Możliwości skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania – ulga na powrót - Interpretacja - 0115-KDIT2.4011.407.2024.2.ŁS

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 18 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.407.2024.2.ŁS

Temat interpretacji

Możliwości skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania – ulga na powrót

Interpretacja indywidualna

  – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 sierpnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ulga na powrót). Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – 9 października 2024 r. (wpływ). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani obywatelką Białorusi. Przeprowadziła się Pani do Polski w lipcu 2022 r. Od października 2023 r. jest Pani zatrudniona na stanowisku (...) na podstawie umowy o pracę. W marcu 2024 r. otrzymała Pani Kartę Polaka, która potwierdza Pani polskie pochodzenie i związki z Polską.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Chciałaby Pani skorzystać z ulgi na powrót przez okres 4 lat, począwszy od roku podatkowego 2023.

Od lipca 2022 r. podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i tu opłaca Pani podatki, od momentu zatrudnienia na stanowisku (...) na pełny etat od 1 października 2023 r.

W latach 2019-2021 oraz do lipca 2022 r. zamieszkiwała Pani na terenie Republiki Białorusi i tam była Pani rezydentem podatkowym.

W latach podatkowych 2019, 2020, 2021 oraz do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na Rzeczpospolitą Polską, nie przebywała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni. Pani stałe miejsce zamieszkania w latach 2019-2021 oraz do lipca 2022 r. znajdowało się na terenie Republiki Białorusi.

W lipcu 2022 r. przeniosła Pani do Polski swoje centrum interesów osobistych i gospodarczych, co oznacza, że od tego czasu Polska jest Pani głównym miejscem zamieszkania.

W latach 2019-2021 oraz do lipca 2022 r. przebywała Pani na terenie Białorusi i nie miała Pani żadnych osobistych ani gospodarczych powiązań z Polską, jak i Pani mąż. Pani źródła dochodów w latach 2019-2021 oraz do lipca 2022 r. znajdowały się na terenie Białorusi. Z Polską żadnego związku. W okresie od 2019 r. do lipca 2022 r. prowadziła Pani działalność społeczną i kulturalną wyłącznie na terenie Białorusi.

W latach 2019-2021 oraz do lipca 2022 r. przeważnie przebywała Pani na terenie Białorusi.

Posiada Pani wyłącznie obywatelstwo Białorusi i nie ma Pani obywatelstwa innego kraju. Kartę Polaka otrzymała Pani dopiero w marcu 2024 r. i nie posiadała Pani jej wcześniej.

Nie miała Pani miejsca zamieszkania na terenie Polski w latach 2019-2021 ani w okresie od początku 2022 r. do dnia przeprowadzki do Polski w lipcu 2022 r.

Nie miała Pani miejsce zamieszkania – nieprzerwanie co najmniej przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniła miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz przez okres od początku roku, w którym zmieniła miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki lub na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających ww. okres.

Nie posiada Pani certyfikatu rezydencji podatkowej z Białorusi. Posiada Pani dokumenty potwierdzające Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terenie Polski (zaświadczenie o zatrudnieniu), jednak nie posiada Pani takich dokumentów dla Białorusi.

Nigdy wcześniej nie korzystała Pani z ulgi na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tylko od 1 października 2023 r. uzyskuje Pani przychody ze stosunku pracy. W okresie od lipca 2022 r. do października 2023 r. nie uzyskiwała Pani żadnych dochodów na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Pytanie

Czy w Pani sytuacji może Pani skorzystać z ulgi na powrót?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, może Pani skorzystać z ulgi podatkowej, znanej jako „ulga na powrót”, ponieważ spełnia Pani określone warunki do skorzystania z tej ulgi, co szczegółowo przedstawia Pani poniżej:

1)Posiadanie Karty Polaka – jest Pani posiadaczką Karty Polaka, co potwierdza Pani polskie pochodzenie oraz związki z kulturą i językiem polskim;

2)Zmiana miejsca zamieszkania – do 2022 r. Pani stałe miejsce zamieszkania znajdowało się na terenie Republiki Białorusi. Obecnie planuje Pani pozostać na stałe w Polsce, gdzie pracuje Pani jako (...) i złożyła Pani wniosek o uzyskanie zezwolenia na pobyt stały;

3)Nieograniczony obowiązek podatkowy – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu;

4)Brak wcześniejszego korzystania z ulgi - dotychczas nie korzystała Pani z tej ulgi podatkowej, co oznacza, że spełnia Pani warunek braku wcześniejszego korzystania z tego zwolnienia;

5)Kryteria dochodowe – Pani dochody nie przekroczą w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte zostaną one z tytułu stosunku pracy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:

a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,

b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,

d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:

Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:

1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3) podatnik:

a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b)miał miejsce zamieszkania:

-nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub

-na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.

Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.

Ulga, o której mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Osoby podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wynika to z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Z treści wniosku wynika, że w wyniku przeniesienia w lipcu 2022 r. miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

On również został spełniony, bowiem w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2022, w którym przeprowadziła się Pani do Polski, jak również od stycznia do lipca 2022 r. nie miała Pani miejsca zamieszkania na terytorium Polski.

Co jednak najistotniejsze, literalne brzmienie art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) i b) ww. ustawy wskazuje, że w przypadku tzw. „ulgi na powrót” powinniśmy mieć do czynienia z jedną z kategorii podatników „powracających”, tj.:

-z podatnikiem który posiada wymienione w lit. a) przepisu obywatelstwo polskie lub Kartę Polaka lub też obywatelstwo innego niż Rzeczypospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej,

-lub, który we wcześniejszym okresie miał określone w lit. b) miejsce zamieszkania.

Tymczasem z przedstawionych przez Panią wyjaśnień wynika, że posiada Pani wyłącznie obywatelstwo białoruskie i nie posiada Pani obywatelstwa innego kraju. Ponadto wskazała Pani, że nie miała Pani miejsca zamieszkania nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy.

Wobec tego w Pani przypadku możliwość skorzystania z ulgi na powrót jest więc uwarunkowana posiadaniem Karty Polaka w momencie przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jednakże na dzień przeprowadzki do Polski, tj. w lipcu 2022 r. nie posiadała Pani Karty Polaka, bowiem jak wskazała Pani w opisie zdarzenia Kartę Polaka otrzymała Pani dopiero w marcu 2024 r. i nie posiadała jej Pani wcześniej.

Wobec powyższego, w świetle przedstawionych przez Pani okoliczności nie spełniła Pani warunków wskazanych w art. 21 ust. 43 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że niezależnie od pozostałych przesłanek, nie przysługuje Pani prawo do skorzystania z ulgi na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Pani stanowisko, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.