykorzystania oraz selekcji wyżej wskazanej wiedzy pod względem przydatności do realizacji „Oprogramowania” wytwarzanego przez Wnioskodawcę w okresie objętym wnioskiem.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca podejmuje działalność, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Rozwiązania wiedzowe, techniczne, technologiczne, czy programistyczne, na których oparte było/jest/będzie „Oprogramowanie” wytwarzane przez Wnioskodawcę

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi - każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca, na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów.

Efekt działań Wnioskodawcy - nowe zastosowanie powstało przy realizacji usług świadczonych przez Wnioskodawcę w okresie objętym przedmiotowym wnioskiem

Jak wyżej wspomniano, „Oprogramowanie” tworzone przez Wnioskodawcę było rozwiązaniem nowym i unikatowym na rynku, wcześniej nie było lub nie było znane rozwiązanie tego rodzaju co te, które zostało wytworzone przez Wnioskodawcę. Nie istniało na rynku dedykowane rozwiązanie w odpowiedni sposób adresujące wymagania klienta.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi, ponieważ każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. Spełnienie powyższych warunków, tj. prowadzenie prac twórczych w sposób metodyczny, systematyczny, jak i w sposób niepowtarzalny, przejawia się w efektach prac Wnioskodawcy wynikających z podejmowanych przez Wnioskodawcę czynności.

Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Natomiast w ramach podejmowanej działalności Wnioskodawca podejmuje działalność twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów (oprogramowania), z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działania te podejmowane są przez Wnioskodawcę od momentu rozpoczęcia działalności opisanej we wniosku. Tym samym Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe. Wnioskodawca wskazuje, że brak prowadzenia prac rozwojowych uniemożliwiłby mu uzyskanie przychodu.

Pracując nad wytworzeniem oprogramowania Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczących narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnego i unikalnego Oprogramowania. W ramach działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu tworzenia i rozwijania nowych rozwiązań – Oprogramowania, a to czytając literaturę dotyczącą technologii, korzystając z różnych materiałów multimedialnych dostępnych w Internecie (m.in. kursy, nagrania wideo, fora o technologii).

Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma Oprogramowanie przez Wnioskodawcę wytworzone oraz wiedza pozyskiwana w tym właśnie zakresie. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności.

Efekty prac, do których Wnioskodawca przenosił majątkowe prawa autorskie w okresie objętym wnioskiem zawsze były/będą/są wynikiem podejmowanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca projektował i tworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces lub usługę w postaci oprogramowania, rozumianego jako zbiór komend i algorytmów w językach programowania.

Wnioskodawca wskazuje, że efekt jego pracy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia przed implementacją, stanowi nowy, odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Gdy Wnioskodawca pracuje w zespole efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę był/jest/będzie program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy oprawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przechodząc do wymogu prowadzenia działalności twórczej: Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienie podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r.).

Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony. Warto dodać, iż istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty, a także praca zarządzającego zespołem polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Należy podkreślić, iż program stworzony przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy ulepszył i rozwinął działanie starych programów, lub też powodowało stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Warto dodać, iż istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca Wnioskodawcy polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Wnioskodawca tworzy programy komputerowe - utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wobec czego cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania. Wnioskodawca nie jest podmiotem, który pełni wyłączne proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponosi ryzyko związane ze swoją działalnością wytwórczą, ponosi za nią pełne ryzyko, a w jej następstwie zdobywa prawa do stworzonego dzieła.

Wnioskodawca wskazuje także, że:

-Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia i nie wykonuje takich pracy, w których efekcie powstała/powstaje/ będzie powstawała część programu komputerowego, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – stanowiła/stanowi/będzie stanowiła program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to ww. osoby (współtwórcy, w tym Wnioskodawca) przenosili/przenoszą/będą przenosili razem (łącznie) na rzecz Kontrahenta (jako współwłaściciele) na podstawie odrębnej, wspólnie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

-Wnioskodawca nie był/jest/będzie właścicielem lub współwłaścicielem „Oprogramowania”, które rozwija.

-Wnioskodawca nie posiada wyłącznej licencji do „Oprogramowania”, które rozwija.

-Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwijanego „Oprogramowania” nigdy nie mają charakteru rutynowych działań/zmian.

-W wyniku działań/prac Wnioskodawcy powstaje utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do którego wnioskodawca przenosił/przenosi/ będzie przenosił całość autorskich praw majątkowych.

-Działania wnioskodawcy nigdy nie zmierzają jedynie do poprawy użyteczności lub funkcjonalności „Oprogramowania”.

-Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności za efekty swojej pracy w stosunku do innych osób niż Kontrahent.

-Wnioskodawca rozlicza się Kontrahentem na podstawie miesięcznych okresów rozliczeń.

Podsumowanie

1.   Efekty pracy Wnioskodawcy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ ulepszania), nazywane w przedmiotowym wniosku „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

Efekty prac, do których majątkowe prawa autorskie Wnioskodawca przenosi na zleceniodawcę zawsze są efektem podejmowanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

2.   Oferowane przez Wnioskodawcę produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter i nie są wynikiem działalności obejmującej wprowadzenie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

Należy podkreślić, że nie są one efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

3.   Wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, stanowi przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej); twórczy charakter tej działalności polega na tym, że Wnioskodawca tworzy rozwiązania będące wynikiem jego indywidualnych pomysłów, dopasowane do potrzeb klienta i nie występujące dotychczas w jego praktyce gospodarczej. Podkreślenia wymaga, że nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

X. Koszty IP Box

Wnioskodawca wskazuje, że stosuje proporcję przychodową, kosztów ponoszonych przez niego, których nie można bezpośrednio przyporządkować tylko do konkretnego dzieła.

Wnioskodawca prowadził na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów.

Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego Wnioskodawca ustalał dochód z każdego programu komputerowego.

Równolegle w tejże Ewidencji, Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Wnioskodawca wskazuje, iż w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą ponosi następujące koszty:

Koszty poniesione przez Wnioskodawcę w okresie objętym wnioskiem lub/i ponoszone przez niego stale:

1.koszt ubezpieczenia społecznego ZUS,

Koszt obowiązkowy w prowadzonej działalności, gospodarczej Wnioskodawcy, polegającej na realizacji prac rozwojowych, zaliczany przez Wnioskodawcę jako koszt uzyskania przychodów, w skład którego mieści się ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W jej ramach tworzy Oprogramowanie, które stanowi utwór zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych podlega ochronie. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za sprzedaż IP. Jednym z kosztów, jakie ponosi Wnioskodawca, są składki ZUS. W takiej sytuacji składki ZUS (na ubezpieczenie społeczne i fundusz pracy) dla przedsiębiorców prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą w takiej części, jaka według proporcji przychodów przypada na dane kwalifikowane IP, należy uznać za koszt bezpośredni. Podsumowując, Wnioskodawca może jako koszty uznać płacone składki ZUS, w tym składki związane z własną działalnością gospodarczą.

Pod tym pojęciem Wnioskodawca rozumie takie wydatki jak składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych; niniejsze obciążenia są obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych; również nie można zapominać o celu wymienionych opłat, które mają za zadanie zapewnienie środków pieniężnych w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawcę, co w dłuższej perspektywie może wydłużyć zdolność zawodową Wnioskodawcy.

2.koszt doradztwa prawno-podatkowego

Koszty poniesione na usługi doradcze dotyczą możliwości skorzystania z ulgi IP Box, jak i samego złożenia wniosku o interpretację, w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy Jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową; wydatki na usługi doradcze nie obejmują natomiast opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

3.koszt usług księgowych

Koszty te, związane są bezpośrednio z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością programistyczną. Księgowość wskazuje jakie koszty są kosztami poniesionymi w danym okresie, wskazuje prawidłowość przyporządkowania ze strony księgowej danych kosztów do IP oraz umożliwia rozdział faktury za usługi, ponadto wskazuje pod którą pozycją dany koszt znajduje się w KPiR;

- koszty składek ubezpieczenia społecznego ZUS – koszt obowiązkowy w prowadzonej działalności, gospodarczej Wnioskodawcy, polegającej na realizacji prac rozwojowych, zaliczany przez Wnioskodawcę jako koszt uzyskania przychodów, w skład którego mieści się ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe;

4.koszt sprzętu biurowego - klawiatura, myszka, monitor

Koszty zostały poniesione w okresie objętym przedmiotowym wnioskiem. Są to narzędzia niezbędne do świadczenia usług przez Wnioskodawcę, służą do pisania kodu źródłowego, testowania prototypów, kontaktu z klientami.

5.koszt leasingu

Koszt związany z leasingiem umożliwia Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do Klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych. Podkreślić należy, iż leasing i użytkowanie samochodu jest wprost związane z wytworzeniem oprogramowania.

Koszt rat leasingowych, opłaty wstępnej, przyszłej opłaty wykupowej, paliwa, części samochodowych, serwisu, przeglądów technicznych oraz bieżących napraw.

Planowane koszty, które Wnioskodawca poniesie w przyszłości

6.koszt materiałów edukacyjnych

Wnioskodawca stale zmierza do poszerzenia swojej wiedzy i rozwijania umiejętności, stąd też niezbędnym zakupem w ramach prowadzonej przez niego działalności są różnego rodzaju książki-podręczniki z branży IT lub innej wiedzy powiązanej z jego działalnością.

Wnioskodawca stale zmierza do poszerzenia swojej wiedzy i rozwijania umiejętności, stąd też niezbędnym zakupem w ramach prowadzonej przez niego działalności są różnego rodzaju książki-podręczniki z branży IT lub innej wiedzy powiązanej z jego działalnością.

Zakres tematyczny książek będzie związany z bieżącą działalnością Wnioskodawcy oraz usługami świadczonymi na rzecz Kontrahenta.

Specyfika branży w jakiej działa Wnioskodawca wymaga od niego nieustannego kształcenia, poszerzania wiedzy, w celu możliwości oferowania swoim klientom nowych unikalnych rozwiązań. Zatem Wnioskodawca będzie wykorzystywał tę wiedzę właśnie w tym celu, do świadczenia usług na rzecz swoich klientów.

Wiedza, zdobyta w wyniku lektury materiałów edukacyjnych będzie wykorzystywana przez Zleceniodawcę do bezpośredniego tworzenia i rozwijania „Oprogramowania”. Tak jak w każdej innej dziedzinie, która polega na wytworzeniu utworu w rozumieniu Prawa autorskiego, autorzy powinni się kształcić celem doskonalenia swoich umiejętności bądź zdobywania nowych. Wiedza zdobyta w wyżej opisany sposób będzie zatem wykorzystywana do oferowania Kontrahentowi nowych i innowacyjnych rozwiązań, unikalnych na rynku, nie będących wcześniej stosowanych u Kontrahenta.

Wnioskodawca będzie dodatkowo prowadził rejestr, do którego projektu, będzie wykorzystywał dane książki i podręczniki.

7.koszt szkoleń

Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla jego finalnego rezultatu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane przez Niego informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu, Wnioskodawca ustawicznie pogłębia swój zasób wiedzy przez szkolenia i wcześniej wskazaną literaturę branżową (vide: pkt 6). Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że pozyskanie tego rodzaju informacji nie zawsze jest możliwe za pomocą źródeł bezpłatnych (biblioteki, źródła internetowe), gdyż poziom specjalizacji wymagany przez literaturę przedmiotu i tempo jej zmian sprawia, że zasadne jest korzystanie jedynie z najnowszych, profesjonalnych publikacji i szkoleń. Wnioskodawca wskazał we wniosku, że w ramach świadczonych usług wytwarza coraz to nowe produkty spełniające nowe funkcje oraz często wymagające zastosowania metod i/lub narzędzi, których jeszcze nie miał sposobności stosować. W celu zdobycia niezbędnej wiedzy na temat nowych narzędzi i technologii kupuje On literaturę specjalistyczną uczestnictwo w branżowych szkoleniach. Branża IT jest obecnie jedną z najprężniej i najszybciej rozwijających się branż na rynku. Rozwój technologiczny spowodował, że powstają coraz to nowe rozwiązania, oczywiście kursy i szkolenia będą dotyczyć technologii i języków programowania wskazanych w przedmiotowym wniosku, jednakże należy wskazać, iż w każdej chwili może powstać nowy język oprogramowania lub narzędzie, którego Wnioskodawca będzie musiał się nauczyć. Wnioskodawca lub też konieczne dla rozwoju działalności Wnioskodawcy może okazać, się, że zajdzie konieczność nauczenia się nowego języka programowania bądź obsługi narzędzia celem dalszego świadczenia usług dla Kontrahenta.

Specyfika branży w jakiej działa Wnioskodawca wymaga od niego nieustannego kształcenia, poszerzania wiedzy, w celu możliwości oferowania swoim klientom nowych unikalnych rozwiązań. Zatem Wnioskodawca będzie wykorzystywał tę wiedzę właśnie w tym celu, do świadczenia usług na rzecz swoich klientów.

Wiedza zdobyta z szkoleń jest wykorzystywana bezpośrednio przy tworzeniu lub rozwijaniu oprogramowania.

Wnioskodawca będzie dodatkowo prowadził rejestr, do którego projektu, będzie wykorzystywał wiedze z danych szkoleń.

Funkcjonalny związek poszczególnych kosztów z poszczególnymi działaniami polegającymi na tworzeniu i rozwijaniu „Oprogramowania”?

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a+b) x 1,3/(a+b+c+d), w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo- rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3, c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4, d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Jednocześnie w przypadku, gdy Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych ani kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskaźnik ten będzie wynosić 1 w momencie gdy Wnioskodawca osiągnie dochód.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania umowy na rzecz określonego Kontrahenta.

Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone honorarium, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością, ponosi/będzie ponosił n wydatki na:

1.koszt ubezpieczenia społecznego ZUS,

2.koszt doradztwa prawno-podatkowego,

3.koszt usług księgowych,

4.koszt sprzętu biurowego - klawiatura, myszka, monitor,

5.koszt leasingu,

6.koszt materiałów edukacyjnych,

7.Koszt szkoleń.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów - tj. prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego Oprogramowania, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność stanowiącą Jego zdaniem, działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Ewidencja

Wnioskodawca prowadzi ewidencję od 2 grudnia 2021 r. w zakresie innych projektów. Umowa, która jest przedmiotem tego wniosku jest ewidencjonowana od 1 stycznia 2024 r.

W pierwszej kolejności, w prowadzonej ewidencji pozaksięgowej Wnioskodawca dokonuje wyodrębnienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej (prawa IP Box). Wyodrębnionymi Prawami IP Box będą majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania.

Wnioskodawca i będzie ponosił szereg kosztów bezpośrednio w następujący sposób funkcjonalnie związanych z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania, które zostały opisane powyżej.

Różnica pomiędzy ustalonymi w powyższy sposób Przychodami IP Box oraz Kosztami IP Box stanowić będzie dochód z Praw IP Box (Dochód IP Box).

Pozostały dochód osiągany przez Wnioskodawcę podlegał będzie opodatkowaniu PIT na zasadach ogólnych. Poprzez pozostały dochód Wnioskodawca rozumie zarówno spotkania poimplementacyjne jak i konsultacje niezwiązane z tworzeniem lub rozwijaniem programów komputerowych. Wynagrodzenie za świadczenie usług jest bowiem łączną zapłatą za usługi programistyczne.

Wnioskodawca jest w stanie wyodrębnić przeniesione w danym miesiącu prawa majątkowe do stworzonego Oprogramowania na podstawie prowadzonych ewidencji i zapisek.

Jak zostało już wspomniane, wyodrębnia Wnioskodawca w prowadzonej odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, Prawa IP Box (prawa autorskie do Oprogramowania), spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 30cb ustawy o PIT. W przedmiotowej ewidencji dokonuje on wyodrębnienia przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Dokonuje również wyodrębnienia kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadające na każde prawo własności intelektualnej. Rozwiązanie ewidencyjne umożliwia ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencja taka prowadzona jest na bieżąco.

Pytania

1.Czy opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę, rozumiane jako całość działalności realizowanej przez Wnioskodawcę w ramach zawartej umowy ze Zleceniodawcą, polegające na tworzeniu Oprogramowania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy Prawa IP Box, tj. autorskie prawa majątkowe do Oprogramowania wskazane w niniejszym wniosku, będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3.Czy Dochód IP Box osiągany z przeniesienia Praw IP Box (autorskich praw majątkowych do Oprogramowania) z tytułu tworzenia i rozwijania Oprogramowania wskazanych we wniosku podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%?

4.Czy ustalając wskaźnik Nexus, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania kosztów, opisanych w niniejszym wniosku (IV Koszty IP Box) do litery „a” wskaźnika?

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1.

Wnioskodawca uważa, że opisane prace wykonywane przez niego rozumiane jako całość działalności realizowanej w ramach umowy ze Zleceniodawcą polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o PIT.

Stosownie do treści art. 5a ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca jest dostawcą usług programistycznych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje prace programistyczne zlecane przez klientów, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności.

Prace badawczo-rozwojowe są realizowane w sposób ciągły i systematyczny. W celu realizacji prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z dziedziny nauki i technologii.

Należy przy tym podkreślić, iż opisane w stanie faktycznym podejmowane prace zmierzające do stworzenia Oprogramowania nie mają charakteru prac rutynowych, a zadania i problemy przed którymi stawiany jest Wnioskodawca wymagają zawsze indywidualnego podejścia i praktycznego zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności.

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, Prawa IP Box, tj. autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, wskazane w niniejszym wniosku będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Za takie ustawodawca w art. 30ca ust. 1 uPIT traktuje m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest jego ochrona prawna na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest RP, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest UE, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W przedmiotowym wniosku, Wnioskodawca wskazał, że przejaw jego działań prowadzonych w ramach działalności gospodarczej stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT. Jego praca spełnia bowiem definicje prac rozwojowych zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 85 z późn. zm.), Wnioskodawca wskazuje, że w ramach działalności m.in. „tworzy” i „rozwija” oprogramowanie, co ustawodawca wymaga, aby uznać je za prace rozwojowe.

Prawa autorskie realizowane przez Wnioskodawcę, są programami komputerowymi, podlegającymi osobnej ochronie, o której mowa w art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi MF do IP BOX (pkt 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Stwierdzono ponadto, że pojęcie to należy traktować szeroko.

Wnioskodawca w takim przypadku wytwarza program komputerowy. Nadto jak zostało wyżej podkreślone, podlega ono ochronie prawnej.

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, Dochód osiągany z przeniesienia Praw IP Box (autorskich praw majątkowych do programów komputerowych) z tytułu tworzenia i rozwijania programów komputerowych wskazanych we wniosku będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która prowadzi działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu i rozwoju programów komputerowych na zlecenie. Wnioskodawca przenosi prawa autorskie do programów wytworzonych we własnej działalności gospodarczej w ramach sprzedaży tych praw.

Wnioskodawca ponosi koszty, które mogą być uznane za bezpośrednie bowiem są związane bezpośrednio z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania. Wobec czego Wnioskodawca jest w stanie ustalić wskaźnik Nexus dla tworzonych IP.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności oraz nie działa pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wskazanym przez Zleceniodawcę.

Zarówno tworzone jak i rozwijane (zaimplementowane funkcjonalności, jak i ich kod źródłowy) programy komputerowe są chronione przez art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest, że podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw. W odesłaniu do ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.) w art. 1 ustawodawca wskazuje, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego są utwory m.in. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT podatnik zobowiązany jest prowadzić ewidencję, która umożliwia wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w prowadzonych księgach - tu podatkowych. Prowadzenie ewidencji pozaksięgowej w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej nadto wyodrębnić koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca spełnia te wszystkie przesłanki, ma prawo do opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw autorskich w stawce 5%.

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 4.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustalając wskaźnik Nexus, Wnioskodawca ma prawo do uwzględniania wszystkich kosztów opisanych w złożonym wniosku do litery „a” wskaźnika.

Ustawodawca w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wskazuje, że podatnik, który zamierza skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik Nexus.

Jedną ze składowych mających zastosowanie w przedmiotowym wskaźniku są koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zastrzeżono przy tym, że nie wszystkie koszty uznać można za kwalifikowane. Nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności

intelektualnej następujące koszty: wartość odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Jednakże wykładnia tego przepisu powinna prowadzić do uznania, że mowa tu o tzw. kosztach pasywnych i to w części finansowej oraz takich, które dotyczą miejsca powstawania prawa własności intelektualnej.

Głównymi kosztami poniesionymi przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności lub kosztami, jakie zamierza ponieść, są koszty bezpośrednio związane z działalnością polegającą na realizacji praw autorskich opisanych szczegółowo w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, tj.:

1.koszt ubezpieczenia społecznego ZUS,

2.koszt doradztwa prawno-podatkowego,

3.koszt usług księgowych,

4.koszt sprzętu biurowego - klawiatura, myszka, monitor,

5.koszt leasingu,

6.koszt materiałów edukacyjnych,

7.koszt szkoleń.

Wyżej wskazane koszty, opisane szeroko w przedmiotowym wniosku i niniejszym piśmie uznać więc należy za koszty bezpośrednie, a więc takie, których wartość powinna zostać zaliczona przy obliczaniu wskaźników Nexus.

Wnioskodawca będzie ustalać odrębne wskaźniki Nexus dla poszczególnych „Praw IP Box”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan w sposób systematyczny prace programistyczne zlecane przez Zleceniodawcę, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Jest to oprogramowanie tworzone i rozwijane pod potrzeby indywidualne Zleceniodawcy (zwane dalej: „Oprogramowaniem”). W ramach prowadzonych prac twórczych pracował i pracuje Pan przy projekcie (…). Wytworzenie aplikacji zmierza do zapewnienia (...). Aplikacja miała również integrować najnowsze technologie, takie jak biometryczne systemy zabezpieczeń, sztuczna inteligencja do personalizacji ofert, czy zaawansowane narzędzia analityczne.

Zarówno w przypadku tworzenia jak i w przypadku rozwijania utworów – efekty Pana pracy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przypadku rozwijania „oprogramowania” – efekty Pana pracy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją stanowią nowe, odrębne od tego oprogramowania utwory w postaci programu komputerowego, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Gdy pracuje Pan w zespole, efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana był/jest/będzie program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy oprawie autorskim i prawach pokrewnych. Przeniesienie praw majątkowych na Zleceniodawcę następuje na podstawie pisemnej umowy na wskazanych w niej polach eksploatacji, są to warunki zgodne z art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan w sposób systematyczny prace programistyczne zlecane przez Zleceniodawcę, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Jest to oprogramowanie tworzone i rozwijane pod potrzeby indywidualne Zleceniodawcy (zwane dalej: „Oprogramowaniem”). O oryginalności tworzonych lub rozwijanych programów komputerowych przemawia fakt każdorazowego zastosowania odpowiednio dobranych przez Pana technologii programistycznych opisanych w niniejszym wniosku. Cechuje je to, że zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny i rutynowy oraz nie są jedynie „techniczną”, ale twórczą, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę. Wskazał Pan również, że prace polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Projekty polegające na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu czynności o charakterze programistycznym popartych Pana wiedzą i umiejętnościami. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter. Opracowuje Pan nowe lub ulepszone produkty, procesy, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana i Pana Kontrahenta. „Oprogramowanie” tworzone przez Pana było rozwiązaniem nowym i unikatowym na rynku, wcześniej nie było lub nie było znane rozwiązanie tego rodzaju co te, które zostało przez Pana wytworzone. Nie istniało na rynku dedykowane rozwiązanie w odpowiedni sposób adresujące wymagania klienta. Czynności wykonywane przez Pana nie są projektami powtarzalnymi, ponieważ każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego.

Rozwiązania, które powodują, iż „Oprogramowanie” po jego wytworzeniu lub modyfikacji różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana polega na tym, że oprogramowanie, które zostało wytworzone w wyniku prac programistycznych świadczonych przez Pana zostało oparte o języki programowania takie jak – (…). Rozwiązanie oparte o technologie takie jak: (…).

„Oprogramowanie” tworzone przez Pana było rozwiązaniem nowym i unikatowym na rynku, wcześniej nie było lub nie było znane rozwiązanie tego rodzaju co te, które zostało przez Pana wytworzone. Nie istniało na rynku dedykowane rozwiązanie w odpowiedni sposób adresujące wymagania klienta. Czynności wykonywane przez Pana nie są projektami powtarzalnymi, ponieważ każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. Pana zadaniem było stworzenie i wdrożenie nowych modułów do innowacyjnej aplikacji mobilnej (...). Wyjątkowość tego projektu polegała na braku istniejących schematów lub gotowych rozwiązań, które można by zastosować bezpośrednio. Dlatego też, projekt ten wymagał twórczego podejścia i opracowania unikalnej koncepcji, która odpowiadałaby na specyficzne potrzeby i wyzwania stawiane przez klienta. Końcowy produkt stanowił połączenie wysokiej jakości wykonania, innowacyjności oraz praktyczności, co pozwoliło (...) na wyróżnienie się na rynku i zaoferowanie klientom unikalnego doświadczenia związanego z korzystaniem z (...) w sposób mobilny.

W pierwszej fazie przeprowadził Pan rozeznanie rynku istniejących rozwiązań dla problemów, z którymi borykał się Kontrahent. Nie znalazł żadnego rozwiązania, które spełniałoby ich wszystkie oczekiwania, dlatego postanowił stworzyć własne rozwiązanie, które byłoby dostosowane do ich indywidualnych potrzeb.

Oryginalność „Oprogramowania” polega na tym, że aplikacja stworzona dla Zleceniodawcy nie funkcjonowała wcześniej, na rynku również brak gotowych pudełkowych rozwiązań, z których Zleceniodawca mógłby skorzystać. Nadto Zleceniodawca podlega szeregom regulacji prawnych takich jak np. (…). Dlatego nowe Oprogramowanie funkcjonujące u Zleceniodawcy musi spełniać wszystkie wymogi nałożone na Zleceniodawcę prawem. Wymagania nałożone na Zleceniodawcę przez przepisy prawa sprawiają, że oprogramowanie wykorzystywane przez Zleceniodawcę wymaga zastosowania rozwiązań o wysokim stopniu specjalizacji. Charakter działalności oraz jej skomplikowane uwarunkowania prawne powodują, że konieczne jest zapewnienie oprogramowania, które spełnia rygorystyczne standardy techniczne oraz zabezpieczenia danych, co wymaga szczególnej wiedzy i doświadczenia w obszarze IT. Z uwagi na złożoność oraz unikalne wymagania oprogramowania, jego projektowanie, wdrożenie oraz utrzymanie wymagają zaangażowania specjalistów z odpowiednią wiedzą techniczną, prawną i branżową. Kluczowym elementem jest, aby oprogramowanie nie tylko odpowiadało potrzebom operacyjnym Zleceniodawcy, ale również zapewniało pełną zgodność z obowiązującymi przepisami prawa, w tym ochroną danych osobowych, przepisami prawa podatkowego oraz standardami bezpieczeństwa informacji.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej, jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan w sposób systematyczny prace programistyczne zlecane przez Zleceniodawcę, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Działalność prowadzona jest przez Pana w sposób ciągły i systematyczny, tj. uporządkowany oraz według opracowanego przez siebie harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Wszystkie harmonogramy opracowane przez Pana w latach, które obejmuje wniosek zostały zrealizowane. Świadczy Pan usługi dla Kontrahentów, którzy sami są związani terminami na dostarczenie danego Oprogramowania. Dlatego Pan prowadzi swoje prace w sposób systematyczny i uporządkowany, tak aby dostarczyć kod w wyznaczonym terminie przez Kontrahenta. Sam tworzy Pan harmonogram swoich prac, tak aby wykonać prace w terminie. Zlecane przez Kontrahenta zadania są z góry zaplanowane, mają określone cele, a także wyznaczony harmonogram. Choć dysponuje Pan samodzielnością w zakresie wyznaczania czasu i miejsca świadczenia usług, jego praca cechuje się uporządkowaniem i metodycznością, co rejestrowane jest należycie w prowadzonej dokumentacji. Pana działania zmierzały do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Za cel podstawowy działań twórczych postawił Pan sobie stworzenie nowego programu komputerowego przy zastosowaniu odpowiednich technologii programistycznych. Działania te mają na celu usprawnienie działalności gospodarczej Kontrahenta. Jednocześnie w wyniku prac rozwojowych projektował Pan i tworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces lub usługę w postaci oprogramowania, rozumianego jako zbiór komend i algorytmów w językach programowania. Rozwija Pan istniejące oprogramowanie. Wykonywał Pan zaplanowane prace, pracą własną w ramach własnej działalności gospodarczej, na własne ryzyko i rachunek.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan w sposób systematyczny prace programistyczne zlecane przez Zleceniodawcę, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Pana działania zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W pierwszej fazie przeprowadził Pan rozeznanie rynku istniejących rozwiązań dla problemów, z którymi borykał się Kontrahent. Nie znalazł Pan żadnego rozwiązania, które spełniałoby ich wszystkie oczekiwania, dlatego postanowił stworzyć własne rozwiązanie, które byłoby dostosowane do ich indywidualnych potrzeb. Za cel podstawowy działań twórczych postawił Pan stworzenie nowego programu komputerowego przy zastosowaniu odpowiednich technologii programistycznych. Działania te mają na celu usprawnienie działalności gospodarczej Kontrahenta. Wiedza, jaką Pan wykorzystuje w procesie tworzenia praw autorskich nie jest wiedzą powszechną, gdyż w procesie tworzenia łączy znajomość języków programowania, baz danych, systemów komputerowych i zagadnień związanych z sieciami komputerowymi i infrastrukturą IT ze szczegółową wiedzą specjalistyczną. Aby tworzyć prawa autorskie musi Pan korzystać nie tylko z posiadanej i rozwijanej wiedzy technicznej dotyczącej procesu wytwarzania oprogramowania, ale również analizować ustawy i przepisy podatkowe, dokumentacje techniczne. Tworzone oprogramowanie wymaga twórczego i innowacyjnego podejścia, gdyż częstokroć samodzielnie analizuje Pan dane i tworzy z nich zaawansowane modele i struktury oraz opracowuje i implementuje wymyślone przez siebie algorytmy pozwalające na dokonanie określonych obliczeń oraz automatyzację procesów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej na rzecz danego Kontrahenta opracowuje Pan nowe programy komputerowe, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje Pan tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które wykorzystuje Pan przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program wytworzony przez Pana. Realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie w formie zorganizowanej. Tworzenie i rozwijanie Oprogramowania wymaga ponadto zaplanowania działań projektowych, począwszy od analizy problemu, poprzez stworzenie modeli danych oraz modeli domenowych operujących na tych danych, aż do implementacji opracowanej samodzielnie logiki biznesowej, algorytmów i testowaniu tworzonego rozwiązania. Ze względu na specyfikę i poziom skomplikowania problemów, które ma rozwiązywać tworzone przez Pana oprogramowanie, planowanie działań projektowych jest niezbędne do efektywnej pracy nad projektem. Efektem prowadzonej działalności są indywidualne i niepowtarzalne rozwiązania niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub są one na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wytwarza Pan i rozwija programy komputerowe w oparciu o języki oprogramowania takie jak: (…) oraz o następujące technologie: (…). „Oprogramowanie” tworzone przez Pana było rozwiązaniem nowym i unikatowym na rynku, wcześniej nie było lub nie było znane rozwiązanie tego rodzaju co te, które zostało przez Pana wytworzone. Nie istniało na rynku dedykowane rozwiązanie w odpowiedni sposób adresujące wymagania klienta. Czynności wykonywane przez Pana nie są projektami powtarzalnymi, ponieważ każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·   projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, w ramach prowadzonej działalności podejmuje Pan działalność twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prace zmierzające do stworzenia lub rozwinięcia programu komputerowego, kończą się pozytywnym wynikiem, którego efektem jest oprogramowanie, napisane w języku programistycznym. Działalność prowadzona jest przez Pana w sposób ciągły i systematyczny, tj. uporządkowany oraz według opracowanego przez Pana harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Pana działania zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto, projekty polegające na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter. Opracowuje Pan nowe lub ulepszone produkty, procesy, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana i Pana Kontrahenta. Efektem prowadzonej działalności są indywidualne i niepowtarzalne rozwiązania niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub są one na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wytwarza Pan i rozwija programy komputerowe w oparciu o języki oprogramowania takie jak: (…) oraz o następujące technologie: (…).

„Oprogramowanie” tworzone przez Pana było rozwiązaniem nowym i unikatowym na rynku, wcześniej nie było lub nie było znane rozwiązanie tego rodzaju co te, które zostało przez Pana wytworzone. Nie istniało na rynku dedykowane rozwiązanie w odpowiedni sposób adresujące wymagania klienta. Czynności wykonywane przez Pana nie są projektami powtarzalnymi, ponieważ każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionego oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że działalność prowadzona przez Pana polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

-na podstawie umowy o świadczenie usług ze Zleceniodawcą, tworzy Pan oraz rozwija oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-efekty pracy, które nazywa Pan „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

-przenosi Pan odpłatnie ogół praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy – Kontrahenta na mocy pisemnej umowy na wskazanych polach eksploatacji, zawartej z zachowaniem formy wskazanej w z art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

-prowadzi Pan od 2 grudnia 2021 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-w prowadzonej ewidencji wyodrębnia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, tworzone i rozwijane przez Pana autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie) jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowania) stanowi/będzie stanowić dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2024 oraz za lata kolejne, o ile zmianie nie ulegnie przedstawiony stan faktyczny.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Pana na:

1)ubezpieczenie społeczne ZUS (ubezpieczenie społeczne i fundusz pracy);

2)doradztwo prawno-podatkowe;

3)usługi księgowe;

4)sprzęt biurowy (klawiatura, myszka, monitor);

5)użytkowanie i leasing samochodu osobowego (raty leasingowe, opłata wstępna, przyszła opłata wykupowa, paliwo, części samochodowe, serwis, przegląd techniczny oraz bieżące naprawy);

6)materiały edukacyjne (różnego rodzaju książki-podręczniki z branży IT lub innej wiedzy powiązanej tą działalnością);

7)szkolenia (w celu zdobycia wiedzy na temat nowych narzędzi i technologii),

mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, przy zachowaniu właściwej proporcji, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń oraz

-zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).